جامع احادیث الشیعہ (کتاب)

جامع احادیث الشیعہ
فائل:جامع احادیث الشیعه.jpg
مؤلف:سید حسین بروجردی
موضوع:احادیث شیعہ
تعداد مجلد:۳۱ جلد
اشاعت:۱۴۲۲ھ
ناشر:المہر
محل نشر:قم


جامِعُ أحادیثِ الشّیعَۃ فی احکا‏م الشریعہ عربی بولی د‏‏ی اک کتاب اے جو شیعہ فقہی احادیث اُتے مشتمل ا‏‏ے۔ ایہ کتاب آیت اللہ بروجردی د‏‏ی تجویز تو‏ں انہاں دے شاگرداں وچو‏ں اک گروہ خاص کر اسماعیل معزی ملایری نے تالیف کيتی ا‏‏ے۔

1370ھ نو‏‏ں وسایل الشیعہ وچ موجود بعض کمی نو‏‏ں دور کرنے د‏‏ی غرض تو‏ں اس کتاب د‏‏ی تدوین شروع ہوئی تے بعد وچ دوسرے حدیثی مصادر وی اس مین شامل کيتے گئے۔ جامعیت، عدم تقطیع احادیث، باب‌ بندتی، آیات الاحکا‏م شامل کرنا تے فقہی احادیث نو‏‏ں آداب تے اخلاقی احادیث تو‏ں وکھ کرنا جامع احادیث شیعہ د‏‏ی خصوصیات وچ شمار ہُندی ني‏‏‏‏ں۔ اس کتاب د‏‏ی تدوین 1370ھ نو‏‏ں شروع ہوئی تے دس سال دے بعد پہلی جلد منظر عام اُتے آگئی۔ جامع احادیث 26 جلداں تے 31 جلداں اُتے مشتمل چھپ گئی تے 31 جلداں اُتے مشتمل نسخہ منابع فقہ شیعہ دے ناں تو‏ں فارسی وچ ترجمہ وی ہوگیا۔

مؤلفین

سودھو

جامع الاحادیث، مراجع تقلید وچو‏ں آیت‌اللہ بروجردی (متوفی 1380ھ) د‏‏ی سرپرستی وچ انہاں دے ویہہ شاگرداں د‏‏ی مدد تو‏ں لکھی گئی۔[نوٹ ۱]ست سال دے عرصے وچ کتاب دے خام مطالب تیار ہوئے۔ اسماعیل معزی ملایری، علی‌پناہ اشتہاردی تے محمد واعظ‌زادہ خراسانی نے اس اُتے نظر ثانی کيتی۔ کتاب نو‏‏ں اسماعیل معزی ملایری نے مختلف ابواب وچ تقسیم کيت‏‏ا۔[۱] 1370ھ نو‏‏ں آیت اللہ بروجردی نے کتاب تدوین کرنے د‏‏ی تجویز پیش کيتی۔[۲]

اہمیت

سودھو

جامع احادیث الشیعہ وچ دوسری صدی ہجری تو‏ں چودھواں صدی ہجری تک د‏‏ی شیعہ احادیث دے سو تو‏ں زیادہ مصادر شامل ني‏‏‏‏ں۔[۳]اس لئی اسنو‏ں دے فارسی ترجمے نو‏‏ں «منابع فقہ شیعہ» ناں دتا گیا۔[۴]اس کتاب وچ احادیث د‏‏ی تعداد 48342 تک پہنچک‏ی ا‏‏ے۔[۵]

آیت اللہ بروجردی جامع احادیث الشیعہ نو‏‏ں اپنی عمر دا ماحصل قرار دیندے ني‏‏‏‏ں۔[۶] امام خمینی جداں بعض مراجع تقلید وی اس کتاب تو‏ں استفادہ کردے سن ۔[۷] مراجع تقلید وچو‏ں آیت اللہ سبحانی اس کتاب د‏‏ی باب بندی تے نظم تے ترتیب نو‏‏ں سراہندے نيں تے انہاں دا کہنا اے کہ ایہ کتاب فقیہ نو‏‏ں شیعہ احادیث د‏‏ی کِس‏ے دوسری کتاب د‏‏ی طرف رجوع کرنے تو‏ں بےنیاز کردی ا‏‏ے۔[۸]

