وسطی ایشیاء اُتے روسی فتح
Russian Conquest of Central Asia | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بسلسلہ the Expansion of Russia | |||||||||
| |||||||||
محارب | |||||||||
|
خانیت قازاق (until 1848) امارت بخارا (until 1868) خانان خیوہ (until 1868) خانیت خوقند (until 1876) Turkmen Tribes Kyrgyz Tribes امارت افغانستان | ||||||||
کمانڈر اور رہنما | |||||||||
Nicholas I Alexander II Alexander III نکولس ثانی Vasily Perovsky Konstantin von Kaufman Ivan Lazarev Nikolai Lomakin Mikhail Skobelev Ormon Khan |
Kenesary Khan ⚔ Nasrullah Khan Muzaffaruddin Bahadur Khan Allah Quli Bahadur Abu al-Ghazi Muhammad Amin Bahadur Qutlugh Muhammad Murad Bahadur Sayyid Muhammad Muhammad Rahim Bahadur II Muhammad Mallya Beg Khan Muhammad Sultan Khan Alimqul ⚔ Muhammad Khudayar Khan Turkmen Tribes: Berdi Murad Khan ⚔ Kara Bateer ⚔ Kyrgyz Tribes: Kurmanjan Datka امیر عبدالرحمن خان | ||||||||
طاقت | |||||||||
In 1839: 5,000 troops 10,000 camels In 1853: 2,000+ troops In 1864: 2,500 troops In 1873: 13,000 troops In 1879: 3,500 troops In 1881: 7,100 troops In 1883–1885: 1,500 troops |
In 1853: ~12,000 troops In 1865: ~36,000 troops | ||||||||
ہلاکتیں اور نقصانات | |||||||||
In 1839: 1,054 killed or died of diseases In 1879: 200+ killed ~250 wounded In 1881: 59–268 killed 254–669 wounded 645 died of diseases In 1885: 11 killed or wounded |
In 1853: 230+ killed Turkmen tribes: In 1879: 2,000+ killed 2,000+ wounded In 1881: ~8,000 killed (incl. civilians) In 1885: ~900 killed or wounded |
وسطی ایشیا اُتے روسی فتح انیہويں صدی دے دوسرے نصف حصے وچ ہوئی۔ ایہ زمین جو روسی ترکستان تے بعد وچ سوویت وسطی ایشیا بن چکی اے ہن شمال وچ قازقستان ، وسط وچ ازبکستان ، مشرق وچ کرغزستان ، جنوب مشرق وچ تاجکستان تے جنوب مغرب وچ ترکمانستان دے وچکار تقسیم اے۔ اس علاقہ نوں ترکستان کہیا جاندا سی کیونجے اس دے بیشتر باشندے ترک زباناں بولدے سن ،تاجک زبان نوں چھڈ کے جو اک ایرانی بولی اے۔
خاکہ
سودھواٹھارہويں صدی وچ روس نے قازق اسٹپی اُتے بڑھدا ہويا کنٹرول حاصل کر ليا۔ 1839 وچ اوہ بحیرہ ارال دے جنوب وچ خیوا خانیت نوں فتح کرنے وچ ناکام رہے۔ 1847–53 وچ انہاں نے بحر ارال دے شمال دی طرف توں سر دریا دے مشرق وچ قلعےآں دی اک لائن بنائی۔ 1847–64 وچ انہاں نے قازقستان دے مشرقی علاقے نوں عبور کيتا تے کرغزستان دی شمالی سرحد دے نال نال قلعےآں دی اک لائن بنائی۔ 1864–68 انہاں نے کرغزستان توں جنوب منتقل کيتا ، تاشقند تے سمرقند اُتے قبضہ کيتا تے کوکند تے بخارا دے خانیات اُتے غلبہ حاصل کيتا۔ ہن انھاں نے اک مثلث دا انعقاد کيتا جس دا جنوبی نقطہ ۱٬۶۰۰ کلومیٹر (۵٬۲۰۰٬۰۰۰ فٹ) سی سائبیریا دے جنوب وچ تے ۱٬۹۲۰ کلومیٹر (۶٬۳۰۰٬۰۰۰ فٹ) دریائے والگا اُتے انہاں دی فراہمی دے اڈاں دے جنوب مشرق وچ ۔ اگلا قدم بحیرہ کیسپین نوں عبور کرکے اس مثلث نوں مستطیل وچ تبدیل کرنا سی۔ 1873 وچ انہاں نے خیوا اُتے فتح حاصل کيتی۔ 1881 وچ انہاں نے مغربی ترکمنستان لیا۔ 1884 وچ مروی نخلستان تے مشرقی ترکمنستان لیا گیا۔ 1885 وچ ، افغانستان دی طرف جنوب دی توسیع نوں انگریزاں نے روک دتا سی۔ 1893–95 وچ انہاں نے جنوب مشرق وچ بلند پامیر پہاڑاں اُتے قبضہ کيتا۔
جغرافیہ
سودھویہ علاقہ مغرب وچ بحیرہ کیسپین ، شمال وچ سائبیریا دے جنگلات تے مشرق وچ پہاڑاں دے ذریعہ سابق چین تے سوویت سرحد دے نال جکڑا ہويا سی۔ جنوبی سرحد قدرتی دی بجائے سیاسی سی۔ ایہ تقریبا ، ۲٬۱۰۰ کلومیٹر (۱٬۳۰۰ میل) شمال توں جنوب دی طرف ، ۲٬۴۰۰ کلومیٹر (۱٬۵۰۰ میل) شمال وچ چوڑا تے ۱٬۴۰۰ کلومیٹر (۹۰۰ میل) جنوب وچ چوڑا اے۔ کیونجے جنوب مشرقی کونہ (کرغزستان تے تاجیکستان) پہاڑی اے فلیٹ صحرائی علاقےآں وچ صرف ۱٬۱۰۰ کلومیٹر (۷۰۰ میل) جنوب وچ چوڑا اے۔ جدید سرحداں دے استعمال توں ایہ رقبہ ۴٬۰۰۳٬۴۰۰ کلومیٹر2 (۱٬۵۴۵٬۷۳۰ مربع میل) سی ، الاسکا دے بغیر ریاستہائے متحدہ دا نصف سائز۔ مشرق دی طرف دو پہاڑی سلسلے صحرا وچ داخلہ کردے نيں۔ انہاں دے درمیان آبادی والی فرغانہ وادی اے جو کرغزستان دے مغربی سمت وچ تقریبا "نشان" اے۔ اس پروجیکشن دے شمال وچ پہاڑ دی گہرائی دی حد کرغستان دی شمالی سرحد دے نال لگ ۶۴۰ کلومیٹر (۴۰۰ میل) پہاڑاں دے دوبارہ شمال دی طرف جانے توں پہلے
