آل کاشف الغطاء
آل کاشف الغطا دا شمار تیرہویں تے چودہویں صدی دے شیعہ علمی خانداناں وچ ہوندا اے۔ ایہ لوگ حلہ وچ ساکن سن تے پھر نجف وچ مقیم ہو گئے۔ انہاں دا نسب مالک اشتر نال جا ملدا اے۔ اس خاندان وچ بوہت سارے نامور علما گزرے نيں۔ انہاں وچوں مشہور ترین تے سرفہرست شیخ جعفر کاشف الغطا نيں کہ جو کشف الغطا دے مصنف نيں۔ چودہواں صدی قمری دے شیعہ مرجع تقلید محمد حسین کاشف الغطا وی اسی خاندان دے اک مشہور عالم نيں۔ اخباریت دے خلاف جدوجہد تے وحید بہبہانی دے اصولی افکار دا پرچار اس خاندان دے علما دی خصوصیات وچوں اے۔
نسب
سودھوایہ خاندان قبیلہ بنی مالک توں اے تے کہیا جاندا اے کہ انہاں دا سلسلہ نسب امام علی دے مشہور صحابی مالک بن حارث بن عبد یغوث المعروف اشتر نخعی (شہادت 39ھ) تک پہنچتا اے۔[۱]اس رو توں انہاں افراد نوں مالکی وی کہیا جاندا اے۔
جائے پیدائش
سودھواس خاندان دے بزرگ حلہ دے مضافاتی دیہاتاں جناجیہ یا جناجیا یا پھر قناقیا وچ رہائش پذیر سن تے بارہویں صدی ہجری دے آخر وچ شیخ جعفر دے والد نے نجف دی طرف کوچ کیتا تے اس جہت توں آل کاشف الغطا دے افراد جناحی دے نام توں وی مشہور ہوئے۔[۲]اس خاندان وچ ایسے عالم پیدا ہوئے نيں کہ جنہاں وچوں بعض اپنے زمنے وچ عراق، ایران تے کچھ اسلامی ممالک تے شیعہ معاشراں وچ اہم علمی تے سیاسی ثمرات دا مرکز سن ۔ انہاں علما دی خصوصیات وچوں اک انہاں دا اصولی ہونا تے انہاں دی اخباری علما دے خلاف مسلسل جدوجہد ہے۔لہٰذا انہاں نے وحید بہبہانی (متوفی 1205ھ) دے اصولی افکار دے فروغ تے انہاں نوں چودہویں صدی ہجری دے علما تے فقہا تک منتقل کرنے وچ اہم کردار ادا کیتا اے۔
مشہور شخصیتاں
سودھوآل کاشف الغطا دی چند مشہور شخصیتاں درج ذیل نيں:
جعفر کاشف الغطا
سودھوکاشف الغطا خاندان دے بانی جعفر بن خضر بن یحییٰ جناحی حلی نجفی کاشف الغطا (1156-1227ھ)، جعفرِ کبیر تے شیخ المشائخ دے نام توں معروف سن ۔ آپ فقیہ، اصولی، متکلم، محقق، مصنف، شیعہ مرجع تقلید، ادیب تے شاعر سن ۔ شیخ جعفر وحید بہبہانی دے اصولی مکتب دے زیر سایہ پروان چڑھے۔ آپ اجتہاد و استنباط دے قائل تے عقائد و شرعی احکم وچ عقل و استدلال نوں بروئے کار لانے دے حامی سن ۔ انہاں دی اہم تالیف کشف الغطا عن خفیات مبھمات الشریعۃ الغراء اے تے اسی رو توں انہاں نوں کاشف الغطا دا لقب دتا گیا۔
موسی بن جعفر
