قاراؤن
قاراؤن یا نگودری منگول لوک سن جو ترکستان تے منگولیا توں نقل مکانی دے بعد افغانستان وچ آباد ہوئے سن ۔ [۱] [۲]
بنیاد
سودھولفظ قاراؤن منگولی لفظ کارا توں ماخوذ اے جس دے معنی ترکیزبان وچ سیاہ دے نيں . پہلے اوہ خاقان اعظم کے تابع سن تے افغانستان وچ تومان یا توماچس دی حیثیت توں خدمات انجام دیندے سن ۔ خاقان اعظم نے غیر چنگیزیجرنیلاں جداں دایر تے منگودائی توں انہاں دے قائدین دا تقرر کیتا۔ 1238 وچ ، اوہ دہلی سلطنت دی فوجی قوتاں دا مقابلہ کرنے دے لئی ہندوستان دے نیڑے آباد ہوئے۔ 1250 دی دہائی وچ انہاں دا قائد سالی نویان سی جو تاتاری نژاد سی۔ مونگکے خان نے سالی نویان تے اس دے تامنا فوجیاں نوں 1253 وچ ہلاکو خانکی فوج وچ شامل ہونے دا حکم دتا۔ 1260 وچ ، جوجی خانی باول ، نوغائی خان دے والد نوں ، ہلاکو خان دے حکم توں پھانسی دے دتی گئی ،جس دی اجازت اس نے اردوئے زرین دے خان برکے توں حاصل کیندی سی. اس دے فورا بعد ہی ، طلائی اردو دے شہزادے ، کولی تے توتار ، مشتبہ حالات وچ انتقال کر گئے۔ اردوئے زرین دے فوجی جو ہلاکو دی فوج وچ خدمات سر انجام دے رہے سن ان نوں اپنی زندگیاں دے لئی خدشہ پیدا ہويا ، اوہ دربند دے رستے دشت قپچاق تے شام دے ذریعے مصر منتقل ہونا شروع ہوئے گئے . ناراض ہلاکو خان نے اردوئے زرین دے بہت سارے فوجیاں نوں عین جلوت دی شکست اُتے سزا دی۔ منگول جنرل بائجو نوں وی پھانسی دے دتی گئی۔ مشرق وچ ، 1262 وچ وڈی تعداد وچ افغانستان وچ جوجی خانی فوجیاں کیآمد دے نتیجے وچ نیگوداری (نیکودری) منگول یا قاراؤن منگول تشکیل پائے۔ برکے خان نے جنرل نیکودار کوحکم دتا کہ اوہ ایلخانیسلطنت دے مشرقی حصے وچ چھاپے مارے . کچھ مورخین قاراؤن منگولاں نوں نیگوداری منگول کہندے نيں۔ ایہ اصطلاح نیگودر دے ناں توں ماخوذ اے۔
منگول سلطنت وچ قاراؤن
سودھوبعض اہل علم دا دعوی اگرچہ قاراؤن منگولاں نے 1290 دی دہائی تک کِسے وی خانان توں اتحاد نئيں کیتا سی ، ایہ وی دعوی کیتا جاندا اے کہ قاراؤناں نوں وڈی تعداد وچ 1262 وچ الغو خان دے دور حکومت وچ چغتائی خانان دے اقتدار ماتحت لیایا گیا. منگول خانیٹاں دے وچکار جنگاں دے نتیجے وچ ، قاراؤناں نے ہلاکو خان دا نال چھڈ دتا تے سالی بہادر نوں قید کرلیا۔ اگرچہ قاراؤناں دی اکثریت چغتائی شہزادےآں دی حکومت دے ماتحت سی ، لیکن خراسان وچ اک ہور گروہ سی جس نے اباقہقہ خان دے لئی مشرقی سرحد تشکیل دی۔ انہاں نے سابق چغتائی خان مبارک شاہ نوں اپنا قائد مقرر کیتا۔
دووا نے اپنے کزن عبد اللہ نوں واپس بلا لیا تے 1299 وچ اس دے بیٹے قتلغ خواجہ نوں اوتھے دا گورنر مقرر کیتا۔ دووا دی اولاد نے اس دے بعد قاراؤناں اُتے حکمرانی کيتی۔ اولجیتو نے افغانستان اُتے اپنے آبا و اجداد دے دعوے اُتے دوبارہ زور دتا تے 1314 وچ قاراؤناں نوں پسپا کردتا۔ اک ہور چغتائی شہزادے یسعور نوں بعد دے ایلخاناں دی طرف توں افغانستان وچ زمیناں دتی گئی .عیسی بوغا تے ترماشیرین تمام قاراؤن فوجی گورنرتھے جو بعد بعد چغتائی خان بن گئے سن . اس فوجی گروپ نے 1241 دے بعد ہندوستان دے تمام منگول حملےآں وچ حصہ لیا سی۔
اقتدار وچ اضافہ تے زوال
سودھوانہاں نے خاناں دی خدمت کردے ہوئے ، انہاں کااعتماد حاصل کیتا۔ قاراؤن فارس تے ہندوستان دی مہماں دی اصل قوت سن ۔ نیگودری سردیاں وچ غزنہ تے گرمیاں وچ غور اورگرچیستان وچ رہندے سن . مارکو پولو کے مطابق ، اوہ ہندوستانی تے ترکاں دے نال گھل مل گئے سن ، کیونجے ایہ فوجی منگول بیویاں نوں تلاش کرنے منگولیا نئيں پہنچ سکے سن ۔ قازان خان دی موت دے بعد ، چغتائی خانیت دو حصےآں وچ تقسیم ہوگئی ایتھے تک کہ ایہ عارضی طور اُتے تغلغ تیمور (1347–1363) دے تحت دوبارہ مل گئی۔ چغتائی منگول نیم خانہ بدوش اوبوگزکےنرغے وچ گھر گئے :مغرب وچ آرلات، برلاس مرکز وچ ، تے جلائر شمال وچ ، تے دو غیر قبائلی فوجی گروپاں، قاراؤن تے قاعوچین.
