دعائے یا من ارجوہ
دعائے یا من ارجوه | |
---|---|
کوائف | |
مأثور/غیرمأثور: | مأثور |
صادرہ از: | امام صادقؑ |
شیعہ منابع: | اصول کافی، مصباح المتہجد (کتاب)، اقبال الاعمال |
مونوگرافی: | تحفہ رجبیہ |
مخصوص وقت: | ماه رجب |
مشہور دعاواں تے زیارات | |
دعائے توسل • دعائے کمیل • دعائے ندبہ • دعائے سمات • دعائے فرج • دعائے عہد • دعائے ابوحمزہ ثمالی • زیارت عاشورا • زیارت جامعہ کبیرہ • زیارت وارث • زیارت امیناللہ • زیارت اربعین |
دعائے یا مَنْ اَرْجوه امام صادقؑ توں منقول دعا اے کہ جس نوں ماہ رجب وچ پڑھنے دی بہت تاکید کيتی گئی اے۔ اس دعا دا مفہوم ایہ اے کہ اس وچ انسان اپنے پروردگار توں دنیا و آخرت دی تمام نیکیوں نوں طلب کر رہیا اے تے دنیا و آخرت دی تمام بدیاں توں نجات دی دعا کر رہیا اے۔ علمائے شیعہ، کلینی، کَشّی، شیخ طوسی و سید ابن طاووس نے اس دعا نوں نقل کيتا اے۔
ابن طاووس دے نقل کيتی بناء پر، جدوں امام صادقؑ اس دعا نوں پڑھیا کردے سن تاں اپنے کھبے ہتھ نوں ریش مبارک اُتے رکھدے تے سجے ہتھ دی اشارے دی انگلی نوں عجز و انکساری دے نال جنبش دیندے سن ۔ البتہ ایہ عمل ابتدائے دعا توں انجام دتا جانا چاہیدا یا دعا دے آخری حصہ وچ ، اس گل وچ اختلاف پایا جاندا اے۔ صاحب تفسیر قرآن عبد اللہ جوادی آملی اس گل کہ معتقد نيں کہ امام صادقؑ ابتدائے دعا توں ہی اس عمل نوں انجام دیندے سن ۔
متن و ترجمہ
سودھو
دعا
|
ترجمہ
|
---|---|
یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ [من] کُلِّ شَرٍّ، یَا مَنْ یُعْطِی الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ، یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ، یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَة، أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ [الخیرات] خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَة، وَ اصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ [جمیع] شَرِّ الْآخِرَة، فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ، وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ، یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَی النَّارِ
|
اے اوہ جس توں ہر بھلائی دی امید رکھدا ہاں تے ہر برائی دے وقت اس دے غضب توں امان وچ ہُندا ہون، اوہ جو تھوڑے عمل اُتے زیادہ اجر دیندا اے، اے اوہ جو ہر سوال کرنے والے نوں دیندا اے اے اوہ جو اسنوں وی دیندا اے جو سوال نئيں کردا تے اسنوں وی دیندا اے جو اسنوں نئيں پہچاندا اس اُتے وی رحم و کرم کردا اے، تاں مینوں وی میرے سوال اُتے عطا فرما دے، دنیا و آخرت دی تمام خوبیاں تے نیکیاں تے میری طلب گاری اُتے مینوں محفوظ فرما دے، دنیا تے آخرت دی تمام تکلیفاں تے مشکلاں توں، کیونجے تاں جِنّا عطا کرے تیرے ایتھے کمی نئيں پڑدی اے کریم! مجھ اُتے اپنے فضل وچ وادھا فرما، اے صاحب جلالت و بزرگی، اے نعمتاں تے بخشش دے مالک، اے صاحب احسان و عطا، میرے سفید بالاں نوں جہنم دی اگ اُتے حرام فرما دے۔ |
