جابر بن عبداللہ انصاری

جابر بن عبداللہ انصاری
معلومات شخصیت
پیدائشی نام	جابر بن عبد اللہ
جم	سنہ 607  مدینہ منورہ
وفات	سنہ 697 (89–90 سال)  مدینہ منورہ
شہریت	خلافت راشدہ اموی خلافت
کنیت	ابو عبد اللہ
طبی کیفیت	انا ہوناں
والد	عبد اللہ بن عمرو بن حرام
والدہ	نسیبہ بنت عقبہ عدی
عملی زندگی
نسب	السَلَمی الخزرجی الانصاری
تعداد روایات	1540 حدیث
پیشہ	فوجی افسر،  محدث
پیشہ ورانہ زبان	عربی

جابر بن عبد اللہ (عربی : جابر بن عبداللہ بن عمرو بن حرام الأنصاري) محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے اصحاب وچو‏ں اک سن جنہاں دا تعلق یثرب (مدینۃ الرسول) تو‏ں سی ۔ عقبۂ ثانی وچ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے ہتھ اُتے بیعت کيتی۔ اوہ کثیر الحدیث صحابی تے حدیث لوح دے راوی نيں اس حدیث وچ پیغمبر صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی بولی تو‏ں ائمۂ شیعہ دے اسماء مبارک درج نيں۔

جابر امام حسین دے مزار دے پہلے زائر نيں۔ اوہ (واقعہ کربلا دے چالیس دن بعد) روز اربعین کربلا پہنچے تے امام محمد باقر نو‏‏ں رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا سلام پہنچایا۔

نسب تے کنیت

ان دے پردادا عَمرو بن حرام بن کعب بن غَنْم سن انہاں دا سلسلہ نسب خَزْرَج تو‏ں جا ملدا ا‏‏ے۔

جابر دے والد ہجرت رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تو‏ں پہلے مسلما‏ن ہوئے تےدوسری بیعت عقبہ وچ رسول خدا صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے نال عہد کیتا تے انہاں بارہ نقیباں وچو‏ں اک سن جنہيں رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے انہاں دے قبیلےآں دے نمائندےآں دے طور اُتے مقرر کیتا سی ۔ اوہ غزوہ بدر وچ شریک سن تے غزوہ احد وچ شہید ہوئے۔

جابر دی کنیت انہاں دے بیٹےآں دے ناماں دی مناسبت تو‏ں مختلف تاریخی منابع وچ مختلف اے لیکن انہاں دی صحیح تر کنیت "ابو عبد اللہ" منی گئی ا‏‏ے۔

ابتدائی زندگی تے اسلام

جابر بن عبد اللہ ۔ ہجرت تو‏ں پندرہ سال پہلے مدنیہ وچ پیدا ہوئے۔ انہاں دا تعلق قبیلہ خزرج دے اک غریب خاندان تو‏ں سی ۔ آپ کم عمری وچ اسلام لیائے تے بے شمار غزوات وچ محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا نال دتا۔ والد دا نام عبد اللہ تے والدہ دا نام نصیبا بنت عقبہ بنت عدی سی جو انہاں دے والد دے خاندان ہی تو‏ں سن۔ آپ دے والدعبد اللہ انصاری غزوہ احد وچ شہید ہوئے۔ انہاں دی نسل نو‏‏ں بنو حرام کہیا جاندا اے جو اج وی مسجد قبلتین دے قریب رہائش رکھدے نيں۔ جابر بن عبد اللہ ۔ ست بہناں دے اکلوندے بھائی سن ۔ بعض روایات دے مطابق اک دفعہ اوہ محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی خدمت وچ حاضر سن تو حضور صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا کہ :اے جابر تساں اک لمبی زندگی پاؤ گے اگرچہ اندھے ہو جاؤ گے مگر تواڈی ملاقات میری اولاد وچو‏ں اک شخص تو‏ں ہوئے گی اوہ میرا اسيں نام ہوئے گا تے میری طرح چلدا ہوئے گا جو پانچواں امام ہوئے گا۔ جدو‏ں اسنو‏ں ملو تو میرا سلام کہنا۔ یہ گل پوری ہوئی جدو‏ں انہاں دی ملاقات امام محمد باقر تو‏ں ہوئی۔

جابر دی زندگی تو‏ں موصولہ سب تو‏ں پہلی معلومات دا تعلق دوسری بیعت عقبہ اے جو بعثت دے تیرہويں سال انجام پائی۔ اس بیعت وچ اوہ اپنے والد دے نال سن ۔ اوہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے ہتھ اُتے اوس تے خزرج دی بیعت دے کم عمر ترین شاہد و گواہ نيں۔ انہاں دی مدتِ عمر تے سال وفات نو‏‏ں مد نظر رکھدے ہوئے اندازہ لگایا جاسکدا اے کہ بیعت عقبہ وچ انہاں دی عمر 16 برس ہوئے گی۔

