مرزا غالب
مرزا غالب مرزا غالب مرزا اسد اللہ خاں | |
جم: | 27 دسمبر، 1796 آگرہ، اتر پردیش، مغل راج |
---|---|
موت: | 15 فروری، 1869 دلی، پنجاب، برطانوی ہند |
شہریت: | ہندوستانی |
بولی: | اردو، فارسی |
دور: | مغل دور |
صنف: | غزل |
موضوع: | پیار، فلسفہ |
مکھ رچنا: | دیوان غالب ( 1841 ) اردو |
متاثر کرن والے : | میر تقی میر، عبدالقادر بے دل، فضل الحق خیرآبادی |
متاثر ہون والے : | اردو شاعری، مولانا حالی، بہادر شاہ ظفر، فیض احمد فیض |
مرزا اسداللہ خاں عرف مرزا غالب عرف غالب (27 دسمبر 1796 – 15 فروری 1869)،[۱] اردو اتے فارسی دے اگھے شاعر سن۔ بھارت اتے پاکستان وچ ایہناں نوں اک اہم شاعر وجوں جانیا جاندا اے اتے مکھ طور تے اوہناں دیاں اردو غزلاں لئی یاد کیتا جاندا اے۔ اوہناں نوں اردو دے نال-نال فارسی شاعری دے پرواہ نوں ہندوستانی بولی وچ ہرمن پیارا بناؤن دا وی پنّ دتا جاندا اے۔ اس توں پہلاں دے سالاں وچ میر تقی میر وی اس وجہ کرکے جانیا جاندا اے۔ غالب دے لکھے پتر، جو اس ویلے شائع نہیں ہوئے سن، وی اردو نصر دے اہم دستاویز منے جاندے ہن۔
نجم الدولہ، دبیر الملک، مرزا نوشہ اسد اللہ خان غالب بہادر نظام جنگ (1797ء- 1869ء) اردو زبان دے سب توں وڈے شاعراں وچ اک سمجھے جاندے نيں۔ ایہ تسلیم شدہ گل اے کہ 19 ويں صدی غالب دی صدی اے۔ جدوں کہ 18 ويں میر تقی میر دی سی تے 20 واں علامہ اقبال کيتی۔ غالب دی عظمت دا راز صرف انہاں دی شاعری دے حسن تے بیان کيتی خوبی ہی وچ نئيں اے۔ انہاں دا اصل کمال ایہ اے کہ اوہ زندگی دے حقائق تے انسانی نفسیات نوں گہرائی وچ جا کے سمجھدے سن تے وڈی سادگی توں عام لوکاں دے لئی بیان کر دیندے سن ۔ غالب جس اُتے آشوب دور وچ پیدا ہوئے اس وچ انہاں نے مسلماناں دی اک عظیم سلطنت نوں برباد ہُندے ہوئے تے باہر توں آئی ہوئی انگریز قوم نوں ملک دے اقتدار اُتے چھاندے ہوئے دیکھیا۔ غالباً ایہی اوہ پس منظر اے جس نے انہاں دی نظر وچ گہرائی تے فکر وچ وسعت پیدا کی۔
غالب اتے اسد نام نال لکھن والے مرزا مغل دور دے آخری حاکم بہادر شاہ ظفر دے درباری شاعر وی رہے۔ اوہناں نے اپنے بارے وچ آپ لکھیا سی کہ دنیا وچ بہت سارے کوی/شاعر ہن پر اوہناں دا انداز سبھ توں وکھرا اے:
“ہیں اور بھی دنیا میں سخنور بہت اچھے،
کہتے ہیں کہ غالب کا اے انداز بیان اور”
جیون
سودھوغالب دا جم آگرہ وچ اک فوجی پس منظر والے پروار وچ ہویا سی۔ بچپن وچ ہی اوہناں دے پیؤ اتے چاچے دی موت ہو گئی اتے غالب دا پالن وی مکھ طور تے اپنے چاچے دے مرن توں بعد ملن والی پینشن نال ہندا سی [۲] (اوہ بریٹیش ایسٹ انڈیا کمپنی وچ فوجی اہلکار سن)۔[۳] ایہناں دا تعلق اک ترک پروار دی سی اتے اوہناں دے دادے وچکار ایشیا دے سمرکند توں سن 1750 دے قریب بھارت آئے سن۔ جدوں غالب چھوٹے سن تاں اک نوَ - مسلمان ایران توں دلی آئے سن اتے اوہناں دی سنگت وچ رہکے غالب نے فارسی سکھی۔
ابتدائی حالات
سودھوپیدائش
سودھومشہور قول دے مطابق غالب 27 دسمبر 1797ء نوں کالا محل، آگرہ وچ پیدا ہوئے۔ مشہور پاکستانی ماہر فلکیات سید صمد حسین رضوی (متوفی 2009ء) دی تحقیق دے مطابق غالب 8 جنوری 1797ء نوں پیدا ہوئے سن ۔
خاندان
سودھومرزا دے آباء و اجداد وچ مرزا دے دادا مرزا قُوقان بیگ سمرقند توں ہجرت کرکے مغل شہنشاہ احمد شاہ بہادر دے عہدِ حکومت وچ غالباً 1748ء یا 1750ء وچ مغلیہ سلطنت وچ آ کے آباد ہوئے۔ اُنہاں دا [مغل شہنشاہ]] محمد شاہ دے دربار توں وابستہ ہونے دا ثبوت ملدا اے، جس توں اندازہ لگایا جا سکدا اے کہ اوہ 1748ء توں پہلے ہی ہندوستان وچ وارد ہوئے چکے سن ۔ ایہ خاندان حسب و نسب دے اعتبار توں ترک مغل سی تے تورانی النسل ہونے دے نال نال سمرقند وچ آباد ہونے توں اِنئيں سمرقندی ترک وی سمجھیا جاندا سی۔ غالب دے دادا مرزا قُوقان بیگ ہندوستان آمد دے بعد چند دن لاہور وچ مقیم رہے تے فیر دہلی وچ شاہی ملازمت اِختیار کر لئی۔ کچھ عرصے بعد ایتھے توں مستعفی ہوئے کے مہاراجا جے پور دے پاس نوکری قبول کر لئی تے آگرہ وچ سکونت اِختیار کيتی۔[۴] 1795ء یا 1796ء وچ غالب دے والد مرزا عبد اللہ بیگ خان دا عقد آگرہ دے اک فوجی افسر خواجہ غلام حسین خان دی بیٹی عزت النساء بیگم توں ہويا۔ آگرہ وچ ہی اِنہاں دونے توں غالب پیدا ہوئے۔ آگرہ وچ 1799ء وچ غالب دے چھوٹے بھائی مرزا یوسف علی بیگ خان پیدا ہوئے جو 1857ء دی جنگ آزادی دے دوران 18 اکتوبر 1857ء نوں قتل ہوئے گئے سن ۔[۵] غالب دے والد مرزا عبد اللہ بیگ خان ریاست الور وچ ملازم سن تے اوتھے 1802ء وچ راج گڑھ دے مقام اُتے اک جھڑپ وچ قتل ہوئے[۶] جدوں کہ غالب دی والدہ دے متعلق آثار و قرائن توں معلوم ہُندا اے کہ اوہ جنوری 1840ء تک بقیدِ حیات سن۔[۷]
پرورش
سودھو1802ء وچ والد دے قتل دے بعد غالب دے چچا مرزا نصر اللہ بیگ خان اُنہاں دے سرپرست بنائے گئے جو مرہٹاں دی جانب توں آگرہ دے قلعہ دار سن ۔ 18 اکتوبر 1803ء نوں جدوں آگرہ اُتے انگریزی افواج نے حملہ کيتا تاں مرزا نصر اللہ بیگ خان نے قلعہ آگرہ لارڈ لیک دے حوالے کے دتا جس اُتے انگریزی افواج آگرہ وچ داخل ہوگئياں تے مرہٹاں دا اثر ختم ہوئے گیا۔ لارڈ لیک نے مرزا نصر اللہ بیگ خان نوں 1700 روپئے مشاہدے دے نال چار سو گھڑسواراں دا رِسالدار مقرر کر دتا۔ اپریل 1806ء وچ مرزا نصر اللہ بیگ خان ہاتھی توں ڈگ کے زخمی ہوئے تے انتقال کرگئے۔ اُنہاں دے پسماندگان وچ غالب تے اُنہاں دے چھوٹے بھائی مرزا یوسف علی بیگ خان وی شامل سن ۔4 مئی 1806ء نوں نواب احمد بخش خان‘ نواب ریاست فیروزپور جِھرکا نے انگریزاں توں سفارش کرکے پسماندگان دا وظیفہ دس ہزار روپئے مقرر کروا دتا جس وچ غالب دی دادی‘ تن پھوپھیاں تے چھوٹا بھائی وی شامل سی۔ 7 جون 1806ء نوں وظیفہ دی ایہ رقم دس ہزار توں کم کرکے پنج ہزار کردتی گئی۔
شعرگوئی
سودھوابتدائی ماخذاں توں پتا چلدا اے کہ غالب دی شعرگوئی دا آغاز 1807ء توں ہويا تے اولین تخلص اسد سی لیکن بعد وچ اُنہاں نے اک ہور شاعر میر اَمانی اسد توں کلام دی مشابہت دے بعد اپنا تخلص غالب اختیار کر ليا اُتے شاعری وچ کدی کدی اسد بطور تخلص دے ملدا اے۔ 1816ء توں غالب بطور تخلص دے استعمال کرنا شروع کيتا جو تاں وقت آخر جاری رہیا۔ [۸]
’’آئین اکبری‘‘ دی منظوم تقریظ
سودھو1855ء وچ سرسید نے اکبر اعظم دے زمانے دی مشہور تصنیف ’’آئین اکبری‘‘ دی تصحیح کرکے اسنوں دوبارہ شائع کيتا۔ مرزا غالب نے اس اُتے فارسی وچ اک منظوم تقریظ (تعارف) لکھی۔ اس وچ انہو ں نے سر سید نوں سمجھایا کہ ’’مردہ پرورن مبارک کارِنیست‘‘ یعنی مردہ پرستی چنگا شغل نئيں بلکہ انہاں نوں انگریزاں توں ایہ سبق سیکھنا چاہیے کہ اوہ کس طرح فطرت دی طاقتاں نوں مسخرکرکے اپنے اجداد توں کدرے اگے نکل گئے نيں۔ انہاں نے اس پوری تقریظ وچ انگریزاں دی سبھیاچار دی تعریف وچ کچھ نئيں کہیا بلکہ انہاں دی سائنسی دریافتاں دی طرف اشارہ کردے ہوئے مختلف مثالاں توں ایہ دسیا اے کہ اایہی انہاں دی ترقی دا راز اے۔ غالب نے اک ایداں دے پہلو توں مسلماناں دی رہنمائی کيتی سی، جو جے مسلمان اختیار کرلیندے تاں اج دنیا دی عظیم ترین قوتاں وچ انہاں دا شمار ہُندا۔ مگر بدقسمتی توں لوکاں نے شاعری وچ انہاں دے کمالات تے نثر اُتے انہاں دے احسانات نوں تاں لیا ،مگر قومی معاملات وچ انہاں دی رہنمائی نوں نظر انداز کر دتا۔
دہلی دے جنہاں نامور لوکاں دی تقریظاں آثارالصنادید دے آخر وچ درج نيں انہاں نے آئینِ اکبری اُتے وی نظم یا نثر وچ تقریظاں لکھی سن مگر آئین دے آخر وچ صرف مولانا صہبائی دی تقریظ چھپی اے۔ مرزا غالب دی تقریظ جو اک چھوٹی سی فارسی مثنوی اے اوہ کلیاتِ غالب وچ موجود اے مگر آئینِ اکبری وچ سرسید نے اسنوں قصدا ً نئيں چھپوایا۔ اس تقریظ وچ مرزا نے ایہ ظاہر کيتا اے کہ ابوالفضل دی کتاب اس قابل نہ سی کہ اس دی تصحیح وچ اس قدر کوشش کيتی جائے۔
