کندہ (قبیلہ)
کندہ (قبیلہ) | |
---|---|
معلومات نسلی گروہ | |
نسلی گروہ | قبیلہ |
ترمیم |
كِندہ اک قدیم عرب قبیلہ اے جس دا ذکر دوسری صدی ق م دی المسند السبئية نصوص وچ کيتا گیا ہ[۱]ے۔ اس قبیلے نوں ورثے دیاں کتاباں وچ "کندہ الملوک" دے ناں توں جانیا جاندا اے [۲]۔تجارت دے راستے نوں محفوظ بنانے دے لئی نجد وچ مملکت کندہ بادشاہی دا قیام عمل وچ آیا۔[۳] انہاں دی "اسلام توں پہلے" بادشاہت دی تریخ بہت سارے رازاں توں داغدار اے ۔تریخ نگاراں نے اس دے بارے وچ گل کیتی، تے قدیم مسند رسم الخط وچ لکھے گئے قرية الفاو الفاو نامی پنڈ وچ کئی نوشتہ جات دریافت ہوئے۔ انہاں نے ستويں صدی عیسوی وچ اسلامقبول کيتا تے اوہ انہاں لوکاں وچوں سن جو عام الوفود (وفود دے سال) پیغمبر اسلام حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے پاس آئے، انہاں نے الشام والعراق تے شمالی افریقہ، دی اسلامی فتوحات وچ حصہ لیا تے الأندلسماں چار ملکاں قائم کيتے۔ کندہ نوں تن اہم حصےآں وچ تقسیم کيتا گیا اے: بنو معاویہ الکرمین، بنو السکاسک، تے بنو السقون۔ اوہ یمن، سلطنت عمان تے متحدہ عرب امارات وچ موجود نيں تے عراق تے اردن وچ قبیلے نيں۔
اثاثے
سودھونسب تے اکابرین دے مطابق ایہ ثور بن عفیر بن عدی بن الحارث بن مرہ بن اداد بن زید بن عمرو بن عریب بن زید بن کلان بن سبا بن یشجب بن یثرب بن قحطان دے بیٹے نيں۔ [۴] تے انہاں دی والدہ اہل خبر دے مطابق رملہ بنت اسد بن ربیعہ بن نضر نيں۔ [۵] اکابرین وچ ، بشمول ابن السائب الکلبی ، جنہاں نے کہیا کہ اوہ ثور بن جنادہ بن معد دے بیٹے نيں۔ [۶] لیکن انہاں وچوں اکثر، جنہاں وچ خود کندہ دے بیٹے وی شامل نيں، پہلی رائے دی طرف مائل نيں، جو ایہ اے کہ اوہ قحطانی یا یمانی نيں۔ لیکن جدید علما دے درمیان اک غالب عقیدہ اے کہ قحطان تے عدنان دا عربی سلسلہ من گھڑت تے فرضی اے۔ [۷][۸] ایہ کسی وی چیز توں زیادہ سیاسی جدوجہد دی عکاسی کردا اے۔
یمنی قصی تنازعہ اموی خاندان دے دناں وچ شروع ہويا سی، لیکن ایہ قابل ذکر اے کہ اس تنازعے وچ حصہ لینے والے "یمن" قبیلے شام یا لیونٹ دے قبیلے سن - تنازعہ نے بعد وچ دوسرے علاقےآں نوں وی شامل کيتا - جداں بنو کلب ، غسان ، مناتھیرا تے کنڈا قبیلہ، مطلب ایہ اے کہ اوہ تمام اسلامی فتوحات توں پہلے لیونٹ وچ مستحکم قبیلے سن ۔ اسلامی فتح شام توں گھٹ توں گھٹ اک صدی پہلے فلسطین تے شام دے صحراواں وچ کیندا دی اک شاخ قائم کيتی گئی سی۔ [۹] "قیسی" قبیلے فتوحات دے بعد شام وچ داخل ہوئے تے "یمن" قبیلے نوں اپنے آبائی علاقےآں وچ جمع کرنا شروع کر دتا۔ ایہ قبیلے بہت قدیم یمنی نسل دے ہو سکدے نيں۔ کنڈا کی بادشاہی دے بلاشبہ مملکت شیبہ تے فیر ہمیار دی بادشاہت دے نال مضبوط تعلقات سن ۔ سبائیاں نے انہاں دے لئی مختلف جگہاں اُتے تجارتی کالونیاں قائم کيتیاں، انہاں دے شہر ماع توں شروع ہو کے ۔ پسلی ایتھے تک کہ اوہ جزیرے دے انتہائی شمال وچ عقبہ تک پہنچ گئے۔ [۱۰] تے ميں نے انہاں علاقےآں وچ سبعین بدویاں دے لئی انہاں دے اک بادشاہ دے نظم و ضبط دے بارے وچ اک آشوری متن دریافت کيتا۔ لہٰذا، ایہ قبیلے قدیم یمنی ہو سکدے نيں تے انہاں نے قصی بدویاں دا مقابلہ کرنے دے لئی اپنی اصلیت نوں زندہ کيتا جنہاں نے انہاں دے گھراں تے آبائی علاقےآں توں انہاں دا ہجوم کرنا شروع کيتا۔ [۱۱] مسئلہ شہری تے بدو دے درمیان صرف ثقافتی فرق ہو سکدا اے، لیکن ایہ اک ضعیف رائے اے، جداں کہ کندہ واندی قبیلہ اے، تے اوہ قحطانیہ دے شجرہ نسب دے مطابق، اوہ بدو قبیلے وی سن ۔ جواد علی معاد دے بارے وچ کہندے نيں: [۱۲]تبين من كل ما تقدم أن معدا كلمة أريد بها أعراب كانوا يتنقلون في البوادي، يهاجمون الحضر والأرياف بصورة خاصة؛ لأنها كانت أسهل صيد للأعراب بسبب بعد أهلها عن سيطرة الحكومة المركزية، وعدم وجود قوات دفاعية رادعة لتدافع عنهم. وكانوا يباغتون الناس ويفاجئونهم، وكانت حياتهم حياة قاسية صعبة، ولم يكونوا قبيلة واحدة، ولكن قبیلے عديدة، تتشابه في المعيشة، وتشترك في فقرها وفي تعيشها على الغزو والتنقل، وقد كانت تقيم في البوادي وعلى أطراف الحضارة، كانت مواطنها بادية الشام ونجد والحجاز والعربية الشرقية. ثم صارت اللفظة علما لرجل صير جدا للقبیلے التي عاشت هذه المعيشة، وعرفت بهذه التسمية على الطريقة المعروفة عند العرب من تحويل أسماء الأماكن أو الأصنام أو المحالفات إلى أسماء أجداد وآباء
مندرجہ بالا تمام گلاں توں ایہ گل واضح ہو گئی کہ اک لفظ مراد اے جس توں عرب صحراواں وچ گھومنے پھرنے، خاص طور اُتے شہری تے پینڈو علاقےآں اُتے حملہ کرنے دے لئی استعمال ہُندے سن ۔ کیونجے مرکزی حکومت دے کنٹرول توں اپنے لوکاں دی دوری، تے انہاں دے دفاع دے لئی دفاعی قوتاں دی عدم موجودگی دی وجہ توں ایہ بدویاں دے لئی سب توں آسان شکار سی۔ تے اوہ لوکاں نوں حیران تے حیران کر دیندے سن، تے انہاں دی زندگی اک سخت تے کٹھن زندگی سی، تے اوہ اک قبیلے دے نئيں سن، بلکہ بوہت سارے قبیلے سن، رہنے وچ اک جداں سن، تے انہاں دی غربت وچ شریک سن تے فتح و حرکت اُتے زندگی گزاردے سن، تے ایسا ہی سی۔ صحراواں تے رہتل دے مضافات وچ رہنے والے، اس دے شہری لیونت، نجد، حجاز تے مشرقی عرب دے صحرا سن ۔ فیر ایہ لفظ اک ایداں دے شخص دے لئی اک سائنس بن گیا جو اس طرز زندگی گزارنے والے قبیلے دے لئی بہت زیادہ بن گیا، تے اس ناں توں اس طریقہ دے مطابق جانیا جاندا سی جو عرباں وچ جگہون، بتاں یا اتحاد دے ناواں نوں تبدیل کرنے دے لئی جانیا جاندا سی۔ دادا دادی تے والد دے نام
