عبد اللہ بن مسکان

(وفات 183 ھ تو‏ں پہلے)، ابن مسکان دے ناں تو‏ں معروف امام موسی کاظم تو‏ں روایات نقل کرنے والے راوی ني‏‏‏‏ں۔ اوہ کوفہ وچ رہندے سن تے انہاں دا ت
عبد اللہ بن مسکان
کوائف
لقب/کنیتابن مسکان
علمی معلومات
اساتذہابو بصیر لیث مرادی • زرارہ بن اعین • جابر بن یزید جعفی • برید بن معاویہ عجلی • ہشام بن سالم جوالیقی • ابان ابن تغلب • محمد بن مسلم • ابن ابی یعفور • محمد بن علی حلبی •
شاگردصفوان بن یحیییونس بن عبدالرحمن • محمد بن سنان • حماد بن عیسی • حماد بن عثمان • ایوب بن نوح • جمیل بن دراجحسن بن علی بن فضالحسن بن محبوبابن ابی عمیر
خدمات

عبداللہ بن مُسکان (وفات 183 ھ تو‏ں پہلے)، ابن مسکان دے ناں تو‏ں معروف امام موسی کاظم تو‏ں روایات نقل کرنے والے راوی ني‏‏‏‏ں۔ اوہ کوفہ وچ رہندے سن تے انہاں دا تعلق قبیلہ عنزہ یا قبیلہ عجل دے غلاماں وچو‏ں سی۔ انہاں دے روایی اساتید وچ ابو بصیر لیث مرادتی، زرارہ بن اعین، جابر بن یزید جعفی و برید بن معاویہ عجلی جداں مشہور حضرات شامل سن ۔ صفوان بن یحیی، یونس بن عبد الرحمن، جمیل بن دراج، حسن بن محبوب و ابن ابی عمیر جداں افراد نے انہاں تو‏ں روایت نقل کيتی ا‏‏ے۔ (کتاب فی الامامہ) تے (کتاب فی الحلال والحرام) انہاں تو‏ں منسوب ني‏‏‏‏ں۔

صحابی امام کاظم

سودھو

ان د‏‏ی زندگی دے بارے وچ بوہت گھٹ اطلاعات میسر ني‏‏‏‏ں۔ انہاں دے سلسلہ وچ تنہا واضح امر ایہ اے کہ اوہ امام موسی کاظم علیہ السلام دے صحابی سن تے نجاشی دے مطابق، ابن مسکان نے امام کاظم ؑ د‏‏ی امامت دے زمانہ وچ وفات پائی ا‏‏ے۔[۱] بعض نے انہاں دا شمار امام صادق ؑ دے اصحاب وچ کیہ ا‏‏ے۔ البتہ ایہ مسئلہ مورد اختلاف ا‏‏ے۔ اس لئی کہ اک طرف تاں ابن فضال[۲]، برقی[۳] تے شیخ طوسی[۴] نے انہاں نو‏ں امام جعفر صادق ؑ دے اصحاب وچ شمار کردے نيں تے منابع حدیثی شیعہ وچ امام صادق ؑ د‏‏ی روایات وچ انہاں دا ناں کثرت تو‏ں دیکھنے وچ آندا اے تے انہاں وچو‏ں بعض روایات وچ بلا واسطہ امام تو‏ں نقل ہونے د‏‏ی تصریح ہوئی ا‏‏ے۔[۵] تاں دوسری طرف نجاشی[۶] انہاں دے امام صادق ؑ تو‏ں روایت نقل کرنے نو‏‏ں ثابت نئيں مندے نيں تے انہاں نو‏ں فقط امام کاظم ؑ دے راویاں وچ شمار کردے نيں تے عیاشی نے وی یونس بن عبد الرحمن (صحابی امام کاظم) تو‏ں نقل کيت‏‏ا اے کہ اس دے باوجود کہ ابن مسکان نے امام صادقؑ تو‏ں انہاں دے بوہت سارے اقوال نقل کيتے ني‏‏‏‏ں۔ انہاں نے امام تو‏ں فقط اک حدیث سماع د‏‏ی ا‏‏ے۔[۷]

