کھٹانہ
کھٹانہ | |
---|---|
نوابی ریاست سمٹھار دے راجہ ویر سنگھ جودیو کھٹانہ پوز دیندے ہوئے (دور 1897 توں 1935) | |
گنجان آبادی والے علاقے | |
بھارت • پاکستان • افغانستان | |
زباناں | |
گوجری • ہندی • کشمیری • پنجابی • اردو • پشتو • ہریانوی • راجستھانی • پہاڑی | |
مذہب | |
ہندو مت • اسلام • سکھ مت | |
متعلقہ نسلی گروہ | |
بجاڑ قبیلہ • چوہان • تومر • کسانہ • بھڈانہ • اعوانہ تے ہور گجر قبیلے |
کھٹانہ: (انگریزی: Khatana، ہندی: खट्टाना ) ایہ گجراں دے قبیلے وچوں اک گوت اے۔[۱][۲] جنہاں نے برصغیر پاک و ہند تے وسطی ایشیا وچ ختن بادشاہت توں ریاست سوات تک وکھ وکھ حکومتاں قائم کيتیاں تے جیہناں دا تعلق ترکستان دے قدیم شہر ختن دے یوچی یا ساکا سیسی (آریائی) قبیلے وچوں اے۔[۳][۴][۵]
کھٹانہ لفظ دی اصطلاح
سودھوکھٹانہ قبیلے دا ناں ترکستان (سنکیانگ) دے تاریخی شہر ختن توں نکلیا اے جس دی انہاں نے نیہہ رکھی تے صدیاں تک اس دے حکمران رہے۔[۶][۷] لفظ کھٹانہ دے معنی نيں "کھوٹان دا حان (بادشاہ)" اس وچ "ہ یا ا" دا وادھا سنسکرت بولی دی وجہ توں ہويا جداں گرجر (گجر) نوں گرجرا بولا جاندا سی ، کچھ تریخ دان اس دا مطلب "کھوٹان دا رانا (بادشاہ)" وی کڈدے نيں۔ جنہاں نوں کھوٹانی وی کہیا جاندا اے
کھٹانہ قبیلے دی جغرافیائی تقسیم
سودھوپاکستان
سودھوپاکستان وچ آزاد کشمیر، گلگت بلتستان، خیبر، ہزارا تے پنجاب وچ کافی تعداد وچ آباد نيں۔
بھارت
سودھوبھارت وچ ریاست جموں و کشمیر، ہماچل پردیش، اتراکھنڈ، اترپردیش، ہریانہ، پنجاب، دہلی تے راجستھان وچ وی کافی آباد نيں۔
افغانستان
سودھوافغانستان وچ کاپیسا، بغلان، بلخ، قندوز، تخار، بدخشان، نورستان، لغمان، ننگرہار تے خوست وی کچھ آباد نيں۔
کھٹانہ قبیلے دی تریخ
سودھوتریخ دے جھروکاں توں کلاسیکی عہد، قرون وسطی تے نوآبادیاتی دور دی تھلے لکھے چند ریاستاں ملدی نيں جنہاں دے کھٹانہ گرجر حکمران رہے۔
کھوٹان بادشاہت
سودھوکھوٹان شہر دی نیہہ تیسری صدی ق م دے آس پاس راجہ اشوک دے دور وچ ہند آریائی دے اک گروہ نے رکھی سی[۸][۶] اک نسخے دے مطابق، قدیم ٹیکسلا دے اک قبیلے دے رئیس، جنہاں نے اپنا نسب دیوتا ویشراونا توں ملایا، کہیا جاندا اے انہاں نے اشوک اعظم دے بیٹے راجکمار کنالہ نوں اَنھّا کردتا سی۔ موری شہنشاہ نے انہاں نوں سزا دے طور اُتے ہمالیہ دے شمال وچ جلاوطن کردتا سی۔ جتھے اوہ کھوٹان وچ آباد ہوئے تے اپنے اک رکن نوں بادشاہ منتخب کيتا۔ اک وکھ وکھ وژن دے مطابق ایہ خود راجکمار کنالہ ہی سن جنہاں نے جلاوطنی اختیار کيتی تے کھوٹان بادشاہت (گھسٹانہ / کھسٹانہ / کھوٹانہ) دی نیہہ رکھی۔[۹]
