محمود غزنوی
| |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
(فارسی وچ: ابوالقاسم محمود غزنوی) | |||||||
جم | 2 نومبر 971 | ||||||
وفات | 30 اپریل 1030 (59 سال)[۱] | ||||||
اولاد | مسعود غزنوی ، محمد غزنوی ، عزالدولہ عبدالرشید | ||||||
والد | سبکتگین | ||||||
بہن/بھائی | |||||||
خاندان | سلطنت غزنویہ | ||||||
مناصب | |||||||
سلطان | |||||||
دفتر وچ اپریل ۰۹۹۸ – ۳۰ اپریل ۱۰۳۰ |
|||||||
| |||||||
ہور معلومات | |||||||
پیشہ | بادشاہ | ||||||
ترمیم |
محمود غزنوی (12 اکتوبر 971ء - 30 اپریل 1030ء) تے پورا ناں یمین الدولہ عبدالقاسم محمود ابن سبکتگین المعروف سلطان محمود غزنوی ، 997ء توں اپنے انتقال تک سلطنت غزنویہ دے حکمران رہیا تے اس نے غزنی شہر نوں دنیا دے دولت مند ترین شہر چ تبدیل کر دتا ۔ اسدی وسیع سلطنت چ مکمل افغانستان ، ایران ، پاکستان دے کئی حصے تے اتلا لہندا ہندستان شامل سن ۔ محمود تریخ اسلام دا پہلا حکمران سی جس نے سلطان دا لقب اختیار کیتا ۔
عرباں دے ذریعہ شروع کيتا گیا کم ترکاں نے یعنی ہندوستان دے حملہ کرن دے بعد (محمود غزنوی) نے مکمل کيتا۔ 11 ص صدی ہندوستان وچ اک وقت سیاسی مرکزیت دا سی۔ ایہہ سفیر ریاستاں دا وقت سی ، جنھاں نے قیادت دے بعد اپنی ہی 2 سربراہی دے علاقائی اکائیاں نوں تشکیل دتا۔
ترک چین دی شمال مغربی سرحداں اُتے اک خانہ بدوش تے وحشیانہ قوم آباد سی۔ انہاں دا مقصد اک بہت وڈی مسلم سلطنت دا قیام سی۔
ترک حملہ ہندوستان دی تریخ دا اک اہم واقعہ سی۔ اُنھاں حملیاں نے اپنے اثر و رسوخ دے نال معاشرتی ، سیاسی ، معاشی تے مذہبی شعبیاں وچ نمایاں تبدیلیاں کيتياں۔
الفتگین نامی اک عثمانی بادشاہ نے غزنی وچ اک آزاد مملکت قائم کيتی ۔الپتاگن نے غزنی وچ یامینی سلطنت قائم کيتی۔ 977 وچ ، الپٹاگین دے داماد سبکتاگین نے غزنی دا اقتدار سنبھال لیا۔ ہندوستان اُتے حملہ کرن والا پہلا عربی مسلمان محمد بن قاسم سی ، جدوں کہ پہلا ترک مسلمان سبتگین سی۔
سبکتاگین نے ہندوستان دے ہندوشاہی خاندان دے حکمران جیپال اُتے دو واری حملہ کيتا ، لیکن کامیابی نِیہ مل سکی۔ فیر اُنھاں دے بیٹے محمود غزنوی نے انھاں دی جگہ لئی جس نے ہندوستان وچ کافی کامیابی حاصل کيتی سی۔
خاندانی حالات
سودھومحمود غزنوی سبکتگین نو شیرواں عادل دی اولاد توں سی۔ مصنف طبقاتِ ناصری لکھدا ہے۔
”امام ابوالفضل بیہقی می آروکہ فصر حاجی مرد بازرگان بود در عہدِ امارت عبدالملک نوح سامانی سبکتگین رابخرید بہ بخارا برد چو اثار کیا ست و جلادت برناصیہءاوظاہر بود اورا الپتگین امیر حاجب تجرید ودر خدمت الپتگین بہ طخارستان رفت و قتیکہ ایالت طخارستان حوالہ اوشد۔“ سلطان محمود غزنوی دے والد امیر سبکتگین سن ۔ امیر سبکتگین‘ امیر الپتگین دے داماد سن ۔ البتگین امرائے دولت سامانیہ توں سی تے اس دولت دی طرف توں ملک خراسان دا سپہ سالار رہ چکيا سی۔ سامانیہ توں پہلے مفاریہ خود مختار ہوئے۔ انہاں ہر دو دی حکمرانیاں ماوراءالنہر دے علاقہ اُتے سی۔ دارالسطنت بخارا سی۔ صفاریہ تے سامنیہ حکومتاں نے کابل و قندھار تک علاقہ وسیع لرلیا۔ امیر الپتگین مذکور جو امیر ابوالیت سامانی توں خفا ہوکے بخارا توں نکل کے غزنی چلا آیا تے ایتھے اپنی حکومت قائم کيتی۔ ایہ شہر کابل توں پچھتر میل جنوب کوہستان بابا دی شاخ گل کوہ اُتے واقع ہے۔
مڈھلا جیون
سودھومحمودغزنوی 971ء وچ پیدا ہويا۔ چھ برس دا سی کہ باپ غزنی دا بادشاہ بنیا۔ پندرہ سال دی عمر وچ پیو دے نال جنگاں وچ شریک ہون لگیا تے اس دی بہادری تے جرات دے چرچے ہون لگے، چنانچہ سبکتگین نے اسنوں خراسان دا حاکم بنا کے بھیج دتا۔ تعلیم نہایت عمدہ پائی سی، فقہ، حدیث، تفسیر دیاں کتاباں پڑھیاں، قرآن مجید حفظ کيتا۔ ابتدائی عمر وچ فقہ اُتے خود اک کتاب وی لکھی۔ شمالی ہند دا راجا جے پال سبکتگین دے زمانے وچ دو دفعہ غزنی اُتے حملہ کرچکيا سی، جدوں محمود چھبیہہ سال دی عمر وچ باپ دا جانشین ہويا تاں جے پال نے تیسری دفعہ حملہ کردتا۔ محمود نے اسنوں سخت شکست دتی تے گرفتار کرلیا۔ راجا نے وڈے وعدے وعید کرکے رہائی حاصل کيتی۔محمود غزنوی اک سپہ سالار تے فاتح دی حیثیت ہی توں نئيں بلکہ علم و فن دی سرپرستی دے اعتبار توں بے نظیر حکمران سی۔ وڈے وڈے عالم تے شاعر اس دے دربار وچ موجود سن ۔ فردوسی دی سرپرستی کرکے اس نے شاہنامے دی تکمیل کرائی۔ غزنی وچ وڈے وڈے مدرسے قائم کيتے۔ اہل علم دی امداد اُتے لکھاں روپیہ سالانہ صرف کردا۔ اوہ نہایت نیک دل مسلمان سی۔ اس نے کسی نوں جبراً مسلمان نِیہ بنایا تے کسی نوں میدان جنگ دے باہر قتل نہ کيتا۔ 1022 وچ محمود غزنوی نے پنجاب نوں اپنی سلطنت وچ شامل کرلیا۔ بت شکن سلطان محمود غزنوی اسلامی تریخ دا ایسا درخشندہ ستارہ اے جس اُتے بجا طور اُتے بر صغیر دے مسلمان فخر کر تے نيں ۔انتہائی کٹھن حالات وچ اس نے ہندوستان اُتے لگاتار ستاراں حملے کيتے تے ہر بار فتح و نصرت نے اس دے قدم چومے برصغیر وچ ہندوواں دے غرور دی علامت سومنات دے مندر نوں 1026 وچ فتح کر کے اس خطے وچ اسلام دی پہلی اِٹ رکھی ۔ہنداں برہمناں نے محمود غزنوی توں استدعا کيتی کہ اس بت دی راکھی کرے جس دے عوض اسنوں بہت ودھ دولت دتی جائے گئی تاں اس نے ایہہ کہہ کر اس آفر نوں ٹھکرا دتا کہ اوہ بت شکن ہے بت فروش نہيں حالانکہ ایس گل نوں اج دے ماہرین ظلم کہندے نیں اتے مذہبی دہشتگردی وی کہندے نیں۔ سلطان محمود غزنوی نے 1030 وچ 59 سال دی عمر وچ وفات پائی ۔غزنی دے موجودہ قصبے توں تن میل باہر اس دا مقبرہ ہے۔ اوہناں دے کارنامیاں توں تریخ دے صفحات مزین نيں۔
محمود غزنوی
سودھومحمود غزنوی نے 998 ء توں 1030 ء تک ہندوستان اُتے حکومت کیتی۔ محمود غزنوی سبکتگین دا بیٹا سی۔ محمود غزنوی اپنے والد دے وقت خراسان دا حکمران سی۔ اس نے 1001 توں 1030 ء تک 17 بار ہندوستان اُتے حملہ کيتا۔اس دے حملےآں دا ذکر اسکالر ہنری ایلیٹ نے کيتا ہے۔
عتبی دے مطابق ، غزنوی نے جنگاں دے وقت جہاد دا نعرہ لگایا سی۔ محمود نے اپنا ناں بوٹشین (بتاں دی پوجا دا خاتمہ ) رکھیا۔ 30 اپریل 1030 نوں اس دا انتقال ہوگیا۔
سلطان محمود غزنوی اپنے باپ سبکتگین دی وفات دے بعد تخت نشین ہويا۔ جس دا منشاءاپنی سلطنتِ غزنی نوں وسعت و استحکام دینا سی۔ اوہ اپنی 33سال دی حکمرانی وچ کامیاب ہويا۔ اس نے اپنے چاراں طرف دی سلطنتاں نوں چاہے اوہ مسلم ہاں یا غیر مسلم‘کو ہلا ڈالیا تے پنی حکومت دے حدود اگے بڑھاندا گیا۔ اس نے غزنی دی اک طرف‘کا شغر دی اسلامی ایلخانی حکومت نوں، دوسری طرف خود اپنے آقا سانیون دی سلطنت‘ تیسری طرف ویلمیاں تے طبرستان دی حکومت آل زیاد نوں مشرقی سمت وچ غوریاں دی سرزمین نوں جنہاں وچوں کچھ مسلمان ہو چکے سن ‘ فیر ايسے مشرقی سمت وچ ملتان تے سندھ دی عرب حکومتاں کو‘ادھر لاہور تے ہندوستان دے بعض دوسرے راجاﺅں دی سلطنتاں دے کھنڈر اُتے اپنی غزنی عظیم الشان سلطنت دی نین٘ہہ رکھی۔
سلطان محمود غزنوی دے ہندوستان اُتے حملے
سودھوسلطان محمود غزنوی نوں دوسری سمت دی مخالف حکومتاں توں جدوں فرصت ملدی ہندوستان اُتے چڑھ آندا۔وہ اپنے دور وچ سب توں پہلے 390ئ‘1000ء وچ ہندوستان وچ داخل ہويا۔ جنوبی ہند دے جاٹاں دی سرکوبی دی تے چند سرحدی ضلےآں اُتے قبضہ کيتا۔ دوسرے سال فیر آیا۔ پشاور دے اگے خیمہ زن ہويا۔ راجہ جے پال نے شکست کھادی تے گرفتار کرلیا گیا۔سلطان محمود غزنوی نے ودھ کے دوسرے شہر ہند اُتے قبضہ کرلیا۔ جے پال نے خراج دے کے رہائی حاصل تے اپنی سلطنت آنند پال دے سُپرد کرکے چدا وچ بہہ کر جل مرا۔
395ھ وچ سلطان نے بجے رائے والی بھیرہ نال جنگ آزمائی دی ۔ اس نے وی فرار دی حالت وچ خودکشی کرلئی فیر بھیرہ تے اس دے مضافات سلطنتِ غزنی وچ ملائے۔ ملتان دے والی ابوالفتوح باطنی نے بجے رائے دی مدد کيتی ناکام کوشش کيتی سی۔ 396ھ،1005ء وچ سلطان محمود غزنوی اسنوں سزا دینے آیا۔ رائے آنند پال ابوالفتوح دی مدد دے لئی آیا مگر ناکام ہوکے فرار ہويا۔ ابوالفتوح نے سلطان محمود غزنوی دی اطاعت قبول کيتی۔ سلطان محمود غزنوی نے آنند پال دے پُتّر سکھ پال نوں بھیرہ دا گورنر بنا دتا سی۔ اوہ اسلام لے آیا تھا‘ فیر مرتد ہوگیا۔ سلطان محمود غزنوی 398ھ،1007ماں اس دی گوشمالی دے لئی آیا تے حبسِ دوام دی سزا دتی۔
