حاجی بابا سید نوران شاہ
حضرت حاجی بابا سید نوران شاہ نقشبندی مجددیؒ (1286ھ؍1869ء۔۔۔27 جمادی الثانی 1386ھ؍13 اکتوبر 1966ء) سلسلہ نقشبندیہ دی مجددیہ شاخ نال تعلق رکھدے نيں۔ آپ خواجہ نظام الدین کيتانوی دے خلیفہ حضرت عبید اللہ لارویؒ (1863ء۔۔۔1926ء) دے خلیفۂ اعظم نيں۔ حاجی بابا نوران شاہؒ نے اپنے مشائخ طریقت دی پیروی وچ تبلیغ دین تے اصلاح معاشرہ وچ نہایت اہم کردار ادا کيتا۔ جس طرح تحریک پاکستان وچ کئی صوفیا نے اپنی تمام تر خدمات پیش کيتیاں ايسے طرح حاجی باباؒ نے تحریک آزادئ کشمیر وچ ایسا ہی کردار ادا کيتا۔ اس باب وچ آپ دا کردار تریخ دا زريں باب اے۔ اس مضمون وچ آپ دی حیات و خدمات دا جائزہ لیا گیا اے۔ تمام معلومات باحوالہ نيں۔ ہور اس فیس بک پیج اُتے وی آپ توں متعلق کئی کتاباں دا مطالعہ کيتا جا سکدا اے: www.facebook.com/HajiBabaNooranShah
تمہید
سودھووادئ کشمیر اپنے بے مثال حسن تے دلکشا مناظر دی وجہ توں ہمیشہ فطرت نال محبت کرنے والےآں دی توجہ دا مرکز رہی اے۔ شاداب چوٹیاں تے بہندے جھرناں دی اس حسین وادی نوں کئی علما و صوفیا نے صدیاں پہلے تبلیغ دین دا مرکز بنایا۔ نگارستانِ کشمیر دے مصنف، قاضی ظہور الحسن دے مطابق کشمیر وچ اسلام دے اولین قدم لگ بھگ نويں صدی عیسوی بمطابق تیسری، چوتھی صدی ہجری وچ براستہ چین و تبت پڑ چکے سن (1)،[۱]قرائن دے مطابق ایسا ہونا نا ممکن نئيں(2)[۲] لیکن کشمیر وچ مسلمان خانداناں دی موجودگی دی پہلی نقلی شہادت گیارہويں صدی عیسوی بمطابق پنجويں،چھیويں صدی ہجری دی ملدی اے جس دا ذکر بارہويں صدی عیسوی دے ہندو مورخ کلہانہ دی تریخ راج ترنگنی وچ کئی تھاںواں اُتے ملدا اے۔(3)[۳] البتہ کشمیر دے پہلے صوفی بزرگ جنہاں دی تبلیغ توں لوکاں دی کثیر تعداد اسلام دی طرف راغب ہوئی تے کشمیر ایويں وچ ذوقِ اسلام پروان چڑھا صاحبِ تاریخِ اعظمی دے مطابق، حضرت شرف الدین بلبل شاہ کشمیری(م727ھ) نيں جو ترکستان توں مع اک ہزار عقیدتمنداں دے کشمیر وچ وارد ہوئے۔ انہاں دے ہتھ اُتے اس وقت دے ہندو راجا رنچن دیو ہی نے اسلام قبول نئيں کيتا بلکہ اک کثیر تعداد حلقہ اسلام وچ شامل ہوئی۔(4)[۴] دوسرے وڈے صوفی بزرگ جنہاں دی تبلیغی و تعلیمی مساعی کا، اس خطے دے اسلامی تشخص دی تشکیل وچ گرانقدر حصہ رہیا اے، حضرت شاہِ ہمدان سید امیر کبیر علی ہمدانی (714ھ۔۔۔786ھ) دی شخصیت اے۔ جو کئی بار صرف ايسے مقصد دے لئی کشمیر تشریف لیائے تے سینکڑاں علما نوں ایتھے بسانے دے نال نال سرینگر وچ اپنی خانقاہ وی قائم کيتی۔(5) [۵] خانقاہ معلی دے ناں توں قائم کردہ علم و عرفان دا ایہ ادارہ سرینگر کشمیر وچ اج وی مخلوق خدا دے لئی مشعلِ ہدایت اے۔ آپ دے ورود دے بعد اس خطے وچ اسلام نہ صرف بہت تیزی توں پھیلنا شروع ہويا بلکہ ایتھے اولیاء و علما دی آمد وچ وی خاطر خواہ اضافہ ہويا۔ بعد وچ کشمیر وچ متعدد صوفی سلاسل بشمول سلسلہ نقشبندیہ دی خانقانيں وی معرضِ وجود وچ آئیاں جنہاں نے فیضِ مجدد نوں اس جنت نظیر وادی وچ عام کرنے وچ اہم کردار ادا کيتا۔ ايسے سلسلۂ مشائخ وچ اک ناں خواجہ نظام الدین کيتانویؒ (م1896ء) دا وی اے جودو واسطےآں توں نقشبندیہ مجددیہ دے نامور بزرگ خواجہ نور محمد چوراہیؒ (1783ء۔1869ء) توں متصل نيں۔ خواجہ نظام الدین دی قائم کردہ خانقاہ کيتاں شریف کہلاندی اے ایہ وادئ نیلم آزاد کشمیر دی معروف خانقاہ اے جس دا فیض موہڑہ شریف، گھمکول شریف، نیریاں شریف، لار شریف، پناگ شریف، باؤلی شریف دے علاوہ برصغیر دے کئی علاقےآں وچ اج وی جاری اے۔ حضرت حاجی بابا سید نوران شاہ نقشبندی مجددیؒ (1286ھ؍1869ء۔۔۔27 جمادی الثانی 1386ھ؍13 اکتوبر 1966ء) سلسلہ نقشبندیہ دی ايسے شاخ نال تعلق رکھدے نيں۔(6)[۶] آپ خواجہ نظام الدین کيتانویؒ دے خلیفہ حضرت عبید اللہ لارویؒ (1863ء۔۔۔1926ء) دے خلیفۂ اعظم نيں۔(7)[۷] حاجی بابا نوران شاہؒ نے اپنے مشائخ طریقت دی پیروی وچ تبلیغ دین تے اصلاح معاشرہ وچ نہایت اہم کردار ادا کيتا۔ جس طرح تحریک پاکستان وچ کئی صوفیا نے اپنی تمام تر خدمات پیش کيتیاں ايسے طرح حاجی باباؒ نے تحریک آزادئ کشمیر وچ ایسا ہی کردار ادا کيتا۔ اس باب وچ آپ دا کردار تریخ دا زريں باب اے۔ اس مضمون وچ آپ دی حیات و خدمات دا جائزہ لیا گیا اے۔
خاندانی پس منظر
سودھوحاجی بابا سید نوران شاہ مجددیؒ دا شجرہ نسب 30 واسطےآں توں حضرت امام موسیٰ کاظم توں جا ملدا اے۔(8)[۸] ساداتِ کاظمیہ وچوں حضرت ابو القاسم حسین المشہدی پہلے شخص سن جو ستويں صدی ہجری دے اوائل وچ مشہد مقدس توں واردِ سندھ ہوئے۔(9) [۹] سید ابوالقاسم حسین المشہدی دی اولاد وچوں سید شاہ عبد الکریم (م924) تبلیغ اسلام دی غرض توں 900ہجری وچ سید کسراں تحصیل گوجرخان وچ تشریف لے آئے۔(10) [۱۰] سید کسراں دا پنڈ پاکستان دے ساداتِ کاظمیہ دا مرکز سمجھیا جاندا اے۔ ہند و پاک دے اکثر مشہدی سادات دے آباؤ اجداد ايسے پنڈ توں ہجرت کر کے ہندوستان دے مختلف حصےآں وچ سکونت گزاں ہوئے۔ حضرت شاہ عبد الطیف المعروف بری امامؒ (1026ھ؍1617ء۔۔۔1117ھ؍1706ء) تے حضرت شاہ چن چراغ ؒ (راولپنڈی، م1115ھ؍1703ء) ساداتِ کاظمیہ دی ايسے شاخ دے چشم و چراغ نيں۔ حاجی بابا دا شجرہ نسب گیارہويں پشت وچ حضرت بری امام دے شجرۂ نسب توں جا ملدا اے آپ حسینیال مشھدی نيں اس خاندان دا تفصیلی ذکر سید قمر عباس ہمدانی اعرجی نے کتاب مدرک الطالب فی نسب آل ابی طالب وچ کیہ۔(11)[۱۱] آپ دے ساداتِ کاظمیہ دی اس شاخ وچوں ہونے دی تحقیق تاریخِ اقوامِ پونچھ مؤلفہ محمد الدین فوق وچ وی موجود اے۔ (12)[۱۲] ساداتِ کاظمیہ دی اس لڑی دے چند بزرگ واردِ کشمیر ہوئے۔ انہاں وچ سید شاہ جنید کاظمی وی سن جو ستارہويں صدی عیسوی دے وسط وچ مظفر آباد جا بتاں۔ اوتھے اس وقت بمبہ خاندان دی خود مختار حکومت سی۔ سلطان محمد مظفر خان اول (بانئ مظفرآباد) نے آپ دے زہد و تقویٰ توں متاثر ہوئے کے شاہی خاندان دی اک خاتون آپ دے عقدِ زوجیت وچ دے دتی تے مظفرآباد دے تن پنڈ جاگیر دے طور اُتے وی دیے۔(13)[۱۳] سید شاہ جنید دے پڑپوتے تے حاجی بابا سید نوران شاہؒ دے پردادا سید حبیب شاہ کاظمی مظفرآباد توں ترکِ سکونت کر کے وادئ کاغان تے گلگت دے سرحدی مقام کوہستان وچ مقیم ہوئے گئے۔ کچھ عرصے بعد مظفر آباد واپسی دا قصد کيتا تے بالاکوٹ دے مقام اُتے پہنچے تاں اس علاقے دے خود مختار حکمران مقدم کالو نال ملاقات ہوئی۔ اس نے آپ توں درخواست کيتی آپ بالاکوٹ وچ ہی مستقل قیام فرماواں تے ساڈی مذہبی رہنمائی قبول کرن۔(14) [۱۴] سید حبیب شاہ کاظمی نے اس دی درخواست قبول کردے ہوئے بالاکوٹ وچ ہی مستقل قیام اختیار کيتا۔ مقدم کالو نے وی آپ نوں ہدیے دے طور اُتے بالاکوٹ دے مضافات دے تن پنڈ عطا کیتے تے آپ دے خواہش اُتے تبلیغ اسلام دے لئی اک مسجد تعمیر کروائی۔ ايسے مسجدکے نیڑے ہن آپ دا مزار اے۔ سید حبیب شاہ کاظمی دے فرزند سید محمد شاہ نہایت بہادر و قوی واقع ہوئے سن ۔ جہاد دی غرض توں سید احمد بریلوی شہید (6 صفر 1201ھ؍29 نومبر 1786ء۔۔۔24ذیقعدہ 1246ھ؍6 مئی 1831ء) دی بیعت کيتی تے تحریکِ مجاہدین وچ شمولیت اختیار کيتی۔ بالاکوٹ وچ جدوں سکھاں نے سید احمد شہید دے قافلے اُتے حملہ کيتا تاں آپ نے مضبوط دفاع دا فریضہ سر انجام دتا۔ اک روایت دے مطابق آپ نے اس معردے ميں 70 سکھاں نوں واصل جہنم کيتا۔(15)[۱۵]
