المستعین باللہ
امیرالمومنین | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
(عربی وچ: أبو العباس أحمد المستعين بالله) | ||||
جم | سنہ 836
| |||
وفات | 17 اکتوبر 866 (29–30 سال) | |||
وجہ وفات | سر قلم | |||
طرز وفات | سزائے موت | |||
شہریت | خلافت عباسیہ | |||
مذہب | سنیت | |||
والد | محمد ابن المعتصم باللہ | |||
والدہ | مخارق | |||
بہن/بھائی | ||||
خاندان | خاندان بنو عباس | |||
ہور معلومات | ||||
پیشہ | سیاست دان ، خلیفہ | |||
پیشہ ورانہ زبان | عربی | |||
ترمیم |
المستعین باللہ (پیدائش: 836ء– وفات: 27 اکتوبر 865ء) خلافت عباسیہ دا بارہواں خلیفہ سی جس نے 862ء توں 866ء تک حکومت کیتی۔ المستعین باللہ دے مختصر عہد خلافت وچ خلافت عباسیہ نوں سرحدی حدود وچ مختلف نقصانات جھیلنے پئے۔ المتوکل علی اللہ دے بعد المستعین دوسرا خلیفہ سی جسنوں قتل کيتا گیا۔ مستعین باللہ دا عہد خلافت انتشار سامراء دے دورانیہ وچ گزریا۔ 865ء وچ اُسنوں المعتز باللہ دے حکم اُتے قتل کر دتا گیا۔
ناں و نسب
سودھومستعین دا ناں احمد بن المعتصم باللہ اے۔ کنیت ابو العباس تے خطاب المستعین باللہ اے۔[۱] مستعین دا والد عباسی خلیفہ المعتصم باللہ العباسی سی جدوں کہ والدہ مخارق سی جو اک ام ولد سی تے صقلیہ دی رہنے والی سی۔ مستعین متوکل علی اللہ دا بھائی سی۔[۲] مستعین دا نسب ایويں اے :
المستعین باللہ ابو العباس احمد بن محمد بن المعتصم باللہ ابن ہارون الرشید بن موسیٰ الہادی بن المہدی باللہ بن ابو جعفر المنصور بن محمد ابن علی ابن عبداللہ ابن عبد اللہ بن عباس رضی اللہ عنہ ابن عباس بن عبد المطلب رضی اللہ عنہ۔
ولادت تے حلیہ
سودھومستعین دی ولادت 221ھ/ 836ء وچ بغداد وچ ہوئی۔[۳][۴] اُس وقت اُس دا دادا المعتصم باللہ خلیفہ سی۔ مستعین دا گورا رنگ ملاحت لئی ہويا سی۔ چہرے اُتے چیچک دے نشانات سن تے بولی وچ لکنت یعنی توتلا پن سی۔ نہایت لحیم جسم تے داڑھی سیاہ سی۔[۲][۵]
عہد خلافت
سودھو- ہور ویکھو : المنتصر باللہ، انتشار سامراء
جب المنتصر باللہ دا انتقال ہويا تاں اراکین سلطنت یعنی ترک امرا نے مشورہ کيتا کہ المتوکل علی اللہ دی اولاد توں کسی نوں تخت اُتے بٹھایا جائے، کچھ اراکین دی رائے سی کہ احمد بن محمد المعتصم باللہ نوں منتخب کر ليا جائے کہ اوہ ساڈے اُستاد دا بیٹا (یعنی پوتا) اے (ترکاں نوں المعتصم باللہ دے عہدِ حکومت وچ اقتدار ملنا شروع ہويا سی، اِسی لئی اوہ المعتصم باللہ نوں اپنا استاد سمجھدے سن )، چنانچہ اِسی رائے اُتے اتفاق ہوئے گیا تے احمد بن محمد بن المعتصم باللہ نوں المستعین باللہ دا لقب دے کے بیعت دے لئی تیار کيتا گیا۔[۲] بغاء الکبیر، بغاء الصغیر تے اتامش ترکی نے اتراکِ مفارینہ تے اشروشینہ دے امرا توں حقِ انتخابِ خلیفہ لے کے موسیٰ ابن شاکر منجم دی رائے توں احمد بن محمد بن المعتصم باللہ دی تخت نشینی 8 جون 862ء تجویز کيتی۔