فیر399ھ‘1008ء وچ معرکہ کہ آرائی ہوئی۔ اس مرتبہ آنند پال دی مدد اُتے اجین‘گوالیار‘کابجر‘قنوج‘دہلی تے اجمیر دے راجہ تے ملتان دے والی داﺅد فوجاں لے کے آئے۔ جدوں الوطنی دا عام جذبہ پیدا ہويا۔ عورتاں نے اپنے زیور بیچ کر چرخے کات کر تے محنت مزدوری کرکے لڑائی وچ مدد دین لئی روپیہ بھیجامگر ہندوستانی راجاﺅں دی پچھلی خانہ جنگیاں دا غبار دل توں دور نئيں ہويا سی۔ اوہ کسی اک دی کمان وچ فوجاں نوں نہ دے سکے۔ سلطان محمود غزنوی راجپوتاں دی اس ٹڈی دل فوج دا مقابلہ کيتا۔ ہندوستانیاں دے قدم اکھڑ گئے۔ سلطان محمود غزنوی دے خلاف ایہ آخری مشترکہ قومی مظاہرہ تھا‘جس وچ نہ صرف ہندو بلکہ ہندوستان وچ عرباں دی واحد حکومت وی شریک سی۔ مگر ہندوستان نوں شکست ہوئی۔ اس دے بعد رایانِ ہند اَگڑ پِچھڑ مغلوب ہُندے گئے تے بیش بہا خزانے خصوصاً مندراں دے جواہرات فاتح دے نال آؤندے گئے۔ اس حملہ وچ سلطان محمود غزنوی نے نگرکوٹ(کانگڑہ)کے قلعہ اُتے قبضہ کرلیا۔
اس دے بعد 401ھ،1010ء وچ ابوالفتوح داﺅد دا خاتمہ کرنے ملتان آیا تے اسنوں گرفتار کرکے نال لے گیا۔ اس دے بعد اس نے 404،1013ء وچ راجہ بھیم پال توں قلعہ نندو نا لیا۔405ھ،1014ء وچ تھانیسر اُتے قبضہ کيتا۔ فیر 406ھ،1015ء وچ کشمیر دی ناکام مہم پیش آئی۔ اس دے بعد 409ھ،1017ماں قنوج تے متھرا اُتے قبضہ کيتا۔ فیر 412ھ،1020ء وچ کشمیر اُتے دوبارہ حملہ آور ہويا۔ 413ھ 1021ماں پورے پنجاب نوں غزنی دا صوبہ بنانے دی نیت توں انتظامات دے نال آیا تے پنجاب دا الحاق غزنی توں کرلیا۔آنند پال دے لڑکے ترلوکن پال دا انتقال ہو چکيا سی۔ راجہ بھیم اس دا جانشین سی۔وہ پنجاب چھڈ کے رائے اجمیر کول چلا گیا، جتھے 1026ء وچ اوہنے وفات پائی۔
سلطان محمود غزنوی نے لاہور دا پہلا حاکم اپنے غلام ایاز نوں بنایا۔ اس دے بعد414ھ،1022ء وچ گوالیار تے کانجر نوں قبضہ وچ لے لیا۔ فیر 417ھ،1026ء وچ ملتان دے قزاقاں دی سرکوبی دی تے 419ھ،1027،ماں جاٹاں دی چھیڑ چھاڑ دا بدلہ لینے دے لئی آیا تے کامیاب رہیا۔ اس طرح سلطان محمود غزنوی دے براہِ راست قبضہ وچ پنجاب‘سندہ تے ملتان دے صوبے آگئے۔ کشمیر‘فنوج‘ کانجر‘گوالیار تے گجرات اس دے باجھ گزار بنے۔
مندراں اُتے حملہ آوری دا حقیقی سبب ایہ سی کہ مندر دولت دا خزانہ سن ۔ زرد جواہر دا انبار سی۔ سلطان محمود غزنوی نے ہندوستان دے انہاں حملےآں وچ بے شمار مندراں توں دولت حاصل کيتی۔ سومتات وچ دو سومن وزنی سونے دی زنجیر لٹکدی تھی‘جس وچ گھٹیاں آویزاں سی۔ جس حجرے وچ بُت تھا‘اس دی قندیلاں نوں روشن کرنے دی لوڑ ایہ سی بلکہ روشنی دے لئی اس وچ جواہر و لماس جڑے ہوئے سن جنہاں دی جگمگاہٹ توں ہمہ دم روشنی رہندی سی۔سلطان محمود غزنوی دے ایہ حملے بت شکنی دے لئی نہیں‘حصولِ زر دے لئی سن اس مقصد وچ اوہ اپنی توقعات توں ودھ کامیاب رہیا۔
صوبہ پنجاب دی نظامت
سودھوسلطان محمود غزنوی نے پنجاب نوں سلطنتِ غزنی دا اک صوبہ قرار دتا۔ اس نے اس صوبہ دے مرکز توں دور دراز ہوݨ دی وجہ توں ایتھے اک نواں نظام قائم کيتا۔ ایاز دے بعد فوجی تے انتظامات اختیار علیحدہ علیحدہ حکام دے سپرد کيتے۔ انتظامی امور ابواسمن علی المعروف بہ قاضی شیرازی دے سپرد کيتے تے سپہ سالاری دے عہدہ اُتے علی اری یارک نوں مامور کيتا لیکن گورنر تے سپہ سالار دونے دا اک دوسرے توں سروکار نہ رکھیا۔ دونے براہِ راست غزنی دے ماتحت سن تے پرچہ نویسی اُتے ابوالحکم ناں دے اک افسر نوں مقرر کيتا۔
بھانويں سلطان محمود غزنوی نے ہندوستان نوں اپنا وطن نئيں سمجھا‘اسنوں غزنی پیارا سی ايسے نوں اس نے آباد کيتا۔ پر ہندوستان توں اس دا اک رابطہ پیدا ہوچکيا سی۔ ہندوستان دے جنگی ہاتھیاں اُتے اسنوں ایسا ناز سی کہ اوہ خلیفہ بغداد نوں وی دھمکی دینے توں باز نہ آیا تے الفیل ما الفیل دا عبرت آموز جواب پایا۔ اس نے اپنی ساری عمر وچ کدی کسی اک ہندو نوں وی جبر توں مسلمان نئيں بنوایا تے نہ امن دی حالت وچ کِسے اک مندر نوں توڑنے تے بت شکنی کرنے دا کوئی واقعہ پیش آیا۔ اس نے ہندوستانی مقبوضات دے لئی اپنا سکہ ہندی بولی وچ جاری کيتا تے اپنی فوج وچ ہندوﺅں نوں معزز عہدیاں اُتے وی سرفرار کيتا۔ ہندوراﺅ اس دی فوج دا اعلٰی افسر سی۔ تاں لک وی رکنِ سلطنت سی۔