ولادت
سودھوسید محمد شاہ کاظمی دے فرزند تے حاجی بابا سید نوران شاہ دے والدِ ماجد سید مرید علی شاہ سلسلہ قادریہ توں منسوب، صاحبِ طریقت بزرگ سن تے ذکرِ الٰہی وچ درجۂ کمال دے حامل سن ۔(16)[۱۶] آپ دی شادی سیدہ بالا بی بنت سید مقبول شاہ کاظمی توں ہوئی۔ جو آپ ہی دی طرح عابدہ و زاہدہ خاتون سن تے یادِخدا وچ ہمہ دم مشغول رہدیاں سن۔(17)[۱۷] انہاں پاکباز تے پرہیزگار والدین دے آنگن وچ جوسچ سیداں بالاکوٹ دے مقام اُتے حضرت سید نوران شاہؒ نے اکھ کھولی۔ بالاکوٹ دے حکمران مقدم کالو نے سید حبیب شاہ کاظمی نوں جو تن پنڈ تحفے دے طور اُتے دتے سن انہاں وچوں اک جوسچ وی سی جو بعد وچ جوسچ سیداں کہلیایا۔ کا رہائے نمایاں انجام دینے والی شخصیتاں وچوں اکثر دی تریخ پیدائش توں متعلق اختلاف ملدا اے۔ حاجی بابا سید نوران شاہؒ دے سوانح نگار وی کسی اک رائے اُتے متفق نظر نئيں آندے۔ کسی نے 1855ء نوں آپ دی تریخ پیدائش قرار دتا اے (18)۔[۱۸] تے کسی نے 1860ء تک دے درمیانی عرصے کو(19)[۱۹] لیکن اس سلسلے وچ مولانا سید قاسم راجوروی دا بیان زیادہ وقیع اے جو انہاں نے حاجی بابا توں اک انٹرویو دے دوران وچ خود سنیا۔ اس دے مطابق حاجی بابا دے ورود مسعود دا سن 1869ء بمطابق 1286ھ بندا اے۔(20)[۲۰] آپ دے سوانحی ادب دے ہور قرائن و شواہد وی اس قول دی تائید کردے نيں۔(21)[۲۱]
بچپن تے تعلیم
سودھوآپ دا گھرانہ اسلامی رہتل و تمدن دا مرکز سی۔ ماں تے باپ دونے راہِ سلوک دے مسافر ہاں تاں بچےآں دی تربیت وی یقیناًذکرِ الٰہی دے سایہ ہی وچ ہُندی اے۔ لھٰذا بچپن ہی توں ذکرِ الہیٰ تے درود شریف دی کثرت آپ دے معمولات وچ شامل سی۔(22)[۲۲] شرافت و نجابت دے آثار بچپن توں ہی آپ دی ذات توں نمایاں ہونے لگے۔(23)[۲۳] آپ دی باقاعدہ تعلیم دا آغاز خاندان دی اک پاکباز تے عالم خاتون دی زیرِ نگرانی قرآن پاک دے درس توں ہويا جنہاں نوں سینکڑاں احادیثِ رسول ﷺ وی زبانی یاد سن۔ چنانچہ قال اللہ و قال رسول دی صسجے ابتدا ہی توں آپ دے کاناں وچ رس گھولنے لگاں۔ روحانیت تے سلوک دی ابتدائی تربیت اپنے والدِ ماجدہ تے والدہ ماجدہ توں حاصل کيتی۔(24)[۲۴] انہاں دے علاوہ آپ دی روحانی و علمی تربیت وچ آپ دے ماماں سید رسول شاہ کاظمی مجددیؒ دا حصہ وی شامل رہیا جو حضرت خواجہ نظام الدین کيتانویؒ دے خلفاء وچوں سن ۔(25)[۲۵] گھر دے اسلامی و روحانی ماحول دا اندازہ اس امر توں لگایا جا سکدا اے کہ آپ دے برادرِ اکبر سید مخدوم شاہ نقشبندیؒ (م 12 اکتوبر1936ء) تے برادر اصغر سید سلیمان شاہ نقشبندیؒ (م16 جون1948ء) دونے راہِ سلوک دے مسافر بنے تے سلسلہ نقشبندیہ مجددیہ دی خلافت توں نوازے گئے۔ آپ اپنے برادرِ اکبر سید مخدوم شاہ نقشبندیؒ نوں وی اپنا استاد تے مربی دسیا کردے سن ۔(26)[۲۶] انہاں شخصیتاں دے علاوہ آپ نے کشمیر دے اک فارسی عالم توں فارسی ادبیات وچ وی دسترس حاصل کيتی۔(27)[۲۷]
کشمیر نوں ہجرت
سودھوہجرت نوں دینِ اسلام تے تصوف وچ خاص اہمیت حاصل اے۔ اللہ دی رضا دے لئی گھر بار چھڈ دینے نال تعلق باللہ دی مضبوطی تے قلب دی صفائی نصیب ہُندی اے۔ حضرت سید نوران شاہؒ دی عمر نو سال نوں پہنچی تاں آپ دے والد ماجد وی تبلیغ اسلام دی غرض توں 1877ء وچ بالاکوٹ دی وادی نوں چھڈ کے کشمیر دی جنت نظیر وادی نوں ہجرت کر گئے تے راجوری شہر دے مضافات وچ لاہ نامی اک پنڈ وچ سکونت اختیار کيتی۔(28) [۲۸] اس وقت ریاست جموں و کشمیر اُتے ڈوگرہ مہاراجا رنبیر سنگھ (اگست1830ء۔12 ستمبر 1885، دورِ حکومت: 1857ء۔1885ء) حکمران سی۔ ہجرت دے کچھ ہی عرصہ بعدآپ دے والد سید مرید علی شاہ دا سانحہ ارتحال ہويا۔(29) [۲۹] باپ دا سایہ سر توں اٹھنے نے آپ نوں روحانی طور پراور مضبوط کيتا تے آپ پہلے توں زیادہ یادِ الٰہی وچ گم ہوئے گئے۔(30)[۳۰]
حجِ بیت اللہ
سودھوحضرت حاجی بابا سید نوران شاہ مجددی نوں بچپن ہی توں فریضۂ حج ادا کرنے دی جستجو سی۔ اس زمانہ وچ حج کرنا آسان نہ سی، سمندر دے راستے جہاز دے سفر دے لئی بہت خرچ آندا سیجس دے اوہ متحمل نہ سن ۔ لیکن دل وچ حج دی خواہش زندگی دے نال نال ہور توانا ہُندتی گئی۔ ایہ اوہ دور سی جدوں نکاح دی سنت ادا کرنے دے بعد اللہ نے آپ نوں فرزند توں نوازیا جس دا ناں سید حبیب اللہ شاہ رکھیا گیا۔ لیکن وفورِ شوق دے باعث آپ نے سب کچھ چھڈ کے پیدل ہی حج کرنے دا فیصلہ کيتا۔(31)[۳۱] 1902ء وچ زادِ راہ توں تہی دست تے صرف عشقِ رسول ﷺ دا سودا سر وچ لئی ایہ عاشقِ صادق تن تنہا ہی حرمین شریفین دی حاضری دے لئی چل پيا۔ آپ راجوری توں چل کے پہلے کراچی پہنچے تے اوتھے توں پیدل ہی مکران دے راستے ایران وچ جا داخل ہوئے۔ لاسہ بندر دے خشکی دے راستے جنگلاں، پہاڑاں تے بیاباناں توں گذردے کئی مہینےآں دے سفر دے بعد آپ حرم شریف پہنچے۔(32)[۳۲] مدینہ منورہ وچ حاضری دی پرسوز گھڑیاں کِداں بسر ہوئیاں، آپ بیان فرماندے نيں: جب مسجد نبویﷺ دے سبز گنبد اُتے نظر پئی تاں مینوں اپنی وی خبر نہ رہی تے ایہ حالت وڈی دیر تک مجھ اُتے طاری رہی۔ حضور سرکارِ دوعالمﷺ دے روضۂ انور دی حاضری میری زندگی دی سب توں وڈی خواہش سی جو اللہ پاک نے پوری کر دتی۔ وچ سرکارِ دوعالمْﷺ دے پیارے شہر وچ اپنے آپ نوں موجود پا کر ایہ سوچکيا سی کہ اس شہرِ عزیز دے انہاں پیارے گلی کوچےآں توں جدوں سرکار دوعالمﷺ دا گزر ہُندا ہوئے گا تواوہ کیہ لمحات ہون گے۔ ایہ سوچ کر مینوں مدینہ منورہ دی گلیاں نال پیار ہوئے گیا تے میری جو کیفیت ہوئی اوہ بیان نئيں ہوئے سکدی۔ عشق و مستی دی اس کیفیت وچ ميں بیمار ہوئے گیا۔ اکثر مینوں کچھ ہوش نہ رہندا تے ایہ حالت ہُندی کہ مدینہ دے کتے وی میرے اُتے توں گزر جاندے۔ عالم رؤیا وچ حضور نبی اکرم ﷺ دی کرم فرمائی دے بعد بیماری کافور ہوئی۔(33)[۳۳]
تلاشِ مرشد و بیعت
سودھوآپ دا سفرِ حج 18 مہینےآں اُتے محیط سی، اس مبارک سفر توں واپسی دے بعد آپ دے دل وچ تلاشِ مرشد دا داعیہ تے وی مضبوط ہُندا گیا،کافی تحقیق و تلاش دے بعدآپ لار شریف سرینگر پہنچے(34)[۳۴] جتھے خواجہ نظام الدین کيتانویؒ دے خلیفہ خواجہ عبید اللہ لارویؒ مسند نشین سن ۔ حضرت لارویؒ سلسلہ نقشبندیہ مجددیہ دی اک قابلِ فخر ہستی سن ۔ آپ دیاں لکھتاں ملفوظات نظامیہ، اسرار کبیری تے مجموعہ سی حرفی علم تصوف وچ وڈے پایہ دیاں کتاباں نيں تے ہند و پاک توں انہاں دے کئی ایڈیشن شائع ہوچکے نيں۔(35)[۳۵] اپنی بیعت دا واقعہ حاجی بابا نے ایويں بیان فرمایا: ميں نے سنیا سی کہ ایتھے کوئی فقیر اے۔ خیال آیا کہ ملاقات کر لاں۔ حاضر ہويا تاں اک دن ملاقات نہ ہوئے سکيتی۔ دل وچ خیال پیدا ہويا کہ وچ سید ہون، عالم وی ہاں تے حاجی بھی۔ ایہ کیواں دا فقیر اے کہ اسنوں پروا ہی ننيں۔ دوسرے دن وظائف تے معمولات دے بعد 9 بجے دے نیڑے جدوں ملاقات دے لئی باہر تشریف لیائے تاں میرے قلبی خطرہ توں مطلع ہوئے کے فرمانے لگے: آپ سید نيں، عالم تے حاجی وی نيں۔ آپ نوں تکلیف ہوئی ہوئے گی لیکن وچ کیہ کراں مینوں بہت کم ہُندا اے اس لئی مجبور ہون۔۔۔ فیر فرمایا تسيں سید ہوئے تے حاجی وی، میرے پاس پلنگ اُتے بیٹھو۔ ميں نے عرض کيتا:اج توں نہ وچ سید ہون، نہ حاجی تے نہ ہی عالم، بلکہ اک گجر ہاں تے خدا مینوں اس گوجر دے نال ہی قیامت دے دن اٹھائے گا۔ (36)[۳۶] تکمیلِ تربیت دے بعد آپ دے شیخ نے آپ نوں اپنی مسند اُتے بٹھا کر اپنے شیخ دی عطا کردہ دستارِ خلافت عطا کيتی تے اجازت و خلافت توں نوازیا تے تعلیم و تبلیغ دے لئی راجوری جانے دا حکم دتا۔ (37)[۳۷]
