القادر
القادر | |
---|---|
(عربی وچ: أبو العباس أحمد القادر بالله) | |
جم | سنہ 947 |
تاریخ وفات | 29 نومبر 1031 (83–84 سال)
|
شہریت | خلافت عباسیہ |
اولاد | القائم |
خاندان | خاندان بنو عباس |
عملی زندگی | |
پیشہ | خلیفہ [۱] |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
ترمیم |
القادر باللہ (پیدائش: 947ء— وفات: 29 نومبر 1031ء) خلافت عباسیہ دا پچیسواں خلیفہ سی جس نے 991ء توں 1031ء تک حکومت کیتی۔اُس دے بعد سب توں زیادہ طویل مدت تک حکمرانی خلیفہ الناصر لدین اللہ نے کيتی۔
سوانح
سودھوالقادر عباسی خلافت دا اک خلیفہ سی۔
ناں و نسب
سودھوناں احمد بن اسحاق، کنیت ابوالعباس تے لقب القادر باللہ سی ۔ نسب ایويں اے:
القادر باللہ احمد بن اسحاق بن المقتدر باللہ بن المعتضد باللہ بن الموفق باللہ بن المتوکل علی اللہ بن المعتصم باللہ بن ہارون الرشید بن المہدی باللہ بن ابو جعفر المنصور بن محمد بن علی بن عبداللہ بن عبد اللہ بن عباس (رضی اللہ عنہ) بن عباس بن عبد المطلب (رضی اللہ عنہ)۔
پیدائش
سودھوقادر باللہ دی پیدائش غالباً 336ھ مطابق 947ء وچ بغداد وچ خلیفہ المطیع للہ دے عہدِ حکومت وچ ہوئی۔قادر باللہ دی والدہ دا ناں تمنیٰ سی جدوں کہ بعض نے ناں دمنہ لکھیا اے۔ تمنیٰ اسحاق بن المقتدر باللہ دی کنيز سی۔
تعلیم و علوم
سودھوشاہی گھرانے دا فرد ہُندے ہوئے اُسنوں آباؤ اجداد توں علم ورثہ وچ عطا ہويا سی ۔ اوہ فقیہ وی سی ایتھے تک کہ اُس نوں تفقہ وچ علامہ ابی بشر الہروی الشافعی اُتے ترجیح دتی جاندی سی۔[۲]
عہد حکومت
سودھوخلیفہ ابوالفضل عبدالکریم الطائع للہ العباسی دی دستبرداری دے بعد یکم نومبر 991ء نوں قادر باللہ نوں خلیفہ مقرر کیتا گیا۔ چونکہ قادر باللہ اُس وقت بطیحہ نامی اک مقام اُتے مقیم سی تے بغداد وچ موجود نہ ہونے دے سبب توں عوام وچ حاضر نہ ہو سکیا۔ 10 رمضان 381ھ مطابق 20 نومبر 991ء نوں قادر باللہ بغداد پہنچیا تے سریر آرائے خلافت ہويا۔ شعرا نے اُس روز دربارِ خلافت وچ اُس دے لئی تہنیندی قصائد پڑھے۔[۳]
خلیفہ ابوالفضل عبدالکریم الطائع للہ العباسی دے عہدِ خلافت وچ اک بار قادر باللہ نے اُسنوں خلافت توں معزول کرانے دی کوشش کيتی سی جس دی وجہ توں طائع للہ نے اُس دی گرفتاری دا حکم جاری کیتا سی ۔ اوہ بغداد توں بطیحہ وچ مہذب الدولہ ابوالحسن دے پاس چلا گیا۔ ابوالحسن نے اُسنوں ہتھوں ہتھ لیا تے تعظیم و تکریم توں پیش آیا۔ طائع للہ دی معزولی دے بعد امرائے بغداد نے قادر باللہ نوں بحیثیتِ خلیفہ نامزد کیتا۔ بہاؤالدولہ وزیر اعظم نے اپنے خواص نوں قادر باللہ دے لینے دے لئی بطیحہ بھیجیا۔ مہذب الدولہ نے شاہانہ سازو سامان دے نال قادر باللہ نوں بغداد روانہ کیتا تے بہت وڈی رقم نال کيتی۔ 12 رمضان 381ھ نوں قادر باللہ بغداد پہنچیا جتھے بہاؤالدولہ وزیر اعظم تے تمام امرائے سلطنت استقبال دے لئی نکلے۔ نہایت تزک و احتشام دے نال دربار وچ لیایا گیا تے خلافت دی بیعت لی گئی۔[۴]