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
نسبی ماہرین نے کيتا دسیا کہ كِندہ تورات وچ افسانوی کردار قحطان - یقطان - توں منسوب سی تے ایہ کہ اس دی والدہ نزار توں سی، تے انہاں وچوں کچھ نے کہیا کہ کنڈا اک تیار کردہ اتحاد توں سی، ایہ سب كِندہ دی سیاسی تریخ دے پہلوآں نوں واضح کردے نيں۔ جزیرہ نما عرب وچ کنڈا قبیلہ اور اس دے قبیلے دے نال تعلقات۔ لہٰذا ایہ کہنا کہ اوہ قحطان نيں تے ام نزاری توں قبیلے دا شیبہ دی بادشاہی تے سلطنت حمیار توں سیاسی تعلق تے اس حقیقت دی وجہ توں اے کہ انہاں دا اصل وطن یا اوہ مقام جو اسلام توں پہلے انہاں دے لئی اک نمایاں سیاسی کردار دا گواہ سی۔ جزیرے دا مرکز یا نجد ، نہ کہ یمن ۔ [۱۳] کنڈا دی بادشاہی اپنے بچپن وچ شیبان دی تجارتی کالونی رہی ہوئے گی، لیکن حمیر دی بادشاہی دے دناں توں ایہ گل واضح ہو گئی سی کہ <b id="mwBw">كِندہ</b> دے بادشاہ حمیر دی بادشاہی دے فائدے دے لئی قبیلے نوں نظم و ضبط کرنے دے لئی کم کر رہے سن ۔ مانتھیرا بازنطینی مورخین نے ذکر کيتا کہ کنڈا وسطی عرب دے قبیلے وچوں اک سی، تے انہاں نے شناخت کيتا کہ اوہ اک مشن اُتے بادشاہ سن ۔ [۱۴]
پہلی صابی نصوص جو انہاں دا حوالہ دیندی نيں اس گل دی طرف اشارہ کردیاں نيں کہ اوہ قریۃ الفاو وچ گھٹ توں گھٹ دوسری صدی ق م دے بادشاہ سن تے انہاں وچوں سب توں پرانی درج شدہ تحریراں ايسے علاقے وچ چوتھی صدی ق م کیتیاں ناں۔ [۱۵] سبائی متن دے بارے وچ ایہ گل قابل توجہ اے کہ اس نے كِندہ دی بادشاہی دے بادشاہ نوں "ثور دے خاندان" نال تعلق رکھنے دے طور اُتے بیان کيتا اے تے ایہ تھور ماہر نسب تے تریخ نگاراں دیاں تحریراں وچ کنڈا قبیلے دا آباؤ اجداد اے۔ مدھج قبیلے نے اپنے وطن وچ اک طرح دا اشتراک کيتا۔ [۱۵] یمن وچ انہاں دا پہلا تذکرہ شیبان دے بادشاہ ایلی شرح الیہود دے زمانے دا اے، اس نے ذکر کيتا کہ انہاں دا تعلق حمیار دی سلطنت توں سی تے انہاں دا وطن مارب وچ "قشم" نامی جگہ اُتے سی۔ کنڈا قبیلہ اک بدو سی، تے سبائی نصوص اسنوں سبا دا بدو کہندے نيں، تے ہمیاریاں نے انہاں نوں اپنے دشمناں نوں ڈرانے دے لئی استعمال کيتا۔ خواہ انہاں دا اصل وطن نجد ہو تے فیر مختلف ادوار وچ یمن دی طرف ہجرت دی ہو یا اوہ درحقیقت یمنی سن تے سبائیاں نے انہاں نوں الفو نامی پنڈ وچ رکھیا تے فیر انہاں دی سلطنت دے خاتمے دے بعد ہجرت دی ایہ اک معاملہ اے جس دے لئی اوتھے موجود نيں۔ کوئی حتمی جواب نئيں اے .
كِندہ نوں تن اہم حصےآں وچ تقسیم کيتا گیا اے، جنہاں وچوں باقی قبیلے منقسم نيں:
- بنو معاویہ سب توں زیادہ سخی
- السكون
- السکاسک
مسند رسم الخط دی نصوص وچ کندہ دے بادشاہاں نوں لفظ "الثور" دے نال بیان کيتا گیا اے۔ کندہ دی بادشاہت دے زیادہ تر بادشاہ بنی معاویہ توں سن، اس لئی اوہ الکرمین دے ناں توں مشہور سن ۔ انہاں دے قدیم ترین بادشاہاں نوں قریۃ الفو وچ دریافت کيتا گیا سی، جسنوں "معاویہ بن ربیعہ " کہیا جاندا اے، جو چوتھی صدی ق م دا اے۔ [۱۶]
تریخ
سودھوقدیم تریخ
سودھو"آل ثور" کہلانے والے کنڈا دے اک حصے نے شیبا دی قدیم سلطنت نال تعلق رکھنے والی اک سلطنت قائم کيتی، جس دا مشن یمن توں مشرقی عرب اور میسوپوٹیمیا دی طرف جانے والے تجارتی رستےآں توں اک راستہ محفوظ کرنا اور سلطنت دے درمیان رکاوٹ دا کم کرنا سی۔ شیبہ تے جزیرہ نما عرب دے عرب۔ ہمدان قبیلے دے ہتھوں شیبا دے زوال دے بعد ایہ اتحاد ٹُٹ گیا، [۱۷][۱۸] ہمیار سلطنت وچ شامل ہو گئے، تے مدحج دے نال انہاں دا رشتہ مضبوط تے ٹھوس سی۔ [۱۹][۲۰] جنگ ہمیار دی فیصلہ کن فتح دے نال ختم ہوئی، تے کنڈا ۵۲۵-۵۲۷ وچ ہمیار دے زوال تک اپنا پرانا کردار ادا کردی رہی ۔ [۲۱] اس دے بعد اس نے بازنطیم دے نال اتحاد کيتا تے انہاں دی بادشاہی الحارث بن عمرو الکندی دے قتل دے بعد ٹُٹ گئی، جو شاعر عمرو القیس دے پہلے دادا سن، جنہاں دے دادا دا تذکرہ آخری کلاسیکی بازنطینی تحریراں وچ ملدا اے۔ [۲۲] تے انہاں دے لئی دمت الجندل اُتے اک شیخی باقی رہی جس دی سربراہی اکیدر بن عبد الملک نے دی جو اسلام دی آمد دے نال ہی ختم ہو گئی۔ [۲۳]
اسلام دے بعد
سودھوهذه كندة ولفها، وهي أفضل من يحج البيت من اليمن
یہ قسم اے تے اسنوں لپیٹتی اے، تے اس دا حج البيت کرنا یمن توں بہتر اے ۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة . اس روایت دے مطابق ایہ قبیلہ اسلام توں پہلے مکہ وچ مسجد الحرام دی تعظیم کيتا کردا سی، لیکن اس گل دے اشارے ملدے نيں کہ بنی کندہ دے کچھ حصے عیسائی سن ۔ [۲۷] آثار قدیمہ دے شواہد توں پتہ چلدا اے کہ اوہ یہودی ہو سکدے نيں۔ نبی کریم صلی اللہ علیہ وسلم انہاں دے پاس تشریف لیائے تے جدوں انہاں نے اپنے آپ نوں بنی عمرو بن معاویہ توں پہچانا، جو سب توں زیادہ سخی سن، تاں آپ صلی اللہ علیہ وسلم نے انہاں توں پُچھیا: ”تم گواہی دیندے ہو کہ اللہ دے سوا کوئی معبود نئيں، تسيں نماز پڑھدے ہو، تے تسيں اس گل اُتے ایمان رکھدے ہو جو سب توں زیادہ اے۔ خدا دی طرف توں آئے نيں۔" انہاں نے اعتراض نئيں کیا، لیکن انہاں نے ایہ شرط رکھی کہ انہاں نے کہیا: "اگر آپ جِت گئے تاں آپ سانوں اپنے بعد بادشاہ بناواں گے؟" آپ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا: ”بادشاہ خدا دے لئی اے، اوہ اسنوں جتھے چاہندا اے لگیا دیندا اے ۔“ انہاں نے اس توں کہیا: ”تم اپنی قوم دے نال ٹھیک ہو، سانوں تواڈی کوئی ضرورت نئيں۔ [۲۶]
