آل ابی طالب، ابو طالب بن عبدالمطلب بن ہاشم بن عبد مناف دے خاندان دا عنوان حضرت پیغمبر اسلام صلی اللہ علیہ و آلہ و سلم دے چچا تے آپ دے سرپرست حامی جنہاں نے اپنی وفات تک آپ(ص) د‏‏ی حمایت کیتی توں اے.

ناں تے کنیت

سودھو

اصلی ناں ابوطالب، کنیت عبد مناف تے ابوطالب اے . آپ بنی ہاشم دے خاندان تو‏ں سن . آپ دا اک بیٹا طالب سی جس د‏‏ی وجہ تو‏ں آپ ابو طالب دے ناں تو‏ں مشہور ہوگئے. رجال، تریخ تے انساب د‏‏یاں کتاباں وچ اس خاندان نو‏‏ں مختلف عنوان تو‏ں یاد کيتا گیا اے: بنی ابی طالب، طالبیین تے بنی ہاشم طالبی، بنی ہاشم عباسی دے مقابل [۱] ایہ اصلی مکی خاندان سی، لیکن بعد وچ انہاں دے بعض افراد مدینے، شام، لبنان، عراق، مصر تے ایران وچ ساکن ہو گئے سن .[۲]

اس خاندان د‏‏ی مشہور شخصیتاں

سودھو

ابوطالب دے فرزند تے کچھ دوسرے افراد اس خاندان د‏‏ی مشہور شخصیتاں نيں :

طالب بن ابی طالب

سودھو

طالب بن ابی طالب، جنہاں د‏‏ی وفات تقریباً سنہ ٢ق نو‏‏ں ہوئی، ابوطالب دے سب تو‏ں وڈے فرزند نيں کہ جنہاں د‏‏ی زندگی دے بارے وچ درست اطلاع موجود نئيں اے . فقط اک خبر جو کہ تریخ، رجال تے انساب د‏‏یاں کتاباں ملدی اے، اوہ ایہ کہ آپ نے جنگ بدر وچ شرکت کيتی سی تے مشرکین انہاں نو‏‏ں مجبور ک‏ر ک‏ے جنگ د‏ی طرف لے گئے سن تے قریش د‏‏ی شکست دے بعد اوتھ‏ے تو‏ں گم ہو گئے کیونجے نہ تاں مارے جانے والےآں وچ موجود سن تے نہ ہی اسیراں وچ تے مکہ د‏‏ی طرف واپس وی پرت کر نہ آئے.[۳] بعض نے کہیا اے کہ جنگ اُتے جانے تو‏ں منصرف ہو گئے سن تے اپنے ہمراواں دے نال مکہ واپس آ گئے تے جلد ہی اس دنیا تو‏ں چلے گئے.[۴] تے بعض نے کہیا اے کہ یمن یا شام چلے گئے سن تے راستے وچ ہی انتقال ہو گیا. تے یا ایہ کہ دریا وچ غرق ہو گئے.[۵] آپ د‏‏ی کوئی اولاد نہ ہونے د‏‏ی وجہ تو‏ں اس تو‏ں اگے کوئی نشان نئيں ملدا تے ايس‏ے جگہ اُتے آپ دی نسل ختم ہُندی اے .[۶]

عقیل بن ابی طالب

سودھو

ابو یزید عقیل بن ابی طالب، (وفات ٦٠ق/٦٨٠م) قریش تے عرب د‏‏ی منسب دا علم رکھنے والے، تے عرب دے ۴ مشہور جائزہ لینے والے افراد وچو‏ں اک آپ سن، تے حدیث دے راوی وی سن .[۷]اور مجبور د‏‏ی وجہ تو‏ں جنگ بدر وچ شرکت کيتی تے اسیر ہو گئے تے آپ دے چچا نے رقم ادا ک‏ر ک‏ے آپکو آزاد کروایا تے ابن قتیبہ دے بقول آزاد ہونے دے فوراً بعد مسلما‏ن ہو گیا.[۸] کہیا گیا اے کہ صلح حدیبہ تو‏ں پہلے، یا فتح مکہ دے وقت مسلما‏ن ہويا.[۹]

اور آپ دے فرزند: یزید، سعید، جعفر اکبر، ابوسعید احوب، مسلم، عبداللہ اکبر، عبدالرحمن، عبداللہ اصغر، علی، جعفر، اصغر، حمزہ، عثمان، محمد، عبیداللہ، ام ھانی، رملہ، اسماء، فاطمہ، ام قاسم، زینب تے ام نعمان[۱۰] مسلم بن عقیل (ھ-ق) نو‏‏ں کوفہ وچ شہید ہويا تے عبداللہ اکبر، عبدالرحمن، جعفراکبر تے محمد بن عقیل کربلا وچ شہید ہوئے.[۱۱]اور مسلم بن عقیل دے دو فرزںد محمد تے عبداللہ کربلا وچ شہید ہوئے.[۱۲]

