معجزات پیغمبر
معجزات پیغمبر، حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ و سلم دے انہاں خارق العادہ(غیر معمولی) کماں نوں کہیا جاندا اے جنہاں نوں آپ نے اپنی نبوّت دے اثبات دے لئی خدا دے اذن توں انجام دتا۔ آپ دے معجزات دی تعداد ہزار توں زیادہ ذکر کيتی گئیاں نيں جنہاں نوں معنوی معجزات تے حسی معجزات وچ تقسیم کيتا جاندا اے۔
پیغمبر اسلامؐ دا سب توں اہم معجزہ قرآن اے جو دوسرے انبیاء دے معجزات دے برخلاف ہمیشہ رہے گا۔ ردّ الشمس تے شقّ القمر آپؐ دے حسی معجزات وچوں نيں۔ بعض منابع وچ اخلاق نبوی تے سیرہ نبوی نوں آپؐ معنوی معجزات وچ شمار کيتا گیا اے۔
معجزہ
سودھومعجزہ، اس حیرت انگیز تے خارق العادہ کم نوں کہیا جاندا اے جسنوں انبیاء اپنی نبوت نوں ثابت کرنے دے لئی عام فطری قوانین دے برخلاف انجام دیندے نيں[۱] جسنوں عام آدمی انجام دینے دی قدرت نئيں رکھدا۔ اس حیرت انگیز کم دا مقصد جسنوں انبیاء خدا دے خاص اذن دی بناء اُتے انجام دیندے نيں، نبوت دا اثبات اے۔ معجزہ دی کچھ نشانیاں ہُندیاں نيں جنہاں وچ تحدی (یعنی مد مقابل نوں اس کم دے انجام دینے دی دعوت دینا)، معارض دا نہ ہونا تے مغلوب نہ ہونا شامل نيں۔[۲]
تعداد معجزات
سودھوپیغمبر اکرمؐ دے معجزات دی تعداد بہت زیادہ دسی گئیاں نيں۔ ابن جوزی بعض ایداں دے منابع دا ناں لیندے نيں جنہاں وچ پیغمبر اکرمؐ دے 1000 توں زیادہ معجزات دا ناں لیا گیا اے۔[۳] ابن کثیر نے اپنی کتاب معجزات النبی وچ انہاں وچوں بہت سارے معجزات نوں نقل کيتا اے۔ اس کتاب وچ آپؐ دے معجزات نوں معنوی تے حسی دو قسماں وچ تقسیم کيتا اے۔ قرآن، اخلاق نبوی تے سیرہ نبوی نوں آپؐ دے معنوی معجزات وچ شامل کيتا جاندا اے۔ ايسے طرح پیغمبر اکرمؐ دے حسی معجزات نوں آسمانی تے زمینی واقعات وچ تقسیم کيتا گیا اے تے زمینی معجزات نوں دوبارہ جمادات تے حیوانات وچ تقسیم کيتا جا سکدا اے۔
قرآن کریم
سودھوقرآن کریم پیغمبر اسلامؐ دا جاوید معجزہ اے۔ قرآن دے معجزہ ہونے دا مطلب ایہ اے کہ ایہ آسمانی کتاب مختلف حوالے (لفظ، معنا تے ساختار وغیرہ) توں مافوق البشر خصوصیات دا حامل اے تے انسان اس دی نظیر لیانے توں عاجز اے۔ ایہ اس لئی اے کہ قرآن انسان دا نئيں بلکہ خدا دا کلام اے۔ قرآن دے معجزے دی اثبات دے لئی مختلف آیات وچ مقابلے دی دعوت دتی گئی اے۔ تحدی دا معنا ایہ اے کہ خدا نے قرآن وچ منکرین قرآن توں مطالبہ کيتا اے کہ جے تسيں قرآن نوں خدا دا کلام نئيں مندے تاں اس دی کوئی مثال پیش کرو تے چونکہ اج تک کوئی شخص اس دی مانند کوئی کتاب لیانے وچ کامیاب نئيں ہويا، خدا دے کلام دی حقانیت ثابت ہوئے جاندی اے۔[۴]
حسی معجزات
سودھوپیغمبر اسلامؐ دے معجزات دی اک قسم ایداں دے حیرت انگیز کماں اُتے مشتمل اے جنہاں نوں حواص خمسہ دے ذریعے درک کيتے جا سکدے نيں۔ انہاں وچوں اہم ترین معجزات درج ذیل نيں:
شقالقمر
سودھوشق القمر پیغمبر اکرمؐ دے معجزات وچوں اک اے جس دے بارے وچ مسلماناں دا عقیدہ اے کہ اس معجزے نوں آپؐ نے مشرکین دی درخواست اُتے انجام دتا۔ اس حیرت انگیز واقعے وچ پیغمبر اکرمؐ نے اپنی انگلی دے اشارے توں چاند نوں دو ٹکڑےآں وچ تقسیم کيتا۔ ایہ واقعہ بعثت دے ابتدائی ایام وچ پیش آیا اے۔ اس معجزے دے بارے وچ بہت ساری احادیث وارد ہوئیاں نيں۔[۵] اکثر مفسرین اس گل دے معتقد نيں کہ سورہ قمر دی ابتدائی آیات ايسے واقعے دی طرف اشارہ کردیاں نيں:[۶]
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ* وَ إِنْ یرَوْا آیةً یعْرِضُوا وَ یقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ* وَ کذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ وَ کلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ(ترجمہ: (قیامت کی) گھڑی نیڑے آگئی تے چاند پھٹ گیا۔ تے جے اوہ کوئی نشانی (معجزہ) دیکھدے نيں تاں منہ پھیر لیندے نيں تے کہندے نيں کہ ایہ تاں مستقل جادو اے (جو پہلے توں چلا آرہیا اے )۔ تے انہاں نے (رسول(ص) کو) جھٹلایا تے اپنی خواہشات دی پیروی دی تے ہر کم دا وقت مقرر اے تے ثابت اے۔)
رد الشمس
سودھوحدیثی تے تاریخی منابع وچ مذکور معجزات وچوں اک رد الشمس دا معجزہ اے۔ اس واقعے وچ حضرت علیؑ دے لئی سورج پرت آیا تاکہ آپ عصر دی نماز اپنے وقت اُتے ادا کر سکن۔ کہیا جاندا اے کہ ایہ واقعہ اک دفعہ حضرت موسی دے وصی حضرت یوشع دے لئی وی پیش آیا تھا[۷] تے حضرت علیؑ دے لئی ایہ واقعہ دو دفعہ پیش آیا اے ؛ اک دفعہ پیغمبر اکرمؐ دی حیات مبارکہ وچ تے دوسری دفعہ حضورؐ دی رحلت دے بعد۔[۸]
دوسرے معجزات
سودھو- پیغمبر اکرمؐ دی انگلیاں دے درمیان توں پانی جاری ہونا: بخاری نے انس بن مالک توں نقل کيتا اے کہ اک دن نماز عصر دے دوران صحابہ پیغمبر اکرمؐ دے نال نماز پڑھنا چاہندے سن لیکن وضو دے لئی پانی میسر نئيں سی۔ اس وقت رسول خداؐ نے اپنے ہتھوں نوں اک برتن دے اُتے رکھیا۔ اِنّے وچ آپ دی انگلیاں توں پانی بہنا شروع ہويا تے اس پانی توں اوتھے موجود تمام لوکاں نے وضو کيتا۔ [۹]
- اک درخت دا پیغمبر اکرمؐ دی طرح حرکت کرنا: حضرت علیؑ خطبہ قاصعہ وچ فرماندے نيں کہ اک دن قریش دے بزرگاں وچوں اک گروہ پیغمبر اکرمؐ دی خدمت وچ حاضر ہوئے تے آپ توں اپنی نبوت دی اثبات دے لئی معجزے دے طور اُتے کسی درخت نوں اپنی طرف حرکت کرانے دا مطالبہ کيتا۔ رسول خداؐ نے مذکورہ درخت نوں خدا دے اذن توں آپؐ دی طرف حرکت کرنے دا حکم دتا۔ اِنّے وچ اس درخت دی جڑاں زمین توں باہر آگئے تے درخت نے آپؐ دی طرف حرکت کرنا شروع کيتا۔ اس آشکار معجزے دے باوجود انہاں لوکاں نے پیغمبر اکرمؐ اُتے ایمان نئيں لیائے تے آپ نوں جادوگر کہنے لگے۔[۱۰]
