کتاب الغیبت (شیخ طوسی)
موضوع | مہدویت، آخر الزمان، امام زمان، علائم ظہور |
---|---|
ناشر | دار المعارف الاسلامیہ قم(ایران) |
متن | [[s:{{{Wikisource}}}|کتاب الغیبت (شیخ طوسی)]] ویکی ماخذ اُتے |
کتابُ الغیبت امامیہ دے بارھواں امام حضرت امام مہدی دی غیبت دے بارے وچ لکھی گئی اے تے ایہ شیخ طوسی دی تصنیف اے جو شیخ الطائفہ دے ناں توں جانے جاندے نيں ۔ حضرت امام مہدی دی شناخت تے انہاں دتی غیبت توں متعلق لکھی جانے والی منابع کتاباں وچوں اک اے ۔اس کتاب وچ حضرت امام مہدی دی غیبت اُتے وارد ہونے والے اعتراضات تے شبہات دے جوابات قرآنی تے عقلی دلائل اُتے مشتمل ہونے دی وجہ توں اہمیت دی حامل اے ۔
مصنف
سودھوشیخ الطائفہ (قوم دا بزرگ/شیعاں دی بزرگ شخصیت) تے شیخ طوسی دے ناں توں معروف شخصیت دا اصل ناں محمد بن حسن بن علی بن حسن (۳۸۵ق-۴۶۰ق) اے ۔شیعاں دی کتب اربعہ وچوں دو کتاباں وی انہاں دی تالیف نيں۔ اوہ اپنے زمانے دے متکلم، محدث، مفسر، تے نامور فقہائے شیعہ وچوں منے جاندے نيں ۔ اوہ ۲۳ سال دی عمر وچ خراسان توں عراق گئے تے اوتھے شیخ مفید تے سید مرتضی جداں شیعہ علما توں علم حاصل کيتا۔ تاتاریاں دے حملے وچ کتابخانۂ شاپور دے جلانے جانے تے نجف منتقل ہوکے نجف وچ حوزۂ علمیہ دی بنیاد رکھنے توں پہلے تک خلیفۂ عباسی دی جانب توں بغداد وچ علم کلام دی صدارت دا عہدہ آپ دے پاس رہیا۔
سید مرتضی دی وفات دے بعد مذہب جعفری دی زعامت شیخ طوسی دے سپرد ہوئی۔ آپ دے زیر سایہ ہزااں شاگرداں دی تربیت ہوئی ہور دسیاں آثار مذہب شیعہ دی خدمت وچ لکھے جنہاں وچوں انہاں دتی دو کتاباں کتاباں اربعہ دا حصہ نيں۔ [۱] شیخ طوسی دی انہاں خدمات دے عوض وچ کہیا جا سکدا اے کہ انہاں دی زحمتاں نے شیعہ اجتہاد نوں کمال بخشا تے فقہ و اصول دے ابواب وچ نہایت کامل کتاباں دی تصنیف نے شیعہ اجتہاد نوں اہل سنت تے خاص طور اُتے ہر اک مسلک دے سامنے استقلال بخشا۔ [۲]
کتاب
سودھوکتاب الغیبۃ دے ناں توں دسیاں کتاباں لکھایاں نيں ۔ انہاں وچوں قدیمی ترین دا تعین کرنا مشکل اے لیکن دوسری صدی دے بعد تراجم دی کتاباں وچ اس عنوان توں لکھی جانے والی کتاباں دا اک مجموعہ ثبت ہويا اے ۔اس مجموعے وچ شیخ طوسی دی تصنیف توں پہلے نعمانی (متوفا۳۶۰ ہجری) ،شیخ مفید (متوفا ۴۱۳ ہجری) تے سید مرتضی (متوفی ۴۳۶ ق) دی الغیبت دے ناں توں کتاباں دا ذکر کيتا جا سکدا اے۔
کتاب دا ناں خود مؤلف اختیار نئيں کيتا بلکہ آقا بزرگ تہرانی نے اس کتاب دا ناں الغیبت رکھیا اے ۔[۳] اوہ اس کتاب دے بارے وچ کہندے نيں : شیخ طوسی دی کتاب غیبت وجود امام زمانہ دے متعلق قوی تے محکم ترین عقلی و نقلی دلائل تے علائم ظہور اُتے مشتمل اے ۔[۴]
تریخ تصنیف
سودھوشیخ طوسی نے اسنوں اپنی وفات توں تیرہ سال پہلے ۴۴۷ ہجری قمری وچ تصنیف کيتا ۔[۵]
کتاب دے خدوخال
سودھویہ کتاب درج ذیل اٹھ فصلاں اُتے مشتمل اے:
- الکلام فی الغیبۃ: اس فصل وچ غائب امام دی امامت دے اثبات نوں بیان کردے نيں تے اوہ یقینی طور اُتے بارھواں امام نيں ۔اس بحث دے اثبات دے لئی ابتدائی طور اُتے ہر زمانے وچ وجود وجوب امام، وجوب عصمت امام تے لوکاں دے درمیان امام دے ہونے ورگی ابحاث دا اثبات کيتا اے ہور کیسانیہ ، ناووسیہ، واقفیہ، محمدیہ، فطحیہ تے ہور مذاہب نوں رد کيتا۔اس دے بعد غیبت دے اعتقاد توں متعلق پیش آنے والے شبہات دا جواب دتا تے فیر صاحب الزمان دی غیبت دی ادلہ تے انہاں دے امام حسین(ع) دی ذریت توں ہونے نوں بیان کيتا تے مخالفین دے دلائل رد کيتے نيں۔
- دلائل تے روایات دے ذریعے ولادت حضرت حجت بن الحسن العسکری تے اثبات ولادت دا بیان ۔
- جنہاں افراد نے امام مہدی (عج) نوں دیکھیا تھا.