جب سلطان محمود غزنوی نوں بھائی دی لڑائی توں فراغت ملی تاں اوہ بلخ دی طرف متوجہ ہويا۔ اُس دی وجہ ایہ سی کہ اوہ خراسان وچ امیر الامرائی دا منصب آل سامان دی طرف توں کہندا تھا‘ امیر منصور نے بکتوزاں نوں تجویض کر دتا سی۔ سلطان محمود غزنوی نے بخارا وچ امیر منصور دے پاس ایلچی بھیجیا تے اپنی رنجش دا اظہار کيتا۔ امیر نے ایہ جواب دتا کہ بلخ و ہرات و ترمذکی امارت تسيں نوں دتی گئی تے بکتوزاں نوں خراسان کی‘وہ وی ساڈی دولت دا بندہ اے اُس نوں معزول کرنا مناسب نئيں۔ سلطان نے ابوالحسن حموی نوں بوہت سارے تبرکات تے تحائف دے کے بخارا بھیجیا تے امیر منصور توں ایہ پیغام کيتا کہ مینوں ایسی توقع اے کہ آپ دی تے میری دوستی دا سرچشمہ بے التفاندی دی خس و خاشاک توں کم نئيں ہوئے گا میرے تے میرے باپ دے ٰحقوق آل سامان اُتے نيں‘ جو ضائع نئيں جاواں گے۔ رشتہ الفت ختم نہ ہوئے گا تے بنائے متابوت و مطاوعت منہدم نئيں ہوئے گی۔ جدوں ابوالحسن جموی بخارا وچ پہنچیا تاں امیر منصور نے اسنوں منصب وزارت دی نوید سنائی۔ اوہ تاں سفارت نوں چھڈ اپنی وزارت دے شغل وچ مصروف ہويا۔ پیغام دے جواب دی طرف اصلاً متوجہ نہ ہوا‘ سلطان بانصرور نیشاپور نوں روانہ ہويا۔ جدوں اس دے ارادہ توں بکتوزون واقف ہويا تاں اک عرضداشت بخدا بھیج کر صورت حال نوں بیان کيتا۔ امیر منصور غرور و جوانی دے زور دے سبب توں سپاہ جمع کرکے خراسان دی طرف روانہ ہويا تے سرخس تک برابر چلا گیا‘کسی جگہ نئيں ٹھہرا۔ سلطان محمود غزنوی بھانويں جاندا سی کہ اس توں مقابلہ کرن دی طاقت امیر منصور نئيں رکھدا لیکن کفرانِ نعمت دی بدنامی دی سرزنش دے بھَو کر توں نیشاپور واپس چلا آیا تے مرغاب وچ گیا۔ بکتوزاں نے فائق دی صلاح توں غدر مچایا‘ امیر منصور نوں گرفتار کرکے اَنھّا کيتا تے عبدالملک‘کہ خرد سال سی تخت اُتے بٹھایا۔ سلطان محمود غزنوی توں ڈر کر مرو چلا گیا۔ سلطان نے اس دا تعاقب کيتا۔ بکتوزاں تے فائق دونے نے ملکر سلطان دا مقابلہ کيتا۔ سلطان محمود غزنوی نوں فتح ہوئی۔ انہاں نمک حراماں نوں شکست ہوئی۔ عبدالملک نوں فائق لےکے بخارا پہنچیا۔ تے بکتوزاں نے نیشاپور دی راہ لی تے کچھ دناں بعد بخارا آیا تے وکھو وکھ لشکر جمع کرنے دی فکر وچ ہويا۔ اس اثناء وچ فائق بیمار ہوکے مرگیا۔اور ملک خان دا شغر توں بخارا دی طرف متوجہ ہويا۔ عبدالملک تے اس دے تمام متعلقین دا کم کيتا۔ دولت آل سامان کو(جو اک سو اٹھائیہہ سال تک فرمانرو رہی۔) انتہا نوں پہنچایا تاں سلطان محمود غزنوی بلخ‘ خراسان دی حکومت وچ مصروف ہويا۔ چاراں طرف اس دی جوانمردی تے شجاعت دی دھوم مچ رہی سی۔ خلیفہ بغداد القادر بالند عباسی نے خلعت گرانمایہ ارسال کيتا۔ امین الملتہ یمین الدولہ دا خطاب اُس نوں دتا۔ 390ھ وچ بلخ توں ہرات تے ہرات توں سیستان آیا۔ ایتھے دے حاکم حنیف بن احمد نوں مطیع کرکے غزنی آیا۔ فیر ايسے زمانہ وچ ہندوستان دی طرف متوجہ ہوا‘ اُس دے چند قلعے والئے تے غزنی چلا گیا۔ ماوراءالنہر وچ آل سامان نوں ایلک خان نے خلاص کيتا تے اک خط سلطان محمود غزنوی نوں لکھیا جس وچ مملکتِ خراسان اُتے حکمرانی کيتی مبارک باد دتی۔ انہاں دونے بادشاہاں وچ دوستی و یگانگی دی بِنا مستحکم ہوئی۔ سلطان محمود غزنوی نے بہی ابوالطیب سہیل بن سلیمان نوں سفیر بنا دے ایلک خان دے پاس بھیجیا تے اسنوں بوہت سارے جواہرتحفہ بھیجے۔ غرض مدتاں تک انہاں دونے بادشاہاں وچ دوستانہ خط و کتابت رہی تے اک دوسرے نوں تحائف گھلدے رہے مگر آخر وچ ایہ عداوت توں بدل گئی۔