عہد خلافت دے نمایاں واقعات
سودھو- مؤرخ اسلام علامہ شمس الدین الذہبی نے لکھیا اے کہ: ماہِ شوال 381ھ مطابق دسمبر 991ء وچ قادر باللہ نے عام دربار منعقد کیتا جس وچ قادرباللہ خلیفہ وقت تے بہاؤ الدولہ وزیر اعظم نے باہمی معاہدہ وفاداری کیتا۔ بعد وچ قادرباللہ نے اپنے خاص محل دے علاوہ تمام مملک وغیرہ بہاؤ الدولہ دے انتظام وچ کردتی۔
- 381ھ مطابق 991ء وچ گورنر مکہ ابوالفتوح حسن بن جعفر العلوی نے اپنی خود مختاری خلافت دا اعلبن کے دتا تے راشد باللہ دا لقب اِختیار کر ليا۔اِس اقدام توں شاہِ مصر دی مکہ معظمہ اُتے حکومت ختم ہو گئی لیکن تھوڑے ہی عرصے بعد ابوالفتوح دی حکومت وچ کمزوری پیدا ہو گئی جس دی وجہ توں اُس نے دوبارہ شاہِ مصر دی بالادستی نوں قبول کر ليا۔
- 382ھ مطابق 992ء وچ وزیرمملکت ابونصر سابور اَردشیر نے کرخ وچ اک محل تعمیر کروا کے اُس دا ناں دارالعلم تجویز کیتا۔ اِس دے لئی بیش قیمت کتاباں خرید کر اوتھے رکھن جو تعداد وچ بہت زیادہ سن۔ ایہ پورا کتب خانہ عالماں دے لئی وقف کر دتا گیا سی ۔
- 384ھ مطابق 994ء وچ عراق دے باشندے حج دی ادائیگی نوں نہ جاس دے تے راستے توں ہی واپس عراق نوں چلے گئے کیونکہ اصیغر اعرابی نے بغیر محصول وصول کیتے اُنئيں حجاز وچ داخل نہ ہونے دتا۔ اِس طرح یمن تے بلاد الشام دے باشندے وی حج اداء نہ کرسکے، البتہ اہالیانِ مصر نے حج اداء کر ليا۔
- 387ھ مطابق 997ء وچ سلطان فخرالدولہ دا انتقال ہو گیا تے اُس دا چار سالہ بیٹا رستم رَے شہر دا بادشاہ تسلیم کر ليا گیا جس دا لقب القادر مجدالدولہ سی ۔
- 394ھ مطابق 1004ء وچ بہاؤالدولہ نے شریف ابو احمد حسین بن موسیٰ الموسوی نوں قاضی القضاۃ، امیرالحجاج تے مطالبہ کرنے والےآں دا مندوب مقرر کر دتا۔ علامہ شیراز وی اِنہاں دے ماتحت سن لیکن خلیفہ قادر باللہ نے اُنہاں دی منظوری نہ دِی، اِس لئی شریف ابو احمد برسرکار نہ ہو سکے۔
- ابو علی المنصور الحاکم بامر اللہ (خلیفہ عبیدیہ) نے مصری عالماں نوں زبردستی قید کرواکر قتل کروایا جو خلفائے راشدین دی عظمت دا اِظہار کیتا کردے سن ۔ ابو علی المنصور الحاکم بامر اللہ نے مسیتاں دے دروازےآں تے شہر دی دیواراں اُتے خلفائے ثلاثہ دے ناں اُتے تبرا کروایا تے عوام وچ اِنہاں فعل شنیعہ دا رواج کیتا۔ قاہرہ شہر وچ کتےآں نوں مار ڈالا گیا۔ تمام ایسی شراباں دی اِقسام جنہاں وچ بھرپور نشہ نئيں ہُندا، نوں بند کروا دتا گیا۔ بغیر چھلکے والی مچھلی فروخت کرنے اُتے پابندی عائد کردتی۔
- 396ھ مطابق 1006ء وچ ابو علی المنصور الحاکم بامر اللہ نے حکم دتا کہ مصر و حرمین الشریفین وچ جدوں الحاکم دا ناں سنیا جائے تاں سب لوک خواہ اوہ بازار وچ ہو یا جلساں وچ ، تاں فوراً کھڑے ہوجان تے سجدہ کرن۔
- 398ھ مطابق 1008ء وچ بغداد وچ شیعی سنی فساد ہويا۔ اِس وچ شیخ احمد فرائینی قتل ہونے توں بال بال بچ گئے۔ شیعہ بغداد وچ الحاکم بامر اللہ تے یامنصور دے نعرے بلند کردے رہے۔خلیفہ قادر باللہ نے سنی حضرات دی امداد دی غرض توں شہر وچ اَمن و اَمان قائم کرنے دے اپنے گھڑسواراں نوں متعین کیتا جس توں ایہ فساد ختم ہو گیا۔