[۶] لیکن ترکاں دی اک تھوڑی جہی جماعت نے اُس دی خلافت توں انکار کردے ہوئے بغاوت دی تے المعتز باللہ تے المنصور دے نعرے لگائے تے اپنے اسيں خیالاں نوں جمع کر ليا۔ مستعین دی مدد وچ اُنہاں دی فوج آگئی تاں دونے گروہاں وچ کچھ دن تک سخت لڑیائی ہُندی رہی، ہر طرف توں متعدد انسان قتل ہوئے۔ بغداد دے بوہت سارے گھرانے پرت لئی گئے۔ مختلف قسم دے فتنے کھڑے ہوئے۔ بالآخر مستعین دی خلافت قائم ہوئے گئی۔ سرکاری عہدےآں توں ناپسندیدہ افراد نوں معزول کر دیاگیا۔[۱][۷][۸][۹]
عہد خلافت دے متفرق واقعات
سودھو- ہور ویکھو : بغاء الکبیر، عرب بازنطینی جنگاں
248ھ
سودھو- جمادی الثانی 248ھ وچ بغاء الکبیر فوت ہويا۔ مستعین نے اُس دے بیٹے موسیٰ ابن بغا نوں اُس دی جگہ بحال کر دتا جو بلند خیال و بلند ہمت سی۔ خلافت عباسیہ دی مشرقی و مغربی حدود نوں اُس نے محفوظ کيتا۔ محکمہ ڈاک تے برید دا انتظام وی موسیٰ ابن بغاء دے سپرد کيتا گیا۔[۱۰]
- 248ھ وچ اہل حمص نے اپنے حاکم دے خلاف بغاوت کردے ہوئے اُسنوں شہر توں باہر کڈ دتا، تب مستعین نے اُنہاں دے سرکردہ لوکاں نوں گرفتار کرکے اُنہاں دے مکانات نوں منہدم کرنے دا حکم جاری کيتا۔
- ذوالحجہ 248ھ/ فروری 863ء وچ محمد بن سلیمان الزینبی نے لوکاں نوں حج کروایا۔[۱۱]
- والی خراسان طاہر بن عبد اللہ بن طاہر فوت ہويا۔[۱۲]
- اِس سال مستعین نے اتامش وزیر نوں مصر تے مغرب اُتے حاکم مقرر کر دتا۔[۱۱]
249ھ
سودھو- 864ء وچ حسن ابن زید علوی نے طبرستان نوں زیرنگاں کر ليا تے بحیثیتِ امیر طبرستان 37 سال تک فرمانروائی کردا رہیا۔[۱۳] حسن ابن زید دی تخت نشینی توں شمالی ایران دی علویہ سلطنت دا قیام عمل وچ آیا جسنوں مؤرخین طبرستان دی دولت علویہ دے ناں توں پکاردے نيں۔
- ماہِ صفر 249ھ/ اپریل 863ء وچ بغداد وچ فتنہ برپا ہويا۔ وجہ ایہ سی کہ عوام الناس اُنہاں اُمراء نال نفرت کرنے لگے سن جنہاں نے خلافت اُتے زبردستی قبضہ کرنے دی کوشش کيتی سی تے خلیفہ المتوکل علی اللہ نوں قتل کر دتا سی۔ اِس قتل دے بعد المنتصر باللہ تے مستعین باللہ نوں وی کمزور کر دتا سی۔ عوام نے بغداد دے جیل خانہ اُتے حملہ کر دتا تے تالے توڑ کر تمام قیدیاں نوں آزاد کروالیا۔ اِس دے بعد ایہ لوک بغداد دے دونے اطراف وچ واقع پلاں اُتے گئے تے اک پل نوں توڑ کر اگ لگیا دی۔ عوام الناس دی کثیر جماعت جمع ہوئے گئی تے بوہت سارے علاقےآں وچ پرت مار مچائی۔ ایہ سب واقعات مشرقی بغداد وچ رونما ہوئے۔ اِس تمام فتنہ دی وجہ ایہ ہوئی سی کہ مستعین باللہ دی فوج ملکِ روم وچ جہاد دے واسطے نہ گئی، خلفا مقصدِ خلافت نوں بھلا چکے سن بلکہ کنیزےآں دے گانے بجانے دی مجلساں وچ مشغول رہنے لگے سن ۔ رعایا اِنہاں حرکتاں توں سخت ناراض ہوکے مذکورہ واقعہ و ہنگامہ توں پرت مار وچ مصروف ہوئے گئی۔[۱۴]