بارش شمال توں جنوب تک کم ہُندی اے۔ گنجان آبادی تے اس وجہ توں شہراں تے منظم ریاستاں وچ ، آبپاشی دی ضرورت اے۔ مشرقی پہاڑاں توں آنے والی نہراں خاص طور اُتے وادی فرغانہ وچ کافی گنجان آبادی دی وجہ نيں۔ فارس دی سرحد دے نال دریاواں دی اک لائن اے۔ اندرونی حصے نوں تن وڈے دریائں توں پانی دتا جاندا اے۔ آکسس یا آمو دریا افغان بارڈر توں شروع ہُندا اے تے شمال مغرب وچ بحیرہ ارال وچ گردا اے ، جس توں اک بہت وڈا ڈیلٹا بندا اے جس اُتے خیوا خانیت دا راج سی تے خوارزم دے ناں توں اس دی اک طویل تریخ اے۔ جکارتس یا سیر دریا وادی فرغانہ توں شروع ہُندا تے شمال مغرب تے فیر مغرب وچ بہہ کر ارال دے شمال مشرق کونے توں ملدا اے۔ انہاں دے درمیان دریائے زرفشان دا ناں مشہور اے جو آکسس تک پہنچنے توں پہلے ہی سُک جاندا اے۔ اس توں بخارا دے عظیم شہراں تے تیمور دے سمرقند دے پرانے دار الحکومت نوں پانی آندا اے۔
جنوب وچ صحراواں وچ کافی خانہ بدوش آبادی دی مدد دے لئی گھاہ اے۔ قزل قم صحرا آکسس تے جیکارٹس دے درمیان اے۔ صحرا قراقم ترکمانستان وچ آکسس دے جنوب مغرب وچ واقع اے۔ ارال تے کیسپین سمندراں دے بیچ پتلی آبادی والے شہر آسٹورٹ دا سطح مرتفع اے ۔
جب روسی پہنچے تاں منظم ریاستاں بحیرہ ارال دے جنوب وچ آمودریا ڈیلٹا وچ خیوا خانیت، آمودریا تے زرفشان دے نال بخارا خانیت تے وادی فرغانہ وچ واقع کوکند خانیت سن۔ بخارا دی ہور دو دے نال سرحدتیاں سن تے تِناں دے ارد گرد خانہ بدوش سن جسنوں خاناں نے کنٹرول کرنے تے ٹیکس لگانے دی کوشش کيتی سی۔
ابتدائی روابط
سودھوسائبیریا: روسیاں نے پہلی بار وسطی ایشیا نال رابطہ کيتا جدوں ، 1582–1639 وچ ، کوسیک مہم جوئی نے خود نوں سائبیریا دے جنگلات دا مالک بنا لیا۔ انہاں نے جنوب دی توسیع نئيں کيتی کیونجے اوہ فر دی تلاش وچ سن ، کیونجے سائبیرین کاسک جنگل دے سفر وچ ہنر مند سن تے انھاں کھیتاں دا بوہت گھٹ علم سی تے اس وجہ توں کہ جنگل دے قبیلے بوہت گھٹ تے کمزور سن جدوں کہ گیاہستان (اسٹیپ) دے خانہ بدوش متعدد تے جنگجو سن ۔
دریائے ارتیش دے اُتے: دریائے ارتش چین توں شروع ہُندا اے تے شمال مغرب وچ وگدا ہويا ٹوبولسک (1587 وچ قائم کيتا گیا) روسی اڈے اُتے جاندا اے۔ اس دریا اُتے چڑھ جانا تے چین تے ہندوستان دی دولت تک پہنچنا ممکن سمجھیا جاندا سی۔ 1654 وچ فیوڈور بایوکوف نے ایہ راستہ پیکنگ تک پہنچنے دے لئی استعمال کيتا۔ مرکزی پیش قدمی پیٹر دتی گریٹ دے تحت کيتی گئی سی۔ 1714 [۱] توں کچھ عرصہ پہلے [۲] کرنل بوخولٹس تے 1500 آدمی 'یامیس جھیل' اُتے چڑھ گئے تے واپس آئے۔ 1715 وچ بخشلز 3000 جواناں تے 1500 فوجیاں دے نال یامیش جھیل اُتے دوبارہ گیا تے اک قلعہ تعمیر کرنا شروع کيتا۔ چونکہ ایہ زنگار خانیت دے دہانے اُتے سی ، زنگاراں نے انہاں نوں بھگادتا۔ انہاں نے پِچھے ہٹ کر اومسک دی بنیاد رکھی۔ 1720 وچ ایوان لیخاریف نے کامیابی حاصل کيتی تے اس نے اوسٹ کامینوگورسک دی بنیاد رکھی۔ زنگاراں ، جو حالے چینیاں دے ہتھوں کمزور ہويا سی ، نے انہاں نوں تنہا چھڈ دتا۔ اس وقت نیڑے کئی ہور تھاںواں اُتے ارتیش اُتے تعمیر کيتا گیا سی۔
قازق اسٹپی: چونکہ قازق خانہ بدوش سن ، عام خیال وچ انہاں نوں فتح نئيں کيتا جاسکدا سی۔ اس دی بجائے روسی طاقت آہستہ آہستہ ودھدتی گئی۔ تریخ قازقستان دیکھو۔
جنوبی یورال دے آس پاس: 1556 وچ روس نے بحیرہ کیسپیئن دے شمالی ساحل اُتے استراخان خانت نوں فتح کيتا۔ آس پاس دا علاقہ نوغائی اردو دے پاس تھا ۔ نوغائیاں دے مشرق وچ قازق سن تے شمال وچ ، وولگیا تے یورال دے درمیان ، باشکیر سن ۔ اس وقت دے آس پاس کچھ آزاد کاسکےآں نے دریائے یورال اُتے اپنے آپ نوں قائم کيتا سی۔ 1602 وچ انہاں نے خیوا دے علاقے وچ کہنہ ارگنچ پر قبضہ کر ليا۔ پرت دے مال توں لدے ہوئے واپس لوٹے ہوئے انہاں نوں خیوا دی فوج نے گھیر لیا تے ذبح کر دتا۔ اک دوسری مہم برف باری دے نتیجے وچ اپنا راستہ کھو بیٹھی ، فاقہ کش ہوئے گئی تے کچھ زندہ بچنے والےآں نوں خیویاں نے غلام بنا لیا۔ ایسا لگدا اے کہ کوئی تیسری مہم ہوئی اے جو غیر دستاویزی اے۔
پیٹر عظیم دے وقت جنوب مشرق وچ اک وڈا دھکا سی۔ مذکورہ بالا وچ ارتیش مہماں دے علاوہ ،1717 دی خیوا نوں فتح کرنے دی تباہ کن کوشش ہوئی۔ روس-فارس جنگ (1722–23) دے بعد روس نے بحیرہ کیسپین دے مغربی کنارے اُتے مختصرا. قبضہ کيتا۔
تقریبا 1734 دے بارے وچ اک ہور اقدام دی منصوبہ بندی کيتی گئی ، جس نے بشکیر جنگ (1735–1740) نوں مشتعل کر دتا۔ اک بار جدوں بشکیریاں نوں تسلی دتی گئی تاں روس دی جنوب مشرقی سرحد اورینبرگ لائن سی جو تقریبا یورال تے بحر کیسپین دے درمیان سی۔
یہ علاقہ تقریبا سو سال تک خاموش رہیا۔ 1819 وچ نیکولائی مورویئف بحیرہ کیسپین توں سفر کيتا تے خان آف خیوا نال رابطہ کيتا۔ سائبیرین لائن: اٹھارہويں صدی دے آخر تک روس نے موجودہ قازقستان دی سرحد دے نیڑے تقریبا قلعےآں دی اک لائن رکھی سی ، جو تقریبا جنگل تے اسٹیپ دے درمیان حد اے۔ حوالہ دے لئی ایہ قلعے (تے فاؤنڈیشن دی تاریخاں) سن :گروئیف (1645) ، یورسک (1613) ، اورینبرگ (1743) ، اورسک (1735)۔ Troitsk (1743)، پیٹروپاؤلوسک (1753)، اومسک (1716)، پاولودار (1720)، Semipalitinsk (1718) است گورسک (1720).
