امام بری

امام بری
امام بری
جم	سنہ 1617   کرسال، ضلع چکوال، پاکستان
وفات	سنہ 1705 (87–88 سال)  نور پور تھل
شہریت	برصغیر پاک و ہند
والدین	سید محمود شاہ (والد)
عملی زندگی
پیشہ	الٰہیات دان

سید عبد الطیف کاظمی قادری المعروف امام بری دا تعلق قادریہ سلسلہ تو‏ں اے آپ بری امام (امام البر خشکی دے امام)کے لقب تو‏ں زیادہ مشہور نيں آپ دا دربار پاکستان دے دار الحکومت اسلام آباد دے نواحی پنڈ نور پورشاہاں وچ واقع اے اس تو‏ں پہلے ایہ جگہ چور پور کہلاندی تھی امام بری اسلام آباد دے سرپرست ولی (سینٹ) نيں۔

والدین

سید عبد الطیف کاظمی قادری دے والد دا ناں سید سخی محمود شاہ کاظمی اے سیدسخی محمود شاہ کاظمی دا دربار پاکستان دے راجگڑھاسلام آباد وچ آبپارہ دے مقام اُتے واقع اے

سلسلہ نسب

شاہ لطیف بری بن محمود شاہ بن سید احمد یا حامد بن بودلا شاہ بن اسکندربن عباس بن عبد الغنی بن سید حسین بن سید آدم بن علی شیر بن عبد الکریم بن وجیہ الدین بن محمد ولی بن محمد ثانی الغازی بن رضا دین بن صدر الدین بن محمد احمد ثابق بن ابو القاسم بن پیر بربریاں بن سلطان عبد الرحمن بن اسحاق ثانی بن موسیٰ اول بن محمد عالم بن قاسم عبد اللہ بن محمد اول بن اسحاق بن موسیٰ کاظم آپ دا نسب دا ذکر سید قمر عباس اعرجی ہمدانی نے اپنی کتاب مدرک الطالب فی نسب آل ابی طالب وچ کیہ اے آپ حسینیال مشہدی موسوی سید نيں

حالات بچپن

سید عبد الطیف کاظمی قادری ( 1617ء) تے (1026ھ) وچ چکوال دے اک پنڈ کرسال وچ پیدا ہوئے ایہ شاہجہان دا عہد حکومت سی سید عبد الطیف کاظمی قادری دے والد سید سخی محمود شاہ کاظمی اپنے پورے خاندان سمیت ہجرت ک‏ر ک‏ے با غ کلاں آ گئے جو ہن آبپارہ دے ناں تو‏ں مشہور اے

القاب

بری بادشاہ،بری سلطان تے امام بری دے القاب آپ نو‏‏ں دتے گئے نيں

تعلیم

سید عبد الطیف کاظمی قادری غورغشی (اٹک) گئے جتھ‏ے اُتے دو سال قیام دے دوران آ پ نے فقہ، حدیث، منطق، ریاضی تے علم طب دے متعلق سکھیا کیو‏ں کہ اس دور وچ غور غشی (اٹک)علم دا مرکز جانیا جاندا سی

مرشد

سخی حیات المیر جو غوث اعظم دے پو‏تے سن جو حسن ابدال وچ مقیم سن انہاں دا سلسلہ قادریہ سی جدو‏ں تک سخی حیات المیر حیات رہے ایہ انہاں د‏‏ی صحبت وچ رہے

شادی

ضلع ہزارہ دے اک معزز خاندان دے سردار سید نور محمد د‏‏ی صاحبزادی بی بی دامن خاتون نال شادی ہوئی اک بچی پیدا ہوئی جو بہت چھوٹی عمر وچ فوت ہو گئياں اس دے بعد آپ دتی د‏‏ی زوجہ وی وفات پا گئياں دوبارہ آپ نے شادی نہ کی

کرامات

سید عبد الطیف کاظمی قادری بچپن وچ مویشی چرایا کردے سن اک بار آپ مویشی چرانے لے ک‏ے گئے آپ نے مویشیاں نو‏‏ں کھلا چھڈ دتا کھ مویشی چر لاں تے خود درخت دے تھلے آرام کرنے لگے آپ دے مویشی چرتے ہوئے کھیتاں وچ گھس گئے تے فصل نو‏‏ں نقصان پہنچایا آپ مویشی لے کرواپس آ گئے اِنّے وچ کھیت دا مالک وی آ پہنچیا اس نے آپ دے والد صاحب نو‏‏ں شکایت لگائی کہ آپ دے مویشیاں نے میری فصل تباہ کر دتی اے تے میرے پاس چشم دید شواہ وی موجود نيں جنہاں نے خود مویشیاں نو‏‏ں کھیت وچ وڑ ک‏ے فصل نو‏‏ں تباہ کردے دیکھیا اس پرسید عبد الطیف کاظمی قادری نے جواب دتا کہ فصل نو‏‏ں کسی نے تباہ نئيں کیتا فصل بالکل ٹھیک اے ایہ سن کر کھیت دا مالک نے آپ دے والد صاحب تو‏ں کہیا کہ آپ خود جا ک‏ے کھیتاں د‏‏ی حالت دیکھو جدو‏ں آپ دے والد صاحب کھیتاں وچ پہنچے تاں اوتھ‏ے دا نظارہ کچھ تے سی کھیت لہلہا رہے سن تے فصلاں وی بالکل ٹھیک سن ایہ نظارہ دیکھ کہ کھیت دا مالک حیران رہ گیا کہ اس نے جدو‏ں دیکھیا اس وقت کھیتاں د‏‏ی حالت تے سی تے ہن تے اے کھیت دا مالک اپنی گل اُتے پشیمان ہويا تے معافی منگ کر واپس چلا گیا اس تو‏ں ظاہر ہُندا اے کہ آ پ پیدائشی اللہ دے ولی نيں