- بروز جمعرات 21 ربیع الاول 249ھ/ 13 مئی 863ء نوں سامراء دی عوام نے قید خانہ دی طرف جا کے اوتھے دے قیدیاں نوں وی آزاد کروا لیا جداں کہ اِس توں پہلے اہل بغداد نے کيتا سی۔ اُس وقت اوتھے دے سپاہی جنہاں نوں زرافہ کہیا جاندا سی، عوام دے مقابلہ اُتے اُتر آئے مگر عوام نے اُنہاں نوں شکست دتی۔ اِس ہنگامے نوں ختم کرنے دے لئی وصیف الترکی تے بغاء الصغیر عموماً ترک باشندے اکٹھے ہوکے سامنے آئے تے مقابلہ شروع ہوئے گیا۔ عوام دی جماعتِ کثیر اِس فتنہ وچ قتل ہوئی۔ اک مدت گزرنے دے بعد ایہ فتنہ اَز خود سرد پے گیا۔[۱۴]
- وصیف الترکی تے بغاء الصغیر جو کسی زمانے وچ سپید و سیاہ دے مالک سن، اتامش، وزیر اعظم خلافت عباسیہ توں ناراض ہوئے گئے۔ اتامش ترکی بیت المال توں اسراف دے نال خرچ کرنے لگیا سی جس اُتے اوہ اِنہاں دونے لوک توں زیادہ قوت پکڑچکيا سی۔ اِس اُتے وصیف الترکی تے بغاء الصغیر نے ترک امرا نوں اُس دے خلاف بھڑکا دتا اورر 15 ربیع الثانی 249ھ/ 7 جون 863ء نوں ایہ فتنہ سامراء وچ کھڑا ہويا کہ عوام نے شاہی محل دا محاصرہ کے لیا تے اتامش ترکی شاہی محل وچ پناہ لئی ہويا سی، لیکن اِس وقت مستعین دے لئی اُسنوں عوام دے حوالے کرنا مشکل ہوئے گیا تے اِنکار اُتے محال ہوئے گیا۔ بالآخر انتہائی ذلت دے نال لوکاں نے اُسنوں گرفتار کرکے قتل کرڈالیا تے اُس دا سارا مال تے گھر مع سامان دے پرت لیا۔ خلیفہ مستعین اپنی کمزوری دے سبب کچھ نہ کرسکا۔ اِس دے قتل دے بعد ابو صالح عبد اللہ بن محمد بن یزداد نوں اپنا وزیر بنا لیا تے بغاء الصغیر نوں فلسطین دا تے وصیف الترکی نوں اہواز دا حاکم بنا دیاا تاں ہنگامےآں تے فتنےآں دا زبردست سلسلہ شروع ہويا۔[۱۵][۱۶]
- بروز جمعہ 15 رجب 249ھ/ 3 ستمبر 863ء نوں جنگ لالاکیون دا معرکہ مالاطیہ وچ لڑیا گیا۔ ایہ جنگ عرب بازنطینی جنگاں دے سلسلہ وچ لڑی گئی۔ بازنطینی افواج نے مالاطیہ دی مسلم فوج نوں شکست دے دی۔ دونے فریقین دے متعدد افراد مارے گئے۔ امیر المسلمین عمر بن عبد اللہ الاقطع شہید ہوئے تے اُنہاں دے نال دو ہزار مسلمان قتل ہوئے۔ علی بن یحییٰ ارمنی وی شہید ہوئے، اوہ مسلماناں دی اک جماعت دے امیر سن ۔[۱۱][۱۴]
- جمعہ 25 جمادی الثانی 249ھ/ 13 اگست 863ء نوں سامراء وچ زبردست کڑک، زور دار بارش تے مسلسل بجلی گرجتی رہی تے موسلا دھار بارش ہُندی رہی جو صبح توں شام دے وقت آفتاب دے زرد ہونے تک جاری رہی۔[۱۷]
- ماہِ ذوالحجہ 249ھ وچ رے (شہر) وچ زوردار زلزلہ آیا جس توں اوتھے دی عمارتاں منہدم ہوگئياں تے کثیر لوک جاں بحق ہوئے۔ باقی ماندہ لوک جنگلاں وچ رہائش اُتے مجبور ہوئے۔[۱۷]
- ذوالحجہ 249ھ/ جنوری 864ء وچ عبد الصمد بن موسیٰ بن محمد بن ابراہیم جو مکہ مکرمہ وچ امام سن، نے لوکاں نوں حج کروایا۔[۱۵][۱۷]
250ھ
سودھو- ہور ویکھو : یحییٰ ابن عمر
- یحییٰ ابن عمر اک زیدی علوی سربرآوردہ شخص سن، کوفہ وچ اُنہاں نے بغاوت کی، بعد وچ 13 رجب 250ھ نوں آخری معردے ميں قتل کردیے گئے۔[۱۸]
