حسین علی الوانی
حسین علی الوانی | |
---|---|
جم | 1860ء کی دہائی |
وفات |
|
عملی زندگی | |
استاذ | رشید احمد گنگوہی ، محمد مظہر نانوتوی ، احمد حسن کانپوری |
پیشہ | عالم |
ترمیم |
ولادت تے تعلیم
سودھومولانا حسین علی الوانی ۱۲۸۳ھ / ۱۸۶۶ء یا ۱۸۶۷ء وچ واں بھچراں ضلع میانوالی دے اک زمیندار گھرانے وچ پیدا ہوئے۔ انہاں نے ابتدائی تعلیم اپنے پنڈ دے نیڑے موضع شادیہ تے بندیال وچ مولانا سلطان محمود نامی توں حاصل کيتی بعض کتاباں اپنے والد ماجد توں پڑھیاں۔ ۱۳۰۲ھ وچ رشید احمد گنگاوہی دے سامنے زانوئے تلمذ تہ کیتا تے انہاں توں سندِ حدیث حاصل کيتی۔ کچھ عرصہ محمد مظہر نانوتوی توں تفسیر قرآن دا درس لیا۔ ۱۳۰۴ھ وچ احمد حسن کانپوری توں منطق و فلسفہ دی تکمیل کرکے وطن لوٹے۔[۲]
درس و تدریس
سودھوواپس آکے انہاں نے اپنے قصبہ واں بھچراں وچ تدریس دا آغاز کیتا۔ ابتدا وچ درسی کتاباں صرف و نحو فقہ وغیرہ فنون دیاں کتاباں پڑھائاں۔ دور دور توں طلبہ پڑھنے دے لئی آندے سن ۔[۳]
آغاز تدریس قرآن
سودھوفیر انہاں قرآن مجید دی تدریس دا آغاز کیتا۔ اوہ وڈے مدلل تے پرمغز طریقے توں تفسیر پڑھاندے سن ۔ انہاں دی تفسیری مہارت دا شہرہ دور دور تک پھیلا ہويا سی۔[۴] وہ نظم قرآن اُتے خصوصی توجہ دیندے تے قرآن دا مغز تے خلاصہ بیان کردے۔ انہاں دے نزدیک قرآن دا اصل موضوع توحید اے جس دی وضاحت انہاں دے شاگرداں نے اپنی بعض کتاباں وچ دی اے۔ انہاں دا ایہ طریقہ تدریس ہمعصر علما توں منفرد حیثیت دا حامل رہیا ایہی وجہ اے کہ انہاں دے پاس ایداں دے علما وی تفسیر پڑھنے دے لئی آندے سن جنہاں دی زندگیاں درس و تدریس وچ گزر چکيتیاں سن۔ انہاں دے اس سلسلہ تفسیر نوں انہاں دے تلامذہ نے اگے ودھایا تے وڈی حد تک کامیاب ہوئے۔
تبلیغی مساعی
سودھوانہاں بیعت کرنے دے بعد عوام دی اصلاح دا آغاز کیتا۔ پہلے معاشرے دا بغور مطالعہ کیتا جو شرک و بدعت دے اندھیراں وچ لپٹا ہويا سی۔ بعض خانقاہاں وچ خود جا کے بچشم خود بدعات دا مشاہدہ کیتا۔ خانقاہی مسند نشیناں توں تبادلہء خیال کیتا جو قرآن و سنت دے دلائل سن کر وقتی طور اُتے تاں متاثر ہوئے جاندے لیکن مشرکانہ رسومات نوں بالکلیہ ترک کر دینے وچ انہاں نوں اپنا مستقبل تاریک نظر آنے لگدا۔ زوال اقتدار دا اندیشہ انہاں نوں تعلیم حق توں روک دیندا۔ جب اوہ انہاں دی اصلاح توں مایوس ہوئے تاں براہ راست عوام توں مخاطب ہوئے کے انہاں دی اصلاح کرنا چاہیی۔ انہاں نے دو اصلاحی شعبے قائم کیتے اک
- شعبہ درس و تعلیم تے دوسرا
- شعبہ وعظ و تبلیغ
اکثر و بیش تر اوہ اپنے شاگرداں نوں نال لے کے تبلیغ دے لئی نکل جاندے تے وڈے وڈے مجمعاں وچ خود درس قرآن دیندے۔[۴] مولانا دا اصل ذوق توحید سی جو انہاں دے شاگرداں وچ وی کوٹ کوٹ کر بھریا ہويا سی۔ اوہ جتھے جاندے ايسے طرز اُتے توحید بیان کردے۔ ايسے بنا اُتے انہاں نوں معاصرین متشدد کہیا کردے سن ۔
رد عمل
