صفوی سلطنت دا زوال
صفوی سلطنت تے خاندان دا تختہ الٹنا، جس دے بادشاہاں نے ۲۲۱ سال تک ایران اُتے حکومت دی (۱۵۰۱ توں [[ایران عظمی|۱٧۲۲]] عیسوی تک [۱] اس دا آخری بادشاہ اک سلطنت اے۔ صفوی حکومت، جو تبریز وچ کئی جنگاں وچ شاہ اسماعیل اول دی فتح توں شروع ہوئی سی، اصفہان وچ شاہ سلطان حسین دی گرفتاری تے محمود افغان دے ہتھوں اس دے ولی عہد دے حوالے کرنے اُتے ختم ہوئی۔ [۲]
صفوی دے خاتمے دی وجوہات
سودھوصفوی بادشاہت دے خاتمے وچ متعدد عوامل نے کردار ادا کيتا اے، بشمول: [۳][۴]
- فوجی قوت دی نا اہلی تے بتدریج زوال تے فوج دا اخلاقی زوال تے نظم و ضبط دے عنصر وچ بتدریج کمی تے ایرانی سپاہ دے پرانے تے نويں لیڈراں دے درمیان دشمنی تے حسد دی جگہ جو اس خاندان دے دور وچ پیدا ہوئی۔
- بادشاہت تے مذہب دے درمیان اتحاد نوں باطل کر دينا تے اس توجہ دی بنیاد دا ٹُٹ جانا جس اُتے صفوی حکمرانی مذکورہ اتحاد دے سائے وچ قائم کيتی گئی سی، بغیر کسی دوسرے نظریے دی جگہ لے لئی۔
- ملکاں تے خصوصی دے درمیان توازن وچ خلل ڈالنا تے خصوصی دی غیر منصفانہ ترقی دی وجہ توں سروس کلاسز دے محرکات تے مفادات نوں کم کرنا۔
- پردے دے پِچھے اقتدار حاصل کرنا تے ملک دے سیاسی تے انتظامی امور وچ رانیاں تے خواجہ سراواں دا اثر و رسوخ۔
- درباریاں دی بدعنوانی تے ظلم و ستم تے سب توں ودھ کے بادشاہ تے ملک دے حالات توں اس دی لاعلمی۔
- شہزادےآں دی پناہ گاہاں تے انہاں دی سیاسی تے سماجی تعلیم توں محرومی۔
- عوام دی تذلیل تے حکومت تے عوام دے درمیان گہری دوری۔
صفوی خاندان دا تختہ الٹنے وچ شاہ صفی دا کردار
سودھوشاہ صفی شاہ عباس عظیم دے پوتے تے جانشین سن ۔ ایران دی خارجہ پالیسی وچ انتشار انہاں دے دور حکومت وچ شروع ہويا۔ ازبکاں نے مشرق اُتے حملہ کر دتا سی تے عثمانیاں نے مغربی ایران اُتے حملہ کر دتا سی۔ شاہ صفی، شہنشاہ عثمانیہ دے سلطان مراد چہارم دا مقابلہ کرنے وچ بے بس، ۱۰۴۸ ہجری وچ اک معاہدے اُتے آمادہ ہويا جس دے تحت بغداد نوں عثمانیاں دے حوالے کے دتا گیا۔ اک سال پہلے، قندھار ہندوستان دے منگول شہنشاہ شاہجہان دے ہتھوں ہار گیا سی۔ انہاں شکستاں دی وجہ ایہ سی کہ قابل تے تجربہ کار صفوی فوجی کمانڈر شاہ صفی دے انہاں اُتے شکوک و شبہات دی وجہ توں مارے گئے سن ۔ [۵]
صفوی خاندان دا تختہ الٹنے وچ شاہ سلیمان دا کردار
سودھوشاہ سلیمان دے بیٹے شاہ عباس دوم نے اپنی حکومت دے آغاز وچ ایران وچ داخلی حالات تے خارجہ امور دونے دے لحاظ توں بہت ساریاں مشکلات پیدا کر دتیاں سن۔ قحط تے بیماری نے ملک اُتے چھایا ہويا سی۔ لوکاں وچ طاعون پھیل رہیا سی۔ [۶] عثمانیاں نے، جنہاں دیاں مشکلاں [یورپ] وچ ختم ہو چکیاں سن، ۱۰۴۹ ہجری دے معاہدے دے باوجود، جس نے سرحداں دا تعین کيتا سی تے جارحیت دے لئی کوئی منطقی عذر نہ ہونے دے باوجود، اپنی نظراں دوبارہ ایران دی طرف موڑ لاں۔ شیخ علی خان زنگنہ اعتماد الدولہ نے شاہ سلیمان نوں عثمانیاں دے خطرے توں خبردار کيتا تے کہیا کہ اوہ دوبارہ ایران اُتے حملہ کر سکدے نيں، جس اُتے شاہ سلیمان نے اطمینان توں جواب دتا:
هرچه میخواهد بشود، ما را اصفهان کفایت میکند.