دعا دی سند
سودھوشیعہ عالم دین سید ابن طاووس نے ستويں صدی ہجری وچ کتاب اقبال الاعمال، وچ اس دعا نوں ذکر کيتا اے [۱] علامہ مجلسی دے مطابق اس دعا کيتی سند معتبر اے ۔[۲]۔ تے محمد بن عمر کَشّی نے وی جو چوتھی ہجری قمری دے رجال شناس سن، اس دعا نوں نقل کيتا اے [۳] سید ابوالقاسم خویی نے اس دی سند نوں ضعیف دسیا اے [۴] البتہ بعض علما نے آیتاللہ خویی دی گل نوں ردّ کردے ہوئے اس دعا کيتی سندِ روایت نوں صحیح قرار دتا اے۔[۵]
یہ دعا بغیر اس فقرے یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ کہ جو آخر دعا وچ اے، کتاب کافی وچ وارد ہوئی اے [۶] کہ جس دی سند نوں علامہ مجلسی نے ضعیف جانا اے۔[۷] حسین بن عمارہ و ابی جعفر جداں نا معتبر افراد دا اس سلسلہ سند وچ پایا جانا، سند دے ضعیف ہونے دی دلیل اے۔[۸]
یہ دعا بعض عبارات دی تبدیلی دے نال شیخ طوسی دی کتاب مصباح المتہجد وچ ذکر ہوئی اے۔[۹]
کہیا جاندا اے کہ چونکہ ایہ دعا کلینی، کشی، شیخ طوسی تے سید ابن طاووس جداں بزرگ علمائے تشیع دے ذریعہ نقل ہوئی اے لہذا اس گل دا اطمینان ہو جاندا اے کہ اس دے مضامین امام صادق(ع) توں ہی صادر ہوئے نيں۔[۱۰]
یہ وی کہیا جاندا اے کہ اوہ علما جنہاں نے دعاؤاں توں مربوط روایات دی جمع آوری دی اے انہاں نے اس دعا نوں نقل کيتا اے۔[۱۱]
دعا نوں پڑھنے دا وقت
سودھوسید ابن طاووس دی نقل دے مطابق دعائے یا من ارجوہ نوں ماہ رجب وچ صبح و شب تے ہر نماز پنجگانہ دے بعد پڑھنے دی تاکید کيتی گئی اے۔[۱۲] کتاب کافی وچ شیخ کلینی دے نقل دے مطابق[۱۳] تے کشی کےمطابق[۱۴] اس دعا نوں پڑھنے دا کوئی خاص وقت معین نئيں اے۔
شیخ طوسی نے اپنی کتاب مصباح المتہجد وچ جمعہ دے دن مستحبی نمازاں دے بخش وچ اک نماز دا ذکر کيتا اے جو طلب حاجت دے لئی پڑھی جاندی اے، اس دے آداب وچوں اے کہ ہور دعاؤاں دے نال دعائے یا من ارجوہ وی پڑھی جاندی اے۔[۱۵] ایہ دعا نماز طلب فرزند دے سلسلے وچ وی جو روز جمعہ پڑھی جاندی اے، ذکر ہوئی اے۔[۱۶]
مضمون