کھوٹان سلطنت وچ ہند آریائی قبیلے دے نال نال ایرانی تے چینی باشندے وی آباد سن ۔ یوچیاں نے جدوں باختر اُتے حملہ کيتا تاں باختر وچ بسنے والے ساکا کچھ شمال وچ کھوٹان تے جنوب مشرق وچ ہندوستان وچ ہجرت کرگئے۔[۱۰] دوسری صدی عیسوی وچ کھوٹان سلطنت دے راجہ وجے کریندی کھٹانہ نے کشانہ سلطنت دے شہنشاہ کنشک دی وسطی انڈیا دے اک شہر ساکیٹا نوں فتح کرنے وچ مدد کيتی۔[۱۱]
اک چھوٹی بادشاہت ہونیکی وجہ توں کھوٹان اُتے چینی خانداناں ہان تے تانگ دا وی بہت اسر و رسوخ رہیا اے کھوٹان دے بادشاہ گوانگدے نے 73ء وچ کھوٹان نوں ہان خاندان دے حوالے کے دتا۔ کھوٹان دے اودوں شیانگنو دے نال تعلقات سن جنہاں نے ہان دے شہنشاہ منگ 57 توں 75ء دے دور وچ کھوٹان اُتے حملہ کيتا تے کھوٹان سلطنت دے دربار نوں مجبور کيتا کہ اوہ انہاں نوں ریشم تے ٹیپسٹری دی شکل وچ سالانہ وڈی رقم ادا کرے۔[۱۲] جدوں ہان فوجی افسر بان چاو کھوٹان دے دربار گیا تاں بادشاہ نے کم توں کم شائستگی دے نال اس دا استقبال کيتا۔ کاہن نے بادشاہ نوں مشورہ دتا کہ اوہ بان توں گھوڑےآں دا مطالبہ کرے تے بان نے کاہن نوں موقع اُتے ہی مار ڈالیا۔ بادشاہ نے، بان دی کارروائی توں متاثر ہو کے، فیر کھوٹان وچ شیانگنو دے ایجنٹ نوں مار ڈالیا تے ہان نوں اپنی بیعت کيتی پیشکش کیتی۔ پر کھوٹان اُتے ہان دا اثر اودوں کم ہويا جدوں ہان دی طاقت وچ کمی آئی۔[۱۳]
نخلستان دیاں ریاستاں دے خلاف تانگ مہم 640ء وچ شروع ہوئی تے کھوٹان تانگ دے قبضے وچ چلا گیا۔ نخلستان دے چار گیریژن قائم کيتے گئے سن، جنہاں وچوں اک کھوٹان سی۔ تبتیاں نے بعد وچ چینیاں نوں شکست دتی تے چاراں گیریژن اُتے قبضہ کر ليا۔ کھوٹان نوں پہلی بار 665ء وچ لیا گیا سی،[۱۴] تے کھوٹانیاں نے اقسو نوں فتح کرنے وچ تبتیاں دی مدد کيتی سی[۱۵] تانگ چینیاں نے بعد وچ 692ء وچ دوبارہ کنٹرول حاصل کر ليا، لیکن این لوشان بغاوت توں کافی حد تک کمزور ہوݨ دے بعد بالآخر پورے مغربی علاقےآں دا کنٹرول کھو بیٹھے۔کھوٹان نوں تبتی سلطنت نے 792ء وچ فتح کيتا تے 851ء وچ اپنی آزادی حاصل کی[۱۶]
10 ويں صدی عیسوی وچ ، بدھ سلطنت کھوٹان واحد شہر دی ریاست سی جسنوں حالے تک ترک ایغور (بدھ) تے ترک قاراخانی (مسلم) ریاستاں نے فتح نئيں کيتا سی۔ دسويں صدی دے آخری حصے وچ ، کھوٹانی قارا خانی خاناتے دے خلاف جدوجہد وچ مصروف ہو گئے۔ کاشغر دے مشرق وچ بدھ شہراں دی اسلامی فتوحات دا آغاز کاراخانی سلطان ستوق بغرا خان دے 934ء وچ اسلام قبول کرنے توں ہويا۔ ستوق بغرا خان تے بعد وچ اس دے بیٹے موسیٰ نے ترکاں دے درمیان اسلام نوں تبدیل کرنے تے فوجی فتوحات وچ مشغول ہوݨ دی کوششاں دی ہدایت کيتی۔[۱۷][۱۸] فیر اسلامی کاشغر تے بدھ کھوٹان دے درمیان اک طویل جنگ ہوئی۔