مملکت آصفیہ
نظام الملک حیدر آباد | |
---|---|
سابقہ بادشاہت | |
Coat of Arms | |
عثمان علی خان | |
اولین بادشاہ/ملکہ | نظام الملک آصف جاہ اول |
آخری بادشاہ/ملکہ | نواب میر عثمان علی خان |
انداز | اعلیحضرت |
سرکاری رہائش گاہ | چومحلہ محل |
بادشاہت دا آغاز | 31 جولائی 1724 |
بادشاہت دا آختتام | 17 ستمبر 1948 |
مغلیہ سلطنت دے زوال دے بعد مسلماناں دی جو خود مختار ریاستيں بر صغیر وچ قائم ہوئیاں انہاں وچ سب توں وڈی تے طاقتور ریاست حیدر آباد دکن دی مملکت آصفیہ سی۔ اس مملکت دے بانی نظام الملک آصف جاہ سن، چنانچہ ايسے نسبت توں اس ریاست نوں مملکت آصفیہ یا آصف جاہی مملکت کہیا جاندا اے۔ آصف جاہی مملکت دے حکمراناں نے بادشاہت دا کدی دعویٰ نئيں کيتا۔ اوہ نظام کہلاندے سن تے جدوں تک آزاد رہے مغل بادشاہ دی بالادستی تسلیم کردے رہے، ايسے دے ناں دا خطبہ تے سکہ جاری رکھیا تے مسند نشینی دے وقت اس توں فرمان حاصل کردے سن ۔ اس لحاظ توں دکن دی مملکت آصفیہ دراصل مغلیہ سلطنت ہی سی جو دہلی دے زوال دے بعد دکن وچ منتقل ہوئے گئی سی تے ایتھے آصفی دور وچ مغلیہ نظام حکومت تے مغلیہ سلطنت دے تحت پرورش پانے والی رہتل دا فروغ ہويا۔
نظام الملک
سودھونظام الملک دا اصل ناں میر قمر الدین سی تے ایہ ناں خود شہنشاہ اورنگ زیب عالمگیر نے رکھیا سی۔ نظام الملک دے اجداد دا تعلق ترکستان توں سی۔ انہاں نے عالمگیر دی زیر نگرانی تربیت پائی سی تے اپنے عادات و اطوار تے اپنی صلاحیتاں وچ اس توں بہت ملدے جلدے سن ۔ نظام الملک وچ اوہ تمام صلاحیتں سن جو سلطنت مغلیہ دے زوال نوں روک سکدیاں سن۔ جے انہاں نوں موقع ملدا تاں نظام الملک برصغیر وچ اوہی کردار ادا کرسکدے سن جو سلطنت عثمانیہ وچ سلیمان اعظم دے بعد وزیراعظم محمد صوقوللی،۔ محمد کوپریلی تے احمد کوپریلی نے ادا کيتا۔ انہاں نوں جدوں محمد شاہ دے دور وچ 1722ء وچ ہندوستان دا وزیراعظم بنایا گیا تاں انہاں نے زوال سلطنت نوں روکنے دے لئی ضروری اصلاحات کرنا چاہن تے جدوں بادشاہ تے انہاں دے نا اہل مصاحبین نے انہاں اصلاحات دی راہ وچ رکاوٹاں ڈالاں تاں نظام الملک بد دل ہوئے کے دکن چلے گئے جتھے دے چھ صوبےآں دا انہاں نوں صوبہ دار بنادتا گیا سی۔ ایتھے انہاں نے اک خود مختار حکمران دی حیثیت توں حکومت کیتی، مگر اوہ مغل بادشاہ دا اِنّا لحاظ کردے سن کہ اس دے حکم اُتے دہلی پہنچ جاندے سن، چنانچہ نادر شاہ دے حملے دے موقع اُتے انہاں نے دہلی جاکے مغل بادشاہ دے حقوق دی حفاظت دے لئی ہر ممکن کوشش کيتی۔
نظام الملک نے جو وسیع ریاست قائم کيتی اوہ دریائے نربدا توں راس کماری تک پھیلی ہوئی سی تے مہاراشٹر دے مغربی تے شمال مشرقی حصےآں تے موجودہ کیرالا دے علاوہ ایہ سارا علاقہ انہاں دے قبضے وچ سی۔ حیدر آباد، اورنگ آباد، احمد نگر، بیجا پور، ترچناپلی، تنجور تے مدورا مملکت آصف جاہی دے مشہور شہر سن ۔ مملکت دا رقبہ تن لکھ مربع میل توں کم نہ سی۔ نظام الملک نے مغلیہ سلطنت دے بہت وڈے حصے نوں مرہٹاں دی تباہ کاریاں توں محفوظ کر دتا سی تے اک ایداں دے وقت وچ جدوں کہ پورے بر صغیر وچ انتشار پھیلا ہويا سی انہاں نے دکن وچ امن و امان دی فضا قائم کيتی۔