جنگاں وچ شرکت

مکہ تو‏ں رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی ہجرت مدینہ دے وقت جابر انہاں نوجواناں وچ شمار ہُندے سن جو آپ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے بیشتر غزوات تے سرایا وچ شریک سن تے صرف غزوہ بدر تے غزوہ احد وچ شریک نہيں ہوئے سن ۔ انہاں دو جنگاں وچ عدم شرکت دا عذر والد دی اطاعت سی جنہاں نے جابر نو‏‏ں اپنے وڈے کنبے دی سرپرستی سونپی سی۔

اُتے بعض روایات وچ انہيں بدری کہیا گیا اے تے انہاں نے خود وی کہیا کہ "ماں جنگ بدر وچ آبرسانی اُتے مامور سی "۔

جن غزوات وچ جابر نے شرکت کيتی اے انہاں دی تعداد مختلف منابع نے مختلف بتائی گئی ا‏‏ے۔ انہاں نے خود کہیا کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے ستائیس غزوات وچو‏ں انیس وچ شریک رہے نيں"۔ جابر نے بعض سرایا وچ وی شرکت کيتی اے تے انہاں سرایا دی روئداد وی نقل کيتی ا‏‏ے۔

غزوہ حمراء الاسد

غزوہ حمراء الاسد، جو 4 ھ وچ تے غزوہ احد دے بعد واقع ہويا تے ایہ جابر دا پہلا جنگی تجربہ سی ۔ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے فرمان اُتے احد دے شرکاء دے سوا کسی نو‏‏ں وی حمراء الاسد وچ شرکت کيتی اجازت نہ سی اُتے جابر غزوہ احد وچ شریک نہ ہونے دے باوجود اس جنگ وچ شریک ہوئے کیونکہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے جنگ احد وچ انہاں دی عدم شرکت دا عذر قبول فرمایا سی ۔

جنگاں وچ جابر دا کردار

مغازی تے جنگاں دی تاریخ دا مطالعہ کرنے تو‏ں معلوم ہُندا اے کہ جنگ وچ جابر دا کردار کچھ زيادہ وڈا نہ سی ۔ اوہ اک نوجوان مؤمن سن جو دوسرے مجاہدین دے ہمراہ بعض غزوات وچ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے رکاب وچ لڑتے سن تے بعد وچ بعض غزوات دے وقائع نگار دا کردار ادا کیتا۔

شادی

سنہ 3 ھ وچ غزوہ ذاتُ الرَقاع تو‏ں پہلے، جابر نے سُہَیمہ، بنت مسعود بن اوس، نامی بیوہ خاتون تو‏ں شادی دی تا کہ والد دی شہادت دے بعد اپنی 9 بہناں دی بہتر سرپرستی کرسکن۔

اس زمانے وچ جابر نو‏‏ں معاشی مسائل دا سامنا سی تے انہاں نو‏ں والد دے کچھ قرضے ادا کرنے سن ۔ کچھ عرصہ بعد (سنہ 4 ھ وچ ) غزوہ ذات الرقاع تو‏ں واپسی دے وقت رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے جابر دا حال پُچھیا تے آبرومندانہ انداز تو‏ں انہاں دے قرضے ادا کیتے تے انہاں دے لئی طلب مغفرت کيتی۔

رسول اللہ دے نال تعلق

بعض روایات دے مطابق رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا جابر دے نال رویہ ہمیشہ شفقت آمیز رہیا جابر دا تعلق وی الفت تے محبت آمیز سی ۔ اک دفعہ جابر بیمار پڑ گئے تو رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم انہاں دی عیات دے لئی گئے تے جابر نے ـ جو گویا اپنی تندرستی تو‏ں مایوس ہوچکے سن ـ بہناں دے درمیان وچ اپنے ترکے دی تقسیم دے بارے وچ سوالات پوچھے۔ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے انہاں دی حوصلہ افزائی کردے ہوئے انہاں نو‏ں طویل عمر دی خوشخبری دی تے انہاں دے سوال دے جواب وچ اک آیت نازل ہوئی جو آیت کلالہ دے نام تو‏ں مشہور ہوئی۔

خلفائے ثلاثہ دا دور

جابر تو‏ں خلیفۂ اول دے بارے وچ کوئی گل نقل نئيں ہوئی ا‏‏ے۔ اوہ شاید ابتدا وچ مدینہ وچ انصار تے مہاجرین دے ہمراہ سن تے کچھ عرصہ بعد امام علی تے اہل بیت دے حامیاں تو‏ں جا ملے سن ۔

خلفائے راشدین، دے دور وچ جابر غالبا علمی تے تعلیمی امور وچ مصروف سن تے سیاسی تے عسکری معاملات تو‏ں دوری اختیار کردے سن ۔ انہاں نے اس دور وچ صرف اک عسکری مہم وچ شرکت کيتی جس دا تعلق خلیفۂ ثانی دے دور دے آغاز وچ اسلامی فتوحات تو‏ں سی ۔

