ہخامنشی سلطنت
ھخامشی سلطنت 559 قبل مسیح توں 338 قبل مسیح تک قائم رہن والی اک فارسی سلطنت سی جہڑی عظیم ایرانی سلطنتاں دے سلسلے دی پہلی کڑی سی ۔
ھخامشی سلطنت چ موجودہ ایران دے علاوہ مشرق چ افغانستان تے پاکستان دے چند علاقے ، شمال مغرب مکمل اناطولیہ یعنی موجودہ ترکی ، بالائی بلقاں ، تھریس تے کالا سمندر دا زیادہ تر ساحلی علاقہ شامل سی ۔ مغرب چ اس چ موجودہ عراق ، شمالی سعودی عرب ، فلسطین ، اسرائیل ، اردن ، لبنان تے مصر دے تمام اہم مرکز شامل سن ، مغرب چ اس دیاں سرحداں لبیا تک پھیلیاں ہوئیاں سن ۔ 75 لکھ مربع کلومیٹر تے پھیلی ہوئی ھخامشی سلطنت تریخ دی وسیع ترین سلطنت سی تے آبادی لحاظ نال رومی سلطنت دے بعد دوجی وڈی سلطنت سی ۔ ایہہ سلطنت 330 قبل مسیح چ سکندر اعظم دے ہتھوں ختم ہوئی ۔
سلطنت دا پہلا حکمراں کورش اعظم یا سائرس اعظم سی جد کہ آخری فرمانروا دارا سوم سی ۔ ھخامشی سلطنت دا دارالحکومت پرسی پولس یعنی تخت جمشید سی تے آتش پرستی ریاستی مذہب سی ۔
ہخامنشی
سودھوھخامنشی سلسلے دے ظہور دے نال ہی دنیا دی اس دورکی سیاست وچ ایران دا کردار وی اہمیت دا حامل قراردتا جانے لگیا،اس سلسلہ دے مورث اعلیٰ نے انشان دے اک حصہ ھخامنشیان وچ اک چھوٹے توں علاقہ توں اپنی حکو مت دی ابتداء دی سی (ح۷۰۰ق م)۔ اس دے بیٹے نے اپنی حکو مت وچ دوسرے علاقے وی شامل کيتے تے انشان نوں چھڈ دے صوبہ پارس تک نوں اپنے ہتھوں وچ لے لیا،اس دے بعد اوہدی حکو مت اس دے دو بیٹےآں وچ تقسیم ہوگئی، پارس دی حکو مت آریارمینہ دے حصہ وچ آئی تے انشان کورش اول نوں ملیا تے ینيں توں ھخامنش خاندان دو وڈی شاخاں وچ تبدیل ہو گیا تے انہاں نے اک طویل مدت تک حکو مت نوں اپنے درمیان تقسیم رکھیا تے اس اُتے حکو مت کردے رہے۔
کمبوجیہ اول دے بیٹے کورش دوم ملقب ”کبیر“ نے جو کہ ھخامنشیان دے انشان سلسلہ توں سی، درحقیقت اوہی اس جہانی حکو مت دا بانی سی اوہدی انشان ریاستی حکو مت دا آغاز ۵۵۹ق م وچ ہويا لیکن اس نے پارس دے تمام قبائل نوں متحد کرنے ایران نوں حکو مت تے قدرت نوں ماداں دے چنگل توں کڈیا تے ہمدان دے سقوط دے نال ہی کورش دی مستقل حکو مت دا آغاز ہوگیا۔
کچھ ہی عرصہ بعد سارداُتے پارس دی فوج دے حملہ دے نال ہی لیدتا دی حکو مت وی سرنگاں ہو گئی(۵۴۷ق م)تے اس دے بعد بتدریج تمام ایشیاء صغیر تے یونانی آناتولی دی زیرتسلط حکو متاں اُتے ھخامنشیان دا قبضہ ہوگیا (۵۴۶ق م) ایہ واقعہ یونانیاں توں ھخامنشیان دے سیدھے ٹکراؤ دا سبب بنا جس دا نتیجہ طویل تے ہمیشہ رقابت تے جنگ دی صورت وچ ظاہر ہويا ۔ کچھ ہی سالاں وچ کورش نے مشرقی ایران تے مرکزی ایشیاء دی تمام ریاستاں اُتے قبضہ کرکے اپنی حکو مت وچ شامل کر لیا (۵۴۵۔۵۳۹ق م) اس دے بعد بابل پرحملے دی تیاریاں وچ لگ گیا تے مختصرسے حملےآں تے جنگ دے بعد بابل دے مضبوط قلعے، برج تے ڈھیراں مہمات دے باوجود اسنوں فتح کرلیا گیا ۵۳۹ق م) اس دے بعد کورش شہنشاہ بابل دے نام توں جانا جانے لگیا،اس نے صلح وصفائی دی تاکید دے بعد عبادت گاہاں دی تعمیرنو کاحکم دتا۔ بابل نوں تسخیر تے فتح کرنے دے نال ہی بین النہرین، شام ،فلسطین تے فنیقیہ دے علاقے وی (۵۲۹ق م )سے ھخامنشیان دی حکو مت وچ داخل ہوگئے، کورش ظاہرا سکایی نامی صحرائی قبیلہ دے نال جھڑپ وچ مارا گیا (۵۳۰ق م) بہرحال اوہدی موت دا سبب واضح نئيں ہوسکا اے۔ اس دے بارے وچ تاریخ وچ بہت اختلاف پایا جاندا اے۔
کورش دی فرمانروائی دا علاقہ اس قدر وسیع وعریض سی کہ اس توں پہلے تاریخ وچ اوہدی نظیر نئيں لدی، اس نے اپنی راجدھانی دا نام اپنے قبیلہ اُتے افتخار دے عنوان توں پاسارگاد رکھیا، کورش دی شہرت اک وڈی فرمانروا تے فاتح دے عنوان توں اس دے زمنے دے صدیاں بعد تک ہمیشہ لوگاں دی تحسین دا سبب رہی، جس زمنے وچ قتل وغارت وخون ریزی ومذہبی سختی اس زمنے دے بادشاہاں دا وطیرہ سی کورش نے اس طرح دی باتاں توں پرہیزکیتا تے حکو مت وسلطنت دی نويں راہ لوگاں وچ متعارف کرائی، کورش دی نظر انداز کرنے والی اس سیاست نے جس اُتے بعد وچ دوسرے ھخامنش بادشاہاں نے وی عمل کیتا، اس حکو مت دے توسعہ تے اس دے نظم و ضبط وچ مددگار ثابت ہوئی۔
کوروش دا مدفن
سودھوکورش دے بعد اس دا بیٹا کمبوجیہ (۵۳۰۔۵۲۲) نے باپ دی حکمت عملی دے مطابق فتح مصر نوں عملی کرکے دکھایا (۵۲۵ق م)تے شمال افریقا دے بعض علاقےآں نوں ھخامنش حکو مت دے زیرقیادت لے آیا، کمبوجیہ دی ایران وچ عدم موجودگی دے زمنے وچ اک مذہبی رہنمنے جس دا نام گئوماتہ سی، خود نوں مقتول کمبوجہ دا بھائی ثابت کرکے ایران دے تخت پرقابض ہوگیا، کمبوجیہ نوں جداں ہی بغاوت دی خبرہوئی اس نے ایران دا رخ کیتا مگرراستہ ہی وچ نامعلوم طریقے توں اسنوں قتل کردتا گیا تے سرانجام داریوش اول جو ھخامنش دے پارس خاندان دا فرد سی، گئوماتہ نوں قتل کرکے تخت حکو مت اُتے بیٹھا (۵۲۲ق م)۔
داریوش دا خودنوشت کتیبہ بیستون دے مطابق(ستون۴،کے بندنمبر ۵۲،۵۷، ۵۹، ۶۲ ) تخت پربیٹھنے دے اک سال بعد تک بغاوتاں نوں کچلدا رہیا جو پورے ملک وچ پھیلی ہوئی سن، اس دے باوجود کہ داریوش دی صداقت جواس نے کتیبہ بیستون وچ بیان کيتیاں نيں اس توں گئوماتہ دے واقعہ وچ شک وشبہ دا شکار ہوجاندا اے۔
داریوش اول دی حکو مت وچ ھخامنش سلطنت دی وسعت وچ بے پناہ اضافہ ہوچکيا سی، داریوش دی حسن تدبیرتے انتظامی صلاحیتاں ملک وچ امنیت دا سبب بناں، اس نے ملک وچ مختلف منظم شعائر،اقتصادی تے انتظامی ادارے قائم کيتے، ملک نوں انسجام بخشا،اس دے حکم توں تخت جمشید تے شوش دی عظمی عمارتاں تعمیر ہوئیاں، سونے دے سکے جاری ہوئے،شاہی سٹرکاں تعمیرہوئیاں جو شوش نوں سارد تے افسوس توں متصل کردی سن، اک دائمی فوج، تشکیل دتی گئی، ایہی وجہ اے کہ اسنوں پارس دی بادشاہت دا معمار(موسس) نام تے کبیر لقب دتا گیا اے، لیکن داریوش غربی علاقےآں دی طرف توں ہمیشہ دشواری کاشکار رہیا اسکی افواج نے یونان دے ماراتن نامی علاقہ وچ ہزیمت اٹھائی تے انہاں نوں عقب نشینی کرناپئی (۴۹۰ق م) ایہ غیر متوقع واقع سبب بناکہ یونانی اس جنگ کےبارے وچ جومبالغہ چانيں کریئے کچھ عرصہ بعد داریوش اول جوشاید عہدقدیم دی مشرق زمین دا سب توں مقتدر بادشاہ سی ،اس دنیا توں انتقال کرگیا۔
اس کاجانشین تے بیٹا خیشارشا اپنے باپ والی انتظامی استعدادتے صلاحیت توں محروم سی، اس نے اس نے مصر وبابل دی بغاوتاں نوں بری طرح کچل ڈالنے دے بعد یونان پرچڑھائی کردی تے آتن نوں تہہ وبالا کر ڈالا مگر ھخامنش دریائی افواج نوں سالامیس نامی گھاٹی میںبہت نقصان اٹھاناپیتا(۴۸۰ق م)یونانیاں نے اس جنگ دے بارے وچ مبالغہ آرائی توں کم لیا، خصوصا جنگی بیڑاں تے ھخامنش دی فوج دی تعداد دے بارے وچ افسانے تراشنے تے گھڑنے شروع کردئیے، حالانکہ ایہ شکست خشیارشا دی امیداں دے قطعی برخلاف سی لیکن ایران وچ نوں ئی اسنوں اک معمولی تے وقتی شکست ماننے نوں تیار نئيں سی
خشایارشا
سودھوخشیار دے قتل دے نال ہی (۴۶۵ق م)جواک سازش دا نتیجہ سی، ھخامنش حکو مت کادربار آہستہ آہستہ حرم سرا سازشاں تے خواجہ سراآں دی سیاست بازیاں دا شکارہوگئی، داریوش اول دے اکثر جانشیناں وچ حکو مت دی تدبیر ولیاقت نئيں سی اس دے باوجود ھخامنش حکو مت اک طویل عرصہ تک بغیر کسی رکاوٹ دے چلتی رہی اس دا سبب خود داریوش دے ذریعہ قائم ومنظم ومقتدر ادارے تے حکو مت سی جس دی تاسیس اس نے دی سی، حتی کہ مصر دے ھخامنش حکو مت توں داریوش دوم (حک۴۲۳۔ ۴۰۴ق م)کی حکو مت دے آخری دوروچ جدا ہوجانے دے بعد ،تے اس دے بیٹے کورش (حک۴۰۱ق م)کی اردشیردوم دے بھائی (حک۴۰۴۔۳۵۹ق م)کے خلاف بغاوت تے ھخامنش حکو مت توں ۱۰ہزار یونانی افواج دے قلب لشکر ھخامنش دے جداہونے اپنے ملک واپس ہوجانا، جو ھخامنش حکو مت دی فوجی انحطاط دی نشانی اے اس دے باوجود ھخامنش حکو مت جاں دی تاں رہی اس پرکو ئی اثر نئيں پیتا حالانکہ مصر چند سال دے بعد اردشیرسوم (حک۳۵۹۔۳۳۸ق م)کے دور دی حکو مت دوبارہ پارسیاں دی حکو مت توں ملحق ہوگئی،داریوش اول نے ملک نوں مختلف صوبےآں وچ تقسیم کررکھاتھا ایہ تقسیم چند جزئی تغییرات دے علاوہ پوری دی پوری آخرتک ویسے ہی باقی رہی۔ اوہ فہرست جو ہردوت نے ھخامنش حکو مت دی تقسیم دے بارے وچ ذکرکی اے اگرچہ کہ اس سلسلہ دے بادشاہاں دے کتیبہ توں مختلف اے، مگراس توں انہاں علاقےآں دے مالیات(ٹیکس) دے بارے وچ زبردست تے دلچسپ اطلاعات فراہم ہوندی اے۔ اردشیرسوم نوں سیاسی وفوجی کامیابیاں دے باوجود، اپنے بھائیاں تے قریبی رشتہ داراں کاقتل عام کرنا، اوہدی حکو مت دی تباہی ثابت ہوئی، جس کانتیجہ ایہ ہويا کہ ھخامنشی بادشاہ داریوش سون نے خود نوں سکندر مقدونی دے مقابلے وچ مجبور وکمزورپایا، سکندر دے لشکرکے نال اوہدی پہلی جنگ ایشیاء صغیر دے مغرب وچ گرانیکو س ندی دے کنارے ہوئی جس توں ہزیمت اٹھانی پئی(۳۳۴ق م) اس دے بعد خلیج اسکندراں دے قریب ایسوس دے مقام اُتے سکندر دی دوسری فتح دے نال(۳۳۳ق م) داریوش دا خانوادہ تے ڈھیراں غنائم اُتے اسکندر دی فوج دا قبضہ ہوگیا (۳۳۲ق م) مصرکی فتح دے بعد اسکندر نے بابل دا رخ کیتا تے موصل دے نزدیک ”گاوگاملا“(گوگمل) وچ ھخامنش سپاہ توں اوہدی آخری لڑائی ہوئی جس وچ اس فتح حاصل ہوئی (۳۳۱ق م) اس فتح توں شوش تے تخت جمشید وی اس دے قبضہ وچ اگئے، اسکندر جوکہ داریوش سوم دا پیچھا کر رہیا سی، آخروچ اسنوں داریوش دی لاش ملی، داریوش نوں اس دے ساتھیاں نے قتل کیاتھا (۳۳۰ق م )
ہخامنشی سلطنت (قدیم فارسی: ہخامنشیہ) 559 قبل مسیح توں 338 قبل مسیح تک قائم اک فارسی سلطنت سی جو عظیم ایرانی سلطنتاں دے سلسلے دی پہلی کڑی سی۔
ہخامنشی مملکت وچ موجودہ ایران دے علاوہ مشرق وچ موجودہ افغانستان، پاکستان دے چند حصے، شمال تے مغرب وچ مکمل اناطولیہ یعنی موجودہ ترکی، بالیائی جزیرہ نما بلقان (تھریس) تے بحیرہ اسود دا بیشتر ساحلی علاقہ شامل سی مغرب وچ اس وچ موجودہ عراق، شمالی سعودی عرب، فلسطین (اردن، اسرائیل تے لبنان) تے قدیم مصر دے تمام اہم مراکز شامل سن ۔ مغرب وچ اوہدی سرحداں لیبیا تک پھیلی ہوئیاں سن۔ 7.5 ملین مربع کلومیٹر اُتے پھیلی ہخامنشی سلطنت تاریخ دی وسیع ترین سلطنت سی تے آبادی دے لحاظ توں رومی سلطنت دے بعد دوسری سب توں وڈی سلطنت سی۔ ایہ سلطنت 330 قبل مسیح وچ سکندر اعظم دے ہتھوں ختم ہوگئی۔
سلطنت دا پہلا حکمران کورش اعظم یا سائرس اعظم سی جدوں کہ دارا سوم اس دا آخری حکمران سی ہخامنشی سلطنت دا دارالحکومت پرسیپولس یعنی تخت جمشید سی جدوں کہ آتش پرستی ریاستی مذہب سی
ایران دی قدیم تاریخ دراصل دو آریائی قبائل، میدی یا ماد تے پارس دے سیاسی عروج توں ہوندی اے۔ 1500 ق م وچ آریا قبائل دی اک جماعت کوہ البرز تے کرد ستان دی پہاڑیاں دے درمیان اس سطح مرتفع وچ بسی جو انہاں توں منسوب ہوکر ایرانہ Airyana یا ایرانIran کہلیایا۔ آریاں دے ورد توں صدیاں پہلے جنوبی ایران وچ سوسیانہ یا خوزستان وچ علامی Elamic آباد ہوچکے سن تے شمال مغربی حصہ اُتے آشوری Asurianes اپنی حکومت قائم ہو چکی سی۔ اس سرزمین اُتے آریاں نوں قدرتی طور اُتے انہاں دونے توں جنگ کرنی پئی سن۔ سانوں پارس دے حالات خود انہاں دی تحریراں وچ کچھ مل جاندے نيں۔ شلما نصر سو مShamaneser 3ed (857۔ 823 ق م) دی روایات وچ انہاں پارس دا ذکر ملدا اے کہ اس نے پارسو Parsuکے بادشاہ توں خراج وصول کیتا۔ شمش عداد پنجم Shamesh Adadd 5th(723۔811 ق م) تے تغلد بلاسر سوم Tiglath Plaser 3ed (745 تا 727 ق م) دے کتباں وچ وی انہاں دا ذکر محکوم قوماں دی حثیت توں انہاں دا ذکر آیا اے۔ انہاں تذکراں توں ظاہر ہوندا اے کہ850 ق م تک انہاں نے سیاسی اہمیت حاصل کرلی سی۔ آریاآں دی جو جماعت جنوبی ایران وچ آباد ہوئی اس دے نام توں ایہ خطہ پارس Pars کہلیایا۔ پارس نے پرسومش Parsumash تے پرساگرد Parsagarda آباد کیتا۔ ایہ لوگ اوائل وچ میدتا دی طرح آشوریاں دے محکوم رہے تے کم بیش قبائلی زندگی بسر کردے راے۔ تقریباً ست سو قبل مسیح وچ جدوں میدتا وچ دیاکو نے قبائل نوں منظم کرکے حکومت پائی اسی وقت پارس دی سرزمین اُتے اک شخص ہخامنش نے اک حکومت دی بنیاد پائی۔ ایہ دوسرا ایرانی خاندان اپنے بانی دے نام توں ہخامنشی کہلیایا۔ اس خاندان دے اوائل دے بادشاہاں نام تے عہد حکومت وچ سخت اختلافات نيں۔ ہیروڈوٹس نے اس خاندان دا جو شجرہ نسب دتا اے۔ اسنوں دارا اول دے انہاں الفاظ دی روشنی وچ جو بہستون کندہ نيں۔ ”میری نسل دے اٹھ بادشاہاں نے میرے توں پہلے حکومت دی تے وچ نواں ہوں“ غور کرنے توں ایہ سلسلہ اس طرح قائم ہوندا اے۔
- ہخامنش
- چاش پش
- خورس اول
- کموجیہ اول
- خورس دوم
- کموجیہ دوم
- اریامن
- ارشام
- دارا اول
اس سلسلے دی تصدیق تاریخی واقعات توں وی ہوندی اے۔
ہخامنشیاں دی تریخ