- چند معجزات تے توقیعات ۔
- ظہور حضرت دے موانع.
- سفراء تے حضرت دے ممدوح تے مذموم وکلاء دا انہاں دے ناواں دے نال تذکرہ تے بعض جھوٹھے مدعیان نیابت دا ذکر۔
- حضرت دی عمر تے فوت توں متعلق روایات دی توجیہ، وقت ظہور تے ظہور دا مشخص وقت بیان کرنے والی روایات دی توجیہ ، علائم ظہور دا بیان
- امام دی سیرت ، خصائص تے صفات دا بیان ۔[۶]
- غیبت دے موضوع وچ منبع ہونا: مؤلف تے اپنے موضوع دی اہمیت دے پیش نظر نہایت اہمیت دی حامل اے تے اطمینان دے نال کہیا جا سکدا اے کہ جو شخص وی مہدویت دے بارے وچ کتاب لکھنا چاہے اوہ خواہ نخواہ اس کتاب دا محتاج اے ۔ایہی وجہ اے کہ قدیم زمانے توں علما تے محققاں اس اثر اُتے خاص توجہ رکھدے نيں ۔
- حدود دا نفاذ حضور معصوم(ع) توں مخصوص ہونا: نفاذ حدود دی بحث اثبات غیبت حضرت حجت(عج) اُتے موقوف اے۔ اس سلسلے وچ شیخ طوسی اس گل دے قائل سن کہ قتل و دیت جداں مسائل وچ صرف معصوم حد جاری کرنے دا اختیار رکھدا اے اس لحاظ توں حدود منسوخ ہوئے چکيتیاں ناں ۔
- مدعیان نیابت: غیبت صغری دے زمانے وچ علما دے درمیان ہونے والی ابحاث وچوں اک بحث بعض افراد دی جانب توں امام مہدی دی نیابت خاص دا جھوٹھا ادعا کرنا سی۔ شیخ طوسی نے اس کتاب وچ چند افراد دا ناں ذکر کيتا اے جنہاں نے ایسی امام مہدی دی نیابت خاص دا دعوا کيتا ۔ انہاں وچوں اک حسین بن منصور حلاج اے ۔
- شیخ طوسی نے ابو سہل نوبختی تے شیخ صدوق دی دو داستاناں دے حوالے توں منصور حلاج دے جھوٹھے ادعائے نیابت خاص نوں ذکر کيتا اے ۔لیکن انصاف ایہی اے کہ انہاں وچ کوئی اک داستان وی منصور حلاج دے ادعائے نیابت خاص دے دعوے نوں ثابت نئيں کردی اے ۔
- حیات حضرت حجت(عج): شیعاں دے عمومی اعتقادات دے مطابق امام مہدی امامت دے منصب اُتے فائز ہونے دے بعد لوکاں دی نظراں توں غائب تے مخفی ہوئے تے اس زمانے نوں غیبت صغری دے ناں توں تعبیر کردے نيں تے اس زمانے کيتیاں امام توں رابطے دا تنہا ذریعہ نواب اربعہ سی کہ جنہاں دے ذریعے لوک امام توں مرتبط رہندے سن ۔اس نواب اربعہ دے بعد غیبت کبری دا زمانہ شروع ہويا جو حالے تک جاری اے ۔ [۷]
اہمیت کتاب
سودھوشیخ طوسی دی کتاب مہدویت دے نہایت اہم منابع وچوں اے چونکہ شیخ طوسی دے پاس احادیث اُتے مشتمل متعدد قدیمی ترین منابع و مصادر موجود سن ايسے وجہ توں اوہ مہدویت تے اس توں مربوط مسائل دے بارے وچ اک نہایت اہم تے اصلی منبع دی حیثیت توں اک ارزشمند کتاب دی تدوین قدرت رکھدے سن تے اس گل اُتے قادر سن کہ انہاں اُتے وارد ہونے والے شبہات و اعتراضات دا جواب دے سکن ۔[۸]
مصادر و منابع