فتح مکہ دے بعد نبی صلی اللہ علیہ وسلم نے معاذ بن جبل نوں سکسک تے سکون دی سرزمین اُتے بھیجیا۔ دسیا گیا اے کہ بنی الحارث بن جبل دے سردار اشعث بن قیس نے زکوٰۃ دینے توں انکار کر دتا سی [۲۸] ۔تریخ نگاراں وچ انہاں لڑائیاں دی تفصیل دے بارے وچ بہت زیادہ اختلاف پایا جاندا اے، لیکن ارتداد یا زکوٰۃ دینے توں انکار انہاں تک ہی محدود سی، تے کینیڈا دے ہور قبیلے نے اس صورت حال دا فائدہ اٹھاندے ہوئے مسلماناں دے نال مل کے العاشث اُتے حملہ کیا، جداں کہ شاربیل بن الصامت الکندی تے الحسین بن النمیر الساکونی۔ . اشعث نوں شکست ہوئی تے اوہ تن ہزار جنگجوواں دی قیادت وچ القدسیہ اُتے چڑھائی کردے ہوئے نکلے [۲۹] انہاں نے یوم آرمتھ وچ شرکت کيتی تے فارسیاں دا مقابلہ کرنے دے لئی اپنی ڈھالاں ہٹا داں [۳۰] تے کندہ نے فارسیاں اُتے حملہ کيتا ۔ شب الحریر [۳۱] القدسیہ وچ دو ہزار نخاس سن تے کندہ و بجیلہ توں تن ہزار سن [ [۳۲] ۱۷ ہجری وچ کوفہ دے سب توں زیادہ معزز معاویہ دے بیٹے تے اشعث بن۔ قیس نے آذربائیجان دی دوسری بغاوت نوں زیر کيتا تے عثمان بن عفان دی خلافت وچ اس اُتے قبضہ کر ليا تے اسنوں علی بن ابی طالب کہیا گیا۔ [۳۳]
معاویہ بن خدیج التُجيّبي نے سنہ ۱۵ ہجری وچ جنگ یرموک تے سنہ ۲۰ وچ مصر دی فتح وچ حصہ لیا سی۔ اوہ اسکندریہ نوں قید تے مال توں فتح کرنے دے لئی عمر بن الخطاب دے پاس اک وفد سی [۳۴] بنو تاجی دے بوہت سارے فوستات وچ اترے تے انہاں دے لئی اک منصوبہ بنایا۔ابن خدیج نے تن بار عفریقیہ اُتے حملہ کيتا تے کیروان نوں فتح کیا، پہلا مسلمان جس نے سسلی اُتے حملہ کيتا تے نوبیا نوں فتح کیا، اس وچ اس دی اکھ زخمی ہو گئی، تے اس نے سیرینیکا اور مصر [۳۵] حکومت سنبھال لئی۔ [۳۶][۳۷] تے التاجبی انہاں چار وچوں اک سی جنہاں نے الفستط دی منصوبہ بندی دی [۳۸] شاربیل بن الصامت الکندی - تے کہیا جاندا اے کہ اس دے والد - مقداد بن الاسود دے نال حمص دی فتح سن ۔ کونسا.[۳۹] ہجری دے ویہويں سال عبداللہ بن قیس التراثمی الکندی نے معاویہ بن ابی سفیان دے حکم اُتے رومیاں اُتے حملہ کیا، حالانکہ عمر اس اُتے تذبذب دا شکار سی [۴۰] تے مالک بن الاثر بن عمرو الطجیبی نے فرض کر ليا۔ مغرب دے حملے دی قیادت۔ [۴۱] شرہبیل بن الصامت الکندی تے مالک بن ہبیرہ الکندی ، معاویہ بن ابی سفیان دے نال لشکر وچ سن، جدوں کہ حجر بن عدی الکندی ، الاشعث بن قیس ، عبدالرحمٰن بن مہریز الکندی تے ہور سن ۔ عراقی فوج وچ علی دے نال۔ [۴۲] جدوں عثمان بن عفان نوں قتل کيتا گیا تاں اشعث بن قیس آذربائیجان وچ سن، تاں علی بن ابی طالب نے انہاں نوں اک خط بھیجیا جس وچ انہاں توں بیعت کرنے دے لئی کہیا گیا، اشعث نے اپنی مجلس وچ کہیا کہ ميں نے معاویہ دی پیروی کی، لیکن اس دے ساتھیاں نے اس دی مذمت کيتی۔ ایتھے تک کہ اوہ علی بن ابی طالب دے پاس آئے۔ اشعث کندہ تے ربیعہ دے سردار سن، اس لئی علی بن ابی طالب نے انہاں نوں برطرف کر دتا تے انہاں دی جگہ حسن بن مخدوم الذہلی نوں اشعث دی سختی تے تذبذب دی وجہ توں مقرر کيتا۔ اشعث بن قیس نوں غصہ آیا تاں حسن بن مخدوم الذہلی اس دے پاس آئے تے کہیا:يا أبا محمد، أنا عند مايسرك لك رئاسة كندة ولي رئاسة ربيعة
اے ابو محمد، وچ آپ نوں کندہ دی صدارت تے رابعہ دی صدارت توں آپ اُتے سکون ہاں۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
یہ گل سعید بن قیس الحمدانی دے علاوہ یمنی قبیلے دے رہنماواں دے دلاں نوں چھو گئی۔ [۴۳] عدی الطائی، زہر بن قیس الجعفی تے ہانی بن عروہ المرادی نے کہیا: :يا أمير المؤمنين، إن رئاسة الأشعث لا تصلح إلا لمثله وما حسان بن مخدوج بمثل الأشعث
اے امیر المومنین اشعث دی قیادت اس دی مثال دے لئی موزاں اے تے حسان بن مخدوج اشعث دی طرح نئيں اے ۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
معاویہ بن ابی سفیان جاندا سی کہ اشعث دے نال کیہ ہویا اے تے اوہ اسنوں فتح کرنا چاہندا سی، اس لئی مالک بن حبیرہ الکندی جو معاویہ دی فوجاں دے سرداراں وچوں اک سی، نے اک نظم گائی جس وچ اشعث نوں مشتعل کيتا گیا، جس وچ اس نے کہیا:
من أصبح اليوم مثلوجاً بأسرته | فالله يعلم أني غير مثلوج | |
الت عن الأشعث الكندي رأيته | وقلد الأمر حسان بن مخدوج |
من أصبح اليوم مثلوجاً بأسرته |
فالله يعلم أني غير مثلوج | |
الت عن الأشعث الكندي رأيته |
وقلد الأمر حسان بن مخدوج |
اگر معاویہ دی ملاقات علی دے علاوہ کسی تے شخص نال ہُندی تاں اوہ آپ توں ملدے، آپ عراق دے سردار تے یمن دے لوکاں دے سردار نيں، تے عثمان توں آپ دے پیشرو سن ۔ سسرال تے کم دے پیشرو (ابن عثمان بن عفان نے اپنے شگی بیٹے نال شادی کيتی سی) تے وچ آپ دا ساتھی نئيں ہون۔ جتھے تک مالک الاشتر دا تعلق اے تاں عثمان نوں قتل کر دتا گیا، تے جتھے تک عدے دا تعلق اے، اس نے اسنوں اکسایا، تے جتھے تک سعید دا تعلق اے، اس نے علی نوں خون دی رقم دی، تے جتھے تک شوریٰ تے ظہر ابن قیس، اوہ جذبہ دے سوا کچھ نئيں جاندے سن، تے ایہ کہ آپ نے اہل عراق دا رحم دلی توں دفاع کیا، فیر آپ نے الشام دے لوکاں توں پرہیز گاری کی، خدا دی قسم اسيں آپ تک پہنچ گئے تے آپ نے اسيں توں اوہ چیز پہنچائی جو آپ چاہندے سن ۔ تے اسيں آپ نوں علی نوں چھڈنے تے معاویہ دی حمایت کرنے دی دعوت نئيں دیندے بلکہ اسيں آپ نوں اس بقیہ دی طرف دعوت دیندے نيں جس وچ آپ دی نیکی تے ساڈی نیکی اے ۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