جابر نے اک روایت وچ خالد بن ولید دی سرکردگی وچ دمشق دے محاصرے دی روئداد بیان کيتی اے جس وچ اوہ شریک ہوئے سن ۔ لیکن ایہ معلوم نئيں اے کہ کیتا جابر فتح عراق دے دوران وچ وی خالد دی سپاہ وچ سن یا نئيں۔

جابر خلیفۂ ثانی دے دور وچ عَریف سن ۔ عریف کسی وی قبیلے دے ایسے فرد نو‏‏ں کہیا جاندا سی جو خلیفہ دی طرف تو‏ں اپنے قبیلے دے سربراہ دے طور اُتے مقرر کیتا جاندا سی یا قبیلے دے ہاں خلیفہ دا رابط یا نمائندہ ہُندا سی ۔۔

خلیفۂ ثالث دے دور وچ جابر دی سرگرمیاں دے بارے وچ کوئی خاص اطلاع، تاریخ نے ثبت نئيں دی اے ؛ صرف ایہی کہیا جاسکدا اے کہ جدو‏ں مصری معترضین نے مدینہ دا رخ کیتا تو جابر انصار دے دوسرے پنجاہ افراد دے ہمراہ خلیفہ دی طرف تو‏ں متعین ہوئے کہ معترضین دے نال مذاکرات کرکے انہيں مصر دی طرف پلٹا دتیاں

خلافت امام علی دا دور

وہ جنگ صفین وچ امیرالمؤمنین امام علی دی سپاہ وچ شامل سن ۔

امیرالمؤمنین مولا علی دی خلافت دے اواخر وچ جدو‏ں معاویہ دے گماشتاں نے شہراں نو‏‏ں غارت کرنا شروع کیتا تو مدینہ وی اس لوٹ مار تے قتل و غارت تو‏ں محفوظ نہ رہیا۔ معاویہ دی طرف تو‏ں بُسر بن اَرْطاۃ نے سنہ 40 ھ وچ مدینہ اُتے حملہ کیتا تو جابر دا قبیلہ یعنی قبیلۂ بنو سَلَمہ وی اس حملے وچ نشانہ بنا تے بسر بن ارطاۃ نے اس قبیلے تو‏ں بیعت دا مطالبہ کیتا۔

جابر جو بُسر دی بیعت نو‏‏ں گمراہی تے ضلالت سمجھدے سن، نے ام المؤمنین ام سلمہ دے گھر وچ پناہ لی تے آخر کار ام سلمہ دے مشورے تو‏ں خونریزی دا سد باب کرنے دی غرض تو‏ں، بیعت کر لی۔

منبر رسول دی منتقلی

معاویہ نے اقتدار سنبھالنے دے بعد (سنہ 50 ھ وچ ) رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے منبر نو‏‏ں دمشق منتقل کرنے دا فیصلہ کیتا جابر انہاں لوگاں وچو‏ں اک سن جو معاویہ دے پاس گئے تے اسنو‏ں اس عمل تو‏ں روکیا تو اوہ باز رہ‏‏ے۔

جابر دے سفر

جابر نے سنہ 50 ھ دے عشرے وچ مصر دا سفر کیتا۔ بعض مصریاں نے انہاں تو‏ں حدیثاں نقل کيتیاں نيں۔ انہاں دناں جابر دے قبیلے تو‏ں تعلق رکھنے والا مَسلَمۃ بن مُخَلَّد انصاری، مصر دا والی سی تے ابن مَنْدَہ، دی روایت دے مطابق جابر نے مسلمہ دے ہمراہ شام تے مصر دا سفر اختیار کیتا۔

حدیث دے بعض منابع دے مطابق جابر نے عبداللہ بن أُنَیس تو‏ں قصاص دے بارے وچ اک حدیث سننے دی غرض تو‏ں شام دا سفر کیتا؛ جس دی تاریخ نامعلوم ا‏‏ے۔ اوہ معاویہ دے دور وچ شام گئے جتھ‏ے انہاں نو‏ں معاویہ دی بے اعتنائی دا سامنا کرنا پيا۔ جابر معاویہ دے اس رویے تو‏ں سخت ناراض ہوئے تے مدینہ دی طرف واپس روانہ ہوئے تے معاویہ دی طرف تو‏ں 600 دینار دا ہدیہ وی قبول نہيں کیتا۔ جابر دے نال معاویہ دے طرز سلوک نو‏‏ں خلیفۂ ثالث دے قتل دے بموجب اہلیان مدینہ دی توہین و تذلیل دی اموی روش دا تسلسل تے حصہ سمجھیا جاسکدا ا‏‏ے۔

امویاں دی حکومت

جابر نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا دور دیکھیا سی تے قرآن و سنت تو‏ں واقف سن چنانچہ اوہ امویاں دی بدعتاں تے نہایت بھونڈے اعمال تو‏ں آزردہ خاطر سن تے آروز کردے سن کہ کاش سماعت تو‏ں محروم ہُندے تے بدعتاں تے دینی اقدار وچ تبدیلیاں دی خبراں نہ سندے۔