[۱۹] ستوق بغرا خان دے بھتیجے یا پوتے علی ارسلان دے بارے وچ کہیا جاندا اے کہ اوہ بدھاں دے نال جنگ دے دوران ماریا گیا سی۔ [۲۰] کھوٹانیون نے 970ء وچ کارا خانیاں توں کاشغر نوں مختصر وقت کیلیِے لے لیا، تے چینی بیانات دے مطابق، کھوٹان دے بادشاہ نے چینی دربار وچ کاشغر توں پکڑے گئے اک ناچدے ہاتھی نوں خراج تحسین پیش کرنے دی پیشکش کیتی۔[۲۱] 1006ء وچ ، کاشغر دے مسلمان کارا خانی حکمران یوسف قادر خان نے کھوٹان نوں فتح کیتا، جس توں اک ہزار سال دے عرصے اُتے محیط اک آزاد بدھ ریاست دے طور اُتے کھوٹان دا وجود ختم ہو گیا۔[۲۲] کھوٹانیاں تے سونگ چینیاں دے درمیان کچھ رابطے وقفے وقفے توں جاری رہے، لیکن 1063ء وچ سونگ دے اک ماخذ وچ ایہ گل نوٹ کيتی گئی کہ کھوٹان دے حکمران نے خود نوں کارا خان کہیا، جو کہ کھوٹان اُتے کاراخانیاں دے غلبہ دی نشاندہی کردا اے۔ اس طرح اس سلطنت اُتے صدیاں تک حکمرانی کرنے والے خاندان کھوٹان دے مشرق وچ پہاڑاں توں اتر کر شمالی ہند وچ اباد ہوئے۔[۲۳]
کھٹانہ شاہی
سودھو977ء وچ سبکتگین غزنہ دا حکمران بنیا۔ اس دی ریاست دی مشرقی حدود ہندوستان دی ریاست توں ملدی سی جو وادی لمغان توں چناب تک پھیلی ہوئی سی آخری براہمن شاہی راجہ بھیم دیو دی کوئی اولاد نئيں سی اس لئی اس نے لاہور دے راجہ جے پال نوں اپنی سلطنت دا وارث مقرر کيتا جو کہ اک طاقت ور حکمران ثابت ہويا اس دا تعلق گجراں دے شاہی قبیلے کھٹانہ توں سی۔[۲۴][۲۵]
سلطان محمود غزنوی 991ء وچ غزنی دا حکمران بنیا۔ اس نے اپنے باپ دے عہد وچ جے پال دے خلاف لڑائیاں وچ حصہ لیا سی۔ سلطان محمود غزنوی دا پہلا حملہ کوئی باقیدہ حملہ نئيں سی۔ اس دے بعض افسراں نے چند سرحدی قلعے اپنے قبضہ وچ لینے دی کوشش کيتی، جس وچ اوہ کامیاب رہے۔ جے پال نے کثیر جوج دے نال جس وچ بارہ ہزار سوار تِیہہ ہزار پیادے تن سواراں دے نال غزنی دا رخ کيتا۔ سلطان محمود غزنوی نے اس توں مقابلہ کيتا تے جے پال کثیر فوج دے باوجود مسلم فوج دے جانبازاں دے مقابلے وچ نئيں ٹہر سکے۔ سلطان محمود نے ہندو شاہی حکمراناں دے راجگڑھ وہنڈ نوں تاراج کيتا تے جے پال نوں اس دے بیٹےآں تے پوتاں دے نال گرفتار کر ليا۔ جے پال نے اک کثیر رقم تے پنجاہ ہاتھی دینے دا وعدہ کرکے صلح کر لئی۔ جے پال نوں غزنویاں دے مقابلے وچ ایسی شکستاں ہوئیاں سی کہ اوہ شرم دے مارے زندہ نئيں رہنا چاہندا سی۔ چنانچہ اس نے اپنے لڑکے آنند پال نوں جانشین مقرر کر کے خود نوں چدا وچ جلالیا۔