مسندِ ارشاد
سودھوحسبِ حکم حاجی سید نوران شاہؒ اپنے علاقہ لاہ راجوری وچ یادِ خدا تے تبلیغِ دین وچ مصروف ہوئے گئے۔ آپ دی دنیا توں بے نیازی تے یادِ الٰہی وچ ہمہ وقت مشغولیت دا اطراف و اکناف وچ شہرہ ہويا تولوک جوق در جوق آپ دے پاس آ کے داخلِ سلسلہ ہونے لگے۔(38) [۳۸] حصولِ فیض و برکت دے لئی آنے والے ہر امیر و غریب دے لئی آپ دا آستانہ یکساں منبع فیض سی۔ آپ تبلیغ دے لئی جتھے وی تشریف لے جاندے آپ دے سینکڑاں عقیدت مند تے مریدین دے ذکر و اذکار توں کشمیر دی پہاڑیاں تے وادیاں گونج اٹھتاں۔ آپ نوں ریاست جموں و کشمیر وچ نہایت عزت دی نگاہ توں دیکھیا جانے لگا۔ ہزاراں طالبین آپ دے دامن توں وابستہ ہوئے گئے۔ (39)[۳۹] آپ دی کوششاں توں کشمیر وچ معرفت و طریقت دے درس ہُندے۔ آپ دی تعلیم و تبلیغ نے وسیع پیمانے اُتے دلاں وچ انقلاب برپا کيتا۔ نورِ اسلام نے جتھے غیر مسلماں نوں متاثر کيتا اوتھے ہندوانہ رسوم و رواج وچ گھرے مسلماناں نوں وی اسلام دی اصل تعلیمات دی طرف واپس لیانے دا عمل سر انجام دتا تے خالص اسلامی رہتل و تمدن نوں فروغ حاصل ہويا۔(40)[۴۰] آپ دے مریدین تے خلفاء دی بدولت آپ دی ذات توں سلسلہ نقشبندیہ مجددیہ نوں وادئ کشمیر تے ہور تھاںواں وچ بیحد ترقی حاصل ہوئی۔(41)[۴۱] مؤرخ کشمیر محمد الدین فوق 1936ء وچ لکھدے نيں کہ آپ وڈے متقی پرہیزگار بزرگ نيں۔ ہندو مسلمان سب آپ دا احترام کردے نيں۔ حضرت خواجہ عبید اللہ لاروی عرف حضرت بابا جی لار والے دے خلیفۂ اعظم نيں۔ عمر ستر ايسے سال دے درمیان وچ ہوئے گی۔ (42)[۴۲]
علمی ذوق و شوق
سودھوحاجی بابا سید نوران شاہؒ دا ذاتی مطالعہ بہت وسیع سی۔ آپ دے برادر اکبر سید مخدوم شاہ نقشبندیؒ جو اک جید عالم سن، انہاں دی معیت وچ آپ مختلف علما توں علمی و فنی مذاکرےآں وچ شامل ہُندے۔ (43)[۴۳] بہت ساریاں دینی کتاباں اُتے نظر رکھدے سن ۔ خاص کر صوفیانہ شاعری توں بہت لگاؤ سی۔ خود وی صوفی شاعر سن تے صوفیا دی شاعری دا مطالعہ وی کردے رہندے سن ۔ مثنوی مولانا روم توں تاں عشق دی حد تک لگاؤ سی۔ مثنوی شریف دے اکثر اشعار زبانی یاد سن جنہاں نوں گاہے بگاہے پڑھیا کردے سن ۔(44)[۴۴] آپ دے اک خلیفہ مولوی خلیل نقشبندی (م 27 مئی1964ء) نہایت عالم فاضل تے فارسی زبان دے شاعر سن ۔ اوہ وی مثنوی مولانا روم نوں نہایت خوش الہانی توں پڑھنے دا ملکہ رکھدے سن جس دی وجہ توں انہاں دا شمار آپ دے خاص منظورِ نظر خلفاء وچ ہُندا اے۔ اک شخص نے نذرانہ دے طور اُتے کچھ زمین حاجی بابا نوں دتی تاں آپ نے اوہ انہاں نوں عنایت کر دتی۔(45)[۴۵] سلوک دیاں کتاباں نوں اکثر مطالعے وچ رکھدے سن ۔ علما نوں بہت عزت دیندے سن ۔ ایہی وجہ اے کہ آپ دے کئی خلفاء دا شمار جید علما وچ ہُندا اے۔ مولانا مہر الدین قمر راجورویؒ (19 جولائی 1901ء۔7 اگست 1976ء) جوپنجاب یونیورسٹی لاہور توں منشی فاضل تے یونیورسٹی اشرفیہ لاہور توں علوم اسلامیہ وچ تکمیل یافتہ سن، انہاں خلفاء وچوں اک سن ۔ اوہ دو درجنہاں توں ودھ کتاباں دے مصنف تے صاحبِ طرز ادیب و شاعر وی سن ۔ (46)[۴۶] آپ دے فیضان نظر توں آپ دے خاندان وچ وی کئی جید علمائے کرام پیدا ہوئے، آپ دے بھتیجے سید محمد قاسم راجوروی وی انہاں وچوں اک سن ۔
شیخ مجدد دی لحد اُتے
سودھوسلسلہ نقشبندیہ مجددیہ وچ بیعت ہونے دے سبب آپ نوں ابتدا بیعت ہی توں شیخ مجدد دی لحد اُتے حاضری دی تمنا سی۔ چنانچہ آپ فروری 1940ء وچ راجوری کشمیر توں تقریباََ 500 کلومیڑ دا فاصلہ طے کر سرہند شریف پہنچے تے اپنے چند خلفاء دی معیت وچ حضرت مجدد الف ثانیؒ دی بارگاہ وچ عقیدت و احترام دے نال حاضری دی۔(47)[۴۷]
معمولات
سودھوسید نوران شاہ مجددی نے بچپن توں وصال تک اپنے معمولات دا تسلسل باقاعدگی توں جاری رکھیا تے انہاں وچ کدی فرق نہ آنے دتا۔ آپ ہمیشہ نماز باجماعت دا اہتمام فرماندے۔ روزانہ نماز فجر دے بعد مراقبہ کردے ،منظوم شجرہ طریقت ترنم دے نال پڑھدے،فیر نماز اشراق ادا کردے، دلائل الخیرات دا وظیفہ ادا کردے تے اس دے بعد قرآن مجید دی تلاوت فرماندے۔ ظہر و عصر دے بعد ختم خواجگان دا اہتمام کردے۔(48)[۴۸] روزانہ 7 ختم خواجگان تادمِ آخراں آپ دے معمولات وچ شامل رہے۔ اس دے نال نال آپ رات دن ذکر خفی و جلی وچ مشغول رہندے۔ زیادہ گفتگو توں گریزاں رہندے تے اپنے پاس آنے والےآں نوں وی زیادہ توں زیادہ ذکر کرنے دی تلقین کردے، آپ فرماندے: جو وقت اسيں گفتگو وچ صرف کرن گے اوہ ذکرِ الٰہی وچ وی صرف کر سکدے نيں جو زیادہ اولیٰ اے۔ کہندے سن کہ ہر وقت اللہ دے نال تعلق قائم رہنا چاہیے۔(49)[۴۹]
پاکستان نوں ہجرت
سودھو12 اپریل1948ء نوں راجوری اُتے ہندوستانی فوج دا قبضہ ہويا تے تحریک آزادی کشمیر وچ نمایاں خدمات سر انجام دینے والی شخصیتاں نوں چن چُن دے قتل کيتا جانے لگا۔ حاجی بابا سید نوران شاہؒ تے آپ دے خاندان نے تحریک آزادی کشمیر وچ ہر اول دستے دا کردار ادا کيتا سی جس دا ذکر ايسے مضمون وچ اگے آئے گا۔ اس دی وجہ توں ہندوستانی فوج آپ دے درپے ہوئے گئی۔ آپ دے برادر اصغر سید سلیمان شاہ نقشبندیؒ نوں 16 جون 1948ء نوں اک جھڑپ دے دوران وچ خاندان دے ویہہاں افراد دے نال شہید کر دتا گیا۔ اس اُتے ستم ایہ کہ انہاں تمام لاشاں نوں اک مکان وچ اکٹھا کر اسنوں اگ لگیا دتی گئی۔(50)[۵۰] انہاں نازک حالات وچ حاجی بابا نے باطنی اشارے تے تمام عزیزاں دے مشورے توں اپنے پورے خاندان تے مریدین نوں نال لے کے ہجرت دا فیصلہ کيتا۔ روانہ ہونے دے بعد اک مقام اُتے پڑاؤ کيتا۔ ایتھے توں نیڑے ہی اک محاذ اُتے انڈین فوج نوں پاکستانی فوج دے ہتھوں شکست ہوئے گئی۔ پاکستانی فوج دے نال اس معردے ميں آپ دے بھیجے ہوئے رضا کار وی شامل سن ۔ اس محاذ اُتے شکست دے بعد ہندو فوج دے کچھ سپاہی آپ دے قافلے دے پاس آ گئے لیکن انہاں نوں انسانیت دے ناطے بحفاظت واپس کر دتا گیا۔ انہاں سپاہیاں دی مخبری اُتے ہندوستانی فوج نے آپ دے قافلے اُتے وڈے حملے دی تیاری دی (51)[۵۱] لیکن مجاہداں دا ایہ قافلہ بالآخر آزاد کشمیر وچ داخل ہوئے گیا تے ایويں آپ اُتے خطر رستےآں توں گزر کر ذکر الٰہی وچ مگن پاکستان تشریف لے آئے۔ پاکستان آمد دے بعد آپ سرائے عالمگیر ضلع گجرات وچ مقیم ہوئے گئے۔(52)[۵۲] کشمیر وچ رہ جانے والے مریدین و خلفاء خطوط دے ذریعے آپ توں برابر مستفیدہُندے رہے۔
وصال