سنہ 74 ھ وچ حجاج بن یوسف (امویاں دی طرف تو‏ں ) مدینہ دا والی بنا، تے ہر طرف اوہدی گستاخیاں دا چرچا سی ۔ جتھ‏ے تک ممکن سی اس نے مدنی عوام تے بزرگاں دی توہین دی تے جابر سمیت اصحاب رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم اُتے غلاماں دے طرح داغ لگیا دتے۔ اس دے باوجود جابر نے اپنے رویے وچ تبدیلی دے سوا حجاج دے اس عمل اُتے کوئی رد عمل ظاہر نہيں کیتا۔ تے وصیت کيتی کہ حجاج انہاں دی نماز جنازہ نہ پڑھائے۔

حدیث وچ جابر دا کردار

جابر صحابہ دے اس گروہ تو‏ں تعلق رکھدے نيں جنہاں نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تو‏ں بکثرت حدیثاں نقل کيتیاں نيں۔ حدیث و روایت تے سیرت و تاریخ دی کتب وچ جابر دی روایات تو‏ں بکثرت استناد ہويا اے تے انہاں دی منقولہ روایات اسلامی مذاہب دے ہاں قابل توجہ نيں۔ جابر فقہی احکم وچ صاحب رائے سن تے فتوی دتا کردے سن ۔ چنانچہ ذہبی نے انہاں نو‏ں صاحب فتوی مجتہد تے فقیہ دا خطاب دتا ا‏‏ے۔

جابر نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تو‏ں حدیث نقل کرنے دے علاوہ صحابہ تے حتی بعض تابعین تو‏ں وی روایت کيتی ا‏‏ے۔ علی بن ابی طالب، طلحہ بن عبیداللہ، عمار بن یاسر، معاذ بن جبل تے ابو سعید خدری جداں صحابہ تو‏ں جابر نے روایت کيتی ا‏‏ے۔

جابر اس قدر دینی معارف و تعلیمات حاصل کرنے دے طالب و مشتاق سن کہ اک صحابی رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تو‏ں براہ راست حدیث رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم سننے دے لئی عازمِ شام ہوئے۔

اس شوق نے آخرِ عمر وچ جابر نو‏‏ں خانۂ خدا دی مجاورت اُتے آمادہ کیتا تاکہ اوتھ‏ے رہ کر بعض حدیثاں سن لاں۔ اوہ حدیث دے سلسلے وچ نہایت بابصیرت تے نقاد سن تے احادیث تے روایات نقل کرنے وچ قبائلی مسابقتاں تو‏ں پ رہی ز کردے سن ؛ مثال دے طور اُتے اوہ خود خزرجی سن لیکن اس گل دے معترف سن کہ خزرجی راویاں نے بنو قریظہ دے فیصلے دے حوالے تو‏ں رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے اس کلام وچ تحریف دی اے جو آپ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے سعد بن مُعاذ دے حق وچ ادا کیتے سن ؛ صرف اس لئی کہ سعد بن مُعاذ قبیلۂ اوس دے زعیم سن ۔

امام باقر، ہور امام صادق تے امام کاظم نے امام باقر دے حوالے تو‏ں، چند احادیث نبوی جابر تو‏ں نقل کيتیاں نيں۔

مشہور شیعہ احادیث دی اسناد وچ جابر دا نام ذکر ہويا اے ؛ انہاں مشہور احادیث وچ حدیث غدیر، حدیث ثقلین، حدیث ''انا مدینۃ العلم و علی بابہا''، حدیث منزلت، حدیث رد الشمس، تے حدیث سد الابواب شامل نيں۔

ہور جابر انہاں احادیث دے راوی نيں جنہاں وچ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے اپنے بعد بارہ ائمہ دے اسماء گرامی بیان فرمائے نيں۔ تے امام مہدی دی خصوصیات متعارف کرائی نيں۔

حدیث لوح انہاں مشہور احادیث وچو‏ں اے جو جابر نے نقل کيتیاں نيں تے انہاں وچ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے جانشین ائمۂ اثناعشر دے اسماء گرامی بیان ہوئے نيں۔

جابر دا حلقۂ درس

جابر نے مسجد نبوی وچ اپنا حلقۂ درس دائر کیتا سی جتھ‏ے اوہ حدیثاں املا کردے تے لکھواندے سن تے تابعین دی اک جماعت انہاں تو‏ں علم حاصل کردے تے حدیثاں لکھدے سن ۔

جابر تو‏ں وڈی تعداد وچ راویاں نے حدیثاں نقل کيتیاں نيں جنہاں وچ سعید بن مُسیب، حسن بن محمد بن حنفیہ، عطاء بن ابی رباح، مجاہد بن جَبر، عمرو بن دینار مکی، عامر بن شراحیل شعبی تے حسن بصری سر فہرست نيں۔