سودھواس دعا وچ دعا کرنے والا اپنے پروردگار توں چاہندا اے کہ اوہ دنیا و آخرت دی تمام نیکیاں اسنوں عطا کر دے تے ايسے طرح دنیا تے آخرت دی تمام برائیاں توں اسنوں دور رکھے۔ اس دعا دے شروع تے آخر وچ خداوند متعال دی جود و بخشش دی حمد و ثنا دی جا رہی اے، جس دا اک نمونہ ایہ اے کہ پروردگار اسنوں وی اپنی رحمت و مہربانی توں عطا کردا اے جو نہ تاں اسنوں پہچاندا اے تے نہ ہی اس توں کچھ طلب کردا اے۔[۱۷] تے ہور مضامین جو اس دعا وچ وارد ہوئے نيں اوہ ایہ نيں کہ انسان اپنے پروردگار توں لطف دی امید رکھے تے اپنے تمام امورکو اس دے حوالے کے دے۔.[۱۸]
داڑھی اُتے ہتھ رکھنا تے انگلی نوں جنبش دینا
سودھوبعض نقل روایت کيتی بنیاد اُتے امام صادقؑ جدوں وی ایہ دعا پڑھدے سن تاں اپنا ہتھ ڈاڑھی اُتے رکھدے تے اشارے دی انگلی نوں جنبش دیندے۔ امامؑ اس عمل نوں کدوں تے کِداں انجام دیندے اس سلسلے وچ چند نظریات پائے جاندے نيں: علامہ مجلسی اپنی کتاب زاد المعاد وچ سید ابن طاووس توں اس طرح نقل کردے نيں کہ امام صادقؑ اس جملے یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ توں آخر دعا تک اپنا بایاں ہتھ داڑھی اُتے رکھدے تے داہنے ہتھ دی اشارے دی انگلی نوں جنبش دیندے سن ۔[۱۹]
عبداللہ جوادی آملی، مفسر قرآن اس گل دے معتقد سن کہ سید ابن طاووس دی کتاب اقبال الاعمال دے متن دے مطابق امامؑ ابتدائے دعا توں ہی اس عمل نوں انجام دیندے سن ۔[۲۰]
کتاب اقبال الاعمال وچ وارد ہويا اے کہ امامؑ ابتدائے دعا توں آخر تک بغیر داڑھی پہ ہارکھ رکھے تے انگلی نوں جنبش دتے راوی توں فرماندے کہ اسنوں لکھدے رہو، اس دے بعد اپنے ہتھ نوں ڈاڑھی اُتے رکھدے تے انگلی نوں جنبش دیندے تے ابتدا توں آخر تک دوبارہ ايسے حال وچ دعا پڑھدے سن ۔[۲۱]
شیخ عباس قمی نے وی اپنی کتاب مفاتیح الجنان وچ اس عمل نوں ابتدائے دعا توں جانا اے۔[۲۲] ايسے طرح توں شیعہ مجتہد محمد علی اسماعیل پور قمشہای (متوفی 2019ء) نے وی اس عمل نوں ابتدائے دعا توں مستحب جانا اے۔[۲۳]
فلسفہ تے کیفیت
سودھوعبد اللہ جوادی آملی معتقد نيں کہ امام صادقؑ اپنے ہتھ نوں ٹھوڑی اُتے رکھدے سن نہ کہ ریش مبارک اُتے کیونجے انسان جدوں کدی پریشانی دی حالت وچ ہُندا اے تاں ٹھوڑی اُتے ہی ہتھ رکھدا اے، اس اعتبار توں ایہ دعا، سوانیاں تے بچے وی پڑھ سکدے نيں۔ تے اوہ ایہ وی کہندے نيں کہ انسان عذر خواہی دے وقت اپنے ٹھوڑی ہی اُتے ہتھ رکھدا اے۔[۲۴] طریحی صاحب مجمع البحرین نے اس عبارت یَلوذ بِسَبّابَتِہ نوں جو روایت وچ وارد ہوئی اے [۲۵] انگلی دے جنبش دینے نوں عاجزی و انکساری دی دلیل دسیا اے [۲۶] علامہ مجلسی نے وی انگلی نوں سجے کھبے جنبش دینے دی تفسیر دی اے۔[۲۷] البتہ بعض علما ایہ کہندے نيں کہ انگلی نوں اُتے تھلے کرنے توں مراد آہستہ آہستہ مارنے توں مشابہت رکھدا اے تے ایہ حالت اس وقت طاری ہُندی اے جدوں انسان پریشانی تے اضطراب دی حالت وچ ہُندا اے۔[۲۸]