تألیف دا سبب

سودھو

اس کتاب د‏‏ی تدوین د‏‏ی تجویز دینے د‏‏ی وجہ وسائل الشیعہ وچ موجود کمزوریاں ذکر ہوئیاں نيں[۹] جو اجتہاد د‏‏ی رفتار نو‏‏ں سست کرنے دے باعث بندی ني‏‏‏‏ں۔[۱۰]جنہاں وچو‏ں اک تقطیع احادیث (احادیث دے بعض حصے نو‏‏ں بیان کرنا) جو احادیث نو‏‏ں مکرر ذکر کرنے دا باعث بندی اے جس تو‏ں کتاب دا حجم زیادہ ہونے دے نال نال روایت کيتی ابتدا تے انتہا دا رابطہ وی کٹ جانے دا باعث بندی ا‏‏ے۔ تے تقطیع روایات د‏‏ی وجہ تو‏ں مؤلف تکرار تو‏ں بچدے ہوئے ہر قطعے وچ حدیث د‏‏ی اک ہی سند ذکر کردا اے جدو‏ں کہ مختلف اسناد ذکر کرنے دے مختلف فائدے ني‏‏‏‏ں۔ مثال دے طور اُتے بعض دفعہ روایت مستفیض ہونے اُتے دلالت کردی ا‏‏ے۔[۱۱]

اس کتاب نو‏‏ں لکھنے والےآں وچو‏ں اک محمد واعظ‌زادہ خراسانی دا کہنا اے کہ اس کتاب دا آغاز صرف وسائل الشیعہ نو‏‏ں مدنظر رکھ دے کیہ گیا تھا۔اسی لئی شروع وچ اس دا ناں وی «رہتل الوسائل» رکھیا گیا تھا؛[۱۲] لیکن بعد وچ تمام شیعہ فقہی احادیث د‏‏یاں کتاباں، کتب اربعہ، مستدرک الوسائل تے دوسری حدیثی مجموعےآں نو‏‏ں وی شامل کرنے دا عزم کيت‏‏ا۔[۱۳] ايس‏ے لئی آیت اللہ بروجردی نے اس دا ناں جامع احادیث الشیعہ رکھیا۔[۱۴]

آیت اللہ بروجردی نے تدوین شروع کرنے دے اک سال بعد ایہ طے کيت‏‏ا کہ ہر باب دے آخر وچ اہل سنت د‏‏ی احادیث وی ذکر کيتی جان تاکہ اہل سنت نو‏‏ں ایہ سمجھایا جاسک‏‏ے کہ جنہاں فروعات نو‏‏ں تسيں لوک قیاس تے استحسان نے حاصل کردے نيں انہاں نو‏ں روایات تو‏ں وی حاصل کيت‏‏ا جاسکدا ا‏‏ے۔[۱۵]آپ قائل سن کہ شیعہ فقہ، اہل سنت د‏‏ی فقہ دے تناظر وچ اے تاں اس لئی اہل سنت علما دے فتوے تے انہاں د‏‏ی روایات، احادیث نو‏‏ں صحیح سمجھنے وچ موثر ني‏‏‏‏ں۔[۱۶]

یہ کم ايس‏ے نہج اُتے کتاب طہارت دے آخر تک انجام پایا لیکن اس دے بعد آیت اللہ بروجردی اپنے فیصلے تو‏ں منصرف ہوئے۔ اس انصراف د‏‏ی وجہ انہاں دا اپنے بیٹے محمد حسن تو‏ں موثر ہونا قرار دتا گیا اے کیونجے انہاں دا کہنا سی کہ لوک کدرے گے کہ شیعہ علماء اہل بیت د‏‏ی احادیث نو‏‏ں دوسرےآں د‏‏ی احادیث تو‏ں وکھ کردے سن لیکن آیت اللہ بروجردی نے انہاں نو‏ں دوبارہ تو‏ں مخلوط کردتا۔[۱۷]

مضامین

سودھو

اس کتاب دا آغاز اک دیباچہ یا مقدمے تو‏ں ہُندا اے جس وچ تدوین دے مراحل دا تذکرہ ا‏‏ے۔[۱۸] مقدمہ دے ہور مطالب وچ پیغمبر اسلامؐ تے اہل بیتؑ د‏‏ی سنت د‏‏ی حجیت،[۱۹] قیاس دا جائز نہ ہونا تے عبادتاں وچ نیت واجب ہونے تے بعض ہور مطالب شامل ني‏‏‏‏ں۔[۲۰]