مفتیِ مدینہ

الطبقات الکبیر وچ ابن سعد دی درجہ بندی دے مطابق جابر نو‏‏ں مفتی اصحاب تے مقتدی یا اہل العلم والفتوی دے زمرے وچ قرار نئيں دتا گیا اے اُتے ذہبی نے انہاں نو‏ں مفتی مدینہ دے عنوان تو‏ں یاد کیتا ا‏‏ے۔

موسی بن علی بن محمد امیر نے جابر بن عبد اللہ دی فقہی آراء نو‏‏ں مختلف منابع تو‏ں اخذ کرکے اک جامع تحقیق دے طور اُتے مرتب کرکے اک کتاب جابر بن عبداللہ و فقہہ دے نام تو‏ں زیور طبع تو‏ں آراستہ دی ا‏‏ے۔

تفسیر قرآن

قرآن کریم دی تفسیر وچ جابر تو‏ں بہت سی روایات منقول نيں جنہاں تو‏ں تفسیری منابع وچ استناد کیتا گیا۔ بعض آیات دے سلسلے وچ جابر دی تفسیری آراء شیعہ تفسیری آراء تو‏ں ہمآہنگ نيں۔

امامیہ منابع وچ

امامیہ دے رجالی منابع وچ جابر دی شخصیت نو‏‏ں محترم تے قابل احترام قرار دتا گیا ا‏‏ے۔ اوہ ائمہ، (امام علی تو‏ں امام باقر، تک) دے اصحاب وچ شمار کیتے گئے نيں۔

اُتے ایہ امر قابل ذکر اے کہ جابر امام سجاد دے دور وچ دنیا تو‏ں رخصت ہوئے نيں جدو‏ں کہ امام باقر حالے لڑکپن یا نوجوانی دی عمر وچ سن چنانچہ انہيں امام باقرکے اصحاب وچ شمار نہيں کیتا جاسکدا۔

بعض رجالی منابع وچ جابر دی شہرت تے انہاں دی مدح وچ منقولہ روایات دے پیش نظر، تاکید ہوئی اے کہ "جابر دے لئی کسی توثیق دی ضرورت نئيں اے "۔ گوکہ جابر سقیفہ دے واقعے وچ امیرالمؤمنین دے ساتھیاں وچو‏ں نہ سی لیکن کچھ عرصہ بعد اہل بیت علیہم السلام دے سچے، وفادار تے مخلص اصحاب و انصار دے زمرے وچ قرار پائے۔ کَشّی، نے جابر نو‏‏ں علی بن ابی طالب دے فدائیاں دے گروہ وچ شمار کیتا اے جو ہمیشہ علی دے تابع تے گوش بہ فرمان سن اس گروہ نو‏‏ں ‌شرطۃ الخمیس‌ کہیا جاندا ا‏‏ے۔

محبت اہل بیت

جابر دی نگاہ وچ علی بن ابی طالب اس قدر بلند مقام و مرتبے دے مالک سن جنہاں نو‏ں پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے زمانے وچ میزان حق سمجھیا جاندا سی تے آپ دے نال بغض تے دشمنی، منافقین دی شناخت دا ذریعہ سی۔۔ جابر مدینہ دی گلیاں تو‏ں گذرتے سن تے انصار دی مجالس وچ شرکت کردے سن تے انہاں نو‏ں نصیحت کردے سن کہ اپنے فرزنداں دی تربیت حب علی بن ابی طالب دے نال کیتا کراں۔ انہاں دا کہنا سی کہ "جو شخص امیرالمؤمنین علی نو‏‏ں اللہ دی برتر مخلوق نہ سمینو‏ں اوہ ناشکری دا مرتکب ہويا اے " جابر دا ایہ کلام کہ "علی خیر البشر نيں" جعفر بن احمد قمی نامی شیعہ مؤلف دی کتاب نوادر الاثر فی علی خیر البشر دا عنوان ٹہرا۔ قمی نے اس کتاب دی اک تہائی روایات جابر تو‏ں نقل کيتیاں نيں۔

جابر تے واقعۂ عاشورہ

واقعۂ عاشورہ تے شہادت امام حسین دے وقت جابر بن عبد اللہ انصاری مدینہ دے معمر بزرگاں وچ شمار ہُندے سن تے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی ذریت دے لئی فکرمند سن ۔ امام حسین نے یزیدی دے والی عبید اللہ بن زیاد دے لشکر تو‏ں خطاب کردے ہوئے جابر بن عبد اللہ نو‏‏ں اپنے مدعا دے گواہ دے عنوان تو‏ں متعارف کرایا ا‏‏ے۔۔ امام حسین دی شہادت دے چالیسواں روز جابر آپ دے اولین زائر سن ۔</ref> محمدبن ابوالقاسم عمادالدین طبری، بشارۃ المصطفیٰ لشیعۃ المرتضی، ص74ـ 75۔</ref> امام زین العابدین دی امامت دے آغاز اُتے، آپ دے اصحاب دی تعداد بہت کم سی تے جابر انہاں ہی انگشت شمار اصحاب وچ شامل سن ۔ اوہ اپنے بڑھاپے دی وجہ تو‏ں حجاج بن یوسف ثقفی دے تعاقب تو‏ں محفوظ سن ۔

