گجراتی پٹھان
Junagadh Nawabs and state officials, 19th century | |
کل آبادی | |
---|---|
254,000[۱] | |
گنجان آبادی والے علاقے | |
بھارت and پاکستان Afghanistan | |
زباناں | |
گجراتی زبان • پشتو زبان• ہندوستانی زبان • انگریزی زبان | |
مذہب | |
اسلام | |
متعلقہ نسلی گروہ | |
پشتون • روہیلہ • اتر پردیش دے پٹھان • راجستھان دے پٹھان • Pathan of Bihar • Pathans of Punjab • 30-35% of the Muhajir people |
گجراتی پٹھان پٹھاناں دا اک گروپ اے۔ تریخ دے مختلف اوقات وچ ، متعدد پشتون مغربی ہندوستان دے علاقے گجرات وچ آباد نيں ۔ ہن اوہ گجراتی بولنے والے مسلماناں دی اک وکھ جماعت نيں ۔ اوہ ریاست بھر وچ تقسیم نيں ، لیکن بنیادی طور اُتے احمد آباد ، راجکوٹ ، جوناگڑھ ، سورت ، بھاون نگر ، پنچمحل ، کوٹ ، کوٹھا ، بورساد ، کھیڑا ، بناسکنتھا ، بھروچ ، گاندھی نگر ، سبرکینٹھہ ، وڈوڈریا تے مہیسنیا وچ رہندے نيں ۔ اوہ بوہت سارے ہندوستانی بولی دے لفظاں دے نال گجراتی بولدے نيں۔ عام قبیلے وچ بابی یا بابائی (پشتون قبیلہ) ، خان ، بنگش ، درانی تے یوسف زئی شامل نيں۔ [۲]
تریخ تے اصل
سودھوقرون وسطی دے دوران پٹھان خطے دے مختلف ہندو تے مسلم حکمراناں دی فوج وچ فوجیاں دی حیثیت توں گجرات پہنچے۔ تاریخی شواہد توں پتہ چلدا اے کہ پشتوناں دی ابتدائی آبادی 14 واں صدی وچ محمد تغلق دے دور حکومت وچ ہوئی سی ، جدوں فوجی کالونیاں قائم ہوئیاں۔ ، [۳] ایہ وی ممکن اے کہ بوہت سارے لوکاں نے نال دتا تے محمود غزنی دی فوج دا حصہ تشکیل دتا۔ اس نے 1024 وچ گجرات اُتے حملے کیتے۔ (ضلع سورت وچ ہنسوٹ تے تڈکیشور بستیاں وچ ابتدائی غزنویت دی تریخ تے نمونے) [۴] محمود بیگڑا دے دور حکومت وچ کافی تعداد وچ لوک پہنچے تے وقت دے نال نال ایہ ریاست گجرات وچ پھیل گئی۔ گجرات اُتے مغلیہ دے دور حکومت وچ پشتوناں دی ہور آباد کاری ہوئی۔ مغل سلطنت دے ٹوٹنے دے بعد ، بابی یا بابائے (پشتون قبیلہ) تے جلوڑی پٹھان جوناگڑھ تے پالن پور دی سلطنتاں دے حکمران بن گئے۔ انیہويں صدی وچ پشتوناں دی اک ہور آباد کاری دیکھنے وچ آئی ، خاص طور اُتے افغانستان توں غلزئی تنولی دی اکثریت احمد آباد ، سورت تے کھمبٹ شہراں وچ آباد ہوئی ۔ انہاں نوں بارہ نسباں وچ تقسیم کيتا گیا اے ، انہاں وچوں اہم بابی یا بابائی ، سما ، خانزادہ ، یوسف زئی ، لوہانی ، منڈوری ، سلیمانانی ، سورت ترک ، میانی تے زدران نيں ۔ گجرات دے پٹھاناں دا زیادہ تر حصہ جالوری توں اے ۔ [۲]