1005ء وچ جدوں محمود غزنوی نے ملتان دے قرمطی حکمران ابوالفتح داؤد دے خلاف خلاف فوج کشی دے لئی وے ہنڈ دا راستہ اخٹیار کيتا۔ آنند پال محمود غزنوی دا باج گزار ہوݨ دے باوجود اس دا راستہ روکنے دی کوشش کيتی، تاں محمود غزنوی نے اسنوں پشاور دے نیڑے شکست فاش دتی۔ واپسی اُتے اس نے جے پال دے دھوہتے سکہہ پال دے سپرد مقتوحہ علاقہ دی حکومت کیتی، جس نے اسلام قبول کر ليا سی، اسنوں اکثر مورخاں نے اسنوں نواسہ شاہ لکھیا اے۔ سکہہ پال نے ایہ دیکھ کے کہ محمود غزنوی دوسرے ملکاں نال جنگ وچ مصروف اے، اسلام ترک کر کے اپنا قدیم مذہب دوبارہ اختیار کر ليا تے سلطان دے خلاف بغاوت کردتی۔ محمود غزنیوی نوں اس دی اطلاع ملی تاں اوہ اپنی مسانوں فوری طور اُتے ختم کر کے برصغیرکی جانب روانہ ہو گیا۔ سکہہ پال نوں لڑائی وچ شکست ہوئی تے اوہ پہاڑاں دی طرف بھج گیا۔ لیکن محمود دے سپاہی اسنوں گرفتار کر کے لائے۔ محمود غزنوی نے اس دے نال چنگا سلوک کيتا تے اس توں تاوان جنگ لے کے اسنوں اک قلعے وچ محصور کر دتا۔
سکہہ پال دی بغاوت ختم کرنے دے بعد اس نے ضروری سمجھیا کہ آنند پال نوں سزا دے، کیوں کہ ملتان دی مہم دے دوران جدوں اوہ پنجاب توں گذرنا چاہندا سی تو، آنند پال معمولی مزاحمت دے بعد فرار ہو گیا سی۔ ہن آنند پال بھانويں کوئی حقیقی طاقت نئيں رہی سی لیکن اوہ سرحد اُتے فتنہ دا واحد تے اہم سبب سی۔ لہذا محمود نے اسنوں سزا دینا ضروری سمجھیا۔ آنند پال نوں وی اندازاہ ہو گیا سی کہ محمود غزنوی اس دے خلاف اقدام کرے گا۔ لہذا اس نے وی تیاری دی تے ہندوراجاواں نوں متحدہ کر کے اک زبر دست فوج ترتیب دینے دی کوشش کيتی تے اس وچ کامیاب رہیا۔ اوہ اس مرتبہ اکیلا نئيں سی، بلکہ اس دے نال اجین، گولیار، کالنجر، قنوج، دہلی تے اجمیر دے راجاواں توں گتھ جوڑ دے کے اک متحدہ محاذ بنا لیا۔ ایشوری پرشاد دے مطابق نسل، مذہب تے حب الوطنی قوتاں ہندو رہتل و سبھیاچار دے تحفظ تے بیرونی حملہ آوراں توں بچانے دے لئی متحد ہوگئياں۔ بیان کيتا جاندا اے کہ آنند پال دے متحدہ محاذ وچ تِیہہ ہزار دی تعداد وچ ہندو کھوکر قبیلہ دے جوان شامل ہو گئے سن ۔ لیکن سپاہ ایہ وڈی تعداد خوفزدہ کرنے دے لئی کافی سی لیکن میدان جنگ وچ جوہر دکھانے دے لئی نئيں۔ نتیجہ ایہ ہويا کہ وے ہنڈ دے نیڑے میدان جنگ وچ گھمسان دا رن پيا تاں ہندو فوج بھج نکلی تے بے شمار مال غنیمت محمود غزنوی دے ہتھ آیا۔ باوجود شکست کھانے دے آنند پال باز ہمت نئيں ہارا سی۔ ہن اس دا راجگڑھ نندانا سی۔[۲۶]
آنند پال دی مخالفت دا امکان ختم نئيں ہويا سی، چنانچہ محمود غزنوی نے 1009ء توں 1010ء وچ اس اُتے حملہ کر دتا۔ آنند پال نے مجبور ہو کے سر خم تسلیم کيتا تے وعدہ کيتا کہ اوہ ہر سال غزنہ نوں خراج ادا کردا رہے گا، اس دے علاوہ محمود غزنوی دی فوج نوں اک دستہ وی مہیا کرے گا۔ خآنند پال دے بعد اس دا پُتر ترلوچن پال حکمران بنیا۔ اس دا روئیہ وی ٹھیک نئيں سی۔ لہذا سلطان نوں اس دے خلاف کارروائی کرنا ضروری سی ترلوچن پال نوں جدوں پتہ چلا کہ سلطان اس دے خلاف جنگ دا ارادہ کر رہیا اے تاں اپنی جگہ بھیم پال دے سپرد نندانا دا قلعہ کر کے خود کشمیر چلا گیا۔ سلطان نے اک مختصر سی لڑائی وچ بھیم پال نوں شکست دے کے نندانا دے قلعہ نوں فتح کر ليا تے ترلوچن دی تلاش وچ کشمیر روانہ ہويا تے اسنوں شکست دے دتی مگر اوہ ہتھ نئيں آیا۔[۲۷]