نظام الملک اک دیانتدار، دیندار تے صاحب کردار حکمران سن ۔ انہاں دی انتظامی صلاحیت تے تدبر دا مورخین نے کھل دے اعتراف کيتا اے۔ دکن وچ نظام آباد دا شہر انہاں دا آباد کیہ ہویا اے۔ انہاں دی علمی تے ادبی سرپرستی دی وجہ توں راجگڑھ حیدر آباد علم و ادب دا مرکز بن گیا۔ بر صغیر دی اسلامی تریخ وچ اورنگ زیب دے بعد اسيں جنہاں تن حکمراناں نوں عظیم کہہ سکدے نيں انہاں وچ اک نظام الملک نيں تے باقی دو حیدر علی تے ٹیپو سلطان۔
جانشین
سودھونظام الملک آصف جاہ دے انتقال دے بعد انہاں دے بیٹےآں ناصر جنگ تے مظفر جنگ کيتی باہمی خانہ جنگی توں مملکت آصفیہ نوں وڈا نقصان پہنچیا۔ انہاں نے اقتدار حاصل کرنے دے لئی انگریزاں تے فرانسیسیاں دا تعاون حاصل کيتا تے ايسے طرح انہاں نے پہلی مرتبہ یورپی قوماں نوں بر صغیر دی سیاست وچ مداخلت کرنے دا موقع فراہم کیہ تے انگریزی اقتدار دے لئی راستہ ہموار کيتا۔ اس خانہ جنگی توں دوسرا نقصان ایہ ہويا کہ شمالی سر کار، کرناٹک تے جنوب دے کئی علاقے جنہاں وچ میسور وی شامل سی، نظام دے اقتدار توں باہر نکل گئے تے ریاست دے مشرقی تے شمالی حصےآں اُتے مرہٹے قابض ہوئے گئے۔ اس طرح نظام الملک دے انتقال دے بعد 15 سال دے اندر ہی ریاست دی حدود نصف رہ گئياں۔
نظام علی خاں
سودھوبعد دے حکمراناں وچ نظام علی خاں (1762ء توں 1803ء) دا 40 سالہ طویل دور اس لحاظ توں قابل ذکر اے کہ اس نے باقی ماندہ ریاست نوں استحکام بخشا لیکن حیدر علی تے ٹیپو سلطان توں نظام علی خاں دی لڑیائیاں بر صغیر وچ اسلامی اقتدار دے لئی تباہ کن ثابت ہوئیاں۔ حیدر علی ٹیپو سلطان نے نظام علی خاں دے نال متحدہ محاذ بنا کے انگریزاں نوں نکالنے دا جو منصوبہ تیار کيتا سی جے نظام علی خاں اس وچ تعاون کردے تاں شاید اج بر صغیر دی تریخ مختلف ہُندی۔ لیکن ٹیپو سلطان توں تعاون کرنے دی بجائے نظام علی خان نے 1798ء وچ انگریزاں دی فوجی امداد دے نظام Subsidiary System نوں قبول کرکے انگریزاں دی بالادستی قبول کرلئی تے اس طرح حیدرآباد دی آصف جاہی مملکت اپنے قیام دے 74 سال بعد انگریزاں دی ماتحت ریاست بن گئی۔ ایہ اوہی نظام سی جس نوں قبول کرنے توں ٹیپو سلطان نے انکار کر دتا سی تے اس دے نتیجے وچ انگریزاں دے حملے دا مردانہ وار مقابلہ کرکے جان دے دی۔
نظام علی خان دی مصلحت آمیز پالیسی نے اس دی جان وی بچالی تے ریاست نوں وی محفوظ کر ليا۔ 1799ء وچ ٹیپو سلطان دی شہادت دے نال انگریزاں دا سب توں طاقتور حریف ختم ہوئے گیا تے نظام علی خاں انہاں دے مقابلے وچ بے بس ہوئے گیا۔ اس دی رہی سہی آزادی 1800ء وچ ختم کردتی گئی۔ ہن حیدر آباد برطانوی ہند دی اک محکوم ریاست بن گئی۔
ٹیپو سلطان دا خط نظام الملک دے ناں
سودھومیر نظام علی خان دا داماد نواب مہا بت جنگ دا دیوان اسد علی خان صلح دا پیغام لے کے ٹیپو سلطان دے پاس پہنچکيا اے تاں ٹیپو سلطان اس دی واپسی اُتے اپنے ایلچی محمد غیاث نوں نظام الملک دے ناں اک خط لکھ کے روانہ کردے نيں۔
” | جناب عالی!
