سلسلہ شاذلیہ
سلسلہ شاذلیہ تصوف دا اک سلسلہ اے جس دے بانی ابوالحسن شاذلی بن عبد اﷲ شریف حسینی المغربی (پیدائش۵۹۱ ہجری۔ وفات۶۵۶ہجری) سیدنا ابوالحسن دا ناں علی بن عبد اللہ شاذلی اے جو قریہٴ غمارہ(اسکندریہ ) وچ پیدا ہوئے۔ پیدائش دا سن ۵۹۱ہجری اے تے ملک یمن دے صحرائے عیذاب وچ ساحل دے نیڑے بمقام مخا رحلت فرمائی۔(صحرائے عیذاب وادی ہمان دے نزدیک مصر وچ واقع اے ) وفات دا سن ۶۵۶ ہجری اے۔ تے شاذلہ جو جبل زعفران دے نزدیک تیونس وچ واقع اے دی نسبت توں شاذلی کہلاندے نيں۔
سیدنا ابوالحسن علی بن عبد اللہ الشاذلی نسباً سادات بنی حسن توں نيں۔ جنہاں دا ۱۷ واسطےآں توں نسب حسن بن علی دے نال ملدا اے۔ آباواجداد دا مولد ومسکن مغربی اقصیٰ مراکش (شمالی افریقا)اے۔ موصوف نے اوائل عمری وچ تونس وچ مقیم ہو کے تحصیل علم دی تے طریقت وچ تونس دے شیخ المشائخ عبد السلام بن مشیش توں فیضیاب ہوئے طریقہ شاذلیہ بواسطہ جابر جعفی سیدنا امام حسن نال ملدا اے۔[۱] سلسلہ شاذلیہ دے بنیاداں انہاں اصولاں اُتے استوار نيں
- -اخلاص،
- -توبہ،
- - نیت
- -اتباع کتاب و سنت
- -خلوت
- -جہاد بالنفس و دشمنان دین
- - تربیت نفس
- -دنیا توں بے رغبتی
- -عبودیت (بندگی خدا)
- -طاعات (عبادات ترک نہ کرنا)
- -علم الیقین
- -ذکر (ذکر خدا قلب و بولی دے نال)،
- -ورع (تقویٰ)
- -زہد (قلب کوغیر خدا توں خالی کرنا)،
- -توکل علی اللہ
- -رضائے خدا
- - محبت الہی۔[۲]
تصوف وچ سلسلہ شاذلیہ مشہور سلسلہ اے ،جو مصر ،تیونس، ترکی ،االجزائر تے ہور ملکاں وچ رائج اے، پاکستان دے علاقہ کوہاٹ وچ آباد نيں ،