ریاست سمٹھار
سودھوریاست سمٹھار وسطی ہندوستان وچ گوالیار دے مشرق وچ واقع اک ریاست سی۔ جس دی نیہہ چندرابھان سنگھ گوجر تے اس دے پوتے مدن سنگھ گوجر نے 1760ء وچ رکھی ۔1947ء تک اس گوجر ریاست اُتے 5 گوجر راجاں ،1 رانی تے 4 مہاراجاں نے حکومت کيتی تے ایہ سب دے سب کھٹانہ گوجر سن ۔1877ء دے بعد انہاں کھٹانہ گوجر بادشاہاں نوں انگریز سرکار دی طرف توں 11 توپاں دی سلامی دتی جاندی سی تے ایہ روایت 1947ء تک باقی رہی ۔ 1947ء وچ آخری کھٹانہ گوجر بادشاہ چرن سنگھ جودیو نے بطور نیم خود مختار ریاست انڈیا دے نال الحاق کيتا ۔ لیکن بعد وچ 1972ء وچ ایہ ریاست مکمل طور اُتے بھارت وچ ضم کر لئی گئی ۔ایہ قلعہ انہاں کھٹانہ گوجر بادشاہاں دی چيتا گار اے ۔ اس کھٹانہ خاندان دے بزرگاں دا تعلق راجستھان توں سی ۔
ریاست سوات
سودھوریاست سوات اُتے حکمرانی کرنے والا میانگل شاہی خاندان گجراں دے کھٹانہ قبیلہ نال تعلق رکھدا اے۔1917ء وچ اک جرگے نے میانگل شہزادہ عبدالودود نوں مقرر کیتا، جو سوات دے شاہی خاندان دے بانی سن ۔ انگریزاں نے اس حکمران تے ریاست نوں 1926ء وچ اک شاہی ریاست دے طور اُتے تسلیم کيتا۔ 1947ء وچ پاکستان دی آزادی دے بعد، حکمران نے کافی خود مختاری برقرار رکھدے ہوئے ریاست نوں پاکستان وچ شامل کر ليا۔ سوات دے حکمران نوں 1966ء وچ 15 توپاں دی موروثی سلامی دتی گئی۔ سوات لبریشن موومنٹ (SLM) دی طرف توں آمرانہ حکمرانی دے خلاف شروع کيتی گئی مہم دے نتیجے وچ 1969ء وچ ریاست دا خاتمہ ہويا۔ اس دے نتیجے وچ ریاست نوں موجودہ پاکستان وچ شامل کر ليا گیا۔
کھٹانہ قبیلے دیاں شاخاں
سودھوگجگاہیہ
سودھوگج، ہاسی گاہی سوار، گجگاہیہ فصیل سوار
ٹھلہ
سودھویہ کھٹانہ گوجر دی شاخ اے انہاں دا مورث راجہ ٹھلہ تھااس دتی اولاد پنجاب وچ آئی تے کئی جگہ زمین آباد دی انہاں دی ملکیت موضع دہڑ وغیرہ وچ اے۔ اک پنڈ ٹھلہ وی انہاں دے ناں اُتے آباد اے۔
ڈوئیے
سودھویہ کھٹانہ دی شاخ نيں، انہاں دے مورث اعلیٰ دا ناں ڈوئیے سی۔ اس دی اولاد وچوں کوئی شخص پنجاب آیا۔ پہلے مرالہ ضلع گجرات وچ جو کہ اک مشہور موضع اے، مقیم رہیا۔ اس دے بعداس دتی اولاد دوسرے مواضع وچ پھیل گئی۔ اس علاقہ وچ اس خاندان دے ناں اُتے اک موضع ڈوئیے اے۔ انہاں دی ملکیت موضع رنگھڑ، دھونی تے بگنہ وغیرہ وچ اے۔
رلائٹے