سر سید کہندے سن کہ :
"جدوں ميں مرادآباد وچ سی، اس وقت مرزا صاحب، نواب یوسف علی خاں مرحوم نال ملن نوں رام پور گئے سن ۔ انہاں دے جانے دی تاں مینوں خبر نئيں ہوئی مگر جدوں دلی نوں واپس جاندے سن، ميں نے سنیا کہ اوہ مرادآباد وچ سرائے وچ آکے ٹھہرے نيں۔ وچ فوراً سرائے وچ پہنچیا تے مرزا صاحب نوں مع اسباب تے تمام اسيں راہیاں دے اپنے مکان اُتے لے آیا۔"
ظاہرا جدوں توں کہ سر سید نے تقریظ دے چھاپنے توں انکار کيتا سی اوہ مرزا توں تے مرزا انہاں توں نئيں ملے سن تے دوناں نوں حجاب دامن گیر ہوئے گیا سی تے ايسے لئی مرزا نے مرادآباد وچ آنے دی انہاں نوں اطلاع نئيں دتی سی۔ الغرض جدوں مرزا سرائے توں سرسید دے مکان اُتے پہنچے تے پالکی توں اُترے تاں اک بوتل انہاں دے نال سی انہاں نے اسنوں مکان وچ لیا کے ایداں دے موقع اُتے رکھ دتا جتھے ہر اک آندے جاندے دی نگاہ پڑدی سی۔ سر سید نے کسی وقت اسنوں اوتھے توں اُٹھا کر اسباب دی کوٹھڑی وچ رکھ دتا۔ مرزا نے جدوں بوتل نوں اوتھے نہ پایا توبہت گھبرائے، سرسید نے کہیا:
" آپ خاطر جمع رکھیے، ميں نے اسنوں بہت احتیاط توں رکھ دتا اے۔"
مرزا صاحب نے کہیا، " بھئی مینوں دکھا دو، تسيں نے کتھے رکھی اے ؟" انہاں نے کوٹھڑی وچ لے جا کے بوتل دکھا دی۔ آپ نے اپنے ہتھ توں بوتل اُٹھا کر دیکھی تے مسکرا کے کہنے لگے کہ، " بھئی ! اس وچ تاں کچھ خیانت ہوئی اے۔ سچ دسو، کس نے پی اے، شاید ايسے لئی تسيں نے کوٹھڑی وچ لیا کے رکھی سی، حافظ نے سچ کہیا اے: واعظاں کااں جلوہ در محراب و منبر میکنند چاں بخلوت میروند آں کارِ ہور میکنند سرسید ہنس دے چُپ ہوئے رہے تے اس طرح اوہ رکاوٹ جو کئی برس توں چلی آندی سی، رفع ہوئے گئی، میرزا دو اک دن اوتھے ٹھہر کر دلی چلے آئے۔[۹]
سرسید دے ذہن وچ ایہ نکتہ بیٹھ گیا تے اس دی باقی ماندہ زندگی مردہ پروردن دے کار نامہ مبارک توں بلند ہوکے مردہ قوم وچ زندگی دا تازہ خون دوڑانے دی مبارک و مسعود نوں ششاں وچ بسر ہوئی۔[۱۰]
غالب تے علی گڑھ
سودھو- ہور ویکھو: غالب دی حویلی
دیار علی گڑھ اپنے جغرافیائی محل و وقوع دے اعتبار توں مرزا غالب دے مولد اکبر آباد تے مسکن و مدفن دہلی دے درمیان وچ آباد اوہ قدیم شہر اے جو تریخ وچ عرصہ دراز تک ”کول“کے ناں توں مشہور رہ کے مغل حکمراں بابر دے اک ماتحت عہدیدار محمدعلی جنگ جنگ (فاتح کول)کے دور وچ علی گڑھ دے ناں توں موسوم ہويا سی۔ مگر عہدغالب وچ وی دیار علی گڑھ نوں اس دے قدیم ناں ’کول‘ توں یاد کیندے جانے دی روایت جاری رہی سی غالب نے اپنے متعدد اردو خطوط وچ اس شہر نوں علی گڑھ تے ”کول“ دونے ہی ناواں توں یاد کيتا اے۔ غالب دے مولد و مدفن توں دیار علی گڑھ دے محل وقوع دی قربت غالب تے علی گڑھ دے درمیان وچ اک وابستگی دی بنیاد دی حیثیت رکھدی اے۔
علی گڑھ تحریک دے بانی سر سید احمد خاں تے اقلیم شعر و ادب دے قد آور سخن ور مرزا اسد اللہ خاں غالب دے درمیان وچ تعلق دے جنہاں رشتاں دا سراغ ملدا اے اس مقالے وچ سب توں پہلے انہاں نوں اُتے روشنی ڈالنا مناسب ہوئے گا۔ غالب تے سر سید دے صحیفہ حیات دے مطالعے توں اس دلچسپ اتفاق دا انکشاف ہُندا اے جس طرح سید احمد خاں دا مولد دہلی غالب دا مسکن رہیا سی ايسے طرح غالب دا مولد آگرہ وی چند سال تک سید احمد خاں دا مسکن بنا سی۔ گویا انہاں دونے ہمعصر مشاہیر وچوں اک دا مولد دوسرے دا مسکن رہااے۔ تنخواہ تے پنشن دے سلسلے وچ دونے معاصرین دے احوال وچ اشتراک دا ایہ دلچسپ پہلو وی قابل ذکر اے کہ غالب انگریزی حکومت توں پنشن تے مغل دربار توں تنخواہ پایا کردے سن ۔ سید احمد خاں نوں مغل دربار توں خاندانی پنشن تے انگریزی حکومت توں تنخواہ ملدی رہی سی۔ مرزا غالب (متولد 27دسمبر، 1797ء) سید احمد خاں (ولادت 17 اکتوبر 1817ء) توں عمر وچ کم و بیش ویہہ سال وڈے سن ۔ غالب اپنی شادی (17رجب 1225ھ مطابق شنبہ 18 اگست 1810 ء)کے دو تن سال بعد تقریباً 13، 1812ءماں اپنے مولد اکبر آباد (آگرہ) نوں خیر باد کہہ کے دہلی منتقل ہوئے سن تے غالب دے ورود دہلی دے چار پنج سال بعد سید احمد خاں دی ولادت 17 اکتوبر، 1817ء نوں دہلی وچ ہوئی سی ۔