سودھوہخامنشی سلطنت (قدیم فارسی: ہخامنشیہ) 559 ق م توں 338 ق م تک قائم اک فارسی سلطنت سی جو عظیم ایرانی سلطنتاں دے سلسلے دی پہلی کڑی سی۔ ہخامنشی مملکت وچ موجودہ ایران دے علاوہ مشرق وچ موجودہ افغانستان، پاکستان دے چند حصے، شمال تے مغرب وچ مکمل اناطولیہ یعنی موجودہ ترکی، بالائی جزیرہ نما بلقان (تھریس) تے بحیرہ اسود دا بیشتر ساحلی علاقہ شامل سی۔ مغرب وچ اس وچ موجودہ عراق، شمالی سعودی عرب، فلسطین (اردن، اسرائیل تے لبنان) تے قدیم مصر دے تمام اہم مراکز شامل سن ۔ مغرب وچ اس دی سرحداں لیبیا تک پھیلی ہوئیاں سن۔ 7.5 ملین مربع کلومیٹر اُتے پھیلی ہخامنشی سلطنت تریخ دی وسیع ترین سلطنت سی تے آبادی دے لحاظ توں رومی سلطنت دے بعد دوسری سب توں وڈی سلطنت سی۔ ایہ سلطنت 330 ق م وچ سکندر اعظم دے ہتھوں ختم ہوگئی۔ سلطنت دا پہلا حکمران کورش اعظم یا سائرس اعظم سی جدوں کہ دارا سوم اس دا آخری حکمران سی۔ ہخامنشی سلطنت دا راجگڑھ پرسیپولس یعنی تخت جمشید سی جدوں کہ آتش پرستی ریاستی مذہب سی۔ ایران دی قدیم تریخ دراصل دو آریائی قبیلے، میدی یا ماد تے پارس دے سیاسی عروج نال ہُندی اے۔ 1500 ق م وچ آریا قبیلے دی اک جماعت کوہ البرز تے کرد ستان دی پہاڑیاں دے درمیان اس سطح مرتفع وچ بسی جو انہاں توں منسوب ہوکے ایرانہ Airyana یا ایرانIran کہلیایا۔ آریاں دے ورد توں صدیاں پہلے جنوبی ایران وچ سوسیانہ یا خوزستان وچ علامی Elamic آباد ہوچکے سن تے شمال مغربی حصہ اُتے آشوری Asurianes اپنی حکومت قائم ہوئے چکی سی۔ اس سرزمین اُتے آریاں نوں قدرتی طور اُتے انہاں دونے نال جنگ کرنی پئی سن۔ سانوں پارس دے حالات خود انہاں دیاں تحریراں وچ کچھ مل جاندے نيں۔ شلما نصر سو مShamaneser 3ed (857۔ 823 ق م) دی روایات وچ انہاں پارس دا ذکر ملدا اے کہ اس نے پارسو Parsuکے بادشاہ توں خراج وصول کيتا۔ شمش عداد پنجم Shamesh Adadd 5th(723۔811 ق م) تے تغلد بلاسر سوم Tiglath Plaser 3ed (745 توں 727 ق م) دے کتبےآں وچ وی انہاں دا ذکر محکوم قوماں دی حثیت توں انہاں دا ذکر آیا اے۔ انہاں تذکراں توں ظاہر ہُندا اے کہ850 ق م تک انہاں نے سیاسی اہمیت حاصل کرلئی سی۔ آریاواں دی جو جماعت جنوبی ایران وچ آباد ہوئی اس دے ناں توں ایہ خطہ پارس Pars کہلیایا۔ پارس نے پرسومش Parsumash تے پرساگرد Parsagarda آباد کيتا۔ ایہ لوک اوائل وچ میدتا دی طرح آشوریاں دے محکوم رہے تے کم بیش قبائلی زندگی بسر کردے رہے۔ تقریباً ست سو ق م وچ جدوں میدتا وچ دیاکو نے قبیلے نوں منظم کرکے حکومت پائی ايسے وقت پارس دی سرزمین اُتے اک شخص ہخامنش نے اک حکومت کیتی بنیاد پائی۔ ایہ دوسرا ایرانی خاندان اپنے بانی دے ناں توں ہخامنشی کہلیایا۔ اس خاندان دے اوائل دے بادشاہاں ناں تے عہد حکومت وچ سخت اختلافات نيں۔ ہیروڈوٹس نے اس خاندان دا جو شجرہ نسب دتا اے۔ اسنوں دارا اول دے انہاں لفظاں دی روشنی وچ جو بہستون کندہ نيں۔ ”میری نسل دے اٹھ بادشاہاں نے میرے توں پہلے حکومت کیتی تے وچ نواں ہوں“ غور کرنے توں ایہ سلسلہ اس طرح قائم ہُندا اے۔ ہخامنش چاش پش خورس اول کموجیہ اول خورس دوم کموجیہ دوم اریامن ارشام دارا اول اس سلسلے دی تصدیق تاریخی واقعات توں وی ہُندی اے۔ 681 ق م وچ آشوری بادشاہ سناخریب دے خلاف بغاوت ہوئی سی، خیال کيتا جاندا اے ہلو لینا Halulina دے مقام اُتے جنہاں دستےآں نے اس دا مقابلہ کيتا سی انہاں وچوں پرسومش دا اک دستہ ہوئے گا۔ اس دا سپہ سالار ہخامنش ہوئے گا۔ چائش پش یا تس پس نے اپنی سلطنت اپنے دو بیٹےآں خورس تے اریارامن وچ تقسیم کردتی سی۔ خورس نوں پرموش ملا، اوہ باپ دی موت دے بعد خورس اول دے لقب توں جانشین ہويا۔ خورس سائرس نے علامیاں دے نال مل کے آشور بنی پال دے خلاف اس دے بھائی شمش شمو کین Shamsh Shumukin دی مدد کيتی سی۔ مگر شمش شمو کین دی شکست دے بعد خورس نے آشور بنی پال دی اطاعت قبول کر لئی۔قبیزیاکموجا دے دور وچ علامیاں تے آشوریاں دا ذوال شروع ہوگیا سی۔ چنانچہ کمبوجا نے علام دے راجگڑھ انشان، قدیم سوسہ یا سوشن اُتے قبضہ کرلیا، ایہی وجہ اے تحریراں وچ کمبوجا شاہ پرموش و انشان دا لقب ملدا اے۔ مگر فیر وی ایہ ریاست آزاد نئيں ہوسکيتی۔ آشوریاں دے بعد میدی بادشاہ ہوئے خشترنے اسنوں محکوم بنالیا تے استاغیس دے زمانے تک ایہی صورت رہی۔ کورش یاسائرس دوم (559۔ 529 ق م) دا شمار دنیا دے وڈے فاتحین وچ ہُندا اے۔ اس نے تن وڈی سلطنتاں میدتا، لیڈیا تے بابل نوں زیر و زبر کردتا تے فارس دی چھوٹی سی ریاست نوں اک عظیم انشان سلطنت وچ تبدیل کردتا۔ اس نے پہلے پرساگرد دی متوازی حکومت نوں ختم کيتا تے اس دے بعد بابل دے بادشاہ بنو نید یا نیو نیدس Nabu Naibs or Nebu Nidus دے نال ساز باز کرکے میدتا دے خلاف بغاوت کردتی تے استاغیس دے سالاراں نوں نال ملیا لیا۔ چنانچہ استاغیس دی فوج نے اسنوں گرفتار کرکے خورس دے حوالے کردتا۔ اس فتح دے بعد اس نے اک متحدہ ایرانی سلطنت دی بنیاد رکھ دتی۔ جس دی سرحد مغرب وچ لیڈیا تے بابل تک وسیع ہوگئياں سن۔ لیڈیا، بابل تے مصر نے ساز باز کرکے خورس دی ودھدی ہوئی طاقت نوں ٹورنے دی کوشش کيتی۔ اس توں پہلے ایہ اتحاد مستحکم ہُندا خورس نے لیڈیا اُتے حملہ کردتا۔ جنگ وچ لیڈیاکی فوج نوں شکست ہوئی تے خورس نے راجگڑھ سارڈیس Sardis اُتے قبضہ کرکے اس دے حکمران کروئس Crocsusگرفتار کر ليا۔ اس طرح لیڈیاکی سلطنت دے نال ایشائے کوچک تے یونانی مقبوضات خورس دے قبضہ وچ آگئے۔ اس دے بعد اس نے ہرایو Harava موجودہ ہرات تے دریائے سیحاں Oxus تے جیہاں Jaxartes دے وسط علاقے سغدیہ Sagdiaکو فتح کر کے اپنی سلطنت ماورالنہر تے کوہ ہندو کش تک پھیلا دتا۔ (539 ق م) بابل نوں فتح کرکے نبو یندس نوں گرفتار کرلیا تے مغرب وچ اس دی سرحداں نوں مصر توں مل گیئں۔ خورس دا دوسرا وڈا کارنامہ مذہبی رواداری اے۔ فتح بابل دے بعد اس نے اسرائیلیاں نوں جو بخت نصر دے عہدسے اسیری دی زندگی بسر کررہے سن ۔ فلسطین جانے دی اجازت دے دتی تے بیت المقدس دی تعمیر ثانی دا حکم صادر کيتا تے بابل دے دیوتا مردوخ دی قدر منزلت دی تے تمام بتاں نوں جو دوسرے تھاںواں توں اٹھا کے لیائے گئے سن انہاں دی جگہ پہنچایا۔ ایہ اس دے کارنامے نيں جنہاں دی بدولت اسنوں ’نجات دہندہ‘ تے قوم دا باپ دا خطاب دتا۔ ہور تریخ وچ اسنوں اعظم دے لقب توں یاد کيتا جاندا اے۔ خورس اعظم نے پرساگرکو اپنا راجگڑھ بنایا۔ 529 ق م وچ ماورالنہر وچ سک توں لڑدا ہويا ماریا گیا . خورس دی موت دے بعد اس دی وصیت دے مطابق اس دا بیٹا کمبوجا بادشاہ بنیا۔ اس نے 525 ق م وچ اک وڈی فوج لے کے مصر اُتے حملہ کيتا۔ پلوسم Pelusium دی جنگ وچ فرعون مصر سامتیق سوم نوں شکست دتی تے مصر نوں اپنی سلطنت وچ شامل کے لیا۔اس دوران اس نے سوڈان تے قرطاجنہ فتح کرنے دے لئی فوجاں بھیجاں مگر اوہ تباہ ہوگئياں، اس توں اس دا ذہنی توازن بگر گیا۔ اس نے بارہ پارسی امراء نوں zndoزندہ دفن کرادتا، ہور اس نے مصر دے مقدس بیل Apis مار دتا۔ تقریباََ تن سال مصر وچ قیام دے بعد اس نے مصر دا حاکم اک شخص اریاندس Aryabdesکو مقرر کيتا تے ایران واپس ہويا سی کہ شام وچ اک عظیم بغاوت دی اطلاع ملی۔ جس دا قائد اک شخص گؤمات Goumata نامی سی۔ اس نے اپنے نوں بردتا Bardiya ظاہر کر کے ایران دے تخت اُتے قبضہ کرلیا سی۔ اس وحشت ناک خبر نے کمبوجاکے دماغ نوں مختل کيتا کہ راستے ہی وچ اس نے خود کشی کرلئی- اس دی موت دے بعد دارا اول نے گؤمات نوں قتل کرکے اپنی بادشاہت دا اعلان کردتا۔ دارا یا داریوش اول (522۔ 426 ق م) اس دا تعلق ہخامنشی خاندان دی دوسری شاخ توں سی۔ اس لئی اوہ تخت دا جائز حقدار نئيں سی تے اس نے اک ایداں دے شخص نوں قتل کر کے تخت حاصل کيتا سی جس نوں لوک بردتا سمجھدے سن ۔ اس لئی اس دے تخت نشین ہُندے ہی ملک وچ بغاوت دی اگ بھرک اٹھی۔ مگر اس نے اک اک کر کے تمام بغاوتاں سرد کيتا۔ باوجود شورشاں تے بغاوت دے دارانے فتوحات دی طرف توجہ دتی۔ 514۔ 512 ق م دے درمیان اس نے بحیرہ اسود Black Sea دے علاقےآں اُتے حملہ کيتا تے سھتیاں نوں مغلوب کرکے وادی ڈینوب Danube دے اک وسیع علاقے اُتے تسلط قائم کيتا۔ واپسی اُتے اس نے دریائے ڈینوب غبور کرکے ایشائے کوچک نوں مسخر کيتا، فیر اس نے تھریس یا تراکیہ Thrace تے یونانی جزیرے نوں اپنی مملکت وچ شامل کرنے دے علاوہ مقدونیہ Macdoniaکی ریاست نوں وی اطاعت اُتے مجبور کيتا۔ اس دے بعد افغانستان تے مکران نوں زیر نگيں کرکے سندھ تے پنجاب دے اک وڈے حصے نوں اپنی سلطنت وچ شامل کرلیا۔ ہیروڈوٹس دے بیان دے مطابق اوہ سندھ توں بحری بیڑے دے ذریعے مکران تے عرب ہُندا ہويا اپنے راجگڑھ واپس آیا۔ الغرض 500 ق م دے اختتام تک مغرب توں لے کے مشرق دی سرزمین دارکے زیر نگيں ہوگئی سی۔ 486 ق م وچ اس دی موت واقع ہوگئی۔ دارانے چھتیس سال حکومت کیتی تے اس عرصہ وچ معتدد جنگاں لڑاں۔ انیس جنگاں وچ خود وی شریک ہويا تے نہ حوادث نے اس دے قدم ڈگمگائے تے نہ شورشاں اس دے عزم نوں متزل کرسکن۔ اس نے چٹان دی ماند ہر اک دا دیوانہ وار مقابلہ کيتا۔ اس عہد وچ ایرانی سلطنت ماورالنہر و سندھ توں لے کے وادی ڈینوب و مصر تک وسیع ہوگئی۔ اس دے ایہ کارنامے اسنوں دنیا دے فاتحین دی جگہ دینے دے لئی کافی نيں۔ دارانے اپنی موت توں کچھ عرصہ پہلے خشیارشا نوں جو آتوسہ دختر خورس اعظم دے بطن توں سی ولی عہد بنایا۔ اس نے یونان اُتے حملے توں پہلے مصر دی بغاوت فرد کرنے دے لئی 484 ق م وچ فوج کشی دی تے باغیاں نوں سزا دے کے اوتھے اپنے بھائی ہخامنش Hakhamaniess نوں اوتھے دا حاکم مقرر کيتا۔ اس اثناء وچ بابل وچ شورش برپا ہوئی۔ خشیارشا نے بابل اُتے قبضہ کرکے بابل نوں بے دردی توں لُٹیا۔ ان کاروائیاں توں فارغ ہوئے کے اس نے یونانی جزیرے اُتے حملے دا انتظام کيتا تے 481 ق م وچ اک عظیم فوج لے کے ایشیائے کوچک اُتے حملہ کيتا تے تھرما پلی Thermopylas دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دتی۔ فیر ایتھنز دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دے کے ایتھنزپر قبضہ کرلیا تے اوتھے معبداں نوں جلا دتا۔ مگر سلا مس Salamisکی جنگ وچ ایرانی بیڑے نے سخت ہذمیت اٹھائی تے اس دا وڈا حصہ تباہ ہوگیا۔ خشیارشانے ایہ مہم مردونیہ دے سپرد دی تے خود سارڈس آگیا۔ مردونیہ نے یونانی جزیرے فتح کرنے دی کوشش کيتی تے پلاتہ Plataea ماریا گیا تے ایرانیاں نوں شکست ہوئی۔ اس دے بعد یونانی بیڑے نے ایرانی بیڑے نوں راس میکال Cap of mycal دے نزدیک شکست دتی۔ اس دے نال ہی یونانی مقبوضات ایرانی حکومت کیتی گرفت توں نکل گئے تے درہ دانیال اُتے وی یونانیاں دا قبضہ ہوگیا۔ اس شکست توں ایرانی حکومت دے وقار نوں سخت نقصان پہنچیا تے حرم وچ شازش ہوئی تے خشیارشا تے اس دے بیٹے دارا نوں قتل کر دتا گیا۔ خشیارشاکے قتل دے بعد ارتخشتر اول یا اردشیر دراز دست تخت نشین ہويا۔ ایہ اک سال تک آزادنہ حکومت نہ کرسکا۔ کیوں دے باپ دا قاتل اس اُتے حاوی سی۔ آخر بادشاہ دے معتمد مغابیز ی بالغابش Megabyrus نے اسنوں قتل کرکے رہائی ڈلائی۔ اس واقع دے بعد دے اردشیرکے بھائی ھستاسب Hystaspes نے باخترماں بغاوت کردتی۔ اردشیرخود گیا تے دو جنگاں وچ اسنوں مغلوب کر کے ملک دے اندر امن قائم کيتا۔ خشیارشاکے دور وچ مصر اُتے ایرانی گرفت ڈھیلی ہوگئی سی۔ 461 ق م وچ لیبیا دے سابق شاہی خاندان دے اک فرد ایناروس Inarus بن سامتق دوم نے یونانیاں دی مدد توں بغاوت کردتی۔ اردشیرنے بغابیش Bagabish نوں تن ہزار فوج دے مصر بھیجیا۔ اس نے آندے ہی باغیاں نوں شکست فاش دتی تے ایناروس نوں گرفتار کرکے سوسہ بھجوادتا۔ فیر اس نے یونانیاں دے خلاف کروائی کيتی۔ اس وقت یونان دی دو وڈی طاقتاں ایتھنزاور اسپارٹااک دوسرے دے نال برسر پیکار سن۔ اس لئی دونے حکومتاں دے درمیان صلح ہوئے گئی۔ جس دے تحت اتحاد دلس دے میمبراں دی آزادی تسلیم کرلئی گئی۔ ہور قبرض اُتے ایران دا قبضہ تسلیم کرلیا گیا۔ اردشیرنے 424 ق م وچ وفات پائی، اوہ بہت حسین، باوقار تے رحمدل بادشاہ سی۔ اوہ یہودیاں اُتے بہت مہربان سی تے انہاں نوں ہر طرح دی مذہبی آزادی دے رکھی سی۔ اردشیر دی موت دے بعد اس دا بیٹا خشیارشا تخت اُتے بیٹھیا، مگر کل پنتالیس دن ہی حکومت کرنے پایا کہ اس دے سوتیلے بھائی سغدیان Secudianus نے قتل کرکے تخت اُتے قبضہ کرلیا۔ مگر اوہ وی چھ ماہ توں زیادہ حکومت نئيں کرسکا، خشیارشاکا دوسرا سوتیلا بھائی اوخوس جو باخترکا حکمران سی، اس دے خلاف اٹھیا کھڑا ہويا تے امیراں دی حمایت حاصل کرکے اسنوں گرفتار کر لینے وچ کامیاب ہوئے گیا۔ اس نے دارا دوم دے لقب توں اپنی بادشاہت دا اعلان کردتا۔ اس حکومت اُتے خواجہ سراواں تے عورتاں دا قبضہ ہوگیا۔ اس دی بیوی پریزاد Perysats تے تن خواجہ سرا اس دے مشیر خاص سن ۔ اس لئی اس دے بھائی آرشیت Arsites نے بغاوت کی، دارانے اس دے حمایتاں نوں ٹوڑ لیا، آرشیت نے اطاعت قبول کرلئی- مگر دارا نے اسنوں قتل کروادتا۔ اس دے بعد لیڈیا دے حاکم پس سسنہ Pissuthnes نے بغاوت دی مگر اس دا حشر آرشیت دی طرح ہويا۔ اس دے بعد دارانے لیڈیاکا حاکم اک چالاک تے مدبر امیر تسیافرن Tissaphernes نوں مقرر کيتا۔ اس نے ایتھنز تے اسپارٹاکی باہمی عدادتاں توں فائدہ اٹھایا تے ایسی حکمت عملی اختیار کيتی کہ دونے ریاستاں لڑدی رہیاں۔ اسپارتی تسیافرن دی اس حکمت عملی نوں سمجھ گئے۔ چنانچہ انہاں نے تسیافرن دے خلاف جوڑ توڑ کر کے اس دے اختیارات صوبہ کاریہ Caria تک محدود کردتے گئے تے ایشائے کوچک دے بقیہ علاقےآں دے لئی دارا دے بیٹے خورس صغیر دی سٹراپی وچ دے دتے گئے۔ اس اثناء وچ حرم دے اندر خورس دے خلاف سازش ہوئی، اس دے علاوہ تسیافرن نے وی بادشاہ توں اس دی حکمت عملی دے خلاف شکایت کیتی۔ آخر اسنوں وضاحت دے لئی سوسہ طلب کرلیا گیا۔ مگر اس دے پہنچنے دے بعد داراکا انتقال ہوگیا۔ اردشیرسوم بہت ہی باہمت، دلیر، تند خو تے سنگدل بادشاہ سی، اس نے تخت نشینی دے بعد تمام شہزادےآں نوں قتل کرا دتا سی کہ کوئی دعوے دار باقی نہ رہے۔ مگر اک سال دے اندر شام، ایشائے کوچک، قبرض و فنیقہ وچ بغاوتاں پھوٹ پڑھیاں۔ انہاں بغاوتاں دی سب توں وڈی وجہ مصر وچ ایرانی حکومت کیتی شکست سی۔ اردشیر نے پہلے شام دی شورشاں نوں فرد کرنا ضروری سمجھیا، اس نے سب توں پہلے فنیقی علاقے صیدا یا سدروم Sidon دا محاصرہ کرلیا۔ شہریاں نے مایوس ہوکے خود شہر نوں اگ لگادی یا خود کشی کرلئی، صیداکا بادشاہ طینس Tennes قتل ہويا۔ اس دے بعد اردشیرنے مصر دی طرف پیس قدمی دی تے مصر دے تیسواں خاندان دا آخری بادشاہ نخت نیب Nachtta Nep شکست کھا کر حبشہ دی طرف بھج گیا تے مصر دوسری بار 342 ق م وچ ایرانی سلطنت وچ شامل ہوگیا۔ ایرانی فوجاں نے اس موقع اُتے بری بیدردی توں مصر نوں غارت کيتا۔ شہراں نوں لُٹیا تے ہزاراں مصریاں نوں موٹ دے گھاٹ اتارا۔ ارشیر نے مصر دے مقدس بیل آپسAips ذبیح نوں کرا دتا۔ اردشیرنے فرندات Pharendates نوں مصر دا حاکم بنا کے واپس ہويا۔ اس کامیابی تے تشدد توں مغربی صوبےآں دی شورشاں خود بخود فرد ہوگئياں۔ مگر اس اثنا وچ وسط ایشاء تے سندھ وچ بغاوتاں پھوٹ پڑھیاں تے سندھ دا علاقہ ایرانی حکومت دے قبضہ توں نکل گیا۔ 338 ق م وچ اس دے اک خواجہ سرا باگوس Bagoas نے اسنوں زہر دے کے ہلاک کردتا تے اس دے بیٹےآں وچوں چھوندے بیٹے ارشک Arsacesکو تخت اُتے بیٹھیا کر باقی سب نوں قتل کردتا۔ ارشک نے تخت نشینی دے بعد باگواس توں رہائی دی کوشش کيتی مگر کامیاب نہ ہوئے سکا۔ باگواس نے اس خطرے نوں محسوس کردے ہوئے اسنوں اس دے بیٹےآں سمیت قتل کرا دتا۔ اس دے بعد ہخامنشی خاندان دے اک شہزادے نوں جو غالباََ دارا دوم دا پوتا سی دارا سوم دے لقب توں تخت اُتے بیٹھیا دتا۔ حکومت کیتی باگ دوڑ سمھالنے دے بعد دارا چہارم نے سب توں پہلے مگر حالے سانس لینے ہی نئيں پایا سی کہ ایرانی مملکت اُتے سکندر اعظم دا طوفانی خیز حملہ ہويا، اس نے ہخامنشی حکومت دا شیرازہ بکھیر دتا۔ خورس نے لیڈیاکی سلطنت دے نال ایشائے کوچک تے یونانی مقبوضات خورس دے قبضہ وچ آگئے تے چند یونانی جزیرے تے شہراں نے خورس Cyrus دے دور وچ اطاعت کرلئی سی۔ دارا نے۔ 514۔ 512 ق م دے درمیان اس نے بحیرہ اسود Caspian Sea دے علاقےآں اُتے بری تے بحری دونے رستےآں توں حملہ کيتا تے سھتیاں نوں مغلوب کرکے وادی ڈینوب Danube دے اک وسیع علاقے اُتے تسلط قائم کيتا۔ سھتیاں دی حمایت وچ یونانیاں نے شورشاں برپا کردتیاں چنانچہ واپسی اُتے اس نے دریائے ڈینوب غبور کرکے ایشائے کوچک نوں مسخر کيتا، فیر اس نے سارڈیس Sardisماں اک سال تک قیام کرکے اس نے ایتھے توں تھریس یا تراکیہ Thrace تے یونانی جزیرے نوں اپنی مملکت وچ شامل کرنے دے علاوہ مقدونیہ Macdoniaکی ریاست نوں وی اطاعت اُتے مجبور کيتا۔ فیر داراکے عہد وچ تھریس تے مقدونیہ نے اطاعت قبول کرلئی سی، مگر اوہ اس غلامی توں مطمعین نہ سن ۔ چنانچہ 499 ق م وچ ایشائے کوچک دے یونانی باشندےآں نے اہل اتھنزکے ایما اُتے بغاوت کر دتی تے لیڈیاکے پائے تخت سارڈس اُتے قبضہ کرلیا۔ ایرانی فوج نے باغیاں نوں شکست دے کے دوبارہ تسلط قائم کيتا۔ لیکن 494 ق م وچ لیڈیاکی جنگ وچ ایشائے کوچک دے ایونیانی یونانیاں Ionian Greekکو دوسری شکست فاش دتی تے انتقام وچ میلتس Milltus نوں برباد کردتا، مگر انہاں سختیاں دے باوجود شورشاں دا سلسلہ جاری رہیا۔ ایرانی فوج دے ہٹے ہی مقدونیہ، تھریس تے اریٹیریا Eretria نے آزادی دا اعلان کردتا۔ دارانے اس دفعہ اپنے بھتیجے مرودنیہ Mardunius نوں مقرر کيتا، جس نے تھریس نوں فتح کيتا تے مقدونیہ دے حاکم سکندر Alexanderکو اطاعت اُتے مجبورکیا۔ اس دا ارادہ دوسرے یونانی جزیرے دی طرف پیش قدمی دا سی۔ مگر طوفان وچ اس دا بیڑا تباہ ہوجانے دے سبب دارانے اسنوں واپس بلیا کے ایہ مہم اپنے اک سالار داتیہ Datis تے ارتافرنیہ Artaphernesکے سپرد کيتی۔ انہاں سالاراں نے اریٹیریا Eretria نوں کلیۃََ تباہ کردتا، مگر ایتھنزپر حملہ ناکام رہیا۔ اہل ایتھنزنے مراتھن Marathan دے مقام اُتے جو جزیرہ اٹیکا Attica وچ ایتھنزسے چوبیس میل شمال مشرق وچ واقع اے، ایرانی فوج نوں عبرت ناک شکست دتی۔ فیر مصر نے وی ایرانی جوا اتار پھینکا۔ دارا یونانیاں تے مصریاں نوں قرار واقعی دینے دی فکرماں سی، کہ موت نے اسنوں اٹھا لیا۔ دارا دی موت دے بعد خشیارشا ایران دے تخت اُتے بیٹھیا۔ اس دے تخت نشین ہُندے ہی درباریاں وچ اختلاف پیدا ہوگیا۔ اک گروہ یونان وچ فوج کشی دا مخالف سی تے دوسرا موئید۔ خشیارشانے دوسرے گروہ توں اتفاق کيتا تے مصر دی بغاوت فرد کرنے دے بعد اس نے یونانی جزیرے اُتے حملے دا انتظام کيتا تے 481 ق م وچ اک عظیم فوج کر ایشیائے کوچک دی طرف ودھیا۔ اس موقع اُتے سلطنت دی مختلف گوشےآں توں فوجاں طلب کيتی گئياں، جو کاپاڈوشیہ وچ اکھٹا ہوئیاں، فیر اوتھے توں لیڈیاآئیاں ۔ ہیروڈوٹس دے مطابق چھیالیس قوماں دے سپاہی اس فوج وچ شامل سن ۔ جو سلطنت دے مختلف گوشےآں توں طلب کيتے گئے سن ۔ یونانیاں نے اس فوج دی تعداد اٹھارہ لکھ بری افواج دے علاوہ بارہ سو جنگی تے تن ہزار برداری کشتیاں تے پنج لکھ دس ہزار فوج بحری دسی اے۔ اس طرح تیئس لکھ دس ہزار فوج ہوئی، جو مبالغہ آمیز اے۔ بہر کیف اس عظیم انشان فوج دا سالار مردونیہ Mardonia سی، دوسری طرف یونانی بحری فوج دا سالار لیونداس Leonidas تے بحری فوج دا سالار یوری بیاد Euribyades سی۔ بہر کیف اس عظیم انشان فوج نے ہیلی پونت Hellespont یعنی درہ دانیال غبور کردے ہوئے تھرما پلی Thermopylas دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دتی۔ فیر ایتھنز دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دے کے ایتھنزپر قبضہ کرلیا تے اوتھے معبداں نوں جلا دتا۔ اس اثناء وچ ایرانی بحری بیڑاہ وی آگیا، جس نے آرٹی منیریم Artomisium دے مقام اُتے یونانیاں نوں پِچھے ہٹنے اُتے مجبور کردتا۔ مگر سلا مس Salamisکی جنگ وچ ایرانی بیڑے نے سخت ہذمیت اٹھائی تے اس دا وڈا حصہ تباہ ہوگیا۔ اس واقع دے بعد خشیارشانے ایہ مہم مردونیہ دے سپرد دی تے خود سارڈس لا گیا۔ مردونیہ نے یونانی جزیرے فتح کرنے دی کوشش کيتی، مگر آپس دے اختلافات دی بدولت کامیاب نہ ہوسکا تے پلاتہ Plataea دے مقام اُتے زبردست شکست کھادی خود سالار فوج مردونیہ وی قتل ہوگیا۔ اس دے مردے ہی انتہائی ابتری دی حالت وچ فوج بھج کھڑی ہوئی۔ یونانیاں نے دور تک ایرانیاں دا تعاقب کيتا تے وڈی بے دردی توں انہاں نوں قتل کيتا۔ بقول ہیروڈوٹس دے صرف تن ہزار ایرانی جاناں بچاسکے۔ اس فتح دے بعد یونانی بیڑے نے ایرانی بیڑے نوں راس میکال Cap of mycal دے نزدیک شکست دتی۔ اس دے نال ہی یونانی مقبوضات ایرانی حکومت کیتی گرفت توں نکل گئے تے درہ دانیال اُتے وی یونانیاں دا قبضہ ہوگیا۔ اس شرمناک شکست توں ایرانی حکومت دے وقار نوں سخت نقصان پہنچیا تے خشیارشانے تلافی دی کوئی کوشش نئيں کيتی تے اسنوں قتل کردتا گیا۔ خشیارشا نے مصر دی بغاوت دبانے دے بعد ایرانیاں نے یونانیاں دے خلاف کروائی شروع کی، اس وقت یونانیاں دے اتحاد دا شیرازہ بکھر رہیا سی۔ یونان دی دو وڈی طاقتاں ایتھنزاور اسپارٹااک دوسرے دے نال برسر پیکار سن۔ایسی حالت وچ یونانیاں نے مصالحت کرنی بہتر سمجھی۔ چنانچہ اک شخص کالیاس Callias نوں ایرانی دربار بھیجیا۔ بحث وتمحیض دے بعد بلاآخر دونے حکومتاں دے درمیان صلح ہوئے گئی۔ جس دے تحت اتحاد دلس دے میمبراں دی آزادی تسلیم کرلئی گئی۔ ہور قبرض اُتے ایران دا قبضہ تسلیم کرلیا گیا۔ دارا دوم دے عہد وچ لیڈیا دے حاکم پس سسنہ Pissuthnes نے بغاوت دی مگر ناکام رہیا۔ اس مرتبہ دارانے لیڈیاکا حاکم اک چالاک تے مدبر امیر تسیافرن Tissaphernes نوں مقرر کيتا۔ اس نے ایتھنز تے اسپارٹاکی باہمی عدادتاں توں فائدہ اٹھایا، 413 ق م وچ ایتھنز دے بیڑے نے صقیلہ Sicily وچ شکست فاش کھادی تسیافرن نے اسپارٹاسنوں اک محاہدہ کرلیا، جس دے تحت دونے نے ایتھنزنال جنگ کرنے دا وعدہ کيتا سی۔ مگر تسیافرن نے اس اُتے سختی توں عمل نئيں کيتا، بلکہ ایسی حکمت عملی اختیار کيتی کہ دونے ریاستاں لڑدی رہیاں تے انہاں نوں ایرانیاں دے خلاف جنگ دے بجائے انہاں توں مدد لینی پئے۔ اس طرح تسیافرن نے یونان دی سیاست وچ بہت کامیاب کردارادا کيتا۔ یونانی طاقت دے توازن نوں اس نے برہم کرکے اس نے ایرانی مفاد محفوظ کرلیا تے رفتہ رفتہ ایشائے کوچک اُتے قبضہ کرکے ایران دی سلطنت وچ شامل کرلیا۔ اسپارتی تسیافرن دی اس حکمت عملی نوں سمجھ گئے۔ بدقسمتی توں بادشاہ دا دربار سازشاں دا اکھاڑا بنیا ہویا سی تے کم فہم لوکاں دا اثر و رسوخ بادشاہ اُتے سی۔ چنانچہ انہاں نے تسیافرن دے خلاف جوڑ توڑ کر کے اس دے اختیارات صوبہ کاریہ Caria تک محدود کردتے گئے تے ایشائے کوچک دے بقیہ علاقےآں دے لئی دارا دے بیٹے خورس صغیر دی سٹراپی وچ دے دتے گئے۔ خورس نے اختیارات ہتھ وچ لیندے ہی یونانی اجیراں دی اک فوج بھرتی دی تے راست پالیسی اختیار کردے ہوئے اسپارٹاسنوں دوستانہ تعلقات استوار کيتے۔ ہور اسپارٹاکے سردار لیزنڈر Lynsander دی مالی مدد کيتی۔ ایرانی معاونت حاصل کرنے دے بعد اسپارٹا نے ایتھنز نوں اگس پوتامس Acgos Potmos دی بحری جنگ وچ فیصلہ کن شکست دتی تے ایتھنز اُتے قبضہ کرلیا۔ اس اثناء وچ حرم دے اندر خورس دے خلاف سازش ہوئی، اس دے علاوہ تسیافرن نے وی بادشاہ توں اس دی حکمت عملی دے خلاف شکایت کیتی۔ آخر اسنوں وضاحت دے لئی سوسہ طلب کرلیا گیا۔ مگر اس دے پہنچنے دے بعد داراکا انتقال ہوگیا۔ درا دوم دے بعد اس دا وڈا بیٹا ارشک اردشیر دوم دے لقب توں بادشاہ بنیا۔ خورس بھائی نوں قتل کرنے دی فکر وچ سی کہ تسیافرن نے ایہ راز افشا کردتا۔ ارد شیرنے اسنوں قتل کرنے دا حکم دے دتا، مگر اس دی ماں نے بیٹے نوں راضی کر ليا کہ اوہ چھوٹے بھائی نوں معاف کردے تے اسنوں اسنوں اپنے عہدے اُتے برقرار رکھدے ہوئے ایشائے کوچک بھیج دے۔ خورس نے ایشائے کوچک پہنچدے ہی یونانی اجیراں دی اک فوج بھرتی کرنی شروع دی جس دا سالار کلارخ Clarchus سی۔ انہاں تیاریاں دے نال اوہ تقریباََ دو لکھ فوج لے کے بابل بھائی دے خلاف جنگ دے لئی ودھیا۔ کوناکسا Cunaxa جو بابل دے نیڑے سی جنگ ہوئی، یونانی فوج نے شاہی فوج نوں گویا شکست دے دتی سی کہ پانسہ پلٹ گیا خورس اردشیر نوں سامنے دیکھ کے اس اُتے ٹُٹ پيا تے اسنوں زخمی کردتا، مگر اس دے نال ہی شاہی دستے نے اس دا کم تمام کردتا۔ خورس دی موت دے بعد یونانی فوج نوں اسلحہ رکھ دینے دا حکم دتا گیا مگر اس نے انکار کردتا۔ شاہی فوج انہاں توں مقابلے دی ہمت نئيں کرسکی، بادشاہ نوں انہاں نوں واپس جانے دی اجازت دینی پئی۔ راستے وچ تسیافرن نے کلارخ تے دوسرے سالاراں نوں دھوکہ دے کے گرفتار وی کرلیا، مگر فیر وی انہاں نے ہتھیار نئيں ڈالے تے زنوفن Xenophon تے دوسرے سرداراں دی قیادت وچ واپس پرت گئے۔ اس جنگ نے یونانیاں نوں دلیر بنا دتا، انہاں نے ایرانی فوج دی کمزوریاں تے داخلی ضعف دا پوری طرح اندازہ کرلیا تے آئندہ سکندر اعظم نے اس تجربہ توں پوری طرح فائدہ اٹھایا۔ اس واقعہ دے بعد قدرتاََ ایران تے اسپارٹا دے حلیفانہ تعلقات ختم ہوگئے۔ اہل اسپارٹانے ایشائے کوچک دے ایرانی مقبوضات ختم کرانے دی کوشش کيتی، مگر اوہ ایتھنز دی کشمکش دی وجہ توں کامیاب نئيں ہوسکے۔ دوسری طرف ایتھنزنے ایران توں دوستانہ تعلقات قائم کرلئے۔ ایرانی حکومت نے وی ایتھنزکی حمایت شروع کردتی، اس طرح اس نے اپنے وقار نوں گرنے توں بچالیا۔ اردشیرنے اک فرمان دے ذریعے اعلان کردتا کہ ایشائے کوچک تے قبرص ایرانی سلطنت وچ شامل اے۔ اس طرح کالیاس دے صلح نوں ختم کردتا۔ قبرص وچ اواگورس Evagoras نے یونانیاں تے مصر دی حمایت حاصل کرکے بغاوت کردتی تے ایرانی حکومت دے لئی مستقل خطرہ بن گیا۔ ایرانی حکومت نے ایسی حالت وچ اک طرف ایتھنزسے تعلقات استوار کيتا تے دوسری طرف اوارگوس نوں رعایت دے کے مصحالت اُتے راضی کولیا۔ سلامس Slamasa اُتے تے گورس دا قبضہ شاہ دے لقب دے نال تسلیم کرلیا گیا۔ 334 ق م وچ سکندرنے درہ دانیال نوں غبور کيتا تے دریائے گرانیک Granicusکے کنارے ایرانی فوج نوں پہلی شکست دتی۔ اس ہزمیت نے ایرنی طاقت نوں مفلوج کردتا۔ اک سال دے اندر سارڈیس کاریہ فریجیا تے ایشیاء کوچک دے دوسرے علاقےآں اُتے اس نے قبضہ کرلیا۔ اس دے بعد اس نے سوریا یا شام دی طرف پیش قدمی کيتی۔ ایسس Issus دے مقام پردوسری وڈی جنگ ہوئی۔ جس ایرانی فوج دا وڈا حصہ تباہ ہوگیا تے دارا نوں شکست فاش ہوئی تے داراکی ماں، بیوی تے دو بیٹیاں گرفتار ہوئیاں تے ایرانی فوج دا وڈا حصہ تباہ ہوگیا۔ دارا نے مصالحت دی کوشش کيتی مگر سکندر نے وڈی حقارت توں ایہ پیش کش ٹھکرادتی۔ مجبوراََ دارانے آخری جنگ کيتی تیاری کيتی۔ دوسری طرف سکندر فنیقی علاقے چڑھائی کيتی۔ سدوم نوں تسخیر کرنے دے بعد اوہ ٹائر Tyre آیا تے اسنوں ست ماہ دے محاصرے دے بعد فتح کرنے وچ کامیاب ہويا۔ اس موقع اُتے سکندر نے وڈی سفاکی مظاہرہ کيتا تے ٹائر نوں اگ لگیا دتی تے لوکاں نوں غلام بنالیا۔ ٹائر دی تباہی دے بعد فلسطین دے بقیہ حصے سکندر دے زیر نگيں آگئے۔ ایتھے توں اس نے مصر دی طرف اقدام کيتا تے اور اسنوں بآسانی فتح کرلیا۔ تسخیر مصر دے بعد اوہ فیر ٹائر آیا۔ ایتھے اک لشکر جرار دے نال سرزمین ایران دی طرف ودھیا۔ نینوا دے نیڑے اربیلا Arbela توں تیس میل مغرب نوں گوگامیل Gaugamela دے مقام اُتے دارا تے سکندرکے درمیان فیصلہ کن جنگ ہوئی، جس وچ داراکو شکست ہوئی۔ اس شکست دے نال ہی ایران داراکے قبضے توں نکل گیا تے دارا ہکتمان (ہمدان) توں رے تے رے توں شمال مشرق دی سمت بھج گیا۔ سکندر نے سوسہ نوں فتح کرنے دے بعد اصطخر نوں مسخر کيتا تے اس انتقام وچ کہ خشیارشا نے شہر ایتھنز نوں جلا دتا سی۔ اس نے وی ایرانی راجگڑھ نوں نذر آتش کردتا۔ مذہبی کتاباں، شاہی محلات تے یاد گار عمارتاں کل دی کل دی خاک ہوگئياں۔ اس کم توں فراغت پانے دے بعد اس نے دار دا تعاقب شروع کيتا۔ راستے وچ اس دے دو امرا بس سوس تے بربسانت نے اس دا کم تمام کردتا۔ دارا سوم دی موت دے نال ہی ہخامنشی خاندان دی حکومت 330 ق م وچ ہمیشہ دے لئی ختم ہوئے گئی۔ اس عہد دی تمام حکومتاں دی طرح ہخامنشی حکومت شخصی، مورثی تے مطلق العنان سی۔ بادشاہ تے اس دا دربار تمام طاقتاں دا سرچشمہ سی۔ اوہی واضع قانون وی سی تے قانون نوں نافذ کرنے والا بھی۔ عدالت ہوئے یا فوج ہر صیغے وچ اسنوں اعلیٰ اختیارات اسنوں حاصل سن ۔ اوہ تمام دستوری تے قانونی بندشاں توں آذاد سی۔ اس دی ذات رائے زنی تے تنقید توں بالا سی۔ اوہ اپنے عمال وچ خود مختار سی تے کسی دینوی طاقت دے اگے جواب دہ نہ سی۔ ملکی مصالح دے پیش نظر اوہ بوقت ضرورت اپنے امراء توں مشورے طلب کيتا کردا سی تے ایہ محض اس دی دور بینی تے خیر اندیشی اُتے موقوف سی ورنہ کوئی فرد یا مجلس اس دی حاکمانہ حثیت اُتے اثر انداز نئيں ہوسکدی سی۔ چونکہ اوہ مذہب اُتے ایمان رکھدا سی ہور اپنی رعایا دا اسيں نسل سی اس لئی مذہبی قوانین تے ملکی رسم و رواج لحاظ کردا سی۔ فیر کوئی طاقت ور مذہبی طبقہ موجود نئيں سی تے مذہب دی پیشوائی وی بادشاہ کردا سی۔ ایرانی سلطنت بہت ساریاں ساتراپیاں تے چھوٹی چھوٹی ریاستاں اُتے مشتمل ہُندی سی جنہاں دے حکمران شاہ ہويا کردے سن ۔ چونکہ بادشاہ انہاں دا حاکم اعلیٰ سی اس لئی اس نے پنے لئی شاہنشاہ دا لقب اختیار کردا سی۔ ایہ لقب دارا اول دے کتبے وچ واضح طور اُتے ملدا تے ایہ لقب ایران دے حکمراناں نوں اس قدر پسند آیا کہ ساسانی عہد تک تمام فرمانروا شہنشاہ (بادشاہاں دے بادشاہ) کہلاندے سن ۔ بادشاہ خود ہی فوج دا سپہ سالار ہويا کردا سی۔ میدان جنگ وچ خود جاندا سی تے قتال وچ حصہ لیندا سی- ایران دا بادشاہ اپنی سطوت و ہیبت تے شاہانہ کرد فر دے لئی مشہور نيں انہاں دا لباس زرق برق ریشمی و زريں ہويا کردا سی۔ اس دے سر اُتے سونے اک تاج ہُندا سی۔ جس اُتے بیش قیمت جواہرات ٹکے ہويا کردے سن ۔ ہخامنشی فرمانروا بالعموم ارغونی رنگ دی قبا پہنا کردا سی۔ بادشاہ مظلوماں دی فریاد سنے دے لئی دربار عام کردا سی دربار وچ آنے دے آداب ملحوظ رکھے جاندے سن ۔ خلاف ورزی دی صورت وچ موت دی سزا دتی جاسکدی سی۔ بادشاہ عموماً اک تخت اُتے پردے دے پِچھے بیٹھیا سی۔ اس دا تخت سونے تے چاندی دا ہُندا سی تے نہایت قیمتی پتھر و جوہرات جڑے ہُندے سن ۔ بادشاہ دے پِچھے مور چھل تے حفاظتی دستے دا سالار ’خرم باش‘ مؤدب کھڑا ہُندا سی۔ تخت توں دس بالش ہت کر اراکین سلطنتاں لگی ہودیاں سن۔ جشن و دعوت دے موقع اُتے وی شاہانہ آداب پوری طرح ملحوظ رکھے جاندے سن ۔ بادشاہ شکار توں خاص رغبت رکھدے سن ۔ شکار دے لئی وسیع مرغزار تے جنگلات سن ۔ جتھے بادشاہ اپنے درباریاں تے شاہزاداں دے نال شکار دے لئی جاندا سی۔ گور خر تے شیر دا شکار اس دا پسندیدہ مشغلہ سی۔ شکار وچ اکثر کتے وی نال ہُندے سن ۔ محل دے اندر ملکہ خاص سب توں بااختیار سی۔ اس دا لباس بادشاہ دی طرح قیمتی تے زرین ہُندا سی۔ اسنوں تاج پہنے دا حق حاصل سی۔ بادشاہ دی دوسری بیویاں تے کنیزاں اس دے زیر اثر سن۔ اس دی خدمت وچ ہزاراں کنیزاں تے خواجہ سرا متعین سن ۔ بادشاہ نوں اپنا ولی عہد نامز کرنے دا حق حاصل سی۔ عموماً اس دا وڈا بیٹا اس دا جانشین ہُندا سی۔ فیر وی ایہ طہ شدہ مسلہ نئيں سی تے اکثر تلواراں اس مسلے نوں حل کردیاں سن۔ بادشاہ دے ذاتی تحفظ دے لئی فوج دا اک دستہ متعین ہُندا سی، جس دی سالاری بہت ہی متعد تے اکثر شاہی خاندان دے کسی فرد دے سپر کيتی جاندی سی۔ جدوں بادشاہ باہر نکلدا تاں ایہ دستہ اس دے نال ہويا کردا سی۔ محافظاں دے چمکدار اسلحہ، وردیاں تے زرہیاں ہور بادشاہ دا تاج تے زريں لباس لوکاں دے دل اُتے ہیبت ڈالدا سی۔ بادشاہ دے بعد امرا دی جماعت سی، جو شاہزاداں، جاگیر داراں تے بااثر سرداراں اُتے مشتمل سی۔ ملک دے اندر سب توں طاقتور طبقہ انہاں امراء دا سی۔ انہاں دی آسودگی اُتے بادشاہ دا سکون منحصر سی۔ ورنہ انہاں دا باہمی اتحاد بادشاہ دے لئی کس وقت وی خطرہ بن سکدا سی۔ وڈے وڈے عہدے اس طبقہ دے افراد توں پُر کيتے جاندے سن ۔ سٹراپی جو ہخامنشی دور وچ خشتران پوان Khshtr Pawan کہلاندا سی۔ اس دی تقریری براہ راست بادشاہ دے ہتھ وچ سی۔ اوہ اپنے حلقہ وچ آزادنہ حکومت کردا سی تے صرف بادشاہ نوں جواب دہ سی۔ دارا اول دے کتبے وچ اٹھائیس سٹراپیاں وچ بٹی سی۔ خشیار شا اول دے کتبے توں تیس سٹراپیاں دے حالات دا پتہ چلدا اے۔ ہرسٹراپی وچ فوجاں وی رہدیاں سن جنہاں دا تعق سٹراپ توں ہُندا سی۔ بوقت ضرورت بادشاہ ہر صوبے توں طلب کرسکدا سی۔ صوبے دی مالیات دا تعلق وی سٹراپ توں سی، اوہ مقرر رقم بادشاہ نوں دتا کردا سی۔ خشتران پوران دے علاوہ ہر سٹراپی وچ دبیر یا میر منشی ہويا کردا سی۔ جو سٹراپی دے حالات توں براہ راست بادشاہ نوں مطلع کردا رہندا سی۔ اس تمام شاہی احکامات و مضامین توں واقفیت ہُندی سی تے بادشاہ نوں آگاہ کردا رہندا سی کہ اس دی ہدایات اُتے کس قدر عمل و درآمد ہورہیا اے۔ اس علاوہ ہر سٹراپی وچ ایداں دے لوک متعین سن جو بادشاہ نوں براہ راست پوشیدہ طور اُتے خبراں بھیجیا کردے سن ۔ مرکزی انتظامات دے لئی اعلیٰ احکام مقرر سن جو براہ راست بادشاہ دی ہدایات دے مطابق کم کردے سن ۔ ایداں دے احکام نوں بادشاہ دے درباریاں وچ شمار کيتا جاندا سی۔ محکمہ مالیات نوں سب توں پہلے دارا نے منظم کيتا۔ محاصل دا تعین تے انہاں دی وصولی دا طریقہ مقرر کيتا۔ ہر سٹراپی نوں اک سالانہ اک مقرر رقم شاہی خزانے وچ داخل کرنی پڑدی سی۔ محاصل نقد تے جنس دونے شکلاں وچ وصول کيتے جاندے سن ۔ دارا دے عہد وچ سلطنت دی کل نقد آمدنی 14560 ٹیلنٹ Talants یعنی تقریباً دو کڑور سٹھ پونڈ سی۔ چند سٹراپیواں دے خراج حسب ذیل سن ۔ ہندوستان 4680 ٹیلنٹ، بابل تے آشوریہ1000 ٹیلنٹ، مصر 700 ٹینٹ، ایشیا کوچک 1760 ٹیلنٹ تے بلوچستان 170 ٹیلنٹ۔ نقد رقم دے علاوہ ہر صوبے نوں جنس دی شکل وچ کچھ ادا کرنا پڑدا سی۔ مثلاً بابل پنج سو خواجہ سرا حکومت نوں مہیا کردا سی۔ اس طرح ہندوستان توں کتے، حبشہ توں ہاتھی دانت تے آبنوس، آرمینا توں اک لکھ بھیڑاں، چار ہزار خچر، تن ہزار گھوڑے وصول کيتے جاندے سن تے انہاں دی نوعیت صوبائی خراج دے علاوہ ہدیے، مال غنیمت تے سرکاری اراضی دی پیداوار شاہی خزانے دی آمدنی دے زرائع وچ شامل سن ۔ قدیم ایرانیاں دا فوجی نظام آشوریاں دے عسکری نظام توں ماخوذ سی۔ فوج دے دو حصے سوار تے پیادہ ہُندے سن ۔ سوار فوج دا اہم حصہ سن تے ايسے طاقت اُتے مملکت قائم سی۔ پیادہ تے سواراں دے علاوہ جنگی رتھ وی ہُندے سن جنہاں نوں گھوڑے کھنچدے سن ۔ ہخامنشیاں نے فوجی طاقت نوں جدید طور اُتے منظم کيتا۔ ملک دے اندر نے فوجی خدمات لازمی قرار دے دتی گئی سی۔ جنگ دے وقت پندرہ توں پنجاہ سال تک دی عمر دے تمام لوک فوجی خدمت اُتے مجبور سن، ہور اس اُتے سختی توں عمل کيتا جاندا سی، جدوں اک باپ دے تن بیٹے فوج وچ بھرتی کيتے جارہے سن، دارا توں اک نوں بری کرانے دی درخواست کيتی گئی تاں محض اس درخواست دے جرم وچ تِناں بیٹےآں قتل کردتا گیا۔ جنگ دے موقع اُتے ہر سٹراپی توں فوجاں طلب کرلئی جادیاں سن، جو مختلف نسلاں تے مذاہب دے سپاہیاں اُتے مشتمل ہُندی سی۔ یونانی جزیرے اُتے حملے دے وقت ہیروڈوٹس دے بیان دے مطابق تیس لکھ فوج جمع کيتی سی ۔
مُڈھلا دور
سودھو681 ق م وچ آشوری بادشاہ سناخریب دے خلاف بغاوت ہوئی سی، خیال کیتا جاندا اے ہلو لینا Halulina دے مقام اُتے جنہاں دستاں نے اس دا مقابلہ کیتا سی انہاں وچوں پرسومش دا اک دستہ ہوئے گا۔ اس دا سپہ سالار ہخامنش ہوئے گا۔ چائش پش یا تس پس نے اپنی سلطنت اپنے دو بیٹےآں خورس تے اریارامن وچ تقسیم کردی سی۔ خورس نوں پرموش ملیا، اوہ باپ دی موت دے بعد خورس اول دے لقب توں جانشین ہويا۔ خورس سائرس نے علامیاں دے نال مل کر آشور بنی پال دے خلاف اس دے بھائی شمش شمو کین Shamsh Shumukin دی مدد دی سی۔ مگر شمش شمو کین دی شکست دے بعد خورس نے آشور بنی پال دی اطاعت قبول کر لی۔قبیزیاکموجا دے دور وچ علامیاں تے آشوریاں دا ذوال شروع ہو گیا سی چنانچہ کمبوجا نے علام دے دارلحکومت انشان، قدیم سوسہ یا سوشن اُتے قبضہ کر لیا، ایہی وجہ اے تحریراں وچ کمبوجا شاہ پرموش و انشان دا لقب ملدا اے۔ مگر پھر وی ایہ ریاست آزاد نئيں ہو سکيتی۔ آشوریاں دے بعد میدی بادشاہ ہو خشترنے اسنوں محکوم بنالیا تے استاغیس دے زمنے تک ایہی صورت رہی۔
کورش یاسائرس دوم (559۔ 529 ق م) دا شمار دنیا دے وڈے فاتحین وچ ہوندا اے۔ اس نے تن وڈی سلطنتاں میدتا، لیڈیا تے بابل نوں زیر و زبر کر دتا تے فارس دی چھوٹی سی ریاست نوں اک عظیم انشان سلطنت وچ تبدیل کر دتا۔ اس نے پہلے پرساگرد دی متوازی حکومت نوں ختم کیتا تے اس دے بعد بابل دے بادشاہ بنو نید یا نیو نیدس Nabu Naibs or Nebu Nidus دے نال ساز باز کرکے میدتا دے خلاف بغاوت کردی تے استاغیس دے سالاراں نوں نال ملیا لیا۔ چنانچہ استاغیس دی فوج نے اسنوں گرفتار کرکے خورس دے حوالے کر دتا۔ اس فتح دے بعد اس نے اک متحدہ ایرانی سلطنت دی بنیاد رکھ دتی۔ جس دی سرحد مغرب وچ لیڈیا تے بابل تک وسیع ہوگئياں سن۔ لیڈیا، بابل تے مصر نے ساز باز کرکے خورس دی ودھدی ہوئی طاقت نوں ٹورنے دی کوشش کيتی۔ اس توں پہلے ایہ اتحاد مستحکم ہوندا خورس نے لیڈیا اُتے حملہ کر دتا۔ جنگ وچ لیڈیاکی فوج نوں شکست ہوئی تے خورس نے دارلحکومت سارڈیس Sardis اُتے قبضہ کرکے اس دے حکمران کروئس Crocsusگرفتار کر لیا۔ اس طرح لیڈیاکی سلطنت دے نال ایشائے کوچک تے یونانی مقبوضات خورس دے قبضہ وچ آ گئے۔ اس دے بعد اس نے ہرایو Harava موجودہ ہرات تے دریائے سیحاں Oxus تے جیہاں Jaxartes دے وسط علاقے سغدیہ Sagdiaکو فتح کرکے اپنی سلطنت ماورالنہر تے کوہ ہندو کش تک پھیلا دتا۔ (539 ق م) بابل نوں فتح کرکے نبو یندس نوں گرفتار کر لیا تے مغرب وچ اوہدی سرحداں نوں مصر توں مل گیئں۔
خورس دا دوسرا وڈا کارنامہ مذہبی رواداری اے۔ فتح بابل دے بعد اس نے اسرائیلیاں نوں جو بخت نصر دے عہدسے اسیری دی زندگی بسر کر رہے سن ۔ فلسطین جانے دی اجازت دے دی تے بیت المقدس دی تعمیر ثانی دا حکم صادر کیتا تے بابل دے دیوندا مردوخ دی قدر منزلت دی تے تمام بتاں نوں جو دوسرے مقامات توں اٹھا کر لیائے گئے سن انہاں دی جگہ پہنچایا۔ ایہ اس دے کارنامے نيں جنہاں دی بدولت اسنوں ’نجات دہندہ‘ تے قوم دا باپ دا خطاب دتا۔ ہور تاریخ وچ اسنوں اعظم دے لقب توں یاد کیتا جاندا اے۔ خورس اعظم نے پرساگرکو اپنا دارلحکومت بنایا۔ 529 ق م وچ ماورالنہر وچ سک توں لڑتا ہويا مارا گیا .
خورس دی موت دے بعد اوہدی وصیت دے مطابق اس دا بیٹا کمبوجا بادشاہ بنا۔ اس نے 525 ق م وچ اک وڈی فوج لے کر مصر اُتے حملہ کیتا۔ پلوسم Pelusium دی جنگ وچ فرعون مصر سامتیق سوم نوں شکست دی تے مصر نوں اپنی سلطنت وچ شامل کر لیا۔اس دوران اس نے سوڈان تے قرطاجنہ فتح کرنے دے لئی فوجاں بھیجاں مگر اوہ تباہ ہوگئياں، اس توں اس دا ذہنی توازن بگر گیا۔ اس نے بارہ پارسی امراء نوں zndoزندہ دفن کرادتا، ہور اس نے مصر دے مقدس بیل Apis مار دتا۔ تقریباََ تن سال مصر وچ قیام دے بعد اس نے مصر دا حاکم اک شخص اریاندس Aryabdesکو مقرر کیتا تے ایران واپس ہويا سی کہ شام وچ اک عظیم بغاوت دی اطلاع ملی۔ جس دا قائد اک شخص گؤمات Goumata نامی سی۔ اس نے اپنے نوں بردتا Bardiya ظاہر کرکے ایران دے تخت اُتے قبضہ کر لیا سی اس وحشت ناک خبر نے کمبوجاکے دماغ نوں مختل کیتا کہ راستے ہی وچ اس نے خود کشی کرلی۔ اوہدی موت دے بعد دارا اول نے گؤمات نوں قتل کرکے اپنی بادشاہت دا اعلان کر دتا۔
دارا یا داریوش اول (522۔ 426 ق م) اس دا تعلق ہخامنشی خاندان دی دوسری شاخ توں سی اس لئی اوہ تخت دا جائز حقدار نئيں سی تے اس نے اک ایسے شخص نوں قتل کرکے تخت حاصل کیتا سی جس نوں لوگ بردتا سمجھدے سن ۔ اس لئی اس دے تخت نشین ہوندے ہی ملک وچ بغاوت دی اگ بھرک اٹھی۔ مگر اس نے اک اک کرکے تمام بغاوتاں سرد کیتا۔
باوجود شورشاں تے بغاوت دے دارانے فتوحات دی طرف توجہ دتی۔ 514۔ 512 ق م دے درمیان اس نے بحیرہ اسود Black Sea دے علاقےآں اُتے حملہ کیتا تے سھتیاں نوں مغلوب کرکے وادی ڈینوب Danube دے اک وسیع علاقے اُتے تسلط قائم کیتا۔ واپسی اُتے اس نے دریائے ڈینوب غبور کرکے ایشائے کوچک نوں مسخر کیتا، پھر اس نے تھریس یا تراکیہ Thrace تے یونانی جزائر نوں اپنی مملکت وچ شامل کرنے دے علاوہ مقدونیہ Macdoniaکی ریاست نوں وی اطاعت اُتے مجبور کیتا۔ اس دے بعد افغانستان تے مکران نوں زیر نگاں کرکے سندھ تے پنجاب دے اک وڈے حصے نوں اپنی سلطنت وچ شامل کر لیا۔ ہیروڈوٹس دے بیان دے مطابق اوہ سندھ توں بحری بیڑے دے ذریعے مکران تے عرب ہوندا ہويا اپنے دارلحکومت واپس آیا۔ الغرض 500 ق م دے اختتام تک مغرب توں لے کر مشرق دی سرزمین دارکے زیر نگاں ہوگئی سی۔ 486 ق م وچ اوہدی موت واقع ہوگئی۔
دارانے چھتیس سال حکومت دی تے اس عرصہ وچ معتدد جنگاں لڑاں۔ انیس جنگاں وچ خود وی شریک ہويا تے نہ حوادث نے اس دے قدم ڈگمگائے تے نہ شورشاں اس دے عزم نوں متزل کرسکيتیاں ۔ اس نے چٹان دی ماند ہر اک دا دیوانہ وار مقابلہ کیتا۔ اس عہد وچ ایرانی سلطنت ماورالنہر و سندھ توں لے کر وادی ڈینوب و مصر تک وسیع ہوگئی۔ اس دے ایہ کارنامے اسنوں دنیا دے فاتحین دی جگہ دینے دے لئی کافی نيں۔ دارانے اپنی موت توں کچھ عرصہ پہلے خشیارشا نوں جو آتوسہ دختر خورس اعظم دے بطن توں سی ولی عہد بنایا۔ اس نے یونان اُتے حملے توں پہلے مصر دی بغاوت فرد کرنے دے لئی 484 ق م وچ فوج کشی دی تے باغیاں نوں سزا دے کر اوتھے اپنے بھائی ہخامنش Hakhamaniess نوں اوتھے دا حاکم مقرر کیتا۔ اس اثناء وچ بابل وچ شورش برپا ہوئی۔ خشیارشا نے بابل اُتے قبضہ کرکے بابل نوں بے دردی توں لوٹا۔
ان کاروائیاں توں فارغ ہو کے اس نے یونانی جزائر اُتے حملے دا انتظام کیتا تے 481 ق م وچ اک عظیم فوج لے کر ایشیائے کوچک اُتے حملہ کیتا تے تھرما پلی Thermopylas دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دتی۔ پھر ایتھنز دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دے کر ایتھنزاُتے قبضہ کر لیا تے اوتھے معبداں نوں جلا دتا۔ مگر سلا مس Salamisکی جنگ وچ ایرانی بیڑے نے سخت ہذمیت اٹھائی تے اس دا وڈا حصہ تباہ ہو گیا۔ خشیارشانے ایہ مہم مردونیہ دے سپرد دی تے خود سارڈس آ گیا۔ مردونیہ نے یونانی جزائر فتح کرنے دی کوشش کيتی تے پلاتہ Plataea مارا گیا تے ایرانیاں نوں شکست ہوئی۔ اس دے بعد یونانی بیڑے نے ایرانی بیڑے نوں راس میکال Cap of mycal دے نزدیک شکست دتی۔ اس دے نال ہی یونانی مقبوضات ایرانی حکومت دی گرفت توں نکل گئے تے درہ دانیال اُتے وی یونانیاں دا قبضہ ہو گیا۔ اس شکست توں ایرانی حکومت دے وقار نوں سخت نقصان پہنچیا تے حرم وچ شازش ہوئی تے خشیارشا تے اس دے بیٹے دارا نوں قتل کر دتا گیا۔
خشیارشاکے قتل دے بعد ارتخشتر اول یا اردشیر دراز دست تخت نشین ہويا۔ ایہ اک سال تک آزادنہ حکومت نہ کرسکا۔ کیوں دے باپ دا قاتل اس اُتے حاوی سی آخر بادشاہ دے معتمد مغابیز ی بالغابش Megabyrus نے اسنوں قتل کرکے رہائی ڈلیائی۔ اس واقع دے بعد دے اردشیرکے بھائی ھستاسب Hystaspes نے باختروچ بغاوت کردتی۔ اردشیرخود گیا تے دو جنگاں وچ اسنوں مغلوب کرکے ملک دے اندر امن قائم کیتا۔
خشیارشاکے دور وچ مصر اُتے ایرانی گرفت ڈھیلی ہوگئی سی۔ 461 ق م وچ لیبیا دے سابق شاہی خاندان دے اک فرد ایناروس Inarus بن سامتق دوم نے یونانیاں دی مدد توں بغاوت کردتی۔ اردشیرنے بغابیش Bagabish نوں تن ہزار فوج دے مصر بھیجیا۔ اس نے آندے ہی باغیاں نوں شکست فاش دی تے ایناروس نوں گرفتار کرکے سوسہ بھجوادتا۔ پھر اس نے یونانیاں دے خلاف کروائی کيتی۔ اس وقت یونان دی دو وڈی طاقتاں ایتھنزتے اسپارٹااک دوسرے دے نال برسر پیکار سن۔ اس لئی دونے حکومتاں دے درمیان صلح ہو گئی۔ جس دے تحت اتحاد دلس دے میمبراں دی آزادی تسلیم کرلی گئی۔ ہور قبرض اُتے ایران دا قبضہ تسلیم کر لیا گیا۔
اردشیرنے 424 ق م وچ وفات پائی، اوہ بہت حسین، باوقار تے رحمدل بادشاہ سی اوہ یہودیاں اُتے بہت مہربان سی تے انہاں نوں ہر طرح دی مذہبی آزادی دے رکھی سی۔