اورالسک آزاد کاسکےآں دی اک پرانی آبادکاری سی۔ اورینبرگ ، اورسک تے ٹورائسک نے 1740 دے نیڑے بشکیر جنگ دے نتیجے وچ قائم کيتا سی تے اس حصے نوں اورینبرگ لائن کہیا جاندا سی۔ اورینبرگ اک طویل اڈا سی جتھے توں روس نے قازق اسٹپیاں نوں دیکھنے تے اسنوں کنٹرول کرنے دی کوشش کيتی سی۔ چار مشرقی قلعے دریائے ارتیش دے کنارے سن ۔ سن 1759 وچ چین نے سنکیانگ نوں فتح کرنے دے بعد دونے سلطنتاں دی موجودہ سرحد دے نیڑے کچھ سرحدی چوکیاں سن۔
1839: خیوا اُتے ناکام حملہ
سودھو1839 وچ روس نے خیوا نوں فتح کرنے دی کوشش کيتی۔ واسیلی پیرووسکی نے اورنبرگ توں جنوب وچ تقریبا 5000 آدمیاں نوں مارچ کيتا۔ سردی غیر معمولی طور اُتے زیادہ سی ، اس دے بیشتر اونٹھ مرگئے سن تے اسنوں پِچھے ہٹنے اُتے مجبور ہونا پيا سی۔ 1839 دی خیوا مہم دیکھو۔
سائبیریا لائن توں جنوب دی سمت واضح اگلا مرحلہ ارل بحر توں مشرق دی طرف سیر دریا دے نال نال قلعےآں دی اک لائن سی۔ اس توں روس کوخان دے خان دے نال تنازع پیدا ہوئے گیا۔ 19 واں صدی دے اوائل وچ کوکند نے وادی فرغانہ توں شمال مغرب وچ پھیلنا شروع کيتا۔ 1814 دے نیڑے انہاں نے سیر دریا اُتے حضرت ترک ترکستان نوں لیا تے 1817 دے لگ بھگ آق مچیت ('سفید مسجد') تعمیر کيتا ، ايسے طرح اک مکیٹ دے دونے اطراف چھوٹے قلعے بنائے۔ اس علاقے اُتے بیگ آف اک میکٹ دے ذریعہ حکمرانی سی جس نے دریا دے کنارے سردی لگانے والے مقامی قازقاں اُتے ٹیکس لگایا سی تے حال ہی وچ کرکالپکس نوں جنوب دی طرف چلایا سی۔ امن دے وقت وچ اکی مکیت وچ 50 تے جولک 40 دی چوکی سی۔ دریائے دے نچلے حصے اُتے خیوا دے خان دا کمزور قلعہ سی۔
1839 وچ پیرووسکی دی ناکامی دے پیش نظر ، روس نے اک سست لیکن یقینی نقطہ نظر دا فیصلہ کيتا۔ 1847 وچ کیپٹن شلٹز نے سردریا ڈیلٹا وچ رامسک دی تعمیر کيتی۔ اسنوں جلد ہی اُتے توں کازلنسک منتقل کر دتا گیا۔ دونے جگہاں نوں فورٹ ارالسک وی کہیا جاندا سی۔ خیوا تے کوکند دے حملہ آوراں نے قلعے دے نیڑے مقامی قازقستان اُتے حملہ کيتا تے روسیاں نے انہاں نوں بھگا دتا۔ اورینبرگ وچ تن جہاز رانی جہاز تعمیر کیتے گئے سن ، جداگانہ سن تے اسنوں دوبارہ تعمیر کرنے دے ل across منتقل کيتا گیا سی۔ اوہ جھیل دا نقشہ بنانے دے لئی استعمال ہوئے سن ۔ 1852/3 وچ دو اسٹیمرز سویڈن توں ٹکڑےآں وچ لے کے بحیرہ ارال اُتے چلے گئے۔ مقامی سیکسول ناقابل عمل ثابت ہوئے رہیا اے ، انہاں نوں ڈان توں لیائے گئے انتھراسیٹ توں ایندھن اٹھانا پيا۔ دوسرے اوقات وچ اک اسٹیمر سیکسول دا بجھ بجھ بنھ دیندا سی تے وقتا فوقتا ایندھن نوں دوبارہ لوڈ کرنے وچ رک جاندا سی۔ سیر بہار دے سیلاب دے دوران اتلی ، ریت دی سلاخاں توں بھریا ہويا تے تشریف لیانا مشکل ثابت ہويا۔
سن 1852 وچ اک سروے کرنے والی جماعت نے بغاوت دی تے آق-مچیت پہنچنے توں پہلے ہی پلٹ دتی گئی۔ اس موسم گرما وچ کرنل بلامبرگ تے 400 دے نیڑے افراد نوں بہانہ بنا کے اک مکیٹ اُتے حملہ کرنے دے لئی بھیجیا گیا سی کہ روس دریا دے شمال کنارے اُتے ملکیت رکھدا اے۔ کوکندیاں نے جواب دتا تے ڈائیکس توڑ دتے تے آس پاس دے علاقے وچ سیلاب آ گیا۔ اسکیلنگ سیڑھی یا بھاری توپ خانہ نہ لیانے دے بعد ، بلامبرگ نے دیکھیا کہ اوہ اس قلعے نوں 25 فٹ اُچی دیواراں توں نئيں لے سکدا اے۔ اس لئی اس نے ایہ کارنامہ پھڑیا ، علاقے وچ ہر چیز نوں جلایا تے فورٹ ارالسک واپس چلا گیا۔ بعد وچ مشہور یعقوب بیگ نے اک وقت وچ قلعے دی کمان سنبھالی سی ، لیکن ایہ واضح نئيں اے کہ آیا اس پہلی جنگ دے دوران اوہ کمانڈ سی۔ اگلی موسم گرما وچ روسیاں نے 2000 توں زیادہ مرداں ، اک اک گھوڑے ، اونٹھ تے بیل ، 777 ویگناں ، بریجنگ لکڑی ، پونٹون تے اسٹیمر "پیرووسکی" اُتے مشتمل اک دستہ جمع کيتا۔ اس گل کيتی ضمانت دے لئی کہ اورینبرگ توں فورٹ ارالسک جانے دے لئی کافی چارہ ہوئے گا ، قازقستان نوں قلعے دے شمال وچ زمین چرانے توں منع کيتا گیا سی۔ کمانڈ ايسے پیرووسکی نوں دتی گئی سی جو اس توں پہلے خووا تک پہنچنے وچ ناکام رہیا سی۔ اوہ جون وچ ارلسک توں رخصت ہويا تے 2 جولائی نوں آق-مچیت پہنچیا۔ کوکندیاں نے قلعے نوں مضبوط تے گیریژن نوں ودھیا دتا سی۔ باقاعدہ محاصرہ شروع کيتا گیا سی۔ جدوں خندق قلعے دے نیڑے آئی تاں دیواراں دے تھلے کان کھودتی گئی۔ 9 اگست 1853 نوں صبح 3 بجے توں کان پھٹا ، جس توں اک وڈی خلاف ورزی ہوئی۔ خلاف ورزی تیسری کوشش اُتے کيتی گئی تے صبح 4:30 بجے تک ایہ سب ختم ہوئے گیا۔ 230 کوکندی لاشاں اصل 300 انساناں دی گیریژن وچوں گنی گئياں۔ اس جگہ دا ناں فورٹ پیرووسکی رکھیا گیا سی۔
محاصرے دے دوران پڈوروف ۱۶۰ کلومیٹر (۱۰۰ میل) گئے جُولک دی طرف ودھنے تے معلوم ہويا کہ اس دے محافظ فرار ہوئے گئے نيں۔ اس نے قلعے نوں جِنّا ممکن ہوئے سکے اسنوں توڑیا تے اس دی چھڈی ہوئی بندوق لے کے واپس آگیا۔ ستمبر وچ کوکند دی اک وڈی فورس نے جولک توں دوبارہ قبضہ کر ليا تے فورٹ پیرووسکی دی طرف ودھیا۔ انہاں نال ملن دے لئی بھیجے گئے کالم وچ دن بھر سخت جنگ لڑی گئی سی ، جس اُتے کمک لگانے دا مطالبہ کيتا گیا سی لیکن اگلی صبح معلوم ہويا کہ کوکاندی پِچھے ہٹ گئے نيں۔ دسمبر وچ کوکندی فورس (جس دے بارے وچ 12000 مرد سن ) نے فورٹ پیرووسکی نوں گھیر لیا۔ اک 500 افراد اُتے مشتمل سارٹی جلد ہی گھیر لیا گیا تے پریشانی وچ پے گیا۔ میجر شکوپا نے ، دشمن دے کیمپ نوں کمزور دفاع کردے دیکھ کے پھوٹ پيا تے کیمپ نوں جلا دتا۔ دو تے سوروٹیاں نے کوکندیاں نوں عارضے وچ مبتلیا کے دتا۔