سودھوموسی بن جعفر کاشف الغطا (1180-1243ھ)، فقیہ، اصولی، ادیب تے شاعر سن ۔ آپ جعفر کاشف الغطا دے وڈے بیٹے سن ۔ انہاں دی ولادت نجف وچ ہوئی۔ مقدماتی علوم تے فقہ و اصول دے درس خارج دی تعلیم اپنے والد دے پاس مکمل کرنے دے بعد درجہ اجتہاد اُتے فائز ہو گئے[۳]
انہاں دے بھائی شیخ حسن تے شیخ محمد حسن (صاحب جواہر)، آپ دے درس توں بہرہ مند ہوئے۔ شیخ موسی ایرانی تے عثمانی حکومتاں دے نزدیک معتبر سن تے دونے حکومتاں اپنے اختلافات ختم کرنے دے لئی انہاں توں بہرہ مند ہوندی سن۔ ایہی وجہ اے کہ آپ مصلح دے عنوان توں مشہور ہوئے۔ والد دی کتاب بغیۃ الطالب دی شرح منیۃ الراغب وی آپ نے تالیف کيتی۔[۴]
علی بن جعفر
سودھوجعفر کاشف الغطا دے بیٹے علی بن جعفر کاشف الغطا (1197-1253ھ)، فقیہ تے شاعر نيں۔ آپ نے اپنے والد توں علم حاصل کیتا۔ بھائی شیخ موسی دی رحلت دے بعد، دینی مرجعیت آپ تے شیخ محمد حسن (صاحب جواہر) دے درمیان دائر سی۔ خضر بن شلال عفکاوی نجفی نے انہاں نوں صاحب جواہر دی نسبت اعلم قرار دتا[۵] سید ابراہیم قزوینی (1262ھ)، شیخ مرتضی انصاری (1281ھ)، شیخ راضی (1290ھ)، سید مہدی قزوینی (1300ھ) تے شیخ جعفر شوشتری (1303ھ) نے آپ توں کسب فیض کیتا۔ آپ دی تصنیفات درج ذیل نيں:
- الخیارات، پہلی جزء [۶]
- النّور السّاطع فی الفقہ النّافع
- الرّسالۃ الصّومیۃ؛ آقا بزرگ دے بقول اس دا اک خطی نسخہ مدرسہ بروجردی نجف وچ موجود اے [۷]
- البیع جو شرح لمعہ دی شرح ہے
- والد دی کتاب بغیۃ الطّالب اُتے حاشیہ جو توضیح المسائل تھی[۸]
- اصولی مباحث اُتے مشتمل کتاب: حجّیت ظن، قطع، برائت و احتیاط[۹]
حسن بن جعفر
سودھوحسن بن جعفر کاشف الغطا (1201-1262ھ)، فقیہ، اصولی، ادیب تے شاعر سن ۔ انہاں نے اپنے والد توں مقدماندی علوم دی تعلیم حاصل کيتی تے اس دے بعد اپنے بھائی شیخ موسی، سید محمد جواد عاملی، شیخ اسداللہ تُستری، سید عبداللہ شبر، شیخ علی بَحرانی تے شیخ سلیمان قطیفی دے دروس خارج وچ شرکت کيتی۔[۱۰] فقہ و اصول دا خارج مکمل کرنے دے بعد انہاں اساتذہ توں اجازہ روایت حاصل کیتا[۱۱] آپ اپنے زمنے دے زیادہ تر علوم اُتے عبور رکھدے سن لیکن آپ علم فقہ وچ بہت مشہور سن ۔شیخ مرتضی انصاری، حاج ملا علی خلیلی، سید مہدی قزوینی، احمد دجیلی، حسن بلاغی تے شیخ حسن مامقانی آپ دے شاگرداں وچوں سن ۔ آپ اپنے بھائی دی رحلت توں پہلے حلہ وچ رہائش پذیر سن لیکن اس دے بعد 1243ھ وچ نجف تشریف لے گئے تے تدریس وچ مشغول ہو گئے۔ آپ دی تالیفات درج ذیل نيں:
- انوار الفقاهۃ، جو چند جلداں اُتے مشتمل فقہ استدلالی دا اک دورہ اے تے ایہ شہید اول دی لمعہ دے اسلوب اُتے اے۔
- السلاح الماضی فی احکم القاضی، اس دا خطّی نسخہ تہران یونیورسٹی دی مرکزی لائبریری وچ موجود اے۔
- علم اصول دی کتاب کشف الغطا دے مقدمہ دی شرح کہ جس دا خطی نسخہ آستان قدس دے کتاب خانے وچ موجود اے۔
- الرسالۃ الصومیۃ العلمیۃ
- الزّکوۃ و الخمس و الصوم
- الامامۃ در کلام
- والد دی کتاب بغیۃ الطالب دی تکمیل ’’العمل‘‘ دے نام سے
- والد دی شرح قواعد دی تکمیل
مہدی بن علی
سودھومہدی بن علی(1226-1289ھ)، فقیہ، اصولی، مرجع تقلید، ادیب تے شاعر سن ۔ آپ دی ولادت نجف وچ ہوئی۔ اسلامی علوم دی تعلیم اپنے والد، چچا شیخ حسن، بھائی شیخ محمد تے ہور علمائے نجف دے نزدیک حاصل کيتی تے درجہ اجتہاد اُتے فائز ہو گئے۔ آپ نے اپنے والد تے چچا حسن توں وی اجازہ روایت دریافت کیتا۔[۱۲]
آپ اس زمنے وچ علم فقہ و اصول دے ممتاز استاد سن ۔ شیخ حسن مامقانی، سید اسماعیل صدر (1255-1338ھ)، شیخ فضل الله نوری (1327ھ)، شیخ عبداللہ مازندرانی (1333ھ)تے سید کاظم یزدی (1247-1337ھ) آپ دے نامور شاگرداں وچوں سن ۔ آپشیخ مرتضی انصاری دے مورد اعتماد علما توں سن تے شیخ بوہت سارے شرعی تے عرفی امور آپ دے حوالے کر دیندے سن ۔ شیخ انصاری دی وفات دے بعد ایران، قفقاز تے عراق دے کچھ لوگاں نے آپ دی تقلید کيتی۔
تصنیفات
- الخیارات جو شرائع دی شرح ہے
- کتاب الصوم
- اللآلی النّجفیۃ، جو آپ دی توضیح المسائل اے۔1273ھ وچ اس دا فارسی ترجمہ مکمل ہويا تے اسنوں تبریز وچ زیور طبع توں آراستہ کیتا گیا۔
- المکاسب المحرّمۃ
عباس بن علی
سودھوعباس بن علی (1242-1315ھ) فقیہ، اصولی، ادیب تے شاعر سن ۔ آپ نجف وچ پیدا ہوئے۔ بچپن وچ ہی والد دا انتقال ہو گیا تے اپنے چچا شیخ حسن تے وڈے بھائیاں دی سرپرستی وچ پروان چڑھے۔ کچھ مدت تک شیخ مرتضی انصاری دے درس وچ شرکت کرنے دے بعد اپنے بھائی شیخ مہدی تے اسی طرح شیخ راضی نجفی، مرزا محمد حسن شیرازی، شیخ محمد حسین کاظمی، مرزا حبیب الله رشتی تے سید مہدی قزوینی دی شاگردی اختیار دی تے درجہ اجتہاد اُتے فائز ہو گئے۔ انہاں نے اک حلقہ درس تشکیل دتا کہ جس وچ بوہت سارے علما تے طلبہ شرکت کردے سن ۔ اپنے بھائی شیخ حبیب آل کاشف الغطا (1207ھ) دی رحلت دے بعد دینی زعامت وچ اک بلند مقام حاصل کیتا۔ آپ دی وفات ھندیہ وچ ہوئی تے نجف وچ مدفون ہوئے۔ آپ دی تصنیفات ایہ نيں: موارد الانام فی شرح شرائع الاسلام؛ رسالۃ فی الشروط؛ رسالۃ فی الاصول تے اپنے مقلدین دے لئی توضیح المسائل۔