جب کہ چغتائی خانیت دے مشرقی حصے وچ مغلستان دے منگولاں نے اپنے مغربی اسيں منصباں نوں ٹرانس اکسونیا(مارواء النہری) قاراؤن (کالے یا مخلوط نسل) کہیا ، مغربی چغتائی مغلستان دے مغلاں نوں جیٹ (ڈاکو) کہندے نيں۔ چغتائی خانیت دا مغربی حصہ قاراؤناں جداں امیر قازاغن تے اس دے بیٹے عبد اللہ دے زیر اقتدار سی۔ لیکن سولدس تے برلاس امرا 1359 وچ انہاں کےاقتدار دے خلاف بغاوت کيتی۔
1360 وچ منگول (مغل) دے حملے دے بعد ، قاراؤناں دے عروج دا زوال شروع ہوگیا۔ 1362 وچ تیمور لنگ (تیمور) قازاغن دے پوتے، حسین دے ماتحت قاراؤناں نوں دوبارہ متحد کیا. انہاں نے مغلستان کےمنگولاں توں ماوراء النہر نوں آزاد کروا لیا ۔ . لیکن 1365 وچ مغلاں نے فیر حملہ کیتا۔ قاراؤن تے بارلاس افواج نوں شکست ہوئی۔
خان دی ناکامی دے فورا. بعد ، تیمور تے حسین آزاد ہوگئے۔ انہاں نے ماورانہر اُتے مل کے حکومت کیتی تے کٹھ پتلی خان لگائے۔ حسین نے افغانستان تے ترکستان وچ بلخ کے مقام اُتے اپنے آپ لئے مستقل راجگڑھ تے شہری علاقہ بنانے دا فیصلہ کیتا جو چنگیز کے زمانے توں ہی برباد ہوچکيا سی ، لیکن ہن اسنوں سمرقند مخالف دے طور اُتے تیار ہونا سی ۔ جدوں آخر کار پرغزم تیمور نے اپنے اتحاد دے بل بوتے اُتے 1370 وچ بغاوت دی ، تاں حسین نوں بوہت گھٹ حمایت حاصل سی تے اوہ آسانی توں شکست کھا کر ہلاک ہوئے گیا۔ تیمور نے 1380 دی دہائی وچ قاراؤناں نوں پوری طرح محکوم کرلیا۔
تیمور (موت: 1405) دے دور وچ قاراؤن اس دی فوج دا اک بہت وڈا حصہ تشکیل دیندے سن ۔ بابر نے نوٹ کیتا کہ اوہ ہن وی 15 واں صدی دے آخر وچ منگولی بولی بولدے نيں۔
جدید نسل
سودھونیکودری منگول نژاد افغانستان دا اک آبادی گروپ اے۔ اوہ انہاں توں وکھ نيں اس لئی کہ ہزارہ کِسے وی منگولی لسانی خاصیت دی نمائش نئيں کردے نيں۔ دوسری طرف نیکودری منگولی بولی بولدے سن جو شاید ہن معدوم ہوچکی اے۔ انہاں دا قبائلی ناں انہاں دے سابق فوجی رہنما ، نیگودار دا اے ، جو مورگن دے مطابق گولڈن ہارڈ کا اک جنرل سی ، [۳] لیکن وئیرز دی تحقیق دے مطابقنیگودار اباقا خان کے خلاف باغیاں دا اک رہنما سی۔ [۴]
وی دیکھو
سودھوحوالے
سودھوحوالے
سودھو- ↑ Jackson 2003.
- ↑ Wink 2003.
- ↑ Morgan, David (2007 [1986]): The Mongols. Malden: Blackwell Publishing: 95
- ↑ Weiers 1971.