ہن سلطان محمود غزنوی خود مختار ہوگیا۔ آل سامان توں جو کچھ تعلق تھا‘ اس توں بے تعلّق ہويا۔ خطبون و سکون توں اُس دا ناں کڈیا۔ اس دی جگہ اپنا ناں جاری کيتا۔ سب گہر دے لڑائی جھگڑےآں توں فارغ ہويا۔ سلطنت دا انتظام تے گہر دا بندوبست کیا‘ فیر اوہ ارادہ کيتا جو انہاں دناں مسلماناں وچ سب توں وڈا سمجھیا جاندا سی تے فیروز مند بادشاہاں دے شایان سی یعنی اسلام دا ہندوستان وچ پھیلانا اس دے ہندوستان اُتے بارہ حملے مشہور نيں۔ مگر اوہ ستاراں دفعہ ہندوستان آیا۔ تاریخاں وچ اوہناں مہمات وچ اختلاف ہے۔ کوئی کسی مسانوں اول لکھدا ہے ‘ کوئی اسنوں پِچھے تحریر کردا اے۔ فرنگستانی محققاں نے انھاں دی ترتیب وچ تے تھانواں دی تشخیص وچ اپنی فکرِ دقیق توں بوہت سارے عقدے حل کيتے نيں۔ اسيں انھاں نوں وی لکھدے نيں۔
فرشتہ تے نطام الدین احمد نے لکھیا ہے کہ ”390ھ دے نیڑے سلطان ہندوستان دی طرف متوجہ ہويا اس نے کئی قلعے فتح کيتے تے انہاں وچ اپنی طرف توں حاکم مقرر کيتے۔ ان(مہم اول) فتوحات دے بعد اوہ غزنی واپس آیا مگر اس دا ذکر باریخ یمینی وچ نہيں ہے ۔“
391ھ۔ 1001ء وچ سلطان دس ہزار چیدہ سوار لےکے غزنی توں ہندوستان دی طرف روانہ ہويا۔ پشاور دے نیڑے اس دے باپ دا قدیمی دشمن جے پال والئی لاہور بارہ ہزار سوار تِیہہ ہزار پیدل تے تن سو زتجیر فیل لےکے لڑن لئی کھلو گيا مگر اس نے شکست پائی تے اپنے پنج ہزار آدمیاں دیاں جاناں گنواواں خود آپ پندرہ عزیزاں دے نال اسِیر ہويا۔ سلطان محمود غزنوی بھنڈہ دے قلعہ کوفتح کرکے مسمار کيتا۔ اس دے بعد سلطان غزنین نوں چلا آیا تاں راجہ جے پال نوں نال لایا۔ اس نے خراج و باج دا عہد و پیمان لیا تے چھڈ دتا۔ اس دے عزیزاں توں وی فدیہ لےکے رہیا کيتا۔ جدوں ایہ راجہ رہیا ہوکے اپنے ملک واپس آیا تاں شکست اُتے شکست کھانے توں تے قید ہوݨ توں اسنوں شرم آئی یا کوئی مذہبی مسئلہ ایسا سی کہ جدوں راجہ دو دفعہ دشمناں توں ہزیمت اُٹھائے یا اُنہاں دے ہتھ وچ قید ہوئے تاں پہر راج دے قابل نہ اے تے اس گیاہ دا کفارہ اگ وچ جل کے کرے۔ اس نے راج نوں اپنے بیٹے آنند پال نوں دتا تے خود جلدی اگ وچ جل کے خالستر ہويا۔ فرنگستانی محققاں نے قلعہ بھٹنڈہ دی تحقیق وچ بہت جانفشانی دی ہے ‘کوئی انہاں وچوں کہندا ہے کہ اوہ ستلج پار سی۔ سلطان محمود غزنوی بے روک ٹوک اس دریا دے پار اُتر آیا تے اُس کع فتح کرلیا۔ کرنیل ٹوڈ کہندے نيں”اوہ وڈا آباد تے نامی مقام سی تے لاہور دا راجہ یا لاہور وچ یا اس قلعہ وچ رہیا کردا سی۔“سرجان الیٹ نے بعد تحقیق ایہ فیصلہ کيتا کہ قلعہ پھٹنڈہ کوئی نیام مقام نِیہ ہے بلکہ اوہ کھبے ہندتا سجے ہند ہے جداں کہ تاریخِ یمینی وچ لکھیا ہے ” ایہہ اک مقام دریائے سندھ دے مغربی کنارہ اُتے مشہور معروف اے۔ اٹک توں پندرہ میل‘ لاہور تے پشاور دے قدیمی شارع اعظم پشاور توں تن منزل دے فاصلہ اُتے واقع ہے ‘وہ مشرقی قندھار دا دارالسلطنت سی۔“ابوالفد امورِ بیرونی تے بیہقی نے سکندر اعظم نوں اس دا باقی قرار دتا اے ۔اب اسنوں ہنڈ کہندے نيں‘ اگے معلوم ہوئے گا کہ اس گل دے مننے توں کئی تاریخی عقدے حل ہُندے نيں۔ سلطان محمود غزنوی 393ھ وچ سیستان گیا تے اوتھے دے حاکم حنیف نوں غزنی لے آیا فیر ہندوستان دی طرف اس دی توجہ ہوئی۔ 395ھ وچ بلدہ بہاطیہ بھٹیز(تیسری بھٹیز دی فتح) دی طرف روانہ ہويا۔ حدود ملتان وچ دریا سندھ توں گزر کر بھٹیز دی دیوار دے تھلے پہنچیا۔ اس شہر دی فصیل اُچی تے مضبوط سی لیکن اُس دے گرد خندق سی۔ اوتھے دے راجہ بج رائے نوں اپنے لشکر اُتے وڈا غرور سی۔ ناصرالدین سبکتگین دی طرف توں جو سرحد اُتے حاکم مقرر سن ‘نہ انہاں دی اوہ اطاعت کرتا‘ نہ راجہ جے پال دی شرئطِ فرمانبرداری دی بجالاندا سی۔ جدوں اس نے سلطان محمود غزنوی دا لشکر دیکھیا تاں اوہ اپنے شہر توں لشکر تے ہاتھیاں سمیت نکلیا کہ اُنہاں توں مسلماناں دے کشکر نوں ڈرائے۔ سلطان تن دن تے رات برابر اس توں لڑیا لیکن اس وچ وی معلوم نہ ہويا کہ منصور کون اے تے مقہور کون نیڑے سی کہ مسلماناں نوں شکست ہو جائے۔ اُس لئے چوتھے روز سلطان نے منادی دی کہ ّاج جنگ سلطانی ہوئے گی چاہیدا کہ جو آدمی نوکر نيں یا جوان و پیر سب لڑائی دے لئی مستعد ہاں تے میدان جنگ وچ آئیاں ۔ راجہ بجے رائے کہ سن کر اپنے بت خانہ وچ گیا اپنے معبُد توں امداد چاہی، ہندوﺅں نوں تکمیلِ صلاح دے لئی حکم دتا تے روز مگاہ وچ وڈی شان و شوکت توں آیا۔ مسلماناں نے اس اُتے حملہ کيتا۔ چاشت توں سہ پہر تک خوب حرب و صرب رہی‘کشتون دے پشتے لگے۔ کسی لشکر اُتے آثارِ عجز وضعف نئيں ظاہر ہوئے۔ سلطان محمود غزنوی اوّل درگاہ معبُد وچ متوجہ ہويا۔ فیر اُس نے خود دشمن دی سپاہ دے قلب اُتے حملہ کيتا تے لشکر نوں ہزیمت دی‘راجہ بجے رائے حصار وچ آیا۔حصار دا وی سلطان نے محاصرہ کيتا۔ خندق دے بہرنے دا حکم دتا۔ راجہ ایسا مضطفر تے مستحیر ہويا کہ اپنے خاص ملازماں دے نال رات نوں پیادہ پا جنگل نوں بھج گیا تے کسی پہاڑی اُتے پناہ لینی چاہی سلطان نے سپاہ نوں اس دے تعاقب وچ بھیجیا۔ اس نے جاکے راجہ نوں ایسا گھیرا کہ جداں گریبان گلے نوں گھیردا اے سوائے اس دے چارہ نہ سی کہ اس نے خنجر توں اپنے تیئں آپ مار ڈالیا۔ فیر محمود غزنوی نے 396 ھ وچ ملتان دی تسخیر دا ارادہ کيتا۔
محمود دے لقب
سودھومورخین محمود غزنوی نوں مسلم تریخ دا پہلا سلطان مندے نيں۔ محمود دا لقب امیر محمود دے عنوان توں لکھیا ہويا ہے ۔
بغداد خلیفہ القادر ولی اللہ نے اسنوں یمین الدولہ تے امین الدولہ نے القاب عطا کيتا ۔ ایہ وی کہیا جاندا ہے کہ اس نے اس موقع اُتے ہر سال حملہ کرنے دا حلف لیا۔
درباری مصنف محمود غزنوی
سودھوایتھے البیرونی ، فردوسی (کاتب۔شہنما) ، اتبی (کتاب کتاباں الامینی / تتھی الامینی) وغیرہ موجود سن ۔
فوجی مہماں
سودھو994ء چ محمود نے سلطنت سامانیہ دے امیر نوح II دے باغی سردار فائق توں نوح دوم لئی خراسان کھون چ اپنے پیؤ سبکتگین نال حصہ لیا ۔ اس عرصے چ سلطنت سامانیہ بوہت کمزور ہو چکی سی ، جس دی وجہ عبدالقاسم سمجوری ، فائق ، ابو علی تے جرنیل بہتوزان وشکار اندورنی سیاسی چپلقش تے بنی بویہ تے خانان کاراخانی دیاں سلطنت سامانیہ نال چپلقشاں سن ۔
اقتدار مضبوط کرنا
سودھوسلطان محمود دی پہلی جنگی مہم کاراخانی سلطنت دے خلاف سی ، جسدی حکومت اسدی سلطنت تے اتلے حصے چ سی ۔ اس دی شکست دے مگروں ، اینے دکھنی سوغدیہ تے خوارزم چ سلجوق ترکاں نال اتحاد بنایا ، جنہاں نے سفارتی زرائع راہیں ، اتلے علاقے دے تحفظ چ اسدی مدد کیتی ۔ سن 999ء چ سلطنت سامانیہ دے نواں بادشاہ عبدالمالک II دی محمود نال خراسان دے معاملے تے عداوت شروع ہوئی ۔ اینہاں دیاں فوجاں نوں خانان کاراخانی دے خان نصر خان نے اتلے توں حملہ کر کے شکست دتی ۔ محمود نے فیر نصر خان نال اتحاد قائم کر لیا جہڑا محمود دے نصر خان دی دھی نال ویاہ نال ہو پکا ہو گیا ۔
دکھن ول محمود دی پہلی جنگی مہم ملتان دی اسماعیلی بادشاہت دے خلاف سی ، جس دا مقصد خلافت عباسیہ دے خلیفہ دی سیاسی حمایت تے منظوری حاصل کرنا سی ۔ اس موقعے تے لہور تے کشمیر دے ہندو راجہ جے پال نے محمود دے پیؤ سبکتگین دے ہتھوں اپنیاں پہلیاں شکستاں دا بدلہ لین دی کوشش کیتی ، سبکتگین نے 980ء دے دہاکے چ جے پال دے اک وڈے علاقے تے مل مار لیا سی ۔ اس دے بعد اسدے جانشین پتر آنند پال نے اپنے پیؤ دی خودکشی دا بدلہ لین دیاں کوششاں جاری رکھیاں (جے پال نے محمود دے ہتھوں شکست کھان مگروں خودکشی کر لئی سی)۔ اس نے ہندو راجےآں دا اک طاقتور وفاق بنایا جس نوں محمود دے ہتھوں غیر متوقع شکست ہوئی جدوں اینہاں دے ہاتھی جنگ دے عروج چ میدان جنگ توں واپس بھج آئے جس نال محمود نوں 1008ء اک وار فیر لہور ج فتح حاصل ہوئی تے محمود دے اقتدار چ اپدھاپورہ دے ہندو شاہی علاقے آ گئے ۔
محمود دیاں برصغیر چ جنگی مہماں
سودھوراجپوت راجےآں دی شکست دے مگروں محمود نے اینہاں دے خلاف لگاتار جنگی مہماں گھلیاں تے فتح کیتے علاقے ہندو باجگزار راجےآں دے کول ای رہن دتے تے صرف پنجاب دا علاقہ اپنی سلطنت چ شامل کیتا ۔ محمود دے بلخ دے حکمراناں پہلے توں ای تعلقات سن جس دی وجہ اسدا ایتھے دے حکمران ٹبر چ اپنے پتر دا ویاہ سی ۔ اس دے مقامی امیر ابو نصر محمد نے اپنیاں خدمات سلطان لئی تے اپنی دھی دے رشتے دی سلطان دے پتر لئی پیشکش کیتی سی ۔ ابو نصر دے مرن مگروں محمود بلخ توں اپنےاقتدار تھلے لے آیا ۔ بلخ نال اتحاد نے اتلے ہندستان چ اسدیاں مہماں چ اسدی بوہت مدد کیتی ۔