شاہی ریاستاں
سودھوگجرات دے پٹھان متعدد شاہی ریاستاں دے حکمران سن ، جنہاں وچ اصل وچ بالسنور ، راڈن پور ، پالن پور (بہاری ، لوہانی ، پٹھان) تے جونا گڑھ سن ۔
بالسنور
سودھوبالاسینور ( جسنوں وڈاسنور وی کہیا جاندا اے ) اک قصبہ اے جو بھارت دے گجرات وچ کھیڈا ضلع وچ واقع اے۔ بالاسنور ریاست بابی پشتون خاندان دی اک شاہی ریاست سی جو 28 ستمبر 1758 نوں جوناگڑھ ریاست دے بابی خاندان نے قائم کيتی سی، [۵] مشہور بالی وڈ اداکارہ پروین بابی دا تعلق وی بابی پشتون خاندان توں اے . اس دے موجودہ نواب بابی شری محمد صلابت خانجی II اے۔
جوناگڑھ
سودھومحمد شیر خان بابی ، جنہاں نے صوبہ گجرات دے مغل گورنر توں اتحاد کيتا ، ریاست جوناگڑھ دی بنیاد رکھی تے مراٹھا گائکواڈ دے حملے دے بعد 1730 وچ آزادی دا اعلان کيتا۔ محمد شیر خان بابی ، ریاست جوناگڑھ ریاست دے بابی خاندان دے بانی سن ۔ اس دی اولاد، جوناگڑھ دے بابی نواباں نے ، جنوب وچ سوراشٹر دے وڈے علاقےآں نوں فتح کيتا تے اگلی دو صدیاں تک ریاست اُتے حکومت کیتی پہلے مراٹھاں دے باجگزار دے طور پے ، تے بعد وچ انگریزاں دے ماتحت بابی خاندان دے نواب دے طور پر:
- 1730–1758 : محمد بہادر خانجی اول یا محمد شیرخان بابی
- 1758–1774 : محمد مہابت خانجی اول
- 1774–1811 : محمد حامد خانجی اول
- 1811–1840 : محمد بہادر خانجی اول
- 1840–1851 : محمد حامد خانجی دوم
- 1851–1882 : محمد مہابت خانجی دوم
- 1882–1892 : محمد بہادر خان جی دوم
- 1892–1911 : محمد رسول خان جی
- 1911–1948 : محمد مہابت خانجی سوم
-
Mohammad Mahabat Khanji II, the Nawab of Junagarh, with young, Mohammad Bahadur Khanji III. 1870s.
-
Bahadur Khanji III (r. 1882–1892), Nawab of Junagadh, and state officials, 1880s.
-
Mohammad Rasul Khanji, Nawab of Junagadh, Bahaduddinbhai Hasainbhai, Wazier, Junagadh, 1890s.