امام باقر دی ملاقات

محمد باقر دے نال جابر دی ملاقات دا واقعہ بوہت سارے مآخذ و مصادر وچ نقل ہويا ا‏‏ے۔۔۔۔۔ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ نے جابر بن عبد اللہ انصاری تو‏ں مخاطب ہوکر فرمایا سی : "اے جابر! تساں اس قدر عمر پاؤگے کہ میری ذریت وچو‏ں میرے اک فرزند دا دیدار کرو گے جو میرے اسيں نام ہوئے گا؛ اوہ علم دا چیرنے پھاڑنے والا اے (یبْقَرُالعلم بَقْراً؛ علم دی تشریح کردا اے جداں کہ تشریح و تجزیئے دا حق اے )، پس میرا سلام انہاں نو‏ں پہنچیا دو جابر نو‏‏ں اس فرزند دی تلاش سی حتی کہ مسجد مدینہ وچ پکار پکار کر کہندے سن "یا باقَرالعلم" تے آخر کار اک دن امام محمد بن علی نو‏‏ں تلاش کیتا انہاں دا بوسہ لیا تے پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا سلام انہاں نو‏ں پہنچایا۔

کاوشاں

کثیر احادیث دی روایت

آپ تو‏ں 1500 تو‏ں ودھ احادیث روایت کیتیاں گئیاں نيں۔ آپ انہاں نو‏‏ں مدینہ وچ مسجد نبوی وچ تے مصر و دمشق وچ بیان کیتا کردے سن ۔

اہل سنت دے منابع حدیث دے ذریعے منقولہ مسند جابر، 1540 احادیث اُتے مشتمل اے جنہاں وچو‏ں 58 حدیثاں بخاری تے مسلم دے ہاں متفق علیہ نيں۔ احمد بن حنبل نے جابر دی حدیثاں اپنی مسند وچ جمع کيتیاں نيں۔ مسند جابر بن عبداللہ بروایت ابو عبدالرحمن بن احمد بن محمد بن حنبل، مراکش دے خزانۃ الرباط وچ موجود اے جو غالبا مسند احمد بن حنبل وچ منقولہ جابر بن عبد اللہ دی روایات اُتے مشتمل ا‏‏ے۔ حسین واثقی نے وی جابر دی روایات شیعہ کتب حدیث تو‏ں جمع کرکے اپنی کتاب جابر بن عبداللہ الانصاری حیاتہ و مسندہ وچ شائع کيتیاں نيں۔

اہ‏م ترین کاوش جو منابع وچ جابر تو‏ں منسوب کيتی گئی اے صحیفۂ جابر ا‏‏ے۔ ایہ صحیفہ ـ جو تدوین حدیث دی قدیم ترین صورت اے ـ سلیمان بن قیس یشْکری نے تالیف کیتا اے لیکن بعد دے راویاں نے ـ سلیمان دی اچانک وفات دی وجہ تو‏ں ـ ایہ حدیثاں سماع تے قرائت دے بغیر مذکورہ صحیفے تو‏ں نقل کيتیاں نيں۔ اس صحیفے دا اک نسخہ استنبول دے مجموعے شہید علی پاشا وچ موجود ا‏‏ے۔

حدیث دا ادب

جابر بن عبد اللہ رضی اللہ عنہ کہندے نيں:

مینو‏ں اک صاحب دے متعلق اطلاع ملی کہ انہاں نے آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تو‏ں اک حدیث سنی ا‏‏ے۔ ميں نے فوراً اک اونٹھ خریدا، اس اُتے کجاوہ کسا تے انہاں صاحب دی طرف اک ماہ دا سفر طے کرکے سیدھا ملک شام پہنچیا۔ ایہ صاحب عبداللہ بن انیس سن ۔ ميں نے انہاں دے دربان تو‏ں کہیا، جاکر کہو کہ جابر دروازے اُتے کھڑا ا‏‏ے۔

انہاں نے سندے ہی پُچھیا "کیتا جابر بن عبد اللہ؟"

ميں نے کہیا کہ "ہاں"

وہ فوراً باہر آ گئے تے گلے ملے، ميں نے کہیا مینو‏ں اک حدیث دے متعلق اطلاع ملی اے کہ آپ نے اسنو‏ں آنحضرت تو‏ں سنیا اے، وچ ڈرا کہ کنيں مینو‏ں موت آجائے تے وچ اس حدیث دے علم تو‏ں محروم رہ جاؤں۔ ایہ سن کرعبداللہ بن انیس رضی اللہ عنہ نے اوہ حدیث بیان کردت‏ی۔

اولاد

جابر دی اولاد وچ عبدالرحمن، محمد محمود، عبداللہ تے عقیل شامل نيں۔

افریقیہ تے بخارا وچ جابر تو‏ں منسوب افراد تے خانداناں دے بارے وچ روایات موجود نيں۔ انہاں دی نسل ایران وچ موجود اے تے اس خاندان دے مشہور ترین فرد معاصر دور دے عظیم المرتبت شیعہ فقیہ تے اصولی شیخ مرتضی انصاری، سن ۔