بعض لوکاں نے اس طرح توں نقل کيتا اے کہ دعا پڑھدے وقت اوہ عمل جوامام صادقؑ انجام دیندے سن ایہ امام (ع)کے حالت دی نشاندہی کردا اے جس نوں راوی نے ایتھے اُتے بعنوان حالت امامؑ ذکر کيتا اے تے اس عمل دے لئی خود مضمون دعا وچ کوئی دستور نقل نئيں ہويا اے، لہذا س عمل نوں انجام دینا ضروری نئيں اے۔[۲۹]
محمد بن عمر کشی دے نقل دے مطابق، امام صادقؑ نے دعا پڑھدے وقت نہ ہی ہتھوں نوں ریش مبارک اُتے رکھیا نہ ہی انگلیاں نوں حرکت دی، بلکہ ہتھوں نوں آسمان دی جانب بلند کيتا تے ايسے حالت وچ دعا دے آخری عبارت دی تلاوت فرمائی تے جدوں دعا ختم ہوئی تاں امامؑ نے اپنے دست مبارک نوں اپنی ریش مبارک اُتے رکھیا تے جدوں اٹھایا تاں امامؑ دا دست مبارک آنسوواں توں تر سی۔[۳۰] اس قول دے مطابق، امامؑ نے دعا دے اختتام وچ جو عمل انجام دتا اوہ ایہ اے کہ امامؑ نے اپنے دست مبارک نوں ریش مبارک اُتے رکھیا سی تے ایہ اوہ عمل اے کہ جس دے بارے وچ بعض لوک معتقد نيں کہ ایہ عمل انسان توں اس وقت سرزد ہُندا اے جدوں اوہ اضطراب دی حالت وچ ہوئے۔[۳۱]
شروحات
سودھودعائے (یا من ارجوہ) دے بارے وچ متعدد شرحاں لکھی گئیاں نيں جنہاں وچوں کچھ شرحاں دے ناں ایتھے بیان کيتے جارہے نيں:
- رسالۃ الرجبیہ جومحمد بن سلیمان تنکابنی نے لکھی اے۔ جو کتاب قصص العلماء دے مصنف وی نيں۔[۳۲] انہاں نے دعائے (یامن ارجوہ) دی تشریح وچ عرفانی عرفانی طریقہ کار توں استفادہ کيتا اے۔[۳۳]
- شرح دعائے یا من ارجوہ، جسنوں تیرہويں صدی ہجری دے اصفہانی عالم دین عبدالعلی ہرندی نے لکھی اے۔[۳۴]
- شرح الدعاء الرجبیہ، تیرہويں صدی ہجری دے عالم عبدالحمید بن محمد حسین موسوی اصفہانی نے لکھی اے، انھاں نے 1274ھ وچ زندگی گزاری اے [۳۵] اس کتاب دا خطی نسخہ کتابخانہ آیت اللہ مرعشی نجفی وچ موجود اے۔[۳۶] ايسے طرح انہاں دی اک ہور شرح وی ايسے ناں توں اے جس دا خطی نسخہ کتابخانہ مسجد گوہرشاد تے کتابخانہ آیتاللہ گلپایگانی وچ موجود اے۔[۳۷]
- شرح دعائے ( یا من ارجوہ ) ایہ شرح سید عبد الحمید موسوی خواجوئی (متوفی 1316ھ) نے لکھیا اے جس دا خطی نسخہ مشہد مقدس، کتابخانہ مسجد گوہرشاد وچ موجود اے۔[۳۸]
- تحفہ رجبیہ، دعائے ماہ رجب دی اک مختصر شرح اے جسنوں اسماعیل شاکر اردکانی نے لکھیا اے جو قم وچ شایع ہوئی اے .[۳۹]
حوالے
سودھو- ↑ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ ھ، ج۲، ص۶۴۴۔
- ↑ مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ ھ، ص۱۶
- ↑ کشی، اختیار معرفۃ الرجال، ۱۴۰۴ ھ، ج۲، ص۶۶٧۔
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳٧۲ش، ص۲۳۰۔
- ↑ پیشگر، «گونہ ھا، اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوہ»، ص٧۰۔