عقیل د‏‏ی نسل اس دے بیٹے محمد تو‏ں اگے چلی. چنانکہ بنی مرقوع طبرستان وچ ، بنی ھمام تے بنی غلق نصیبین وچ ، ابن قرشیہ دے فرزند مصر وچ ، بنی عقیل یمن، قم، اصفہان، فسا، کوفہ، تے بنی اوقص کرمان، طبرستان تے خراسان وچ اس دے خاندانہاں وچو‏ں سن .[۱۳]

جعفر بن ابی طالب

سودھو

ابو عبداللہ جعفر بن ابی طالب (وفات ٨ق/٦٢٩م) جو کہ ذوالجناحین، ذوالھجرتین تے جعفر طیار دے ناں تو‏ں مشہور نيں. جعفر طیار امام علی تو‏ں ١٠ سال وڈے تے عقیل تو‏ں ١٠ سال چھوٹے سن . اوہ اپنی زوجہ اسماء عمیس د‏‏ی بیٹی دے ہمراہ مسلما‏ن ہونے والےآں وچ بتیسواں (٣٢) فرد سی تے حبشہ وچ ہجرت کرنے والے مسلماناں دا صدر سی تے فتح خیبر دے دن مدینہ واپس پرت گیا. اوہ جنگ موتہ وچ سپاہ اسلام دا پہلا یا اک قول دے مطابق دوسرا فرد سی تے ايس‏ے جنگ وچ شہید ہويا.[۱۴]

جعفر بن ابی طالب دے اٹھ فرزند سن : عبداللہ، عون، محمد اکبر، محمد اصغر، حمید، حسین، عبداللہ اصغر تے عبداللہ اکبر.

محمد اکبرنے اپنے چچا علی بن ابی طالب دے ہمراہ جنگ صفین وچ شرکت کيتی تے شہادت دے درجے اُتے فائز ہويا. عون، محمد تے اصغر کربلا وچ شہید ہوئے.

جعفر د‏‏ی نسل عبداللہ اکبر تو‏ں اگے بڑھی. جعفر بن ابی طالب دا خاندان بعد وچ مختلف شاخاں وچ تقسیم ہو گیا: بنی عریض، بنی موسی الجون، بنی جعفر، بنی عجزہ، بنی یوسف بن عبداللہ، بنی جحاف، بنی داوود، بنی ادریس، بنی الھراج، بنی یار تے جعافرہ.

ایہ حجاز، عراق، مصر، دمشق، مغرب، ھرات، بلخ، بخارا، اصفہان، اھواز، آذربایجان، گرگان، طبرستان، قزوین، کرمان تے شوشتر وچ ساکن سن .[۱۵]

علی بن ابی طالب امام علی

سودھو

  تفصیلی مضمون لئی ملاحظہ کرو: امام علی علیہ السلام
ابوالحسن علی بن ابی طالب اہل تشیع دے پہلے امام.

آل ابی طالب وچو‏ں دوسری شخصیتاں، ثعالبہ، ھواشم تے بنی صالح دا ناں دسیا گیا اے

ابوطالب د‏‏یاں بیٹیاں جنہاں دا ناں باقی رہیا: ام ھانی (ھند یا فاختہ) جمانہ تے ام طالب (ربطہ). \

حوالے

سودھو
  1. ابن سعد، ج۱، ص۹۴؛ طوسی، ص۱۹۱-۱۹۲؛ نخجوانی، ص۱۰۸؛ بغدادی، ص۳۱۵، ۳۲۳، ۳۲۴
  2. ابن عنبه، ص۳۲-۳۵.
  3. ابن سعد، ج۱، ص۱۲۱.
  4. ابن هشام، ج۲، ص۲٧۱؛ بلاذری، ج۲، ص۴۲.
  5. ابن عنبه، ص۳۰.
  6. ابن کلبی، ج۱، ص۱۲۸؛ ابن قتیبه، ص۱۲۰.
  7. ابن اثیر، ج۳، ص۴۲۳-۴۲۴.
  8. ص ۱۵۶.ص ۱۵۶.
  9. ص ۱۵۶.
  10. بن سعد، ج۴، ص۴۲؛ زبیری، ص۸۵؛ بلاذری، ج۲، ص۶۹، ٧۱.
  11. همو، ج۲، ص٧۰، ٧٧.
  12. زبیری، ج۳، ص۸۴.
  13. ابن عنبه، ۳۲-۳۵.
  14. ابن کلبی، ص۱۲۹-۱۳۰؛ ابن هشام، ج۱، ص۲٧۵؛ ابن سعد ج۱، ص۱۲۱؛ ابن قتیبه، ص۲۰۵.
  15. زبیری، ص۸۰-۸۳؛ ابن قتیبه، ص۲۰٧، ۲۰۸، بلاذری، ج۲، ص۴۳؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۸٧؛ ابن عنبه، ص۳۶٧؛ بغدادی، ص۳۲۴.