سودھوحاجی بابا سید نوران شاہ مجددی ؒ نے اپنی طویل عمر دا وڈا حصہ مخلوق خدا نوں خدا دی راہ دکھانے وچ صرف کر دتا۔ 13 اکتوبر 1966ء بمطابق 27 جمادی الثانی 1386ھ بروز جمعرات نوں جہلم دی تحصیل سوہاوہ وچ تقریباََ اک صدی تک کرناں بکھیرنے والا ایہ نورانی سورج اپنے خالقِ حقیقی دی بارگاہ وچ پیش ہونے دے لئی بے تاب سی۔ اکھاں دی بینائی ختم ہوئے چکيتی سی تے ظاہری طور اُتے کلام وی بند سی۔ آپ دے خلیفہ اعظم پیر سید محمد شاہ (1 جون 1912ء۔۔۔21 اکتوبر1987ء) اس موقعے اُتے موجود سن ۔ آپ دے اک سوانح نگار لکھدے نيں کہ پیر سید محمد شاہ نے مینوں پاس بلايا تے کہیا کہ حاجی بابا نوں دیکھو۔ ميں نے نیڑے جا کے دیکھیا تاں بظاہر کوئی ہوش نئيں سی تے روح پرواز کرنے والی سی لیکن آپ دا سینہ مبارک دیکھیا تاں قلب دی جگہ تیزی توں حرکت کر رہی سی تے پیراہن اس حرکت توں اُتے نوں اٹھیا رہیا سی جداں پنکھے توں کپڑا حرکت کردا اے، گویا جسم مردہ سی لیکن قلب زندہ۔ مصنف لکھدے نيں کہ حاجی بابا نے اک دفعہ مینوں فرمایا سی کہ قلب جاری ہوئے جائے تاں کوئی ضرورت باقی نئيں رہندی۔(53)[۵۳] ايسے عالمِ ذکر وچ اس ذات توں جاملے جس دا ذکر کردے ساری عمر بیت گئی سی۔ ہرگز نمیرد آنکہ دلش زندہ شد بعشق ثبت است بر جریدہ عالم دوام ما(54)[۵۴] بوقت مغرب سورج مغرب دی اوٹ وچ چھپا تاں سلسلہ مجددیہ دا ایہ نورانی چراغ وی لوکاں دی نظراں توں اوجھل ہوئے گیا۔ نمازِ جنازہ پیر صاحب دیول شریف نے پڑھائی۔ جنازے وچ قائد اعظم دے نیڑےی ساتھی رئیس الاحرار چوہدری غلام عباس(م1967ء) جو سخت بیماری دے با وجود جنازے وچ شریک ہوئے دے علاوہ کئی سیاسی و مذہبی شخصیتاں وی شریک ہوئیاں۔(55)[۵۵] آپ نوں تحصیل سوہاوہ ضلع جہلم دی نواحی بستی نورپور سیداں وچ سپرد خاک کيتا گیا۔ ایہ بستی جی ٹی روڈ اُتے سوہاوہ توں ڈیڑھ کلومیٹر دے فاصلے اُتے واقع اے۔ جلد ہی قبر مبارک اُتے مزار دی عمارت تعمیر کر دتی گئی جس دا افتتاح پیر سید غلام محی الدین گیلانی(م 1974ء) سجادہ نشین گولڑہ شریف نے فرمایا۔ مزار مبارک دی دوسری تعمیر صدر پاکستان جنرل ضیاء الحق دے حکم توں ہوئی تے نال ہی اک خوبصورت مسجد وی تعمیر کيتی گئی۔ چند سال پہلے ہی جدید فنِ تعمیر دے مطابق مزار دی تعمیر تیسری بار عمل وچ لیائی گئی اے۔(56)[۵۶]
صاحب زادگان
سودھوحضرت نوران شاہ مجددی نے یکے بعد ہور تن شادیاں کيتی۔ جنہاں وچوں ست صاحبزادگان تولّد ہوئے جنہاں نے حاجی بابا دی فکر تے سلسلے نوں فروغ دتا تے علمی و عملی میدان وچ دا رہائے نمایاں انجام دیے۔ آپ دے فرزند اکبر سید حبیب اللہ شاہ ضیاء شورش جبالی دا شمار تحریک آزادی کشمیر دے رہنماواں وچ ہُندا اے۔ اک انقلابی شاعر دی حیثیت توں وی اپنا لوہا منوایا۔ رئیس الاحرار چوہدری غلام عباس نے آپ دی خدمات اُتے آپ نوں شورش جبالی دا خطاب دتا۔ بعد وچ حکومت آزاد کشمیر دی طرف توں آپ نوں گولڈ میڈل دتا گیا۔ دوسرے فرزند سید یٰسین شاہ نے اپنے والد ماجد دی روحانی میراث دے تحفظ تے فروغ وچ تمام عمر دسی۔ انہاں توں چھوٹے فرزند حکیم سید امیر حیدر شاہ نے فتح راجوری دے تمام اجلاساں وچ شرکت کيتی۔ ہجرت دے بعد حکمت دا پیشہ اپنایا تے خلق خدا دی خدمت وچ مصروف رہے۔ الحاج سید عبد اللہ شاہ آزاد حاجی بابا دے وصال دے بعد سجادہ نشین مقرر ہوئے۔ آزاد صاحب دا شمار مسلم کانفرنس دے بانی رہنماواں وچ ہُندا اے۔ آپ نوں 1944ء وچ قائد اعظم محمد علی جناح دے دورہ کشمیر دے موقع پربطور مقامی قائد مسلم کانفرنس آپ نال ملاقات دا شرف وی حاصل ہويا تے آپ مختلف ادوار وچ مسلم کانفرنس دے نائب صدر تے حکومت آزاد کشمیر دے وزیر تعلیم وی رہے۔ بعد وچ حکومت آزاد کشمیر نے آپ دی خدمات دے اعتراف وچ آپ کوبھی طلائی تمغے توں نوازیا۔ آپ تحریک آزادئ کشمیر دے پہلے کمانڈر سن جو باقاعدہ منتخب ہوئے۔(57)[۵۷] انہاں توں چھوٹے فرزندسید شاہ جنید نسیم شہید بچپن توں تہجد گزار تے ختم خواجگان دے پابند سن، انقلاب کشمیر دے ناں توں 1950ء وچ اک منظوم کتاب آپ توں یادگار اے۔ کشمیر توں ہجرت دے بعد مہاجرین دی آبادکاری دے لئی آپ نوں آزاد کشمیر وچ تحصیلدار تعینات کيتا گیا۔ آپ دے اک ہور فرزند سید محمد شاہ علم و عمل وچ اپنا ثانی نئيں رکھدے سن انہاں نوں عربی، اردو، فارسی، انگریزی، پیشتو سمیت کئی زباناں اُتے عبور حاصل سی جدوں کہ سب توں چھوٹے فرزند سید نذیر احمد شاہ زندہ نيں تے مقبوضہ کشمیر وچ اپنے والد ماجد دے فیضِ علمی و روحانی دے فروغ وچ مصروفِ عمل نيں۔ (58)[۵۸]
خلفاء
سودھوحضرت حاجی بابا سید نوران شاہؒ نے کئی دہائیاں تک وادئ کشمیر تے ہند و پاک وچ تبلیغی خدمات انجام دتیاں۔ حدِ متارکہ دے دونے جانب آپ دے مرید وڈی تعداد وچ موجود نيں۔ کئی سالکین نوں تصوف دی عملی تربیت فراہم کرنے دے بعد سلسلہ عالیہ دی خلافت و اجازت وی عطا کيتی۔ انہاں وچوں ہر اک اپنے دور وچ آفتابِ عالم بن دے چمکا۔ آپ دے نامور خلفاء وچ میاں محمد حسین (ریاسی، جموں)، الحاج سید محمد شاہ (گجرات)، پیر سید جماعت علی شاہ (پونچھ، جموں)،پیر سید حبیب اللہ شاہ ضیاء(بھمبر)، پیر سید یٰسین شاہ (سرائے عالمگیر)، پیر سید مہر علی شاہ (کوٹلی)، پیر سید حاکم علی شاہ (چکوال)، مولوی سید رسول شاہ بخاری(سرگودھا)، مولانا مہر الدین قمر راجوروی(ایبٹ آباد)، پیر سید محمد شاہ (اسلام آباد)، حاجی سید امیر علی شاہ (سوہاوہ) تے پیر سید حسن شاہ (مدفون جنت البقیع) وغیرہ شامل نيں۔
مکتوبات
سودھومشائخ نقشبندیہ دی روایت دے مطابق حاجی بابا سید نوران شاہ مجددیؒ نے مکتوبات دے ذریعے وی اپنے مریدین و عقیدمنداں دی اصلاح و رہنمائی دا سلسلہ جاری رکھیا۔ گو حالے تک آپ دے مکاتیب دا کوئی باقاعدہ مجموعہ مرتب نئيں کيتا گیا۔ کئی مآخذ و مراجع وچ مذکور اے کہ جدوں آپ 1948ء دی ہجرت دے بعد پاکستان آ گئے تاں مقبوضہ کشمیر دے مریدین و خلفاء توں مکتوبات دے ذریعے ہی رابطہ رہیا۔ آپ دے مکاتیب تصوف و ادب دا اعلیٰ نمونہ نيں۔
1۔
سودھو1903ء دے لگ بھگ جدوں حاجی بابا سید نوران شاہ حج اُتے تشریف لے گئے سن تاں اوتھے توں آپ نے اپنے اہلِ خانہ نوں اک منظوم خط لکھیا سی جس دے کچھ اشعار درج ذیل نيں:
اے صبا دتی باد پیاری طرف راجوری جاواں بھائیاں میریاں ساریاں تاواں ہتھ بنھ عرض سناواں فکر کرو اے یار بھراؤ آخر نکھڑ جاناں سو ورھیاں کوئی زندہ رہسی آخر نکھڑ جاناں مائی میری ناں میری طرفاں ہتھ بنھ دے ایہہ کہناں اس فرزند مسافر اندے ہر دم راضی رہناں اس خط وچ اہلِ خانہ نوں توشۂ آخرت دی فکر کرنے دی تلقین کيتی گئی اے، نال ہی اپنی والدہ ماجدہ دی رضا وی چاہی گئی اے۔(59)[۵۹]
2۔
سودھواپنے فرزند سید امیر حیدر شاہ نوں 21 اگست 1955ء وچ لکھے گئے اک خط وچ فرماندے نيں: تسيں خدا دی یاد وچ ہوشیار ہوئے جاؤ کیونجے دنیا رہنے دی جگہ نئيں تے جے دولت اے تاں خدا دی یاد اے۔ سب خوشیاں بھُل جاواں گی تے خدا دی یاد نال جائے گی۔
ہزاراں پاک پیغمبر، ہزاراں اولیاء اللہ ہمہ در خاک شد آخر نہ من دانم نہ تاں دانی چاں ختم الانبیاء اسيں رفت ہور کیست نوں ماند مگر ذات مقدس قادر قیوم صمدانی(60)[۶۰]
3۔