- ↑ کلینی، الکافی،۱۴۲۹ ھ، ج۴، ص۵۵۹۔
- ↑ مجلسی، مرآۃ العقول، ۱۴۰۴ ھ، ج۱۲، ص۴۵۸۔
- ↑ پیشگر، «گونہہا اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوہ»، ص۶۹۔
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتہجد، ۱۴۱۱ ھ، ج۱، ص۳۵۳ و ص۳۵۶۔
- ↑ غفورینژاد، «متن کاوی، اعتبارسنجی و دلالت پژاوہی روایات دعای یا من ارجوہ لکل خیر»، در فصلنامہ علمی علوم حدیث۔
- ↑ «شرح دعای ماہ رجب»، پایگاہ اطلاعرسانی دفتر آیت اللہ مکارم شیرازی۔
- ↑ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ ھ، ج۲، ص۶۴۴۔
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ ھ، ج۴، ص۵۵۹۔
- ↑ کشی، اختیار معرفۃ الرجال، ۱۴۰۴ ھ، ج۲، ص۶۶٧۔
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتہجد، ۱۴۱۱ ھ، ج۱، ص۳۵۳ و ص۳۵۶۔
- ↑ شیخ طوسی، مصباح المتہجد، ۱۴۱۱ ھ، ج۱، ص۳٧۸۔
- ↑ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ ھ، ج۲، ص۶۴۴۔
- ↑ «شرح دعای ماہ رجب»، پایگاہ اطلاعرسانی دفتر آیت اللہ مکارم شیرازی۔
- ↑ مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ ھ، ص۱۶۔
- ↑ جوادی، درس خارج فقہ مبحث بیع، ۱۱ خرداد ۱۳۹۰ش، مدرسہ فقاہت۔
- ↑ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ ھ، ج۲، ص۶۴۴۔
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۹۔
- ↑ اسماعیل پور قمشہای، الدلائل الظاہرات، ۱۳۹۴ش، ج۲، ص۱۲۰۔
- ↑ جوادی، درس خارج فقہ مبحث بیع، ۱۱ خرداد ۱۳۹۰ش، مدرسہ فقاہت۔
- ↑ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ ھ، ج۲، ص۶۴۴۔
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۳٧۵ش، ج۳، ص۱۸۸۔
- ↑ مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ ھ، ص۱۶۔
- ↑ پیشگر، «گونہہا، اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوہ»، ص٧۰۔
- ↑ پیشگر، «گونہہا، اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوہ»، ص٧۰۔
- ↑ کشی، اختیار معرفۃ الرجال، ۱۴۰۴ ھ، ج۲، ص۶۶٧۔
- ↑ پیشگر، «گونہہا، اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوہ»، ص٧۱۔
- ↑ آقا بزرگ تہرانی، الذریعۃ، دار الاضواء، ج۱۳، ص۲۴۸؛ عقیقی بخشایشی، طبقات مفسران شیعہ، ۱۳۸٧ش، ص٧۹٧۔
- ↑ صفرہ، تریخ حدیث شیعہ، ۱۳۸۵ش، ص۲۴۰۔
- ↑ حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص٧۵۲.
- ↑ صدرایی خویی، فہرستگان نسخہہای خطی حدیث و علوم حدیث شیعہ، ۱۳۸۲ش، ص۳۲۲۔
- ↑ صدرایی خویی، فہرستگان نسخہہای خطی حدیث و علوم حدیث شیعہ، ۱۳۸۲ش، ص۳۲۳۔
- ↑ صدرایی خویی، فہرستگان نسخہہای خطی حدیث و علوم حدیث شیعہ، ۱۳۸۲ش، ص۳۲۳.
