صدیق لالی

پنجابی کوی

صدیق لالی نےیوسف زلیخا دا قصہ لکھیا،اس نوں 'بحرالعشق دے نام نال وی پکاریا جاندا ہے|۔ ایہہ قصہفارسی شبداولی پردھان لیہندی پنجابیوچ لکھا گیا ۔

جیون

سودھو

پاکستانی لکھاری پرو. ریاض احمد شاد نے اپنی کتاب 'کلیات لالی' وچ صدیق لالی دے جیون اتے کرتاں دا صحیح وریوا دتا ہے ، جس دے مطابق صدیق لالی دا جنم جلھاں سرگودھا(پاکستان) دے قصبے لالیاں (بار کڑانا) وچسپرا جاتی نال سبندھت اک کھاندے پیندے گھرانے وکھے 1672 ء. وچ ہویا ۔ پرسدھ صوفی کوی شاہ حسین دے مرشد جاں گورو بہلول دریائی وی صدیق لالی دے وڈیریاں وچوں سن|۔صدیق لالی دے پیؤ دا نام برخوردار سی اتے اوہ شیخ عبداللہ دا پتر سی ۔ 95 سالاں دی عمر بھوگن والے اس کوی نے چار ویاہ کروائے اتے اوہ 18 پتراں دا باپ بنیا|۔ اس کوی دی کوئی دھی نہی سی۔صدیق لالی نے اپنا سارا جیون پڑھن لکھن وچ ہی گزاریا سی۔

رچناواں

سودھو

صدیق لالی دیاں لکھیاں شعری کرتاں ہیٹھ لکھت ہن:- 1*. چہل حدیث،

  • 2. فرحت نامہ،
  • 3. یوسف زلیخا،
  • 4. نورالحقیقت،
  • 5.ویہہ ٹولے،
  • 6. رسالہ موج الفقر،
  • 7. صدق نامہ،
  • 8. لذت النسا

اہنا توں علاوہ ہور وی رچناواں صدیق لالی دیاں ہن جو دینی جاں اسلامی ساہت دی گھالنا نوں درساؤندیاں ہن :-

  • 3 سیہرفیاں،باغ الٰہی،رسالہ زوق و شوق ،چہل جوگنی،قلندر نامہ،مناجات،عبرت نامہ،نصیحت نامہ،چوبرگے،دوستاں تھیں،جدائی،رسالہ احوال قیامت، پہاڑیاں بار کڑانا،حلیہ شریف اتے سپراولی وغیرہ ۔[۱]

اتمّ جیون

سودھو

صدیق لالی دی عمر دے انتلے ورھے بڑے دکھدائی سن| احمد شاہ ابدالی دے اک حملے سمیں صدیق لالی دا پتر عظمت اولھا اپنے گھرانے دے اک پستکالے دی رکھیا کردے کردے شہید ہو گیا سی ۔ اس کارن دکھی صدیق لالی دا پکھیرو مارچ،1776 وچ اڈّ گیا ۔لالی قصبے دے لیہندے ولّ صدیق لالی دا سندر مزار ہے جس تے ہر سال چیتر دے مہینے عرس منایا جاندا ہے ۔ صدیق لالی نے یوسف زلیخا دا قصہ قرآن دی آیت "سورت یوسف" دی تفصیر دے طور 'تے لکھیا۔ اوہناں نے ادھیاتمک رمزاں کھولن ول دھیان دتا ہے، شعری-خوبیاں ول نہیں ۔اسے لئی احمد یار نے کیہا ہے کہ -

بینت بناون دی اوس مڈھوں، مول صلاحَ نہ کیتی

نکے موٹے مارے ڈنگے، گل دی کھپھنی کیتی[۲]


حوالے

سودھو
  1. صدیق لالی،یوسف جولے‌‍خاں،سمپادک پریتم سینی،پنجابی یونیورسٹی پٹیالہ، پبلیکیشن بییوورو،پنہ نن.16,17,18
  2. پرو.کرپال سنگھ کسیل اتے ڈاکٹر.پرمندر سنگھ،پنجابی ساہت دی اوتپتی تے وکاس، پنہ نن.202