جو وی بننا چاہے ساڈے لئی اصفہان ہی کافی اے ۔
شاہ سلیمان دے دور وچ جزیرہ قشم تن سال تک ولندیزیاں دے قبضے وچ رہیا تے ازبکاں نے صفوی دربار دی کمزوری نوں دیکھ کے اک بار فیر خراسان تے اس دے شہراں اُتے حملہ کر کے لوکاں دیاں جاناں لٹاواں تے بوہت سارے بے گناہ لوکاں نوں قتل کر دتا۔ زار الیکسی دے اکسانے اُتے روسی کوساکس نے گیلان دے ساحلاں اُتے حملہ کيتا۔
صفوی خاندان دا تختہ الٹنے وچ شاہ سلطان حسین دا کردار
سودھوحکومتی ادارےآں وچ بدعنوانی، سرکاری عہدےآں اُتے غنڈےآں دی پوزیشن، شہر دے حکمراناں دی لُٹ مار، بادشاہاں دی بے تحاشا اسراف، ٹیکساں دی کمر توڑ، غیر ملکی تجارت دا زوال تے اس طرح دی چیزاں صفوی حکومت دے خاتمے دی براہ راست وجوہات سن۔ شاہ سلطان حسین دا
بھانويں صفویاں دے زوال دیاں بنیاداں شاہ عباس اول دے دور وچ قائم کيتیاں گئیاں سن، لیکن شاہ سلطان حسین اس خاندان دے زوال دے اصل مجرم نيں کیونجے انہاں دی کمزوری تے ریاستی تے عسکری امور وچ عدم توجہی ایران دے حالات دے خاتمے دا سبب بنی۔ اس وقت. ایتھے تک کہ جدوں افغاناں نے اصفہان دا محاصرہ کيتا تے شہر توں نکلنا ہن وی ممکن سی، اس نے فوجاں جمع کرنے دے لئی شہر چھڈنے توں انکار کر دتا تے آخری سنہری موقع گنوا دتا۔ [۸]
شاہ سلطان حسین ملکی معاملات توں اس قدر غافل سن کہ انہاں دی ہر گل تے ہر کم دے جواب وچ انہاں نے صرف اِنّا کہیا کہ "یخشی دور" (یخچی دتی - بہت اچھی) جداں کہ انہاں دے اسيں عصراں وچوں اک نے کہیا سی۔
{{{1}}}{{{2}}}
؎ آن ز دانش تهی، ز غفلت پر
شاه سلطان حسین یخشی دور[۹]
افغان بغاوت
سودھوصفوی سلطنت دا زوال | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
کمانڈر | |||||||
شاه سلطان حسین صفوی | محمود افغان و اشرف افغان |
قندھار دے حکمران عبداللہ خان دی لُٹ مار تے شاہ سلطان حسین دی طرف توں قندھار دے لوکاں دی شکایات نوں اس دے ظلم و ستم اُتے نظر انداز کرنے توں قندھار دے لوکاں خصوصاً غلزئی لوکاں دی ہندوستان دی منگول حکومت وچ شامل ہونے دی خواہش وچ وادھا ہويا۔ اک بہتر صورتحال. قندھار دی بغاوت اُتے قابو پانے دے لئی، شاہ سلطان حسین نے اپنے اک گورنر، گورگین نوں قندھار اُتے حکومت کرنے دے لئی مقرر کيتا تاکہ غزنویاں نوں مکے مارے۔ قندھار وچ ، میرویس نامی اک بااثر شخص، جس نے افغاناں وچ صفوی مخالف تحریک نوں قائم کرنے تے اسنوں منظم کرنے وچ کلیدی کردار ادا کیا، جدوں گورگین نوں گورنر مقرر کيتا گیا تاں اوہ قندھار دا شیرف سی۔ میرویس، اک ذہین آدمی تے سیاست دان نے بالآخر گورگن نوں افغاناں تے جارجیائی فوجیاں دے ہتھوں قتل کر دتا۔ قندھار اُتے میرویس دی حکمرانی دے ست سال دے دوران، شاہ سلطان حسین اسنوں اپنے گھٹناں تک لیانے وچ ناکام رہے، تے میرویس نے قندھار اُتے خود مختاری توں حکومت کیتی۔ بالآخر میرویس دی موت دے بعد میرویس دا بھائی میر عبدالعزیز یا میر عبداللہ اس دا جانشین ہويا لیکن افغاناں دی مدد توں میرویس دے وڈے بیٹے محمود افغان نے میر عبداللہ دے قتل توں قندھار دا کنٹرول سنبھال لیا ۔[۱۰]
