ابوالاعلا مودودی
شیخ الاسلام علامہ سید ابو الاعلیٰ مودودی | |
---|---|
جم | 25 ستمبر 1903 اورنگ آباد،ریاست حیدرآباد، برطانوی ہند (موجودہ ریاست مہاراشٹر) |
وفات | ۲۲ ستمبر ۱,۹۷۹75 سال) بفیلو، نیو یارک، ریاستہائے متحدہ امریکا. | (عمر
قومیت | برطانوی ہند دے صوبے تے علاقے ( 1947 کے بعد سے) پاکستانی قوم |
ودر | ویہویں صدی |
شعبۂ زندگی | عالم اسلام |
مذہب | اسلام |
مکتب فکر | سنی اسلام |
شعبۂ عمل | شریعت اسلامی فلسفہ جدید فلسفہ |
اہم نظریے | اسلامی ریاست، زمانہ جاہلیت، اسلامی معاشیات، اسلامی جمہوریہ |
کارہائے نماياں | تفہیم القرآن اسلامی قانون اور آئین قادیانی مذہب کے سوالات کے جوابات ختم نبوت کا بیان |
متاثر
| |
اعزازات | عالمی شاہ فیصل اعزاز (1979) |
ویب سائٹ | www |
سید ابو الاعلیٰ مودودی (1903ء – 1979ء) مشہور عالم دین تے مفسر قرآن تے جماعت اسلامی دے بانی سن ۔ بیسوی صدی دے موثر ترین اسلامی مفکرین وچوں اک سن ۔ انہاں دی فکر، سوچ تے انہاں دیاں لکھتاں نے پوری دنیا دی اسلامی تحریکات دے ارتقا وچ گہرا اثر ڈالیا تے ویہويں صدی دے مجدد اسلام ثابت ہوئے۔ مودودی اوہ دوسرے شخص سن جنہاں دی غائبانہ نماز جنازہ کعبہ وچ ادا کيتی گئی، پہلے نجاشی سن ۔[۱][۲]
اسلام دی دنیا بھر وچ موجودہ پزیرائی سید ابوالاعلیٰ مودودی تے شیخ حسن البناء (اخوان المسلمون دے بانی) دی فکر دا ہی نتیجہ اے جنہاں نے عثمانی خلافت دے اختتام دے بعد نہ صرف اسنوں زندہ رکھیا بلکہ اسنوں خانقاہاں توں کڈ کے عوامی پزیرائی بخشی۔ سید ابوالاعلیٰ مودودی دا پاکستانی سیاست وچ وی وڈا کردار سی۔ پاکستانی حکومت نے انہاں نوں قادیانی گروہ نوں غیر مسلم قرار دینے اُتے پھانسی دی سزا وی سنائی جس اُتے عالمی دباؤ دے باعث عملدرآمد نہ ہوئے سکیا۔ سید ابوالاعلیٰ مودودی نوں انہاں دی دینی خدمات دی پیش نظر پہلے شاہ فیصل ایوارڈ توں نوازیا گیا۔ آپ دی لکھی ہوئی قرآن مجید دی تفسیر تفہیم القرآن دے ناں توں مشہور اے تے جدید دور دی نمائندگی کرنے والی اس دور دی بہترین تفسیراں وچ شمار ہُندی اے۔
مڈھلا جیون
سودھوسید ابوالاعلیٰ مودودی 1903ء بمطابق 1321ھ وچ اورنگ آباد وچ پیدا ہوئے۔ آپ دے آبا و اجداد وچ اک مشہور بزرگ خواجہ قطب الدین مودود چشتی گزرے سن جو خواجہ معین الدین چشتی اجمیری دے شیخ الشیوخ سن ۔ سید مودودی دا خاندان انہاں خواجہ مودود چشتی دے ناں توں منسوب ہوکے ہی مودودی کہلاندا اے۔
آپ دا گھرانہ اک مکمل مذہبی گھرانہ سی۔ مودودی نے ابتدائی دور دے پورے گیارہ برس اپنے والد دی نگرانی وچ رہے تے گھر اُتے تعلیم حاصل کيتی۔ بعد وچ انہاں نوں مدرسہ فرقانیہ اورنگ آباد دی اٹھويں جماعت وچ براہِ راست داخل کیندا گیا۔