محمدبن علی
سودھومحمد بن علی (متوفی 1268ھ /1851ء)،فقیہ، اصولی تے شاعر سن ۔ آپ نجف وچ پیدا ہوئے تے اپنے خاندان دے علما توں کسب فیض کرکے علمی تے فقہی مراحل طے کردے راے۔ آپ اپنے چچا شیخ حسن (صاحب انوار الفقاہۃ) دے شاگرد سن تے انہاں دی تے شیخ محمد حسن صاحب جواہر دی وفات دے بعد عراقی شیعاں دے مرجع تقلید قرار دئیے گئے۔ 13ھ /19ء دے کچھ شیعہ عالم تے فقیہ آپ دے شاگرد سن ۔ آپ عوام دی مشکلات دے حل دے لئی عثمنی حکم دے سامنے بہت سعی و کوشش کردے سن ۔[۱۳] آپ دی تصنیفات ایہ نيں: الدّماء الثّلاثۃ، رسالۃفی الصّوم، الاعتکاف تے مناسک حج یہ تیناں کتاباں آپ دے مقلدین دے لئی نيں۔[۱۴]
محمد رضا بن موسی
سودھومحمد بن رضا موسی (1238-1297ھ /1822-1879ء)، آل کاشف الغطا دے علما تے فقہا وچوں نيں۔ آپ نجف وچ پیدا ہوئے۔ مقدماندی علوم دی تعلیم شیخ ابراہیم قفظان (متوفی 1279ھ /1879ء) تے شیخ موسی خمایسی دے پاس مکمل کيتی۔ فقہ، شیخ احمد دجیلی(متوفی 1265ھ /1489ء)، اپنے چچا شیخ حسن تے شیخ محمد حسن (صاحب جواهر) توں پڑھی۔ نجف دے اک اندرونی جھگڑے دے باعث کاظمین چلے گئے۔ اوتھے تن سال تک رہائش پذیر رہنے دے بعد 1290ھ /1873ء وچ نجف لوٹ آئے۔[۱۵] آپ نے اپنے دادا شیخ جعفر دی کتاب بغیۃ الطالب اُتے اک حاشیہ وی تحریر کیتا[۱۶]
عباس بن حسن
سودھوعباس بن حسن (1253-1323ھ/1837-1905ء)، فقیہ، اصولی ، ادیب تے شاعر سن ۔ آپ نجف وچ پیدا ہوئے۔ مقدماندی علوم دی تعلیم اس شہر دے علما دے پاس حاصل کيتی۔ پھر فقہ و اصول دا درس خارج اپنے چچا زاد مہدی آل کاشف الغطا ، شیخ محمد حسین اَعسم، شیخ مرتضی انصاری، مرزا حبیب الله رشتی تے مرزا شیرازی دے پاس سامرا وچ مکمل کیتا۔ مذکورہ بالا اساتذہ تےشیخ راضی نجفی توں اجازہ روایت دریافت کیتا۔ آپ شعر و ادب وچ قوی سن ۔[۱۷]
تألیفات
- منہل الغمام فی شرح شرائع الاسلام
- نبذۃ الغری فی احوال الحسن الجعفری
- الفوائد العبّاسیۃ، در فقہ و اصول
- شرح الرّوضۃ البهیۃ
- الورود الجعفریۃ فی حاشیۃ الرّیاض الطباطبائیۃ
- دلائل الامامۃ
- الدّرّ النّضید فی التّقلید
- رسالہ فی مباحث الالفاظ
- رسالہ فی التعادل و التراجیح