محمود افغان دا پہلا حملہ
سودھوایران اُتے محمود افغان دے پہلے حملے وچ ۱۱۳۴ھ وچ کرمان اُتے حملہ ہويا۔
لطف علی خان داغستانی دی فتوحات
سودھوفارسی سپاہ دے کمانڈر انچیف تے فارس دے گورنر، لوٹفلی خان داغستانی نے فارسی سپاہ دے چند اشرافیہ دے ارکان دے نال افغان کیمپ اُتے حملہ کر کے انہاں نوں بھگانے دے لئی قبضہ کر ليا۔ اس دے گھڑ سواراں نے قندھار تک حملہ آوراں دا تعاقب کيتا۔ محمود افغان پہلے حملے دے اختتام اُتے شکست کھا کر قندھار واپس چلا گیا۔ [۱۱]
محمود افغان دا دوسرا حملہ (گلون آباد دی شکست)
سودھومحمود افغان دے پہلے حملے تے اس دے آخری حملے دے درمیان دو سالاں دے دوران، شاہ سلطان حسین دی عدالت نے ودھدی ہوئی افغان طاقت نوں روکنے دے لئی کوئی موثر اقدام نئيں کیا، تے محمود نے کوئی حل نئيں سوچیا [۱۲] انہاں نے سیستان تے کرمان دی طرف کوچ کيتا۔ بھانويں محمود افغان نے دوسری بار سیستان تے کرمان نوں آسانی توں فتح کر ليا لیکن اوہ کرمان قلعہ نوں فتح کرنے وچ کامیاب نہ ہو سکے۔ [۱۳] جدوں شاہ سلطان حسین نوں پتہ چلا کہ محمود اصفہان دے نیڑے اے تاں اس نے اسنوں بھاری تاوان دی پیشکش کیتی لیکن محمود افغان نے انکار کر دتا تے اصفہان وچ گھبراہٹ برقرار رہی۔ دراں اثنا، شاہ سلطان حسین دے حکام اس گل اُتے متفق نئيں سن کہ اصفہان دا دفاع کِداں کيتا جائے۔ اس وقت شاہ سلطان حسین نے بعض صوبےآں دے کمانڈراں تے گورنراں نوں احکامات بھیجے تے اس گل اُتے زور دتا کہ اوہ اپنی کمان وچ موجود فوجاں دے نال جلد از جلد راجگڑھ پہنچاں، لیکن کمانڈراں دا اک گروہ جو فارس تے آذربائیجان وچ سی، جدوں اوہ اصفہان دے نیڑے پہنچے جدوں انہاں دی نظر افغاناں دے اشارے اُتے پئی تاں اوہ بھج گئے، ہر اک اپنے اپنے صوبےآں نوں بھج گیا۔ [۱۴] بالآخر دونے فوجاں آمنے سامنے آگئياں۔ شاہ سلطان حسین دے جرنیل، ۳۰٬۰۰۰ آدمیاں دی فوج دی قیادت کرنے دی خواہش دے باوجود، جنہاں وچوں زیادہ تر ناتجربہ کار جنگجو سن، دشمن دا مقابلہ کرنے دے لئی نکلے۔ [۱۵][۱۶]
اصفہان دا محاصرہ تے فرح آباد محل اُتے قبضہ
سودھوگلن آباد دی جنگ وچ محمود افغان دی فتح دے بعد اس نے فرح آباد محل اُتے حملہ کيتا تے افغان آسانی توں محل وچ داخل ہو گئے تے اس اُتے قبضہ کر ليا۔ لاک ہارٹ کہندے نيں:[۱۹]بھانويں اوتھے ہتھیاراں دے نال وڈی تعداد وچ مرد موجود نيں لیکن صرف پنج سو رضاکار فوجی شہر دے دفاع دے لئی آئے نيں۔ شہر دے ہر ہزار باشندےآں وچوں دس مسلح نئيں نيں۔ ایتھے ہر چیز انتشار دا شکار اے ۔
حیرت دی گل ایہ اے کہ شاہ سلطان حسین، جس نے اس دی تعمیر وچ اِنّا پیسہ خرچ کيتا سی تے اوتھے اِنّا وقت گزاریا سی، اک لمحے دی مزاحمت دے بغیر اسنوں ترک کرنے دا فیصلہ کيتا۔
گرنا تے تاج پوشی کرنا