1914ء وچ انہاں نے مولوی دا امتحان دتا تے کامیاب ہوئے۔ اس وقت انہاں دے والدین اورنگ آباد توں حیدرآباد دکن منتقل ہوئے گئے جتھے سید مودودی نوں مولوی عالم دی جماعت وچ داخل کرایا گیا۔
اس زمانے وچ دارالعلوم دے صدر مولانا حمید الدین فراہی سن جو مولانا امین احسن اصلاحی دے وی استاد سن ۔ اُتے والد دے انتقال دے باعث اوہ دار العلوم وچ صرف چھ ماہ ہی تعلیم حاصل کر سکے۔
بطور صحافی
سودھوکیونکہ سید مودودی لکھنے دی خداداد قابلیت دے حامل سن اس لئی انہاں نے قلم دے ذریعے اپنے خیالات نوں لوکاں تک پہنچانے تے ايسے نوں ذریعہ معاش بناؤن دا ارادہ کر ليا۔ چنانچہ اک صحافی دی حیثیت توں انہاں نے اپنی عملی زندگی دا آغاز کیندا تے متعدد اخبارات وچ مدیر دی حیثیت نال کم کیتا جنہاں وچ اخبار "مدینہ" بجنور (اترپردیش)، "تاج" جبل پور تے جمعیت علمائے ہند دا روزنامہ "الجمعیت" دہلی خصوصی طور اُتے شامل نيں۔
1925ء وچ جدوں جمعیت علمائے ہند نے کانگریس دے نال اشتراک دا فیصلہ کیندا تاں سید مودودی نے بطور احتجاج اخبار"الجمعیۃ" دی ادارت چھڈ دی۔
پہلی تصنیف
سودھوجس زمانے وچ سید مودودی"الجمعیۃ" دے مدیر سن ۔ اک شخص سوامی شردھانند نے شدھی دی تحریک شروع دی جس دا مقصد ایہ سی کہ مسلماناں نوں ہندو بنالیا جائے۔ چونکہ اس تحریک دی بنیاد نفرت، دشمنی تے تعصب اُتے سی تے اس نے اپنی کتاب وچ حضرت [[محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم]] دی توہین دی جس اُتے مسلمان نوجوان علم دین نے غیرت ایمانی وچ آکے سوامی شردھانند نوں قتل کر دتا۔ اس اُتے پورے ہندوستان وچ اک شور برپا ہوئے گیا۔ ہندو دینِ اسلام اُتے حملے کرنے لگے تے علانیہ ایہ کہیا جانے لگیا کہ اسلام تلوار تے تشدد دا مذہب اے۔
انہاں دناں مولانا محمد علی جوہر نے جامع مسجد دہلی وچ تقریر دی جس وچ وڈی دردمندی دے نال انہاں نے اس ضرورت دا اظہار کیندا کہ کاش کوئی شخص اسلام دے مسئلہ جہاد دی پوری وضاحت کرے تاکہ اسلام دے خلاف جو غلط فہمیاں اج پھیلائی جا رہیاں نيں اوہ ختم ہوجاواں۔ اس اُتے سید مودودی نے الجہاد فی الاسلام دے ناں توں اک کتاب لکھی۔ اس وقت سید مودودی دی عمر صرف 24 برس سی۔
اس کتاب دے بارے وچ علامہ اقبال نے فرمایا سی:
” | اسلام دے نظریہ جہاد تے اس دے قانونِ صلح و جنگ اُتے ایہ اک بہترین تصنیف اے تے وچ ہر ذی علم آدمی نوں مشورہ دیندا ہاں کہ اوہ اس دا مطالعہ کرے | “ |
ترجمان القرآن
سودھو"الجمعیۃ" دی ادارت تے اخبار نویسی چھوڑکر سید مودودی حیدرآباد دکن چلے گئے۔ جتھے اپنے قیام دے زمانے وچ انہاں نے مختلف کتاباں لکھياں تے 1932ء وچ حیدرآباد توں رسالہ"ترجمان القرآن" جاری کیندا۔