آداب ماں ٹیپو سلطان بن حیدر علی خان بہادر آپ نوں ایہ بتا دینا بہتر تے ضروری سمجھدا ہاں کہ وچ ملک دا اک ادنیٰ خادم ہاں تے اپنے ملک نوں اپنی ماں دا درجہ دیندا ہون، تے میری فوج تے علاقے دے ہر حب الوطن نوں وطن اُتے قربان کر کے وی جے ملک تے قوم نوں بچا سکیا تاں ایہ میری خوش نصیبی ہوئے گی۔ اصل گل تاں ایہ اے کہ میرے ملک وچ رہنے والے ہر فرد نوں ملک دا خادم ہونا چاہیے، لیکن وچ دیکھ رہیا ہاں کہ آپ مرہٹاں دے نال مل کے اپنی ہی ملک دے باشندےآں نوں تباہ کرنے ، ملک نوں کھوکھلا کرنے اوراس دتی معاشی تے ثقافتی حالات نوں تباہ و تاراج کرنے اُتے تلے ہوئے نيں۔ معلوم ہوئے کہ آپ دونے دی ملی بھگت دی وجہ توں میرا ملک تے وطن پامال تے میری رعایا نوں شکستہ حال کيتا جا رہیا اے۔ ميں نے آپ نوں رازداری وچ ایہ وی سمجھیا یا سی کہ جے آپ تے وچ دونے مل کے ہم خیال بن جاندے نيں تاں مرہٹاں دتی کیہ مجال کہ اوہ ساڈی ریاستاں دی طرف اکھ اٹھا کے وی دیکھ سکن۔ یہ وی اک حقیقت ہی اے کہ اپنی عیاری تے چالاکی دی وجہ توں انگریز آپ نوں مجھ نال ملن نئيں دیندے تے آپ دے دل وچ کدورت بھردے آ رہے نيں۔ تے تعجب اے کہ آپ اس گل کوسمجھ نئيں رہے نيں۔وہ آپ نوں اکسا رہے نيں کہ آپ مرہٹاں دے نال مل کے میرے خلاف فوج کشی کردے رہیاں۔ جے گل آپ نوں سمجھ وچ آ جا تی اے تاں وچ ایہ مشورہ داں گا کہ آپ دی تے میری دوستی امن تے آشتی وچ بدل سکدی اے تاں اس اک گل اُتے کہ آپ دے خاندان دے لڑکے، بھتیجے، بیٹےآں کومیرے خاندان دے لڑکیوں دے نال تے میرے بھتیجے، بیٹےآں نوں آپ دے خاندان دی لڑکیوں دے نال بیاہا جائے تاکہ دونے ریاستاں وچ دوستی ودھ جائے۔ فقط ۔ ٹیپو سلطان۔[۱] |
“ |
علم و ادب دی سر پرستی
سودھوحیدر آباد چونکہ اک دولت مند ریاست سی تے اس دے حکمران علم دوست سن اس لئی مغلیہ سلطنت دے زوال دے بعد بر صغیر وچ علم و ادب دی سب توں زيادہ سرپرستی ریاست حیدر آباد وچ کيتی گئی۔ نادر شاہ دے حملے دے دہلی دی تباہی دے بعد حیدر آباد اوہ واحد شہر سی جتھے سب توں زیادہ امن و سکون سی تے جتھے دے حکمراں علم و ادب دے سب دے سب توں وڈے سرپرست سن ۔ چنانچہ بر صغیر دے ہر حصے توں اہل علم تے اہل کمال مسلمان کھنچ کھنچ کر حیدرآباد پہنچ گئے۔
اٹھارويں صدی دے ممتاز مصنفاں وچ جنہاں دا حیدرآباد نال تعلق رہیا شاہ نواز خاں (1700ء توں 1758ء) تے غلام علی آزاد (1704ء تے 1785ء) دے ناں بہت نمایاں نيں۔ شاہ نواز خاں ریاست دے اک ممتاز عہدیدار سن تے کئی کتاباں دے مصنف سن جنہاں وچ سب توں اہم ماثر الامراء اے۔ ایہ دہلی دی مغلیہ سلطنت دے امرا تے عہدیداراں دا سب توں وڈا تذکرہ اے۔ اس وچ تقریباً تمام امیراں دے حالات ملدے نيں۔ غلام علی آزاد وی اپنے دور دے بہت وڈے سوانح نگار سن ۔ اوہ سر و آزاد، ماثر الکرام، خزانہ عامرہ تے سیحہ المرجان نامی کتاباں دے مصنف سن جو اج وی قدر دی نگاہ توں دیکھی جاندیاں نيں۔ انہاں وچ ادیباں، شاعراں تے اولیاء اللہ دے حالات نيں۔
