جامع احادیث الشیعہ (کتاب)
فائل:جامع احادیث الشیعه.jpg | |
مؤلف: | سید حسین بروجردی |
---|---|
موضوع: | احادیث شیعہ |
تعداد مجلد: | ۳۱ جلد |
اشاعت: | ۱۴۲۲ھ |
ناشر: | المہر |
محل نشر: | قم |
جامِعُ أحادیثِ الشّیعَۃ فی احکام الشریعہ عربی بولی دی اک کتاب اے جو شیعہ فقہی احادیث اُتے مشتمل اے۔ ایہ کتاب آیت اللہ بروجردی دی تجویز توں انہاں دے شاگرداں وچوں اک گروہ خاص کر اسماعیل معزی ملایری نے تالیف کيتی اے۔
1370ھ نوں وسایل الشیعہ وچ موجود بعض کمی نوں دور کرنے دی غرض توں اس کتاب دی تدوین شروع ہوئی تے بعد وچ دوسرے حدیثی مصادر وی اس مین شامل کيتے گئے۔ جامعیت، عدم تقطیع احادیث، باب بندتی، آیات الاحکام شامل کرنا تے فقہی احادیث نوں آداب تے اخلاقی احادیث توں وکھ کرنا جامع احادیث شیعہ دی خصوصیات وچ شمار ہُندی نيں۔ اس کتاب دی تدوین 1370ھ نوں شروع ہوئی تے دس سال دے بعد پہلی جلد منظر عام اُتے آگئی۔ جامع احادیث 26 جلداں تے 31 جلداں اُتے مشتمل چھپ گئی تے 31 جلداں اُتے مشتمل نسخہ منابع فقہ شیعہ دے ناں توں فارسی وچ ترجمہ وی ہوگیا۔
مؤلفین
سودھوجامع الاحادیث، مراجع تقلید وچوں آیتاللہ بروجردی (متوفی 1380ھ) دی سرپرستی وچ انہاں دے ویہہ شاگرداں دی مدد توں لکھی گئی۔[نوٹ ۱]ست سال دے عرصے وچ کتاب دے خام مطالب تیار ہوئے۔ اسماعیل معزی ملایری، علیپناہ اشتہاردی تے محمد واعظزادہ خراسانی نے اس اُتے نظر ثانی کيتی۔ کتاب نوں اسماعیل معزی ملایری نے مختلف ابواب وچ تقسیم کيتا۔[۱] 1370ھ نوں آیت اللہ بروجردی نے کتاب تدوین کرنے دی تجویز پیش کيتی۔[۲]
اہمیت
سودھوجامع احادیث الشیعہ وچ دوسری صدی ہجری توں چودھواں صدی ہجری تک دی شیعہ احادیث دے سو توں زیادہ مصادر شامل نيں۔[۳]اس لئی اسنوں دے فارسی ترجمے نوں «منابع فقہ شیعہ» ناں دتا گیا۔[۴]اس کتاب وچ احادیث دی تعداد 48342 تک پہنچکی اے۔[۵]
آیت اللہ بروجردی جامع احادیث الشیعہ نوں اپنی عمر دا ماحصل قرار دیندے نيں۔[۶] امام خمینی جداں بعض مراجع تقلید وی اس کتاب توں استفادہ کردے سن ۔[۷] مراجع تقلید وچوں آیت اللہ سبحانی اس کتاب دی باب بندی تے نظم تے ترتیب نوں سراہندے نيں تے انہاں دا کہنا اے کہ ایہ کتاب فقیہ نوں شیعہ احادیث دی کِسے دوسری کتاب دی طرف رجوع کرنے توں بےنیاز کردی اے۔[۸]
تألیف دا سبب