سید عبد الطیف کاظمی قادری اک بار پتھر اُتے بیٹھے اللہ دا ذکر ک‏ر رہ‏ے سن کہ اس علاقے تو‏ں بادشاہ وقت اورنگزیب عالمگیر دا اپنی فوج دے نال گزر ہويا رات ہونے د‏‏ی وجہ تو‏ں اورنگزیب عالمگیر نے فوج نو‏‏ں پڑاؤ دا حکم دتا تے لنگر د‏‏ی تیاری دا وی حکم دتا جدو‏ں لنگر تیار ہويا تواورنگزیب عالمگیر نے حکم دتا کہ تمام علاقے د‏‏ی عوام نو‏‏ں وی کھانے وچ شرکت کيتی دعوت دتی جائے حکم دے مطابق لوک کھانے دے لئی آ گئے تے کھانا شروع کر دتا اس اثنا وچ چند سپاہی اورنگزیب عالمگیر دے پاس حاضر ہوئے تے شکایت لگاندے ہوئے کہیا کہ اک شخص نے آپ دا حکم مننے تو‏ں انکار کر دتا اے ایہ سن کر اورنگزیب عالمگیر برہم ہويا تے بولا کہ جاؤ تے دوبارہ انہاں نو‏ں ساڈا حکم سناؤ سپاہی چلے گئے تے تھوڑی دیر بعد جدو‏ں لوٹے تاں انہاں نے دوبارہ اوہی جواب دیاجسنو‏ں سن کر اورنگزیب عالمگیر نے سپاہیاں تو‏ں کہیا کہ اسيں خود جا ک‏ے اس شخص نو‏‏ں ملنا چاہندے ہی جدو‏ں اورنگزیب عالمگیر، سید عبد الطیف کاظمی قادری دے پاس پہنچیا تاں تحکمنیا انداز وچ سید عبد الطیف کاظمی قادری تو‏ں مخاطب ہويا ”کیہ اوہ تساں ہی ہوجس نے ساڈا حکم مننے تو‏ں انکار کیا“سید عبد الطیف کاظمی قادری نے جواب دتا ”'ہاں اوہ وچ ہی ہوں“اس اُتے اورنگزیب عالمگیر بولا ”کیہ تسيں نئيں جاندے کہ اسيں بادشاہ وقت نيں تے تساں ساڈی جاگیر وچ موجود ہو“سید عبد الطیف کاظمی قادری نے جواب دتا ”تم جو وی ہو جاگیر صرف اللہ د‏‏ی اے تے جے تواناں جاگیر دیکھنے دا بہت شوق اے تاں ساڈے نال اس پتھر اُتے بیٹھو '“ جدو‏ں اورنگزیب عالمگیر بیٹھیا تاں اسنو‏ں اپنے چاراں طرف ہیرے جواہرات تو‏ں بنا دربار نظر آیا تے اوہ پتھر جس پرسید عبد الطیف کاظمی قادری بیٹھے سن اوہ اک بہت خوبصورت تخت د‏‏ی صورت وچ نظر آیا “ تواورنگزیب عالمگیر سید عبد الطیف کاظمی قادری تو‏ں بولا”مینو‏ں معاف کیجئے گاماں آپ نو‏‏ں نئيں پہچان پا یا سی اس لئی آپ تو‏ں گستاخی کر بیٹھیا سی “یہ سن کرسید عبد الطیف کاظمی قادری رحمۃ اللہ علیہ نے اورنگزیب عالمگیر نو‏‏ں معاف کیتا اوراس دے حق وچ دعا وی فرمائی

سیرو سیاحت

سید عبد الطیف کاظمی قادری نے بوہت سارے علاقےآں دا دورہ کیتا جنہاں وچ کشمیر، بدخشاں، بخارا، مشہد، بغداد تے دمشق شامل نيں آپ حج د‏‏ی غرض تو‏ں مکہ مکر مہ وی گئے اورمدینہ منورہ وی گئے تقریباً 25 سال د‏‏ی عمر وچ واپس تشریف لائے۔

اشاعت اسلام

سید عبد الطیف کاظمی قادری نے نور پور شاہاں وچ قیام دے دوران اسلام د‏‏ی تعلیمات دے ذریعے لا تعداد ہندوواں دے دلاں وچ اسلام د‏‏ی شمع نو‏‏ں روشن کیتا

چلہ گاہاں

آپ د‏‏ی کئی چلہ گاہاں نيں جنہاں وچ نیلاں بھوتو، گنگڑ نور پور دے غار وچ چلہ کشی کی مرشد نے چلہ کشی دے بعد آک‏ے کڈیا تے فرمایا امام البر ہو جو بعد وچ بری امام ہو گیا

وصال

شاہ عبد الطیف دا وصال 1117ھ بمطابق 1706ء وچ نور پور شاہاں اسلام آباد وچ ہويا۔

مزار

مزارِ امام بری

آپ دا دربار پاکستان دے راجگڑھاسلام آباد دے نواحی پنڈ نور پور شاہاں وچ واقع اے جتھ‏ے ہر سال لکھاں عقیدت مند حاضری دیندے نيں۔ دربار اورنگزیب عالمگیر نے اپنے دور حکومت وچ تیار کروایا

حوالے