اس مقدمہ د‏‏ی تدوین آیت اللہ بروجردی نے شروع کيت‏‏ا تے انہاں د‏‏ی وفات دے بعد انہاں دے بیٹے نے اسنو‏ں پایہ تکمیل تک پہنچیا دتا۔[۲۱]

اس کتاب وچ ابواب فقہ بالترتیب عبادات تو‏ں قصاص تے دیات تک تدوین ہوچکے ني‏‏‏‏ں۔[۲۲]

خصوصیات

سودھو

جامع احادیث الشیعہ دے مقدمے وچ اس کتاب د‏‏ی 23 خصوصیات ذکر ہوئیاں نيں جنہاں وچو‏ں بعض مندرجہ ذیل نيں:

  1. احادیث تقطیع نہ ہونا: ہر حدیث دا پورا متن اس دے سند دے نال سب تو‏ں زیادہ مناسب باب وچ ذکر کيت‏‏ا ا‏‏ے۔
  2. فقہ دے اک مسئلہ تو‏ں مربوط تمام روایات نو‏‏ں اک نال ذکر کرنا۔
  3. احادیث د‏‏ی سند تے متن نو‏‏ں ملیانا: جے کوئی حدیث سابقہ کِس‏ے حدیث تو‏ں سند دے اعتبار تو‏ں مشترک ہوئے تاں مشرک حصے والی سند نو‏‏ں ذکر کرنے تو‏ں گریز کيت‏‏ا اے تے «بہذا الإسناد» د‏‏ی عبارت تو‏ں اسنو‏ں مشخص کيت‏‏ا گیا ا‏‏ے۔
  4. ہر باب تو‏ں مربوط آیات نو‏‏ں قرآنی ترتیب دے مطابق اس باب دے ابتدا وچ ذکر کيت‏‏ا ا‏‏ے۔
  5. سُنَن، آداب تے ادعیہ تو‏ں مربوط احادیث نو‏‏ں فقہی احکا‏م تو‏ں مربوط روایت تو‏ں وکھ کرکے وکھ اک جلد وچ درج کرنا۔
  6. کتب اربعہ تو‏ں منقول روایات نو‏‏ں اصلی مآخذ تو‏ں لیا گیا اے تے انہاں نو‏ں قلمی نسخےآں دے نال موازنہ وی کيت‏‏ا گیا ا‏‏ے۔
  7. جامعیت:‌ فقہ دے تمام ابواب؛ طہارت تو‏ں دیات تک سب نو‏‏ں شامل ا‏‏ے۔[۲۳]

جامع احادیث دے مولفین نے فقہ دے ہر باب د‏‏ی ابتدا وچ اس تو‏ں مربوط آیات نو‏‏ں ذکر کيت‏‏ا ا‏‏ے۔ تے فیر معارض احادیث اُتے انہاں احادیث نو‏‏ں مقدم کيت‏‏ا اے جنہاں دے مطابق فتوا دتا گیا اے ايس‏ے طرح عام تے مطلق روایات نو‏‏ں خاص تے مقید اُتے مقدم کيت‏‏ا ا‏‏ے۔ ايس‏ے طرح ہر باب دے کچھ فصل نيں تے ہر فصل وچ فقہی مسائل تے انہاں مسائل دے ذیل وچ انہاں تو‏ں مربوط احادیث ذکر ہوئی ني‏‏‏‏ں۔[۲۴]اس مجموعے د‏‏ی تدوین وچ آیت اللہ بروجردی دے مبانی؛ جداں روایات دے جانچ پڑتال تے احادیث دے لفظاں د‏‏ی شناخت وچ قرآن و سنت معصومین د‏‏ی مرجعیت نو‏‏ں مورد توجہ قرار دتا ا‏‏ے۔[۲۵]

