یوم التلاق
یوم التلاق دے معنی ملاقات دا دن تے ایہ قیامت دا ناں اے جس دا ذکر قرآن وچ ہويا اے۔
قرآن وچ
سودھوایہ اصطلاح اک بار قرآن وچ ذکر ہوئی اے۔
"رَفِیعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ یُلْقِى الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلىَ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِیُنذِرَ یَوْمَ التَّلَاق"۔ ترجمہ: اوہ اُچے درجےآں والے عرش دا مالک اے، اپنے حکم توں اپنے بندےآں وچوں جس دے پاس چاہندا اے وحی گھلدا اے توں کہ اوہ ملاقات (قیامت) دے دن توں ڈرائے۔[۱]
تلاق دا معنی
سودھوتلاق دے معنی ملاقات تے کسی چیز دے سامنے حاضر ہونا اے۔[۲]
اس آیت وچ تلاق دے لئی چند معنی بیان ہوئے نيں:
- امام جعفر صادق توں روایت نقل ہوئی اے کہ "الیوم التلاق" توں مراد اوہ دن اے جدوں آسمان تے زمین وچ رہنے والے اک دوسرے نال ملاقات کرن گے۔ [۳]
- شیخ مفید دی نگاہ وچ "الیوم التلاق" یعنی قیامت دے دن روح تے جسم دی ملاقات گویا انہاں دا مقصد جسمانی معاد اے۔ [۴]
- ملاقات یعنی، پہلی امت تے آخری امت دے تمام لوکاں دی آپس وچ ملاقات۔ [۵] جداں کہ قرآن وچ اک ہور جگہ اُتے پڑھدے نيں: "إِنَّ الأَوَّلینَ وَ الآخِرینَ لَمَجمُوعُونَ إِلى میقاتِ یَومٍ مَعلُوم؛" ترجمہ: بے شک پہلے تے پچھلے سب اک روز مقرر دے وقت اُتے جمع کتے جان گے[۶]
- اس توں مراد اللہ تعالیٰ نال ملاقات اے [۷] سورہ انشقاق وچ آیا اے :"إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدحاً فَمُلاقیه" ترجمہ: تاں اپنے پروردگار دی طرف (پہنچنے وچ ) خوب کوشش کردا اے سو اس توں جا ملے گا۔[۸]
- اس توں مراد اپنے اعمال دے نال ملاقات اے [۹] سورہ آل عمران وچ آیا اے :"یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُّحْضَرًا" ترجمہ: جس دن ہر شخص موجود پائے گا اپنے سامنے اس نیکی نوں جو اس نے دی سی۔ [۱۰]
حوالے
سودھو- ↑ سوره غافر، آیہ ۱۵۔
- ↑ راغب اصفہانی، مفردات ألفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص٧۴۵۔
- ↑ ابن بابویہ، معانی الأخبار، ۱۴۰۳ق، ص۱۵۶۔
- ↑ مفید، المسائل العکبریۃ، ۱۴۱۳ق، ص۴۲۔
- ↑ شیخ بہایی، مفتاح الفلاح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱۔
- ↑ سوره واقعہ، آیہ ۴۹۔
- ↑ شیخ بہایی، مفتاح الفلاح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱۔
- ↑ سوره انشقاق، آیہ ۶۔
- ↑ شیخ بہایی، مفتاح الفلاح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱۔
- ↑ سوره آل عمران، آیہ ۳۰۔
مآخذ
سودھو- ابن بابویہ، محمد بن على، معانی الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعہ مدرسین قم، ۱۴۰۳ق۔
- راغب اصفہانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیہ، ۱۴۱۲ق۔
- شیخ بہایی، محمد بن حسین، مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیلۃ من الواجبات و المستحبات، بیروت، نشر دار الأضواء، ۱۴۰۵ق۔
- مفید، محمد بن محمد، المسائل العکبریۃ، قم، الموتمر العالمی لالفیہ الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق۔