علی دے قتل ہونے دے بعد معاویہ بن ابی سفیان نے حجر بن عدی الکندی نوں قتل کرنے دا حکم دتا تے مالک بن ہبیرہ الکندی ( جنگ صفین وچ شامی آرمی دے لیڈراں وچوں اک) دی سفارش کم نہ آئی۔ ایہ بہانہ کہ حجر معاویہ دے مخالفین تے جابراں دا سرغنہ سی تے فرمایا: [۴۶]آپ دا چچا زاد بھائی لوکاں دے سر دا پتھر اے تے مینوں ڈر اے کہ جے ميں نے اسنوں جانے دتا تاں میری قسمت خراب ہو جائے گی۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
لیکن عبداللہ بن ارقم الکندی دی شفاعت توں پہلے، حجر بن عدی دے قتل نے بوہت سارے لوکاں نوں مشتعل کر دتا، بشمول معاویہ بن خدیج التاجیبی ، جنہاں نے تیونس وچ رہندے ہوئے کہیا: [۴۷][۴۸]اے میرے بھائیو، میرے ساتھی تے میرے بہترین دوست، کیہ ميں قریش دے لئی بادشاہت اُتے لڑاں، تاکہ جے ایہ انہاں دے حق وچ ہوئے تاں اوہ سانوں قتل کر دتیاں۔ خدا دی قسم جے ميں اسنوں یمنیہ وچوں میری اطاعت کرنے والےآں توں دوبارہ پکڑاں گا تاں وچ انہاں توں کہواں گا کہ سانوں قریش توں روکو تے انہاں نوں اک دوسرے نوں قتل کرنے دو۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة چنانچہ معاویہ بن ابی سفیان نے مالک بن ہبیرہ الکندی نوں خاموش کرنے دے لئی اک لکھ درہم بھیجے [۴۹] مردہ گدھے دا پیٹ تے اسنوں جلانا [۵۰] محمد بن ابی بکر۔ [۵۱] معاویہ بن حدیج اصل وچ خارجیاں توں سی، تے اسنوں معاویہ بن ابی سفیان نے نال لیا سی، اوہ انہاں ۱۵۰ وچوں اک سی جنہاں نے نوبہ دے لوکاں دے نال تصادم دے دوران اپنی اک اکھ کھو دتی سی۔ کیندا نے کربلا دی جنگ وچ حسین بن علی دے گھر والےآں دے تیرہ سر جتے۔ [۵۲] جدوں کہ یزید ابن زیاد، جسنوں ابو الشاعۃ الکندی دے ناں توں جانیا جاندا اے، الحسین دے نال سی تے جنگ وچ ماریا گیا، اوہ اصل وچ بنو امیہ دا وفادار سی، لیکن اس نے میدان جنگ وچ الحسین دا نال دتا۔
| ||
أنا يزيد وأبي مهاصر | اشجع من ليث بغيل خادر | |
يارب إني للحسين ناصر | ولإبن سعد تارك وهاجر |
إنك قد عرفت منزلة هانئ بن عروة في المِصر وبيته في العشيرة، فإني أكره عداوة قومه (يقصد مذحج) هم أهل المصر وعُدد أهل اليمن
ترجمہ
آپ نوں مصر وچ ہانی بن عروہ دا مقام تے قبیلہ وچ اس دے گھر دا علم اے، کیونجے مینوں اس دی قوم دی دشمنی نال نفرت اے (یعنی مذحج) جو مصر دے لوک نيں تے یمن دے لوکاں دی تعداد۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
حکیم ابن منقط الکندی گھوڑےآں اُتے سوار ہو کے کوفہ دی طرف نکلے تے ۶۵ ہجری وچ حسین توں بدلہ لینے دے لئی لوکاں نوں متحرک کيتا تے لوکاں نوں پکاریا: "اے حسین دا بدلہ۔" [۵۵] پر، الحسین بن النمیر السکونی توبہ کرنے والےآں دے لشکر نال ملن دے لئی نکلیا، تے اس نے سلیمان بن صرد الخزاعی تے المصیب بن نجبہ نوں قتل کر دتا، انہاں دا سر قلم کر کے مروان بن الحکم دے پاس بھیج دتا۔ ايسے جنگ وچ حکیم ابن منقط الکندی ماریا گیا۔ عمرو بن سعید الاشدق [۵۶] نال رشتہ داری [۵۷] وجہ توں بوہت سارے قسم دے لوک بنو امیہ وچ شامل ہوئے، خاص کر مروان بن الحکم دے نال ۔ یزید نے عبداللہ بن زبیر دا محاصرہ کيتا تے کعبہ اُتے گولیاں توں حملہ کيتا۔ [۵۸] مروان بن الحکم دی بیعت تے متعدد قسم دے لوک الحسین بن النمیر اُتے زور دے رہے سن کہ اوہ خالد بن یزید بن معاویہ نوں تسلیم کر لین کیونجے اوہ انہاں دے چچا نيں۔ [۵۹] مالک بن ہبیرہ الکندی نے الحسین بن نمیر توں کہیا:آؤ، اسيں اس لڑکے دی بیعت کرن جس دے باپ توں اسيں پیدا ہوئے نيں تے اوہ ساڈی بہن دا بیٹا اے، کیونجے آپ نوں ساڈی اوہ حیثیت معلوم اے جو اس دے والد دے نال سی (یعنی یزید ابن معاویہلعین)، کہ جے آپ بیعت کر لین۔ اس دے پاس، اوہ کل توانوں عرباں دی گردناں اُتے لے جائے گا۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
الحسین نے انکار کر دتا تے مروان بن الحکم دی بیعت اُتے اصرار کیا، چنانچہ انہاں نے آخر وچ مروان دی بیعت اس شرط اُتے دی کہ اوہ البلقہ نوں انہاں دے حوالے کے دیؤ، چنانچہ بن الحکم نے رضامندی ظاہر کیتی۔ [۶۰] چنانچہ کندہ (السکون تے السقاسک) توں بتنان مرج راحت دی جنگ وچ مروان بن الحکم دے نال سی، جس نے مروان بن الحکم دی حکومت قائم کيتی تے اموی خاندان دے دوسرے دور دا آغاز سی۔ عبدالرحمٰن بن محمد الکندی ، جسنوں "ابن اشعث" دے ناں توں جانیا جاندا اے، جو بعد وچ مشہور انقلاب دا بانی سی، پنج ہزار جنگجوواں دی قیادت وچ خارجیاں توں لڑنے دے لئی نکلیا [۶۱] تے عدے ابن عدے الکندی نوں صالح بن تمیمی الخارجیہ توں لڑنے تے قتل کرنے دے لئی بھیجیا گیا سی [۶۲] تے ہجرت دے ايسے سال وچ عبدالرحمٰن بن محمد ابن اشعث الکندی دی تباہی دے بعد سجستان چلے گئے۔ عبید اللہ ابن ابی بکرہ دی فوج ترکاں دے ہتھوں حجاج ابن یوسف تے عبدالرحمٰن ابن اشعث دے درمیان تعلقات اِنّے خراب سن کہ عبدالرحمٰن دے چچا نے الحجاج توں مطالبہ کيتا کہ عبدالرحمٰن نوں نہ بھیجاں۔ جس نے الحجاج نوں "ابن ابی رجال" کہیا تے جدوں وی عبدالرحمٰن نوں دیکھیا تاں حجاج نے کہیا: "اوہ اس دی باطل! اس دی چال دیکھو، تے خدا دی قسم وچ اس دی گردن مارنا چاہندا سی۔" عبدالرحمٰن اپنے بارے وچ متکبر تے متکبر [۶۳] تے کندہ دے بادشاہاں توں اپنے سلسلہ نسب وچ بیٹھیا [۶۴] سی۔ ہمدان توں اپنے ماماں دی کونسل تے کہندے نيں: [۶۳]اور وچ جداں کہ ابن ابی رجال دا کہنا اے کہ جے ميں نے اسنوں اس دے اقتدار توں ہٹانے دی کوشش نہ دی تاں وچ اس دے نال طویل قیام دے دوران پوری کوشش کراں گا۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة عبدالرحمٰن چالیس ہزار جنگجوواں دے سر اُتے نکلیا، جسنوں لوک "میور آرمی" کہندے سن [۶۵] عبدالرحمٰن نے ترکاں دے ملک اُتے حملہ کيتا تاں انہاں دے مالک نے مسلماناں نوں ٹیکس ادا کرنے دی پیشکش کیتی، لیکن عبدالرحمٰن نے اس دا کوئی جواب نئيں دتا ایتھے تک کہ اس نے انہاں دے ملک دے اک وڈے حصے اُتے قبضہ کر ليا تے سردیاں دے موسم وچ داخل ہونے دی وجہ توں رک گیا [۶۵] الحجاج نے عبدالرحمٰن نوں پیغام بھیجیا، اس نے اسنوں رکنے توں منع کيتا تے دھمکی دتی۔ اسنوں برطرف کر کے اس دے بھائی اسحاق بن محمد الکندی نوں لوکاں دا امیر مقرر کرن [۶۶] ۔عبدالرحمٰن نے اپنے سپاہیاں توں مشورہ کيتا تے کہیا کہ اوہ اس رائے نوں باطل نئيں کردا جسنوں اس نے کل دیکھیا تے عامر بن واثلہ الکنانی توں اتفاق کيتا۔ ، تے انہاں نے اسنوں ہٹانے دا مطالبہ کيتا جس نوں انہاں نے "خدا دا دشمن" الحجاج کہیا [۶۷] اموی خاندان دے خلاف سب توں شدید تے پرتشدد انقلابات وچوں اک دا آغاز سی۔ عبد الملک بن مروان نے حجاج نوں بلوایا تے اس نے عبدالرحمٰن بن اشعث مطہر ابن الحر الجدامی تے عبداللہ بن رمیثہ الطائی نوں قتل کر دتا اور بصرہ اُتے دھاوا بول دتا، ابن مروان نے گھبرا کر لوکاں نوں پیش کيتا۔ عراق وچ حجاج دی برطرفی تے انہاں اُتے عبدالرحمٰن دی تقرری تے اس نے الحجاج نوں بہت متاثر کيتا [۶۸] ابن اشعث دی رخصتی تقریباً چار سال تک جاری رہی تے اس نے الحجاج دے نال بیاسی جنگاں لڑاں۔ حجاج تے اس دی تمام فوجاں عبدالرحمٰن دے حق وچ سی، سوائے اس دے کہ اسنوں دیر الجثم وچ شکست ہوئی، چنانچہ عبدالرحمٰن تے عبید بن ابی سبی تمیمی دے نال ترکاں دے ملک دی طرف بھج گئے۔ چنانچہ حجاج نے عمارہ بن تمیم الخمی نوں عبدالرحمٰن توں پُچھنے دے لئی بھیجیا [۶۹]
سلیمان بن عبد الملک دے زمانے وچ سفیان بن عبداللہ الکندی نے بصرہ اُتے قبضہ کيتا [۷۰] عمر بن عبد العزیز دے زمانے وچ عبادہ بن ناسی الکندی نے اردن دی ریاست سنبھالی ۔ عزیز تے عاصم بن عمر بن عبدالعزیز نوں الضحاک بن قیس الشیبانی دی قیادت وچ خوارجیاں دے ہتھوں قتل کيتا گیا، تاں عبید اللہ بن العباس الکندی نے کوفہ دی حکومت سنبھالی تے کندہ نے جودائی بن علی الکرمانی دے نال شمولیت اختیار کيتی۔ تمیمی اپنے سر دے بغیر مرو ، ترکستان وچ ۔
کندہ جند فلاسطین اور جند حمص دا اک وڈا حصہ سی [۷۱] ۔لخم ، جودھم تے بنو آملہ دے قبیلے دے نال مل کے، اس نے انہاں اہم حصےآں وچوں اک نوں تشکیل دتا جس دی طرف عرب انہاں سرزمین اُتے واپس آندے سن ۔ [۷۱] سلسلہ نسب وچ ایہ معلوم ہُندا اے کہ کندہ انہاں تِناں قبیلےآں توں ملدی اے، بھانويں مسند نصوص توں معلوم ہُندا اے کہ کندہ انہاں دے مقابلے وچ مدحج دے زیادہ نیڑے اے، لیکن اسلامی دور وچ کندہ تے مدحج دا رشتہ بہت کمزور ہو گیا سی۔ [۷۲] یعقوبی نے حمص دے بارے وچ کہیا:اور حمص دے لوک تمام یمنی نيں طائی، کندہ، حمیر، بنو کلب، حمدان تے ہور تاں۔ بیلی.. تے شیزر دے لوک اک قوم نيں کندہ تے شہر کفر تاب تے العطیم توں جو کہ اک پرانا شہر اے تے اس دے لوک یمن دے لوک نيں، باقی تمام قبیلے توں نيں تے انہاں وچوں اکثر کندہ نيں۔ .. تے انٹارٹوس شہر دے لوک کندہ دے لوک نيں۔
تصنيف:مقالات ربما تستخدم اقتباست عربية بحاجة لمراجعة
بنو امیہ دے آخری ایام وچ عبداللہ بن یحییٰ الکندی ، جسنوں اباضیاں دے نزدیک طالب الحق دے ناں توں جانیا جاندا اے، جو معاویہ دے معزز ترین قبیلےآں وچوں اک شیطان دے بیٹے سن، نے ابراہیم بن جبلہ الکندی تے الکندی نوں شکست دتی۔ قاسم بن عمر نے صنعاء اُتے قبضہ کر ليا تے اک دن انہاں نوں قید کر دتا، آپ نوں کوئی ناگوار گزریا اے، آپ چاہن تاں سیٹ کر لین یا جے آپ اکیلے نيں" (یعنی باہر نکل جاواں)۔ [۷۳] اس نے صنعاء وچ خزانے دے خزانے کھولے تے اسنوں غریباں وچ تقسیم کيتا تے اس وچوں کچھ نہ لیا تے صنعاء دے لوکاں نوں تبلیغ دی [۷۴] عبداللہ نے یمن اُتے قبضہ کر ليا تے اپنے دوست المختار بن نوں بھیجیا۔ ۷۴۵ء وچ حجاز دی طرف عوف الازدی تے المختار بن عوف نے اہل مدینہ دے قتل عام وچ وادھا کيتا۔ [۷۵] ۷۴۹ء وچ مروان نے اک فوج نوں ہدایت دی جو مختار نوں قتل کرنے تے مکہ نوں عبادات دی گرفت توں چھڑانے وچ کامیاب ہو گئی، چنانچہ عبداللہ خود صنعا توں نکل گیا تے دونے لشکر طائف وچ آپس وچ مل گئے، عبداللہ ماریا گیا تے باقی سب اس دی فوج واپس آگئی۔ [۷۶] تے عبداللہ بن یحییٰ بنو معاویہ دے معززین وچوں سن، جتھے تک سقون تے ساکاسک دا تعلق اے، اوہ مروان بن محمد دے لشکر وچ انہاں دی وفات تک سن ۔ [۷۷] مروان بن محمد دے زمانے وچ ابو جمال بن عمرو بن قیس الکندی کنسرین دا گورنر تے نمیر بن یزید الکندی حمص دا گورنر سی۔ [۷۸] تے جدوں عبداللہ بن یحییٰ الکندی نے اپنے قاصداں نوں مصر بھیجیا تاکہ انہاں نوں اس دی دعوت دی اطلاع داں تاں تاجب دے لوک اس دے پِچھے چل پئے تے حسن بن عطایہ التاجیبی نے انہاں نوں کڈ باہر کيتا تے انہاں نوں قتل کردتا۔ [۷۹] حسن بن عطایہ التاجیبی نے حفص بن الولید الحدرمی دے بعد مختصر مدت دے لئی مصر دی حکومت سنبھالی سی، لیکن اس نے سپاہیاں دی تنخواہاں وچ کمی کر دتی، چنانچہ انھاں نے ثابت بن نعیم الجزامی دی قیادت وچ اس دے خلاف بغاوت کر دتی۔ جس نے مروان بن محمد نوں معزول کرنے دا مطالبہ کيتا۔ چنانچہ الجزامی ابن عطایہ التاجیبی نے کڈیا تے الولید بن حفص الحضرمی نوں مصر دی گورنری اُتے واپس کر دتا۔ [۸۰]
