محمد بن علی النقی
محمد بن علی النقی | |
---|---|
فائل:امامزاده سید محمد.jpg | |
نام | محمد بن علی نقیؑ |
وجہ شہرت | امام زادہ |
کنیت | ابو جعفر |
لقب | سید محمد |
تاریخ پیدائش | ۲۲۸ ق صریا (مدینہ) |
مدفن | شہر بلد، کاظمین تے سامرا دے درمیان |
والد | امام علی نقی (ع) |
مشہور امام زادے | |
عباس بن علی، زینب کبری، فاطمہ معصومہ، علی اکبر، علی اصغر، عبد العظیم حسنی، احمد بن موسی، سید محمد، سیدہ نفیسہ |
ابو جعفر محمد بن علی نقی شیعاں دے دسويں امام علی نقی علیہ السلام دے سب توں وڈے فرزند نيں جو سید محمد دے نام توں تے اہل قریہ دی اصطلاح وچ سبع الدجیل (شیر مرد) دے لقب توں معروف نيں۔ روحانی تے اخلاقی عظمت تے منزلت دی وجہ توں شیعہ تے غیر شیعہ سب ایہ گمان کردے سن کہ امام علی نقی علیہ السلام دے بعد منصب امامت انہاں نوں ملے گا۔ لیکن امام علی نقی دی زندگی وچ ہی انہاں دی وفات نے اس گمان نوں ختم کر دتا۔
سید محمد دا روضہ عراق دے بلد نامی شہر وچ اے جو جنوب سامرا توں ۵۰ کیلو میٹر دے فاصلہ اُتے واقع اے تے تمام شیعاں خاص طور اُتے عراق دے شیعاں وچ بیحد مقبول زیارت گاہ اے۔ انہاں دی بہت سی کرامات نقل ہوئیاں نيں۔
۱۷ تیر ۱۳۹۵ شمسی بمطابق 7 جولائی 2016 ع وچ شام دے وقت سید محمد (ع) دا روضہ اک دہشت گردانہ حملے دا شکار ہو چکيا اے۔
ولادت، نسب تے اولاد
سودھوسید محمد دی ولادت سن ۲۲۸ ھجری قمری دے قریب مدینہ دے نزدیک صریا نامی قریہ وچ ہوئی۔ مشہور قول دے مطابق، اوہ امام علی نقی علیہ السلام دی پہلی اولاد[۱] تے امام حسن عسکری علیہ السلام توں وڈے نيں۔ انہاں دی والدہ دا نام حدیث (یا سلیل) سی ۔[۲]
جس وقت امام علی نقی علیہ السلام متوکل عباسی دے حکم توں سامرا وچ حاضر کيتے گئے اس محمد (جنہاں دی عمر ۵ برس سی ) صریا وچ ہی رہ گئے۔
- اولاد
بحر الانساب نامی کتاب وچ نقل ہويا اے کہ سید محمد دے ۹ بیٹے سن کہ جنہاں وچوں بعض ایران دے شہر خوئی، سلماس وچ مدفون نيں۔ انہاں دی نسل فقط انہاں دو بیٹےآں توں آگے بڑھی اے جنہاں دے اسمائ احمد تے علی نيں۔[۳]
اخلاقی کمالات
سودھوابو جعفر سید محمد بیحد بلند اخلاق تے ادب دے حامل سن ۔ تے ایہ خوبیاں انہاں نوں دوسرےآں توں ممتاز کردی سن۔ ایتھے تک کہ شیعاں دا ایہ ماننا سی کہ منصب امامت امام علی نقی علیہ السلام دے بعد انہاں تک پہچے گا۔
الکلانی انہاں دی شخصیت دے بارے وچ اس طرح توں کہندے نيں:
- ماں ابو جعفر سید محمد دی خدمت وچ حاضر ہويا اس وقت اوہ عنفوان شباب تے کمسنی دی منزل وچ سن ۔ وچ انہاں توں زیادہ با وقار، بزرگوار، جلیل القدر تے پاکیزہ نفس کسی نوں نئيں پایا۔ اس وقت امام حسن عسکری علیہ السلام حجاز وچ صغر سنی دے عالم وچ سن تے سید محمد انہاں دی بیحد ستایش کردے سن ۔ اوہ ہمیشہ اپنے بھائی امام حسن عسکری (ع) دے ہمراہ رہندے سن تے انہاں جدا نئيں ہُندے سن ۔ تے امام (ع) نے وی انہاں دی تعلیم و تربیت اپنے ذمہ لی ہوئی سی تے انہاں نوں اپنے علوم و معارف تے آداب توں مستفیض فرماندے سن ۔[۴]