سودھومحمود افغان ہال دے کونے وچ کشن اُتے ٹیک لگائے بیٹھے سن ۔ بادشاہ نوں ہال دے دوسرے کونے وچ رکھیا گیا۔ تعزیت کرنے دے بعد شاہ سلطان حسین نے فرمایا: ’’بیٹا، اللہ تعالیٰ دی مرضی توں ایہ طے ہو گیا اے کہ وچ ہور حکومت نئيں کراں گا، تے اللہ تعالیٰ دے فضل توں تیرے اُتے چڑھنے دا وقت آگیا اے۔ ایران دی بادشاہت وچ آپ نوں چھوڑدا ہاں تے اللہ توں آپ دی کامیابی دے لئی دعا گو ہون۔ ایہ چند لفظاں کہنے دے بعد شاہ نے دستار توں شاہی منصوبہ لیا تے اسنوں امان اللہ دے حوالے کے دتا کہ اوہ محمود دے حوالے کے دے۔ لیکن جدوں اسنوں معلوم ہويا کہ محمود اس گل توں پریشان اے تاں اوہ امان اللہ توں تارا لے کے خود محمود دے پاس گیا تے اسنوں اپنے ہتھوں توں محمود دے سر اُتے بنھ کر دوبارہ کامیابی دی خواہش دی تے فوراً واپس اپنی جگہ اُتے بیٹھ گیا۔
صفوی بادشاہ
سودھو- شاہ اسماعیل اول (۹۳۰-۹۰٧) (۸۸۰-۹۰۲ شمسی)
- شاہ تہماسب اول (۹۸۴-۹۳۰) (۹۰۲-۹۵۵ شمسی)
- شاہ اسماعیل II (۹۸۵-۹۸۴) (۹۵۵-۹۵۶ شمسی)
- شاہ محمد خدابندی (۹۹۶-۹۸۵) (۹۵۶-۹۶۶ شمسی)
- شاہ عباس اول (۱۰۳۸-۹۹۶) (۹۶۶-۱۰۰٧ شمسی)
- شاہ صفی (۱۰۵۲-۱۰۳۸) (۱۰۰٧-۱۰۲۱ شمسی)
- شاہ عباس ثانی (۱۰٧٧-۱۰۵۲) (۱۰۲۱-۱۰۴۵ شمسی)
- بادشاہ سلیمان (۱۱۰۵-۱۰٧٧) (۱۰۴۵-۱۰٧۲ شمسی)
- شاہ سلطان حسین (۱۱۳۵-۱۱۰۵) (۱۰٧۲-۱۱۰۱ شمسی)
- شاہ تہماسب II (۱۱۴۵-۱۱۳۵) (۱۱۰۱-۱۱۱۱ شمسی)
- شاہ عباس سوم (۱۱۴۸–۱۱۴۵) (۱۱۱۱–۱۱۱۴ شمسی)
- بادشاہ سلیمان دوم
- شاہ اسماعیل III
ہور ویکھو
سودھو- محمود افغان
- اشرف افغان
- ہوٹاکیان
- گلون آباد دی لڑائی
- صفویاں دی بصیرت تے نظریہ
حوالے
سودھو- ↑ Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire
- ↑ شاه سلطان حسین صفوی تراژدی ناتوانی حکومت.">
- ↑ تذکرة الملوک، تعلیقات پروفسور مینورسکی، صفحهٔ ۳۶
- ↑ انقراض سلسله صفویه نوشته لکهارت صفحهٔ ۲۰
- ↑ سفرنامه تاورنیه صفحه ۴۹۹ و ۵۰۰
- ↑ سفرنامه کمپفر صفحهٔ ۵۲
- ↑ ایران دی تریخ، شاملویی، صفحهٔ ۶۵۶
- ↑ غفاریفرد، عباسقلی، تریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه، سمت، ۱۳۸۱. (ص ۲٧۴)
- ↑ نوایی، عبدالحسین، متون تاریخی به بولی فارسی، سمت، ۱۳٧۵. (ص ۲۰۶ به نقل از مجمعالتواریخ)
- ↑ شاه سلطان حسین صفوی تراژدی ناتوانی حکومت.">
- ↑ ایران دی تریخ، سرپرسی صفحهٔ ۳۲۰
- ↑ زبدة التواریخ – به نقل از انقراض سلسله صفویه صفحهٔ ۱۴۶
- ↑ روایت ژزف آپی سالیمیان نقل از انقراض سلسله صفویه صفحهٔ ۱۵۲
- ↑ عالم آرای نادری جلد اول صفحهٔ ۲٧.
- ↑ سفرنامه کروسینسکی صفحهٔ ۵۰.
- ↑ عالم آرای نادری جلد اول صفحهٔ ۲۸.
- ↑ شاه با چه پیشینیه تاریخی ایران را ترک کرد؟، بیبیسی فارسی
- ↑ پیرس نوں گارڈین دی رپورٹ، فرانسیسی وزارت خارجہ آرکائیو، نقل از انقراض سلسله صفویه صفحهٔ ۱۶۶
- ↑ انقراض سلسله صفویه نوشته لکهارت صفحهٔ ۱٧۵.
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےtarikh
لئی۔ - ↑ گزارش ژوزف آپی سالمیان مترجم و منشی ارمنی آنژدوگاردان کنسول فرانسه