1935ء وچ آپ نے "پردہ" دے ناں توں اسلامی پردے دی حمایت وچ اک کتاب تحریر کيتی جس دا مقصد یورپ توں مرعوب ہوکے اسلامی پردے اُتے کیندے جانے والے اعتراضات دا جواب دینا سی۔ اس دے علاوہ "تنقیحات" اور"تفہیمات" دے مضامین لکھے جنہاں دے ذریعے انہاں نے تعلیم یافتہ مسلماناں وچوں فرنگی رہتل دی مرعوبیت ختم کردتی۔
اسلامی قومیت
سودھو1938ء وچ کانگریس دی سیاسی تحریک اس قدر زور پھڑ گئی کہ بوہت سارے مسلمان تے خود علمائے کرام دی اک بہت وڈی تعداد وی انہاں دے نال مل گئی۔
کانگریس دے اس نظریہ نوں "متحدہ قومیت" یا "اک قومی نظریہ" کانام دتا جاندا سی۔ سید مودودی نے اس نظریے دے خلاف بوہت سارے مضامین لکھے جو کتاباں دی صورت وچ "مسئلہ قومیت" تے ’’مسلمان تے موجودہ سیاسی کشمکش" حصہ اول و دوم دے ناواں توں شائع ہوئی۔ مولانا مودودی صاحب اُتے ایہ وی الزام اے کہ اوہ قیام پاکستان دے خلاف سن ۔ اپنے اک کتابچے وچ لکھدے نيں کہ:۔
” | پس جو لوک ایہ گمان کردے نيں کہ مسلم اکثریت دے علاقے ہندو اکثریت دے تسلط توں آزاد ہوئے جاواں۔۔۔ اس دے نتیجہ وچ جو کچھ حاصل ہوئے گا اوہ صرف مسلماناں دی کافرانہ حکومت ہوئے گی۔ [۳] | “ |
حالانکہ انہاں دیاں تحریراں نوں جے کٹ چھانٹ کر پیش کرنے دی بجائے مکمل سیاق و سباق دے نال تے پورے جملے نوں پڑھیا جائے تاں اصل صورت حال واضح ہوکے سامنے آجاندی اے۔ چونکہ تحریک پاکستان دی بنیاد دو قومی نظریہ اُتے سی۔ اس تصور نوں پیش کرنے، اسنوں نکھارنے تے فروغ دینے وچ سید مودودی دی تحریرات دا حصہ سی، اسنوں اس شخص دی بولی توں سنیئے جو محمد علی جناح تے خان لیاقت علی خان دا دست ِ راست سی۔ ۔۔۔۔۔ یعنی آل انڈیا مسلم لیگ دے جائنٹ سیکریٹری، اس دی مجلس ِ عمل Committee Of Action تے مرکزی پارلیمانی بورڈ دے سیکریٹری ظفر احمد انصاری لکھدے نيں۔
” | اس موضوع اُتے مولانا ابوالاعلیٰ مودودی صاحب نے ’’مسئلہ قومیت“ دے عنوان توں اک سلسلہ ءِ مضامین لکھیا جو اپنے دلائل دی محکمی، زور ِ استدلال تے زور ِ بیان دے باعث مسلماناں وچ بہت مقبول ہويا تے جس دا چرچا بہت تھوڑے عرصے وچ تے وڈی تیزی دے نال مسلماناں وچ ہوئے گیا۔ اس اہم بحث کيتی ضرب متحدہ قومیت دے نظریہ اُتے پئی تے مسلماناں دی جداگانہ قومیت دا احساس وڈی تیزی دے نال پھیلنے لگیا۔ قومیت دے مسئلہ اُتے ایہ بحث محض اک نظری بحث نہ سی بلکہ اس دی ضرب کانگریس تے جمعیت علماء ہند دے پورے موقف اُتے پڑدی سی۔ ہندوواں دی سب توں خطرناک چال اایہی سی کہ مسلماناں دے دلاں توں انہاں دی جدا گانہ قومیت دا احساس کسی طرح ختم کرکے انہاں دے ملی وجود دی جڑاں کھوکھلی کردتی جاواں۔ خود مسلم لیگ نے اس گل کيتی کوشش کيتی کہ اس بحث دا مذہبی پہلو زیادہ توں زیادہ نمایاں کیندا جائے تاکہ عوام کانگریس دی کھیل نوں سمجھ سکن تے اپنے دین و ایمان دے تقاضاں نوں پورا کرنے دی طرف متوجہ ہون۔[۴]۔ | “ |
مسلم لیگی رہنما ہور لکھدے نيں۔