251ھ
سودھومحرم الحرام 251ھ مطابق فروری/مارچ 864ء وچ ایہ فتنہ برپا ہويا کہ باغرترکی جو خلیفہ المتوکل علی اللہ دے قاتلین وچوں اک سی، نے جدوں دیکھیا کہ وصیف الترکی تے بغاء الصغیر اُمورِ خلافت اُتے حاوی ہوچکے نيں تاں اُسنوں خود کوئی اختیار نئيں تاں ااُس نے اک جماعت ترکاں دی مسلح کرکے خلیفہ مستعین باللہ، وصیف الترکی تے بغاء الصغیر دے قتل دا منصوبہ تیار کيتا۔ اِس سازش دی خبر خلیفہ مستعین نوں ہوئے گئی تے اُس نے وصیف الترکی نوں باخبر کر دتا۔ وصیف الترکی نے باغرترکی نوں قتل کروا دتا۔ اُس دے منشی دلیل بن یعقوب نصرانی دا گھر پرت لیا گیا۔ باعز ترکی دے ساتھی خلیفہ تے وصیف الترکی دے مخالف ہوئے گئے تے کچھ عرصہ سامراء وچ شورش برپا رہی۔ خلیفہ دے قتل دی سازشاں توں دور رہنے دے لئی وصیف الترکی تے بغاء الصغیر خلیفہ مستعین نوں سامراء توں بغداد لے گئے تے امیر بغداد محمد بن عبد اللہ بن طاہر دے محل وچ ٹھہرایا گیا۔ خلیفہ دے سامراء توں جاندے ہی شورش پسنداں نے المعتز باللہ نوں قید خانہ توں کڈ کے خلیفہ تے مؤید نوں ولی عہد بنا دتا۔ مستعین نے سامراء دے اُمراء نوں تے المعتز باللہ نے اُمرائے بغداد نوں خطوط لکھ کے اپنی جانب مائل کرنا شروع کيتا۔[۱۹][۲۰][۲۱]
معزولی
سودھومحرم الحرام 251ھ وچ سامراء وچ المعتز باللہ دی بحیثیتِ خلیفہ عباسی تخت نشاں ہونے توں مستعین باللہ تے ترک امرا وچ مخالف کھل دے سامنے آگئی۔ محمد بن عبد اللہ نے بغداد دی فصیلاں اُتے افواج تعینات کر دیؤ تے سامراء دے راستے روک دتے تاکہ بغداد توں سامانِ رسد اوتھے نہ پہنچ سکے۔ المعتز باللہ نے سامراء وچ عنانِ حکومت سنبھالنے دے بعد اپنے بھائی ابو احمد بن المتوکل علی اللہ تے ترک امیر کلپاتکین دی قیادت وچ فوج روانہ کيتی۔ مقامِ عکبراء وچ ایہ فوج خیمہ زن ہوئی تے محرم الحرام 251ھ نوں ایہ فوجاں بغدادی فوج اُتے حملہ آور ہُندی ہوئی اگے ودھدتی گئی۔ 7 صفر 251ھ نوں سامراء دی فوج بغداد دی فصیلاں تک پہنچ گئی تے اوتھے سخت لڑیائی ہوئی۔ محمد بن عبد اللہ جان لڑیا رہیا سی۔ عبید اللہ بن یحییٰ ابن خاقان، وزیر المتوکل علی اللہ نے اُمرائے فوج توں کہیا کہ: کیوں مستعین دے لئی جان دیندے ہو، ایہ منافق اے۔ محمد بن عبد اللہ نے ایہ سن کر کنارہ کشی اختیار کيتی۔ اہل بغداد وی جنگ توں دستبردار ہوئے گئے۔ مستعین نے ایہ رنگ دیکھ کے خلافت توں ہتھ روک لیا تے اپنی دستبرداری دی خواہش ظاہر کردتی۔ 10 ذوالحجہ 251ھ/ 12 جنوری 865ء نوں محمد بن عبد اللہ، قضاۃ تے فقہا نوں لے کے مستعین باللہ دے پاس گئے تے مسعین توں فیصلہ چاہیا۔ مستعین نے کہیا کہ: وچ اپنا مجاز محمد بن عبد اللہ نوں بناندا ہون، جو فیصلہ کرن گے اوہ مینوں منظور ہوئے گا۔ محمد بن عبد اللہ نے اک خط دے ذریعہ توں مستعین دی جاں بخشی المعتز باللہ نوں لکھی جو منظور کرلئی گئی۔ 