چونکہ سید محمد صاحب استعداد تے لیاقت سن لہذا شیعہ ایہ تصور کردے سن کہ اگلے امام اوہی ہون گے۔ لیکن امام علی نقی (ع) دی زندگی وچ ہی انہاں دی وفات دے بعد امام (ع) نے امر امامت وچ اپنے جانشین دے سلسلہ وچ شیعاں دی رہنمائی فرمائی تے انہاں نوں امام حسن عسکری (ع) دی امامت توں آگاہ کیتا۔[۵]
وفات
سودھوسید محمد نے سن ۲۵۲ ھجری قمری وچ خانہ خدا دی زیارت دے لئے سفر دا ارادہ کیتا۔ جس وقت آپ بلد نامی قریہ (سامرا، عراق) دے پاس پہچے آپ دی طبیعت خراب ہو گئی تے ۲۹ جمادی الثانیۃ وچ آپ نے وفات پائی۔ شیعاں نے آپ نوں اوتھے اُتے دفن کر دتا تے بعض نے آپ نوں عباسیاں دی طرف توں زہر دینے دے احتمال دا ذکر وی کیتا اے۔[۶]
آپ دی وفات دے بعد امام علی نقی (ع) نے آپ دے لئے مجلس ختم منعقد دی تے بعض بنی ہاشم جنہاں وچ حسن بن حسن افسط وی شامل نيں، نے نقل کیتا اے:
سید محمد دی وفات دے روز جدوں اسيں امام علی نقی (ع) دے بیت الشرف وچ گئے تو دیکھیا کہ صحن خانہ وچ فرش بچھا ہويا اے تے حلقہ بنائے ہوئے بیٹھے نيں، اسيں نے جمعیت دا اندازہ لگایا تو غلاماں تے دوسرے افراد دے علاوہ ۱۵۰ لوگ آل ابی طالب، بنی ہاشم تے قریش توں موجود تے شریک سن کہ اچانک امام حسن عسکری (ع) جنہاں دا گریبان اپنے بھائی دی موت دی وجہ توں چاک سی، اوتھے وارد ہوئے تے اپنے والد ماجد دے پاس کھڑے ہو گئے، اسيں حضرت نوں نئيں پہچاندے سن ۔ کچھ دیر دے بعد امام علی نقی (ع) نے انہاں دی طرف رخ کردے فرمایا: "یا بنی احدث للہ شکرا فقد احدث فیک امرا۔" ترجمہ: (اے بیٹا اللہ دا شکر ادا کرو کہ اس نے ایہ امر تواڈے سپرد کیتا) امام حسن عسکری (ع) نے گریہ کیتا تے فرمایا: " الحمد اللہ رب العالمین، ایاہ نشکر نعمہ علینا و انا للہ و انا الیہ راجعون۔" ترجمہ: (تمام حمد عالمین دے پروردگار دے لئے اے، جو نعمتاں اس نے سانوں عطا فرمائی نيں، اسيں اس دا شکر ادا کردے نيں تے اسيں سب اللہ دے لئے نيں تے بیشک اسی دی طرف پلٹ کر جانے والے نيں۔) ميں نے پُچھیا اوہ کون نيں؟ جواب ملیا اوہ امام علی نقی (ع) دے بیٹے حسن عسکری نيں۔ اس وقت انہاں دا سن ۲۰ سال دے قریب معلوم ہو رہیا سی تو اسيں نے سمجھ لیا کہ اپنے والد امام علی نقی (ع) دے بعد اوہ ساڈے امام ہون گے۔[۷]
فرقہ محمدیہ
سودھوسید محمد دی وفات دے بعد بعض شیعاں نے جو انہاں دی امامت دے طرف دار سن ۔ انہاں نے کہیا: انہاں دی وفات نئيں ہوئی اے اوہ زندہ نيں۔ کیونکہ امام علی نقی (ع) نے امامت دے لئے انہاں دا تعارف کرایا اے تے جداں کہ امام دی طرف جھوٹ دی نسبت دینا جائز نئيں اے تے ایہ وی نئيں کہیا جا سکدا اے کہ بداء واقع ہويا اے لہذا اوہ امام دے جانشین نيں تے انہاں دے والد نے لوگاں دی طرف انہاں نوں گزند پہنچنے دے خوف توں چھپا دتا اے۔[۸]
امام زادہ سید محمد دا روضہ
سودھوامام زادہ سید محمد دا روضہ صلاح الدین ضلع دے شہر بلد وچ واقع اے جو شمال بغداد توں ۸۵ کیلو میٹر دے فاصلہ اُتے اے۔ تے اج اوہ شیعاں دی اک زیارت گاہ دے طور اُتے معروف اے۔