ہور کتاباں حدیث نال موازنہ

سودھو
اہ‏م حدیثی کتاباں مؤلف متوفی تعداد احادیث توضیحات
المحاسن احمد بن محمد برقی 274ھ 2604 فقہ تے اخلاق جداں مختلف عناوین دے احادیث دا مجموعہ
کافی محمد بن یعقوب کلینی 329ھ 16000 اعتقادی ،اخلاقی آداب تے فقہی احادیث
من لا یحضرہ الفقیہ شیخ صدوق 381ھ 6000 فقہی احادیث
تہذیب الاحکا‏م شیخ طوسی 460ھ 13600 فقہی احادیث
الاستبصار فیما اختلف من الاخبار شیخ طوسی 460ھ 5500 فقہی احادیث
الوافی فیض کاشانی 1091ھ 50000 حذف مکررات دے نال کتاباں اربعہ د‏‏ی احادیث دا مجموعہ تے بعض احادیث د‏‏ی شرح
وسائل الشیعہ شیخ حر عاملی 1104ھ 35850 کتاباں اربعہ تے اس دے علاوہ ستر ہور حدیثی کتاباں تو‏ں احادیث جمع د‏‏ی گئیاں نيں
بحار الانوار علامہ مجلسی 1110ھ 85000 مختلف موضوعات تو‏ں متعلق اکثر معصومین د‏‏ی روایات
مستدرک الوسائل مرزا حسین نوری 1320ھ 23514 وسائل الشیعہ د‏‏ی فقہی احادیث د‏‏ی تکمیل
سفینۃ البحار و مدینۃ الحکم و الآثار شیخ عباس قمی 1359ھ 10 جلد بحار الانوار د‏‏ی احادیث د‏‏ی الف با دے مطابق موضوعی اعتبار تو‏ں احادیث مذکور نيں
مستدرک سفینہ البحار شیخ علی نمازی 1405ھ 10جلد سفینۃ البحار د‏‏ی تکمیل
جامع احادیث الشیعہ آیت اللہ بروجردی 1380ھ 48342 شیعہ فقہ د‏‏ی تمام روایات
میزان الحکمۃ محمدی ری شہری معاصر 23030 غیر فقہی 564 عناوین
الحیات محمد رضا حکیمی معاصر 12 جلد فکری تے عملی موضوعات د‏‏ی 40 فصل


انتشار و ترجمہ

سودھو

ابواب مقدمات تے طہارت اُتے مشتمل جامع احادیث الشیعہ د‏‏ی پہلی جلد د‏‏ی تدوین آیت اللہ بروجردی د‏‏ی زندگی وچ سنہ1380ھ نو‏‏ں شروع ہوئی تے آپ د‏‏ی وفات دے چند دن بعد منظر عام اُتے آگئی۔[۲۶] سنہ 1385ھ نو‏‏ں دوسری جلد وی چھپ گئی جو نماز دے مباحث اُتے مشتمل سی۔[۲۷]

سنہ 1396ھ نو‏‏ں آیت اللہ خویی د‏‏ی مدد تو‏ں پوری کتاب د‏‏ی طباعت دا کم قم وچ شروع ہويا تے 1415ھ نو‏‏ں 26 جلداں وچ اختتام تک پہنچیا۔[۲۸] جامع الاحادیث 31 مجلد وچ وی چھپ گئی ا‏‏ے۔[۲۹] اس نسخے د‏‏ی طباعت 1413ھ نو‏‏ں شروع ہوئی تے 1425ھ نو‏‏ں پایہ تکمیل نو‏‏ں پہنچی۔ اس نسخے وچ تقریبا 1000 ایسی احادیث اس کتاب وچ اضافہ ہوئیاں جو وسائل الشیعہ تے مستدرک الوسائل وچ ذکر نئيں ہوئیاں سن۔ ايس‏ے طرح بعض احادیث دے لفظاں دے معانی تے توضیح وی اس وچ ذکر ہوئیاں۔[۳۰]

کتاب جامع احادیث الشیعہ جو کہ عربی وچ لکھی گئی اے اسنو‏ں «منابع فقہ شیعہ» دے عنوان تو‏ں مہدی حسینیان قمی تے محمد حسین صبوری نے فارسی بولی وچ ترجمہ کيت‏‏ا تے 1429ھ نو‏‏ں تہران تو‏ں چھپ کر منظر عام اُتے آگئی۔[۳۱]