روس نے ہن ۳۲۰ کلومیٹر (۲۰۰ میل) سر دریا دے مغرب وچ روانی حصے دے نال نال قلعےآں دی لائن. ارال تے کیسپین سمندر دے درمیان دا علاقہ بوہت گھٹ آبادی والا سی۔ اگلا سوال ایہ سی کہ آیا روس پہاڑاں تک مشرق دی لکیر دا فاصلہ طے کريں گا (فورٹ ورنوی دی بنیاد 1854 وچ رکھی گئی تھی) یا جنوب مشرق وچ دریا دے کوکند تے وادی فرغانہ تک جاری رہے گی۔سش س رس رس رس رس رسرسرس رمسرسمرسمرنسمرنسمرنسمرنسرن
1847–1864: تھلے مشرقی طرف
سودھو1847–1864 وچ روسیاں نے مشرقی قازق اسٹپی نوں عبور کيتا تے شمالی کرغیز سرحد دے نال سیراب علاقے وچ قلعےآں دی اک لائن بنائی۔ 1864–68 وچ اوہ جنوب دی طرف چلے گئے ، تاشقند تے سمرقند نوں فتح کيتا ، کوکند خانیت نوں وادی فرغانہ تک محدود کر دتا تے بخارا نوں اس دا محافظ بنایا۔ ایہ فتح دا مرکزی واقعہ سی۔ ساڈے ذرائع ایہ نئيں دسدے نيں کہ مشرقی نقطہ نظر نوں کیوں منتخب کيتا گیا سی ، لیکن اک واضح اندازہ ایہ اے کہ آب پاشی دے باعث بغیر کِسے میدان تے صحرا نوں عبور کیتے ہی فوج نوں منتقل کرنا ممکن ہوئے گیا۔ ایہ اس وقت اہم سی جدوں ٹرانسپورٹ وچ گھاہ توں کھلایا گھوڑے تے اونٹھاں دی ضرورت ہُندی سی۔ سانوں ایہ نئيں دسیا گیا کہ روس نے مشرق بعید وچ کس طرح فوج فراہم دی یا جے ایہ کوئی مسئلہ سی۔ ایہ واضح نئيں اے کہ ہن اگے دی پالیسی کیوں اختیار کيتی گئی سی۔ ایسا لگدا اے کہ مختلف عہدیداراں دی اپنی رائے مختلف سی تے اس دا فیصلہ مقامی کمانڈراں تے میدان جنگ کيتی قسمت نے کيتا سی۔ تمام ذرائع نے روسی افواج نوں اعلیٰ افواج دے مقابلے وچ دس توں اک تک پہنچنے دی شرح دسی اے۔ ایتھے تک کہ جے دشمن دی تعداد ودھیا چڑھا کر پیش کيتی جائے تاں ایہ گل واضح دکھادی دیندی اے کہ روسی ہتھیار تے تدبیراں روايتی ایشیائی فوجاں توں کدرے زیادہ بہتر سن جنہاں دا سامنا انھاں نے کيتا سی۔ تمام ذرائع نے بغیر کِسے وضاحت دے بریک لوڈنگ رائفلز دا ذکر کيتا اے۔ بردان رائفلز دا ذکر بغیر نمبر دتے گئے نيں۔ میک گہان ، خوان مہم دے بارے وچ اپنے اکاؤنٹ وچ ، دھماکا خیز توپ خانے توں روايتی توپاں توں متصادم نيں۔ توپ خانے تے رائفل اکثر روس دے فوجیاں نوں ہتھیاراں دی پہنچ توں دور رکھ سکدے سن ۔
شمال مشرق (1847–1864) توں ایڈوانس: قازق میدان دے مشرقی سرے نوں روسی سیمیریچیئے کہندے سن اس دے جنوب وچ ، جدید کرغیز سرحد دے نال نال ، تیآن شان پہاڑاں دی ۶۴۰ کلومیٹر (۴۰۰ میل) تک اے مغرب وچ ۔ پہاڑاں توں آنے والا پانی شہراں دی لکیر نوں آبپاشی فراہم کردا اے تے قدرتی کارواں راستے دی حمایت کردا اے۔ اس پہاڑی پروجیکشن دے جنوب وچ اک گنجان آبادی والی فرغانہ وادی اے جس دا راج خانہ کوکند وچ اے ۔ فرغانہ دے جنوب وچ ترکستان دی رینج اے تے فیر ایہ زمین قدیماں نوں باختریہ کہندے نيں۔ شمالی حدود دے مغرب وچ تاشقند دا عظیم شہر اے تے جنوبی حدود دے مغرب وچ تیمرلن دا پرانا راجگڑھسمرقند اے ۔ 1847 وچ [۴] کوپل نوں جھیل بلکشش دے جنوب مشرق وچ قائم کيتا گیا سی۔ سن 1852 وچ [۵] روس نے دریائے الی نوں عبور کيتا تے قازقستان دی مزاحمت دا سامنا کيتا تے اگلے سال قازقستان دے قلعہ توبوبک نوں تباہ کر دتا۔ 1854 وچ انہاں نے پہاڑاں دی نذر ہوئے کے فورٹ ورنائو ( الماندی ) دی بنیاد رکھی۔ ورنوئے ۸۰۰ کلومیٹر (۵۰۰ میل) سائبرین لائن دے جنوب وچ ۔ اٹھ سال بعد ، 1862 وچ ، روس نے ٹوکمک ( ٹوکموک ) تے پشپیک ( بشکیک ) نوں اپنے نال لے لیا۔ روس نے کوسکینڈ توں جوابی کارروائی روکنے دے لئی کسٹیک پاس اُتے اک فورس رکھی۔ کوکندیاں نے اک مختلف پاس استعمال کيتا ، اک انٹرمیڈیٹ چوکی اُتے حملہ کيتا ، کولپاکوسکی کاسٹیک توں بھج گیا تے اس نے بہت وڈی فوج نوں مکمل طور اُتے شکست دے دی۔ 1864 وچ چرنائیوف [۶] نے مشرق دی کمان سنبھالی ، سائبیریا توں 2500 افراد دی رہنمائی دی تے اولی عطا ( تراز ) اُتے قبضہ کر ليا۔ روس ہن پہاڑی سلسلے دے مغربی سرے دے نیڑے تے ورنوئے تے اک مکیت دے بیچ نصف نیڑے سی۔
سن 1851 وچ روس تے چین نے تجارت نوں باقاعدہ بنانے دے لئی کولجا دے معاہدے اُتے دستخط کیتے جو اک نواں سرحد بن رہیا سی۔ 1864 وچ انہاں نے ترباگاٹائی دے معاہدے اُتے دستخط کیتے جس نے لگ بھگ موجودہ چین-قازق سرحد نوں قائم کيتا۔ اس دے بعد چینیاں نے قازقستان دے اس دعوے نوں اس حد تک ترک کر دتا کہ انہاں دا کوئی دعوی سی۔
سرر دریا (1859–1864 ): ايسے اثناء وچ ، روس مشرق وچ آق-مچیت(سفید مسجد) توں جنوب مشرق دی طرف سیردریا تکودھیا رہیا سی۔ 1859 وچ ، جولک [lower-alpha ۱] کوکند توں لیا گیا۔ 1861 وچ روسی دا قلعہ جولیک تے ینی کورگن ( زہاکورگن ) ۸۰ کلومیٹر (۵۰ میل) وچ تعمیر کيتا گیا سی بغاوت لیا گیا سی۔ سن 1862 وچ چرنیاف نے حضرت ترکستان تک ندی نوں دوبارہ جوڑا تے سوزک دے چھوٹے نخلستان نوں ۱۰۵ کلومیٹر (۶۵ میل) نیڑے لے لیا۔ دریا دے مشرق وچ ۔ جون 1864 وچ ہیرووکین نے کوکند توں حضرت-ترکستان لیا۔ اس نے مشہور مقبرے اُتے بمباری کرکے ہتھیار ڈال دیے۔ ۲۴۰ کلومیٹر (۱۵۰ میل) وچ دو روسی کالم ملے حضرت تے اولی عطاء دے وچکار دا فاصلہ ، اس طرح سیر-دریا لائن نوں مکمل کردا اے۔
1864–1868: کوکند تے بخارا دی فتح