سودھو2 جنوری 1964ء نوں لکھے گئے اک خط بنام مرید مولوی محمد حفیظ اللہ لکھدے نيں: عزیز ایہ جہان کچھ وی ننيں۔ دراصل ایہ امتحان گاہ اے۔ جتھے اُتے انسان اک مقررہ وقت دے لئی آندا اے تے وقت پورا کرکے واپس چلا جاندا اے۔ اپنے اصلی مقام اُتے جو وی زیادہ محنت کردا اے اوہ اِنّے زیادہ نمبر حاصل کرکے پاس ہُندا اے۔ جِنّا وی کوئی مشکل امتحان دیندا اے اِنّی ہی وڈی ڈگری اسنوں دتی جاندی اے۔ خدا تعالیٰ نوں نہ ساڈی عبادت دی ضرورت اے تے نہ اوہ بھُکھا اے۔ اوہ تاں صرف ساڈے دلاں نوں دیکھدا اے تے نیت نوں۔ عبادت کرنا تاں ہماریا فرض اے۔۔۔ عزیز دوسرےآں نوں خدا دی یاد دی تلقین کرو تے خصوصاََاسکول دے بچےآں نوں نمازی بناؤ۔ تواڈی ایہی سب توں وڈی عبادت ہوئے گی۔(61)[۶۱]
ملفوظات
سودھومکتوگل کيتی طرح آپ دے ملفوظات دا وی کوئی مجموعہ تا حال سامنے نئيں آیا لیکن آپ دی کتبِِ سوانح وچ درج ذیل فرمودات ملدے نيں جنہاں توں آپ دے تعلق مع اللہ تے یادِ آخرت دی تصویر بخوبی سامنے آ جاندی اے۔ 1۔ فرماندے کہ اسمِ ذات تے نفی اثگل کيتی ضرباں توں اپنے دلاں دی سیاہیاں نوں ایويں دھویا کرو جداں بچے اپنی تختیاں صاف کردے نيں۔ (62)[۶۲] 2۔ فرمایا مینوں ظاہر نئيں کرنا وچ چھپ کر عبادت کرنا چاہندا ہون۔(63)[۶۳] 3۔ فرمایا جدوں قلب جاری ہوئے جائے تاں کوئی حاجت باقی نئيں رہندی۔ (64)[۶۴] 4۔ فرماندے ہر وقت خدا نال تعلق قائم رکھنا چاہیے۔(65)[۶۵] 5۔ اپنے ہتھ توں پانی لے کے وضو فرماندے اس کم دے لئی دوسرےآں دی مدد نوں چنگا نہ سمجھدے۔ فرماندے کہ خالق حقیقی دے سامنے سجدہ کرنا اے تاں دوسرے دی مدد لینا کيتا معنی رکھدا اے۔(66)[۶۶] 6۔ کوئی زیادہ گفتگو دی کوشش کردا تاں فرماندے جو وقت اسيں گفتگو وچ صرف کرن گے اوہ ذکرِ الٰہی وچ وی گزار سکدے نيں جو زیادہ اولیٰ اے۔(67)[۶۷] 7۔ کسی نوں قہقہہ لگیا کر ہنستے دیکھدے تاں فرماندے کيتا توانوں موت تے قبر یاد نئيں آندی؟(68)[۶۸]
صوفیانہ شاعری
سودھوحاجی بابا سید نوران شاہؒ دے شیخ طریقت حضرت خواجہ عبید ا للہ لارویؒ اک معروف صوفی شاعر سن ۔ مجموعہ سی حرفی تے ہور کتاباں وچ آپ دا صوفیانہ کلام موجود اے۔ آپ دی مجلساں وچ صوفیانہ شاعری دا اکثر دور ہُندا رہندا سی۔ اس دا اثر ایہ ہويا کہ اکثر عقیدت مند انہاں مجالس وچ اپنا صوفیانہ کلام سناتے تے باضابطہ اصلاح لیندے تے انہاں دی پزیرائی وی کيتی جاندی۔ حاجی بابا سید نوران شاہؒ وی آپ دے خلیفہ اعظم ہونے دے ناطے اس شعری تحریک توں بہت متاثر ہوئے۔ اس طرح اپنے مرشد دے قائم کردہ صوفی شاعر دے اس حلقے وچ نمایاں مقام حاصل کيتا۔( 69)[۶۹] نمونے دے طور اُتے آپ دا کلام ملاحظہ ہو: اول حمد خدا رحمان دتی اے سر جنہار جو زماں اسمان دا اے بے مثل عدیم نظیر مالک، ذوالجلال عالی عزت شان دا اے اس دے وچ احکام تمام چیزاں عاجز ہر انسان بیان دا اے لکتھے دتی ميں خط وچ حال اپنا محرم راز اپنا جاندا اے (70)[۷۰] آپ نے فرمایا کہ اک بار بحالت خواب میری بولی اُتے خود بخود درج ذیل شعر جاری ہويا: جا سوناں وچہ جنگلاں دے اتھے کوئی نہ سنگی یار ہوئے سی شاہ نوران وچ میاں رب دتی یاد کر لے آنا نئاں تیرا دوجی وار ہوسی(71)[۷۱]
ذکر الٰہی
سودھوحضرت حاجی بابا سید نوران شاہ مجددیؒ نوں ذکرِ روحی حاصل سی۔ سلسلہ عالیہ نقشبندیہ مجددیہ وچ ذکرِ الٰہی نوں خاص اہمیت حاصل اے۔ آپ دے مرشد خانے لار شریف سرینگر کشمیر دے سجادہ نشین میاں بشیر احمد لاروی بیان کردے نيں کہ حاجی بابا نوران شاہؒ ہر سال 8 جون نوں حضرت خواجہ نظام الدین کيتانوی دا عرس منانے وانگت (لار شریف) تشریف لیایا کردے سن ۔ اس وقت نہ سڑکاں سن تے نہ سواری دا انتظام سی۔ لیکن وادی کشمیر تے پونچھ راجوری دے درویش حضرات، صوفی حضرات تے وڈی وڈی گدیاں دے پیر انہاں دے نال ہُندے سن ۔ اوہ سرینگر توں وائیل دے مقام تک جدوں گڈی وچ بیٹھدے تاں لا الٰہ الا اللہ دا ذکر شروع کردے سن تے فیر اگے تقریباََ 14 میل ايسے طرح ذکر کردے ہوئے پیدل جاندے سن ۔ اک دو دفعہ اللہ تعالیٰ دے فضل توں مینوں وی سرینگر توں وانگت تک حضرت سید نوران شاہ دے نال جانے دا شرف حاصل ہويا تاں دیکھیا کہ ذکر کردے کردے انہاں دے گلے دی رگاں پھُل کر باہر آجایا کردیاں سن۔(71)[۷۲] حاجی بابا خود تاں ذکر الٰہی وچ مشغول رہندے ہی نال ہی اپنے سب مریدین نوں وی ہمیشہ ایہی تلقین کردے رہندے۔ فرمایا کردے کہ اللہ دا ذکر کرو کہ ایہی توشۂ آخرت اے۔( 72)[۷۳]
خلقِ خدا دا درد
سودھواک مولوی صاحب عبد الرشید مفظرآباد دے رہنے والے سن ۔ جذام دے موذی مرض دا شکار سن ۔ دہلی تک علاج دی غرض توں گئے لیکن ڈاکٹراں نے لاعلاج قرار دے دتا۔ انہاں دا منہ اس مرض توں بری طرح متاثر سی۔ راجوری وچ حاجی بابا سید نوران شاہ دی شہرت سن دے آپ دے پاس راجوری آئے تے آپ توں پوری کہانی بیان کيتی۔ آپ نے فرمایا کہ میرے لنگر توں کھاؤ، لسی پیو تے میرے ہی پاس رہوئے۔ اس نے کہیا ڈاکٹراں نے مینوں بستر تے برتن وکھ کرنے نوں کہیا اے۔ آپ نے فرمایا کہ نئيں اسيں ایتھے اکٹھے ہی کھاواں گے تے اکٹھے ہی رہن گے۔ اگے اللہ مالک اے۔ آپ دے اس خلوص، دردمندی تے دعاواں دا ایہ اثر ہويا کہ اوہ مولوی صاحب نہ صرف شفایاب ہوئے گئے بلکہ اک عرصہ تک آپ دی خدمت وچ رہے تے آپ دے قائم کردہ درس وچ مدرس دا فریضہ سر انجام دیندے رہے۔(73)[۷۴]
تفرقہ بازی توں احتراز
سودھویہ گل خاص طور اُتے قابل ذکر اے کہ حضرت حاجی بابا سید نوران شاہ نے مذہبی تفرقہ بازی توں اپنے دامن نوں کدی آلودہ نہ ہونے دتا۔ آپ دی تعلیم و تبلیغ اسلام دے انہاں اعلیٰ اصولاں اُتے مبنی سی جنہاں وچ اللہ پاک دی وحدانیت، عشق رسول ﷺ،محبتِ اہل بیت تے احترام صحابہ نوں بنیادی حیثیت حاصل سی۔ ہمیشہ فرمایا کردے سن کہ فرقہ بندی اسلام نوں کمزور کرنے دے سوا کچھ ننيں۔(74)[۷۵] فروعی اختلافات دی بنا اُتے تکفیر بازی دی شدت توں مذمت کردے سن ۔ اک مرتبہ مولوی نور محمد فاضل دیوبند نے آپ توں عرض کيتا کہ وچ اک شخص دی بیٹی نال شادی کرنا چاہندا ہاں لیکن لڑکی دے والد نے کہیا اے کہ ساڈے مرشد حاجی بابا نيں، اوہ اجازت دین گے تاں رشتہ ہوئے گا۔ حاجی بابا نے جواب دتا کہ تسيں عالم ہوئے۔ تسيں نال نکاح کرنے وچ کیہ رکاوٹ ہوئے سکدی اے ؟ وچ چٹھی لکھ دیندا ہاں جو لڑکی دے والد نوں دکھا دینا۔(75)[۷۶] الغرض آپ دی رواداری دا اثر سی کہ ہر مکتب فکر نال تعلق رکھنے والے حضرات آپ دے پاس عقیدت و احترام توں حاضر ہُندے۔ سید عباس علی تے سید امیر علی شاہ اثناء عشری عقیدہ رکھنے دے باوجود آپ دے عقیدت مند سن ۔ میر واعظ کشمیر مولانا محمد یوسف فاضلِ دیوبند سن مگر آپ دا بیحد احترام کردے سن حتیٰ کہ غیر مسلم وی آپ دا ايسے طرح احترام کردے سن ۔
مشکلات اُتے صبر