” | دراصل پاکستان دی قرار داد توں پہلے ہی مختلف گوشےآں توں ’’حکومت الہٰیہ“ ، ’’مسلم ہندوستان“ تے ’’خلافت ربانی“ وغیرہ دی آوازاں اٹھنے لگیاں سن۔ علامہ اقبال نے اک ’’مسلم ہندوستان“ دا تصور پیش کیندا سی ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مودودی صاحب دے لٹریچر نے حکومت الہٰیہ دی آواز بلند دی سی۔ چوہدری فضل حق نے اسلامی حکومت دا نعرہ بلند کیندا سی۔ مولانا آزاد سبحانی نے خلافتِ ربانی دا تصور پیش کیندا سی۔ جگہ جگہ توں اس آواز دا اٹھنا اس گل کيتی نشاندہی کردا اے کہ مسلمان اپنے مخصوص طرز فکر دی حکومت قائم کرنے دی ضرورت پوری شدت توں محسوس کررہے سن تے حالات دے تقاضے دے طور اُتے انہاں دے عزائمِ خفتہ ابھر کر سامنے آرہے سن ۔[۵] | “ |
علامہ اقبال تے سید مودودی
سودھوڈاکٹر علامہ محمد اقبال سید مودودی دی تحریرات توں بے حد متاثر سن ۔ بقول میاں محمد شفیع (مدیر ہفت روزہ اقدام)، علامہ موصوف ’’ترجمان القرآن“ دے اُنہاں مضامین نوں پڑھوا کر سندے سن ۔ اُنہاں (مضامین) ہی توں متاثر ہوکے علامہ اقبال نے مولانا مودودی نوں حیدرآباد دکن چھڈ کے پنجاب آنے دی دعوت دتی تے ايسے دعوت اُتے مولانا 1938ء وچ پنجاب آئے۔ میاں محمد شفیع صاحب اپنے ہفت روزہ اقدام وچ لکھدے نيں کہ
” | مولانا سید ابوالاعلیٰ مودودی تاں درحقیقت نیشنلسٹ مسلماناں دی ضد سن تے وچ ایتھے پوری ذمہ داری دے نال عرض کردا ہاں کہ ميں نے حضرت علامہ اقبال رحمۃ اللہ دی بولی توں کم و بیش اس قسم دے لفظاں سنے سن کہ ’’مودودی انہاں کانگریسی مسلماناں دی خبر لاں گے“۔ جتھے علامہ اقبال بالکل واضح طور توں آزاد (مولانا آزاد) تے مدنی (مولانا حسین احمد مدنی) دے نقاد سن اوتھے اوہ مولانا دا ’’ترجمان القرآن“ جستہ جستہ تھاںواں توں پڑھواکر سننے دے عادی سن ۔ تے اس امر دے متعلق تاں وچ سو فیصدی ذمہ داری توں گل کہہ سکدا ہاں علامہ نے مولانا مودودی نوں اک خط دے ذریعے حیدرآباد دکن دے بجائے پنجاب نوں اپنی سرگرمیاں دا مرکز بنانے دی دعوت دتی سی۔ بلکہ اوہ خط انہاں نے میرے توں ہی لکھوایا سی۔ [۶] | “ |
شریف الدین پیرزادہ دی گواہی
سودھواس وقت دے مارشل لا حکومت دے قائم کردہ دستوری کمیشن دے مشیر تے کمپنی لا کمیشن دے صدر سید شریف الدین پیرزادہ اپنی کتاب ’’ارتقائے پاکستان“ Evolution of Pakistan وچ لکھدے نيں۔