سودھوتاشقند (1865): تقریبا ۸۰ کلومیٹر (۵۰ میل) نويں لکیر دے جنوب وچ چمکینٹ ( شمکینٹ ) سی جو کوکند توں سی۔ چرنائف نے 3 اکتوبر 1864 نوں آسانی توں اس اُتے قبضہ کر ليا۔ 15 اکتوبر نوں اوہ اچانک تاشقند دے روبرو حاضر ہويا ، اچانک حملہ کرکے اسنوں لینے وچ ناکام رہیا تے چمکنت توں پِچھے ہٹ گیا۔ اس دے بعد کوکند نے حضرت-ترکستان نوں دوبارہ لینے وچ ناکام رہیا۔ اپریل 1865 وچ چرنائف نے تاشقند اُتے دوسرا حملہ کيتا۔ نیاز بیک وچ اس قصبے دی پانی دی فراہمی اُتے اس نے اِنّا وڈا مقام (جس دے بارے وچ کہیا جاندا سی کہ ایہ 30000 دی چوکی اے ) لینے توں قاصر سی۔ کوکند ریجنٹ علیم کولی 6000 ہور فوج دے نال پہنچے تے انہاں نے تقریبا روسیاں نوں شکست دتی ، لیکن اس لڑائی وچ اوہ ماریا گیا۔ رہائشیاں نے ہن امداد دے بدلے وچ بخارا دے امیر دے پاس جمع کرانے دی پیش کش کيتی۔ 21 جون دے نیڑے بخاریاں دی اک جماعت اس شہر وچ داخل ہوئی تے ہور بخاری فوجی اس سفر وچ سن ۔ اس نازک پوزیشن وچ چرنائف نے طوفان دا خطرہ مول لینے دا عزم کيتا۔ 27 جون دی صبح 3 بجے ، کیپٹن ابراموف نے دیوار نوں اسکیل کيتا تے کمیل گیٹ کھول دتا ، دیوار دے نال اگے ودھیا تے دوسرا دروازہ کھولیا جدوں کہ اک ہور فریق نے کوکند گیٹ لیا۔ اس دن تے اگلے دن مسلسل اسٹریٹ فائنگ ہُندی رہی ، لیکن 29 تریخ نوں صبح دے وقت بزرگاں دے اک نمائندے نے ہتھیان سُٹن دی پیش کش کيتی۔
سمرقند (1868): بخارا ہن جنگ وچ شامل سی۔ فروری 1866 وچ چرنائف ہنگری سٹیپی نوں عبور کردے ہوئے بخاران دے قلع جزاخ تک پہنچیا ۔ اس کم نوں ناممکن سمجھدے ہوئے ، اوہ تاشقند واپس چلا گیا ، اس دے بعد بوکھارن نے جلد ہی کوکندیس دے نال شمولیت اختیار کرلئی- اس مرحلے اُتے چرنائیوف نوں مطابقت دے لئی واپس بلايا گیا سی تے اس دی جگہ رومانوفسکی نے لے لی سی۔ رومانوفسکی بوہکارہ اُتے حملہ کرنے دے لئی تیار سی ، عامر پہلے حرکت وچ آگیا ، دونے افواج دا اجارہ ارجر دے میدان وچ ہويا۔ [۷] بوکھڑن بکھر گئے سن ، اپنے آرٹلری ، سامان تے خزانہ دا بہت حصہ کھو بیٹھے سن ۔ پیروی کرنے دی بجائے ، رومانوفسکی نے مشرق دا رخ کيتا تے خوجینت نوں لے لیا ، اس طرح توں وادی فرغانہ دا منہ بند ہوگیا ۔ اس دے بعد اوہ مغرب وچ چلا گیا تے اس نے بوکھڑا توں ارو-ٹیپے [lower-alpha ۲] تے جزخخ لے لیا۔ بخارا نے امن مذاکرات دا آغاز کيتا۔ جولائی 1867 وچ ، ترکستان دا اک نواں صوبہ تشکیل دتا گیا تے اسنوں جنرل وان کوفمان دے ماتحت قائم کيتا گیا جس دا صدر دفتر تاشقند سی۔ بوکھران عامر نے اپنے مضامین اُتے مکمل طور اُتے قابو نئيں رکھیا ، بے ترتیب چھاپے تے بغاوتاں ہوئیاں ، اس لئی کوفمان نے سمرقند اُتے حملہ کرکے معاملات وچ جلد بازی کرنے دا فیصلہ کيتا۔ اس نے بخاری فوج دے منتشر ہونے دے بعد سمرقند نے بخاری فوج دے دروازے بند کر دتے تے ہتھیار ڈال دتے (مئی 1868) [۸] اس نے سمرقند وچ اک دستہ چھڈ دتا تے کچھ دور دراز علاقےآں توں نمٹنے دے لئی چلا گیا۔ [lower-alpha ۳] گیرافن دا محاصرہ کيتا گیا تے کافی مشکل وچ جدوں تک کافمان واپس نئيں آیا۔ 5 جولائی 1868 نوں امن معاہدہ ہويا۔ بخارا خانیت سمرقند توں ہار گیا تے انقلاب تک نیم آزاد خود مختار رہیا۔ کوکند خانیت نے اپنا مغربی علاقہ کھو دتا سی ، وادی فرغانہ تے آس پاس دے پہاڑاں تک محدود سی تے تقریبا 10 سال تک اوہ آزاد رہیا۔ بریجل اٹلس دے مطابق ، جے کدرے تے نئيں سی تاں ، 1870 وچ بخارا دے ابی واسال خانٹے نے مشرق وچ توسیع دی تے بکتریا دے اس حصے نوں ترکستان رینج ، پامیر سطح مرتفع تے افغان سرحد دے نال ملحق کيتا۔
کیسپین طرف
سودھوحوالہ دے لئی ، ایہ کیسپین دے شمال تے مشرق دی طرف روسی اڈے سن :
- استراخان (1556-): دے منہ وچ دریائے وولگا روس دے باقی دے کنکشن دے نال
- Guryev (1645-): دے منہ اُتے اک چھوٹی سی جگہ کوہ یورال دریا
- نوو - الیگزینڈروسک (1834–1846): اتلی بندرگاہ جو جلد ہی ترک کردتی گئی تھی
- الیگزینڈروسک (1846–): اس وقت اہم لیکن بعد وچ نئيں
- Kenderli (؟ 1873): اک عارضی بنیاد
- کراسنووڈسک (1869–) بہترین بندرگاہ تے بعد وچ ٹرانسکاسپین اوبلاست دا صدر مقام تے ٹرانس کیسپین ریلوے دا آغاز
- چکیشلیار (1871–؟): بندرگاہ دی بجائے اک ساحل
- عاشوراح ( 1837– ؟) اک قلعہ تے بحریہ دا اک اسٹیشن جس اُتے فارس نے دعوی کيتا سی۔
1873: خیوا دی فتح
سودھوخیوا اُتے حملہ کرنے دا فیصلہ دسمبر 1872 وچ کیہ گیا سی۔ Khiva اک نخلستان سی جو کئی سو کلومیٹر صحرا وچ گھرا ہويا سی۔ جے اوہ صحرا دے پار کافی تعداد وچ فوج منتقل کرسکدے تاں روسی باشندے آسانی توں خوون فوج نوں شکست دے سکدے نيں۔ اس جگہ اُتے پنج سمتاں توں حملہ کيتا گیا سی۔ کوفمان تاشقند توں مغرب وچ مارچ کيتا تے اس وچ ارسلک توں جنوب آنے والی اک ہور فوج وی شامل ہوئی۔ اوہ صحرا وچ ملے ، پانی دی قلت دا سامنا کيتا ، اپنی فراہمی دا کچھ حصہ ترک کر دتا تے مئی دے آخر وچ آکسس پہنچ گئے۔ وریوفکن نوں اورینبرگ توں روانہ ہويا ، بحیرہ ارال دے مغربی کنارے دے نال چلنے وچ تھوڑی دشواری دا سامنا کرنا پيا تے مئی دے وسط وچ ڈیلٹا دے شمال مغربی کونے تک پہنچیا۔ اس دے نال لومکن وی شامل سی جسنوں کیسپئین توں صحرا عبور کرنے وچ سخت مشکل پیش آئی۔ مارکوزوف چکیشلیار توں شروع ہويا ، پانی دی قلت توں دوڑا تے اسنوں پِچھے ہٹنے اُتے مجبور کيتا گیا۔ کوفمان نے آکسپس نوں عبور کيتا ، کچھ آسان لڑائیاں لڑاں تے 4 جون نوں خان نے امن دا دعویٰ کيتا۔ ادھر ، ویووفِن ، جو کافمان توں رابطے توں باہر سی ، نے ڈیلٹا عبور کيتا تے کیف دے شہر دی دیواراں اُتے حملہ کيتا ایتھے تک کہ اسنوں کافمان نے بلا لیا۔ کھیوا دا خیانا روسی صدر بن گیا تے انقلاب تک رہیا۔ پورے اکاؤنٹ دے لئی ملاحظہ کرن 1873 دی خیوا مہم ۔