اردشیر دی موت دے بعد اس دا بیٹا خشیارشا تخت اُتے بیٹھا، مگر کل پنتالیس دن ہی حکومت کرنے پایا کہ اس دے سوتیلے بھائی سغدیان Secudianus نے قتل کرکے تخت اُتے قبضہ کر لیا۔ مگر اوہ وی چھ ماہ توں زیادہ حکومت نئيں کرسکا، خشیارشاکا دوسرا سوتیلا بھائی اوخوس جو باخترکا حکمران سی، اس دے خلاف اٹھ کھڑا ہويا تے امیراں دی حمایت حاصل کرکے اسنوں گرفتار کر لینے وچ کامیاب ہو گیا۔ اس نے دارا دوم دے لقب توں اپنی بادشاہت دا اعلان کر دتا۔ اس حکومت اُتے خواجہ سراآں تے عورتاں دا قبضہ ہو گیا۔ اوہدی بیوی پریزاد Perysats تے تن خواجہ سرا اس دے مشیر خاص سن ۔ اس لئی اس دے بھائی آرشیت Arsites نے بغاوت کی، دارانے اس دے حمایتاں نوں ٹوڑ لیا، آرشیت نے اطاعت قبول کرلی۔ مگر دارا نے اسنوں قتل کروادتا۔ اس دے بعد لیڈیا دے حاکم پس سسنہ Pissuthnes نے بغاوت دی مگر اس دا حشر آرشیت دی طرح ہويا۔ اس دے بعد دارانے لیڈیاکا حاکم اک چالاک تے مدبر امیر تسیافرن Tissaphernes نوں مقرر کیتا۔ اس نے ایتھنز تے اسپارٹاکی باہمی عدادتاں توں فائدہ اٹھایا تے ایسی حکمت عملی اختیار دی کہ دونے ریاستاں لڑتی رہیاں۔ اسپارتی تسیافرن دی اس حکمت عملی نوں سمجھ گئے۔ چنانچہ انہاں نے تسیافرن دے خلاف جوڑ توڑ کرکے اس دے اختیارات صوبہ کاریہ Caria تک محدود کردیئے گئے تے ایشائے کوچک دے بقیہ علاقےآں دے لئی دارا دے بیٹے خورس صغیر دی سٹراپی وچ دے دیئے گئے۔ اس اثناء وچ حرم دے اندر خورس دے خلاف سازش ہوئی، اس دے علاوہ تسیافرن نے وی بادشاہ توں اوہدی حکمت عملی دے خلاف شکایت کيتی۔ آخر اسنوں وضاحت دے لئی سوسہ طلب کر لیا گیا۔ مگر اس دے پہنچنے دے بعد داراکا انتقال ہو گیا۔
اردشیرسوم بہت ہی باہمت، دلیر، تند خو تے سنگدل بادشاہ سی، اس نے تخت نشینی دے بعد تمام شہزاداں نوں قتل کرا دتا سی کہ کوئی دعوے دار باقی نہ راے۔ مگر اک سال دے اندر شام، ایشائے کوچک، قبرض و فنیقہ وچ بغاوتاں پھوٹ پڑھیاں۔ انہاں بغاوتاں دی سب توں وڈی وجہ مصر وچ ایرانی حکومت دی شکست سی۔ اردشیر نے پہلے شام دی شورشاں نوں فرد کرنا ضروری سمجھیا، اس نے سب توں پہلے فنیقی علاقے صیدا یا سدروم Sidon دا محاصرہ کر لیا۔ شہریاں نے مایوس ہوکر خود شہر نوں اگ لگادی یا خود کشی کرلی، صیداکا بادشاہ طینس Tennes قتل ہويا۔ اس دے بعد اردشیرنے مصر دی طرف پیس قدمی دی تے مصر دے تیسواں خاندان دا آخری بادشاہ نخت نیب Nachtta Nep شکست کھا کر حبشہ دی طرف بھاگ گیا تے مصر دوسری بار 342 ق م وچ ایرانی سلطنت وچ شامل ہو گیا۔ ایرانی فوجاں نے اس موقع اُتے بری بیدردی توں مصر نوں غارت کیتا۔ شہراں نوں لوٹا تے ہزاراں مصریاں نوں موٹ دے گھاٹ اتارا۔ ارشیر نے مصر دے مقدس بیل آپسAips ذبیح نوں کرا دتا۔ اردشیرنے فرندات Pharendates نوں مصر دا حاکم بنا کر واپس ہويا۔ اس کامیابی تے تشدد توں مغربی صوبےآں دی شورشاں خود بخود فرد ہوگئياں۔ مگر اس اثنا وچ وسط ایشاء تے سندھ وچ بغاوتاں پھوٹ پڑھیاں تے سندھ دا علاقہ ایرانی حکومت دے قبضہ توں نکل گیا۔ 338 ق م وچ اس دے اک خواجہ سرا باگوس Bagoas نے اسنوں زہر دے کر ہلاک کر دتا تے اس دے بیٹےآں وچوں چھوندے بیٹے ارشک Arsacesکو تخت اُتے بیٹھا کر باقی سب نوں قتل کر دتا۔
ارشک نے تخت نشینی دے بعد باگواس توں رہائی دی کوشش کيتی مگر کامیاب نہ ہو سکا۔ باگواس نے اس خطرے نوں محسوس کردے ہوئے اسنوں اس دے بیٹےآں سمیت قتل کرا دتا۔ اس دے بعد ہخامنشی خاندان دے اک شہزادے نوں جو غالباََ دارا دوم دا پوندا سی دارا سوم دے لقب توں تخت اُتے بیٹھا دتا۔
حکومت دی باگ دوڑ سمھالنے دے بعد دارا چہارم نے سب توں پہلے مگر حالے سانس لینے ہی نئيں پایا سی کہ ایرانی مملکت اُتے سکندر اعظم دا طوفانی خیز حملہ ہويا، اس نے ہخامنشی حکومت دا شیرازہ بکھیر دتا۔
یونانی بغاوتاں
سودھوخورس نے لیڈیاکی سلطنت دے نال ایشائے کوچک تے یونانی مقبوضات خورس دے قبضہ وچ آ گئے تے چند یونانی جزائر تے شہراں نے خورس Cyrus دے دور وچ اطاعت کرلی سی۔ دارا نے۔ 514۔ 512 ق م دے درمیان اس نے بحیرہ اسود Caspian Sea دے علاقیاں اُتے بری تے بحری دونے راستاں توں حملہ کیتا تے سھتیاں نوں مغلوب کرکے وادی ڈینوب Danube دے اک وسیع علاقے اُتے تسلط قائم کیتا۔ سھتیاں دی حمایت وچ یونانیاں نے شورشاں برپا کردتیاں چنانچہ واپسی اُتے اس نے دریائے ڈینوب غبور کرکے ایشائے کوچک نوں مسخر کیتا، پھر اس نے سارڈیس Sardisوچ اک سال تک قیام کرکے اس نے ایتھے توں تھریس یا تراکیہ Thrace تے یونانی جزائر نوں اپنی مملکت وچ شامل کرنے دے علاوہ مقدونیہ Macdoniaکی ریاست نوں وی اطاعت اُتے مجبور کیتا۔ پھر داراکے عہد وچ تھریس تے مقدونیہ نے اطاعت قبول کرلی سی، مگر اوہ اس غلامی توں مطمعین نہ سن ۔ چنانچہ 499 ق م وچ ایشائے کوچک دے یونانی باشنداں نے اہل اتھنزکے ایما اُتے بغاوت کر دی تے لیڈیاکے پائے تخت سارڈس اُتے قبضہ کر لیا۔ ایرانی فوج نے باغیاں نوں شکست دے کر دوبارہ تسلط قائم کیتا۔ لیکن 494 ق م وچ لیڈیاکی جنگ وچ ایشائے کوچک دے ایونیانی یونانیاں Ionian Greekکو دوسری شکست فاش دی تے انتقام وچ میلتس Milltus نوں برباد کر دتا، مگر انہاں سختیاں دے باوجود شورشاں دا سلسلہ جاری رہیا۔ ایرانی فوج دے ہٹے ہی مقدونیہ، تھریس تے اریٹیریا Eretria نے آزادی دا اعلان کر دتا۔ دارانے اس دفعہ اپنے بھتیجے مرودنیہ Mardunius نوں مقرر کیتا، جس نے تھریس نوں فتح کیتا تے مقدونیہ دے حاکم سکندر Alexanderکو اطاعت اُتے مجبورکیتا۔ اس دا ارادہ دوسرے یونانی جزائر دی طرف پیش قدمی دا سی مگر طوفان وچ اس دا بیڑا تباہ ہوجانے دے سبب دارانے اسنوں واپس بلا کر ایہ مہم اپنے اک سالار داتیہ Datis تے ارتافرنیہ Artaphernesکے سپرد کيتی۔ انہاں سالاراں نے اریٹیریا Eretria نوں کلیۃََ تباہ کر دتا، مگر ایتھنزاُتے حملہ ناکم رہیا۔ اہل ایتھنزنے مراتھن Marathan دے مقام اُتے جو جزیرہ اٹیکا Attica وچ ایتھنزسے چوبیس میل شمال مشرق وچ واقع اے، ایرانی فوج نوں عبرت ناک شکست دتی۔ پھر مصر نے وی ایرانی جوا اتار پھینکا۔ دارا یونانیاں تے مصریاں نوں قرار واقعی دینے دی فکروچ سی، کہ موت نے اسنوں اٹھا لیا۔
دارا دی موت دے بعد خشیارشا ایران دے تخت اُتے بیٹھا۔ اس دے تخت نشین ہوندے ای درباریاں وچ اختلاف پیدا ہو گیا۔ اک گروہ یونان وچ فوج کشی دا مخالف سی تے دوجا موئید۔ خشیارشانے دوجے گروہ توں اتفاق کیتا تے مصر دی بغاوت فرد کرنے دے بعد اس نے یونانی جزائر اُتے حملے دا انتظام کیتا تے 481 ق م وچ اک عظیم فوج کر ایشیائے کوچک دی طرف بڑھا۔ اس موقع اُتے سلطنت دی مختلف گوشیاں توں فوجاں منگیاں گئياں، جیہڑیاں کاپاڈوشیہ وچ اکھٹا ہوئیاں، پھر اوتھے توں لیڈیاآئیاں ۔ ہیروڈوٹس دے مطابق چھیالیس قوماں دے سپاہی اس فوج وچ شامل سن ۔ جو سلطنت دے مختلف گوشےآں توں طلب کيتے گئے سن ۔ یونانیاں نے اس فوج دی تعداد اٹھارہ لکھ بری افواج دے علاوہ بارہ سو جنگی تے تن ہزار برداری کشتیاں تے پنج لکھ دس ہزار فوج بحری بتائی اے۔ اس طرح تیئس لکھ دس ہزار فوج ہوئی، جو مبالغہ آمیز اے۔ بہر کیف اس عظیم انشان فوج دا سالار مردونیہ Mardonia سی، دوسری طرف یونانی بحری فوج دا سالار لیونداس Leonidas تے بحری فوج دا سالار یوری بیاد Euribyades سی
بہر کیف اس عظیم انشان فوج نے ہیلی پونت Hellespont یعنی درہ دانیال غبور کردے ہوئے تھرما پلی Thermopylas دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دتی۔ پھر ایتھنز دے مقام اُتے یونانیاں نوں شکست دے کر ایتھنزاُتے قبضہ کر لیا تے اوتھے معبداں نوں جلا دتا۔ اس اثناء وچ ایرانی بحری بیڑاہ وی آ گیا، جس نے آرٹی منیریم Artomisium دے مقام اُتے یونانیاں نوں پیچھے ہٹنے اُتے مجبور کر دتا۔ مگر سلا مس Salamisکی جنگ وچ ایرانی بیڑے نے سخت ہذمیت اٹھائی تے اس دا وڈا حصہ تباہ ہو گیا۔ اس واقع دے بعد خشیارشانے ایہ مہم مردونیہ دے سپرد دی تے خود سارڈس لا گیا۔ مردونیہ نے یونانی جزائر فتح کرنے دی کوشش کيتی، مگر آپس دے اختلافات دی بدولت کامیاب نہ ہو سکا تے پلاتہ Plataea دے مقام اُتے زبردست شکست کھادی خود سالار فوج مردونیہ وی قتل ہو گیا۔ اس دے مرتے ہی انتہائی ابتری دی حالت وچ فوج بھاگ کھڑی ہوئی۔ یونانیاں نے دور تک ایرانیاں دا تعاقب کیتا تے وڈی بے دردی توں انہاں نوں قتل کیتا۔ بقول ہیروڈوٹس دے صرف تن ہزار ایرانی جاناں بچاسکے۔ اس فتح دے بعد یونانی بیڑے نے ایرانی بیڑے نوں راس میکال Cap of mycal دے نزدیک شکست دتی۔ اس دے نال ہی یونانی مقبوضات ایرانی حکومت دی گرفت توں نکل گئے تے درہ دانیال اُتے وی یونانیاں دا قبضہ ہو گیا۔ اس شرمناک شکست توں ایرانی حکومت دے وقار نوں سخت نقصان پہنچیا تے خشیارشانے تلافی دی کوئی کوشش نئيں دی تے اسنوں قتل کر دتا گیا۔
خشیارشا نے مصر دی بغاوت دبانے دے بعد ایرانیاں نے یونانیاں دے خلاف کروائی شروع کی، اس وقت یونانیاں دے اتحاد دا شیرازہ بکھر رہیا سی یونان دی دو وڈی طاقتاں ایتھنزتے اسپارٹااک دوسرے دے نال برسر پیکار سن۔ایسی حالت وچ یونانیاں نے مصالحت کرنی بہتر سمجھی۔ چنانچہ اک شخص کالیاس Callias نوں ایرانی دربار بھیجیا۔ بحث وتمحیض دے بعد بلاآخر دونے حکومتاں دے درمیان صلح ہو گئی۔ جس دے تحت اتحاد دلس دے میمبراں دی آزادی تسلیم کرلی گئی۔ ہور قبرض اُتے ایران دا قبضہ تسلیم کر لیا گیا۔
دارا دوم دے عہد وچ لیڈیا دے حاکم پس سسنہ Pissuthnes نے بغاوت دی مگر ناکم رہیا۔ اس مرتبہ دارانے لیڈیاکا حاکم اک چالاک تے مدبر امیر تسیافرن Tissaphernes نوں مقرر کیتا۔ اس نے ایتھنز تے اسپارٹاکی باہمی عدادتاں توں فائدہ اٹھایا، 413 ق م وچ ایتھنز دے بیڑے نے صقیلہ Sicily وچ شکست فاش کھادی تسیافرن نے اسپارٹاسنوں اک محاہدہ کر لیا، جس دے تحت دونے نے ایتھنزسے جنگ کرنے دا وعدہ کیتا سی مگر تسیافرن نے اس اُتے سختی توں عمل نئيں کیتا، بلکہ ایسی حکمت عملی اختیار دی کہ دونے ریاستاں لڑتی رہیاں تے انہاں نوں ایرانیاں دے خلاف جنگ دے بجائے انہاں توں مدد لینی پڑے۔ اس طرح تسیافرن نے یونان دی سیاست وچ بہت کامیاب کردارادا کیتا۔ یونانی طاقت دے توازن نوں اس نے برہم کرکے اس نے ایرانی مفاد محفوظ کر لیا تے رفتہ رفتہ ایشائے کوچک اُتے قبضہ کرکے ایران دی سلطنت وچ شامل کر لیا۔
اسپارتی تسیافرن دی اس حکمت عملی نوں سمجھ گئے۔ بدقسمتی توں بادشاہ دا دربار سازشاں دا اکھاڑا بنا ہويا سی تے کم فہم لوگاں دا اثر و رسوخ بادشاہ اُتے سی چنانچہ انہاں نے تسیافرن دے خلاف جوڑ توڑ کرکے اس دے اختیارات صوبہ کاریہ Caria تک محدود کردیئے گئے تے ایشائے کوچک دے بقیہ علاقےآں دے لئی دارا دے بیٹے خورس صغیر دی سٹراپی وچ دے دیئے گئے۔ خورس نے اختیارات ہتھ وچ لیندے ہی یونانی اجیراں دی اک فوج بھرتی دی تے راست پالیسی اختیار کردے ہوئے اسپارٹاسنوں دوستانہ تعلقات استوار کيتے۔ ہور اسپارٹاکے سردار لیزنڈر Lynsander دی مالی مدد کيتی۔ ایرانی معاونت حاصل کرنے دے بعد اسپارٹا نے ایتھنز نوں اگس پوتامس Acgos Potmos دی بحری جنگ وچ فیصلہ کن شکست دی تے ایتھنز اُتے قبضہ کر لیا۔ اس اثناء وچ حرم دے اندر خورس دے خلاف سازش ہوئی، اس دے علاوہ تسیافرن نے وی بادشاہ توں اوہدی حکمت عملی دے خلاف شکایت کيتی۔ آخر اسنوں وضاحت دے لئی سوسہ طلب کر لیا گیا۔ مگر اس دے پہنچنے دے بعد داراکا انتقال ہو گیا۔
درا دوم دے بعد اس دا وڈا بیٹا ارشک اردشیر دوم دے لقب توں بادشاہ بنا۔ خورس بھائی نوں قتل کرنے دی فکر وچ سی کہ تسیافرن نے ایہ راز افشا کر دتا۔ ارد شیرنے اسنوں قتل کرنے دا حکم دے دتا، مگر اوہدی ماں نے بیٹے نوں راضی کر لیا کہ اوہ چھوٹے بھائی نوں معاف کردے تے اسنوں اسنوں اپنے عہدے اُتے برقرار رکھدے ہوئے ایشائے کوچک بھیج دے۔ خورس نے ایشائے کوچک پہنچدے ہی یونانی اجیراں دی اک فوج بھرتی کرنی شروع دی جس دا سالار کلارخ Clarchus سی انہاں تیاریاں دے نال اوہ تقریباََ دو لکھ فوج لے کر بابل بھائی دے خلاف جنگ دے لئی بڑھا۔ کوناکسا Cunaxa جو بابل دے قریب سی جنگ ہوئی، یونانی فوج نے شاہی فوج نوں گویا شکست دے دی سی کہ پانسا پلٹ گیا خورس اردشیر نوں سامنے دیکھ کر اس اُتے ٹوٹ پیتا تے اسنوں زخمی کر دتا، مگر اس دے نال ہی شاہی دستے نے اس دا کم تمام کر دتا۔ خورس دی موت دے بعد یونانی فوج نوں اسلحہ رکھ دینے دا حکم دتا گیا مگر اس نے انکار کر دتا۔ شاہی فوج انہاں توں مقابلے دی ہمت نئيں کرسکی، بادشاہ نوں انہاں نوں واپس جانے دی اجازت دینی پئی۔ راستے وچ تسیافرن نے کلارخ تے دوسرے سالاراں نوں دھوکا دے کر گرفتار وی کر لیا، مگر پھر وی انہاں نے ہتھیار نئيں ڈالے تے زنوفن Xenophon تے دوسرے سرداراں دی قیادت وچ واپس لوٹ گئے۔ اس جنگ نے یونانیاں نوں دلیر بنا دتا، انہاں نے ایرانی فوج دی کمزوریاں تے داخلی ضعف دا پوری طرح اندازہ کر لیا تے آئندہ سکندر اعظم نے اس تجربہ توں پوری طرح فائدہ اٹھایا۔
اس واقعہ دے بعد قدرتاََ ایران تے اسپارٹا دے حلیفانہ تعلقات ختم ہوگئے۔ اہل اسپارٹانے ایشائے کوچک دے ایرانی مقبوضات ختم کرانے دی کوشش کيتی، مگر اوہ ایتھنز دی کشمکش دی وجہ توں کامیاب نئيں ہو سکے۔ دوسری طرف ایتھنزنے ایران توں دوستانہ تعلقات قائم کرلئی۔ ایرانی حکومت نے وی ایتھنزکی حمایت شروع کردی، اس طرح اس نے اپنے وقار نوں گرنے توں بچالیا۔ اردشیرنے اک فرمان دے ذریعے اعلان کر دتا کہ ایشائے کوچک تے قبرص ایرانی سلطنت وچ شامل اے۔ اس طرح کالیاس دے صلح نوں ختم کر دتا۔
قبرص وچ اواگورس Evagoras نے یونانیاں تے مصر دی حمایت حاصل کرکے بغاوت کردی تے ایرانی حکومت دے لئی مستقل خطرہ بن گیا۔ ایرانی حکومت نے ایسی حالت وچ اک طرف ایتھنزسے تعلقات استوار کیتا تے دوسری طرف اوارگوس نوں رعایت دے کر مصحالت اُتے راضی کولیا۔ سلامس Slamasa اُتے تے گورس دا قبضہ شاہ دے لقب دے نال تسلیم کر لیا گیا۔
سکندر دا حملہ
سودھو334 ق م وچ سکندرنے درہ دانیال نوں غبور کیتا تے دریائے گرانیک Granicusکے کنارے ایرانی فوج نوں پہلی شکست دتی۔ اس ہزمیت نے ایرنی طاقت نوں مفلوج کر دتا۔ اک سال دے اندر سارڈیس کاریہ فریجیا تے ایشیا کوچک دے دوسرے علاقےآں اُتے اس نے قبضہ کر لیا۔ اس دے بعد اس نے سوریا یا شام دی طرف پیش قدمی کيتی۔ ایسس Issus دے مقام پردوسری وڈی جنگ ہوئی۔ جس ایرانی فوج دا وڈا حصہ تباہ ہو گیا تے دارا نوں شکست فاش ہوئی تے داراکی ماں، بیوی تے دو بیٹیاں گرفتار ہوئیاں تے ایرانی فوج دا وڈا حصہ تباہ ہو گیا۔ دارا نے مصالحت دی کوشش کيتی مگر سکندر نے وڈی حقارت توں ایہ پیش کش ٹھکرادتی۔ مجبوراََ دارانے آخری جنگ دی تیاری کيتی۔ دوسری طرف سکندر فنیقی علاقے چڑھائی کيتی۔ سدوم نوں تسخیر کرنے دے بعد اوہ ٹائر Tyre آیا تے اسنوں ست ماہ دے محاصرے دے بعد فتح کرنے وچ کامیاب ہويا۔ اس موقع اُتے سکندر نے وڈی سفاکی مظاہرہ کیتا تے ٹائر نوں اگ لگیا دی تے لوگاں نوں غلام بنالیا۔ ٹائر دی تباہی دے بعد فلسطین دے بقیہ حصے سکندر دے زیر نگاں آ گئے۔ ایتھے توں اس نے مصر دی طرف اقدام کیتا تے تے اسنوں بآسانی فتح کر لیا۔