- فقہ، ادب تے ہور موضوعات وچ کچھ اشعار وی آپ توں منسوب نيں[۱۸]
مرتضی بن عباس
سودھومرتضی بن عباس (1291-1349ھ/1874-1930ء)، فقیہ، اصولی، متکلم، مصنف تے شاعر سن ۔ آپ نجف وچ پیدا ہوئے۔ اپنے والد دے زیر نگرانی پروان چڑھے تے اپنے خاندان دے علما توں ابتدائی دینی علوم دی تعلیم حاصل کيتی تے اس دے بعدعلم اصول دی تعلیمآخوند خراسانی، فقہ دی تعلیمسید کاظم یزدی توں حاصل کيتی تے سید محمد قزیونی سید مہدی قزیونی توں اجازہ روایت دریاففت کیتا۔ آپ دی کچھ تصنیفات ایہ نيں: فوزالعباد فی المبدءِ و المعاد، 3 جلد، نجف، 1342ق[۱۹]؛ منشومۃ فی الاوان الشّرعیۃ، تہران، 1322ق؛ الغررالغرویۃ فی الاحکم الزکویۃ، بغداد، 1329ق[۲۰] تے ہور تصنیفات وی نيں جو بظاہر قلمی نيں، انہاں دی تفصیل ایہ اے: الفوائد الغرویۃ، مسائل فی الفقۃو الأصول، الآداب الجلیۃ فی ردّ شبهات الوهّابیۃ در 2 جلد، اسنی التّحف، حاشیۃ علی مکاسب الشیخ الأنصاری، منظومۃفی احکم الخلل فی الصّلاۃو شرائطها، رسالۃفی تطبیق ما ورد فی الکرّ من المساحۃو الوزن بنحو التّحقیق لا التّقریب و رسالۃفی العدالۃ[۲۱]
ہادی بن عباس
سودھوہادی بن عباس (1289-1361ھ/1872-1942ء)، فقیہ، مورخ، محقق ، ادیب تے شاعر سن ۔ آپ دی ولادت نجف وچ ہوئی۔ ابتدائی علوم تے فقہ و اصول دی تعلیم شیخ الشریعۃ اصفہانی، سیدکاظم یزدی، شیخ محمد طہ نجف (متوفی 1329ھ/1911ء) تے آخوند خراسانی دے پاس حاصل کيتی۔ طہ نجف، سیدحسین قزوینی، سیدمحسن صدر کاظمی تے شیخ آقا رضا اصفہانی (متوفی 1322ھ/1904ء) توں اجازہ حدیث حاصل کیتا۔ شعر و ادب وچ مشہور سن ۔ آپ نوں عراق وچ 14ھ/20ء دی ادبی تحریک دا بانی قرار دتا جاندا اے۔[۲۲]
شیخ ہادی آل کاشف الغطا نے کچھ تالیفات چھڈیاں نيں جنہاں وچاں بعض ایہ نيں:
- المقبولیۃ الحسنیۃ، شعر، نجف، 1342ھ
- المستدرک علی نهج البلاغہ، نجف، 1354ھ
- مدارک نهج البلاغہ، ضمیمہ مستدرک، نجف، نجف، 1354ھ
- اوجزالانباء فی مقتل سید الشّهداء، ضمیمۀ المقبولیۃ الحسنیۃ، نجف، 1342ھ
- هدی المتقین، در فقه، نجف، بیتاریخ[۲۳]
علی بن محمد رضا