اس دور دے جنوبی ہند دے علما وچ مولانا بحر العلوم (متوفی 1819ء) دا ناں وی بہت نمایاں اے۔ انہاں دا تعلق کرناٹک توں سی جو شروع وچ ریاست حیدرآباد دا اک صوبہ سی۔ اوتھے دے نواب محمد علی خاں انہاں دے سب توں وڈے سر پرست سن ۔ بحر العلوم دا خطاب وی نواب محمد علی نے دتا سی۔ اوہ اس زمانے وچ دینی علوم دے سب توں وڈے علم سمجھے جاندے سن ۔
بعد دے دور وچ جدوں حیدرآباد وچ برطانوی بالادستی قائم ہوئے گئی، جنہاں علما تے ادیباں نے حیدرآباد توں وابستہ ہوئے کے علمی کم کیتے انہاں وچ شبلی نعمانی، مولوی چراغ علی، سید علی بلگرامی، ڈپٹی نذیر احمد، عبدالحلیم شرر، مولانا مناظر احسن گیلانی، مولانا ظفر علی خاں اورجوش ملیح آبادی دے ناں قابل ذکر نيں۔ شاعراں دی کثیر تعداد اس دے علاوہ اے۔
علمی کارنامے
سودھوریاست حیدر آباد دا اک ہور وڈا کارنامہ یونیورسٹی عثمانیہ دا قیام اے۔ 1856ء وچ دار العلوم دی حیثیت توں اس دا آغاز ہويا سی، 1918ء وچ اسنوں جدید طرز دی یونیورسٹی دی حیثیت دے دتی گئی۔ یونیورسٹی عثمانیہ دی خصوصیت ایہ اے کہ ایہ پہلی یونیورسٹی سی جس نے اردو نوں ذریعہ تعلیم بنایا۔ مسلماناں دے لئی اسلامی تعلیم تے ہندوؤں دے لئی اخلاقی تعلیم لازمی سی۔ یونیورسٹی عثمانیہ دے تحت اک شعبہ تالیف و ترجمہ قائم کيتا گیا سی جس وچ عربی، فارسی، انگریزی تے فرانسیسی دے ہر علم و فن اُتے کئی سو کتاباں دا اردو وچ ترجمہ کيتا تے اس طرح نہ صرف یونیورسٹی دی درسی ضروریات نوں پورا کيتا گیا بلکہ اردو دے علمی ذخیرے وچ قیمتی وادھا کيتا گیا۔ شعبۂ تالیف و ترجمہ نے جنہاں علمی تے فنی اصطلاحات دا اردو وچ ترجمہ کیہ انہاں دی تعداد 5 لکھ اے۔
حیدرآباد وچ انسائیکلوپیڈیا دے ناں توں اک ہور علمی ادارہ قائم سی جس دا کم عربی دی نایاب قلمی کتاباں نوں جمع کرنا تے انہاں دی تصحیح کرکے انہاں نوں شائع کرنا سی۔ اس طرح ادارے نے تقریباً پنج سو کتاباں شائع کيتياں۔ انہاں کتاباں دی وجہ توں حیدر آباد دا ناں پوری اسلامی دنیا تے خاص طور اُتے عرب ملکاں وچ سر پرست علوم دی حیثیت توں عام ہوئے گیا۔
حیدرآباد دا کتب خانۂ آصفیہ بر صغیر دے سب توں وڈے کتاباں خاناں وچ شمار ہُندا اے۔ خاص طور اُتے عربی تے فارسی کتاباں دے قلمی نسخےآں دے لحاظ توں ایہ ہن وی بر صغیر دا سب توں وڈا کتب خانہ اے۔ اس وچ قلمی نسخےآں دی تعداد 50 ہزار توں زیادہ اے۔ مخطوطات دی اِنّی وڈی تعداد استنبول دے کتب خانۂ سلیمانیہ دے علاوہ شاید دنیا دے کسی تے کتب خانے وچ موجود نئيں۔ مختصر ایہ کہ ویہويں صدی دے نصف اول وچ بر صغیر وچ اسلامی علوم تے ادب دا سب توں وڈا مرکز حیدرآباد سی۔