تسخیر مصر دے بعد اوہ پھر ٹائر آیا۔ ایتھے اک لشکر جرار دے نال سرزمین ایران دی طرف بڑھا۔ نینوا دے قریب اربیلا Arbela توں تیس میل مغرب نوں گوگامیل Gaugamela دے مقام اُتے دارا تے سکندرکے درمیان فیصلہ کن جنگ ہوئی، جس وچ داراکو شکست ہوئی۔ اس شکست دے نال ہی ایران داراکے قبضے توں نکل گیا تے دارا ہکتمان (ہمدان) توں رے تے رے توں شمال مشرق دی سمت بھاگ گیا۔ سکندر نے سوسہ نوں فتح کرنے دے بعد اصطخر نوں مسخر کیتا تے اس انتقام وچ کہ خشیارشا نے شہر ایتھنز نوں جلا دتا سی اس نے وی ایرانی دارالحکومت نوں نذر آتش کر دتا۔ مذہبی کتاباں، شاہی محلات تے یاد گار عمارتاں کل دی کل دی خاک ہوگئياں۔ اس کم توں فراغت پانے دے بعد اس نے دار دا تعاقب شروع کیتا۔ راستے وچ اس دے دو امرا بس سوس تے بربسانت نے اس دا کم تمام کر دتا۔ دارا سوم دی موت دے نال ہی ہخامنشی خاندان دی حکومت 330 ق م وچ ہمیشہ دے لئی ختم ہو گئی۔
بادشاہ تے اوہدا دربار
سودھواس عہد دی تمام حکومتاں وانگوں ہخامنشی حکومت شخصی، موروثی تے مطلق العنان سی۔ بادشاہ تے اس دا دربار تمام طاقتاں دا سرچشمہ سی اوہی واضع قانون وی سی تے قانون نوں نافذ کرن آلا وی۔ عدالت ہووے یا فوج ہر صیغے وچ اسنوں اعلیٰ اختیارات حاصل سن ۔ اوہ تمام دستوری تے قانونی بندشاں توں آزاد سی۔ اوہدی ذات رائے زنی تے تنقید توں اُتے سی۔ اوہ اپنے عمال وچ خود مختار سی تے کسے دینوی طاقت دے اگّے جواب دہ نئیں سی ملکی مصالح دے پیش نظر اوہ بوقت ضرورت اپنے امراء توں صلاح لیندا سی تے ایہ محض اوہدی دور بینی تے خیر اندیشی اُتے موقوف سی، نہیں تے کوئی فرد یا مجلس اوہدی حاکمانہ حثیت اُتے اثر انداز نئيں ہوسکدی سی۔ چونکہ اوہ مذہب اُتے ایمان رکھدا سی ہور اپنی رعایا دا اسيں نسل سی اس لئی مذہبی قوانین تے ملکی رسم و رواج لحاظ کردا سی پھر کوئی طاقت ور مذہبی طبقہ موجود نئيں سی تے مذہب دی پیشوائی وی بادشاہ کردا سی ایرانی سلطنت بہت سی ساتراپیاں تے چھوٹی چھوٹی ریاستاں اُتے مشتمل ہوندی سی جنہاں دے حکمران شاہ ہويا کردے سن ۔ چونکہ بادشاہ انہاں دا حاکم اعلیٰ سی اس لئی اس نے پنے لئی شاہنشاہ دا لقب اختیار کردا سی ایہ لقب دارا اول دے کتبے وچ واضح طور اُتے ملدا تے ایہ لقب ایران دے حکمراناں نوں اس قدر چنگا لگیا کہ ساسانی عہد تیکر تمام فرمانروا شہنشاہ (بادشاہاں دے بادشاہ) کہلاندے سن ۔ بادشاہ خود ہی فوج دا سپہ سالار ہويا کردا سی میدان جنگ وچ آپ جاندا سی تے لڑن وچ حصہ لیندا سی۔
ایران دا بادشاہ اپنی سطوت و ہیبت تے شاہانہ کرد فر دے لئی مشہور نيں انہاں دا لباس زرق برق ریشمی و زراں ہويا کردا سی اس دے سر اُتے سونے اک تاج ہوندا سی جس اُتے بیش قیمت جواہرات ٹکے ہويا کردے سن ۔ ہخامنشی فرمانروا بالعموم ارغونی رنگ دی قبا پہنا کردا سی
بادشاہ مظلوماں دی فریاد سنن دے لئی دربار عام کردا سی دربار وچ آن دے آداب ملحوظ رکھے جاندے سن ۔ خلاف ورزی دی صورت وچ موت دی سزا دی جاسکدی سی۔ بادشاہ عموماً اک تخت اُتے پردے دے مگر بہندا سی۔ اوہدا تخت سونے تے چاندی دا ہوندا سی تے نہایت قیمتی پتھر و جوہرات جڑے ہوندے سن ۔ بادشاہ دے مگر مور چھل تے حفاظتی دستے دا سالار ’خرم باش‘ مؤدب کھلوتا ہوندا سی۔ تخت توں دس بالش ہت کر اراکین سلطنتاں لگی ہوندی سن۔ جشن و دعوت دے موقع اُتے وی شاہانہ آداب پوری طرح ملحوظ رکھے جاندے سن ۔
بادشاہ شکار توں خاص رغبت رکھدے سن ۔ شکار دے لئی وسیع مرغزار تے جنگلات سن ۔ جتھے بادشاہ اپنے درباریاں تے شاہزاداں دے نال شکار لئی جاندا سی۔ گور خر تے شیر دا شکار اس دا پسندیدہ مشغلہ سی شکار وچ اکثر کُتے وی نال ہوندے سن ۔
محل دے اندر ملکہ خاص سب توں بااختیار سی۔ اس دا لباس بادشاہ وانگوں قیمتی تے زرین ہوندا سی۔ اسنوں تاج پاون دا حق حاصل سی۔ بادشاہ دی دوجیاں ووہٹیاں تے کنیزاں اس دے زیر اثر سن۔ اوہدی خدمت وچ ہزاراں کنیزاں تے کھُسرے متعین سن ۔ بادشاہ نوں اپنا ولی عہد نامز کرن دا حق حاصل سی عموماً اوہدا وڈا پُتّر اس دا جانشین ہوندا سی پھر وی ایہ طے شدہ مسلہ نئيں سی تے اکثر تلواراں اس مسلے نوں حل کردی سن۔ بادشاہ دے ذاتی تحفظ لئی فوج دا اک دستہ متعین ہوندا سی، جیہدی سالاری بہت ای متعدد تے اکثر شاہی خاندان دے کسے فرد دے اُتے دی جاندی سی۔ جدوں بادشاہ باہر نکلتا تاں ایہ دستہ اس دے نال ہويا کردا سی محافظاں دے چمکدار اسلحہ، وردیاں تے زرہیاں ہور بادشاہ دا تاج تے زراں لباس لوکاں دے دل اُتے ہیبت پاندا سی۔
بادشاہ دے بعد امرا دی جماعت سی، جو شاہزاداں، جاگیر داراں تے بااثر سرداراں اُتے مشتمل سی۔ ملک دے اندر سب توں طاقتور طبقہ انہی امراء دا سی انہی دی آسودگی اُتے بادشاہ دا سکون منحصر سی ورنہ انہاں دا باہمی اتحاد بادشاہ دے لئی کسے ویلے وی خطرہ بن سکدا سی۔ وڈے وڈے عہدے اس طبقہ دے افراد توں پُر کيتے جاندے سن ۔
نظام حکومت
سودھوسٹراپی جیہڑا ہخامنشی دور وچ خشتران پوان Khshtr Pawan کہلاندا سی اوہدی تقریری براہ راست بادشاہ دے ہتھ وچ سی۔ اوہ اپنے حلقہ وچ آزادنہ حکومت کردا سی تے صرف بادشاہ نوں جواب دہ سی دارا اول دے کتبے وچ اٹھائیس سٹراپیاں وچ بٹی سی۔ خشیار شا اول دے کتبے توں تیس سٹراپیاں دے حالات دا پتہ چلدا اے۔
ہر سٹراپی وچ فوجاں وی رہندی سن جنہاں دا تعق سٹراپ توں ہوندا سی بوقت ضرورت بادشاہ ہر صوبے توں طلب کر سکدا سی صوبے دی مالیات دا تعلق وی سٹراپ توں سی، اوہ مقرر رقم بادشاہ نوں دتا کردا سی خشتران پوران دے علاوہ ہر سٹراپی وچ دبیر یا میر منشی ہويا کردا سی جو سٹراپی دے حالات توں براہ راست بادشاہ نوں مطلع کردا رہندا سی اس تمام شاہی احکامات و مضامین توں واقفیت ہوندی سی تے بادشاہ نوں آگاہ کردا رہندا سی کہ اوہدی ہدایات اُتے کس قدر عمل و درآمد ہورہیا اے۔ اس علاوہ ہر سٹراپی وچ ایسے لوگ متعین سن جو بادشاہ نوں براہ راست پوشیدہ طور اُتے خبراں بھیجیا کردے سن ۔ مرکزی انتظامات دے لئی اعلیٰ احکم مقرر سن جو براہ راست بادشاہ دی ہدایات دے مطابق کم کردے سن ۔ ایسے احکم نوں بادشاہ دے درباریاں وچ شمار کیتا جاندا سی
مالیات
سودھومحکمہ مالیات نوں سب توں پہلے دارا نے منظم کیتا۔ محاصل دا تعین تے انہاں دی وصولی دا طریقہ مقرر کیتا۔ ہر سٹراپی نوں اک سالانہ اک مقرر رقم شاہی خزانے وچ داخل کرنی پڑتی سی۔ محاصل نقد تے جنس دونے شکلاں وچ وصول کيتے جاندے سن ۔ دارا دے عہد وچ سلطنت دی کل نقد آمدنی 14560 ٹیلنٹ Talants یعنی تقریباً دو کڑور ساٹھ پونڈ سی۔ چند سٹراپیآں دے خراج حسب ذیل سن ۔ ہندوستان 4680 ٹیلنٹ، بابل تے آشوریہ1000 ٹیلنٹ، مصر 700 ٹینٹ، ایشیا کوچک 1760 ٹیلنٹ تے بلوچستان 170 ٹیلنٹ۔ نقد رقم دے علاوہ ہر صوبے نوں جنس دی شکل وچ کچھ ادا کرنا پڑتا سی مثلاً بابل پنج سو خواجہ سرا حکومت نوں مہیا کردا سی اس طرح ہندوستان توں کتے، حبشہ توں ہاتھی دانت تے آبنوس، آرمینا توں اک لکھ بھیڑاں، چار ہزار خچر، تن ہزار گھوڑے وصول کيتے جاندے سن تے انہاں دی نوعیت صوبائی خراج دے علاوہ ہدتے، مال غنیمت تے سرکاری اراضی دی پیداوار شاہی خزانے دی آمدنی دے ذرائع وچ شامل سن ۔
فوج
سودھوقدیم ایرانیاں دا فوجی نظام آشوریاں دے عسکری نظام توں ماخوذ سی فوج دے دو حصے سوار تے پیادہ ہوندے سن ۔ سوار فوج دا اہم حصہ سن تے اسی طاقت اُتے مملکت قائم سی۔ پیادہ تے سواراں دے علاوہ جنگی رتھ وی ہوندے سن جنہاں نوں گھوڑے کھنچتے سن ۔ ہخامنشیاں نے فوجی طاقت نوں جدید طور اُتے منظم کیتا۔ ملک دے اندر نے فوجی خدمات لازمی قرار دے دتی گئی سی۔ جنگ دے وقت پندرہ توں پنجاہ سال تک دی عمر دے تمام لوگ فوجی خدمت اُتے مجبور سن، ہور اس اُتے سختی توں عمل کیتا جاندا سی، جدوں اک باپ دے تن بیٹے فوج وچ بھرتی کيتے جارہے سن، دارا توں اک نوں بری کرانے دی درخواست کيتی گئی تو محض اس درخواست دے جرم وچ تیناں بیٹےآں قتل کر دتا گیا۔ جنگ دے موقع اُتے ہر سٹراپی توں فوجاں طلب کرلی جاندی سن، جو مختلف نسلاں تے مذاہب دے سپاہیاں اُتے مشتمل ہوندی سی۔ یونانی جزائر اُتے حملے دے وقت ہیروڈوٹس دے بیان دے مطابق تیس لکھ فوج جمع دی سی۔ گو ایہ تعداد مبالغے توں خالی نئيں اے۔ پھر وی اس توں اِنّا ضرور معلوم ہوندا اے کہ ہر سٹراپی وچ کافی فوجاں ضرور رہندی سن، جو ضرورت دے وقت طلب دی جاسکدی سن۔
ہخامنشیاں دے ہتیار تیر کمان، خنجر، بھالے، برچھے، چھرے تلواراں نیزے کمند ڈھالاں، پوستین، زرہیاں تے خود شامل نيں۔ جنگ دے موقع اُتے بادشاہ عموماً فوج دی قیادت کردا سی یا کوئی بااثر امیر۔ فوج دے نال نقارے بجتے سن تے بادشاہ اپنی کنیزاں دے جھرمٹ وچ میدان جنگ وچ جاندا سی ہخامنشی عہد مٰاں بحری بیڑے وچ وی ترقی ہوئی سی۔ مگر انہاں دے بیڑے بھدے تے بھاری سن ۔ اس لئی یونانیاں دے مقابلے وچ کامیاب نئيں راے۔
عدالتاں تے قانون
سودھوقدیم ایرانیاں نوں فخر سی کہ انہاں دے قوانین اٹل نيں تے انہاں وچ ترمیم و تنسیخ دی گنجائش نئيں اے۔ مگر حیقیقت وچ بادشاہ دا حکم تمام قوانین توں بالا سی پھر وی جرائم تے دیوانی معاملات وچ کچھ قوانین ضرور سن، جنہاں دی حثیت مذہبی تے روايتی احکم دی سی۔ بادشاہ وی انہاں دا احترام کردا سی تے عدالتاں انہاں دے مطابق فیصلے دتا کردی سن۔ دارا نے ملکی قوانین دی وی اصلاح دی تے نويں قانون و ضع کرکے نافذ کيتے۔ مگر افسوس اے کہ اس دے ضابطہ قاناں دا کوئی حصہ دستیاب ہو سکا اے۔ تمہید تے تتمہ دے جو چند ٹکرے ملے نيں یا جو حوالے پائے جاندے نيں اوہ حمورابی دے ضابطہ قانون توں ماخوذ نظر آندے نيں۔ ایسی حالت وچ کوئی رائے قائم کرنا سخت دشوار اے۔ بادشاہ دی عدالت سب توں وڈی عدالت ہويا کردی سی، جتھے مقدمات آخری فیصلے دے لئی پیش کيتے جاندے سن ۔ بادشاہ اپنی رائے دے مطابق فیصلے کیتا کردا سی تے اس خدائی منشا دا مظہر سمجھیا جاندا سی چونکہ اوہ تنہا مقدمات دا فیصلہ نئيں کر سکدا سی اس لئی اس نے اپنی سلطنت وچ عدالتاں دا وسیع نظام قائم کر رکھیا ہويا سی اس عدالت دے بعد اک دوسری عدالت عالیہ وی سی جو ست قاضیاں اُتے مشتمل سی تے تمام اہم مقدمات دی سماعت کردی سی۔ اس دے ماتحت صوبائی تے مقامی عدالتاں سن۔ بالعموم مذہبی طبقہ دے لوگ یعنی پروہت اس عہدے اُتے فائز سن ۔ کموجیہ دوم دے متعلق اک روایت اے کہ اک قاضی نے رشوت لی۔ بادشاہ نے اس جرم وچ اوہدی کھال کھنچوا کر عدالت دی کرسی اُتے منڈ کر اس اُتے اس دے لڑکے نوں اسی عہدے اُتے فائز کرکے اسی کرسی پربیٹھنے دا حکم دتا۔ حالانکہ اوہدی ایہ حرکت خود عدل دے خلاف سی تے اس توں اوہدی مطلق العنانی تے قانون دی زبرستی دا پتہ چلدا اے تے نال ہی نال اس توں ایہ اندازہ ہوندا اے کہ انہاں شعور عدل حالے ابتدائی حالت وچ سی تے اوہ صرف مروجہ اصول تے شاہی احکم دی پابندی چاہندے سن ۔ ان دے فیصلےآں وچ قانون دے علاوہ مذہبی عقیدے دا دخل ہوندا سی پھر وی انہاں دا اس عہد دے لحٓاظ توں انہاں دا بہت ترقی یافتہ سی غیر سنگین مقدمات وچ ضمانت ہوجاندی سی۔ دارا کہ بارے وچ کہیا جاندا اے کہ اک قاضی جسنوں صلیب دی سزا دتی گئی سی اسنوں ایہ کہہ کر معاف کردی کہ اس نے بہت خذمات داں نيں۔
مذہب
سودھوایہ یقین نال تے نئيں کہیا جاسکدا اے کہ ہخامنشی دین زرتشت نوں مندے سن ۔ فیر وی ایہو جیہے شواہد موجود نيں کہ اینج دی رائے قائم کیتی جاسکدی اے۔ مثلاً اریامن دے اک نوشتہ تے دارا اول دے اک کتبہ وچ اہورا مژدہ دا ناں آیا اے، ایس لئی خیال کیتا جاندا اے کہ ہخامنشیاں دے اوئل وچ ای اس مذہب نے سرکاری مذہب دی حثیت اختیار کر لئی سی۔
اخلاق و آداب
سودھوایرانی آداب وچ شائستگی پائی جاندی اے۔ ملدے وقت اک دوجے نوں بوسہ دیندے تے خیر عافیت پوچھدے سن ۔ ایرانیاں وچ سالانہ جشن منان دا رواج رہیا اے، خصوصاً موسم بہار وچ نوروز دا تے خزاں وچ قہرگان دا جشن وڈے زور شور توں منایا جاندا سی تے اک دوجے نوں تحفہ تحائف گھَلدے سن تے اُتے تکلف دعوتاں کردے سن ۔ دھِیاں دی پیدائش نامبارک خیال کیتی جاندی سی۔ پنج سال تک دا بچہ ماں دی نگرانی وچ رہندا سی۔ اوہدی تعلیم و تربیت دا بھار پیو دے ذمے ہوندا سی۔
بولی تے لِپی
سودھوہخامنشی عہد وچ جیہڑے کتبے دستیاب ہوئے نيں اوہ بالعموم تن زباناں وچ یعنی قدیم فارسی یا فرنس قدیم، علامی تے بابلی نيں، انہاں وچ صرف چند کتبہ قدیم فارسی دے نيں۔ ایہی بولی شاہی بولی دی حثیت رکھدی سی، اس دی لِپی میخی اے جیہڑی آرامی لِپی توں ماخوذ اے۔ مگر ایرانیاں نے اس وچ ہجا دے بجائے حروف تہجی استعمال کرکے اوہدی پیچیدگیاں دور کردتیاں سن۔
مواصلات
سودھوموصلات دی ترقی دارا نے مرکزی حکومت دے اثر و نفوذ نوں دور دراز صوبیاں وچ قائم رکھن تے تجارت نوں ترقی دَین دی عرض توں نظام موصلات دی طرف توجہ دی تے مختلف سڑکاں دے ذریعہ اہم مقامت نوں اک دوجے توں ملادتا۔ انہاں تمام سڑکاں وچ سب توں وڈی تے شاندار اوہ سڑک سی جو سارڈس نوں سوسہ توں ملاندی سی تے شہاہی سڑک Royl Rood کہلاندی سی۔ سڑک اُتے رہاگیراں دی حفاظت دا معقول انتظام سی ہر تھوڑے فاصلے اُتے مہمان خانے تے فوجی چوکیاں سن۔ دارا نے فرعون مصر نیخو دوم دی کھداوئی ہوئی نہر نوں دریائے نیل توں ملادتا اس دے ذریعے ایشیا تے افریقہ دی تجارت نوں ترقی دینے دی کوشش کيتی۔
کتبے
سودھوبابل دے اک مینار اُتے خورس دی اک تحریر لبھی اے جیہڑی تاریخی حثیت توں بہت اہم اے۔ اس تحریر وچ ایہ الفاظ لبھدے نيں ”وچ ہاں خورس دنیا دا وڈا بادشاہ، اک عظیم بادشاہ بابل دا بادشاہ، سومر تے اکاد دا بادشاہ، ربع مسکون دا بادشاہ، انشان دا بادشاہ خورس اول دا پوندا، چائش پش دا اُتے پوندا۔“ دوجے مقام اُتے ہیگا ۔ اوہ دیوندا جنہاں نوں ميں نے انہاں دے شہراں وچ پہنچایا بعل، نبو دے آگے میری درازی عمر دی دعائاں کردے نيں۔ اس دے علاوہ تے کتبے لبھے نيں انہاں سب توں اہم کتبہ بہستون Behistum اے۔ ایہ ہگتمان (ہمدان) دے لاگے ہگتمان تے بابل دی قدیم شاہرہ اُتے کرمان شاہ دے مشرق وچ پہاڑیاں واقع نيں۔ انہاں پہاڑیاں دے دامن وچ اک چھوٹا جیہا پنڈ باستون یا بہستون واقع اے۔ اس پنڈ دی قربت دی وجہ توں ایہ کتبہ بہستون مشہور ہو گیا اے۔ متعدد الوح دے اواُتے تن زباناں عیلامی، بابلی تے قدیم فرنس یا قدیم فارسی وچ لکھیا ہويا اے۔ اوہدی اک نقل مصر دے العطین دے کاغذات توں ملی اے۔ ایہ نقل آرانی رسم الخط وچ اے۔ اس کتبہ وچ تحریر دے علاوہ مختلف مناظر نيں جو پھتراں اُتے نقوش وچ پیش کيتے گئے نيں۔ انہاں وچ دارا دی شاندار کامیابیاں تے دشمناں دے عجر و عزمیتاں نوں دیکھایا گیا اے۔