اس روضہ دی اولین تعمیر دے سلسلہ وچ واضح اطلاعات دسترس وچ نئيں نيں۔ البتہ جو تعمیراتی کم سن ۱۳۷۹ توں ۱۳۸۴ ھجری قمری دے درمیان انجام پائے نيں انہاں توں ایسا معلوم ہُندا اے کہ اس روضہ دی سب توں پہلی عمارت دی چوتھی صدی ھجری وچ عضد الدولہ دیلمی دے ہتھوں انجام پائی اے۔ تے اس دے بعد دوسری تعمیر دسويں صدی ہجری وچ شاہ اسماعیل صفوی نے فتح بغداد دے بعد کرائی سی۔
ضریح اُتے موجود اک کتیبہ اُتے لکھیا ہويا اے:
یہ سید جلیل ابو جعفر سید محمد بن امام علی نقی (ع) دا مرقد اے جو عظیم الشان انسان سن تے شیعاں نوں ایہ گمان سی کہ امام علی نقی (ع) دے بعد عہدہ امامت انہاں تک پہچے گا تے جدوں انہاں دی رحلت ہو گئی تو امام علی نقی (ع) نے امام حسن عسکری (ع) دی امامت دی طرف اشارہ فرمایا۔ جس وقت امام ہادی (ع) مدینہ توں سامرا دی طرف جا رہے سن اس وقت سید محمد اک کم عمر بچہ سن تے بعد وچ جدوں اوہ بلوغ دی منزل وچ پہچے تو انہاں نے سامرا دا سفر کیتا تے کچھ عرصہ اوتھے رہے تے اس دے بعد انہاں نے مدینہ واپسی دا قصد کیتا تے جدوں سامرا توں ۹ فرسخ دے فاصلہ اُتے بلد نامی دیہات تک پہچے تو بیمار پڑ گئے تے اوتھے آپ دی وفات ہو گئی۔[۹]
دہشت گردانہ حملہ
سودھو۱۷ تیر ۱۳۹۵ شمسی بمطابق 7 جولائی2016 وچ شام دے وقت سید محمد (ع) دا روضہ اک دہشت گردانہ حملہ دا شکار بنا۔ داعش نامی دہشت گرد گروہ دے افراد نے پہلے تو روضے اُتے دور توں گولے برسائے پھر اس دے بعد کچھ دہشت گرداں نے روضہ دے نزدیک خودکش حملہ دے ذریعہ خود نوں بم بنھ کر اڑا دتا۔[۱۰]
کرامات
سودھوسید محمد دی طرف بہت سی کرامات دیکھنے وچ آئیاں نيں۔ میرزا حسین نوری نے اپنی کتاب النجم الثاقب وچ تحریر کیتا اے:
سید محمد، صاحب کرامات متواتر نيں۔ حتی اوہ اہل سنت دے ایتھے وی شہرت رکھدے نيں۔ عراق دے لوگ حتی بادیہ نشین انہاں دے نام دی قسم کھانے توں ڈرتے نيں۔ جے انہاں اُتے مال دی چوری دا الزام لگایا جائے تو اوہ مال تو واپس کر دیندے نيں لیکن سید محمد دی قسم نئيں کھاندے۔
بعض علمائ نے سید محمد دی کرامات دے سلسلہ وچ کتاباں تالیف کيتیاں نيں؛ منجملہ انہاں وچوں اک فارسی کتاب اے جس دا نام ایہ اے: رسالہ ای در کرامات سید محمد بن علی الہادی، جس دے مولف مہدی آل عبد الغفار کشمیری نيں۔ ایتھے اُتے انہاں دی کرامات دے اک نمونہ دا ذکر کیتا جا رہیا اے۔ علامہ سید میرزا ہادی خراسانی، سید حسن آل خوجہ توں جو امامین عسکریین دے روضہ دے خادم سن، نقل کردے نيں:
وہ کہندے نيں کہ وچ اک روز ابو جعفر سید محمد دے روضہ مبارک دے صحن وچ بیٹھا ہويا سی کہ متوجہ ہويا کہ اک عرب شخص جس نے اپنا اک ہتھ اپنی گردن دے پیچھے دی طرف کیتا ہويا سی، روضہ وچ وارد ہويا تو وچ اس دے نزدیک گیا تے اس توں اوہدی بیماری دی علت دے بارے وچ دریافت کیتا۔ اس نے کہیا کہ وچ گزشتہ سال اک روز اپنی بہن دے گھر گیا تو ميں نے دیکھیا کہ اس دے صحن وچ اک گوسفند بندھا ہويا اے، ميں نے چاہیا کہ اسنوں ذبح کردے کھایا جائے میری بہن ایسا کرنے دی اجازت نئيں دی تے کہیا کہ ایہ گوسفند سید محمد دی نذر اے۔ وچ اوہدی باتاں اُتے توجہ نئيں دی تے اسنوں ذبح کر ڈالا۔ تن دن دے بعد توں میرے ہتھ وچ لقوے دے آثار نمایاں ہونے لگے تے دن بہ دن اوہ ودھنے لگیا وچ اوہدی علت دی طرف متوجہ نئيں سی ایتھے تک کہ ادھر وچ اوہدی طرف متوجہ ہويا تے وچ پشمیان ہاں تے شفا دے لئے ایتھے سید محمد دے روضہ اُتے آیا ہون۔ اس دے بعد اوہ اپنے ساتھیاں دے نال روضہ وچ داخل ہويا تے گریہ و زاری کرنے لگیا تھوڑی دیر دے بعد ميں نے دیکھیا کہ اس دے ہتھ وچ حرکت پیدا ہو گئی اے۔ اس نے سجدہ شکر ادا کیتا تے اس دے نذر منی کہ ہر سال اک گوسفند لا کر سید محمد دی طرف توں اسنوں ذبح کرے گا۔[۱۱]
سید محمد دے سلسلہ وچ کتاب
سودھوحیات و کرامات ابو جعفر محمد بن الامام علی الهادی (ع) نام دی اک کتاب جس دے مولف محمد علی اردو بادی (۱۳۱۲۔۱۳۸۰ ق) نيں تے جو عربی بولی وچ سید محمد دی سوانح عمری دے سلسلہ وچ تالیف کيتی گئی اے تے اس دا فارسی ترجمہ ستارہ دجیل دے نام توں علی اکبر مہدی پور دے مقدمہ دے نال شائع ہويا اے۔ اس کتاب دے آخر وچ اک ضمیمہ (ص ۱۴۳ توں ۱۹۹) شامل کیتا گیا اے جس وچ مولف کتاب تے انہاں دی اولاد دی سوانح حیات دے نال سید محمد اُتے کتاب نامہ تے انہاں دا زیارت نامہ موجود اے۔ ایہ کتاب دو حصےآں وچ تدوین کيتی گئی اے۔ مصنف نے پہلے حصہ وچ امام زادہ سید محمد دی زندگی دے مراحل دی تبیین دی اے تے دوسرے حصہ وچ انہاں دی کرامات دا ذکر کیتا اے۔
فوٹو گیلری
سودھوحوالے
سودھو- ↑ طوسی؛ الغیبه ،ص:۲۰۰
- ↑ بحارالانوار، ج۵۰، ص۲۳۷-۲۳۸
- ↑ «سبع الجزیرہ» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۰۱۶-۰۳-۱۶. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۵.
- ↑ قرشی، زندگانی امام حسن عسکری (ع) ، ،ص:۲۳
- ↑ قرشی، زندگانی امام حسن عسکری (ع) ، ،ص:۲۳
- ↑ قرشی زندگانی امام حسن عسکری (ع)، ص:۳۰
- ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ج۵۰، ص ۲۴۶
- ↑ اشعری قمی، المقالات و الفرق، ص۱۰۱
- ↑ احسان مقدس، ص۳۱۲
- ↑ خبرگزاری ابنا
- ↑ احسان مقدس ، ص۳۰۲.
مآخذ
سودھو- احسان مقدس، راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، نشر مشعر
- رجائی، مهدی، المعقبون، من آل ابی طالب، موسسه عاشورا، قم، ۱۳۸۵ش
- طوسی، محمد بن حسن،الغیبه، قم، دار المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۱ق
- قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن عسکری (ع)، ترجمه سید حسن اسلامی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۵ش
- کلینی، محمد بن یعقوب ،اصول کافی ،تحقیق علی اکبر غفاری ،تهران، دارالکنب الاسلامیه، ۱۳۸۸ق
- مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، تهران، اسلامیة،۱۳۶۳ش
- مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، تحقیق علی اکبر غفاری بیروت، دارالمعرفه، ۱۳۹۹ق
- اشعری قمی، المقالات و الفرق، تصحیح محمد جواد مشکور، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۱ش