سودھواس کتاب دی تدوین دی تجویز دینے دی وجہ وسائل الشیعہ وچ موجود کمزوریاں ذکر ہوئیاں نيں[۹] جو اجتہاد دی رفتار نوں سست کرنے دے باعث بندی نيں۔[۱۰]جنہاں وچوں اک تقطیع احادیث (احادیث دے بعض حصے نوں بیان کرنا) جو احادیث نوں مکرر ذکر کرنے دا باعث بندی اے جس توں کتاب دا حجم زیادہ ہونے دے نال نال روایت کيتی ابتدا تے انتہا دا رابطہ وی کٹ جانے دا باعث بندی اے۔ تے تقطیع روایات دی وجہ توں مؤلف تکرار توں بچدے ہوئے ہر قطعے وچ حدیث دی اک ہی سند ذکر کردا اے جدوں کہ مختلف اسناد ذکر کرنے دے مختلف فائدے نيں۔ مثال دے طور اُتے بعض دفعہ روایت مستفیض ہونے اُتے دلالت کردی اے۔[۱۱]
اس کتاب نوں لکھنے والےآں وچوں اک محمد واعظزادہ خراسانی دا کہنا اے کہ اس کتاب دا آغاز صرف وسائل الشیعہ نوں مدنظر رکھ دے کیہ گیا تھا۔اسی لئی شروع وچ اس دا ناں وی «رہتل الوسائل» رکھیا گیا تھا؛[۱۲] لیکن بعد وچ تمام شیعہ فقہی احادیث دیاں کتاباں، کتب اربعہ، مستدرک الوسائل تے دوسری حدیثی مجموعےآں نوں وی شامل کرنے دا عزم کيتا۔[۱۳] ايسے لئی آیت اللہ بروجردی نے اس دا ناں جامع احادیث الشیعہ رکھیا۔[۱۴]
آیت اللہ بروجردی نے تدوین شروع کرنے دے اک سال بعد ایہ طے کيتا کہ ہر باب دے آخر وچ اہل سنت دی احادیث وی ذکر کيتی جان تاکہ اہل سنت نوں ایہ سمجھایا جاسکے کہ جنہاں فروعات نوں تسيں لوک قیاس تے استحسان نے حاصل کردے نيں انہاں نوں روایات توں وی حاصل کيتا جاسکدا اے۔[۱۵]آپ قائل سن کہ شیعہ فقہ، اہل سنت دی فقہ دے تناظر وچ اے تاں اس لئی اہل سنت علما دے فتوے تے انہاں دی روایات، احادیث نوں صحیح سمجھنے وچ موثر نيں۔[۱۶]
یہ کم ايسے نہج اُتے کتاب طہارت دے آخر تک انجام پایا لیکن اس دے بعد آیت اللہ بروجردی اپنے فیصلے توں منصرف ہوئے۔ اس انصراف دی وجہ انہاں دا اپنے بیٹے محمد حسن توں موثر ہونا قرار دتا گیا اے کیونجے انہاں دا کہنا سی کہ لوک کدرے گے کہ شیعہ علماء اہل بیت دی احادیث نوں دوسرےآں دی احادیث توں وکھ کردے سن لیکن آیت اللہ بروجردی نے انہاں نوں دوبارہ توں مخلوط کردتا۔[۱۷]
مضامین
سودھواس کتاب دا آغاز اک دیباچہ یا مقدمے توں ہُندا اے جس وچ تدوین دے مراحل دا تذکرہ اے۔[۱۸] مقدمہ دے ہور مطالب وچ پیغمبر اسلامؐ تے اہل بیتؑ دی سنت دی حجیت،[۱۹] قیاس دا جائز نہ ہونا تے عبادتاں وچ نیت واجب ہونے تے بعض ہور مطالب شامل نيں۔[۲۰]
اس مقدمہ دی تدوین آیت اللہ بروجردی نے شروع کيتا تے انہاں دی وفات دے بعد انہاں دے بیٹے نے اسنوں پایہ تکمیل تک پہنچیا دتا۔[۲۱]
اس کتاب وچ ابواب فقہ بالترتیب عبادات توں قصاص تے دیات تک تدوین ہوچکے نيں۔[۲۲]
خصوصیات