- ↑ مہدوی، اعلام اصفہان، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۸۳۔
- ↑ «کتابشناسی تحفہ رجبیہ» Archived 2021-06-14 at the وے بیک مشین، سازمان اسناد و کتابخانہ ملی جمہوری اسلامی ایران۔
مآخذ
سودھو- آقا بزرگ تہرانی، محمد محسن، الذریعۃ إلی لکھتاں الشیعۃ، گردآورندہ احمد بن محمد حسینی، بیروت، دار الاضواء، بیتا۔
- ابن طاووس، علی بن موسی، إقبال الأعمال، تہران، دار الکتب الإسلامیہ، ۱۴۰۹ھ۔
- اسماعیل پور قمشہای، محمد علی، الدلائل الظاہرات، تہران، رایا فرہنگ، ۱۳۹۴ ہجری شمسی۔
- پیشگر، امید، «گونہہا اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوہ»، در مبلغان، شمارہ ۲۲۵، اسفند ۱۳۹۶ و فروردین ۱۳۹٧۔
- جوادی، عبداللہ، صادقیہ درس خارج فقہ مبحث بیع، ۱۱ خرداد ۱۳۹۰ش، مدرسہ فقاہت، تریخ بازدید: ۲۳ بہمن ۱۳۹۹ہجری شمسی۔
- حبیب آبادی، محمد علی، مکارم الآثار در احوال رجال دورہ قاجار، اصفہان، کمال، ۱۳۶۲ ہجری شمسی۔
- خویی، سید ابو القاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواۃ، قم، مرکز نشر الثقافۃ الإسلامیۃ فی العالم، ۱۳٧۲ ہجری شمسی۔
- «شرح دعای ماہ رجب»، پایگاہ اطلاع رسانی دفتر آیت اللہ مکارم شیرازی، تایخ درج مطلب: ۱٧ اسفند ۱۳۹٧ش، تریخ بازدید: ۲٧ بہمن ۱۳۹۹ہجری شمسی۔
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتہجّد و سلاح المتعبّد، بیروت، مؤسسۃ فقہ الشیعۃ، ۱۴۱۱ ہ۔
- صدرایی خویی، علی، فہرستگان نسخہہای خطی حدیث و علوم حدیث شیعہ، قم، مؤسسہ علمی فرہنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۲ ہجری شمسی۔
- صفرہ، حسین، تریخ حدیث شیعہ در سدہہای دوازدہم و سیزدہم ہجری، قم، مؤسسہ علمی فرہنگی دار الحدیث۔ سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۵ہجری شمسی۔
- عقیقی بخشایشی، عبد الرحیم، طبقات مفسران شیعہ، قم، دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۸٧ہجری شمسی۔
- غفوری نژاد، محمد، «متن کاوی، اعتبارسنجی و دلالت پژاوہی روایات دعای یا من ارجوہ لکل خیر»، در فصلنامہ علمی علوم حدیث، تریخ درج مطلب: ۱۱ آبان ۱۳۹۹ش، تریخ بازدید: ۲۳ بہمن ۱۳۹۹ہجری شمسی۔
- قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ترجمہ حسین انصاریان، قم، دار العرفان، ۱۳۸۸ہجری شمسی۔
- «کتابشناسی تحفہ رجبیہ» Archived 2021-06-14 at the وے بیک مشین، سازمان اسناد و کتابخانہ ملی جمہوری اسلامی ایران، تریخ بازدید: ۲۴ بہمن ۱۳۹۹ ہجری شمسی۔
- کشی، اختیار معرفۃ الرجال، بہ تصحیح محمد باقر بن محمد میر داماد، خلاصہ کنندہ محمد بن حسن طوسی، قم، موسسۃ آل البیت (ع) لإحیاء التراث، ۱۴۰۴ ہ۔
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، بہ تصحیح دارالحدیث، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ ھ۔
- مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، زاد المعاد، بہ تحقیق و تصحیح علاءالدین اعلمی، بیروت، موسسۃ الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ھ۔
- مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآۃ العقول فی شرح أخبار آل الرسول، بہ تحقیق و تصحیح سید ہاشم رسولی محلاتی، تہران، دار الکتب الإسلامیۃ ۱۴۰۴ھ۔
- مہدوی، مصلح الدین، اعلام اصفہان، بہ تصحیح و تحقیق غلام رضا نصراللہی، اصفہان، سازمان فرہنگی تفریحی شہرداری اصفہان، ۱۳۸۶ ہجری شمسی۔