سودھوعلی بن محمدرضا(1267-1350ھ/1850-1931ء)، عالم، ادیب، مورخ تے شاعر سن ۔ آپ دی ولادت نجف وچ ہوئی تے اسی شہر وچ علمی تے تربیندی مراحل نوں طے کیتا۔ شیخ مہدی آل کاشف الغطاء)، شیخ راضی نجفی، شیخ جعفر شوشتری، شیخ محمد حسن مامقانی و شیخ جواد محییالدین جداں علما توں اجازہ روایت دریافت کیتا[۲۴] آپ معاشرتی امور تے لوگاں دی مشکلات حل کرنے نوں اہمیت دیندے سن تے بغداد دے عثمنی حکم دے ایتھے اثر و رسوخ رکھدے سن تے انہاں دی وڈی مدح کردے سن ۔ 1295ھ/1878ء وچ ایران دا سفر کیتا تے ست سال تک تہران، اصفہان، شیراز تے مشہد وچ رہے تے 1302ھ/1884ء وچ نجف واپس تشریف لے آئے۔ آپ نے شام، حجاز، مصر ، استنبول تےہندوستان دا وی سفر کیتا[۲۵] شیخ علی آل کاشف الغطا کتب جمع کرنے وچ دلچسپی رکھدے سن تے خود وی محققین و مولفین وچوں شمار ہوندے سن ۔ تالیفات
- کتاب الحصون المنیعۃ فی طبقات الشّیعۃ؛ ایہ ست جلداں اُتے مشتمل آپ دی اہم ترین تالیف اے جو مکمل نئيں اے۔ کتاب دا اصل خاکہ؛ صحابہ، تابعین، رواۃ، علما، حکما و متکلمین، عرب علما، تصوف دے پیشوا، بادشاہ، امرا، وزرا، شعرا تے خواتین دے طبقات اُتے مشتمل سی کہ جس وچوں صحابہ دا طبقہ، علما دا کچھ حصہ تے شعرا دا کچھ طبقہ تدوین کیتا گیا اے ۔[۲۶]
- النوافح العنبریۃ فی المآثر السّرّیۃ[۲۷]
- سمیرالحاضر و انیس المسافر 5 جلداں اُتے مشتمل اے تے کشکول (متفرقات) دی روش اُتے اے۔[۲۸]
موسی بن محمد رضا
سودھوموسی بن محمد رضا (1260-1306ھ/1844-1888ء) فقیہ تے ادیب سن ۔ آپ دی ولادت نجف وچ ہوئی۔ آپ نے علوم روزگار؛ نجف دے علما منجملہ شیخ محمد حسین کاظمی (متوفی 1308ھ/1890ء) توں حاصل کیتے۔ اس دے بعدسامرا تشریف لے گئئے تےمرزا محمد حسن شیرازی دے درس وچ شرکت کيتی۔کہیا جاندا اے کہ مرزا دی طرف توں اجازہ روایت حاصل کیتا۔ اپنے والد دی وفات دے بعد اک مرتبہ 1298ھ/1880ء)وچ اصفہان گئے۔ دوسری مرتبہ 1306ھ وچایران تشریف لے گئے تے اسی سفر دے دورانتہران وچ انتقال کر گئے۔[۲۹]
احمد بن علی
سودھواحمد بن علی (1292-1344ھ/1875-1925ء)، فقیہ تے مرجع تقلید سن ۔ آپ مقدماندی علوم نوں مکمل کرنے دے بعد سامرا چلے گئے۔ کچھ مدت اوتھے حصول علم وچ مشغول رہے پھر نجف لوٹ آئے۔ فقہ و اصول دا درس خارج سید کاظم یزدی، آغا شیخ رضا اصفہانی تے آخوند خراسانی دی خدمت وچ مکمل کیتا۔ (1324ھ/1906ء)، وچ ایران دے انقلاب مشروطہ دے بعد مشروطیت دی حمایت دے سبب اپنے استاد آخوند خراسانی توں دور ہو گئے تے سید کاظم یزدی جو مشروطہ دے خلاف تھے؛ توں نزدیک ہو گئے۔ زندگی دے آخری ایام وچ مرجع تقلید شمار ہوندے سن تےمرزا نائینی تےسید ابو الحسن اصفہانی جداں علما دے ہوندے ہوئے ایران ،عراق تے افغانستان دے بعض لوگ انہاں دی تقلید کردے سن ۔ آپ نےمرزا حسین خلیلی نجفیسے 1325 ھ وچ اجازہ روایت دریافت کیتا۔[۳۰]