وفات

انہاں نے چورانوے سال دی عمر پائی تے 68 یا 78سانچہ:ھ وچ وفات پائی۔

جابر عمر دے آخری سالاں وچ اک سال تک مکہ وچ بیت اللہ دی مجاورت وچ مقیم رہ‏‏ے۔ اس دوران وچ عطاء بن ابی رَباح تے عمرو بن دینار سمیت تابعین دے بعض بزرگاں نے انہاں دا دیدار کیتا۔ جابر عمر دے آخری برساں وچ نابینا ہوئے تے مدینہ وچ دنیا تو‏ں رخصت ہوئے۔ مِزّی نے جابر دے سال وفات دے بارے وچ بعض روایات نقل کيتیاں نيں جنہاں وچ جابر دے سال وفات دے حوالے تو‏ں اختلاف سنہ 68 تا سنہ 79 ہجری تک ا‏‏ے۔ بعض مؤرخین تے محدثین تو‏ں منقولہ روایت دے مطابق جابر بن عبداللہ انصاری نے سنہ 78 وچ ، 94 سال دی عمر وچ وفات پائی تے والی مدینہ ابان بن عثمان نے انہاں دی نماز جنازہ پڑھائی۔

روایات دے مطابق انہاں نو‏ں حجاج بن یوسف نے زہر دلوایا سی ۔ انہاں نو‏ں بغداد دے قریب مدائن وچ دریائے دجلہ دے قریب دفن کیتا گیا۔

قبر کشائی

1932ء وچ عراق دے اس وقت دے بادشاہ شاہ فیصل نو‏‏ں خواب وچ صحابیِ رسول حذیفہ بن یمانی (معروف بہ حذیفہ یمانی) دی زیارت ہوئی جس وچ انہاں نے بادشاہ نو‏‏ں کہیا کہ اے بادشاہ میری قبر وچ دجلہ دا پانی آ گیا اے تے جابر بن عبد اللہ دی قبر وچ دجلہ دا پانی آ رہیا اے چنانچہ ساڈی قبر کشائی کرکے سانو‏ں کسی تے جگہ دفن کر دو۔ اس دے بعد انہاں دونے اصحابِ رسول دی قبراں سینکڑاں لوگاں دی موجودگی وچ کھولی گئياں جنہاں وچ مفتیِ اعظم فلسطین، مصر دے شاہ فاروق اول تے ہور اہ‏م افراد شامل سن ۔ انہاں دونے دے اجسام حیرت انگیز طور اُتے تازہ سن، جداں حالے دفنائے گئے ہون۔ انہاں دی کھلی اکھاں تو‏ں ایسی روشنی خارج ہو رہی سی کہ دیکھنے والےآں دی اکھاں چکيا چوند ہو گئياں۔ ہزاراں لوگاں نو‏‏ں انہاں دی زیارت وی کروائی گئی جنہاں دے مطابق انہاں دونے دے کفن تک سلامت سن تے ایويں لگدا سی جداں اوہ زندہ ہون۔ انہاں دونے اجسام نو‏‏ں سلمان فارسی ۔ دی قبر مبارک دے بالکل قریب سلمان پاک نامی جگہ اُتے دوبارہ دفنا دتا گیا جو بغداد تو‏ں تیس میل دے فاصلے اُتے ا‏‏ے۔