حیدرآباد دی علمی سرپرستی صرف ریاست تک محدود نئيں سی، بر صغیر دے تقریباً تمام تعلیمی، علمی، مذہبی تے معاشرتی ادارےآں کوبھی ریاست دی طرف توں امداد ملدی سی۔ دارالعلوم دیوبند، علی گڑھ مسلم یونیورسٹی، یونیورسٹی ملیہ اسلامیہ دہلی نوں باقاعدہ مالی امداد ملدی سی۔ علاہ ازاں بے شمار صاحب کمال تے اہل علم ایداں دے سن جنہاں دے ریاست دی طرف توں وظیفے مقرر سن ۔ امداد دا ایہ سلسلہ اسلامی ملکاں تک پھیلا ہويا سی تے اس وچ مسلم تے غیر مسلم سب شامل سن ۔
حکمران مملکت آصفیہ (حیدرآباد)
سودھوتصویر | خطاب | نام | پیدايش | دور حکومت | وفات |
---|---|---|---|---|---|
نظامالملک آصف جاہ اول | میر قمر الدین خان | 20 اگست 1671ء | 31 جولائی 1724ء توں 1 جون 1748ء | 1748ء | |
ناصرجنگ | میر احمد علی خان | 26 فروری 1712ء | 1 جون 1748ء توں 16 دسمبر 1750ء | 16 دسمبر 1750ء | |
مظفرجنگ | میر حدایت محی الدین سعداللہ خان | ؟ | 16 دسمبر 1750ء توں 13 فروری 1751ء | 13 فروری 1751ء | |
صلابت جنگ | میر سعید محمد خان | 24 نومبر 1718ء | 13 فروری 1751ء توں 8 جولائی 1762ء | 16 ستمبر 1763ء | |
نظامالملک آصف جاہ دوم | میر نظام علی خان | 7 مارچ 1734ء | 8 جولائی 1762ء توں 6 اگست 1803ء | 6 اگست 1803ء | |
سکندر جاہ ،آصف جاہ تریہم | میر اکبر علی خان | 11 نومبر 1768ء | 6 اگست 1803ء توں 21 مئی 1829ء | 21 مئی 1829ء | |
ناصر الدولہ ،آصف جاہ چارہم | میر فرقندہ علی خان | 25 اپریل 1794ء | 21 مئی 1829ء توں 16 مئی 1857ء | 16 مئی 1857ء | |
افضل الدولہ ،آصف جاہ پنجم | میر تہنیت علی خان | 11 اکتوبر 1827ء | 16 مئی 1857ء توں 26 فروری 1869ء | 26 فروری 1869ء | |
آصف جاہ شیشم | محبوب علی خان، آصف جاہ ششم | 17 اگست 1866ء | 26 فروری 1869ء توں 29 اگست 1911ء | 29 اگست 1911ء | |
آصف جاہ ہفتم | میر عثمان علی خان | 6 اپریل 1886ء | 31 اگست 1911ء توں 1956ء | 24 فروری 1967ء |
سرکاری بولی | اردو | حیدرآباد پاکستان دولت مشترکہ ریاست |
ریاست دا علامتی جانور | Blackbuck | |
ریاست دے علامتی پرندے | نیل کنٹھ | فائل:Coracias benghalensis – Kaeng Krachan.jpg |
ریاست دا علامتی درخت | نیم | |
ریاست دا علامتی پھُل | Blue Water lily |
آئین سابق انتظامی اکائیاں | ڈویژن |
---|---|
اورنگ آباد | |
گلبرگہ | |
میڈک | |
وارنگل |
امریکا 1956ء وچ دوبارہ توں منظم کيتا گیا سی دے بعد، اورنگ آباد دا حصہ بن گیا مہاراشٹر تے گلبرگہ کرناٹک، باقی بن گیا آندھرا پردیش دا حصہ بن گیا۔
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ مردِ حریت سلطان ٹیپو، ڈاکٹر وائی، یس، خان ، بنگلور، صفحہ: 176 ناشر: کرناٹک اردو اکادمی بنگلور
- Advanced Study in the History of Modern India 1707–1813, p. 142, at Google Books
- http://www.hyderabadplanet.com/hyderabad-history.html Archived 2011-05-09 at the وے بیک مشین