مروان بن محمد دے قتل تے بنو امیہ دی قبراں وچ عباسیاں دے کڈے جانے تے انہاں دے اندر لاشاں نوں مسخ کرنے دے بعد [۸۱] کندہ دے بوہت سارے لوک، خاص طور اُتے سکون کے، عبدالرحمٰن الدخیل دے نال سن ۔ ہزار تے چورانوے.[۸۲] بنو تاج زراگوزا دے اراگوہور علاقے وچ ایوب تے داروکیا دے قلعے وچ آباد ہوئے۔ اوہ اک اشرافیہ طبقہ سن تے اس علاقے وچ انہاں دا وڈا اثر و رسوخ سی تے انہاں دا اندلس دے مولڈین دے خلاف جنگ لڑی سی [۸۳] زرغوزہ اُتے انہاں دا پہلا حکمران محمد الانقر سی۔انہاں نے اندلس وچ اموی ریاست نوں تسلیم کیا، لیکن اوہ دراصل آزادانہ طور اُتے حکومت کر رہے سن ۔ .[۸۴] عبداللہ بن عبدالرحمٰن بن معاویہ ابن حدیج نے ۷۶۹ء وچ ابو جعفر المنصور دے دور وچ مصر اُتے قبضہ کیا، فیر اس دے بھائی محمد بن عبدالرحمٰن نے ۷۷۳ء وچ اس دا جانشین بنایا، جس نے عباس ابن عبد الرحمٰن نوں مصر اُتے قبضہ کيتا۔ - رحمان التاجیبی مصری پولیس دے سربراہ۔ محمد بن عبدالرحمن التاجیبی نوں مصری قبطیاں نے اس دے دور اقتدار دے اٹھ ماہ بعد قتل کر دتا سی۔عبداللہ ابن المہاجر التاجیبی مصر دے بلہیب نامی علاقے وچ گئے تے قبطی انقلابیاں توں لڑے تے انہاں نوں شکست دتی۔ [۸۵] مصر وچ عباسیاں دے خلاف دحیہ بن مصعب ال امیہ دی بغاوت دے دوران، کچھ تاجب اس دے شانہ بشانہ کھڑے سن، جداں یوسف بن ناصر التاجیبی۔ [۸۶] پر، گورنر اسامہ بن عمرو المعفاری بعد وچ ۷۵۸ وچ مصر دے شہر شرقیہ وچ یوسف بن ناصر التاجیبی نوں قتل کرنے وچ کامیاب ہويا۔ ايسے وقت، ابراہیم بن العمر التاجیبی تے بحر بن شراحیل التاجیبی نے المغیرہ بن نشر العزدی دا سراغ لگایا، جو دحیہ بن مصعب العموی دی فوج دا کمانڈر سی، تے انہاں نے اسنوں قتل کر دتا۔ ڈیہیا دے حامیاں دے حوصلے نوں بہت متاثر کيتا۔ [۸۷] فیر محمد بن ہبیرہ بن خدیج التاجیبی نے اسکندریہ اُتے قبضہ کر ليا، لیکن جدوں اوہ السری بن الحکم توں لڑنے دے لئی نکلے تاں مارے گئے۔ محمد بن ہبیرہ چلا گیا تے اس دے تے السری بن الحکم دے حامیاں دے درمیان فسطاط دے اک بازار وچ لڑائی ہوئی، اچانک غبار اڑنے لگا، تاں ابن ہبیرہ گھوڑے توں ڈگ کے اس دی ٹانگ ٹُٹ گئی۔
زراگوزا وچ ، محمد بن ہاشم التُجيّبي نے اموی خلیفہ عبدالرحمٰن الناصر دے خلاف لیون دے بادشاہ رامیرو دوم دے نال اتحاد کیا، اس لئی النصیر نے زراگوزا دا محاصرہ کرنے دے لئی اک لشکر روانہ کيتا۔ [۸۸] بنو تاج یحییٰ بن عبدالرحمٰن التاجبی تے معن بن عبد العزیز التاجبی دی قیادت وچ منقسم ہو گیا، یحییٰ بن عبدالرحمٰن دے عبداللہ بن محمد ابن ابی عامر دے خلاف اتحاد دے بعد ۔ والد، محمد بن ابی عامر المعفاری ، اوہ جواب دیندی نيں، تے انہاں نے اک اپارٹمنٹ دا کنٹرول سنبھال لیا۔ بنو تاجب دے درمیان تنازعات بڑھدے گئے، چنانچہ المنذر بن یحییٰ التاجبی نے محمد بن احمد بن صمد نوں ویلنسیا توں کڈ دتا، چنانچہ اس دے بیٹے معن بن محمد نے المیریا وچ بنو صمد دی امارت قائم کيتی [۸۹] دولت مرابطین تے اقتدار اپنے بھائی دے حوالے کے دتا، جس نے اسنوں ۱۵ مئی ۱۰۹۱ ء نوں الموراوڈز دے حوالے کے دتا۔ جتھے تک انہاں دے کزناں دا تعلق اے، المنذر ابن یحییٰ التاجیبی نے سلطنت ناورے دے بادشاہ چنگا III نال جنگ کی ، تے اس دا بیٹا یحییٰ المظفر اس دا جانشین بنیا۔ یحییٰ نے ٹولیڈو دے بادشاہ دے نال اتحاد کيتا تے اسماعیل الظفیر دی بہن توں سیاسی شادی کر لئی، تے سلیمان بن ہود دے نال اچھے تعلقات دا خواہشمند سی، جو لاردہ تے طتیلہ دے قاضی تے بنو ہود دی ریاست دے بانی سن ۔ جس نے بعد وچ تاجدیاں دا تختہ الٹ دتا۔ المظفر نے گارشیا سانچیز III دے نال بہت ساریاں لڑائیاں لڑاں تے نجرہ دے خلاف مہم چلائی۔ المظفر نے زراگوزا وچ عظیم مسجد دی توسیع دی ۔ ایہ مسجد المظفر دے ایام توں پہلے حناش بن عبداللہ السنانی نے بنائی سی۔ انہاں دے بیٹے المنذر دوم نے انہاں دے بعد دو سال تک اقتدار سنبھالیا ایتھے تک کہ اس دے کزن عبداللہ بن حکم التاجیبی نے اسنوں قتل کر دتا۔ بنو ہد نے افراتفری تے تقسیم دا فائدہ اٹھاندے ہوئے زرگوزا اُتے حملہ کیا، عبداللہ بن حکم نال نفرت کرنے والی آبادی دی حمایت دے درمیان [۹۰]
جہاں تک بنو عفت دے بارے وچ کہیا جاندا اے کہ اوہ عربی بربر نيں تے بنو ذوالنون دے بارے وچ وی ایہی کہیا گیا سی۔ جدوں کہ ابن خلدون نے ذکر کيتا اے کہ اوہ بنو تاج توں سن [۹۱] بنو افطاس نے بادجوز اُتے حکومت کیتی تے انہاں دے تے بنی عباد دے درمیان بہت ساریاں جنگاں ہوئیاں جنہاں نے انہاں نوں تھکا دتا تے انہاں دے آخری بادشاہاں نوں ۱۰۹۴ وچ الموراود دے ہتھوں قتل کر دتا گیا۔تاجبیاں دے زمانے وچ زرگوزا وچ کئی شاعر نمودار ہوئے، جداں یوسف بن ہارون الکندی الرمادی رمضہ دے سلسلے وچ تے اوہ نيں۔ اک جس نے کہیا:[۹۲]
أحن إلى البرق اليماني صبابة | لأني يماني الدار وهو يماني | |
كأني من فرط الصبابة لامح | أنامل من مهدي السلام قواني | |
كأن البروق الخافقات معارة | حشا هائم من شدة الخفقان |
أحن إلى البرق اليماني صبابة |
لأني يماني الدار وهو يماني | |
كأني من فرط الصبابة لامح |
أنامل من مهدي السلام قواني | |