: پالن پور ۔لوہانی (ہیٹانی) ، وہاڑی (بہاری) کنبہ۔
سودھوپالن ، پالن پور ریاست دا راجگڑھ سی جو اک سلطنت ریاست سی جس وچ لوہانی / ہیٹانی ، بہاری (پٹھان) (جالوری) افغاناں دی سلطنت سی۔ 'جدوں کہ اس خاندان دی سابقہ تریخ ایہ اے کہ جس نے بارہويں صدی دے دوران بہار وچ اپنے آپ نوں قائم کيتا تے سلطان دی حیثیت توں اوتھے حکمرانی کيتی۔ ملک نے خرم خان وہاڑی (بہاری)، پالنماں گھر دے بانی، کبھے [[بہار] تے ایہ کہ پالن دے خطے وچ بہاری پٹھان دے ناں توں کچھ لوہانی پٹھاناں کیوں] تے دے Vishaldev دی سروس وچ داخل Mandore چودہويں صدی دے دوران. سونگاد یا جھالور دا گورنر مقرر ، اس نے اس مینڈور حکمران دی موت دے بعد اس الجھن وچ اس جگہ دا کنٹرول سنبھال لیا۔ [۶] اس کنبہ دا اک پیش خیمہ مشہور سی کہ اس نے مغل بادشاہ اکبر دی رضاعی بہن نال شادی کيتی سی تے اس نے پالن پور تے آس پاس دے علاقےآں نوں جہیز دے طور اُتے وصول کيتا سی۔ پر ، اس خاندان وچ عدم استحکام دے دور وچ تاریخی اہمیت پائی جاندی اے جو 18 واں صدی دے اوائل وچ اورنگ زیب دے انتقال دے بعد ہوئی سی۔ اس دے فورا بعد ہی مراٹھاں نے مغلوب کيتا ۔ لوہانیاں نے انہاں دے خلاف برٹش ایسٹ انڈیا کمپنی وچ سہولت حاصل کرنے دے رجحان دی پیروی دی تے آخر کار ہور ہمسایہ ریاستاں دے نال ، 1817 وچ ماتحت ادارہ اتحاد دے نظام وچ داخل ہوگیا۔
ریاست دا رقبہ 1766 مربع کلومیٹر (682 mi²)پر محیط سی تے اک آبادی ، 1901 وچ ، 222،627 سی۔ اس سال پالن پور قصبے وچ صرف 8000 افراد آباد سن ۔ ریاست نوں ہر سال تقریبا 50،000 / - روپے دی آمدنی ہُندی سی۔ اس توں راجپوتانہ - مالوا ریلوے دی مرکزی لائن لنگھدی سی ، تے اس وچ ڈیسا دی برطانوی چھاؤنی سی۔ گندم ، چاول تے گنے دا سب توں وڈا سامان سی۔ دریائے سابرمتی ریاست نوں سیراب کردا سی، اس دے شمالی حصہ (موجودہ جیسور ) وچ بہت زیادہ جنگلات سن لیکن جنوب تے مشرق وچ ہموار علاقہ سی۔ اراولی رینج دے کنارے ہونے دی وجہ توں ایہ ملک کچھ حد تک پہاڑی اُتے سی۔ پالن پور ریاست دا موجودہ نواب صاحب دیوان خان مہاخان نواب صاحب شری مظفرمحمدخان جی بہادر نيں۔ پالن پور وچ 48 نواباں نے حکومت کيتی۔ ہور لوہانی (ہیٹانی) ، بہاری (پٹھان) دی ابتدا افغانستان توں اے۔ انھاں نے پالن پور اُتے حکمرانی کيتی تے انہاں دا تعلق پالن پور نواب (بھیاٹ جاگیردار) دے اک ہی کنبہ توں اے تے اوہ حالے اک مسلمان جاگیردار دی حیثیت توں ریاست پلان پور دے نیڑےی دیہات وچ رواں دواں نيں۔
رادھن پور
سودھوریاست رادھان پور 1753 وچ جوان مرد خان اول دے بیٹے جوان مردد خان نے قائم کيتی سی۔ بعد وچ ، رادھان پور شہر بمبئی ایوان صدر دی پالن پور ایجنسی دے تحت رادھن پور ریاست دی راجدھانی بن گیا۔ ایہ اک دیوار والا شہر سی ، جو ریپسیڈ ، اناج تے روئی وچ برآمد تجارت کردا سی۔