آخر کار آپ نجف وچ وفات پا گئے تے اوتھے سپرد خاک ہوئے۔ آپ دی چند تالیفات جنہاں وچ زیادہ ترفقہی موضوعات مذکور نيں، ایہ نيں:
احسن الحدیث فی احکم المواریث، نجف 1341ق؛ سفینۃالنّجاۃ، نجف، 1338ھ، ایہ کتاب، شیخ دی دو جلداں اُتے مشتمل توضیح المسائل اے۔ آپ دے اک شاگرد نے عین الحیاۃ دے نام توں اس دا فارسی وچ ترجمہ کیتا تے 1341/1345ھ وچ بمبئی توں شائع ہوئی؛ قلائد الدّرر فی مناسک مَن حجّ اواعتمر، بغداد، 1344ھ۔
محمد حسین کاشف الغطا
سودھومحمد حسین بن علی آل کاشف الغطا (1294 – 1373ھ، اک روشن فکر شیعہ عالم تے نجف دے مرجع تقلید سن ۔ آپ فقہ، خطابت، ادبیات عرب، فلسفہ و حکمت تے تفسیر و عرفان وچ ماہر سن ۔ آپ نوں انہاں پہلے فقہا وچوں شمار کیتا جاندا اے جنہاں نے حوزہ علمیہ نجف دی فقہی تحقیقات وچ تقابلی فقہ دی روش دا آغاز کیتا۔کاشف الغطا نے بہت سی کتب خاص طور اُتے تشیع دے تعارف وچ لکھی نيں کہ جنہاں وچاں کتاب اصل الشیعۃ و اصولها اک اے تے اس دا فارسی ترجمہ آئین ما دے نام توں ہو چکيا اے۔ آپ وحدت تے اسلامی بیداری دے لئی فکرمند رہندے سن تے شیعہ دے تعارف تے اس دا دفاع کرنے دی سعی و کوشش زیادہ تر اسلامی مذاہب دے مابین تقریب تے اتحاد دی راہ ہموار کرنے دی غرض توں سی۔ کاشف الغطا سماج تے سیاست اُتے خصوصی توجہ رکھدے سن تے انہاں نے پہلی عالمی جنگ دے دوران برطانوی قابض فوج دے خلاف مسلح جنگاں وچ شرکت کيتی۔
محمد رضا بن ہادی
سودھومحمد رضا بن ہادی (1310-1366ھ/1892-1947ء)، فقیہ، ادیب تے شاعر سن ۔ آپ نجف وچ پیدا ہوئے۔مقدماندی علوم دے بعد فقہ و اصول دی تعلیم اپنے والد تے ہور علمائے نجف توں حاصل کيتی۔ آپ ادب اُتے عبور رکھدے سن ۔ آپ دی تحریراں مختلف نشریات وچ شائع ہوندی رہیاں۔ آپ دی وفات بیروت وچ ہوئی تے نجف وچ سپرد خاک کیتا گیا۔
تصنیفات
- حیات الشّریف الرّضّی، نجف، 1353ھ۔
- الغیب و الشّهادۃ، نجف، 1346ھ۔
- سیدرضی دی کتاب حقائق التأویل فی متشابہ التّنزیل دی تحقیق، جلد 5، نجف، 1355ھ، مقالہ «الصوت و ماهیتہ»، المرشد مجلے وچ شائع ہويا۔
- آپ دے کچھ اشعار کتاب شعراء الغری (مطبوعہ: 1374ھ/1955ء) وچ شائع ہوئے۔
آل کاشف الغطا دے آثار اُتے مشتمل سافٹ وئیر