- 398ھ مطابق 1008ء وچ ابو علی المنصور الحاکم بامر اللہ نے بیت المقدس نے مشہور گرجا قمامہ نوں منہدم کروا دتا۔ مصر دے ہور گرجا خانے مسمار کردیے گئے۔ عیسائیاں نوں حکم دتا گیا کہ اوہ اپنے گلے وچ اک ہتھ لمبی تے پنج ہتھ رطلی مصری وزن دی صلیب پہنے رکھن تے یہودیاں نوں حکم دتا گیا کہ اوہ اپنے گلے وچ پنج رطلی مصری وزن دی لکڑی دی ساخت دا قُرمہ ڈالے رکھن تے لازمی طور اُتے سیاہ عمامہ باندھاں۔
- 399ھ مطابق 1009ء وچ بصرہ دے قاضی ابوعمرو نوں معزول کرکے اُنہاں دی جگہ ابوالحسن بن شوارب نوں قاضی مقرر کر دتا گیا۔
- 399ھ مطابق 1009ء وچ ہسپانیہ وچ اندلس دی بنو اُمیہ دی بادشاہت کمزور ہونے لگی تے نظم و نسق وچ کوتاہیاں ثابت ہوئیاں۔
- 400ھ مطابق 1010ء وچ دریائے دجلہ وچ زبردست طوفان دے باعث زیادہ نقصانات ہوئے جس دے سبب لوکاں نے وڈے وڈے جزیرے کرائے اُتے لے لئی تے اوتھے جاکے اپنی جاناں بچائاں۔
- 402ھ مطابق 1012ء وچ شاہِ مصر حاکم بامر اللہ نے کھجوراں تے انگوراں دے درختاں دی فروخت اُتے پابندی عائد دی تے انگور بیچنے دی وی ممانعت کردتی۔
- اِس طرح انگوراں دے باغات تباہ کردیے گئے۔
- 404ھ مطابق 1014ء وچ حاکم بامر اللہ نے خواتین نوں ممانعت کردتی کہ اوہ دن یا رات دے کسی حصے وچ وی سڑکاں اُتے نہ نکلاں تے ایہ تمام احکام حاکم بامر اللہ دی وفات تک بحال رہے۔
- 13 فروری 1021ء دی شب نوں حاکم بامراللہ نوں کسی نے مصر دے علاقہ حلوان وچ قتل کر دتا۔ اُس دے بعد اُس دا فرزند علی تخت نشین ہويا جس نے لقب الظاہر لاعزاز دین اللہ اختیار کیتا۔ [۵]
- 30 اپریل 1030ء نوں سلطان یمین الدولہ محمود غزنوی، شاہِ غزنہ دا انتقال ہويا۔
القادر | |
جیون | 1031 - ? |
خلافت ویلہ | 1031 - 991 |
وفات
سودھوخلیفہ قادر باللہ نے بروز پیر 11 ذوالحجہ 422ھ مطابق 29 نومبر 1031ء نوں 87 سال (قمری) دی عمر وچ بغداد وچ اپنے محل وچ انتقال کیتا۔ اُس دی مدت خلافت 41 سال 3 مہینے سی۔[۶]
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ سرو ویاپک ادھکار شناختی: https://d-nb.info/gnd/1020771674 — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۷ جولائی ۲۰۲۱
- ↑ تاج الدین السبکی: طبقات الشافعیہ، جلد 3، صفحہ 1۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 389۔
- ↑ مفتی انتظام اللہ شہابی و مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی: تریخ ملت، جلد 2، صفحہ 527۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 391/392۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 392۔
القادر جم: 947ء موت: 29 نومبر 1031ء
| ||
مناصبِ اہل سنت | ||
---|---|---|
پیشرو ابوالفضل عبدالکریم الطائع للہ |
خلیفۃ الاسلام، خلیفۃ العباسیہ یکم نومبر 991ء— 29 نومبر 1031ء |
جانشین القائم بامر اللہ |