1813 وچ رادھن پور برطانوی کنٹرول وچ آیا۔ اس دے باوجود ، نواباں نے 1900 تک اپنے سکےآں نوں ضرب کيتا ، جدوں ریاست نے ہندوستانی کرنسی اپنائی۔ اک خاص طور اُتے اک دور اندیش نواب نے مختصر طور اُتے اعشاریہ متعارف کرایا ، جس وچ 100 فلوس اک روپیہ وچ سن ۔ فیر وی ، ہندوستان نے اپنی کرنسی نوں 1957 تک اعشاری نئيں کيتا۔
ریاست 1753 توں بابی خاندان دے پاس اے ، جدوں جوان مرد خان II نے پٹن ، وڈ نگر ، سمیع ، منج پور ، تھرڈ ، ویس نگر نگر ، کھیرالو ، رادھان پور ، تھرواہ ، تے وجپور دے ضلعے مراٹھاں توں حاصل کیتے سن ۔ انہاں دا تعلق گجرات دی دو دوسری ریاستاں جوناگڑھ تے بالسنور دے حکمران گھراں توں سی۔ سن 1895 وچ بسم اللہ خان دی موت دے بعد ، رادھن پور نوں برطانوی افسران دے چارج وچ ڈال دتا گیا جو نواب دا جانشین ، جو نابالغ سی ، اس دی عمر دے آنے تک ، خزانے تے انتظامیہ اُتے قبضہ کر ليا گیا۔ 1907 وچ حاجی محمد شیر خان جی اُتے پوری طاقت دے نال سرمایہ کاری کيتی گئی ، لیکن انہاں دی وفات 1910 وچ ہوئی ، تے انہاں دے بعد اس دا بھائی بھائی بن گیا۔ ریاست نے ۱٬۱۵۰ مربع میل (۳٬۰۰۰ کلومیٹر2) احاطہ کيتا ، آبادی (1901) دی 61،403 اُتے مشتمل اے۔
پالن پور دے دیوان نے 13 بندوق دی سلامی دا لطف اٹھایا تے رادھن پور دے نواب نے 11 توپاں دی سلامی دا لطف اٹھایا۔
موجودہ حالات
سودھودیسی ساخت دا اک عمل عمل وچ آیا اے ، تے پٹھان ہن دوسرے گجراتی مسلماناں توں وکھ نئيں نيں ۔ سن 1947 وچ برطانوی حکمرانی توں آزادی دے نال ہی اس برادری نے اپنے روايتی پیشاں دا غائب ہونا دیکھیا اے۔ پٹھاناں دی وڈی آبادیاں بڑودا ، دے بعد کائرہ ، مہساندا تے بناسکانٹھا وچ نيں. انہاں دے اپنے دیہات وی نيں ، تے بنیادی طور اُتے کاشتکار نيں۔ ہن بوہت سارے افراد نوں ریاستی ٹرانسپورٹ کارپوریشن نے میکانکس دی حیثیت توں ملازمت حاصل کيتی اے ، جدوں کہ دوسرےآں نے گیراج کھول دتے نيں۔ وڈے پیمانے اُتے شہری برادری دی حیثیت توں ، ہن بوہت سارے افراد ٹیکسٹائل دی صنعت وچ ملازمت کر رہے نيں۔ اوہ سنی مسلمان نيں ، تے دوسرے گجراتی مسلماناں دی طرح ، اپنی ذات پات دی جماعت ، گجرات پٹھان جماعت اے۔ [۲]
سب ڈویژن
سودھوگجرات دے پٹھاناں وچ تن وکھ وکھ انڈوگومس کمیونٹیز ، پٹھان خانزادہ ، بابی یا بابائی (پشتون قبیلہ) تے سما شامل نيں۔
بابی پٹھان