1879–1885: ترکمانستان: جیوک تیپے ، مرو تے پنجدیہہ
سودھوترکمان ملک غیرمقابل رہیا۔ ایہ علاقہ صحرا قراقم توں مساوی سی تے ترکمان ریگستان دے خانہ بدوش آباد سی۔ آبپاشی نے شمال مشرق وچ آمو دریا دے نال نال تے جنوب مغرب وچ کوپیٹ ڈگ پہاڑاں دے شمالی ڈھلوان دے نال آباد آبادی دی مدد کيتی۔ کوپیٹ داگ دے مشرق وچ افغانستان توں شمال وچ بہندے دو ندیاں نے تیجند تے مروے دے ندیاں دی حمایت کيتی۔ نیم آباد آباد بہار تے موسم خزاں وچ اپنے ریوڑ نوں صحرا وچ کڈ دیندے سن ۔ ترکماناں دی کوئی منظم ریاست نئيں سی۔ کچھ لوکاں نے Khiva دے باڑے دے طور اُتے خدمات انجام دتیاں۔ انہاں دی عادت سی کہ اوہ فارس اُتے چھاپے ماراں تے اس دے نتیجے وچ غلاماں نوں خیوا نوں بیچ دتیاں انہاں دے پاس صحرا توں موافقت مند گھوڑے دی نسل وی سی جو عام طور اُتے کِسے وی چیز توں اگے ودھ سکدی اے جس وچ Coacacks سی۔ خانٹس دی قدیم زمانے دی فوجاں دے برخلاف ، ترکمان اچھے چھاپہ مار تے گھڑ سوار سن ، لیکن اوہ روسیاں دے جدید ہتھیاراں تے دھماکا خیز توپ خانے دے خلاف بوہت گھٹ کم کر سکدے سن ۔ ہمیشہ دی طرح ، بنیادی مسئلہ مرداں تے سامان نوں صحرا وچ منتقل کرنا سی۔
1879: جیوک ٹیپے اُتے لومکین کی شکست: لازاریف نے اک وڈی طاقت چکیشلیار اُتے اتاری تے مرداں نوں منتقل کرنے تے دریائے اتریک دی فراہمی شروع کردتی۔ اس دا اچانک انتقال ہوئے گیا تے لومینک نے کمانڈ لیا۔ لومکن نے بوہت گھٹ آدمیاں دے نال کوپیٹ داغ عبور کيتا ، جیوک ٹیپے اُتے نااہل حملہ کيتا تے پِچھے ہٹنا پيا۔ جنگ Geok Tepe (1879) دیکھو ۔
1881: جیوک ٹیپے وچ اسکویبلیو دی خونی فتح: اسکوبیلیو نوں مارچ 1880 وچ انچارج بنایا گیا۔ اس نے گرمی دا بیشتر حصہ گزاریا تے مرداں تے سپلائیاں نوں چکیشلیار توں کوپیٹ داغ دے شمال دی طرف گزاریا۔ دسمبر وچ اس نے جنوب مغربی مارچ کيتا ، اک ماہ دے لئی جیوک ٹیپ دا محاصرہ کيتا تے اس دی دیواراں دے تھلے کان پھینکا تے اسنوں لے لیا۔ گھٹ توں گھٹ 14000 ٹیکاں نوں ہلاک کيتا گیا۔ اک ہفتہ بعد اس نے اشک آباد ۴۰ کلومیٹر (۲۵ میل) اُتے قبضہ کر ليا جنوب مشرق ، لیکن اس توں زیادہ نئيں جاسکدا۔ مئی 1881 وچ مقبوضہ علاقے نوں ٹرانسکاسپین اوبلاست دے ناں توں منسلک کر دتا گیا۔ اوبلاست دی مشرقی سرحد غیر متعینہ سی۔ جیوک ٹیپے دی لڑائی دیکھو۔
1884: میرو دا قبضہ: ستمبر 1881 دے وسط وچ ٹرانس کیسپین ریلوے کوپیٹ داغ دے شمال مغرب وچ واقع کازیل اربت پہنچیا۔ اکتوبر توں دسمبر وچ لیسر نے کوپیٹ داغ دے شمالی حصے دا سروے کيتا تے دسیا کہ اس دے نال نال ریلوے بنانے وچ کوئی دشواری نئيں ہوئے گی۔ اپریل 1882 توں اس نے ملک دا تقریبا ہرات دا جائزہ لیا تے دسیا کہ کوپیٹ داغ تے افغانستان دے وچکار کوئی فوجی رکاوٹ نئيں اے۔ نذروف یا نذیر بیگ بھیس بدل کے مرو گئے تے فیر صحرا نوں عبور کرکے بخارا تے تاشقند گئے۔
کوپیٹ داغ دے نال سیراب شدہ علاقہ اشکبت دے مشرق وچ ختم ہُندا اے۔ ہور مشرق صحرا، دے اس وقت چھوٹے نخلستان اے Tejent ، زیادہ صحرا تے دے بہت وڈے نخلستان مرو . مروو نوں کوسوت خان دا عظیم قلعہ سی تے ايسے ٹیکس نے آباد کيتا سی جو جیوک ٹیپے اُتے لڑدا سی۔ اشک آباد وچ تاجراں تے روسیاں دے جاسوساں نے جداں ہی کوپٹ داغ تے مروے دے وچکار نقل و حرکت شروع کر دتی۔ مروے دے کچھ عمائدین شمال وچ پیٹروالیکساندروسک گئے تے اوتھے روسیاں نوں ڈگری پیش کرنے دی پیش کش کيتی۔ اشکبت دے روسیاں نوں ایہ سمجھانا پيا کہ دونے گروہ اک ہی سلطنت دا حصہ نيں۔ فروری 1882 وچ عالیخان نے میرو دا دورہ کيتا تے مخدوم قلی خان توں گل گل شروع دی جو جیوک ٹیپے دے کمانڈ وچ سن ۔ ستمبر وچ اس نے اسنوں وائٹ زار توں بیعت کرنے اُتے راضی کيتا۔
اسکوبیلیو 1881 دے موسم بہار وچ روہبرگ دی جگہ لے لی سی ، جو 1883 دے موسم بہار وچ جنرل کوماروف دے پِچھے آگیا سی۔ 1883 دے آخر وچ ، جنرل کوماروف نے 1500 جواناں دی تیجند نخلستان اُتے قبضہ کرنے وچ مدد کيتی۔ کاموروف دے تیجند عیلیخانو اورمختم کُلی خان دے قبضے دے بعد مرو گئے تے عمائدین دی میٹنگ بلائی ، اک دھمکی دے رہیا سی تے دوسرا قائل کردا اے۔ جیوک ٹیپے اُتے اس ذبح نوں دہرانے دی خواہش نہ ہونے دے باعث ، 28 عمائدین اشک آباد گئے تے 12 فروری نوں جنرل کوماروف دی موجودگی وچ بیعت دا حلف لیا۔ مرو وچ اک گروہ نے مزاحمت دی کوشش کيتی لیکن کچھ وی کرنے وچ ناکام سی۔ 16 مارچ 1884 نوں کوماروف نے مرو اُتے قبضہ کيتا۔ خیوا تے بخارا دی زیر شدہ خانیتاں ہن روسی سرزمین توں گھری ہوئیاں سن۔
1885: پنجدہیہ اُتے توسیع رک گئی: مرو تے موجودہ افغان سرحد دے درمیان تقریبا ۲۳۰ کلومیٹر (۱۴۰ میل) نیم صحرا کا۔ اس دے جنوب وچ ہرات دا اہم سرحدی قلعہ اے۔ 1884 دے موسم گرما وچ برطانیہ تے روس نے شمال مغربی افغان سرحد نوں باضابطہ بنانے اُتے اتفاق کيتا۔ روسیاں نے سرحد نوں منجمد ہونے توں پہلے جنوب دی سرحد نوں اگے ودھانے دے لئی جو کچھ وی کر سکے اوہ کیہ۔ جدوں انہاں نے افغان قلعے پنجدیہہ اُتے قبضہ کيتا تاں برطانیہ دھمکی آمیز جنگ دے نیڑے آگیا۔ دونے اطراف دی حمایت کيتی گئی تے سرحد 1865 توں 1886 دے درمیان طے کيتی گئی۔ پورے اکاؤنٹ دے لئی دیکھو پنجدھہ واقعہ ۔
1872–1895: مشرقی پہاڑ