کتبہ بہستون دے بعد دوسرے اہم کتبہ ’نقش رستم‘ وچ لبھے نيں۔ ایہ مقام پرسجے توں تیس میل جنوب و مغرب وچ دارا اول دے آباد کيتے ہوئے شہر اصظخر Istakhr اُتے گیا جس نوں یونانی بولی وچ پرسی پولس Persepois تے پارسی تخت جمشید کہندے نيں۔ تخت جمشید دے قریب ہی شاہی قبرستان اے۔ جتھے دار اول، خشیارشا اول، اردشیر اول تے دارا ثانی دی قبراں نيں، جو چٹاناں نوں کاٹ کر بنائی گئی نيں۔ چند تے قبراں نيں جنہاں اُتے کوئی تحریر نئيں اے۔
طب
سودھوہخامنشی عہد وچ جراہاں تے طبیباں دا اک منعظم طبقہ موجود سی جنہاں دی فیس حکومت ولوں مقرر سی۔ فیر وی انہاں دے طب اُتے توہمات دا اثر موجود سی اوہ زیادہ تر امراض نوں روح خبیثہ یا دیوآں دے تسلط دا نتیجہ سمجھدے سن تے انہاں نوں دور کرن لئی زیادہ تر جھاڑ پھونک تے جادو ٹونکے دی لوڑ محسوس کردے سن ۔ انہاں دا عقیدہ سی اک ہزار وچ 999 مرض دیوآں دے پیدا کيتے ہوئے نيں تے اوہناں اطبا دے بجائے مذہبی طبقے دے لوکی چھڈوا سکدے نيں۔
شہر تے عمارتاں
سودھوپارسیاں نے دو شہر پرسومش Parsumash تے پرساگرد Parsagarda آباد کیتے سن ۔ جنہاں وچ پرسجے یا پسر گدایہ نوں بوہتی شہرت ہوئی۔ ینيں خورس اول نے ہخامنشی سلطنت دی بنیاد پائی سی۔ اج کل ایہدا ناں مشہد مرغاب دے ناں توں موسوم اے۔ ایتھے خورس اعظم نے چوکھیاں وڈی وڈی عمارتاں بنوائاں سن، جنہاں وچ اک چھ منزلہ سنگین عمارت سی۔ جیہدے ستون ہݨ وی موجود نيں۔ اسنوں اج کل مادر سلیمان دی قبر کہندے نيں۔ محققین بھانے ایہ خورس اول دی قبر اے۔ اوتھے اُتے اک کتبہ وی اے، جس اُتے لکھیا ہويا اے ’وچ خورس ہخامنش بادشاہ ہوں‘ انہاں عمارتاں دے درمیان پتھراں اُتے برجستہ کاری دے چند نمونے ملدے نيں۔ دارا نے دارلحکومت پرسجے یا پسر گدائی دے جنوب و مغرب وچ تقریباً پچیس میل دی نتھ اُتے اک نواں شہر آباد کیتا تے اوتھے اک محل تعمیر کرایا جو ظخر Tachara دے نام توں مشہور سی اسی طخر دی طرف منسوب ہوکر پورے شہر دا نام اصظخر Istakhr اُتے گیا جس نوں یونانی بولی وچ پرسی پولس Persepois تے پارسی تخت جمشید کہندے نيں۔ دارا نے اوسی نو آباد شہر نوں اپنا دارلحکومت بنایا تے اسنوں ہر لحاظ ترقی دین دا آہر کيتا۔ ایہ شہر تن ڈاڈھیاں کندھاں توں گھرا ہويا سی، جنہاں وچ اک کندھ مینارو تے ستوناں دی قطاراں اُتے مشتمل سی تے پہاڑاں دی چوٹیاں اُتے توں لنگھدی سی۔ خاص عمارتاں اک مستطیل نما نا ہموار قطہ اُتے واقع سن۔ انہاں دے وشکار وچ اوہ شاہی قیصر سی جیہڑا طخر دے ناں توں مشہور سی۔ اس محل دے وچکار پنجاہ فٹ مربع دا اک چوڑا کمرہ سی، جیہدی کندھاں اُتے برجستہ کاری دے نمونے سن تے تواتر دے نال ایہ الفاظ لکھے نيں جیہڑے اج وی موجود نيں۔ ’وچ دارا وڈا بادشاہ، بادشاہاں دا بادشاہ، ملکاں دا بادشاہ، ہستاسب دا پتّر جیہنے ایہ محل تعمیر کرایا اے‘۔ نالے اک دوجا بہوں وڈا کمرہ سی جس معتدد بوہے سن تے عمارت دے وکھرے حصیاں ولوں کھلدے نيں۔ اس قیصر توں متصل اک دوجی عمارت اے جس نوں اج کل ٹرپی لون Trrpylon کہندے نيں۔ شاید ایہ شاہی ایوان سی اس دے زینہ دار راستاں دی رویف اُتے امراء دی شکلاں کھدی ہوئی نيں جنہاں نوں اُتے جاندے ہوئے وکھایا گیا جے۔ مشرقی پھاٹک دے سامنے دارا دا مجسمہ کندہ اے جو تخت اُتے بیٹھا ہويا اے اس دے مگر اک شخص کھلوتا ہويا اے جو خورے ایہدا ولی عہد خشیار شاہ اے۔ اس عمارت وچ برجستہ کاری دے نموناں وچ اٹھائیس شکلاں لبھی نيں جو اوہدی اٹھائیس سٹراپیاں دی نمائندگی کردی نيں۔
اس عمارت دے بعد اک عمارت اے جس دی تعمیر دا دارا دے عہد شروع ہويا تے تکمیل خشیارشا دے عہد وچ ہوئی سی۔ ایہ عمارت اپادان Apadan یا تالار خشیارشا Hall of xerxs دے نام توں مشہور اے تے تقریباً 195 فٹ لمبا تے اِنّا ہی چوڑا اے۔ اوہدی چھت لکڑی دی سی جو امتداد زمانہ توں ختم ہوگئی۔ ایہ بہتر 72 ستوناں اُتے قائم سی۔ جنہاں وچاں تیرہ ستون ہن وی کھڑے نيں۔ ستوناں دی کی بلندی تقریباً چونسٹھ 62 فٹ اے۔ اس دے زیناں دے ردیف اُتے وی معتدد شکلاں کھدی ہوئی نيں۔ انہاں وچ تیس محکوم قوماں دے سفراء نيں جو بادشاہ نوں نوروز دا تحفہ پیش کرنے آئے نيں۔
اس تالار دے پیچھے دوسرا تالار اے جو سو ستوناں اُتے قائم سی تے تالار صد ستونی Hill of on Handred Columnes دے نام توں موسوم سی اوہدی تعمیر خشیارشا دے زمنے وچ شروع ہوئی تے تکمیل اردشیر اول دے عہد وچ ہوئی۔ ایہ تالار بہت طویل تے عریض 329 مربع فٹ دا سی مگر ہن ایہ کلیتہً برباد ہوچکيا اے۔ صرف ستون تے بنیاداں دے نشانات باقی نيں۔ اصطخر دی دوسری تعمیرات وچ دارا اول، خشیارشا اول تے ادر شیر اول دی تعمیرات دے آثار ملتے نيں۔ جنہاں وچ حرم سرائاں تے شاہی خزانے دی عمارتاں شامل نيں انہاں دے کھنڈر ملتے نيں۔ انہاں دے علاوہ خشیارشا دا تعمیر کردہ اک دروازہ جو بہت بھاری تے شاندار سی اس دے دونے پاسے آشوری طرز اُتے، قوی ہیکل سانڈاں دے مجسمے نصب سن ۔
مذکورہ شہراں دے علاوہ دوجے مقامات اُتے ہخامنشی حکمراناں دی تعمیرات دے آثار ملدے نيں۔ شیراز تے داراب گرد دے درمیان سروستان و فیروز آباد دے نذدیک اک گنبد تے دو محراباں نيں جو خورس اعظم دے تعمیر کردہ بتائے جاندے نيں۔ اس طرح شوشہ یا شوشShushan وی کہندے نيں ایہ عیلامیاں نے اسنوں اپنا مستقرر بنا لیا سی اس دے بعد ہخامنشی اس ہر قابض ہوگئے تے اس دا ناں ہخامنشی کتباں وچ آیا اے۔ اوتھے اک عمارت اے جس دی بنیاداں دارا نے پائی سی مگر تکمیل خشیارشا دے دور وچ ہوئی۔ اس تھاں دارا دا اک کتبہ لبھیا جے جیہڑا دسدا اے اوہدی تعمیر و تزئین دے لئی دور دراز توں سامان منگائے گئے سن ۔ مثلاً سنگین ستون افروڈیسیا Aphrodisiasتاں، سدار Cedar لبنان تاں، چاندی مصر تاں، سونا مصر توں تے ہاتھی دند ہندوستان توں درآمد ہوئے سن ۔ اس دیوراں خام انیٹاں تے چونے توں تعمیر ہوئی سن، جنہاں دے اُتے رنگین تے چمکدار ٹائلاں لگائی گئی سن۔ اس عمارت دا خاص حصہ مختلف وسعتاں دے تن صحناں اُتے مشتمل سی جنہاں دے چاراں طرف وڈے وڈے کمرے تے برآمدے سن ۔
تجارت
سودھوایرانیاں نوں اوہناں دے سیاسی عروج دے نال تجارتی اہمیت وی حاصل ہوئی، مگر ایرانیاں نے تجارت دے ول کدی خود اپنان دی کوشش نئيں کیتی، اوہناں دے ملک دی تجارت غیر ملکی فنیقیاں، یہودیاں، بابلیاں تے یونانیاں دے ہتھ وچ سی۔ اگرچہ اہم تے وڈی شاہرانيں انہاں دے ملک توں گرتی سن تے مشرق تے مغرب دی تجارت ایران دے راستہ توں ہوندی سی۔
سکے
سودھودارا پہلا ایرانی بادشاہ سی جس نے سونے تے چاندے دے سکاں دا اجزا کیتا سی ایہ دریک Daric کہلاندے سن تے اس اُتے دارا دی شکل نقش ہوندی سی۔ ہخامنشی عہد دے سٹراپاں نے سکے جاری کيتے سن جنہاں کہ چند نمونے دستیاب ہوئے نيں۔ ایہ سکے مختلف اوزان تے قیمتاں دے نيں۔
سلطنت دی حدود
سودھوہخامنشی سلطنت جس دا آد 700 ق م وچ ہوئیا سی، لیکن حقیقت وچ اوہدی ابتدا خورس دوم 559 ق م وچ ہوئی سی۔ جس نے تن وڈی سلطنتاں میدتا، بابل تے لیڈیا نوں زیر دست کرکے فارس دی اک چھوٹی سی ریاست نوں اک عظیم بادشاہی وچ تبدیل کر دتا سی تے اوہدی انتہائی وسعت دارا دے عہد وچ ہوئی سی۔ نقس رستم اُتے دارا خود اپنی سلطنت دی حدود نوں بتایا سی اس کتبہ دے مطابق بحیرہ ایڈریاٹک و قرطاجنہ تے مشرق وچ دریائے سندھ تک پھیلی ہوئی سی۔ اس طرح شمال وچ ماورالنہر و جنوب وچ حبشہ اوہدی حد بندی کردا سی حقیقت وچ اس پہلے اتنی وڈی سلطنت دا تاریخ وچ کوئی نشان نئيں ملدا اے۔
ہخامنشی حکمراناں دی فہرست
سودھوناں حکمرانی دا عرصہ
- ہخامنش Hakhamaniess 700۔ 675 ق م
- چائش پش یا تس یس Chishpish or Teispis 675۔ 655 ق م
- خورس یا کورش یا قورش یا سائرس Khurus or Kurush or Cyrus 655۔ 600 ق م
- قبیز یا کمیس یا کموجا Cambyses or Kambjiya 600۔ 559 ق م
- خورس یا کورش یا قورش یا سائرس دوم Khurus or Kurush or Cyrus 3ed 559۔ 529 ق م
- کمبوجا قنبوجا دوم Cambyses 2ed 529۔ 522 ق م
- دارا یا داریوش اول Daruess 1th 522۔ 486 ق م
- خشیارشا یا کیخسرو یا کزرک رس اول Khshayasha or Xeraces 486۔ 465 ق م
- ارتاکزرسس یا ارتخشتر یا ارد شیر اول (دراز دست) Artaxerxes or Ardsher11th (Longimanus) 465۔ 424 ق م
- دارا دومDaruess 2d 424۔ 404 ق م
- ارتخشتر یا اردشیر دوم 2ed Artaxerxes or Ardsher 404۔ 350 ق م
- ارتخشتر یا ارد شیر سوم 3ed Artaxerxes or Ardsher 359۔ 338 ق م
- ارشک یا اورسی Arsaces or Orses 338۔ 336 ق م
- دارا سوم Daruess 3ed 336۔ 330 ق م
ہخامنشی سلطنت، ہیروڈوٹس تے سندھو گھاٹی
سودھوہیروڈوٹس دی پیدائش دے وقت ’ہالی کارناسس‘ دا علاقہ، سلطنت فارس وچ شامل سی۔ اس لئی اپنے تحریر کیتے ہوئے کجھ واقعات اوہ یقیناً ویکھ پایا ہوئے گا۔ 40 برس دی عمر وچ اوہ اک مشہور سیاح بن چکيا سی۔ انہاں نے ’دنیا دی قدیم ترین تاریخ‘ دا آغاز 443 ق م وچ تھوری (Thurii) دے مقام اُتے کيتا۔ ایہ کتاب 20 برس وچ مکمل ہوئی تے اوہ 420 ق م دے آس پاسں پیلا (Pella) یا قرین قیاس تھُوری وچ وفات پاگئے۔
ہیروڈوٹس—کری ایٹو کامنز وہ سانوں 490 تے 480 توں 479 ق م دے دوران یونان اُتے ہون والے فارسی حملیاں دی تریخ بیان کردے نيں۔ انہاں دی اس مشہور کتاب ہسٹریز (Histories) دے 9 حصے نيں۔
’پہلی کتاب‘ وچ لیڈیا دے بادشاہ کروئسس دی کہانی اے، جس نے ایرانی تاجدار ’سائرس‘ توں ٹکر لے کے اپنی تباہی نوں دعوت دتی تے دسیا گیا اے کہ سائرس دی سربراہی وچ ایرانی کس طرح اک زبردست طاقت بن دے اُبھرے۔
’دوسری کتاب‘ مصر توں متعلق اک طویل تحریر اُتے مشتمل اے۔
’تیسری کتاب‘ ایرانی شہنشاہون، کمبوجیہ تے داریوش دی فتوحات دا احوال بیان کردی اے۔
’چوتھی کتاب‘ وچ سیتھیا تے شمالی افریقہ دا تذکرہ اے۔
دی ہسٹریز دا سرورق ’پنجويں کتاب‘ وچ ایونیا وچ آباد یونانیاں دی بغاوت دی تفصیل شامل اے، جو ایرانی بادشاہاں دی حکومت توں بیزار ہوئے چکے سن ۔
’چھیويں کتاب‘ وچ میراتھن دی جنگ توں متعلق ذکر اے۔
’ستويں کتاب‘ وچ ایرانی شہنشاہ، زرکسیز دی یونان اُتے یلغار دی کہانی شامل اے۔
’اٹھويں کتاب‘ وچ ارتمیسیئم تے سلامس دے جنگاں دا ذکر ملدا اے۔
’نويں کتاب‘ وچ پلیٹا تے مائیکالے دی انہاں جنگاں دا ذکر اے، جنہاں وچ یونانیاں نے حملہ آور ایرانیاں نوں پہلے توں وی وڈی شکست دتی۔
ق م تریخ دے حوالے توں ہیروڈوٹس دی ایہ کتاب بہت ہی شاندار اے۔ ماضی دے اس سفر وچ اسيں دوسری اہم کتاباں توں وی مدد لاں گے مگر موضوع دے حوالے توں سانوں انہاں دی کتاب توں زیادہ مدد کيتی اُمید اے۔
وہ ’آرین‘ توں متعلق لکھدے نيں کہ، ’آریاواں دے 3 وڈے قبیلے سن، 1: پاسارگاد، 2: مارفیان، 3: مارسیپان۔ انہاں وچ سب توں ممتاز قبیلہ ’پاسارگاد‘ سی۔ جس دی اک شاخ نے اپنے قبیلے دے ناں اُتے ہخامنشی عہد دی بنیاد رکھی تے کمال ایہ ہويا، جو اکثر قدیمی باشندےآں دے نال ہُندا اے، کہ فارس دے اوہ قدیمی باشندے چونکہ کسان سن یا فیر خانہ بدوش سن اس لئی اُنہاں دے لئی دھرتی دی سرحداں گلے وچ پئی ہوئی رسی بن گئياں۔
پارساگاد وچ ایستادہ ستون اک زمانے تک اس گل نوں پیش کيتا جاندا رہیا کہ ہخامنشی عہد دی تاسیس ’کوروش اعظم‘ نے کيتی۔ مگر فیر کوروش دے زمانے دے کچھ ستون برآمد ہوئے، جنہاں اُتے ’خط میخی‘ وچ کچھ تحریراں حاصل ہوئیاں جنہاں دی وجہ توں دسے گئے منظرنامے وچ کچھ تبلدیلیاں نظر آئاں۔ اُتے ’پرسی سائیکس‘ (Sir Percy Sykes) دی تحریر دے مطابق ہخامنشی عہد دی تاسیس ’فارس‘ وچ ’ہخامنش‘ نے کيتی سی، جو ’پاسارگاد‘ قبیلے دا اک امیرزادہ سی۔ اس دا راجگڑھ شہر ’پاسارگاد‘ سی جو اس قبیلے دے ناں توں بسایا گیا سی۔ اس دے آثار ہن وی موجود نيں۔
ہخامنش دے کارنامےآں دا احوال تاں نئيں مل سکیا لیکن لوک اُسنوں وڈے احترام توں یاد کردے سن ۔ اس توں ایہ ثابت ہُندا اے کہ، ہخامنش نے بکھرے ہوے وحشی قبیلے نوں منظم کرکے انہاں نوں اک مہذب قوم بنادتا جس نے بعدازاں تریخ وچ اک اہم مقام حاصل کيتا۔ اس دے بعد ہخامنش دے خاندان دے جنہاں افراد نے فارس اُتے حکومت کیتی، اُنہاں وچ ’چیش پیش‘، ’کمبوجیہ اول‘،‘ کوروش اول‘، تے چیش پیش دوم‘ نمایاں سن ۔
ہم اِس وقت ’کوروش اعظم‘ دے دور وچ کھڑے نيں جس دا زمانہ 550 توں 529 ق م اے۔ ’کوروش اعظم‘ دا شمار دنیا دے اُنہاں بادشاہاں وچ ہُندا اے جنہاں دی ذہانت تے جُستجو اک زمانے نوں تابناک بنادیندی اے۔ اس نے اپنی 21 برس دی بادشاہی وچ ، ہخامنشیاں دی حکومت نوں اِنّا مستحکم کيتا کہ ایہ حکومت 220 سال تک، جاہ و جلال دے نال قائم رہی۔
کوروش دی ولادت دے حوالے توں متعلق ’ہیروڈوٹس‘ نے اک لمبی چوڑی کتھا تحریر کيتی اے، اُس نوں چھڈ کے اسيں ایتھے مختصراً کوروش اعظم دے بیٹے ’کمبوجیہ‘ دا ذکر کرن گے جسنوں کوروش دے بعد بابل دی حکومت سونپ دتی گئی سی۔اس دا دوسرا بیٹا ’بردیا‘ (Bardia) سی، جس دے سپرد مشرقی علاقے یعنی بلخ، خوارزم (خیوہ) تے پارت (خراسان) دی حکومت سی۔
کوروش کمبوجیہ اک شدید نفسیاتی مریض سی۔ اس دے اسباب کچھ وی رہے ہاں لیکن اسنوں مرگی دا شدید مرض لاحق سی۔ چونکہ ’بردیا‘ دی حکومت دور دراز دے علاقےآں وچ قائم سی تے لوک اُسنوں اک چنگا حاکم مندے سن، اس صورتحال نے کمبوجیہ نوں اکیلے پن دے احساس وچ مبتلا کردتا تے اس شک دی تلوار اُس دے ذہن اُتے ہر وقت لٹکدی رہندی سی کہ، ’جب وی بردتا نوں موقع ملیا تاں اوہ ضرور بغاوت کريں گا، اِسنوں عوام دی حمایت حاصل ہوجائے گی تے میرے توں سب کچھ چِھن جائے گا۔‘
اِس منفی خیال دی منفی قوت نے اس توں خُفیہ پلان بنوایا تے اپنے حریف نوں قتل کروادتا، ایويں اوہ اس خدشے توں آزاد ہوگیا کہ ہن اس دا کوئی مدمقابل وجود رکھدا اے۔ اِس حوالے توں قدیم تذکرہ نویساں نے کئی روایات بیان کيتیاں نيں۔ اسباب کچھ وی ہاں مگر حقیقت ایہ اے کہ کمبوجیہ دے ہتھ بردتا دے خون توں سُرخ سن ۔
’بردیا‘ دی بے وقت موت نے کمبوجیہ نوں وقتی طور اُتے اک طاقت تاں ضرور بَخشی جس دے بل بوتے اُتے اُس نے مصر نال جنگ کيتی تے جیندی لیکن ایہ جِیت اُس نوں اس نہج اُتے لے گئی جتھے حقیقت کم تے خوش فہمیاں دے ریگستان زیادہ نظر آندے نيں۔ ایتھے وی ایسا ہی ہويا۔ مصر دی مہم دے بعد اوہ ’قرطاجنہ، عمان تے حبشہ‘ دی مہم دے لئی روانہ ہويا مگر ناکام مہم دی وجہ توں اپنا دماغی توازن کھو بیٹھیا تے خودکشی کرلئی- ستم ایہ وی سی کہ، اُسنوں کوئی اولاد وی نہ سی۔ ایہ مکافاتِ عمل دی فصل سی جو اُس نوں ہر حال وچ کٹنی سی۔ آپ زندگی دی گود وچ کانٹیدار ٹہنیاں ڈالاں گے تاں زندگی دی جھولی آپ نوں بدلے وچ خوشبودار پھُلاں دے گجرے دینے توں تاں رہی!