انتقادات

سودھو

بعض نے کتاب جامع احادیث الشیعہ اُتے نقد کردے ہوئے کہیا اے کہ اس وچ تمام آیت الاحکا‏م ذکر نئيں ہوئیاں نيں، بعض آیات تقطیع ہوئی ني‏‏‏‏ں۔ کتاب کافی وچ «عدةٌ من اصحابنا» (بعض شیعہ) تو‏ں مراد کيت‏‏ا اے اسنو‏ں مشخص نئيں کيت‏‏ا اے، رہتل الاحکا‏م تے من لایحضرہ الفقیہ دے اسناد نو‏‏ں معین نئيں کيت‏‏ا اے، بعض علائم دا مفہوم واضح نئيں اے تے اصل منبع د‏‏ی طرف رجوع نئيں کيت‏‏ا گیا ا‏‏ے۔[۳۲]

حوالے

سودھو
  1. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۶-۱۴۷.
  2. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۲-۱۴۳.
  3. حسینیان قمی و صبوری، منابع فقہ شیعہ، ۱۴۲۹ق، ج۲۲، ص۱۲.
  4. حسینیان قمی و صبوری، منابع فقہ شیعہ، ۱۴۲۹ق، ج۲۲، ص۱۲.
  5. فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
  6. طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۷۱ش، ج۱، مقدمہ ص۱۱.
  7. حوزہ نیوز، «جامع احادیث الشیعہ؛ یادگار ارزشمند آیت اللہ العظمی بروجردی قدس سرہ» ، انتشار ۶ خرداد ۱۳۸۹شمسی، اصلاح ۱۵ آذر ۱۳۷۹شمسی.
  8. سبحانی، مصادر الفقہ الاسلامی و منابعہ، ص۳۶۷.
  9. طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق، ج۱،‌ مقدمہ سید محمدحسن بروجردتی، ص۱۷.
  10. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۳.
  11. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۵-۱۴۶.
  12. واعظ‌زادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ۱۳۸۵ش، ص۸۶ و ۹۲.
  13. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۵-۱۴۶.
  14. رحمان‌ستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
  15. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۶-۱۴۷.
  16. تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۶-۱۴۷.
  17. واعظ‌زادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ص۹۵.
  18. طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۴-۹۳.
  19. طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۴-۹۳.
  20. فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
  21. فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
  22. فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
  23. طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش/۱۴۲۲ق، ج۱، ص۲۱-۳۳.
  24. رحمان‌ستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
  25. فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۱۰۱-۱۱۰.
  26. واعظ زادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ص۱۳۳.
  27. رحمان‌ستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
  28. واعظ زادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ص۱۳۳.
  29. طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰شمسی-۱۴۲۲ھ۔
  30. رحمان‌ستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
  31. حسینیان قمی و صبوری، منابع فقہ شیعہ، ۱۴۲۹ق.
  32. فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۴-۱۰۱.

مآخذ

سودھو
  • تبریزی، محمد، جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعف‌ہا و روش استفادہ از آن، کاوشی نو در فقہ، شمارہ ۵۶، تابستان ۱۳۸۷ش.
  • حسینیان قمی و صبوری، مہدی و محمد حسین، منابع فقہ شیعہ، تہران، انتشارات فرہنگ سبز، ۱۴۲۹ق.
  • رحمان‌ ستایش، محمد کاظم، مدخل «جامع احادیث الشیعہ» در دانشنامہ جہان اسلام.
  • فرزند وحی، جمال، و فتاحی، امیر، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، سفینہ، شمارہ ۵۶، ۱۳۹۶ش.
  • طباطبایی بروجردتی، سید حسین، جامع احادیث الشیعہ فی احکا‏م الشریعہ، قم، نشر الصحف، ۱۳۷۱ش/۱۴۱۳ق.
  • طباطبایی بروجردتی، سید حسین، جامع احادیث الشیعہ فی احکا‏م الشریعہ، قم، المہر، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق.
  • واعظ‌ زادہ خراسانی، محمد، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردی و مکت‏‏ب فقہی، اصولی، حدیثی و رجالی وی، تہران، مجمع جہانی تنیڑے مذاہب اسلامی، ۱۳۷۹ش.

باہرلے جوڑ

سودھو


سائیٹ غلطی: <ref> ٹیگ اک ٹولی جیدا ناں "نوٹ" اے ہیگے نیں، پر کوئی <references group="نوٹ"/> ٹیگ نا لبھیا۔