نگرکوٹ ۔ تھانیسیر ، قنوج تے اجین دیاں ہندستانی ریاستاں نوں فتح کر کے سلطان محمود نے اینہاں دے ہندو ، جین تے بدھ بادشاہاں دے ہتھاں چ ای باجگزار ریاستاں دے طور تے رہن دتیاں تے مقامی لوکاں نوں اپنی فوج چ سارےآں عہدےآں تے بھرتی کیتا ۔
محمود نے ہندستان تے بعد آلے حملے خاص طور تے مندراں آلے شہراں تے کیتے کیونجے ہندو مندر وڈے خرانے رکھدے سن تے ہندوآں دے نظریاتی مرکز سن ۔ اینہاں نوں تباہ کرنا اس دی سلطنت تے حملہ کرن آلے ہندوآں دے عزم نوں تباہ کرن دے مترادف سی ۔ محمود کدے وی مستقل طور تے ہندستان چ نئیں رہیا پر سومناتھ ، قنوج ، تھانیسیر ، کلنجر ، متھورا تے نگرکوٹ تے حملہ کیتا تے فتح کیتا ۔ محمود دیاں فوجاں نے دولت پاروں منداں نوں چنیا فیر اینہاں مہیشور ، جوالا مکھی ، نارونکوٹ تے دوارکا دیاں تھانواں تے تباہ کر دتا ۔ محمود دے حملے دے دوران سندھی سوارنکار لوکاں تے دوجے ہندو سندھ توں فرقہ وارانہ فساداں پاروں نس گئے تے اج دے ہندستان دی ریاست گجرات چ ضلع کچھ دے پنڈاں چ آباد ہو گئے ۔
فن تے شاعری دا سرپرست
سودھو30 سالاں دی سخت محنت دے مگروں فردوسی ایران دا نامور شاعر غزنی گیا تے شاہنامہ محمود نوں پیش کیتا ۔ قرون وسطی دیاں کئی کہانیاں نیں جنہاں چ دسیا گئیا کہ محمود نے فردوسی دے جیون بھر دے کم چ کوئی خاص دلچسپی نئیں دکھائی ۔ تریخ داناں موجب محمود نے فردوسی نال وعدہ کیتا سی کہ شاہ نامے دے ہر شعر دے بدلے اوہ اک دینار دے گا ۔ شاہنامے دے 60،000 شعراں بدلے 60،000 دینار بنے پر بعد چ اسنے استوں انکار کر دتا تے فردوسی نوں 20،000 درہم پیش کیتے ، جہڑے اوس ویلے صرف 200 دینار دے برابر سن ۔ فردوسی نے اینہاں نوں لین توں انکار کر دتا یاں کجھ زریعاں موجب شراب ویچن آلے اک غریب آدمی نوں دے دتے ۔ کجھ چر مگروں محمود نوں اپنی غلطی دا احساس ہویا ، اس نے وعدہ کیتی رقم فردوسی دے پنڈ بھیجی ، پر رقم لے جان آلے جدوں فودوسی دے گھر پہنچے ، تے پتا لگا کہ کجھ گھنٹے پہلاں فردوسی دا انتقال ہو گئیا اے ۔ ایہہ رقم اسدی دھی نوں پیش کیتی گئی ، کیونجے اسدا پتر پہلے ای 37 سال دی عمر چ مر گیا سی ۔ پر اسدی دھی نے ایہہ رقم لین توں انکار کر دتا تےفردوسی دے شاہنامے نوں امر کر دتا ۔ بعد چ محمود نے اس رقم نال مرو تے طوس وشکار روبت چاہ ناں دی اک سرائے اسارن دا حکم دتا تاکہ اہہ اس شاعر دی یاد چ قائم رہے ۔ ایہہ سرائے ہن کھنڈر اے پر موجود اے ۔
سیاسی مشکلات تے اسدی موت
سودھومحمود دے ج یون دے آخری چار سال وسطی ایشیا دے اوغوز ترک گھڑسوار قبیلےآں ، بنی بویہ تے سلجوقاں دی بغاوتاں دا مقابلہ کر دے لنگھ گئے ۔ شروع خ محمود نے سلجوقاں نوں پچھے دھک دتا تے اوہ خراسان توں دست کش ہو گئے ، پر ظغرل بیگ تے چغری بیگ دی اگوائی چ اینہاں نے مرو تے نیشاپور]] تے مل مار لیا (1028-1029ء) ۔ بعد چ ایہہ بار بار حملے کردے رہے تے علاقےآں تے محمود دے جانشیناں توں خراساں تے بلخ نالدے علاقے لیندے رہے تے ایتھے تک کہ 1037ء چ غزنی نوں وی تباہ برباد کر دتا ۔ سن1039ء چ سلجوقاں نے دنداناقان دی لڑائی چ محمود دے پوتے مسعود I نوں فیصلہ کن شکست دے کے اس دے لہندے علاقے سلجوق سلطنت چ شامل کر لئے ۔
سلطان محمود 30 اپریل 1030ء خ فوت ہویا ، اسدا مزار غزنی افغانستان وچ ہے ۔
سلطان محمود دیاں مہماں
سودھوشہزادہ دے طور تے
- 994ء:سلطنت سامانیہ دے راجہ نوحII نے محمود نوں یمین الدولہ دا حطاب دے کے خراسان دا گورنر مقرر کیتا ۔
- 995ء:سلطنت سامانیہ دے باغی فائق تے ابوعلی نے محمود نوں نیشاپور توں کڈھ دتا ۔ محمود تے سبکتگین نے سامانی باغیاں نوں طوس چ شکست دتی ۔
حکمران دے طور تے
- 997ء:کاراخانی سلطنت دے خلاف ۔
- 999ء:خراسان ، بلخ ، ہرات تے مرو چ سلطنت سامانیہ دے خلاف ۔ تے اتلے توں خانان کاراخانی دے حملے نال سلطنت سامانیہ دا خاتمہ ہو گیا ۔
- 1000ء:سیستان چ ۔