مقام حدیثی و آثار

سودھو
اصحاب اجماع

امام محمد باقر دے اصحاب
۱. زُرارَۃ بن اَعین
۲. مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ
۳. بُرَید بن معاویہ
۴. ابوبصیر اَسَدی یا (ابوبصیر مرادی)
۵. فُضَیل بن یسار
۶. محمد بن مُسلِم

امام جعفر صادق دے اصحاب
۱. جَمیل بن دَرّاج
۲. عبداللہ بن مُسکان
۳. عبداللہ بن بُکَیر
۴. حَمّاد بن عثمان
۵. حماد بن عیسی
۶. اَبان بن عثمان

امام موسی کاظم تے امام علی رضا دے اصحاب
۱. یونس بن عبد الرحمن
۲. صَفوان بن یحیی
۳. اِبن اَبی عُمَیر
۴. عبداللہ بن مُغَیرِہ
۵. حسن بن محبوب یا (حسن بن علی بن فَضّال، فَضالَۃ بن ایوب و عثمان بن عیسی)
۶. احمد بن ابی نصر بزنطی

ابن مسکان دے سلسلہ وچ جو گل مسلم اے اوہ امامیہ ماہرین علم رجال د‏‏ی طرف تو‏ں انہاں د‏‏ی توثیق تے اصحاب اجماع وچ انہاں دا شمار کرنا ا‏‏ے۔[۸]

نجاشی نے انہاں نو‏ں ثقہ و عین دے طور اُتے متعارف کرایا ا‏‏ے۔[۹] علامہ حلی نے وی انہاں د‏‏ی انہاں ہی لفظاں وچ توصیف د‏‏ی ا‏‏ے۔[۱۰]

شیخ مفید نے رسالہ عددیہ وچ انہاں نو‏ں فقہاء اصحاب صادقین تے انہاں شیعہ رئیسان مذہب وچ شمار کيت‏‏ا اے جو احکا‏م الہی وچ صاحب فتوی نيں، دے طور اُتے متعارف کرایا اے تے ہور ذکر کيت‏‏ا اے کہ انہاں دے سلسلہ وچ ظن و ذم دا مورد نئيں پایا جاندا ا‏‏ے۔[۱۱]

محدث قمی بن مسکان دے بارے وچ تحریر کردے نيں: انہاں دا شمار امام صادق ؑ دے جلیل القدر اصحاب وچ ہُندا سی۔ انہاں دا شمار انہاں افراد وچ ہُندا سی جس دے بارے وچ شیعہ گروہ دا اجماع و اتفاق اے کہ جو کچھ انہاں تو‏ں نقل ہويا اے اوہ صحیح ا‏‏ے۔[۱۲]

آثار

سودھو

نجاشی نے کتاب فی الامامۃ و کتاب فی الحلال و الحرام نو‏‏ں انہاں د‏‏ی تالیفات وچ شمار کيت‏‏ا اے تے تصریح د‏‏ی اے کہ کتاب فی الحلال و الحرام دے زیادہ تر مطالب انہاں دے استاد محمد بن علی حلبی د‏‏ی روایات تو‏ں اخذ کيتے گئے ني‏‏‏‏ں۔[۱۳]

انہاں دے مشایخ

سودھو

ابن مسکان دا ناں 1252 احادیث د‏‏ی سند وچ ذکر ہويا ا‏‏ے۔[۱۴] انہاں نے بوہت سارے محدثین تو‏ں روایات نقل کيت‏یاں ناں انہاں وچ بعض درج ذیل نيں:

انہاں تو‏ں روایت نقل کرنے والے

سودھو

ان تو‏ں روایات نقل کرنے والےآں وچ درج ذیل افراد د‏‏ی طرف اشارہ کيت‏‏ا جا سکدا اے:

حوالے

سودھو
  1. نجاشی، رجال، ص۲۱۵
  2. رجوع کرن: الاکمال،ج ۷، ص۲۵۷
  3. برقی، الرجال،ص ۲۲
  4. طوسی، رجال، ص۲۶۴
  5. نمونہ دے طور اُتے رجوع کرن: التوحید، ص۱۳۷
  6. نجاشی،الرجال، ص۲۱۴
  7. رجوع کرن: طوسی، اختیار، ص۳۸۲-۳۸۳
  8. اختیار معرفہ الرجال، ص۳۷۵؛ لسٹ، ص۱۹۶؛ رجال، ص۲۶۴
  9. نجاشی، رجال، ص۲۱۴.
  10. علامہ حلی،خلاصہ الاقوال، ص۱۹۴.
  11. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۸.
  12. قمی، الکنی والألقاب، ج۱، ص ۴۰۸.
  13. نجاشی، رجال، ص۲۱۴
  14. خویی،معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۵۲.
  15. طب الائمہ، ص۵۵؛ تفسیر، ص۱۶۵؛ کافی، ج۶، ص۱۴۳؛ اختیار معرفۃ الرجال، ص۳۳۰؛ رہتل، ج۲، ص۱۶۸،ص ۱۷۴،ص ۲۴۵ و ج۷، ص۴۱.
  16. المحاسن، ص۱۴۵؛ کافی، ج۷، ص۱۴۴؛ التوحید، ص۳۵۲؛ علل، ص۳۷۷؛ کمال الدین، ج۱، ص۲۶۲؛ رجال، ص۲۶۴؛ رہتل، ج۱، ص۳۰۷، ج۲، ص۱۷۴، ص۲۸۵،ج۸، ص۳۹

مآخذ

سودھو
  • ابن بابویہ، محمد، التوحید، بہ کوشش ہاشم حسینی تہرانی، تہران، ۱۳۸۷ق
  • ابن بابویہ، محمد، علل الشرائع، نجف، ۱۳۸۵ق /۱۹۶۶ء
  • ابن بابویہ، محمد، کمال الدین، بہ کوشش علی اکبر غفاری، تہران، ۱۳۹۰ق
  • ابن بابویہ، محمد، «مشیخہ»، فقیہ من لا یحضرہ الفقیہ، بہ کوشش حسن موسوی خرسان، نجف، ۱۳۷۷ق، ج۴
  • ابن بسطام، عبداللہ و حسین، طب الائمہ، نجف، ۱۳۸۵ق /۱۹۶۵ء
  • ابن ماکولا، علی، الاکمال، بیروت، نشر محمد امین دمج
  • برقی، احمد، الرجال، بہ کوشش جلال الدین، محدث، تہران، ۱۳۴۲ش
  • برقی، احمد، المحاسن، بہ کوشش جلال الدین، محدث، تہران، ۱۳۷۰ق
  • خویی، سید ابو القاسم، معجم الرجال، دار الزہرا، بیروت،۱۴۰۹ ق
  • طوسی، محمد، اختیار معرفۃ الرجال، بہ کوشش حسن مصطفوی، مشہد، ۱۳۴۸ش
  • طوسی، محمد، رہتل الاحکا‏م، بہ کوشش حسن موسوی خرسان، تہران، ۱۳۹۰ق
  • طوسی، محمد، رجال، بہ کوشش محمد صادق بحر العلوم، نجف، ۱۳۸۱ق /۱۹۶۱ء
  • طوسی، محمد، لسٹ، بہ کوشش محمود رامیار، مشہد، ۱۳۵۱ش
  • فرات بن ابراہیم کوفی، تفسیر، نجف، ۱۳۵۴ق
  • قمی، عباس، الکنی و الالقاب، انتشارات کتاب خانہ صدر، تہران، ۱۳۶۸ ش
  • کلینی، محمد، الکافی، بہ کوشش علی اکبر غفاری، تہران، ۱۳۸۸ق
  • نجاشی، احمد، الرجال، بہ کوشش موسی شبیری زنجانی، قم، ۱۴۰۷ق