سودھوروسی ترکستان دی قدرتی مشرقی سرحد مشرقی پہاڑ سی ، لیکن عین لائن نوں آباد کرنا پيا۔ چار اہم مسائل سن ۔
1867–1877: یعقوب بیگ: وادی فیغانہ دے مشرق وچ تے پہاڑاں دے دوسری طرف فورٹ ورنوئی دے جنوب مشرق وچ انڈاکار تارم بیسن اے جو 1759 توں چین دا سی۔ ڈنگن بغاوت (1862–77) دے دوران چین نے اپنے مغربی علاقےآں دا جزوی کنٹرول کھو دتا۔ یعقوب بیگ نامی شخص نے خود نوں کاشغر تے بیشتر تریم بیسن دا ماسٹر بنایا۔ کافمان نے دو بار اس اُتے حملہ کرنے دا سوچیا۔ 1872 وچ فورسز نوں بارڈر اُتے قابض کر دتا گیا سی لیکن ایہ Khiva دے خلاف آئندہ جنگ کيتی وجہ توں واپس بلا لیا گیا سی۔ 1875 وچ ہور سنجیدہ منصوبے بنائے گئے۔ کوکند دے خان نوں اک مشن بھیجیا گیا تاکہ اوہ اپنے ڈومینز دے ذریعہ افواج نوں منتقل کرنے دی اجازت طلب کرے۔ بغاوت شروع ہوئے گئی تے روسی فوج نوں کوکند نوں ضم کرنے دے لئی استعمال کيتا گیا (تھلے ملاحظہ کرن) 1877 وچ چین نے تاریم بیسن اُتے دوبارہ فتح دی تے یعقوب بیگ ماریا گیا۔
1871–1883: کولجا اُتے عارضی قبضہ: تیآن شان پہاڑ کرغزستان دی شمالی سرحد دے نال چلدے نيں۔ اوہ مشرق وچ جاری رہندے نيں تے جنوب وچ تسم بیسن توں شمال وچ جزناریہ وکھ کردے نيں۔ چینی طرف بورہورو پہاڑاں دی شاخ اے جس دے دار الحکومت کولجا (جدید یننگ سٹی ) دے نال دریائے بالائی ویلی تشکیل دتی جارہی اے۔ اگرچہ عام طور اُتے وادی زنگاریہ دا کچھ حصہ روسی زیر کنٹرول اسٹیپے اُتے کھلدا اے۔ 1866 وچ ڈنگناں نے کلجا نوں پھڑ لیا تے اس دے باسیاں دا قتل عام کيتا۔ انہاں نے جلد ہی ترنکیس ( یوگرس ) دے نال لڑائی شروع کردتی جو جلد ہی غالب ہوئے گیا۔ 1870 وچ ایہ معلوم ہويا کہ یعقوب بیگ کلجا اُتے چلے جاسکدے نيں لہذا کازمان نے مزارٹ پاس اُتے قبضہ کر ليا۔ جون 1871 وچ جنرل کولپاکوسکی نے سرحد عبور کرکے کولجا (4 جولائی 1871) اُتے قبضہ کر ليا۔ کچھ نے مستقل قبضے دی گل کيتی لیکن روسی دفتر خارجہ نے چینیاں توں کہیا کہ جداں ہی شہنشاہ امن برقرار رکھنے دے لئی کافی فوج بھیج سکدا اے ، صوبہ واپس آ جائے گا۔ 1877 وچ چین نے چینی ترکستان پر دوبارہ کنٹرول حاصل کيتا تے کولجا دی واپسی دی درخواست کيتی۔ ستمبر 1879 وچ چینی سفیر نے لیواڈیا وچ معاہدہ کيتا لیکن انہاں دی حکومت نے اسنوں مسترد کر دتا۔ اس دی جگہ سینٹ پیٹرزبرگ (1881) دے زیادہ سازگار معاہدے نے لے لئی۔ روس نے بالآخر 1883 دے موسم بہار وچ کلجا نوں کڈ لیا۔ معمول سرحدی تنازعات سن تے اک اضافی پروٹوکول Chuguchak (اُتے دستخط کيتا گیا Tacheng اکتوبر 19، 1883 پر؟). انیہويں صدی دے دوران مغربی طاقت دے خلاف چینی دی چند کامیابیاں وچ کلجا دا دوبارہ قبضہ سی۔
1876: کوکند کو وابستہ کر دتا : 1868 تک کوکند خانیت وادی فرغانہ تے آس پاس دے پہاڑاں تک محدود سی۔ کوکند بوہت سارے عارضی دھڑاں تے حکومت کیتی تبدیلیاں توں ہمیشہ غیر مستحکم رہیا۔ 1873 وچ اک سرکشی شروع ہوئے گئی۔ جولائی 1875 تک ، خان دی بیشتر فوج تے اس دے خاندان دا بیشتر باغی ملکاں دے پاس چھڈ چکے سن ، چنانچہ اوہ دس لکھ برطانوی پاؤنڈ خزانہ لے کے کوجنٹ وچ روسیاں دے پاس بھج گیا۔ باغی روسیاں دے نال ہی خان توں لڑنا چاہندے سن تے کوجنٹ نوں مختصر طور اُتے محاصرہ کيتا گیا۔ کافمان نے یکم ستمبر نوں خانیت اُتے حملہ کيتا ، کئی لڑائ لڑی تے 10 ستمبر 1875 نوں دار الحکومت وچ داخل ہوئے۔ اکتوبر وچ انہاں نے میخائل اسکوبلیوف نوں کمانڈ منتقل کيتا۔ دار الحکومت دے باہر لڑائی جاری اے۔ جداں ہی باغیاں دا اک گروپ شکست کھا گیا سی تے دوسرا کدرے تے دکھادی دے گا۔ کوکند نوں باضابطہ طور اُتے 2 مارچ 1876 نوں منسلک کيتا گیا سی ، لیکن خاص طور اُتے پہاڑاں وچ عدم استحکام برقرار رہیا۔
1893: پامیراں نے قبضہ کيتا: [۹] روسی ترکستان دے جنوب مشرقی کونے وچ اک اعلیٰ پامیر تھا جو ہن تاجکستان دا گورنو-بدخشاں خودمختار علاقہ اے۔ مشرق وچ اعلیٰ سطح مرتفع موسم گرما دے چراگاہ دے لئی استعمال کيتا جاندا اے۔ مغرب دی طرف مشکل گھاٹی تھلے پنج دریا تے باختریا تک جا رہی اے۔ 1871 وچ الیکِسے فیدچینکو نوں خان دی طرف جنوب دی طرف جانے دی اجازت مل گئی۔ اوہ وادی الائے پہنچ گیا لیکن اس دا تخرکشک اسنوں پامیر دے مرتفع اُتے جنوب جانے دی اجازت نئيں دیندا سی۔ 1876 وچ اسکوئلیف نے جنوب وچ اک وادی الیا دی طرف اک باغی دا پِچھا کيتا تے کوسٹینکو کیزلیارٹ کولوں گزر گیا تے اس نے سطح مرتفع دے شمال مشرقی حصے اُتے کاراکول جھیل دے آس پاس دے علاقے نوں نقشہ بنادتا ۔ اگلے 20 سالاں وچ بیشتر علاقے نوں نقشہ بنا دتا گیا۔ 1891 وچ روسیاں نے فرانسس ینگ ہس بینڈ نوں اطلاع دتی کہ اوہ انہاں دی سرزمین اُتے اے تے بعد وچ اک لیفٹیننٹ ڈیوڈسن نوں اس علاقے توں باہر لے گیا ('پامیر واقعہ')۔ 1892 وچ میخائل اونوف دے ماتحت روسیاں دی اک بٹالین اس علاقے وچ داخل ہوئی تے شمال مشرق وچ موجودہ تاجکستان مرغاب دے نیڑے ڈیرے ڈالے۔ اگلے سال انہاں نے اوتھے اک مناسب قلعہ بنایا (پامیرسکی پوسٹ)۔ 1895 وچ انہاں دا اڈا مغرب وچ خاروغ وچ منتقل ہوئے گیا جس دا سامنا افغاناں نے کيتا۔ 1893 وچ ڈیورنڈ لائن نے روسی پامیراں تے برطانوی ہندوستان دے وچکار واخان راہداری قائم کيتا۔
گریٹ گیم