4 محرم الحرام 251ھ 5 فروری 865ء نوں مستعین نے رِدائے خلافت تے مہر خلافت المعتز باللہ دے حوالے کردتی تے مستعین باللہ نوں واسط روانہ کر دتا گیا۔ اُس دے آرام و آرائش دا انتظام حکومت کیتی طرف توں کر دتا گیا۔ احمد بن طولون نوں اُس دا نگران مقرر کيتا گیا۔ سیر و شکار دی اجازت وی دتی گئی۔ 4 محرم الحرام 252ھ/ 5 فروری 865ء نوں مستعین باللہ دی معزولی عوام الناس وچ مشتہر کردتی گئی تے المعتز باللہ بحیثیتِ خلیفہ عباسی تخت نشاں ہويا۔[۲۲][۲۳]
آخری ایام
سودھومستعین باللہ واسط وچ نو مہینےآں تک احمد بن طولون دی نگرانی وچ رہیا۔ رمضان 251ھ دے اواخر دِناں وچ المعتز باللہ نے احمد بن طولون نوں لکھیا کہ تسيں مستعین نوں پاس جاؤ تے اُسنوں فوراً قتل کردو۔ اُس نے کہیا کہ: واللہ! وچ اولادِ خلفاء نوں کدی قتل نئيں کر سکدا۔ فیر اِس کم دے لئی سعید ابن صالح حاجب مقرر ہويا تے اُس نے مستعین باللہ نوں بروز بدھ 16 اکتوبر 866ء نوں قادسیہ دے علاقہ وچ قتل کر دتا۔[۲۴][۲۵] القاطول، نہر سامراء دے پاس مستعین دا سر معتز دے سامنے پیش کر دتا گیا۔[۲۶] میت بغداد لیائی گئی جتھے مستعین دی والدہ نے اُس دی تدفین وچ شرکت کيتی۔ مستعین دی عمراُس وقت 31 سال قمری، 29 سال شمسی سی۔ مستعین دی مدتِ خلافت 2 سال 7 ماہ 28 دن شمسی اے۔
خلافت عباسیہ دے زوال وچ حصہ
سودھو- ہور ویکھو : انتشار سامراء
863ء وچ جنگ لالاکیون دے بعد خلافت عباسیہ دی مغربی سرحداں اُتے رومی بازنطینیاں دی شورش تے مداخلت پہلے توں زیادہ ودھ گئی سی، مستعین وچ ہن اوہ دم نہ رہیا سی کہ کسی سردار توں کہندا کہ سرحدی فتنے دا سدِباب کرے۔ انتظام ملک وچ بگاڑ پیدا ہونا شروع ہوچکيا سی جسنوں انتشار سامراء دی بنیادی وجہ سمجھیا جاندا اے۔ ترک جاہل قوم سی جو ملکی انتظام وچ مداخلت کرکے ہر معاملے نوں بگاڑ دیندی سی۔ وزارت اُتے وی اُنہاں دا قبضہ سی، ترکاں دی مرضی بغیر وزیر دا انتخاب ممکن نہ سی۔[۲۷] مستعین دا زمانہ خلافت بہت مختصر سی تے ایہ مختصر مدت شور و فتن وچ گزری۔ اُس دے دور دے خلفاء برائے ناں رہ گئے سن ۔ حکومت مکمل طور اُتے ترکاں دے ہتھوں وچ آگئی سی، اوہ جسنوں چاہندے خلیفہ بناتے تے جسنوں چاہندے معزول کردیندے۔[۲۸]
ہور ویکھو
سودھوالمستعین باللہ جم: 836ء موت: 16 اکتوبر 866ء
| ||
مناصبِ اہل سنت | ||
---|---|---|
پیشرو المنتصر باللہ |
خلیفہ اسلام 8 جون 862ء –5 فروری 865ء |
جانشین المعتز باللہ |
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ابن کثیر: البدایۃ والنہایۃ، جلد 11، ص 25۔ مطبوعہ لاہور
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، ص 652، تذکرہ المستعین باللہ العباسی، مطبوعہ لاہور، 1997ء۔
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص372۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ ابن العماد الحنبلی: شذرات الذھب، جلد 3، ص 236، ذکر تحت سنۃ 252ھ۔
