علاء بن عبدالرحمن بن یعقوب
| علاء بن عبدالرحمن بن یعقوب | |
|---|---|
| معلومات شخصیت | |
| تاریخ پیدائش |
|
| وفات | سنہ 755 |
| رہائش | مدینہ منورہ |
| عملی زندگی | |
| پیشہ | محدث |
ترمیم  | |
علاء بن عبدالرحمن بن یعقوب الحرقی ابو شبل مدنی ، پیروکار ، تے حدیث نبوی دے راوی۔ انہاں دے پاس بہت ساریاں احادیث سی تے انہاں دی وفات ابوجعفر المنصور دی پہلی خلافت وچ ہوئی۔علاء بن عبدالرحمن بن یعقوب
سوانح عمری سودھو
علاء بن عبدالرحمٰن بن یعقوب، جہینہ توں الحرقہ دے سرپرست۔ تے اس دا اک دانت سی، مالک بن انس نے کہیا: [۱]
| ” | كانت عند العلاء بن عبد الرحمن بن يعقوب صحيفة يحدّث بما فيها، فكان إذا أتاه الرجل يكتب بعضًا ويدع بعضًا. فيقول العلاء: إما أن تأخذوها جميعًا وإما أن تَدَعُوهَا جميعًا. | “ |
مدینہ منورہ دا العلا اخبار مشہور اے۔ ایہ ابوجعفر المنصور دی پہلی خلافت تک قائم رہیا [۱] سنہ ۱۳۸ ہجری وچ ۔ ابن حبان نے کہیا : سنہ ۱۳۲ ہجری وچ ۔
اس دا حدیث نبوی دا نسخہ سودھو
- انہاں نے روایت کيتی : اسحاق مولا زیدہ، انس بن مالک ، زید بن درات، عثمان دے آقا، سالم بن عبداللہ بن عمر بن الخطاب ، عباس بن سہل بن سعد السعدی، عبداللہ بن عمر بن العاص۔ -خطاب ، عبدالرحمٰن بن کعب بن مالک ، تے انہاں دے والد عبدالرحمٰن ابن یعقوب، عکرمہ، ابن عباس دے متولی ، علی ابن ماجدہ، معبد ابن کعب بن مالک ، نعیم ابن عبداللہ المجمر ، ابی السائب، ہشام ابن زہرہ دے متولی ، ابی سعید، عبداللہ ابن عامر ابن کریز دے متولی، تے ابی کثیر، محمد ابن جحش دے متولی۔
- ان توں روایت اے : اسماعیل بن جعفر بن ابی کثیر، اسماعیل بن زکریا، الحسن بن الحر، حفص بن میسرہ الصانانی، خارجہ بن مصعب الخراسانی، روح بن القاسم، زہیر بن محمد ال تمیمی، زید بن ابی سعید بن سعید بن ابی الانصار ، تے سعد ہلال، سفیان الثوری ، سفیان بن عیینہ ، سلیمان بن بلال ، شبل بن عباد المکی، انہاں دے بیٹے شبل بن علاء بن عبد اللہ الرحمٰن، شعبا بن الحجاج ، طارق بن عبدالرحمٰن بن القاسم، عباد بن کثیر الثقفی، عبداللہ بن جعفر، عوفر المدنی عبداللہ بن عبداللہ المدنی، عبد الحامد بن جعفر الانصاری، عبدالرحمٰن بن ابراہیم القاس المدنی، کرمان دے مہمان، عبدالرحمٰن بن اسحاق المدنی، عبدالرحمٰن بن ثابت بن ثوبان الدمشقی، العزیز ابن الدمشقی۔ عزیز، حفسن، تے عبدالسلام محمد الدراوردی ، ابن جریج ، تے عبید اللہ ابن عمر العمری۔
- الجرح تے تعدیل : احمد بن حنبل کہندے نيں: "وہ ثقہ اے، ميں نے کسی نوں اس دا برا ذکر کردے ہوئے نئيں سنا۔" نسائی نے کہیا: "اس وچ کوئی حرج نئيں اے۔" ابو حاتم الرازی نے کہیا۔ ’’ماں اس دی کسی حدیث دا انکار نئيں کردا۔‘‘ یحییٰ بن معین نے کہیا: ’’اس دی حدیث کوئی بہانہ نئيں اے ۔‘‘ ابن عدی نے کہیا: ’’ماں اس دی حدیث وچ کوئی حرج نئيں دیکھدا۔‘‘ الذہبی نے کہیا: اس دی حدیث حسن دے درجے توں کم نئيں اے لیکن جو چیز انہاں اُتے اعتراض اے اس توں بچنا چاہیے۔ [۲]
- ابن حبان نے کتاب ثقہ وچ اس دا تذکرہ کيتا اے، تے محمد بن سعد البغدادی نے کہیا: "وہ ثقہ سن، بہت ساریاں احادیث رکھدے سن تے ثابت سن ۔" ثقہ نيں، تے وچ اس وچ کوئی حرج نئيں دیکھدا۔ اسنوں محمد بن اسماعیل البخاری نے کتاب "امام دے پِچھے پڑھنا" تے کتاب "نماز وچ ہتھ اٹھانا" تے باقی کتاباں وچ نقل کيتا اے۔
جائزہ سودھو
- ↑ ۱.۰ ۱.۱ "ص420 - كتاب الطبقات الكبرى ط العلمية - العلاء بن عبد الرحمن - المكتبة الشاملة". https://shamela.ws/book/1686/1831. Retrieved on 2021-09-13. سائیٹ غلطی:Invalid
<ref>tag; name "طبقات" defined multiple times with different content - ↑ سير أعلام النبلاء، لشمس الدين الذهبي، الطبقة الرابعة، العلاء، جـ 6، صـ 186، 187، طبعة الرسالة، 2001م Archived 02 مارس 2018 at the وے بیک مشین