- پیغمبر اکرمؐ دی دعا کيتی بدولت موصلہ دار بارش ہونا: امام صادقؑ توں منقول اک حدیث وچ آیا اے کہ مدینہ وچ خشک سالی دی بنا اُتے لوکاں نے رسول خداؐ توں بارش دے لئی دعا کرنے دی درخواست کيتی۔ پیغمبر اکرمؐ نے دعا فرمائی تے حالے آپ دی دعا ختم نئيں ہوئی سی کہ مدینہ دے آسمان نوں بادلاں نے گھیر لیا تے اس قدر بارش ہوئی کہ جس توں سیلاب آنے دا خطرہ پیدا ہويا۔[۱۱]
- 'پیغمبر اکرمؐ دے ہتھوں اُتے کنکریاں دا تسبیح پڑھنا:ابوذر غفاری عثمان توں نقل کردے نيں کہ اوہ اک دن ابوبکر تے عمر دے نال پیغمبر اکرمؐ دی خدمت وچ سن ۔ پیغمبر اکرمؐ نے زمین توں کچھ کنکریاں نوں اٹھایا تے اپنے ہتھوں اُتے رکھ دتا۔ اس وقت کنکریاں نے خدا دی تسبیح پڑھنا شروع کيتا۔ [۱۲]
پیغمبر اکرمؐ توں انہاں دے علاوہ وی معجزات نقل ہوئے نيں جنہاں وچوں بعض ایہ نيں: درنداں تے پرندےآں دا آپ توں ہمکلام ہونا تے انہاں چیزاں دی خبر دینا جنہاں نوں لوک اپنے گھراں وچ ذخیرہ کيتے ہوئے سن وغیره۔[۱۳]
اخلاق دا معجزہ
سودھوبعض منابع وچ پیغمبر اکرمؐ دی نیک خصلتاں نوں وی آپ دے معجزات وچ شمار کيتے گئے نيں۔[۱۴] اسلام دے بارے وچ تحقیق کرنے والے معاصر محققاں دے درمیان اک نواں نظریہ مطرح ہويا اے جس دی بنا اُتے اوہ پیغمبر اکرمؐ دے معجزات نوں تن قسماں می تقسیم کردے نيں؛ قرآنی معجزات، اخلاقی معجزات تے دوسرے معجزات۔ اس تقسیم بندی وچ قرآن دے بعد آپؐ دے اخلاق نوں دوسرے معجزات توں ودھ کے آپ دی ذاتی خصوصیات وچوں قرار دیندے نيں؛ کیونجے قرآن خدا دا کلام اے تے خدا دا اذن اس دا فعل اے لیکن اخلاق نبوی رسول خداؐ دا فعل اے تے خدا دے اذن توں اے۔ انہاں دے آپس وچ وجہ اشتراک ایہ اے کہ وحی تے اخلاق نبوی خاتمیت دا خصوصی مقام اے جو نہ گذشتہ لوکاں دے لئی میسر ہويا اے تے نہ آئندہ آنے والےآں دے لئی میسر ہوئے گا؛ یعنی جو چیز اخلاق نبوی نوں دوسرےآں توں ممتاز کردی اے اوہ آپ دا عالی ترین اخلاقی مقام یعنی وحی دا تربیت یافتہ تے اسلام دی تریخ دا مؤثر ترین فرد ہونا اے۔[۱۵] مولوی اپنے اشعار وچ پیغمبر اکرمؐ اُتے لوکاں دے ایمان لیانے نوں آپ دے اخلاق فاضلہ دا نتیجہ قرار دیندے ہوئے اس دی تعریف کردے نيں نہ معجزہ: {{شعر2 موجب ایمان نباشد معجزات معجزات ایمان دا موجب نئيں بن سکدا|جوانمردی صفات نوں جذب کردی اے معجزات از بہر قہر دشمن است معجزات دشمن دی ناراضگی دا سبب بندا اے |جوانمردی دل ہلا دیندی اے }}
حوالے
سودھو- ↑ ملاحظہ کرن: شیخ مفید، النکت الاعتقادیہ، ۱۴۱۳ق، ص۳۵۔
- ↑ شیخ مفید، النکت الاعتقادیہ، ۱۴۱۳ق، ص۱۲٦-۱۲۹۔
- ↑ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۱۵، ص۱۲۹۔
- ↑ ابن کثیر، معجزات النبی، المكتبۃ التوفيقيۃ، ص٧۔
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱٧، ص۳۵۵۔