- ↑ علامہ ذہبی: سیر اعلام النبلاء، جلد 12، ص 46۔ مطبوعہ بیروت، لبنان
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص 372۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ ابن طقطقی: الفخری، ص 240۔ مطبوعہ مکتبہ دار صادر، بیروت، لبنان۔
- ↑ ابن طقطقی: الفخری، ص 240، مطبوعہ دارصادر، بیروت، لبنان۔
- ↑ ابن جریر طبری: تریخ طبری، جلد 7، ص 90۔ مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ابن جریر طبری: تریخ طبری، جلد 7، ص 92۔ مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ۱۱.۰ ۱۱.۱ ۱۱.۲ ابن جریر طبری: تریخ طبری، جلد 7، ص 93۔ مطبوعہ لاہور۔
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص 374۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص373۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ ۱۴.۰ ۱۴.۱ ۱۴.۲ ابن کثیر: البدایۃ والنہایۃ، جلد 11، ص 27، تذکرہ تحت واقعات سنۃ 249ھ، مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ۱۵.۰ ۱۵.۱ ابن کثیر: البدایۃ والنہایۃ، جلد 11، ص 28، تذکرہ تحت واقعات سنۃ 249ھ، مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ابن جریر طبری: تریخ طبری، جلد 7، ص 95۔ مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ۱۷.۰ ۱۷.۱ ۱۷.۲ ابن جریر طبری: تریخ طبری، جلد 7، ص 96۔ مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ابن کثیر: البدایۃ والنہایۃ، جلد 11، ص 30، تذکرہ تحت واقعات سنۃ 250ھ، مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ابن کثیر: البدایۃ والنہایۃ، جلد 11، ص 33، تذکرہ تحت واقعات سنۃ 251ھ، مطبوعہ لاہور۔
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص 375۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ ابن جریر طبری: تریخ طبری، جلد 7، ص 94۔ مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ابو الفرج ابن جوزی: المنتظم فی تریخ الملوک والامم، جلد 12، ص 42، ذکر تحت النسۃ 251ھ۔ مطبوعہ دارالکتب العلمیہ، بیروت، لبنان، 1415ھ/ 1995ء۔
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص 375/376۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، ص 653، تذکرہ المستعین باللہ العباسی، مطبوعہ لاہور، 1997ء۔
- ↑ ابن کثیر: البدایۃ والنہایۃ، جلد 11، ص 41، تذکرہ تحت واقعات سنۃ 251ھ، مطبوعہ لاہور۔
- ↑ ابن العماد الحنبلی: شذرات الذھب، جلد 3، ص 237، ذکر تحت سنۃ 252ھ۔
- ↑ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی/ مفتی انتظام اللہ شہابی اکبرآبادی: تریخ ملت، جلد 2، ص 373/374۔ مطبوعہ لاہور، 1991ء۔
- ↑ شاہ معین الدین احمد ندوی: اسلام دی تریخ، جلد 2، ص 220۔ مطبوعہ لاہور۔