سودھوجامع احادیث الشیعہ دے مقدمے وچ اس کتاب دی 23 خصوصیات ذکر ہوئیاں نيں جنہاں وچوں بعض مندرجہ ذیل نيں:
- احادیث تقطیع نہ ہونا: ہر حدیث دا پورا متن اس دے سند دے نال سب توں زیادہ مناسب باب وچ ذکر کيتا اے۔
- فقہ دے اک مسئلہ توں مربوط تمام روایات نوں اک نال ذکر کرنا۔
- احادیث دی سند تے متن نوں ملیانا: جے کوئی حدیث سابقہ کِسے حدیث توں سند دے اعتبار توں مشترک ہوئے تاں مشرک حصے والی سند نوں ذکر کرنے توں گریز کيتا اے تے «بہذا الإسناد» دی عبارت توں اسنوں مشخص کيتا گیا اے۔
- ہر باب توں مربوط آیات نوں قرآنی ترتیب دے مطابق اس باب دے ابتدا وچ ذکر کيتا اے۔
- سُنَن، آداب تے ادعیہ توں مربوط احادیث نوں فقہی احکام توں مربوط روایت توں وکھ کرکے وکھ اک جلد وچ درج کرنا۔
- کتب اربعہ توں منقول روایات نوں اصلی مآخذ توں لیا گیا اے تے انہاں نوں قلمی نسخےآں دے نال موازنہ وی کيتا گیا اے۔
- جامعیت: فقہ دے تمام ابواب؛ طہارت توں دیات تک سب نوں شامل اے۔[۲۳]
روش
سودھوجامع احادیث دے مولفین نے فقہ دے ہر باب دی ابتدا وچ اس توں مربوط آیات نوں ذکر کيتا اے۔ تے فیر معارض احادیث اُتے انہاں احادیث نوں مقدم کيتا اے جنہاں دے مطابق فتوا دتا گیا اے ايسے طرح عام تے مطلق روایات نوں خاص تے مقید اُتے مقدم کيتا اے۔ ايسے طرح ہر باب دے کچھ فصل نيں تے ہر فصل وچ فقہی مسائل تے انہاں مسائل دے ذیل وچ انہاں توں مربوط احادیث ذکر ہوئی نيں۔[۲۴]اس مجموعے دی تدوین وچ آیت اللہ بروجردی دے مبانی؛ جداں روایات دے جانچ پڑتال تے احادیث دے لفظاں دی شناخت وچ قرآن و سنت معصومین دی مرجعیت نوں مورد توجہ قرار دتا اے۔[۲۵]
ہور کتاباں حدیث نال موازنہ
سودھواہم حدیثی کتاباں | مؤلف | متوفی | تعداد احادیث | توضیحات |
---|---|---|---|---|
المحاسن | احمد بن محمد برقی | 274ھ | 2604 | فقہ تے اخلاق جداں مختلف عناوین دے احادیث دا مجموعہ |
کافی | محمد بن یعقوب کلینی | 329ھ | 16000 | اعتقادی ،اخلاقی آداب تے فقہی احادیث |
من لا یحضرہ الفقیہ | شیخ صدوق | 381ھ | 6000 | فقہی احادیث |
تہذیب الاحکام | شیخ طوسی | 460ھ | 13600 | فقہی احادیث |
الاستبصار فیما اختلف من الاخبار | شیخ طوسی | 460ھ | 5500 | فقہی احادیث |
الوافی | فیض کاشانی | 1091ھ | 50000 | حذف مکررات دے نال کتاباں اربعہ دی احادیث دا مجموعہ تے بعض احادیث دی شرح |
وسائل الشیعہ | شیخ حر عاملی | 1104ھ | 35850 | کتاباں اربعہ تے اس دے علاوہ ستر ہور حدیثی کتاباں توں احادیث جمع دی گئیاں نيں |