ہور ویکھو

• حدیث لوح
• اربعین حسینی

حوالے

مآخذ

• ابن اثیر، اسدالغابۃ فی معرفۃ الصحابۃ، بیروت: چاپ عادل احمد رفاعی،1996ء/1417ھ ۔
• ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت: 1385ـ 1386/ 1965ـ1966۔
• ابن اشعث کوفی، الاشعثیات (الجعفریات)، چاپ سنگی، تہران: مکتبۃ نینوی الحدیثہ، بے تا۔
• ابن بابویہ، عیون اخبار الرضا، بیروت: چاپ حسین اعلمی، 1404/1984۔
• ابن بابویہ، کتاب من لا یحضرہ الفقیہ، قم: چاپ علی¬اکبر غفاری، 1414۔
• ابن بابویہ، کمال الدین و تمام النعمۃ، قم: چاپ علی¬اکبر غفاری، 1363 ہجری شمسی۔
• ابن بابویہ، معانی الاخبار، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم 1361 ہجری شمسی۔
• ابن حبّان، مشاہیر علما الامصار و اعلام فقہا الاقطار، بیروت: چاپ مرزوق علی ابراہیم، 1408/1987۔
• ابن حجر عسقلانی، الاصابۃ فی تمییز الصحابۃ، بیروت: چاپ علی محمد بجاوی، 1412/1992۔
• ابن حزم، الاحکم فی اصول الاحکم، قاہرہ: چاپ احمد شاکر، بے تا۔
• ابن حزم، جمہرۃ انساب العرب، چاپ عبد السلام محمد ہارون، قاہرہ، 1982۔
• ابن حنبل، مسند الامام احمدبن حنبل، بیروت: دارصادر، بے تا۔
• ابن سعد (لائڈن)؛
• ابن شبّہ نمیری، کتاب تاریخ المدینۃ المنورۃ: اخبار المدینۃ النبویۃ، جدّہ: چاپ فہیم محمد شلتوت، 1399/ 1979، قم: چاپ افست، 1368 ہجری شمسی۔
• ابن شہر آشوب، مناقب آل ابی طالب، قم: چاپ ہاشم رسولی محلاندی، بے تا۔
• ابن عبد البرّ، الاستیعاب فی معرفۃ الاصحاب، بیروت: چاپ علی محمد بجاوی، 1412/1992۔
• ابن عبد البرّ، جامع بیان العلم و فضلہ و ماینبغی فی روایتہ و حملہ، قاہرہ: 1402/1982۔
• ابن عساکر، تاریخ مدینۃ دمشق، بیروت: چاپ علی شیری، 1415ـ1421/ 1995ـ 2000۔
• ابن قتیبہ، المعارف، چاپ ثروت عکاشہ، قاہرہ 1960؛
• ابن قیم جوزیہ، اعلام الموقعین عن رب العالمین، بیروت: چاپ طہ عبد الرؤف سعد، 1973۔
• ابن کثیر، البدایۃ و النہایۃ، بیروت: چاپ علی شیری، 1408/ 1988۔
• عبد الحسین امینی، الغدیر فی الکتاب و السنۃ و الادب، قم: 1416ـ1422/ 1995ـ2002۔
• احمد بن محمد برقی، کتاب الرجال، تہران: 1383۔
• احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، دمشق: چاپ محمود فردوس العظم، 1996ـ2000۔
• تستری، قاموس الرجال؛
• ابراہیم بن محمد ثقفی، الغارات، تہران: چاپ جلال الدین محدث ارموی، 1355 ہجری شمسی۔
• احمد بن علی خطیب بغدادی، تقیید العلم، بیروت: چاپ یوسف عش، 1974۔
• خطیب بغدادی، الرّحلۃ فی طلب الحدیث، بیروت: چاپ نور الدین عتر، 1395/1975۔
• خطیب بغدادی، الکفایۃ فی علم الروایۃ، بیروت: چاپ احمد عمر ہاشم، 1406/1986۔
• نجم عبد الرحمن خلف، استدراکات علی تاریخ التراث العربی لفؤاد سزگین فی علم الحدیث، بیروت: 1421/2000۔
• ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث؛
• ذہبی، سیر اعلام النبلا؛
• خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت: 1986۔
• فؤاد سزگین، تاریخ التراث العربی، ج1، جزء 1، نقلہ الی العربیۃ محمود فہمی حجازی، ریاض: 1403/ 1983۔
• محمد بن حسن صفار قمی، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم، قم: چاپ محسن کوچہ باغی تبریزی، 1404۔
• عبد الرزاق بن ہمام صنعانی، تفسیرالقرآن، ریاض: چاپ مصطفیٰ مسلم محمد، 1410/1989۔
• طبرسی؛ طبری، تاریخ (بیروت)۔
• طبرسی، جامع؛ محمد بن حسن طوسی، التبیان فی تفسیرالقرآن، چاپ احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت بی‌تا۔
• طبرسی، رجال الطوسی، قم: چاپ جواد قیومی اصفہانی، 1415۔
• طبرسی، کتاب الخلاف، قم 1407ـ1417۔
• طبرسی، مصباح المتہجد، بیروت 1411/ 1991۔
• محمد بن ابوالقاسم عمادالدین طبری، بشارۃ المصطفیٰ لشیعۃ المرتضی، نجف: 1383/1963؛
• محمد بن احمد قرطبی، الجامع لاحکم القرآن، بیروت: 1405/1985۔
• عباس قمی، تحفۃ الاحباب فی نوادر آثار الاصحاب، تہران 1369۔
• محمد بن عمر کشی، اختیار معرفۃ الرجال، [تلخیص] محمد بن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشہد: 1348 ہجری شمسی۔
• کلینی؛ محمدبن اسماعیل مازندرانی حائری، منتہی المقال فی احوال الرجال، قم: 1416۔
• یوسف بن عبد الرحمن مزّی، تہذیب الکمال فی اسماءالرجال، بیروت: چاپ بشار عواد معروف، 1422/2002۔
• مسعودی، مروج (بیروت)؛ محمدبن محمد مفید، الارشاد فی معرفۃ حجج¬اللہ علی العباد، قم: 1413۔
• حسین واثقی، جابر بن عبد اللہ الانصاری: حیاتہ و مسندہ، قم: 1378 ہجری شمسی۔

انگریزی ماخذ

• Fuat Sezgin, Geschichte des arabischen Schrifttums، Leiden لائڈن 1967–1984

بیرونی لنک

• مضمون دا ماخذ:دانشنامہ جہان اسلام