سودھورد عمل دے طور اُتے انہاں نوں وڈی مشکلات دا سامنا کرنا پيا۔ انہاں نے شرک و بدعت دی مخالفت وچ ماراں کھائاں۔ جیلاں وچ مبحوس ہوئے۔ معاشرتی بائیکٹ دا سامنا کرنا پيا۔ انہاں نوں شہر چھڈ کے اپنی مزروعہ زمین اُتے آباد ہونا پيا۔[۵] دوسری جانب کئی لوکاں دی اصلاح ہوئی۔ شرک و بدعت توں توبہ تائب ہوکے توحید و سنت دے رکھوالے بنے۔
لکھتاں
سودھوانہاں نے وعظ و تدریس دے علاوہ تصنیف و تالیف دے ذریعے وی شرک و بدعت دے خاتمہ دے لئی وڈا کم کیتا۔ آپ نے ہر موضوع اُتے کتاباں لکھياں جنہاں وچ:
- بلغة الحیران فی ربط آیات القرآن،
- تفسیر بے نظیر،
- تلخیص الطحاوی،
- تحریرات حدیث علی اصول التحقیق،
- تقریر الجنجاوہی علی صحیح البخاری،
- تقریر الجنجاوہی علی صحیح المسلم،
- ب رہان التسلیم،
- خلاصہ فتح التقدیر،
- تحفہ ابراہیمیہ تے
- حواشی فائدے عثمانی وغیرہ قابل ذکر نيں۔
۲۰۰۸ء وچ اول الذکر کتاب اُتے ڈاکٹر سراج الاسلام حنیف نے تحقیقی کم کر کے اسنوں دوبارہ شائع کیتا جس توں کتاب دی افادیت ہور ودھ گئی اے۔تفسیر بے نظیر اُتے مولانا محمد حسین نیلوی نے بدر منیر دے ناں توں تحقیقی حاشیہ لکھ کے شائع کیتا۔ تحریرات حدیث اُتے شیخ نیلوی نے فتح المغیث دے ناں توں حاشیہ تے تدوین نو دا آغاز کیتا سی لیکن حالے صرف سو صفحات تک ہی کم مکمل ہوئے پایا سی کہ شیخ نیلوی حوادث زمانہ دی نظر ہوئے گئے۔
بیعت
سودھوآپ خواجہ محمد عثمان دامانی توں سلسلہ نقشبندیہ وچ بیعت ہوئے تے خواجہ دامانی دے اصحاب خاص وچ شمار ہُندے۔ اُنہاں دی وفات دے بعد خواجہ سراج الدین دی طرف رجوع کیتا تے انہاں ہی توں خلافت حاصل کيتی۔ بعد وچ اں آپ سلوک و تصوف دے اعلیٰ مقام اُتے فائز ہوئے تے متعدد ممتاز علما نوں خلعت خلافت توں نوازیا۔
تلامذہ
سودھوآپ نے ریت دے ٹیلاں اُتے بیٹھ کر بوہت سارے قابل شاگرد پیدا کیتے۔ آپ دے قابل قدر تلامذہ وچ :
- مولانا سراج الدین دامانی،
- مولانا غلام رسول انّہوئی،
- مولانا ولی اللہ انہوی،
- مولانا عبد العزیز سہالوی،
- مولانا نصیر الدین غورغشتوی،
- مولانا غلام اللہ خان،
- مولانا عبد الغنی جا جر و ی
- مولانا قاضی نور محمد،
- مولانا محمد امیر بندیالوی،
- مولانا قاضی شمس الدین،
- مولانا محمد سرفراز خان صفدر،
- مولانا سید عنایت اللہ شاہ بخاری،
- مولانا محمد طاہر پنج پیری،
- مولانا محمد شاہ جہلمی،
- مولانا عبد الرؤف بوچھالوی،
- مولانا محمد زمان سنگوالوی،
- مولانا یار محمد ملتانی،
- مولانا عبد اللہ بہلوی وغیرہ شامل نيں
- ی نے رجب ۱۳۶۳ھ/۲۵ جون ۱۹۴۴ء وچ رحلت فرمائی۔ جنازہ وچ کئی افراد نے شرکت کيتی تے اپنے ڈیرہ اُتے ہی سپرد خاک کیتے گئے۔
حوالے
سودھوہور پڑھو
سودھوآپ دے حالات زندگی اُتے کئی کتاباں شائع ہوئے چکيتیاں ناں جنہاں وچ
- مولانا حسین علی حیات تعلیمات کردار از میاں محمد الیاس محمود
- ذکر الوانی،مرتب:میاں محمد الیاس محمود
- سوانح مولانا حسین علی الوانی از مولانا محمد یعقوب فیصل آبادی
- ناشرالقرآن از مولانا محمد حسین شاہ نیلوی
- مرشد کامل از مولانا خلیل احمد واں بچھروی
وغیرہ اہم تصور کيتیاں جاندیاں نيں۔