سودھوبابی یا بابائی (پشتون قبیلہ) مغلیہ سلطنت دے دور حکومت وچ گجرات پہنچے تھے ۔ مغل سلطنت دے خاتمے دے بعد ، بابی گجرات دے کنٹرول دے لئی مراٹھا گیکواڈاں دے نال اک جدوجہد وچ شامل سن ۔ جدوں کہ مراٹھا توں زیادہ مجموعی طور اُتے کنٹرول قائم کرنے وچ کامیاب رہے سن گجرات ، بابی دے مالک رہے نوابی ریاستاں دے جوشہڑھ ، Radhanpur ، Balasinor ، Bantva Manavadar وغیرہ اوہ پورے شمالی گجرات تے سوراشٹر وچ پائے جاندے نيں۔ شاہی نسب نوں چھڈ کے زیادہ تر بابی معمولی حالات وچ نيں۔ بوہت سارے چھوٹے چھوٹے زمیندار نيں ، لیکن بابی وچ شہرت دا نشان اے۔ بابی تعصب پسند نيں ، لیکن چوہان تے بہلم برادری دے نال شادیاں دے معاملات وی موجود نيں ، تے اوہ شیخاں تے سنی بوہراس دی بیٹیاں قبول کردے نيں۔ [۷]
کابلی
سودھوکابلی دی اصطلاح دا لفظی معنی افغانستان دے شہر کابل وچ رہنے والا ہے ۔ گجرات وچ ، اس اصطلاح دا اطلاق انیہويں صدی دے دوران کِسے وی پشتون اُتے کيتا گیا سی جو گجرات پہنچے سن ، جنہاں وچ اکثریت گلزئی تھی ۔ تاریخی طور اُتے ، ایہ برادری تاجر سی ، کاٹھیواڑ توں گھوڑے خرید رہی سی تے انہاں نوں راجپوتانہ تے دکن وچ بیچ رہی سی۔ اوہ بنیادی طور اُتے احمد آباد وچ پائے جاندے نيں ، تے گجراتی دے نال ہندستانی وی بولدے نيں۔ کمیونٹی دے کچھ بُڈھے افراد ہن وی پشتو بول سکدے نيں۔ بہت حد تک ، اوہ اک وکھ برادری دی تشکیل کردے نيں ، آپس وچ شادی کر رہے نيں ، گجرات دے دوسرے پٹھاناں دے نال تھوڑی بہت گل گل کردے نيں۔ [۸]
بورساد ٹاؤن وچ سماء پٹھان
سودھوسماء یوسف زئی پٹھان نيں ، جو پشاور دے نیڑے واقع پنڈ ساما یا سمرا پنڈ وچ اپنے آبائی خاندان دا پتہ لگاندے نيں ۔ انہاں نے دی فوج وچ فوجیاں دے طور اُتے آیا نواباں دے Khambhat . ایتھے توں ، اوہ مقامی مسلماناں نوں تحفظ فراہم کرنے دے لئی بورسد گئے سن جنھاں مراٹھاں نے ہراساں کيتا سی۔ پشتوناں دی قیادت اک موسیٰ خان نے دی ، جو مراٹھاں نوں بھگانے وچ کامیاب رہیا۔ شکریہ ادا کرنے دے نال ، مقامی ملک دے سربراہ نے اپنی بیٹی نوں شادی وچ بیاہ دتا ، تے گجرات دے راجہ محلہ پنڈ۔ موسیٰ خان دی اولاد ہن سماء پٹھان دے ناں توں مشہور اے۔ ایہ اک مقامی کمیونٹی نيں ، جو صرف بورساد تے شہر دے آس پاس دیہات وچ پائی جاندی نيں۔ ایہ کمیونٹی شہری آبادکاری دے عمل وچ وی اے ، بوہت سارے لوک احمد آباد منتقل ہوگئے نيں۔ اوہ سختی توں endogamous نيں ، متوازی تے کراس کزن دونے شادیاں اُتے عمل پیرا نيں۔ پچھلے مواقع اُتے ، بابی پٹھاناں دے نال تے ملک برادری دے نال کدی کدائيں ہی شادیاں ہُندی نيں۔ [۹]
پٹھان خانزادہ