” | مولانا مودودی نے ترجمان القرآن دے اک سلسلہ مضامین دے ذریعے جو 1938ء تے 1939ء دے درمیان وچ شائع ہوئے، کانگریس دے چہرے توں نقاب اتاری تے مسلماناں نوں متنبہ کیندا۔ موصوف نے برصغیر وچ مسلماناں دی تریخ دا جائزہ لیا، کانگریس دی لادینیت دی قلعی کھولی تے ایہ ثابت کیندا کہ ہندوستان دے مخصوص حالات وچ اس دے لئی جمہوریت ناموزاں اے۔ اس لئی کہ اس وچ مسلماناں نوں اک ووٹ تے ہندوواں نوں چار ووٹ ملیاں گے۔ انہاں نے ہندوواں کےقومی استعمار دی وی مذمت کيتی تے اس رائے دا اظہار کیندا کہ محض مخلوط انتخاب یا اسمبلیاں وچ کچھ زیادہ نمائندگی Weightage تے ملازمتاں وچ اک شرح دا تعین مسلمان قوم دے سیاسی مسائل دا حل نئيں اے۔ جو تجویز انہاں نے پیش دی اس وچ تن متبادل صورتاں دی نشاندہی کيتی گئی سی۔[۷] | “ |
ان صورتاں وچ آخری صورت ہندوستان دی تقسیم دی سی۔ اایہی وجہ اے کہ سید شریف الدین پیرزادہ ارتقائے پاکستان وچ جس نتیجہ اُتے پہنچدے نيں اس امر دا اظہار کردے نيں کہ
” | وہ تجاویز تے مشورے جو سر عبداللہ ہارون، ڈاکٹر لطیف، سرسکندر حیات، ’’اک پنجابی“، سید ظفرالحسن، ڈاکٹر قادری، مولانا مودودی، چودھری خلیق الزمان وغیرہ نے دتے، اوہ اک معنی وچ پاکستان تک پہنچنے والی سڑک دے سنگہائے میل نيں۔[۸] | “ |
ریفرنڈم وچ پاکستان دی حمایت
سودھوصوبہ سرحد تے سلہٹ دے ریفرنڈم دے موقع اُتے مولانا مودودی نے پاکستان دے حق وچ ووٹ ڈالنے دا مشورہ دتا تے لوکاں نوں اس موقع اُتے آمادہ کرنے دے لئی کہیا
” | اگرماں صوبہ سرحد دا رہنے والا ہُندا تاں استصواب رائے وچ میرا ووٹ پاکستان دے حق وچ پڑدا۔ اس لئی کہ جدوں ہندوستان دی تقسیم ہندو تے مسلم قومیت دی بنیاد اُتے ہورہی اے تاں لامحالہ ہر اس علاقے نوں جتھے مسلمان قوم دی اکثریت ہوئے اس تقسیم وچ مسلم قومیت ہی دے علاقے دے نال شامل ہونا چاہیے۔[۹] | “ |
اس تاریخی موقع اُتے آئندہ دے نظام دے بارے وچ مولانا نے لکھیا
” | وہ نظام جے فی الواقع اسلامی ہويا جداں کہ وعدہ کیندا جارہیا اے تاں اسيں دل و جان توں اس دے حامی ہون گے، تے جے اوہ غیر اسلامی نظام ہويا تاں اسيں اسنوں تبدیل کرکے اسلامی اصولاں اُتے ڈھالنے دی جدوجہد ايسے طرح کردے رہن گے جس طرح موجودہ نظام وچ کررہے نيں۔ [۱۰] | “ |
مسلم لیگ علما کمیٹی دی رکنیت
سودھوقیام پاکستان دی جدوجہد دے دوان مسلم قومیت اُتے سید مودودی دے مضامین مسلم لیگ دے حلفےآں وچ وڈے پیمانے اُتے استعمال ہُندے رہے۔ بعد وچ مسلم لیگ یو پی نے اسلامی نظام مملکت دا خاکہ تیار کرنے دے لئی علما دی اک کمیٹی بنائی تاں مولانا مودودی نے اس دی رکنیت قبول کردے ہوئے اس کم وچ پوری دلچسپی لئی۔ اس دا مسودہ کمیٹی توں وابستہ اک معاون تحقیق مولانا محمد اسحاق سندیلوی نے Working Paper تیار کیندا سی۔ اس کتاب دے پیش لفظ وچ مولانا عبدالماجد دریا بادی لکھدے نيں۔