- ↑ ملاحظہ کرن: طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۲۸۲؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۳۳٧۔
- ↑ شیخ صدوق، من لایحضرہ الفقیہ، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۳؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۸۵۔
- ↑ دیلمی، ج۲، ص۲۲٧؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۴٦؛ راوندی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۲۹۲- ۲۹۱ ؛ شیخ صدوق، من لایحضرہ الفقیہ، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۳۔
- ↑ بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰٧ق، ج۳، ص۳۱۰۔
- ↑ نہج البلاغہ، خطبہ ۱۹۲(خطبہ قاصعہ)۔
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰٧ق، ج۲، ص۲٧۴۔
- ↑ ابن کثیر، معجزات النبی، المكتبۃ التوفيقيۃ، ص۱۳۳۔
- ↑ مسعودی، اثبات الوصیہ، ۱۴۲۳ق، ص۲۱۴۔
- ↑ ابن کثیر، معجزات النبی، المكتبۃ التوفيقيۃ، ص۱٧۔
- ↑ فرامرز قراملکی، اخلاق حرفہای، ص۱۵٧۔
مآخذ
سودھو- قرآن کریم، ترجمہ محمد مہدی فولادوند۔
- ابن جوزی، المنتظم فی تریخ الامم و الملوک، بیروت، دارالکتب العلمیہ، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م۔
- ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، معجزات النبی، تحقیق ابراہیم امین محمد، قاہرۃ، المکتبہ التوفیقیہ، بیتا۔
- بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، بیروت، دار ابن کثیر، چاپ سوم، ۱۴۰٧ق۔
- دیلمی، حسن، ارشادالقلوب، قم، انتشارات رضی، ۱۴۱۲؛
- راوندی، قطب الدین، قصص الانبیاء، مشہد، مؤسسہ البحوث الاسلامیہ، ۱۴۰۹ق۔
- شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضرہ الفقیہ، قم، جامعہ مدرسین، ۱۴۱۳ق۔
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفۃ حجج اللہ علی العباد، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق۔
- شیخ مفید، محمد بن محمد، النکت الاعتقادیہ، قم، الموتمر العالمی، ۱۴۱۳ق۔
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق: لجنۃ من العلماء و المحققاں الاحصایین، بیروت، چاپ اوّل، مؤسسہ الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۵ق۔
- فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب (تفسیر کبیر)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق۔
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تہران، دار الکتب الاسلامیہ، چاپ چہارم، ۱۴۰٧ق۔
- مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار الجامعہ لدرر الاخبار الائمۃ الأطہار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق۔
- مسعودی، ابوالحسن، اثبات الوصیہ للامام علیبن ابیطالب، قم، انصاریان، ۱۴۲۳ق۔
- نہج البلاغہ، ترجمہ سید جعفر شہیدی۔