غالب تے سید احمد خاں دے سن وسال وچ ویہہ برس دے اس تفاوت دے باعث انہاں دونے اسيں عصراں وچ برابر دے دوستانہ روابط تاں نہ قائم ہوئے سکے لیکن دہلی دے اک ہی دیار وچ دونے دا برساں تک قیام دونے وچ باہمی شناسائی تے قربت دا سبب ضرور بنا سی۔ حیات جاوید[۱۱] وچ شاگرد غالب مولانا حالی راوی نيں کہ سید احمد خاں مرزا غالب نوں چچا کہندے سن تے مرزا وی سید صاحب اُتے بزرگانہ شفقت فرمایا کردے سن حیات جاوید[۱۲] وچ مولانا حالی نے ایہ وی لکھیا اے کہ سید احمد خاں اپنے علمی ذوق دی تسکین و تکمیل دے لئی اٹھارہ انیس سال دے سن وچ (23۔1835ء) دے آس پاس دہلی دے جنہاں عالماں دی صحبت توں فیضیاب ہُندے رہندے سن انہاں وچ غالب وی شامل سن ۔ فروری 1839ء توں سرسید احمد خاں انگریزی حکومت وچ اپنی ملازمت دے باعث دہلی توں نکل کے زیادہ تر وکھ وکھ سینواں اُتے رہنے لگے تے دہلی وچ انہاں نوں مستقل قیام دا موقع کم ہی مل سکیا سی۔[۱۳] انہاں حالات دے پیش نظر دہلی وچ غالب توں سید احمد خاں دی ملاقات دے مواقع کم ہی رہے ہون گے لیکن غالب تے سیداحمدخاں دے ادبی آثار وچ ایداں دے متعدد شواہد دستیاب ہُندے نيں جنہاں توں انہاں دونے اسيں عصراں وچ باہمی تعلقات دا اظہار ہُندا اے۔ مرزا غالب دا اردو دیوان پہلی بار سید احمد خاں دے وڈے بھائی سید محمد خاں دے مطبع واقع دہلی توں شعبان 1257ھ مطابق اکتوبر 1841ءماں شائع ہويا سی۔ انہاں دونے دے درمیان وچ تعلقات دی تصدیق سید احمد خاں دے ناں غالب دے اس نودریافت فارسی خط توں وی ہُندی اے۔ جو 10جنوری، 1842ءکے بعد مگر 31دسمبر، 1845ءسے پہلے اس زمانے وچ لکھیا گیا سی جدوں سید احمد خاں فتح پور سیکری (ضلع آگرہ) دے منصف سن ۔
غالب دا اک نو دریافت فارسی خط کتاب تلاش غالب وچ موجود اے۔ تے اس دے مطالعے توں پتہ چلدا اے کہ ایہ خط دراصل غالب دے ناں سید احمد خاں دے اک خط دا جواب اے۔ غالب دا ایہ خط تے اس وچ سید احمد خاں دے مکتوب دا حوالہ غالب تے سید احمد خاں دے درمیان مکاتبت دے رشتے دا وی انکشاف کردا اے اس خط توں ایہ وی علم ہُندا اے کہ غالب نے اس خط دے ہمراہ سید احمد خاں نوں اپنی اک نعتیہ مثنوی وی نقل کرکے ارسال دی سی۔ غالب نے مکتوب الیہ دے وڈے بھائی نوں آخر وچ سلام لکھ کراس خط نوں تمام کيتا اے۔ سید احمد خاں دے وڈے بھائی سید محمد خاں 31ذی الحجہ 1621ھ مطابق 31دسمبر، 1854ءکو دہلی وچ فوت ہوئے سن لہٰذا سید احمد خاں دے ناں غالب کایہ فارسی خط 31دسمبر، 1854ء توں پہلے لکھیا گیا ہوئے گا۔ سید احمد خاں مرزا غالب توں غیر معمولی عقیدت رکھدے سن ۔ سید صاحب دی کتاب آثار الصنادید دے 7481ءکے پہلے ایڈیشن دے چوتھے باب وچ ذکر بلبل نوایان سواد جنت آباد حضرت شاہجہان آباد دے عنوان دے تحت دہلی دے جنہاں متعدد شاعراں دا حال ملدا اے انہاں وچ سر لسٹ خاصی مدح و تعریف دے نال غالب دے مفصل احوال تے ادبی آثار نوں جگہ دتی گئی اے۔
اس کتاب وچ ذکر غالب دے ضمن وچ سید احمد خاں نے غالب توں اپنے عقیدت مندانہ گہرے روابط دا حال انہاں لفظاں وچ بیان کيتا اے۔ : ”ان (غالب)کی نعمت تربیت دا راقم آثم (سید احمد خاں) نوں جو انہاں دی خدمت وچ اے، اس دا بیان نہ قدرت تقدیر وچ اے تے نہ احاطہ تحریر وچ آسکدا اے تے چاں کہ ”دلہا بدلہا باشد“ انہاں حضرت نوں وی اوہ شغف سی راقم دے حال اے کہ شاید اپنے بزرگاں دی طرف توں کئی مرتبہ اس دا مشاہدہ کيتا ہوئے گا وچ اپنے اعتقاد وچ انہاں دے اک حرف نوں بہتر اک کتاب توں تے انہاں دے اک گل نوں بہتر اک گلزار توں جاندا ہاں۔