كأن البروق الخافقات معارة |
حشا هائم من شدة الخفقان |
ابوبکر بن محمد التُجيّبي ، جسنوں "ابن باجہ" ( وچ دے ناں توں جانیا جاندا اے، کو اندلس دے پہلے فلسفیاں وچ شمار کيتا جاندا اے [۹۳] ۔ التجبی دے ایام [۹۴] فلسفی یعقوب ابن اسحاق الکندی ، جس دا تعلق معاویہ دے معزز قبیلے توں اے، ايسے دور وچ رہندے سن ۔ تاجبیاں دے یہودی وزراء وچ یقطیل بن اسحاق تے یہودی شاعر تے فلسفی سلیمان بن جبیرول شامل سن، جو عبداللہ بن حکم دی بغاوت دے دوران مارے گئے سن ۔ [۹۵] الاندلس دے علماء وچ ابراہیم بن یحییٰ الزرقلی التجیبی، القاسم بن یوسف التاجیبی ، تے شاعر ابن لیون التجیبی نيں۔
قبیلہ کندہ دیاں شاخاں۔
سودھوکندہ قبیلہ دو اہم شاخاں وچ تقسیم اے: :
- بنو معاویہ – بنو عشرس
بنو معاویہ (معاویہ الاکبر)
سودھوانہاں نے (بدع الرئیس - وہب - الحارث الاصغر - عمرو بن معاویہ - بنو ذھل) دی طرف شاخاں بناواں۔
بنی حارث الاصغر توں (بنی الطحاء - الحوت - بنو ہند یا بنو مالک - بنو الشیطان - بکر - بنو معاویہ الکرمین)
اور بنی عمرو بن معاویہ توں (بنی الصمت - بنی المرار - الحارث الولادت)
اور معاویہ دے بیٹےآں وچوں سب توں زیادہ معزز (العاتك - وہب بن ربیعہ - جبیل بن عدی - حجر بن عدی)
وہ جو کڑواہٹ کھاندا اے (امر المقصور - الجن)
اور حارث توں (مقطع النجد - حجر القرد- بنو عبداللہ)
قبیلہ بنی معاویہ
سودھوالصيعر، الاحكول، آل بن عفيف، آل باسلامه، آل باجسير، آل بازيد، آل بامعروف، آل باغفار، آل باجندوح، آل باجمال، آل باجبير، آل باشراحيل، آل الجرو، آل بن غانم، آل باحميش، آل باجرفيل، آل بن جبل، آل بن نوب، آل باشميل، آل بابكير
بنو أشرس (الأكبر)
سودھووہ دو حصےآں وچ بٹ گئے ( السکون – السکاسیک ) تے انہاں دے بیٹے انہاں دو لقباں توں مشہور سن ۔
اور بنی سکون توں (بنی عقبہ - بنو شبیب)
اور بنو السکاسک توں (الخدش – الاخدرون – الانشور – القصص – الجساص)۔
بنی عقبہ توں (بنی معاویہ - بنو ثعلبہ - بنو عیاض)
بنی شبیب توں (بنی عدی - بنو تجیب - بنو سعد)
قبیلہ بنی السکون
سودھوآل بن محفوظ، بنو تجيب ومنهم: ( آل بانعمان، آل بامطرف، آل بازهير، آل بانعمه، آل باضاوي) ، آل بن لادن، آل باقبص، آل باكرمان، آل باحشوان، آل بادغيش، آل باجنيد، آل باطرفي، آل باحداد، آل باحفين، آل بن زقر، آل بن غزي، آل باحاذق، آل بايعشوت، آل باحليوة، آل بامطرف، آل باعطية، آل بابصيل، آل بن سنكر، آل بامزروع، آل باذيب، آل بالبيد، آل عتبه، آل باصبرين، آل باحيدون، آل باكريت، آل بامفتاح، آل باعطيه، آل باسلم، آل باقازي، آل باجندان، آل بايزيد، آل باحوال
قبیلہ بنی السکاسک
سودھوآل باصالح، آل باعبيد، آل نعيم، آل بن عون، آل بالحمر، آل بن منصور، آل ظريح، آل بادكوك، آل بابصيل، آل باطويح
- تے کندہ دے قبیلے توں وی آل باسودان، بنو تجيب، وآل بن مرتع، وآل الفخر، وآل سعيد، آل بامجبور
بنی کندہ دی بولی۔
سودھو” | فتح الشعر بكندة وختم بكندة | “ |
ذرائع
سودھو- ↑ Albert Jamme, inscription from Mahram Bilqis P.137
- ↑ R. Khanam,Encyclopaedic Ethnography of Middle-East and Central Asia: A-I, Volume 1 p.442
- ↑ W. Caskel, Entdeckungen In Arabien, Koln, 1954, S. 9
- ↑ تاريخ بن خلدون ج 2 ص 257
- ↑ لسان العرب ج 3 ص 386
- ↑ أبو عبيد البكري معجم ما استعجم ج 1 ص 18
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ rfan Shahîd,Byzantium and the Arabs in the Sixth Century, Volume 1 1995 p.20
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Hugh Kennedy The Armies of the Caliphs: Military and Society in the Early Islamic State p.33 Routledge, Jun 17, 2013 ISBN 1-134-53113-3
- ↑ جواد علي المفصل في تاريخ العرب پہلے الإسلام ص 423
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۱۵.۰ ۱۵.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Bulletin of the School of Oriental and African Studies / Volume 42 / Issue 01 / فروری 1979, pp 1-6
- ↑ Irfan Shahîd,Byzantium and the Arabs in the Sixth Century, Volume 1 1995 p.162
- ↑ Albert Jamme, Inscription from Mahram Bilqis P.318
- ↑ Albert Jamme. Inscription from Mahram Bilqis p.319
- ↑ Jan Retsö,The Arabs in Antiquity: Their History from the Assyrians to the Umayyads p.563
- ↑ جواد علي، المفصل في تاريخ العرب پہلے الإسلام ج 2 ص 590
- ↑ Gunnar Olinder,The Kings of Kinda of the Family of Ākil Al-murār H. Ohlsson, 1927 p.82
- ↑ Gunnar Olinder,The Kings of Kinda of the Family of Ākil Al-murār H. Ohlsson, 1927 p.22
- ↑ عمر كحالة، معجم قبیلے العرب ج 3 ص 999
- ↑ البلاذري، فتوح البلدان ص 110
- ↑ ۲۶.۰ ۲۶.۱ المقريزي إمتاع الإسماع ج 8 ص 312
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ البلاذری فتوح البلدان ص 106
- ↑ عبد الرحمن بن خلدون، المبتدأ والخبر في تاريخ العرب والبربر ومن عاصرهم من ذو الشأن الأكبر. ج 2 ص 526 – 527
- ↑ عز الدين أبو الحسن علي المعروف بابن الأثير، الكامل في التاريخ ج 2 ص 304 و305
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 786
- ↑ تاريخ الطبري مج4 ص 365
- ↑ البلاذري، فتوح البلدان ج 2 ص 400
- ↑ البلاذري، فتوح البلدان ج 1 ص 259