سودھوآل کاشف الغطا سافٹ وئیر عقائد، تفسیر، فقہ، اصول، اخلاق، تاریخ تے تراجم دے بارے وچ کاشف الغطا خاندان دے 123 آثار اُتے مشتمل ہے۔یہ سافٹ وئیرمرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نے تیار کیتا اے۔[۳۱]
حوالے
سودھو- ↑ امین، اعیان الشیعہ، ج4، ص99۔
- ↑ امین، اعیان الشیعہ، ج4، ص100۔
- ↑ امین، اعیان الشیعہ، ج10، ص178۔
- ↑ آقا بزرگ، الذریعہ، ج3، ص133 ۔
- ↑ حرزالدین، معارف الرجال، ج2، ص95۔
- ↑ مشار، چاپی عربی؛ آستان قدس، ج5، ص557۔
- ↑ آقا بزرگ تہرانی، الذریعہ الی تصانیف الشیعہ، ج11، ص206۔
- ↑ امین، اعیان الشیعہ، ج، ص177-ـ179۔
- ↑ حرزالدین، معارف الرجال، ج94، ص92ـ95۔
- ↑ امین، اعیان الشیعہ، ج5، ص35۔
- ↑ حرزالدّین، معارف الرجال، ج1، ص211 ۔
- ↑ حرزالدین، معارف الرجال، ج3، ص97۔
- ↑ حرزالدین، ج2، ص356-358۔
- ↑ آقابزرگ، الذریعہ، ج8، ص263، ج15، ص101، ج22، ص272۔
- ↑ حرزالدین، ج2، ص283-284۔
- ↑ آقابزرگ، الذریعہ، ج6، ص28۔
- ↑ آقابزرگ، طبقات۔۔۔، ص992۔
- ↑ آقابزرگ، طبقات۔۔۔، ص994۔
- ↑ عوّاد، ج3، ص294؛ مشار، چاپی عربی۔
- ↑ عواد، ج3، ص294-295۔
- ↑ عواد، ج3، ص294-295؛ حرزالدّین، ج2، ص408۔
- ↑ امین، ج10، ص231۔
- ↑ مشار، چاپی عربی۔
- ↑ آقابزرگ، طبقات۔۔۔، 1439۔
- ↑ آقابزرگ، طبقات۔۔۔، 1439۔
- ↑ آقابزرگ، طبقات۔۔۔، 1439۔
- ↑ حرزالدین، ج2، ص137۔
- ↑ حرزالدین، ج2، ص137۔
- ↑ حرزالدین، ج3، ص52۔
- ↑ حرزالدین، ج1، ص88۔
- ↑ مرکز کامپیوتری علوم اسلامی۔
مآخذ
سودھو- آستان قدس، فہرست۔
- آقا بزرگ، الذریعہ۔
- آقا بزرگ، طبقات اعلام الشیعہ، قرن 13 و 14، مشہد، 1404ھ۔
- امین، محسن، اعیان الشیعہ، بیروت، 1403ھ۔
- حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی التراجم العلماء و الادباء)، تعلیق: محمد حسین حرز الدین، منشورات مکتبہ آیت الله العظمی المرعشی النجفی، قم، 1405ھ۔
- زرکلی، خیر الدین، الأعلام، بیروت، 1984ء۔
- عواد، کورکیس، معجم المؤلّفین العراقیین، بغداد، 1969ء۔
- قمی، عباس، فوائد الرّضویہ، تہران، 1327 شمسی۔
- کاشف الغطاء)، جعفر، کشف الغطاء)، تہران، سنگی۔
- مشار، خان بابا، فہرست کتابہای چاپی عربی ایران: از آغاز چاپ تاکنون، بی جا، 1344 شمسی۔
- مشار، خان بابا، فہرست کتاب ہای چاپی فارسی، تہران، 1350 شمسی۔
- معلم حبیب آبادی، محمد علی، مکارم الآثار، اصفہان، 1352 شمسی۔
باہرلے جوڑ
سودھو- منبع مقالہ: دائرۃ المعارف بزرگ اسلامی