” | غالبا 1940ء یا شاید اس توں وی کچھ پہلے جدوں مسلم لیگ دا طوطی ہندوستان وچ بول رہیا سی۔ ارباب لیگ نوں خیال پیدا ہويا کہ جس اسلامی حکومت (پاکستان) دے قیام دا مطالبہ شد و مد توں کیندا جارہیا اے خود اس دا نظام نامہ یا قانون ِ اساسی وی تاں خالص اسلامی بنانا چاہیے۔ اس غرض توں یو پی دی صوبائی مسلم لیگ نے اک چھوٹی سی مجلس ایداں دے ارکان دی مقرر کردتی جو اس دے خیال وچ شریعت دے ماہرین سن کہ ایہ مجلس ایسا نظام نامہ مرتب کرکے لیگ دے سامنے پیش کرے۔ اس مجلس ِ نظام ِ اسلامی دے چار ممبران دے ناں تاں اچھی طرح یاد نيں۔ (1) مولانا سید سلیمان ندوی (2) مولانا سید ابوالاعلیٰ مودودی (3) مولانا آزاد سبحانی (4) عبدالماجد دریا بادی۔[۱۱] | “ |
جماعت اسلامی دا قیام
سودھوسید مودودی نے ترجمان القرآن دے ذریعے اک پابندِ اسلام جماعت دے قیام دی تجویز پیش دی تے اس سلسلے وچ ترجمان القرآن وچ مضامین وی شائع کیندے۔ جو لوک اس تجویز توں اتفاق رکھدے سن اوہ 26 اگست 1941ء نوں لاہور وچ جمع ہوئے تے "جماعت اسلامی" قائم کيتی گئی۔ جس وقت جماعت اسلامی قائم ہوئی تاں اس وچ پورے ہندوستان وچوں صرف 75 آدمی شامل ہوئے سن ۔ اس اجتماع وچ سید مودودی نوں جماعت دا سربراہ منتخب کیندا گیا۔
پہلی قید
سودھوقیام پاکستان توں بعد سید مودودی پاکستان آ گئے۔ پاکستان وچ قائد اعظم دے انتقال دے اگلے ہی ماہ یعنی اکتوبر 1948ء وچ اسلامی نظام دے نفاذ دے مطالبے اُتے آپ گرفتار ہوئے گئے۔ گرفتاری توں پہلے جماعت دے اخبارات "کوثر"، جہان نو تے روزنامہ "تسنیم" وی بند کردتے گئے۔
سید مودودی نوں اسلامی نظام دا مطالبہ چکن دے جرم وچ گرفتار کیندا گیا سی لیکن الزام ایہ دھریا گیا کہ اوہ جہادِ کشمیر دے مخالف سن ۔ قرارداد مقاصد دی منظوری توں پہلے اس دا متن وی مودودی نوں ملتان جیل وچ دکھایا گیا سی۔ انہاں نوں 20 ماہ بعد 1950ء وچ رہائی ملی۔
اپنی پہلی قید و بند دے دوران وچ انہاں نے "مسئلہ ملکیت زمین" مرتب کيتی، "تفہیم القرآن" کامقدمہ لکھیا، حدیث دی کتاب "ابو داؤد" دا انڈکس تیارکیا، کتاب "سود" تے "اسلام تے جدید معاشی نظریات" مکمل کيتیاں ۔
قادیانی مسئلہ
سودھو1953ء وچ سید مودودی نے "قادیانی مسئلہ" دے ناں توں اک چھوٹی سی کتاب تحریر کيتی جس اُتے انہاں نوں گرفتار کر ليا گیا تے پھرفوجی عدالت دے ذریعے انہاں نوں ایہ کتابچہ لکھن دے جرم وچ سزائے موت دا حکم سنادتا۔ سزائے موت سنانے دے خلاف ملک دے علاوہ عالم اسلام وچ وی شدید رد عمل ہويا۔ جنہاں وچ مصر دی اسلامی جماعت اخوان المسلمون دے رہنما علامہ حسن الہضیبی، کابل توں علامہ نور المشائخ المجددی، فلسطین دے مفتی اعظم الحاج محمد الحسینی دے علاوہ الجزائر تے انڈونیشیا دے علما نے حکومت پاکستان نال رابطہ کرکے سید مودودی دی سزائے موت دے خاتمے دا مطالبہ کیندا جدوں کہ شام دے راجگڑھ دمشق وچ انہاں دی سزائے موت دے خلاف مظاہرہ کیندا گیا۔
بالآخر حکومت نے سزائے موت نوں 14 سال سزائے قید وچ تبدیل کر دتا۔ اُتے اوہ ہور دوسال تے گیارہ ماہ تک زندان وچ رہے تے بالآخر عدالتِ عالیہ دے اک حکم دے تحت رہیا ہوئے۔