“ 9 سید احمد خاں نے مرزا غالب دی فارسی نثر و نظم دے نمونے پیش کرنے دے نال نال مرزا صاحب دی اردو شاعری دے نمونےآں کوبھی اس کتاب وچ شامل کيتا اے۔ اس وچ سید احمد خاں نے غالب دے احوال و ادبی آثار دے علاوہ غالب دے جنہاں شاگرداں دے احوال و آثار نوں کتاب وچ جگہ دتی اے۔ انہاں وچ ایہ ناں شامل نيں: نواب محمد ضیاءالدین خاں بہادر نیر درخشاں (ص ص 441 تاں 951) نواب زین العابدین خاں بہادر عارف (ص ص 951 تاں 361) نواب غلام حسن خاں محودہلوی (ص 361) نواب ذو الفقار علی خاں آذر (ص 561) نواب محمد مصطفیٰ خاں بہادر حسرتی و شیفتہ (ص ص 202 تاں 012) آثار الصنادید اپنے دامن وچ غالب دی اک منثور فارسی تقریظ وی رکھدی اے غالب دی ایہ تقریظ پنج آہنگ (مشمولہ کلیات نثر غالب)ماں وی محفوظ اے۔ غالب نے سید صاحب دی کتاب آثار الصنادید دا اک نسخہ اپنے کرم فرما حکیم سید رجب علی خاں ارسطو جاہ ( 6081۔9681ئ ) نوں اپنے جس فارسی مکتوب دے ہمراہ ارسال کيتا سی اس وچ غالب نے اس کتابکی تعریف کيتی سی۔ (احوال غالب ص 91) غالب دے مکتوب الیہ ارسطو جاہ علم ریاضی وچ سید احمد خاں دے حقیقی نانا (دبیر الدولہ امین الملک خواجہ فرید الدین احمد خاں مصلح جنگ) دے شاگرد رہ چکے سن ۔[۱۴] ارسطو جاہ سید رجب علی خاں دے مختصر حالات زندگی بزم غالب وچ موجود نيں۔11 غالب دے ادبی آثار وچ سید احمد خاں دی مرتب کردہ فارسی کتاب آئین اکبری (سنہ اشاعت 2721ھ مطابق 5581ئ)پر بشکل مثنوی اک منظوم فارسی تقریظ وی موجود اے۔ اڑتیس اشعار دی ایہ مثنوی کلیات غالب طبع 3681ءماں شامل اے۔ اس مثنوی وچ غالب نے اس خیال دا اظہار کيتا اے کہ آئین اکبری ورگی تقویم پارینہ کتاب اُتے محنت کرنے دی بجائے انگریزاں دے آئین حکومت اُتے توجہ دینا بہتر ہوئے گا۔
اپنی مرتب کردہ کتاب آئین اکبری دے خلاف غالب دی ایہ تقریظ سید احمد خاں نوں ناپسند ہوئی تے انہاں نے اسنوں کتاب وچ شائع نئيں کيتی۔ 2721ھ/5581ءکے آس پاس دا ایہ ناخوش گوار واقعہ غالب تے سید احمد خاں دے درمیان وچ تعلقات وچ کشیدگی و بد مزگی دا سبب بنا سی۔[۱۵] آئین اکبری اُتے غالب دی مخالفانہ تقریظ دی واپسی دے سلسلے وچ سید احمد خاں نے غالب دے ناں جو خط لکھیا سی اوہ تاں ہن ناپید اے لیکن حیات جاوید (ص ص 27 تاں 37)ماں اس ناخوشگوار واقعے دے متعلق مولانا حالی دے بیان کيتی شہادت سید احمد خاں تے غالب دے درمیان مکاتبت دے اس رشتے دی نشان دہی ضرور کردتی اے جس دے ثبوت سطور گذشتہ وچ پہلے وی پیش کیندے جاچکے نيں۔ آئین اکبری دے متعلق غالب دی ایہ مخالفانہ تقریظ اس لحاظ توں وی ساڈے نزدیک اک بعید از انصاف گل ثابت ہُندی اے کہ غالب اس واقعے توں کچھ عرصہ پہلے خود مہر نیم روز دے عنوان توں سلطنت مغلیہ دی تریخ لکھ چکے سن ۔ مہر نیم روز دی پہلی اشاعت 2ربیع الاول 1721ھ مطابق جمعہ 32نومبر 4581ءکو منظر عام اُتے آئی سی جو اکبر اعظم دے والد مغل حکمراں نصیر الدین ہمایوں تک دی سلطنت مغلیہ دی تریخ اُتے مشتمل اے ۔
ان حقائق دے پیش نظر سلطنت مغلیہ دی تریخ توں متعلق جس کم نوں اوہ خود انجام دے چکے سن اس دی سر انجام دہی اُتے غالب دا سید احمد خاں نوں روکنا کتھے تک جائز سی۔؟ ساڈے خیال وچ ایہ سوال قابل غور ضرور اے۔ سید احمد خاں دی مرتب کردہ کتاب آئین اکبری دے متعلق غالب دی تقریظ توں انہاں دونے ہمعصر مشاہیر دے درمیان وچ 5581ءکے آس پاس پیدا ہوجانے والی ایہ دوری ایويں دورہوئی کہ مرزا غالب جدوں سفر رامپور توں دہلی واپس ہوئے رہے سن تاں اوہ راہ وچ چند روز دے لئی مراد آبادکی سرائے وچ ٹھہرے۔ سید احمد خاں اس زمانے وچ مراد آباد ہی وچ صدر الصدور سن ۔ سید صاحب غالب نوں سرائے توں اپنے مکان لے آئے تے انہاں نے اپنے مکان اُتے غالب دی خاطر خواہ خاطرمدارات کرکے انہاں توں اپنے روابط دوبارہ استوار کر لئی۔ حالی دا بیان اے کہ غالب نے ایہ سفر والی ِ رام پور نواب یوسف علی خاں دے زمانے وچ کیہ سی 41 ساڈی معلومات دے مطابق نواب یوسف علی خاں دے دور وچ غالب دے قیام رام پور کازمانہ 72جنوری 0681ءسے 71مارچ 0681ءتک دی درمیانی مدت نوں محیط رہیا سی تے اوہ 71مارچ توں 42مارچ 0681ءکی درمیانی تاریخاں دے دوران مراد آباد وچ سید احمد خان دے مکان اُتے اک آدھ روز مہمان رہے سن ۔ 51 غالب تے سید احمد خاں دے درمیان وچ ذاتی نوعیت دے ایہ روابط ساڈے غالب تے علی گڑھ دے سلسلے وچ پس منظر دی حیثیت رکھدے نيں۔ غالب دے عزیزاں، کرم فرماﺅں، شاگرداں تے عقیدت منداں دی لسٹ وچ ایداں دے متعدد افراد دے ناں ملدے نيں جنہاں دے روابط سید احمد خاں توں وی ثابت ہُندے نيں انہاں دونے ہمعصر مشاہیر دے مشترک مربیاں تے رفیقاں وغیرہ دی جامع و مکمل لسٹ جس محنت و فرصت دی طالب اے اس دے لئی سر دست ساڈے پاس وقت ننيں۔ اسيں غالب و سید احمد خاں دے دائرہ تعارف و تاثر وچ شامل صرف انہاں چند افراد دے مختصر ذکر اُتے اکتفا کردے نيں جنہاں دا حوالہ انہاں دونے مشاہیر دے احوال یا ادبی آثار وغیرہ وچ ساڈی نظر توں گزریا اے۔
سید محمد خاں سید محمد خاں (متوفی 31ذی الحجہ 1621ھ مطابق 31دسمبر 5481ئ) سید احمد خاں دے حقیقی وڈے بھائی سن ۔ سید محمد خاں نے سید الاخبار دے ناں توں دہلی توں اک ہفتہ وار اخبار کڈیا سی جس وچ سید احمد خاں دے مضامین وی چھپا کردے سن ۔ ایہ اخبار جس پریس توں شائع ہوتاتھا اس دے ایہ دو ناں ملدے نيں:
- لیتھو گرافک پریس دہلی۔
- مطبع سید الاخبار دہلی۔
سید الاخبار دے لیتھو گرافک پریس دہلی توں غالب دا اردو دیوان انہاں دی زندگی دے دوران وچ پہلی بار شعبان 7521ھ مطابق اکتوبر 1481ءماں چھپا سی۔ غالب شاید ايسے لئی سید محمد خاں تے انہاں دے سید الاخبار نوں عزیز رکھدے سن ۔ سید الاخبار تے سید محمد خاں دے متعلق غالب نے میجر جان کوب نوں اپنے اک فارسی خط وچ جو کچھ لکھیا اے اس دا اردو مفہوم پیش کيتا جاندا اے۔ ”سید الاخبار دے بارے وچ آپ نے جو کچھ لکھیا اے اوہ منت ہور اے مطبع سید الاخبار دے مالک جو میرے دوست نيں میراکلام چھاپ رہے نيں۔ دیوان اردو غالباً اک مہینے دے اندر چھپ کر نظر عالی توں گزرے گا۔ سید الاخبار ہر ہفتے آپ دی خدمت وچ پہونچکيا رہے گا مطبع والےآں نے میری آپ توں نیاز مندی دی بنا اُتے آپ دا ناں نامی سر لسٹ خریداران رکھیا اے۔ “ مطبع سید الاخبار توں غالب دے اردو دیوان دے علاوہ خودسید احمد خاں دی وی بعض کتاباں شائع ہوئیاں سن۔ جنہاں وچ آثار الصنادید طبع اول (مطبوعہ 7481ءبھی شامل اے (بہ حوالہ آثار الصنادید سید احمد خاں مرتبہ خلیق انجم جلد اول اردو اکادمی دہلی طبع 0991ءص 751)
سکھیا
سودھوغالب دی شروعاتی سکھیا دے بارے وچ واضع طور تے کجھ کیہا نہیں جا سکدا پر اوہناں دے مطابق اوہناں نے 11 سال دی عمر توں ہی اردو اتے فارسی وچ گد اتے پد لکھنا شروع کر دتا سی۔ اوہناں نے زیادہتر فارسی اتے اردو وچ حکایتی بھرفتار اتے سنگار رس موضوعاں تے غزلاں لکھیاں۔ اوہناں نے فارسی اتے اردو دوناں وچ روائتی گیت-شاعری دی رہسمئی-رومانٹک سٹائل وچ سبھ توں مکمل طور تے لکھیا اتے ایہہ غزل دے روپ وچ جانیا جاندا اے۔
ہو عصر
سودھومرزا اسد اللہ بیگ خان غالب اردو دا شاعر سی۔
مرزا اسد اللہ بیگ خاں (27 دسمبر 1797-15 فروری 1869) نے دو تخلصاں اسد (شیر) اتے غالب (بلوان جاں بھارو) ہیٹھ شاعری لکھی ۔اوہ اردو اتے فارسی دے مہان شاعر سن ۔ اوہناں نوں سبھ توں ودھ ہرمن پیارا اوہناں دیاں اردو غزلاں نے بنایا ۔اوہناں دے پیؤ مرزا عبداللہ بیگ خاں 1803 ء وچ الور دی لڑائی وچ مارے گئے ۔ اوہناں دے چاچا مرزا نصراللہ بیگ خاں نے اوہناں دا پالن-پوسن کیتا ۔ 13 سال دی عمر وچ اوہناں دی شادی نواب الٰہی بخش دی پتری عمراؤ بیگم نال ہوئی ۔ اوہناں دے ستّ دے ستّ بچے بچپن وچ ہی مر گئے ۔ اوہناں دی شاعری دا مکھ وچار اے کہ جیون درد بھریا جدوجہد اے، جو اس دے انت نال ہی ختم ہندا اے ۔اوہناں نوں 1854 وچ بہادر شاہ ظفر دے شعری گرو بنایا گیا ۔ اوہ نرم خیالی رہسوادی سن ۔ اوہناں دا یقین سی کہ ربّ دی اپنے اندروں بھال سادھک نوں اسلام دی کٹڑتا توں مکت کر دندی اے ۔ اوہناں دی صوفی وچاردھارا دے فلسفہ اوہناں دیاں نظماں اتے غزلاں وچوں ہندے ہن ۔ غالب دے نیڑے دے مخالف ابراہیم ذوق سن ۔ پر دوویں اک دوجے دی صلاحیت دی عزت کردے سن ۔ اوہ دوویں میر تقی میر دے وی پرستار سن ۔ مومن اتے داغ وی اوہناں دے ہم عصر سن ۔