سودھوحاجی بابا نوران شاہ مجددیؒ حج اُتے پیدل تشریف لے گئے سن ۔ اس سفر دے دوران وچ اکثر مواقع ایداں دے آئے جدوں آپ بالکل تن تنہا ہُندے۔ آپ خود بیان کردے نيں: پیدل تے تن تنہا سفر حج وچ کئی بہت تکلیف دہ مواقع وی آئے۔ اس سفر وچ بہت تکلیف اٹھائی۔ ریگستان وچ میلےآں تک ریت دے ٹیلے، جنگلی جانوراں دی بھرمار، پانی دا ناں و نشان تک نہ سی تے اکثر اوقات جتھے رات پڑدی ریت دا گھر بنا کے رات بسر کردا۔ سفر وچ میرا جوندا وی ٹُٹ گیا تے پیر وچ نوک دار کانٹا چبھ گیا۔ اس اُتے ستم ایہ کہ اک بدو دے کتے نے وی کٹ لیا۔ ننگے پیر چلدے چلدے چھالے پے گئے۔ اک رات ایسی آئی کہ ميں نے سمجھیا ایہ میری زندگی دی آخری رات اے۔ ساری رات روندے ہوئے خدا دے حضور دعا وچ گزر گئی۔ اس رات میری دعا قبول ہوئی۔ اس رات ناں وچ شبِ قبولِ دعا کہندا ہون۔ 18 ماہ دے اس سفرِ بیت اللہ تے مدینہ منورہ نے مینوں جنہاں آزمائشاں، مشکلات تے بیماری توں مسلسل دوچار رکھیا اس نے گویا تمام کثافتاں نوں میرے جسم توں کڈ کے روحانی شفا بخشی۔(76)[۷۷] صبر تے برداشت دا ایہ مزاج زندگی دے ہر موڑ پرآپ دے کردار دا لازمی حصہ بنا رہیا۔
تبلیغ دین
سودھوحاجی بابا سید نوران شاہؒ نے اپنے مرشد توں خلافت حاصل کرنے دے بعد مرشد دے ہی حکم توں کشمیر دے علاقہ راجوری وچ اپنی خانقاہ قائم کيتی۔(77) [۷۸] نال ہی مسجد و مدرسہ دا قیام وی عمل وچ آیا۔ جتھے دینی تعلیم دے نال سلوک و تصوف دی تعلیم وی دتی جاندی۔ علوم اسلامیہ دی تعلیم دے لئی حاجی سید امیر علی شاہ تے مولانا عبد الرشید مظفرآبادی جداں علما موجود سن ۔ دور دور توں متلاشیان حق آپ دی خانقاہ دا رخ کردے۔ جو آپ دی صحبت وچ رہ کے سلوک دی تربیت حاصل کردے۔ علاقہ لاہ راجوری دی ایہ مسجد تے آپ دی رہائش گاہ آپ دی تبلیغ دا مرکز رہی۔ ايسے مقام اُتے بوہت سارے اہم فیصلے وی ہوئے جنہاں نے کشمیر دی تریخ اُتے دور رس اثرات مرتب کیتے۔ (78)[۷۹]
تحریک آزادی کشمیر وچ کردار
سودھو16 مارچ 1846ء نوں کشمیری عوام نوں گلاب سنگھ (بانی ڈوگرہ سلطنت، 18 اکتوبر 1792ء۔30 جون 1857ء) دے ہتھ بھیڑ بکریاں دی طرح فروخت کر دتا گیا۔ ہر کشمیری فرد دی قیمت چند روپے مقرر کيتی گئی۔(79)[۸۰] بقول اقبال دہقان و کشت و جوئے و خیاباں فروختند قومے فروختند و چہ ارزاں فروختند(80)[۸۱] اس بدنام زمانہ بیع نامہ امرتسر دے بعد ڈوگرہ حکمراناں نے کشمیریاں دے نال واقعی جانوراں دا سا سلوک کيتا۔ آزادی دے متوالےآں دی کھالاں کھچ لی جاندیاں۔(81)[۸۲] خاص کر مسلماناں نوں اچھوت توں وی کمتر سمجھیا جاندا سی۔(82) [۸۳] تے فیر مہاراجا ہری سنگھ دے دور وچ تاں مسلماناں اُتے مظالم دی انتہا کر دتی گئی۔ انہاں دے دینی شعائر دا مذاق اڑایا گیا۔ 1931ء وچ اک ڈوگرہ فوجی دے ہتھوں قرآن پاک دی بے حرمتی سمیت کئی ایداں دے واقعات پیش آئے جنہاں توں مسلماناں دے مذہبی جذبات نوں مجروح کیتے گئے۔ مسلماناں نے احتجاج کيتا تاں سرینگر وچ انہاں دا قتل عام کيتا گیا جس وچ 22 مسلم نوجوان شہید ہوئے۔(83)[۸۴] یہ اوہ پس منظر سی جس وچ حاجی بابا سید نوران شاہ مجددیؒ نے خانقاہ توں نکل کے رسم شبیری ادا کرنے دا فیصلہ کيتا تے دعوت و تبلیغ دے نال لوکاں دی درخواست اُتے مسلماناں دے استحصال دے خلاف مؤثر کردار ادا کيتا۔ 1923ء وچ جموں دے اک علاقے دے لوک ڈوگرہ انتظامیہ دے ظلم و ستم توں تنگ آکے آپ دی خدمت وچ دعا دے لئی حاضر ہوئے تاں آپ نے انہاں دی دلجوئی دے لئی اپنے فرزند اکبر سید حبیب اللہ شاہ ضیاء نوں انہاں دے نال روانہ کيتا۔ جنہاں نے انہاں لوکاں دے نال مہاراجا پرتاب سنگھ (18 جولائی 1848ء۔23 ستمبر 1925ء، دورِ حکومت: 1885ء۔1925ء) نال ملاقات کر کے مسلماناں دا مقدمہ پیش کيتا۔(84)[۸۵]
جامع مسجد راجوری دی بازیابی
سودھوڈوگرہ سلطنت وچ کئی مسیتاں دی تالا بندی کر دتی گئی۔ انہاں وچ لڑی میدان راجوری دی تاریخی جامع مسجد وی شامل سی۔ ایہ مسجد مغلیہ دورِ حکومت وچ تعمیر کيتی گئی سی۔ 1924ء وچ اک قادیانی مولوی عبد الرحمٰن اس مسجد دا خطیب بن دے آیا۔ اس نے دو سال تک اپنے نظریات نوں خفیہ رکھیا۔ بھید کھلنے اُتے اوہ تاں روپوش ہوئے گیا۔ مگر علاقہ وچ کشیدگی دا ماحول پیدا ہونے دی وجہ توں ڈوگرہ سرکار نے جامع مسجد لڑی دی تالا بندی کرا دی۔ اس عمل نے جلدی اُتے گویا تیل چھڑک دتا۔ علاقہ دے تمام مسلماناں وچ غم و غصہ دی لہر دوڑ گئی۔ اس موقع اُتے بابا سید نوران شاہؒ نے علاقہ دے مسلماناں نوں انتشار تے افراتفری دا شکار ہونے توں بچایا تے مسلماناں دے احتجاج دی قیادت دے لئی خود نوں پیش کر دتا چنانچہ آپ جلوس دی قیادت کردے ہوئے لڑی میدان پہنچے۔ احتجاجاََ نماز جمعہ دی نماز اس مسجد دے سامنے میدان وچ ادا کيتی گئی جس دی امامت حاجی بابا سید نوران شاہؒ نے کروائی۔ الغرض اس تحریک دے نتیجے وچ ڈوگرہ ملٹری مذاکرات اُتے مجبور ہوئی، بالآخر مسجد دی تالا بندی ختم کر دتی گئی۔(85)[۸۶] تے علاقہ دے مسلماناں نے سکھ دا سانس لیا۔
مسلم نمائندہ وفد وچ شرکت
سودھو1931ء وچ سرینگر تے جموں وچ مسلماناں دے قتل عام تے ہور اشتعال انگیز واقعات دے باعث چلنے والی عوامی تحریک نے زور پکڑااور مسلمان احتجاج دے لئی سراں اُتے کفن بنھ کر میدان وچ آئے تاں مہاراجا کشمیر ہری سنگھ (23 ستمبر 1895ء۔25 اپریل 1961ء، دورِ حکومت: 23 ستمبر 1925ء۔26 اکتوبر 1947ء) نے ریاست دے تمام سرکردہ مسلماناں نوں مشورہ و گفت و شنید دے لئی دربار وچ بلیایا۔ مہاراجا نال ملاقات کرنے مسلم نمائندہ وفد وچ حاجی بابا سید نوران شاہؒ نے وی اک اہم رکن دی حیثیت توں شرکت کيتی(86)[۸۷] جس توں علاقے دے مسلماناں دا آپ اُتے اعتماد تے آپ دی قائدانہ صلاحیتاں دا اعتراف واضح ہُندا اے۔ اس وفد نے مہاراجا نال ملاقات وچ جو مطالبات پیش کیتے انہاں وچوں چند ایہ نيں:# مسلماناں دے مذہبی جذبات نوں مجروح کرنے توں گریز کيتا جائے تے انہاں دے مذہبی تھاںواں جو حکومت کیتی تحویل وچ نيں اوہ مسلماناں دے حوالے کیتے جاواں۔# مسلماناں دی تعلیم دا کافی انتظام کيتا جائے۔# مسلم طبقے نوں ملازمتاں وچ حصہ دتا جائے۔# ناجائز ٹیکساں دا بجھ ختم کيتا جائے۔(87)[۸۸] مہاراجا توں اس ملاقات وچ حاجی بابا سید نوران شاہ مجددیؒ نے اپنی دینی حمیت و وقار نوں قائم رکھیا۔ مہاراجا دے دربار وچ حاضری دی لئی ایہ ضروری سی کہ آنے والا مہاراجا کوجھک کر سلام کرے لیکن حاجی بابا کمال بے نیازی دے نال جا کے اپنی کرسی اُتے بیٹھ گئے اورگفت و شنید دا آغاز کيتا۔ دربار ختم ہويا تاں حاجی بابا سید نوران شاہ دی اس شان بے نیازی تے قلندرانہ ادا نوں وڈے پیمانے اُتے سراہا گیا۔(88) [۸۹] کشمیری عوام دے حقوق دی تحریک وچ مہاراجا توں اس وفد دی ملاقات نے اک سنگ میل دا کردار ادا کيتا۔ مسلماناں دے مطالبات نے زور پھڑیا تے مہاراجا انہاں مظالم دی تحقیقات دے لئی مشہور زمانہ گلانسی کمشین بنانے اُتے آمادہ ہويا جس دی سفارشات دے نتیجے وچ کشمیر وچ پہلی عوامی نمائندہ اسمبلی دا قیام عمل وچ آیا۔
قوم دی رہنمائی
سودھوکشمیر دے پسے ہوئے طبقات دی داد رسی تے انہاں طبقات دی اعلیٰ صطح اُتے نمائندگی دے لئی 13 اپریل 1932ء نوں اک تنظیم دا قیام عمل وچ آیا جس دا ناں گوجر جاٹ کانفرنس رکھیا گیا۔ اس جماعت دے قیام دا حتمی فیصلہ حاجی بابا نوران شاہؒ نے ہی کيتا تے اس دا افتتاحی اجلاس وی آپ دی رہائش گاہ اُتے منعقد ہويا۔ آپ دے مرشد زادہ تے اس کانفرنس دے صدر جناب میاں نظام الدین مجددیؒ نے اس کانفرنس دے پہلے اجلاس وچ آپ نوں مخاطب کر کے کہیا: آپ میرے بزرگ باپ دی دولتِ فقر دے وارث نيں لھٰذا اس قوم اُتے دستِ شفقت قائم رکھن تے انہاں دی بہتری دے لئی دعا فرماواں۔ حاجی بابا نے ہتھ دعا دے لئی اٹھائے تے ہزاراں افراد دی آمین کہندی ہوئی صسجے فضاواں دی چیرتی عرش الٰہی دی طرف ودھدی چلی گئياں۔(89)[۹۰]