- 1001ء:گندھارا چ: سلطان محمود نے راجہ جے پال نوں پشاور چ شکست دتی جیہنے بعد چ خودکشی کر لئی ۔
- 1002ء:سیستان چ:خولف نوں قید کیتا۔
- 1004ء:بہاٹیا نوں خراج نا دین پاروں اپنی سلطنت وچ شامل کر لیا ۔
- 1005ء:ملتان چ راجہ آنند پال دے مدد نال عبد الودود دی بغاوت ۔ جسنوں اسنے پشاور چ شکست دتی تے سوہدرہ(وزیرآباد) تک پچھا کیتا ۔ سیوک پال نوں علاقے دا منتظم مقرر کیتا ۔
- 1005ء:خانان کاراخانی دے خان توں بلخ تے خراسان دا دفاع کیتا تے سلطنت سامانیہ دے امیر اسماعیل منتنصر توں نیشاپور مڑ کھویا ۔
- 1005ء:سیوک پال نے بغاوت کیتی تے شکست کھادی ۔
- 1008ء: محمود عزنوی نے راجپوت اتحاد نوں پشاور تے اونڈ دے وشکار لڑائی چ شکست دتی تے اج دے ہماچل پردیش چ کانگڑہ چوں ہندوشاہیاں دے خزانے تے قبضہ کر لیا ۔
- 1010ء: غور ؛ محمد ابن صور دے خلاف جنگ ۔
- 1010ء:ملتان دیاں بغاوتاں مکایاں ، تے عبدالفتح داؤد نوں غزنی چ ساری عمر لئی قیدخانے چ سٹ دتا گیا ۔
- 1011:تھانیسیر دی مہم ۔
- 1012ء:گرجستان سار (زار؟؟) ابو نصر دی گرفتاری ۔
- 1012ء:صوبہ خراسان دے بقایاجات دا مطالبہ کیتا تے خلافت عباسیہ دے خلیفہ توں اسدی وصولی کیتی ۔ فیر ایداں ہی سمرقند دا مطالبہ کیتا پر ایہہ نامنظور ہویا ۔
- 1013ء:بلنات:راجہ تریلوچن پال نوں شکست دتی ۔
محمود غزنوی | |
سلطان سلطنت غزنویہ | |
راج ویلہ |
997ء توں 1030ء تک |
جم | 2 نومبر 971ء |
تھاں | غزنی افغانستان |
موت |
30 اپریل 1030ء |
مرن دی تھاں | غزنی افغانستان |
جانشین | اسماعیل غزنوی |
شاہی ٹبر | غزنویہ |
پیؤ | سبکتگین |
مذہب | سنی اسلام |
قومیت | ترک |
سلطان محمود دی سلطنت دا جھنڈا |
ہندستان اُتے حملے
سودھومحمود دی فوج دے 1018–1019 دیے ہندوستانی یلغار دے نال آئے عربی دے مشہور عالم البرونی نے کتاب الہند وچ اس وقت دے ہندوستان وچ ریاضی ، تریخ ، جغرافیہ ، فلکیات ، فلسفہ وغیرہ دے ناں توں اک کتاب لکھی ۔
ترک حملہ - محمود غزنوی
سودھومحمود غزنوی نے 17 بار ہندوستان اُتے حملہ کيتا ، جنھاں وچوں کچھ ذیل وچ بیان کیتے گئے نيں۔
پہلا حملہ - 1001 غیسوی وچ ، غزنوی نے ہندو خاندان دے حکمران جیپال دے خلاف حملہ کيتا ، جس وچ جیپال نے شکست کھادی تے خودکشی کيتی۔
1008 وچ آنندپال نوں شکست دتی۔
1021 وچ ادبھند پور فتح ہويا۔
1013 وچ تریلوچنپال نوں شکست دتی۔
1005 وچ ، بھٹندا (پنجاب) دے حکمران نے وجئےارام نوں شکست دتی۔
1006 وچ ملتان جیت گیا تے اسنوں اپنی سلطنت توں منسلک کردتا۔
تجارتی شہر - 1009 وچ نارائن پور (الور) اُتے حملہ کيتا۔
1014 وچ سینسوار (ہریانہ) اُتے حملہ کيتا تے چکسوامی مندر نوں تباہ کردتا۔
1018–19 وچ ، متھورا تے کنوج اُتے حملہ ہويا۔
کانوج پرتیہارا حکمران گورنر سی۔ محمود دے حملے دے وقت گورنر فرار ہوگیا۔ گورنر نوں سامنتتا ودادھار (چاندیل حکمران) نے مار ڈالیا۔
محمود نے 1021 وچ کلنجر اُتے حملہ کيتا۔ اس وقت کلنجر دا حاکم ودھادر سی ، جو کلینجر توں بھج گیا سی۔
1023 وچ ، اک بار فیر کلنجر اُتے حملہ کيتا تے ودھار دے نال معاہدہ کيتا۔
1025 وچ ، سومناتھ اُتے محمود غزنوی نے حملہ کيتا تے ایتھے بنایا ہويا ہیکل جلایا۔ اس مندر نوں بعد وچ گجرات دے حکمران بھما اول نے پتھراں تے اِٹاں توں تعمیر کيتا سی۔
غزنوی نے 1027 وچ جاٹاں اُتے حملہ کيتا۔ ایہہ حملہ غزنوی دا ہندوستان اُتے آخری حملہ سی جو جٹاں دے خلاف سی۔
غزنوی وچ افغانستان ، فارس (ایران) تے پنجاب دے کچھ علاقے شامل سن ۔
اُنھاں دے دور وچ فارسی سبھیاچار تے فارسی بولی دی ترقی ہوئی ۔
ہور ویکھو
سودھونوٹ
سودھوغزنی ، افغانستان چ سلطان محمود دا مزار
حوالے
سودھو- محمد قاسم فرشتہ ، مسلماناں دے عروج دی تریخ
- میکلیوڈ ، جان (2002) :ہندستان دی تریخ ۔ لندن ، گرین وڈ پریس ۔
باہرلے جوڑ
سودھو- محمود غزنوی انسائکلوپیڈیا کولمبیا (چھیواں اڈیشن)
- ↑ Brockhaus Enzyklopädie online ID: https://brockhaus.de/ecs/enzy/article/mahmud-von-ghazni — subject named as: Mahmud von Ghazni — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