بحار الانوار | علامہ مجلسی | 1110ھ | 85000 | مختلف موضوعات توں متعلق اکثر معصومین دی روایات |
مستدرک الوسائل | مرزا حسین نوری | 1320ھ | 23514 | وسائل الشیعہ دی فقہی احادیث دی تکمیل |
سفینۃ البحار و مدینۃ الحکم و الآثار | شیخ عباس قمی | 1359ھ | 10 جلد | بحار الانوار دی احادیث دی الف با دے مطابق موضوعی اعتبار توں احادیث مذکور نيں |
مستدرک سفینہ البحار | شیخ علی نمازی | 1405ھ | 10جلد | سفینۃ البحار دی تکمیل |
جامع احادیث الشیعہ | آیت اللہ بروجردی | 1380ھ | 48342 | شیعہ فقہ دی تمام روایات |
میزان الحکمۃ | محمدی ری شہری | معاصر | 23030 | غیر فقہی 564 عناوین |
الحیات | محمد رضا حکیمی | معاصر | 12 جلد | فکری تے عملی موضوعات دی 40 فصل |
انتشار و ترجمہ
سودھوابواب مقدمات تے طہارت اُتے مشتمل جامع احادیث الشیعہ دی پہلی جلد دی تدوین آیت اللہ بروجردی دی زندگی وچ سنہ1380ھ نوں شروع ہوئی تے آپ دی وفات دے چند دن بعد منظر عام اُتے آگئی۔[۲۶] سنہ 1385ھ نوں دوسری جلد وی چھپ گئی جو نماز دے مباحث اُتے مشتمل سی۔[۲۷]
سنہ 1396ھ نوں آیت اللہ خویی دی مدد توں پوری کتاب دی طباعت دا کم قم وچ شروع ہويا تے 1415ھ نوں 26 جلداں وچ اختتام تک پہنچیا۔[۲۸] جامع الاحادیث 31 مجلد وچ وی چھپ گئی اے۔[۲۹] اس نسخے دی طباعت 1413ھ نوں شروع ہوئی تے 1425ھ نوں پایہ تکمیل نوں پہنچی۔ اس نسخے وچ تقریبا 1000 ایسی احادیث اس کتاب وچ اضافہ ہوئیاں جو وسائل الشیعہ تے مستدرک الوسائل وچ ذکر نئيں ہوئیاں سن۔ ايسے طرح بعض احادیث دے لفظاں دے معانی تے توضیح وی اس وچ ذکر ہوئیاں۔[۳۰]
کتاب جامع احادیث الشیعہ جو کہ عربی وچ لکھی گئی اے اسنوں «منابع فقہ شیعہ» دے عنوان توں مہدی حسینیان قمی تے محمد حسین صبوری نے فارسی بولی وچ ترجمہ کيتا تے 1429ھ نوں تہران توں چھپ کر منظر عام اُتے آگئی۔[۳۱]
انتقادات
سودھوبعض نے کتاب جامع احادیث الشیعہ اُتے نقد کردے ہوئے کہیا اے کہ اس وچ تمام آیت الاحکام ذکر نئيں ہوئیاں نيں، بعض آیات تقطیع ہوئی نيں۔ کتاب کافی وچ «عدةٌ من اصحابنا» (بعض شیعہ) توں مراد کيتا اے اسنوں مشخص نئيں کيتا اے، رہتل الاحکام تے من لایحضرہ الفقیہ دے اسناد نوں معین نئيں کيتا اے، بعض علائم دا مفہوم واضح نئيں اے تے اصل منبع دی طرف رجوع نئيں کيتا گیا اے۔[۳۲]
حوالے
سودھو- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۶-۱۴۷.
- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۲-۱۴۳.
- ↑ حسینیان قمی و صبوری، منابع فقہ شیعہ، ۱۴۲۹ق، ج۲۲، ص۱۲.