شدھی تحریک دے خلاف کردار
سودھو1923ء وچ سوامی شردھانند (22 فروری 1856ء۔23 دسمبر 1926ء) نے شدھی تحریک دا آغاز کيتا جس دا مقصد مسلماناں نوں شدھی(پاک) کرنا یعنی مرتد بنانا سی۔ 1940ء دے عشرے وچ سرکاری سرپرستی وچ ایہ تحریک جموں دی اک نوجوان خاتون شاندا بھارتی دے ذریعے راجوری وچ وارد ہوئی۔ اس نے وڈے وڈے جلسے کر کے اسلام دے خلاف زہر افشانی شروع دی تاں حاجی بابا سید نوران شاہؒ نوں سخت فکر لاحق ہوئی۔ آپ نے اک طرف اپنی تبلیغی سرگرمیاں تیز کر دیؤ تے دوسری طرف علاقے دے رؤسا مرزا محمد حسین ذیلدار تے اور چوہدری دیوان علی دی معاونت توں آریاواں دے خلاف اس وقت دے اک نامور مناظر مولانا لال حسین چترویدی نوں راجوری بلوا بھیجیا۔ مولانا دی آمد اُتے حاجی بابا نوران شاہ دے اک خلیفہ مولانا مہر الدین قمر راجوروی نے انہاں دے نال مل کے خطے وچ فتنہ ارتداد دی تحریک دا ودھ چڑھ کر مقابلہ کيتا جس دی وجہ توں ایہ اسلام دشمن تحریک اس علاقے وچ بری طرح ناکام ہوئے گئی۔(90)[۹۱]
فتح راجوری وچ کردار
سودھوجموں تے سرینگر وچ مسلماناں دے قتلِ عام دے بعد راجوری دے ارکان اسمبلی مرزا محمد حسین ذیلدار جو بعد وچ راجوری دی آزاد انقلابی کونسل دے چئیر مین وی بنے نے آپ دے سامنے ہی تے آپ دی دعا دے نال ڈوگرہ مہاراجا توں بغاوت دا اعلان کيتا۔(91)[۹۲] راجوری دے دانشور میر محمد شمسی لکھدے نيں کہ حاجی بابا سید نوران شاہ نے ہور علاقائی زعماء دے نال مل کے اس علاقے نوں ڈوگرہ ملٹری توں آزاد کرانے وچ ہر اول دستے دا کردار ادا کيتا۔(92)[۹۳] 1947ء وچ قیام پاکستان دے بعد بھارت دی فوجاں نے کشمیر اُتے قبضہ جمنیا شروع کيتا تاں پاکستانی فوجاں نے میرپور توں مظفرآباد تک دے ضلعے نوں آزاد کروالیا۔ انہاں ضلعے اُتے 24 اکتوبر 1947ء نوں بیرسڑسردار محمد ابراہیم دی سربراہی وچ آزاد جموں کشمیر حکومت دا قیام عمل وچ آیا۔ لیکن راجوری دے علاقے نوں پاکستانی افواج نے 12 نومبر 1947ء نوں فتح کرنے دے بعد مرزا محمد حسین دی انقلابی کونسل دے سپرد کر دتا۔(93)[۹۴] ایہ انقلابی کونسل 12 اپریل 1948ء تک قائم رہی۔ فتح راجوری توں پہلے پاکستانی فوج دے کمانڈر کیپٹن رحمت اللہ نے راجوری دے مسلمان زعماء کوتعاون دا پیغام بھیجیا۔ جس دے بعد حاجی بابا سیدنوران شاہؒ دے گھر اُتے انہاں ہی دی سربراہی وچ علاقے بھر دے زعماء دا اہم اجلاس منعقد ہويا جس وچ ایہ قرارداد پاس دی گئی کہ پاکستانی فوج دے نال مکمل تعاون کيتا جائے تے اسنوں اپنے اپنے علاقہ وچ خوش آمدید کہیا جائے۔ نال ایہ فیصلہ وی ہويا کہ راجوری وچ موجود ہندؤاں نوں اسلامی تعلیمات دے مطابق تحفظ دتا جائے گا۔(94)[۹۵]
اقلیتاں دے جان و مال دا تحفظ
سودھوبدقسمتی توں آر ایس ایس دے ہندو گماشتاں نے صلح کيتی تمام راہاں مسدود کر دیؤ تے پاکستانی فوج کومجبوراً راجوری اُتے حملہ کرنا پيا اورہندو انتہا پسنداں دے نال اک خونی معرکے دے بعدبالآخر شہر نوں آزاد کروا یا گیا۔ لیکن ایتھے وی حاجی بابا سید نوران شاہؒ دی سربراہی وچ علاقے دے زعماء نے عام ہندو واں دے لئی پناہ دا پروانہ حاصل کيتا تے ہزاراں انساناں دی جان بچانے وچ اپنا اسلامی کردار ادا کيتا۔(95)[۹۶] حاجی بابا سید نوران شاہ مجددی نے صحیح معنےآں وچ مذہبی و ملی طور اُتے اک مصلح دا کردار ادا کيتا۔ ہور صوفیا کرام دی طرح آپ دی زندگی للٰہیت تے خدمتِ خلق دی تصویرنظر آندی اے۔ ضرورت اے کہ آپ نے جنہاں خطوط اُتے زندگی گزاری فی زمانہ وی انہاں توں روشنی حاصل کيتی جائے تے اپنی دنیا و آخرت دی بہتری دا سامان کيتا جائے۔
مآخذ
سودھو- اعظم،محمد، کشمیر دی تریخ اعظمی، ترجمہ: ڈاکٹر خواجہ حمید یزدانی، مقام طبع ندارد، 1355ھ
- اقبال، علامہ، جاوید نامہ، مشمولہ کلیات اقبال فارسی، لاہور: مکتبہ دانیال، س ن
- حافظ شیرازی، دیوان حافظ، مترجم: قاضی سجاد حسین، لاہور: مشتاق بک کارنر، س ن
- حیدر شاہ غالب، دریائے معرفت دا گوہر تابندہ(مضمون) مشمولہ: کوہستان، روزنامہ، راولپنڈی، 12 اکتوبر 1967ء
- حیدر شاہ غالب، سید، رہبر طریقت، میرپور: علی پرنٹرز، 2010ء# شمسی، امیر محمد، مولانا مہر الدین قمر راجوروی(مقابل اداریہ) مشمولہ: کشمیر عظمیٰ، روزنامہ، سرینگر، 9 جنوری 2016ء
- شمسی، امیر محمد، 10 نومبر 1947ء جدوں راجوری جلیانوالہ باغ بنا(مقابل اداریہ)، مشمولہ کشمیر عظمیٰ، روزنامہ، سرینگر، 23 اپریل 2014ء
- شمسی، امیر محمد، آزاد راجوری دے شب و روز(مقابل اداریہ)، مشمولہ کشمیر عظمیٰ،روزنامہ، سرینگر، 28 مئی 2104ء
- شہباز، انجم سلطان، تذکرہ اولیاء کرام جہلم، دینہ: چوہدری بک پبلشرز، 2001ء
- طاسین شاہ، سید، حاجی، رہبر کامل،کھاریاں: مطبع ندارد، 1990ء
- عابد منہاس صدیقی، تذکرہ اولیائے چکوال،چکوال: کشمیر پبلیکشنز، 2011ء
- عنصر صابری، کشمیر دی تریخ، لاہور: پروگریسو بکس، 1991ء
- غلام نبی خیال، صدائے کشمیر،سرینگر: کشمیری رائٹرز کانفرنس، 1994ء
- فوق، محمد الدین، تریخ اقوام پونچھ، لاہور: مشتاق بک کارنر، 2004ء
- قاسم راجوروی، سید، مولانا، ذکر مخدوم،راولپنڈی: فضل ربی پریس، 1990ء
- قاسم راجوروی،سید، مولانا، شجرہ مخدومیہ، راولپنڈی: فضل ربی پریس، 1398ھ
- قاسم راجوروی، سید، مولانا، فیضِ مخدوم، (غیر مطبوعہ) کاتب: ابوالبلال، مملوکہ: سید محبوب شاہ کاظمی، اسلام آباد
- قاسم راجوروی، مولانا، سید، مظہر جلال و جمال، راولپنڈی، فضل ربی پریس، 1386ھ
- قمر راجوروی، مہر الدین، تحریک آزادئ کشمیر، راولپنڈی، تعمیر پرنٹنگ پریس، ستمبر 1958ء
- قمر راجوروی، مہر الدین، شجرہ نقشبندیہ مجددیہ، راولپنڈی، نور آرٹ پریس، بارِ پنجم، جولائی 1973ء
- قمر راجوروی، مہر الدین، کارروائی اجلاس عرس شریف، راولپنڈی، نور آرٹ پریس، 1966ء
- قمر راجوروی، مہر الدین، کشمیر دا خوناں انقلاب،(قلمی) مملوکہ: احمد حسین آوانہ، نواں شہر ایبٹ آباد
- کرمانی، ارتضیٰ علی، امام بری سرکار، لاہور: عظیم اینڈ سنز پبلشرز، 2001ء
- کشمیری، طیب حسین، اولیائے کشمیر، لاہور: نذیر پبلشرز اردو بازار، 1988ء
- دے ڈی مینی، متاع فقر و دانش، دہلی: کاف آٖفسیٹ پرنٹرز، 2012ء
- لاروی، عبید اللہ،خواجہ، اسرار کبیری، مقدمہ از قاسم راجوروی، لاہور: اومی پرنٹرز رحمٰن مارکیٹ، 1994ء
- لاروی، نظام الدین، رموز نہانی، سرینگر: آفسٹ گورنمنٹ پریس، 1985ء
- مشتاق حسین راجوروی، روشن ستارے، مشمولہ: گوجر گونج، ماہنامہ، لاہور، جنوری 1997ء
- مغموم، آغا حسین، سید، امام الانبیاء، راولپنڈی: فیض الاسلام پرنٹنگ پریس، 1995ء
- مغموم، آغا حسین،سید، چراغاں وچ روشنی نہ رہی(قلمی) مملوکہ: سید ارسلان احمد، جہلم
- ناصر گنج العلم آبادی ،سفینۃ الاولیاء،(قلمی) مملوکہ: سید ابوزہراء فدا حسین موسوی، مظفرآباد