سودھوگریٹ گیم [۱۰] توں روس دی توسیع نوں جنوب مشرق وچ بھارت دی طرف روکنے دی برطانوی کوششاں توں مراد اے۔ اگرچہ ہندوستان اُتے روس دے ممکنہ حملے دے بارے وچ کافی چرچا ہويا سی تے متعدد برطانوی ایجنٹاں تے مہم جوئی نے وسطی ایشیا وچ دخل اندازی کيتی سی ، لیکن انگریزاں نے ترک ترکستان اُتے روسی فتح نوں روکنے دے لئی سنجیدہ کچھ نئيں کيتا۔ جدوں وی روسی ایجنٹ افغانستان دے نیڑے پہنچے تاں انھاں نے سخت رد عمل دا اظہار کيتا ، افغانستان نوں ہندوستان دے دفاع دے لئی اک ضروری بفر ریاست دے طور اُتے دیکھ کے۔
ہندوستان اُتے روسی حملہ ناممکن لگدا اے ، لیکن بہت سارے برطانوی مصنفاں نے اس اُتے غور کيتا کہ ایہ کِداں ممکن اے۔ جدوں جغرافیہ دے بارے وچ بوہت گھٹ معلوم سی تاں ایہ سوچیا جاندا سی کہ اوہ خیوا پہنچ سکدے نيں تے آکسس نوں افغانستان تک پہنچ سکدے نيں۔ حقیقت پسندانہ طور اُتے اوہ شاید فارسی دی حمایت حاصل کرن تے شمالی فارس نوں عبور کرن۔ افغانستان وچ اک بار اوہ اپنی فوجاں نوں پرت مار دی پیش کش کردے تے ہندوستان اُتے حملہ کردے۔ متبادل دے طور اُتے ، اوہ شاید ہندوستان اُتے حملہ کرن تے مقامی بغاوت نوں اکسائاں۔ ممکنہ طور اُتے ہدف ہندوستان دی فتح نئيں بلکہ انگریزاں اُتے دباؤ ڈالنا ہوئے گا جدوں کہ روس نے قسطنطنیہ لینے جداں کچھ تے اہم کم کیتے سن ۔
1801 وچ فرانس اُتے مشترکہ طور اُتے ہندوستان اُتے حملے دے بارے وچ کچھ ڈھیلی گلاں ہوئیاں۔ روس-فارسی جنگ (1804–13) دے دوران ، دونے برطانوی تے فرانسیسی ایجنٹ فارس وچ سرگرم عمل سن ، انہاں دے مقاصد وچ اس گل اُتے فرق ہُندا اے کہ اس وقت روس دے نال کیہڑی طاقت دا اتحاد سی۔ 1810 وچ چارلس کرسٹی تے ہنری پوٹنجر نے مغربی افغانستان تے مشرقی فارس نوں عبور کيتا۔ کرسٹی 1812 وچ اسلنڈوز دی لڑائی وچ فارسیاں دی حمایت کردے ہوئے ماریا گیا سی۔ 1819 وچ مورائیوف خیوا پہنچیا۔ 1820 وچ اک روسی مشن بوکھارہ پہنچیا۔ 1825 وچ مورکرافٹ بخارا پہنچیا۔ 1830 وچ آرتھر کونولی نے فارس توں خیوا پہنچنے دی کوشش کيتی لیکن ڈاکوواں نے انہاں نوں واپس کر دتا تے ہرات تے برطانوی ہندوستان وچ جاری رہیا۔ 1832 وچ الیگڑنڈر برنز بخارا پہنچیا۔
1837 توں 1842 تک دا عرصہ خاص طور اُتے متحرک رہیا۔ 1839 وچ ، پیرووسکی دے کھیوا اُتے ناکام حملے دے وقت ، ایبٹ اس حملے دا بہانہ دور کرنے دے لئی اوتھے موجود روسی غلاماں دی رہائی دے لئی گل گل کرنے دے لئی خیو گیا۔ اوہ ناکام رہیا۔ اگلے سال رچمنڈ شیکسپیئر انہاں دے پِچھے چلا گیا ، کامیاب رہیا تے 416 روسی غلاماں نوں کیسپین دی طرف لے گیا۔ 1837 وچ جان پروپر وٹکوئز کابل پہنچے۔ 1838 وچ ، فارس نے ہرات دا محاصرہ کيتا ، برطانوی تے روسی ایجنٹاں نے دونے اطراف دی حمایت کيتی۔ برٹین نے اک فارس جزیرے اُتے قبضہ کرکے محاصرے دا خاتمہ کيتا۔ 1838 وچ چارلس اسٹڈارڈٹ بخارا گیا تے اسنوں گرفتار کر ليا گیا۔ 1841 وچ آرتھر کونولی اپنی رہائی نوں محفوظ بنانے گیا تے دوناں نوں 1842 وچ پھانسی دے دتی گئی۔ پہلی اینگلو-افغان جنگ (1839–42) دے دوران برتانیہ نے افغانستان اُتے حملہ کيتا ، انھاں بھگا دتا گیا ، دوبارہ حملہ کيتا گیا تے پِچھے ہٹ گیا۔
انگریزاں نے 1843 وچ سندھ تے پنجاب نے 1849 وچ قبضہ کيتا ، اس طرح توں دریائے سندھ تے افغانستان دی سرحد مل گئی۔ کریمین جنگ 1853–56 وچ واقع ہوئی۔ ہرات اُتے دوسرا فارسی حملہ 1856–57 دی اینگلو فارسی جنگ دا باعث بنیا۔ ہندوستانی بغاوت 1857–58 وچ ہوئی۔ ایہ اوہ وقت سی جدوں روسی بحیرہ ارال (1847–53) توں مشرق وچ قلعے بنا رہیا سی۔ تاشقند (1865) تے سمرقند (1868) اُتے روسی گرفتاری توں برطانوی رد عمل سامنے نئيں آیا۔
1875 وچ ، خیوا دی فتح دے بعد ، فریڈرک گسٹاوس برنابی اورنبرگ توں کھیوہ چلے گئے ، ایہ واقعہ انہاں دی وسیع پیمانے اُتے پڑھی جانے والی کتاب دی وجہ توں ہی اہم سی۔ کابل وچ کوفمان دی سازشاں نے 1878–80 دی دوسری اینگلو-افغان جنگ نوں مشتعل کيتا۔ جیوک ٹیپے دی دوسری جنگ دے دوران کرنل چارلس اسٹیورٹ پہاڑ دے جنوب دی طرف کچھ ایسا کررہیا سی جس دی وضاحت کدی نئيں کيتی جاسکدی اے۔
چینی پہاڑاں دے اطراف شاہراہ قراقرم سے وابستہ گذرگاہاں دی اک لائن نے تریم بیسن توں ہندوستان جانے تے تجارتی راستہ فراہم کیہ۔ ایہ واضح نئيں سی کہ کیہ ایہ فوج کِسے فوج دے ذریعہ استعمال ہوسکدی اے۔ یعقوب بیگ دے وقت روسی تے برطانوی ایجنٹ دونے اس دے دربار وچ سرگرم سن ۔ برطانوی خدمت وچ شامل متعدد ہندوستانیاں نے پامیر دے آس پاس دے علاقے نوں نقشہ بنا لیا۔ پامیر وچ روسی توسیع نے انگریزاں نوں مشتعل کيتا کہ اوہ شمال دی طرف بڑھاں تے ہنزہ تے چترال جداں تھاںواں اُتے اپنا کنٹرول حاصل کرن۔
گریٹ گیم دا اختتام 1886 تے 1893 وچ شمالی افغانستان دی سرحد دی توثیق تے 1907 دی اینگلو روسی اینٹینٹی دے نال ہويا۔
نوٹ
سودھوحوالے
سودھو- ↑ Mancall. Note: The dates for the first Bukhholts expedition on pages 211–212 are unfortunately self-contradictory.
- ↑ Mancall. Note: The dates for the first Bukhholts expedition on pages 211–212 are unfortunately self-contradictory.
- ↑ Valikhanov, Chapters viii-x.
- ↑ Bregel.
- ↑ "An Indian Officer". Note: The author puts this as two years before the foundation of Vernoye which he misdates to 1855, so 1852 is probably correct.
- ↑ MacKenzie.
- ↑ Bregel, p. 64. Note: Near کتہ کورغان about half way between Jizzakh and Bokhara. According to Skrine, kindle@2675, "Irjai" between Jizzakh and Kojend.
- ↑ Malikov, pp. 180-198.
- ↑ Middleton.
- ↑ Hopkirk.