- ↑ أبو القاسم عبد الرحمن بن عبد الله عبد الحكم بن أعين القرشي المصري، فتوح مصر وأخبارها دار الفكر - بيروت ص 327
- ↑ أبو القاسم عبد الرحمن بن عبد الله عبد الحكم بن أعين القرشي المصري، فتوح مصر وأخبارها دار الفكر - بيروت ص 327
- ↑ البلاذري، فتوح البلدان، ج 1 ص 278
- ↑ Lapidus, Ira M. (1988). A History of Islamic Societies. Cambridge University Press p.52
- ↑ ابن ماكولا، إكمال الكمال ج 4 ص 347
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 930
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1092
- ↑ نصر بن مزاحم المنقريي وقعة صفين ص 138
- ↑ بغية الطلب في تاريخ حلب ص 129
- ↑ شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد ص 8 ص 61
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1202
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1203
- ↑ ابن عساكر: 16 / 330
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1204
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص 8
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1292
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ج 1245
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1249
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1347
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1322
- ↑ عمر كحالة، معجم قبیلے العرب ج 3 ص 999
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1306
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1324
- ↑ تاريخ الطبري مج 1 ص 1328
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1447
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1469
- ↑ ۶۳.۰ ۶۳.۱ تاريخ الطبري مج 2 ص 1520
- ↑ ابن قتيبة الدينوري، الإمامة والسياسة ج 2 ص 29
- ↑ ۶۵.۰ ۶۵.۱ تاريخ الطبري مج 2 ص 1521
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1523
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1524
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1529
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1550
- ↑ تاريخ الطبري مج 2 ص 1618
- ↑ ۷۱.۰ ۷۱.۱ A.P. Watt,Palestine under the Moslems a description of Syria and the Holy Land from A.D. 650 to 1500. Translated from the works of the mediaeval Arab geographers p.28
- ↑ Paul Wheatley,The Places Where Men Pray Together CITIES IN ISLAMIC LANDS, SEVENTH THROUGH THE TENTH CENTURIES p.46
- ↑ جعفر السبحاني، بحوث في الملل والنّحل ج 5 ص 336
- ↑ ابن ابي الحديد شرح نهج البلاغة مج 5 ص 107
- ↑ أبو الفرج الاصبهاني: الأغاني ج 23 ص 224 ـ 256
- ↑ جعفر السبحاني، بحوث في الملل والنّحل ج 5 ص 337
- ↑ تاريخ الطبري ج 9 ص 121
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص 26
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص 27
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص 42
- ↑ البداية والنهاية لابن كثير ج 10 ص 49
- ↑ تاريخ بن خلدون ج 2 ص 327
- ↑ De la marca superior de Al-Andalus al reino de Aragón, Sobrarbe y Ribagorza,Antonio Durán Gudiol p.59 Caja de Ahorros y Monte de Piedad de Zaragoza, Aragón y Rioja, Jan 1, 1975
- ↑ Escrito por Richard A. Fletcher The Quest for El Cid p.29
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص58
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص62
- ↑ أبو عمرو الكندي تسمية ولاة مصر ص 63
- ↑ R. Dozy, Essai sur l'histoire دسمبر tudjibides
- ↑ Encyclopaedia of Islam, VI, 329
- ↑ CORRAL, José Luis, History of Zaragoza. Muslim Zaragoza (714-1118), Zaragoza, and CAI Zaragoza City Council, 1998. ISBN 84-8069-155-7
- ↑ ديوان المبتدأ في تاريخ العرب والبربر ومن عاصرهم من ذوي الشأن الأكبر، عبد الرحمن بن خلدون، المجلد الثاني، ص 331
- ↑ أحِنُّ إِلى البَرق اليَماني صَبابَةً بوابة الشاعر يوسف بن هارون الرمادي تاريخ الولوج 11 سبتمبر 2013 Archived 16 سبتمبر 2013 at the وے بیک مشین
- ↑ Avempace (Ibn Bajja), Book of the soul, translation and publishing of Joaquín Lomba; Trotta : Madrid, 2007. ISBN 978-84-8164-947-5
- ↑ Emilie Savage-Smith, The Oriental Institute, University of Oxford, Islamic Medical Manuscripts at the National Library of Medicine [1](retrieved 23-09-2011)date
- ↑ Gabirol, Solomon ben Judah ibn ' Encyclopaedia Judaica, vol. VII, col. 235-246, Jerusalem, Keter Publishing House Jerusalem Ltd. Israel, 1971. 72-90254 LCCCN
- ↑ A. F. L. Beeston Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London Vol. 42, No. 1 (1979), pp. 1-6 Published by: Cambridge University Press
- ↑ A. Avanzini: Le iscrizioni sudarabiche d'Etiopia: un esempio Tues culture e lingue a contatto. in: Oriens antiquus، 26 (1987), page 201-221
- ↑ Hikmat Kashouh.The Arabic Versions of the Gospels: The Manuscripts and their Families p.170
- ↑ جواد علي، المفصل في تاريخ العرب پہلے الإسلام ج 8 ص 591
- ↑ جذوة المقتبس في ذكر ولاة الأندلس ص 346