سودھویہ کھٹانہ دی شاخ اے۔ انہاں دے مورث اعلیٰ دی اولاد وچوں بھاگو نامی شخص پہلے دیونہ، پتہ کندہ گجرات وچ آیا تے فیر ایہ لوک ڈنگہ تپہ بالا وچ چلے گئے۔ بعض کہندے نيں کہ جو شخص کھیتی وچ شریک ہوئے۔ اسنوں پنجابی وچ رلٹا کہندے نيں چونکہ انہاں دا بزرگ کسی پنڈ وچ جا کے شریک کاشت ہوگیا سی۔ اس لئی انہاں دا ناں رلائٹا پڑگیا۔ اس گوت دے لوک وکھ وکھ مواضع وچ رہندے نيں۔ ایہ بہت ہوشیار خاندان اے۔ ساڈی رائے وچ رلائٹا دی ناں وجہ معقول نئيں اے کوئی تے ہی وجہ ہوئے گی۔
دہڑ
سودھویہ وی خاندان کھٹانہ قبیلے دی شاخ اے۔ بعض کہندے نيں ایہ راجہ دہڑ دی اولاد توں نيں جس دی حکومت ملک سندھ وچ سی دہڑ گوت براہمناں وچ وی پائی جاندی اے جسنوں ڈار توں وی موسوم کيتا جاندا اے۔ گجر قبیلے دی گوتاں براہمن تے کھشتری دونے زاتاں وچ پائی جاندیاں نيں۔ تے خاندان دہڑ دی تریخ مکمل و مفصل اے۔ انہاں دی ملکیت ضلع گجرات وچ کئی مواضع وچ اے۔ دہڑ اک موضع اس خاندان دے ناں وی اے۔ دہڑ، میانہ چک تے اتم وچ انہاں دی کافی جماعت آباد اے تے شریف و معزز اے۔
بانٹھ
سودھویہ اپنا شجرہ نسب کھٹانہ توں ملاندے نيں تے بیان کردے نيں کہ انہاں دا مورث گجرات سلطنت کٹھیاوار توں آیا تے ضلع گجرات وچ موضع بانٹھ آباد کيتا۔ ہن ایہ خاندان کئی پنڈ وچ مالک زمین اے۔ میرا خیال اے کہ ایہ برہ خاندان دے بھائی بند نيں علیحدہ نئيں نيں۔ راجہ مل دا اک فرزند بانٹھ سی۔ ن غنہ کدی حزف ہُندا اے تے کدی بحال رکھیا جاندا اے۔ بانٹھ تے باٹھیا وکھ خاندان نئيں نيں۔ چونکہ ضلع گجرات وچ کھٹاناں دی کثرت سی اس لئی اکثر خانداناں نے خود نوں کھٹانہ لکھوایا۔
گیگی
سودھوگیگی تنور گجر نيں تے اپنا شجرہ نسب کھٹانہ قبیلے توں ملاندے نيں۔ ایہ وکھ وکھ مواضع راجوال، چوہدووال، دُھپ سڑی، خواص پور، سیدا گول، مٹوانوالہ وغیرہ وچ رہندے نيں۔ گجرات وچ دو موضع گیگیاں انہاں دے ناں اُتے نيں۔ ایہ شریف طبع، محنتی تے جفاکش نيں۔ گجرات وچ شیر شاہ غازی ايسے خاندان دے درخشدہ گوہر سن ۔ جنہاں دے سجادہ نشین سادات اکرام نيں تے انہاں دے ہزاراں مرید نيں۔ کہندے نيں کہ ایہ اپنے زمانے وچ قطب جتھے سن ۔ دور دور ملکاں توں آکے لوک انہاں دی بیعت کيتا کردے سن ۔ اک سید وی مرید تھاجو عالم و عارف سی اسنوں اپ نے سجادہ نشین کيتا۔
بھنڈ
سودھویہ کھٹانہ دی شاخ تے کامل معروف دی اولاد توں نيں۔ بھنڈ پنجابی وچ شوروغل تے جھگڑے نوں کہندے نيں۔ چونکہ انہاں دا مورث اکثر لوکاں توں لڑدا رہندا تے چھوٹی چھوٹی گل اُتے جھگڑے اٹھاندا سی۔ اس لئی اس دا ناں بھنڈ مشہور ہوگیا۔ بعض کہندے نيں بھنڈ نقال نوں کہندے نيں چونکہ ایہ لوکاں دی نقلاں کردا سی اس لئی اسنوں بھنڈ کہنے لگے۔ اس خاندان دے ناں اُتے فتہ بھنڈ، کمال بھنڈ، راجو بھنڈ وغیرہ مواضع نيں ایہ لوک جنگجو، ناعاقبت اندیش نيں مگر محنت، جرات و تہور دی وجہ توں اچھے سپاہی نيں۔