نجی جیون
سودھومرزا غالب | |
جیون: | 1797 - 1869 |
جمن پو : | آگرہ ہندستان |
کم: | اردو شاعری |
1810 وچ تیرھاں سال دی عمر وچ اوہناں دا ویاہ نواب احمد بخش دے چھوٹے بھرا مرزا اﷲ بخش خاں معروف دی دھی امراؤ بیگم نال ہویا۔ ویاہ دے بعد اوہ دلی آ گئے سن جتھے اوہناں دی تمام عمر گزری۔ اپنی پینشن دے سلسلے وچ اوہناں نوں کلکتہ دی لمبا سفر وی کرنا پیا، جسدا ذکر اوہناں دیاں غزلاں وچ جگہ–جگہ ملدا اے۔
رچناواں
سودھو- دیوان غالب (1841) اردو
- کلیات غالب (1845) فارسی
- کاتیہ برہان (1861) فارسی گرنتھ
- مہرہا نیمروز (1854) فارسی گرنتھ
- کلیات نصر (1868) فارسی گرنتھ
- اد-د-ہندی (1868) اردو گرنتھ
- اردوئے معلی (1869) اردو گرنتھ
- انتخاب غالب ، -اردو
- نادر خطوط غالب، -اردو
شاعری
سودھو
قید حیات و بند غم ، اصل میں دونوں ایک ہیں - موت سے پہلے آدمی غم سے نجات پائے کیوں؟
|
لکھتاں
سودھومرزا غالب دیاں لکھتاں ایہ نيں،
دیوان ِ غالب
:اس وچ مرزا دا اردو کلام اے جس وچ غزلو ں دے علاوہ قصائد، قطعات تے رباعیات نيں۔
دستنبو:
اس کتاب وچ 1850 توں لے کے 1857 تک دے حالات درج نيں۔ ایہ کتاب فارسی وچ اے جو پہلی بار 1858 وچ شائع ہوئی۔ اردو وچ اس دا ترجمہ خواجہ احمد فاروقی نے کيتا اے
۔مہر نیمروز
:تیمور توں ہمایوں دے عہد تک دے حالات لکھے۔ فیر بادشاہ دی فرمائش اُتے حکیم احسن اللہ خاں نے حضرت آدم توں چنگیز خاں تک دی تریخ مرتب کيتی جسنوں غالب نے فارسی وچ منتقل کيتا۔
قاطع بُرہان:
فارسی لغت ‘برہانِ قاطع’ از مولوی محمد حسین تبریزی دا جواب اے۔ قاطع برہان دی اشاعت 1861 وچ ہوئی بعد وچ اعتراضات دا وادھا کرکے غالب نے ايسے نوں ‘دُرفش کاویانی’ دے ناں توں 1865 وچ شائع کيتا
۔میخانۂ آرزو
:فارسی دے کلام دا پہلا ایڈیشن 1845 وچ ايسے ناں توں چھپا۔ فیر بعد وچ کلیات دی شکل وچ کئی ایڈیشن چھپے
۔سبد چین
:اس ناں توں فارسی کلام1867 وچ چھپا۔ اس مجموعے وچ مثنوی ابر گہربار دے علاوہ اوہ کلام اے جو فارسی دے کلیات وچ شامل نئيں ہوئے سکیا سی۔دعائے صباح:عربی وچ دعا الصباح حضرت علی توں منسوب اے۔ غالب نے اسنوں فارسی وچ منظوم کيتا۔ ایہ اہم کم انھاں نے اپنے بھانجے مرزا عباس بیگ دی فرمائش اُتے کيتا سی۔
عودہندی:
پہلی مرتبہ مرزا دے اردو خطوط دا ایہ مجموعہ 1868 وچ چھپا۔اردوئے معلیٰ:غالب دے اردو خطوط دا مجموعہ اے جو 1869 وچ شائع ہويا۔
مکاتیب غالب
:مرزا دے اوہ خطوط شامل نيں جو انھاں نے دربار رامپور نوں لکھے سن تے جسنوں امتیاز علی خاں عرشی صاحب نے مرتب کرکے پہلی مرتبہ 1937 وچ شائع کيتا
۔نکات غالب رقعات غالب
:نکات غالب وچ فارسی صَرف دے قواعد اردو وچ تے رقعات غالب وچ اپنے پندرہ فارسی مکتوب ‘پنج آہنگ’ توں منتخب کرکے درج کیتے سن ۔ غالب نے ماسٹر پیارے لال آشوب دی فرمائش تے درخواست اُتے ایہ کارنامہ انجام دتا سی۔
قادرنامہ:
مرزا نے عارف دے بچےآں دے لئی اٹھ صفحات اُتے مشتمل ایہ اک مختصر رسالہ قادرنامہ[۱۶] لکھیا سی جس وچ ‘خالق باری’ دی طرز اُتے فارسی لغات دا مفہوم اردو وچ لکھیا گیا سی
۔ جداں اس نظم دا پہلا شعر اے
:قادر اللہ اور یزداں ہے
خداہے نبی مرسل، پیمبر رہنما
غالبیات
سودھوشمار | مرزا غالب پر کتب کے نام | مصنفین کے نام | سنہ اشاعت |
---|---|---|---|
1 | نوادر غالب | اکبر حیدری | 2002 |
2 | نوارد غالب | نثار احمد فاروقی | |