- ناظم، ظہور الحسن، قاضی، نگارستان کشمیر، دہلی:در جید برقی پریس#نوران شاہ، سید، حاجی، مشمولہ: نیر سمندر، مرتبہ: میاں بشیر احمد مجددی، دہلی:جے دے آفیسٹ پریس، 1997ء
- یعقوب شاہ حیدری، سید، انوار محمدی، جہلم، مطبع ندارد، 1997ء
- Prem Nath Bazaz، The History of the Struggle for Freedom in Kashmir, Delhi: Kashmir Publications, 1954
حوالے
سودھو- ↑ (1)ناظم، ظہور الحسن، قاضی، نگارستان کشمیر، دہلی:در جید برقی پریس، 1352ھ، ص 369۔370
- ↑ (2) ایضاََ
- ↑ (3) کلہانہ، راج ترنگنی، ص 725، بحوالہ نگارستان کشمیر، ص369
- ↑ (4) اعظم،محمد، کشمیر دی تریخ اعظمی، ترجمہ: ڈاکٹر خواجہ حمید یزدانی، مقام طبع ندارد، 1355ھ، ص74
- ↑ (5) کشمیری، طیب حسین، اولیائے کشمیر، لاہور: نذیر پبلشرز اردو بازار، 1988ء، ص 13
- ↑ (6) قمر راجوروی، مہر الدین، شجرہ نقشبندیہ مجددیہ، راولپنڈی، نور آرٹ پریس، بارِ پنجم، جولائی 1973ء، 4۔5؛ قاسم راجوروی،سید، مولانا، شجرہ مخدومیہ، راولپنڈی: فضل ربی پریس، 1398ھ، ص 9۔ 10
- ↑ (7) فوق، محمد الدین، تریخ اقوام پونچھ، لاہور: مشتاق بک کارنر، 2004ء، ص581
- ↑ (8) قاسم راجوروی، سید، مولانا، ذکر مخدوم،راولپنڈی: فضل ربی پریس، 1990ء،ص 9
- ↑ (9) ناصر گنج العلم آبادی ،سفینۃ الاولیاء،(قلمی) مملوکہ: سید ابوزہراء فدا حسین موسوی، مظفرآباد
- ↑ (10) قاسم راجوروی، سید، فیضِ مخدوم، (غیر مطبوعہ) کاتب: ابوالبلال، مملوکہ: سید محبوب شاہ کاظمی، اسلام آباد، ص44
- ↑ (11)عابد منہاس صدیقی، تذکرہ اولیائے چکوال،چکوال: کشمیر پبلیکشنز، 2011ء، ص 238، کرمانی، ارتضیٰ علی، امام بری سرکار، لاہور: عظیم اینڈ سنز پبلشرز، 2001ء، ص 19
- ↑ (12) تریخ اقوام پونچھ، ص 581
- ↑ (13) ایضاََ، ص 579؛ فیضَ مخدوم، ص18
- ↑ (14) فیضِ مخدوم، ص 23، 24
- ↑ (15) ایضاََ، ص 25
- ↑ (16) ذکر مخدوم، ص 11
- ↑ (17) دے ڈی مینی، متاع فقر و دانش، دہلی: کاف آٖفسیٹ پرنٹرز، 2012ء، ص 425
- ↑ (18) حیدر شاہ غالب، سید، رہبر طریقت، میرپور: علی پرنٹرز، 2010ء، ص23
- ↑ (19) مغموم، آغا حسین، سید، امام الانبیاء، راولپنڈی: فیض الاسلام پرنٹنگ پریس، 1995ء، ص243
- ↑ (20) ذکر مخدوم، ص 88
- ↑ (21) ایضاََ، ص 36
- ↑ (22)شہباز، انجم سلطان، تذکرہ اولیاء کرام جہلم، دینہ: چوہدری بک پبلشرز، 2001ء، ص23
- ↑ (23) قمر راجوروی، مہر الدین، کارروائی اجلاس عرس شریف، راولپنڈی، نور آرٹ پریس، 1966ء، ص29
- ↑ (24) انٹرویو، سید شوکت علی شاہ بن سید عبد اللہ شاہ بن سید نوران شاہؒ (سجادہ نشین)، 28 اپریل 2016ء، نورپورسیداں سوہاوہ ضلع جہلم
- ↑ (25) ذکر مخدوم، ص 41
- ↑ (26) ایضاََ، ص 173
- ↑ (27) ایضاََ، ص 91
- ↑ (28) تذکرہ اولیائے کرام جہلم، ص23
- ↑ (29) رہبر طریقت،ص 25
- ↑ (30) انٹرویو، سید شوکت علی شاہ
- ↑ (31) متاع فقر و دانش، ص 422
- ↑ (32) رہبر طریقت، ص 35
- ↑ (33) ایضاََ، ص 36۔ 37
- ↑ (34) لاروی، نظام الدین، رموز نہانی، سرینگر: آفسٹ گورنمنٹ پریس، 1985ء، ص25
- ↑ (35)لاروی، عبید اللہ،خواجہ، اسرار کبیری، مقدمہ از قاسم راجوروی، لاہور: اومی پرنٹرز رحمٰن مارکیٹ، 1994ء، ج1 ص3
- ↑ (36) ذکر مخدوم، ص 99۔100 ؛ متاع فقر و دانش، ص 426۔427
- ↑ (37) رہبر طریقت، ص 44
- ↑ (38) متاع فقر و دانش، ص 428
- ↑ (39) قاسم راجوروی، مولانا، سید، مظہر جلال و جمال، راولپنڈی، فضل ربی پریس، 1386ھ، ص20
- ↑ (40)حیدر شاہ غالب، دریائے معرفت دا گوہر تابندہ(مضمون) مشمولہ: کوہستان، روزنامہ، راولپنڈی، 12 اکتوبر 1967، ص6
- ↑ (41) تذکرہ اولیائے کرام جہلم، ص 23
- ↑ (42) تریخ اقوام پونچھ، ص 581
- ↑ (43) ذکر مخدوم، ص 42
- ↑ (44) متاع فقر و دانش، ص 422
- ↑ (45) ذکر مخدوم، ص145
- ↑ (46) شمسی، امیر محمد، مولانا مہر الدین قمر راجوروی(مقابل اداریہ) مشمولہ: کشمیر عظمیٰ، روزنامہ، سرینگر، 9 جنوری 2016ء، ص 7؛ مشتاق حسین راجوروی، روشن ستارے، مشمولہ: گوجر گونج، ماہنامہ، لاہور، جنوری 1997ء، ص10۔15
- ↑ (47) طاسین شاہ، سید، حاجی، رہبر کامل،کھاریاں: مطبع ندارد، 1990ء، ص 9 ؛ یعقوب شاہ حیدری، سید، انوار محمدی، جہلم، مطبع ندارد، 1997ء، ص57
- ↑ (48)ذکر مخدوم، ص 92
- ↑ (49)رہبر طریقت، ص 68
- ↑ (50) رہبرِ کامل، ص 15
- ↑ (51) ایضاََ، ص 16
- ↑ (52) مغموم، سید آغا حسین، چراغاں وچ روشنی نہ رہی(قلمی) مملوکہ: سید ارسلان احمد، جہلم، ص 35
- ↑ (53)ذکر مخدوم، ص 160
- ↑ (54)حافظ شیرازی، دیوان حافظ، مترجم: قاضی سجاد حسین، لاہور: مشتاق بک کارنر، س ن، ص35
- ↑ (55) رہبر طریقت، ص 77
- ↑ (56)کتبۂ مزار حاجی بابا سید نوران شاہؒ، نورپورسیداں سوہاوہ، ضلع جہلم
- ↑ (57) قمر راجوروی، مہر الدین، تحریک آزادئ کشمیر، راولپنڈی، تعمیر پرنٹنگ پریس، ستمبر 1958ء، ص41
- ↑ (58) رہبر طریقت، ص27۔ 34، چراغاں وچ روشنی نہ رہی، ص 3۔ 17
- ↑ (59)ذکر مخدوم، ص 93
- ↑ (60)ایضاََ، ص 109
- ↑ (61)ایضاََ، ص 110۔ 111
- ↑ (62)رہبر طریقت، ص 74
- ↑ (63)ذکر مخدوم، ص 113
- ↑ (64)ایضاََ، ص 160
- ↑ (65)رہبر طریقت، ص 69
- ↑ (66)ایضاََ، ص 68
- ↑ (67)انٹرویو، سید شوکت علی شاہ
- ↑ (68)ایضاََ
- ↑ (69)متاع فقر و دانش، ص 77
- ↑ (70)نوران شاہ، سید، حاجی، مشمولہ: نیر سمندر، مرتبہ: میاں بشیر احمد مجددی، دہلی:جے دے آفیسٹ پریس، 1997ء، ج1 ص145
- ↑ (71)ذکر مخدوم، ص 89
- ↑ (71)متاع فقر و دانش، ص 358
- ↑ (72)ذکر مخدوم، ص 110
- ↑ (73)رہبر طریقت، ص 52۔ 53
- ↑ (74) رہبر طریقت، ص73
- ↑ (75)ذکر مخدوم، ص 91
- ↑ (76)رہبر طریقت 37۔ 40
- ↑ (77)متاع فقر و دانش، ص 428
- ↑ (78)امام الانبیاء، ص259
- ↑ (79) Prem Nath Bazaz، The History of the Struggle for Freedom in Kashmir, Delhi: Kashmir Publications, 1954, P123
- ↑ (80) اقبال، علامہ، جاوید نامہ، مشمولہ کلیات اقبال فارسی، لاہور: مکتبہ دانیال، س ن، ص880
- ↑ (81) غلام نبی خیال، صدائے کشمیر،سرینگر: کشمیری رائٹرز کانفرنس، 1994ء، ص 13۔14
- ↑ (82) عنصر صابری، کشمیر دی تریخ، لاہور: پروگریسو بکس، 1991ء، ص 140
- ↑ (83) نگارستان کشمیر، ص 258
- ↑ (84)چراغاں وچ روشنی نہ رہی، ص4۔5
- ↑ (85) ایضاََ، ص 6۔ 7
- ↑ (86)رہبر طریقت، ص 71
- ↑ (87) نگارستان کشمیر، ص 258
- ↑ (88)رہبر طریقت، ص 71
- ↑ (89)متاع فقر و دانش، ص 121۔ 125
- ↑ (90)شمسی، امیر محمد، مولانا مہر الدین قمر راجوروی(مضمون)
- ↑ (91) امام الانبیاء، ص 259
- ↑ (92) ایضاََ، 10 نومبر 1947ء جدوں راجوری جلیانوالہ باغ بنا(مقابل اداریہ)، مشمولہ کشمیر عظمیٰ، روزنامہ، سرینگر، 23 اپریل 2014ء، ص 7
- ↑ (93) قمر راجوروی، مہر الدین، کشمیر دا خونی انقلاب (قلمی)، مملوکہ احمد حسین آوانہ، نواں شہر ایبٹ آباد، ص 154
- ↑ (94) شمسی، امیر محمد، 10 نومبر 1947ء جدوں راجوری جلیانوالہ باغ بنا(مقابل اداریہ)، مشمولہ کشمیر عظمیٰ، روزنامہ، سرینگر، 23 اپریل 2014ء، ص 7
- ↑ (95) ایضاََ، آزاد راجوری دے شب و روز(مقابل اداریہ)، مشمولہ کشمیر عظمیٰ،روزنامہ، سرینگر، 28 مئی 2104ء، ص7