کھٹانہ شخصیتاں
سودھونامور
سودھو- آمنہ کھٹانہ ( نشریاتی صحافی، اینکر پرسن )
- طیب امین تیجا ( گلوکار، ادیب )
- میاں گل حسن اورنگزیب ( سینئر بیرسٹر ، جج اسلام آباد ہائیکورٹ )[۲۸]
- میاں گل محمود اورنگزیب ( ڈاکٹر، سینئر سرجن)[۲۸]
- میاں گل اکبر زیب ( سابق سفارتکار )[۲۸]
- میاں ضیاء الرحمن ( سیاستدان )
- میاں گل اسفندیار امیرزیب ( سیاستدان، سابق صوبائی وزیر تعلیم خیبرپختونخوا )[۲۸]
شاہی
سودھو- میاں گل عدنان اورنگزیب ( سیاستدان، سابق ممبر قومی اسمبلی، الیکٹریکل انجینئر )[۲۸][۳۰]
- میاں گل اورنگزیب ( ولی عہد ریاست سوات، سیاستدان، گورنر بلوچستان تے خیبرپختونخوا، سابق ممبر قومی اسمبلی )[۲۸]
- میاں گل جہانزیب ( والی ریاست سوات، نواب آف سوات )[۲۸]
- میاں گل عبدالودود ( والی ریاست سوات )[۲۸]
- میاں گل عبدالغفور المعروف سیدو بابا (اخوند سوات، بانی میاں گل خاندان)[۲۸]
- مہاراجہ جے پال کھٹانہ ( شاہی خاندان پنجاب تے کابل دا راجہ)[۲۴][۲۵]
ہور دیکھو
سودھو
حوالے
سودھو- ↑ Rahi, Dr Javaid (2018-01-01). "The GUJJARS Vol -04 History and Culture of Gujjar Tribe : Ed. Dr. Javaid Rahi". The Gujjars Vol 04. https://www.academia.edu/41725937.
- ↑ Hassan Chauhan, Rana Ali (1998). A Short History Of The Gurjars: Past And Present, 1st (in English, Urdu), Lahore, Pakistan: Chauhan Publications, 128. ISBN 9789698419004.
- ↑ Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India. Atlantic Publishers, 193. ISBN 978-8171566181.
- ↑ Rahi, Dr Javaid. The GUJJARS -Vol : 01 A Book on History and Culture of Gujjar Tribe : Ed Javaid Rahi. https://www.academia.edu/41978043.
- ↑ Kazuo Enoki (1998), "The So-called Sino-Kharoshthi Coins," in Rokuro Kono (ed.), Studia Asiatica: The Collected Papers in Western Languages of the Late Dr. Kazuo Enoki, Tokyo: Kyu-Shoin, pp. 396–97.
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ Emmerick, R. E. (14 اپریل 1983). "Chapter 7: Iranian Settlement East of the Pamirs", in Ehsan Yarshater: The Cambridge History of Iran, Vol III: The Seleucid, Parthian, and Sasanian Periods, Part 1. Cambridge University Press; Reissue edition, 263. ISBN 978-0-521-20092-9.
- ↑ Stein, Aurel. On Ancient Central-Asian Tracks : vol.1, 91.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India. Atlantic Publishers, 193. ISBN 978-8171566181.