فتنۂ انکار حدیث
سودھو1958ء وچ مارشل لا دے نفاذ دی سخت مخالفت کرنے دے بعد اس وقت دے صدر ایوب خان نے سید مودودی دی کتاب "ضبط ولادت" نوں ضبط کر ليا تے ایوبی دور وچ ہی فتنۂ انکار حدیث نے سر اٹھایا تے حکومتی سر پرستی وچ ایسا طبقہ سامنے آیا جس دا کہنا سی کہ اسلام وچ حدیث دی کوئی حیثیت نئيں حتیٰ کہ مغربی پاکستان دی عدالت دے اک جج نے حدیث دے بارے وچ شک ظاہر کردے ہوئے اسنوں سند مننے توں انکار کر دتا۔ اس موقع اُتے سید مودودی نے اسلام وچ حدیث دی بنیادی حیثیت نوں دلائل توں ثابت کردے ہوئے دوناں نوں اسلامی قانون دا سرچشمہ قرار دتا۔ انہاں نے فتنہ انکارِ حدیث دے خلاف اپنے رسالے "ترجمان القرآن" دا "منصب رسالت نمبر" وی شائع کیندا۔
قاتلانہ حملہ
سودھومارشل لا اٹھن توں بعد اکتوبر 1963ء وچ سید مودودی نے جماعت اسلامی دا سالانہ جلسہ لاہور وچ منعقد کرنے دا فیصلہ کیندا۔ ایوب خاں دی حکومت نے اسنوں روکنے دی پوری پوری کوشش کيتی تے منٹو پارک دی بجائے بھاٹی دروازے دے باہر تنگ جگہ وچ جلسہ کرنے دی اجازت دی۔ بعد وچ لاؤڈ سپیکر استعمال کرنے دی اجازت دینے توں وی انکار کر دتا گیا۔ 25 اکتوبر نوں جلسہ شروع ہويا۔ سید مودودی نے تقریر شروع ہی کيتی سی جلسہ گاہ وچ موجود نامعلوم افراد نے فائرنگ شروع دی جس توں جماعت اسلامی دا اک کارکن جاں بحق ہوگیا اُتے مودودی بچ گئے۔
جماعت اُتے پابندی
سودھوایوب خاں نے 6 جنوری 1964ء نوں جماعت اسلامی نوں خلافِ قانون قرار دے دتا۔ سید مودودی تے جماعت اسلامی دے 65 رہنماواں نوں گرفتار کر کے قید خاناں وچ ڈال دتا گیا۔ اس قید دا دورانیہ 9 ماہ رہیا جس دے بعد انہاں نوں عدالیہ عظمیٰ دے فیصلے اُتے رہیا کر دتا گیا۔
حوالے
سودھو- ↑ (1983) "Maududi and the Islamic State", Voices of Resurgent Islam. Oxford University Press, 99. ISBN 978-0-19-503340-3.
- ↑ (2004) Encyclopedia of Islam & the Muslim World. Granite Hill, 371. ISBN 978-0-02-865603-8.
- ↑ سیاسی کشمکش حصہ سوم صفحہ132
- ↑ تحریک پاکستان تے علماء۔۔۔نظریہ پاکستان نمبر۔۔۔چراغ راہ صفحہ نمبر 232
- ↑ تحریک پاکستان تے علماء۔۔۔نظریہ پاکستان نمبر۔۔۔چراغ راہ صفحہ نمبر 233
- ↑ لاہور دی ڈائری۔ ہفت روزہ اقدام۔ لاہور۔ 9 جون 1963
- ↑ ’’ارتقائے پاکستان“ Evolution of Pakistan، سید شریف الدین پیرزادہ، صفحہ نمبر191
- ↑ ’’ارتقائے پاکستان“ Evolution of Pakistan، سید شریف الدین پیرزادہ، صفحہ نمبر258
- ↑ سہہ روزہ کوثر مورخہ 5 جولائی 1947 و رسالے و مسائل جلد اول صفحہ 363
- ↑ ایضاً صفحہ 363
- ↑ پیش لفظ مولانا دریا آبادی، اسلام دا سیاسی نظام، از مولانا محمد اسحاق سندیلوی۔ مطبوعہ دارلمصنفاں اعظم گڑھ