سودھوخانزادہ ضلع بڑودہ دی تحصیل ساولی دے پنڈ پانڈو وچ پایا جاندا اے۔ کہیا جاندا اے کہ اوہ کابل توں مہابت خان دولت خانجی خانزادہ دی سربراہی وچ آئے سن ، جنھاں سلطان محمود بیگڑا نے پانڈو پنڈ دتا سی۔ اوہ بڑودا دے گائیکواڈ حکمراناں دے عروج تک اک بااثر مقامی حکمران سن ، جنہاں نے انہاں دی ریاست نوں جوڑ لیا تے انہاں نوں گھٹا کر جاگیردار دی حیثیت اختیار کرلئی ۔ اوہ دوسرے گجرات پٹھاناں توں وکھ نيں کہ اوہ گجراتی بولدے نيں نہ کہ ہندوستانی ۔ اوہ سختی توں حامل نيں ، دوسرے پٹھان گروہاں وچ شادی نئيں کررہے نيں۔ برادری کراس کزن تے متوازی کزن دونے شادیاں اُتے عمل کردی اے۔ اوہ ہن وی زمینداری دی کمیونٹی نيں ، بہت سارے حالے وی کافی وڈے زمیندار نيں۔ خانزادہ تمباکو تے جوارم اگاندے نيں تے اپنی فصلاں کھیڈا دے تاجراں نوں بیچ دیندے نيں۔ انہاں وچ ذات پات دی غیر رسمی تنظیم اے ، جو کمیونٹی اُتے سخت سماجی کنٹرول برقرار رکھدی اے۔ [۱۰]
بنگش تے زدران
سودھوبنگش تے زدران قبیلے دے پٹھان گجرات دے ابتدائی پشتون آبادکاراں وچوں اک نيں ۔ اوہ اصل وچ گجرات دے ابتدائی سلطاناں دے ذریعہ فوجی دور وچ پٹن شہر وچ آباد سن ۔ اس دے بعد اوہ پالن پور تے انجھا ضلعے وچ پھیل گئے ، تے انھاں نے پالن پور تے راڈن پور ریاستاں دی تریخ وچ کلیدی کردار ادا کيتا۔ گجرات دے دوسرے پٹھاناں دے برعکس ، اوہ گجراتی بولدے نيں۔ ایہ برادری ہن وی بنیادی طور اُتے زمیندار تے کاشت کار نيں تے اوہ بنیادی طور اُتے ضلع مہسانہ وچ پائے جاندے نيں۔ [۱۱]
گیلریاں
سودھوایہ وی دیکھو
سودھو- پشتون
- پشتون ڈاس پورہ
- بہار دے پٹھان
- راجستھان دے پٹھان
- روہیلہ
- اترپردیش دے پٹھان
- پنجاب دے پٹھان
- مہاجر لوک
حوالے
سودھو- ↑ Joshua Project. «Pashtun, Pathan in India». Joshua Project. دریافتشده در ۲۰۱۵-۱۲-۲۳.
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ People of India Gujarat Volume XXI Part Three edited by R.B Lal, P.B.S.V Padmanabham, G Krishnan & M Azeez Mohideen pages 1115–1125
- ↑ Muslim Communities in Gujarat by Satish C Misra pages 108-109
- ↑ Tadkeshwar
- ↑ Princely States of India A-J
- ↑ "palanpur". Royalark.net. 1948-06-10. http://www.royalark.net/India/palanpur.htm. Retrieved on 2015-12-23.
- ↑ Muslim Communities in Gujarat by Satish C Misra pages 110-111
- ↑ Gazetteer of the Bombay Presidency, Gujarat Population: Musalmans and Parsis, Volume IX pages 13 to 14 Government Central Press, Bombay
- ↑ Muslim Communities in Gujarat by Satish C Misra pages 108-111
- ↑ People of India Gujarat Volume XXI Part Three edited by R.B Lal, P.B.S.V Padmanabham, G Krishnan & M Azeez Mohideen pages 1121–1125
- ↑ Gazetteer of the Bombay Presidency, Gujarat Population: Musalmans and Parsis, Volume IX pages 8 to 9 Government Central Press, Bombay
- ↑ Moazzam beg khans team member names, team leader Moazzam Beg.