3 | نقش ہائے رنگ رنگ، مطالعات غالب | اسلوب احمد انصاری | 1998 |
4 | طرز غالب | محمد عرفان | 1972 |
5 | شعور اور لاشعور کا شاعر غالب | سلیم اختر | |
6 | شرح دیوان اردو غالب، وجدان تحقیق | محمد عبدالواجد | 1902 |
7 | سائنس اور غالب | وہاب قیصر | 2000 |
8 | روح کلام غالب، تفسیر کلام غالب | مرزا ظفر بیگ سہارنپوری | 1935 |
9 | ساز سخن بہانہ ہے | ادا جعفری | 1982 |
10 | مکمل وضاحت کے ساتھ | نسیم عباسی | 2009 |
11 | دود چراغ محفل | سید حسام الدین راشدی | 1969 |
12 | خیابان غالب | نادم سیتا پوری | 1970 |
13 | دبستان غالب | ناصرالدین ناصر | |
14 | خزینہ غالب | ابرار رحمانی | 2009 |
15 | جہان غالب | قاضی عبدالودود | 1995 |
16 | جاگیر غالب | پرتھوی چندر | |
17 | جان غالب | انعام اللہ خان ناصر | |
18 | جہات غالب | ڈاکٹر عقیل احمد | 2004 |
19 | توضیحی اشارئہ غالب نامہ | فاروق انصاری | 1993 |
20 | توقیت غالب | کاظم علی خان | 1999 |
21 | تلامذہ غالب | مالک رام | 1984 |
22 | تلمیحات غالب | محمود نیازی | 1972 |
23 | تمنا کا دوسرا قدم اور غالب | فرمان فتح پوری | 1995 |
24 | تلاش غالب | نثار احمد فاروقی | 1969 |
25 | تفہیم غالب | شمس الرحمن فاروقی | 1989 |
26 | تفہیم غالب کے مدارج | شمس بدایونی | 2015 |
27 | تصویر غالب | ڈی اے ہیریسن قربان | 1989 |
28 | تفسیر غالب | گیان چند جین | 1986 |
29 | ترجمان غالب | شہاب الدین مصطفٰی | |
30 | تصورات غالب | محمد عزیز حسن | 1987 |
31 | تجزیہ کلام غالب | رفیع الدین بلخی | 1966 |
32 | تخت غالب | اوتار کرشن گنجو | 2014 |
33 | پیغمبران سخن - کبیر ، میر اور غالب | علی سردار جعفری | 1983 |
34 | بیان میرٹھی اور غالب | ڈاکٹر شرف الدین ساحل | 1993 |
35 | بیدل و غالب | ڈاکٹر سید احسن الظفر | 2012 |
36 | بیان غالب | آغا محمد باقر | 1940 |
37 | بنگال میں غالب شناسی | کلیم سہسرانی | 1990 |
38 | بھوپال اور غالب | عبدالقوی دسنوی | 1969 |
39 | بچوں کے مرزا غالب | اسلم فرخی | 2011 |
40 | بنام غالب | صلاح الدین پرویز | 2011 |
41 | باقیات غالب | وجاہت علی سندیلوی | 1969 |
42 | آئینہ افکار غالب ، کلام غالب پر نئی روشنی | شان الحق حقی | 2001 |
43 | آہنگ غالب | منشی پریم چند | |
44 | انشائے غالب | رشید حسن خان | 1994 |
45 | انتخاب غالب | ممتاز حسین | 1957 |
46 | املائے غالب | رشید حسن خان | 2000 |
47 | انتخاب آتش و غالب | چکبست برج نرائن | 1980 |
48 | اقبال اور غالب | حامدی کشمیری | 1978 |
49 | اصلاحات غالب | نظم طباطبائی | 1966 |
50 | اطراف غالب | ڈاکٹر سید عبد اللہ | 1974 |
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ Varma, Pavan K. (1989). Ghalib, The Man, The Times. Penguin Books, 86. ISBN 0-14-011664-8.
- ↑ http://www.columbia.edu/itc/mealac/pritchett/00ghalib/110/110_08.html?nagari
- ↑ http://www.columbia.edu/itc/mealac/pritchett/00ghalib/about/about_project.html?nagari
- ↑ کالی داس گپتا رضا: دیوان غالب کامل، صفحہ 82۔
- ↑ کالی داس گپتا رضا: دیوان غالب کامل، صفحہ 91۔
- ↑ کالی داس گپتا رضا: دیوان غالب کامل، صفحہ 83۔
- ↑ کالی داس گپتا رضا: دیوان غالب کامل، صفحہ 88۔
- ↑ کالی داس گپتا رضا: دیوان غالب کامل، صفحہ84۔
- ↑ حیات جاوید، مصنفہ، خواجہ الطاف حسین حالی۔
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ حیات جاوید (ص 676)
- ↑ حیات جاوید (ص 45)
- ↑ حیات جاوید ص 95ہور ص 16 تاں 26
- ↑ (حیات جاوید ص ص 43 تاں 53)
- ↑ (حیات جاوید ص ص 27، تاں 37 ہور یادگار غالب ص ص 18 تاں 38)
- ↑ قادرنامہ
باہرلے جوڑ
سودھو- یادگار غالب، ازخواجہ الطاف حسین حالی
- دیوان غالب
- غالب اکیڈمی نويں دہلی دی ویب ساءٹ Archived 2017-06-16 at the وے بیک مشین