- ↑ Yu Taishan (جون 2010). "The Earliest Tocharians in China". Sino-Platonic Papers: 21–22. http://sino-platonic.org/complete/spp204_tocharian_china.pdf.
- ↑ Mentioned by the 8th-century Tibetan Buddhist history, The Prophecy of the Li Country. Emmerick, R. E. 1967. Tibetan Texts Concerning Khotan. Oxford University Press, London, p. 47.
- ↑ Christopoulos, Lucas (اگست 2012), "Hellenes and Romans in Ancient China (240 BC – 1398 AD)," in Victor H. Mair (ed), Sino-Platonic Papers, No. 230, Chinese Academy of Social Sciences, University of Pennsylvania Department of East Asian Languages and Civilizations, p. 22, ISSN 2157-9687.
- ↑ Rafe de Crespigny (14 مئی 2014). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23-220 AD). Brill Academic Publishers, 5. ISBN 9789047411840.
- ↑ Beckwith, Christopher I. (16 مارچ 2009). Empires of the Silk Road: A History of Central Eurasia from the Bronze Age to the Present. Princeton University Press, 130. ISBN 978-1-4008-2994-1.
- ↑ Beckwith, Christopher I. (28 مارچ 1993). The Tibetan Empire in Central Asia: A History of the Struggle for Great Power Among Tibetans, Turks, Arabs and Chinese During the Early Middle Ages. Princeton University Press, 34. ISBN 978-0-691-02469-1.
- ↑ Beckwith 1987, p. 171.
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےMillward2007
لئی۔ - ↑ Valerie Hansen (17 جولائی 2012). The Silk Road: A New History. Oxford University Press, 226–. ISBN 978-0-19-993921-3.
- ↑ (2008) Kashgar: Oasis City on China's Old Silk Road. Frances Lincoln, 13–. ISBN 978-0-7112-2913-6.
- ↑ (1994) International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania. Taylor & Francis, 457–. ISBN 978-1-884964-04-6.
- ↑ (1983-04-14) "Chapter 7, The Iranian Settlements to the East of the Pamirs", in E. Yarshater: The Cambridge History of Iran. Cambridge University Press, 271. ISBN 978-0-521-20092-9.
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےMillward20072
لئی۔ - ↑ (20 جولائی 2007) in Matthew Tom Kapstein: Contributions to the Cultural History of Early Tibet. Brill, 96. ISBN 978-9004160644.
- ↑ ۲۴.۰ ۲۴.۱ ۲۴.۲ ۲۴.۳ «[آریانا] افغانستان دا پرانا نام». منڈيگک (به Urdu). بایگانیشده از اصلی در ۲۰۲۲-۱۱-۲۹. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۳۰.
- ↑ ۲۵.۰ ۲۵.۱ ۲۵.۲ ۲۵.۳ Rana Ali, Hassan Chuhan (1998). A Short History Of The Gurjars: Past And Present, 1st (in English, Urdu), Lahore, Pakistan: Chauhan Publications, 143. ISBN 9789698419004.
- ↑ ہاشمی, انوار. تریخ پاک وہند, 42 -43.
- ↑ معین الدین, ڈاکٹر معین الدین. عہد قدیم تے سلطنت دہلی۔, 247 توں 258.
- ↑ ۲۸.۰ ۲۸.۱ ۲۸.۲ ۲۸.۳ ۲۸.۴ ۲۸.۵ ۲۸.۶ ۲۸.۷ ۲۸.۸ «The Walnut Heights ::». www.thewalnutheights.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۳۰.
- ↑ Maqsood، Sehrish. «Anwar Ali Profile, Height, Age, Career, Family & Networth». Pakistani.PK (به English). دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۳۰.
- ↑ valley، Residence Swat؛ PakistanGr، PakistanName Miangul AurangzebNationality PakistaniParents Miangul AurangzebEthnicity Khatana GujjarKnown for PoliticianCitizenship؛ University، parents Miangul Jahan ZebFull Name Miangul Adnan AurangzebAlma mater Northeastern؛ University، United StatesEducation Northeastern؛ College، Aitchison (۲۰۱۴-۰۱-۱۸). «Miangul Adnan Aurangzeb – Alchetron, the free social encyclopedia». Alchetron.com (به English). دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۳۰.