- ↑ حسینیان قمی و صبوری، منابع فقہ شیعہ، ۱۴۲۹ق، ج۲۲، ص۱۲.
- ↑ فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
- ↑ طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۷۱ش، ج۱، مقدمہ ص۱۱.
- ↑ حوزہ نیوز، «جامع احادیث الشیعہ؛ یادگار ارزشمند آیت اللہ العظمی بروجردی قدس سرہ» ، انتشار ۶ خرداد ۱۳۸۹شمسی، اصلاح ۱۵ آذر ۱۳۷۹شمسی.
- ↑ سبحانی، مصادر الفقہ الاسلامی و منابعہ، ص۳۶۷.
- ↑ طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق، ج۱، مقدمہ سید محمدحسن بروجردتی، ص۱۷.
- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۳.
- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۵-۱۴۶.
- ↑ واعظزادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ۱۳۸۵ش، ص۸۶ و ۹۲.
- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۵-۱۴۶.
- ↑ رحمانستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۶-۱۴۷.
- ↑ تبریزی، «جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن»، ص۱۴۶-۱۴۷.
- ↑ واعظزادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ص۹۵.
- ↑ طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۴-۹۳.
- ↑ طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۴-۹۳.
- ↑ فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
- ↑ فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
- ↑ فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۰.
- ↑ طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰ش/۱۴۲۲ق، ج۱، ص۲۱-۳۳.
- ↑ رحمانستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
- ↑ فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۱۰۱-۱۱۰.
- ↑ واعظ زادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ص۱۳۳.
- ↑ رحمانستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
- ↑ واعظ زادہ، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردتی، ص۱۳۳.
- ↑ طباطبایی بروجردتی، جامع احادیث الشیعہ، ۱۳۸۰شمسی-۱۴۲۲ھ۔
- ↑ رحمانستایش، «جامع احادیث الشیعہ»، ج۱، ص۴۳-۵۶.
- ↑ حسینیان قمی و صبوری، منابع فقہ شیعہ، ۱۴۲۹ق.
- ↑ فرزندوحی و فتاحی، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، ص۹۴-۱۰۱.
مآخذ
سودھو- تبریزی، محمد، جامع احادیث شیعہ امتیازہا و ضعفہا و روش استفادہ از آن، کاوشی نو در فقہ، شمارہ ۵۶، تابستان ۱۳۸۷ش.
- حسینیان قمی و صبوری، مہدی و محمد حسین، منابع فقہ شیعہ، تہران، انتشارات فرہنگ سبز، ۱۴۲۹ق.
- رحمان ستایش، محمد کاظم، مدخل «جامع احادیث الشیعہ» در دانشنامہ جہان اسلام.
- فرزند وحی، جمال، و فتاحی، امیر، «نگاہی ہور بہ جامع احادیث الشیعہ»، سفینہ، شمارہ ۵۶، ۱۳۹۶ش.
- طباطبایی بروجردتی، سید حسین، جامع احادیث الشیعہ فی احکام الشریعہ، قم، نشر الصحف، ۱۳۷۱ش/۱۴۱۳ق.
- طباطبایی بروجردتی، سید حسین، جامع احادیث الشیعہ فی احکام الشریعہ، قم، المہر، ۱۳۸۰ش-۱۴۲۲ق.
- واعظ زادہ خراسانی، محمد، زندگی آیت اللہ العظمی بروجردی و مکتب فقہی، اصولی، حدیثی و رجالی وی، تہران، مجمع جہانی تنیڑے مذاہب اسلامی، ۱۳۷۹ش.
باہرلے جوڑ
سودھو- متن کتاب جامع احادیث الشیعہ Archived 2020-08-07 at the وے بیک مشین
سائیٹ غلطی: <ref>
ٹیگ اک ٹولی جیدا ناں "نوٹ" اے ہیگے نیں، پر کوئی <references group="نوٹ"/>
ٹیگ نا لبھیا۔