سودھواس کتاب دی تدوین وچ ميں شیخ نے جنہاں منابع توں استفادہ کیندا انہاں نوں دو حصےآں وچ تقسیم کيتا جا سکدا اے:
- موجود منابع: اسوقت ساڈی دسترس وچ موجود منابع جداں کافی، غیبت نعمانی، کمال الدین، اربع رسالات فی الغیبۃ شیخ مفید، الذخیرة سید مرتضی، کتاب مسائل علی بن جعفر(ع)، کتاب سلیم بن قیس ہلالی دے ناں لئے جا سکدے نيں۔
- مفقود منابع: منابع دی ہور قسم اوہ جو اسوقت ساڈے ہتھوں وچ موجود نئيں نيں جداں سعد بن عبدالله اشعری قمی دی الضیاء فی الرد علی المحمدیۃ و الجعفریہ ، کتاب الرجعت ،فضل بن شاذان دی کتاب القائم ، ابن نوح سیرافی دی کتاب اخبار الوکلاء الاربعہ ، شلمغانی دی کتاب الاوصیاء و کتاب الغیبت ،علی بن احمد علوی دی کتاب فی نصرة الواقفہ.[۹]
کتاب دے نسخے تے طباعت
سودھو- ایہ کتاب پہلی مرتبہ ۱۳۲۳ ه.ق وچ تبریز توں کتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان دے نال سنگی صورت وچ چھپی .
- ۱۳۸۵ ه.ق وچ نجف اشرف عراق توں مطبعۃ النعمان نے آقا بزرگ طہرانی دے مقدمے دے نال ۲۹۲ صفحات اُتے مشتمل طبع دی تے ايسے سال مکتبہ نینوی الحدیثہ تہران نے اسنوں آفسٹ صورت وچ چھاپا ۔
- ۱۴۰۹ ه.ق مکتبہ بصیرتی دے توسط توں ۳۰۸ صفحات وچ چھپی ۔
- ۱۴۱۱ ه.ق وچ عبادالله سرشار طہرانی تے علی احمد ناصح دے مقدمے دے ہمراہ ۵۷۰ صفحات اُتے مؤسسۃ المعارف الاسلامیہ قم دے ذریعے طبع ہوئی ۔ایہ نسخہ لسٹ آیات قرآن، اسامی انبیاء، ملائکہ تے چہارده معصوم، روات و اعلام، مبہمات، قبیلے تے فرقہ جات ، مکان و زمان، کتاباں تے مصادر تحقیق تے لسٹ موضوعی دی فہرستاں دی خصوصیات دے نال زیور طبع توں آراستہ ہوئے کے چھپی ۔[۱۰]
حوالے
سودھو- ↑ گرجی، تریخ فقہ و فقہا،ص۱۸۳.
- ↑ گرجی، تریخ فقہ و فقہا،ص۱۸۱.
- ↑ تہرانی، الذریعہ، ج ۱۳،ص۷۹. طوسی، مقدمہ کتاب،ص۲۴.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبۃ،۱۴۱۱ ق، ص۹.
- ↑ تہرانی، الذریعہ، ج ۱۶،ص ۷۹.
- ↑ طوسی، الغیبہ، ۱۴۱۱ ق، لسٹ کتاب.
- ↑ کتاب شناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور
- ↑ کتابشناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور
- ↑ محمد مسعودتی، بازشناسی مصادر کتاب الغیبہ طوسی، ۱۳۸۸ش.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبۃ، ۱۴۱۱ ق، ص۱۰ و ۱۱.
منابع
سودھو- تہرانی، آقابزرگ، الذریعہ، بیروت، درالاضواء.
- طوسی، محمد بن حسن، الغیبۃ، قم، مؤسسہ المعارف الاسلامیہ، ۱۴۱۱ ق.
- کتابشناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور.
- گرجی، ابوالقاسم، تریخ فقہ و فقہا، تہران، انتشارات سمت.
- مسعودتی، محمد، بازشناسی مصادر کتاب الغیبۃ طوسی، انتظار بہار ۱۳۸۸ش، شماره ۲۸.