اب اسيں 521 ق م وچ آ پہنچے نيں، تے دارا اول تخت و تاج اُتے بیٹھ چکيا اے۔ داریوش اوہ ناں اے، جس نے اپنی سیاسی فراست، انتظامی قابلیت تے دلیری دی وجہ توں ایران نوں عظیم ایران بناکر جاودانی شہرت حاصل کيتی۔ ہن اسيں اُس ہخامنشی سلطنت بننے دے اُنہاں ماہ و سال وچ نيں جدوں اس دی وسعت 55 لکھ مربع کلومیٹر تک پھیلنے والی سی۔
یہ سلطنت کئی ساتراپیاں (ساتراپی (satrapy) توں اک وسیع صوبے دا تصور لینا چاہیے) تے چھوٹی چھوٹی ریاستاں اُتے مشتمل سی جنہاں دے حکمراناں نوں ’شاہ‘ کہیا جاندا سی۔ چونکہ بادشاہ انہاں دا حاکم اعلیٰ سی اس لئی اُس نے اپنے لئی ’شہنشاہ‘ دا لقب اختیار کيتا۔ ایہ لقب دارا اول دے کتبے وچ نمایاں ملدا اے۔ دارا اول دے کتبے وچ 28 ساتراپیاں دا ذکر ملدا اے۔ ہر ساتراپی وچ فوجاں وی رہدیاں سن، جنہاں دا تعلق ساتراپ (Satrap) توں ہُندا سی جو بوقتِ ضرورت بادشاہ ہر صوبے توں طلب کرسکدا سی۔
سندھو گھاٹی دے تن صوبےآں (استراپیز) دی شرکت،(Sattagydia)، (Indos)، (Gandara) دارا نے راجگڑھ پرساگریاپسر دے جنوب مغرب وچ اندازاً 25 میل دے فاصلے اُتے اک نواں شہر آباد کيتا تے اوتھے اک محل تعمیر کرایا جو ’ظخر‘ دے ناں توں مشہور سی جو اگے چل کے ’اصظخر‘ ہوگیا۔ یونانی بولی وچ اسنوں ’پرسی پولس‘ (Persepolis) جدوں کہ پارسی وچ ’تخت جمشید‘ پکاریا جاندا اے۔ دارا نے ايسے شہر نوں اپنا راجگڑھ بنایا تے ہر لحاظ توں ترقی دینے دی کوشش کيتی۔ ایہ شہر 3 مضبوط فصیلاں دے اندر قائم سی جنہاں وچوں اک فصیل میناراں تے ستوناں دی قطار اُتے مشتمل سی تے پہاڑیاں دی چوٹیاں اُتے توں لنگھدی سی۔
پرسی پولس پرسی پولس خاص عمارتاں اک مستطیل قطہ اُتے واقع سن۔ انہاں دے مرکز وچ اوہ شاہی قیصر سی جو ’طخر‘ دے ناں توں مشہور سی۔اس محل دے درمیان 50 فٹ مربع دا اک وسیع کمرہ سی، جس دی دیواراں اُتے کئی ساری تصویراں نقش نيں تے تواتر دے نال ایہ لفظاں تحریر نيں ’ماں دارا وڈا بادشاہ، بادشاہاں دا بادشاہ، مُلکاں دا بادشاہ، ہستاپس دا بیٹا جس نے ایہ محل تعمیر کرایا اے ۔‘ اس دے علاوہ اک دوسرا کافی کشادہ کمرہ سی جس وچ متعدد دروازے سن ۔ اس قیصر توں متصل اک دوسری عمارت بنی ہوئی اے جس نوں اج کل ’ٹرپی لون‘ کہندے نيں۔ شاید ایہ ہی شاہی ایوان سی۔ اوتھے زینہ دار رستےآں اُتے امراء دی شکلاں تراشیدہ نيں۔ اس عمارت وچ ، تصاویر دے نمونےآں وچ 28 شکلاں ملدی نيں جو 28 ’ساتراپیوں‘ دی نمائندگی کردیاں نيں۔
اس عمارت دے علاہ ’اپادان‘ (Apadan) یا ’تالار خشیارشا‘ (Hall of xerxs) دے ناں توں مشہور اک ہور ایسی عمارت وی موجود اے جس دے زیناں دے ردیف اُتے وی متعدد شکلاں کُھدی ہوئیاں نيں۔ انہاں وچ 30 محکوم قوماں دے سفیر نيں جو بادشاہ نوں نوروز دا تحفہ پیش کرنے آئے نيں۔ ایہ ماضی دا یقیناً اک وسیع تے خوبصورت راجگڑھ رہیا اے۔
اپادان محل وچ تراشیدہ Gandharans دی شکیلں اپادن محل وچ تراشیدہ Indians دی شکلاں اب اسيں اس شہر توں نکل کے مشرق جنوب دی طرف بڑھدے نيں، جتھے اس وسیع حکومت کیتی 3 اہم ساتراپیاں سندھو گھاٹی توں لے کے بحیرہ عرب تک پھیلی ہوئیاں سن، انہاں ساتراپیاں توں سب توں زیادہ رقم شاہی خزانے وچ جمع ہُندی سی۔ ایہ سفر کچھ کٹھن اس لئی اے کہ، سانوں ساڈے اچھے دوست ’ہیروڈوٹس‘ نے تھوڑی پریشانی وچ ڈال دتا اے۔
اُنہاں دا اپنے زمانے وچ بنایا ہويا نقشہ اگرچہ اسيں دیکھو تاں اوہ اس وچ اپنی جگہ اُتے تاں ٹھیک ہی نيں، البتہ ’ہ‘ تے ’س‘ دے آپس وچ تبادلے نے کئی سارے پڑھنے والےآں نوں پریشانی وچ ڈال دتا اے، اس لئی سانوں اس سفر دی کتھا پڑھدے وقت ایہ ذہن وچ رکھنا چاہیے کہ جتھے وی ’ہند‘ استعمال‘ ہوئے اوہ سانوں ’سندھ‘ سمجھنا چاہیے۔ ہیروڈوٹس دی تحریر وچ انہاں وسیع ریاستاں کہ ناں اس طرح تحریر نيں: Sattagydia, Gandara, Hidus Indos..Indus
ہخامنشی سلطنت دی مشرقی ساتراپیاں اس گُتھی نوں سلجھانے دے لئی کہ کون سا علاقہ کتھے ہوئے سکدا سی یا اے ؟ اسيں نامور محقق محترم ایچ ٹی لئمبرک (Hugh Trevor Lambrick) توں مدد لینے دی کوشش کرن گے۔ اوہ اس حوالے توں تحریر کردے نيں، ’دارا اول دی حکمرانی دا دور سندھ دا ایران دی شہنشاہیت دے دائرے وچ آنے دا زمانہ اے، اس بادشاہ دی فتوحات وچ ایہ پہلی فتح سی جو اُسنوں 519 یا 518 ق م وچ حاصل ہوئی۔ اس توں پہلے دے حکمراناں نوں ’گندھارا‘ وچ قدم رکھنے دا موقع پہلے ہی مِل چکيا سی۔ جس دا ذکر ’بیستون‘ دے کتبے وچ موجود اے، جو دارا نے 520 ق م وچ 9 بغاوتاں نوں اک ہی برس وچ ختم کردینے والے واقعے نوں یاد رکھنے دے لئی ایستادہ کيتا سی۔
محققاں دے مطابق ’تھتاگُش‘ نامی صوبہ جو، بیستون کتبے دی لسٹ وچ شامل اے، اوہ پنجاب دے شمال مغرب وچ سی مگر کچھ محقق اسنوں ’غلِزئی‘ یا ’ہزارہ‘ دا علاقہ کہندے نيں۔ ایہ کِداں وی ہوئے مگر ایرانیاں دی طرف توں سندھو گھاٹی دے ڈیلٹائی علاقے دے طرف پیش قدمی دے لئی ’گندھارا‘ نوں مرکز دے طور اُتے استعمال کيتا گیا تے ایہ نواں علاقہ 518 ق م وچ ہخامنشی سلطنت دے دائرے وچ آیا۔‘
ہیروڈوٹس دی تحریر دے مطابق، ’ہندوستانیاں نوں ’اسکائی لیکس‘ دے مشہور دریائی سفر دے بعد تسلط وچ لیایا گیا، ایہ سفر اُس نے دریائے سندھ دے راستے سمندر تک کيتا سی تے فیر بحیرہ عرب توں، ایران تے عربستان دے کنارےآں توں ہُندا ہويا مصر جا پہنچیا سی‘۔
ہخامنشی سلطنت دی فوج وچ شامل مخلتف خطےآں دے سپاہی دی شبیہات ’دارا‘ نے اس مہم دے احکامات اس لئی دتے سن کہ دریائے سندھ تے ایران دے درمیاں کشتی رانی دے امکانات اُتے کم کيتا جاسکے۔ اُنہاں نے ’اسکائی لیکس‘ نوں اس مہم دا مہتمم مقرر کيتا سی۔ اوہ ’گندھارا‘ نامی ریاست دے ’کاسیپا پیروس‘ نامی اک جگہ توں اس مہم دے لئی کشتیاں اُتے سوار ہويا۔ ایہ جگہ ممکن اے کہ، دریائے کابل دے ذیلی بہاؤ اُتے کدرے ہوئے۔ ہیروڈوٹس دے مطابق ’وہ اپنی کشتیاں مشرق دی طرف بہاؤ وچ لے گیا سی تے ڈھائی برس دے بعد اسکائی لیکس مصر پہنچیا سی۔‘
’لئمبرک‘ دے مطابق، ’اس سفر دے نتیجے وچ تے کچھ حاصل ہويا ہوئے یا نہ ہويا مگر اِنّا ضرور ہويا کہ ’ہندو‘ یعنی ’دریائے سندھ‘ دی ڈیلٹا ویلی، ہخامنشی حکومت دے ماتحت آگئی، اس دا ذکر اک ایداں دے کتبے وچ موجود اے، جس دی تحریر دا زمانہ 515 ق م توں کچھ وقت پہلے دا اے ۔‘
500 ق م وچ ملیٹس دے ’ہیکاٹیس‘ (پہلا یونانی جغرافیہ دان) نے جغرافیے اُتے اپنی کتاب ’پیریوڈوس جیس‘ ايسے برس تحریر کيتی۔ اس نے ایہ معلومات اسکائی لیکس توں حاصل کيتی سی، اوہ کہندا اے کہ ’اوپیائی نامی اک قبیلہ دریائے سندھ دے کھبے کنارے اُتے رہندا سی، انہاں دے پاس اک مضبوط قلعہ سی، جتھے دارا اول نے اپنے لشکر نوں ٹھہرایا سی۔ (ہوسکدا اے کہ ایہ ’برہمن آباد‘ یا ’سیہون‘ دا قلعہ ہو) اس خطے دے مشرق وچ نزدیک وسیع ریگستان پھیلا ہويا اے ۔‘
’ہیروڈوٹس‘ کہندے نيں کہ،’ہندوستان دے مشرق وچ ریگستان اے ۔‘ جس توں اندازہ ہُندا اے کہ انہاں نوں گنگا گھاٹی دی معلومات نئيں سی۔ سندھ وچ ہخامنشی سلطنت دی حدود ریگستان دے کنارے تک تاں ضرور سن تے اس گل دا وی امکان اے کہ دریائے سندھ دے مشرق وچ واقع پنجاب دا وڈا علاقہ وی ايسے سلطنت نوں خراج دیندا سی، تے ایہ کہنے دا سبب ایہ اے کہ ہندوستان دی آمدنی تے آبادی، ہور ماتحت علاقےآں توں زیادہ سی۔ ’ڈوٹس‘ دے مطابق، ہندوستان سونے دی صورت وچ 360 ’ٹئلینٹ‘ خراج دے طور اُتے دیندے سن جو تقریباً دس لکھ پاؤنڈ یعنی اُس زمانے دے اک توں 2 کروڑ دے برابر ہُندے سن ۔ ایہ رقم، شہنشاہیت دے ایشیائی صوبےآں اُتے لگائے گئے خراج دی مجموعی رقم دا تیسرا حصہ سی، اس رقم توں اس ہندو علاقے وچ پھیلی وسیع زراعت دا اندازہ لگایا جاسکدا اے۔ ہیروڈوٹس لکھدے نيں کہ،’ان علاقےآں دی آدم شماری، ہور ملکاں، جنہاں دا مینوں علم اے، توں زیادہ اے ۔‘
انڈیا توں خراج لیانے والا شخص انڈیا توں خراج لیانے والا اک شخص دارا نے ایہ جہان 486 ق م وچ چھڈیا۔ لئمبرک صاحب تحریر کردے نيں کہ ’نقش رستم‘ وچ اس دی قبر اُتے لگے پتھر پر، 3 ہندوستانی قوماں دے نمائندے نظر آندے نيں۔ دارا دے وارث ’خسرو‘ نے اپنے زمانے وچ یونان اُتے حملے دے لئی اک زبردست جنگی لشکر اکٹھا کر رہیا سی تب اسنوں اس نويں صوبے ’ہندو‘ یعنی ’سندھو‘ توں، پیاداں تے گھڑسواراں اُتے مشتمل اک فوجی دستہ فراہم کیہ گیا سی۔
ہیروڈوٹس دے مطابق، ’اس دستے وچ موجود سپاہیاں نوں جو کپڑے پہنے ہوئے سن اوہ سوندی سن، انہاں دے پاس بید دی کماناں تے بید دے ہی تیر سن، جنہاں دی انیاں لوہے دی سن۔ ایہ سن ہندوستان دے اوزار تے ایہ دستہ’ارتابیتس‘ دے بیٹے ’فارنازاتھریس‘ دی زیر قیادت سی۔ گھڑسوار فوج دے علاوہ انہاں دے پاس رتھ وی سن، جنہاں نوں گھوڑے تے جنگلی گدھے کھچ رہے سن ۔‘ ایہ ساری تیاریاں Plataea جنگ دے لئی سن جو 479 ق م وچ لڑی گئی سی۔
اب اسيں تریخ دے اُنہاں برساں وچ آ پہنچے نيں جتھے اس وسیع سلطنت دے زوال دی ابتدا ہوئے چکی اے۔ پرسیپولس توں پتھر اُتے لکھی ہوئی اک تحریر ملی اے، جس اُتے لکھیا اے، ’خسرو نے ’اہر مزد‘ دی رضا توں، کچھ ہندوستانی دیوتاواں دے مندراں نوں برباد کردتا سی، جس دا ہندوواں نے شدید رد عمل دکھایا۔‘
دارا دے وارث ’خسرو‘ لئمبرک دے مطابق،’جب ہخامنشی سلطنت دے آخری برس سن، تب وی ہندوستان انہاں توں وفادار رہیا۔ ’دارا کودومنیس‘ نے جدوں سکندرِ اعظم توں مقابلہ کرنے دے لئی آخری مورچہ سنبھالیا تب اُس نے سندھو گھاٹی توں اپنی مدد دے لئی فوجون نوں بلوایا تے اُس دا حکم مندے ہوئے، ایتھے توں لوک تے ہاتھی بروقت جنگ دے میدان وچ پہنچ گئے سن تے تباہ کن ’اربیلا‘ جنگ وچ بھرپور کردار ادا کيتا سی۔
یہ وی ممکن نظر آندا اے کہ، اِسی زمانے وچ ہندوستانی علاقے دی شمالی سرحد کم ہوکے دریائے سندھ دے کنارے تک آ پہنچی سی کیونجے اس موقعے اُتے جنگ وچ شہنشاہ نوں جو ہاتھی بھیجے گئے سن اوہ دریائے سندھ دے سجے طرف نال تعلق رکھنے والے ہندوستانیاں نے بھیجے سن ۔ ایتھے ایہ وی ممکنات دے دائرے وچ آندا اے کہ سارا انتظام مقامی شہزادےآں تے سرداراں دے ہتھ وچ آگیا ہوئے کیونجے جدوں سکندرِ اعظم ایتھے پہنچیا سی تب اُس دا کسی وی ایرانی حاکم یا کارندے توں نہ آمنا سامنا ہويا سی تے نہ کوئی ملاقات ہوئی سی۔ اُتے اِنّا ضرور سی کہ ٹیکسیلا توں بحیرہ عرب تک سکندر نوں ہر جگہ مقامی لوکاں توں سامنا کرنا پيا سی تے سکندر دے لئی ایہ انتہائی سخت تے تھکادینے والا سفر سی۔
ہندوستانی سپاہی تریخ دا کمال ایہ ہُندا اے کہ تسلسل وچ دراڑ نئيں پڑدی۔ اک دن دوسرے دن توں جڑا ہويا ہُندا اے۔ جدوں سکندر پیدل فوج دے نال بلوچستان دی طرف روانہ ہويا تے یونانی بحری جہازاں دے جتھے دی رہنمائی کرنے والا ’نیرکوس‘ پٹیالا (جنوبی سندھ) وچ سی تے اُس نوں سمندری سفر وچ نکلنے دے لئی حالے کچھ وقت سی۔ مگر تریخ دے صفحات دسدے نيں کہ اوتھے سکندراعظم دے خلاف بغاوت پھوٹ پئی تے نیرکوس دا اوتھے رہنا ممکن نئيں رہیا اس لئی اوہ وقت توں پہلے دریائے سندھ دے راستے بحیرہ عرب دی طرف نکل پيا۔
ایتھے اس جگہ اُتے اک انتہائی اہم سوال جنم لیندا اے کہ جے اسيں لئمبرک صاحب دی گل نوں مان لاں کہ اس زمانے وچ ہخامنشی سلطنت دا دائرہ انتہائی محدود ہوگیا تے سندھو گھاٹی دی وسیع ایراضی سرداراں تے شہزادےآں دے ہتھ وچ آ چکيتی سی تاں ہخامنشی سلطنت دے دشمن سکندراعظم نوں ایتھے دی آبادی نے اپنا دشمن کیوں سمجھیا؟
ایسا کيتا ہوگیا سی یا حالات اِنّے کشیدہ کیوں تے کس وجہ توں ہوگئے سن کہ نیرکوس جس دے پاس زبردست فوجی طاقت سی، اوہ وی یونانیاں کی، لیکن فیر وی اوہ پٹیالا توں وقت توں پہلے بھج نکلیا؟ اسيں آنے والے وقت وچ اس اُتے ضرور گل کرن گے۔ ایہ اک طویل تے پراسرار سفر سی جس وچ ، یقین دی چاندنی کم تے شک و شبہات توں بھری اماوس دی راتاں زیادہ سن۔ اُتے سانوں ساڈے دوست ’ہیروڈوٹس‘ دا شکریہ ادا کرنا چاہیے کہ اوہ ساڈے ہمسفر بنے تے قدیم مناظر توں روشناس کروایا۔ نال ہی نال لئمبرک صاحب دا وی شکریہ کہ وقت بہ وقت اوہ ساڈی رہنمائی کردے رہے۔
ماخذ
سودھوڈاکٹر معین الدین، قدیم مشرق جلد دؤم
مورتاں
سودھو-
تخت جمشید دے کھنڈر
-
سونے توں تیار کردہ بھیڑ دا سر
وکیمیڈیا کامنز چ مورتاں: ہخامنشی سلطنت |
حوالے
سودھو- ↑ Yarshater, Ehsan (1993). The Cambridge History of Iran, Volume 3. Cambridge University Press, 482. ISBN 978-0-521-20092-9. “Of the four residences of the Achaemenids named by هيرودوت — ہگمتانہ, تخت سلیمان or تخت جمشید, سوسن (شہر) and بابل — the last [situated in Iraq] was maintained as their most important capital, the fixed winter quarters, the central office of bureaucracy, exchanged only in the heat of summer for some cool spot in the highlands. Under the Seleucids and the Parthians the site of the Mesopotamian capital moved a little to the north on the دریائے دجلہ — to Seleucia and مدائن. It is indeed symbolic that these new foundations were built from the bricks of ancient بابل, just as later بغداد, a little further upstream, was built out of the ruins of the Sassanian double city of Seleucia-Ctesiphon.”
- ↑ Harald Kittel, Juliane House, Brigitte Schultze (2007). Traduction: encyclopédie internationale de la recherche sur la traduction. Walter de Gruyter, 1194–5. ISBN 978-3-11-017145-7.
- ↑ Boiy, T. (2004). Late Achaemenid and Hellenistic Babylon. Peeters Publishers, 101. ISBN 978-90-429-1449-0.
- ↑ Yarshater (1996, p. 47)
- ↑ Security and Territoriality in the Persian Gulf: A Maritime Political Geography by Pirouz Mojtahed-Zadeh, page 119
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ Maka - Livius
- ↑ ۷.۰ ۷.۱ Behistun Inscription
- ↑ Josef Wiesehöfer, Ancient Persia, (I.B. Tauris Ltd, 2007), 119.
عثمانیہ · مغلیہ · سلجوق · جرمن · روسی · ھخامشی · بنو امیہ · سکھ · برطانیہ · سُنگا · عباسیہ · فاطمیہ · ایل خانی · ساسانی · غوریہ · طلائی اردو · ہسپانیہ · بازنطینی · رومی · سلطنت روم · خوارزم شاہی · مالی · تیموری · کھیمر · ڈالی · آق قویونلو · قرہ قویونلو · سامانیہ · موحدین · مرابطین · پہلی فرانسیسی · دوجی فرانسیسی · مرہٹہ · دکن · بہمنی · برازیل · کشن · سونگھائی · خوارزم شاہی · منگول · غزنویہ