ممتاز شیریں
ممتاز شیریں | |
---|---|
جم | 11 مارچ 1924 |
وفات | 11 مارچ 1973 (49 سال) |
شہریت | پاکستان |
عملی زندگی | |
مادر علمی | کراچی یونیورسٹی |
تعلیمی اسناد | ایم اے |
پیشہ | مترجم ، ادبی نقاد ، افسانہ نگار |
پیشہ ورانہ زبان | اردو |
باب ادب | |
ترمیم |
ممتاز شیريں (پیدائش: 12 ستمبر 1924ء- وفات: 11 مارچ 1973ء) پاکستان نال تعلق رکھنے والی اردو دی پہلی سواݨی نقاد، تانیثیت (Feminism) دی علم بردار، افسانہ نگار، مترجم تے ادبی مجلے نیا دور دی مدیر سن۔
حالات زندگی
سودھوپیدائش و تعلیم
سودھوممتاز شیريں 12 ستمبر 1924ء کوہندو پور، آندھرا پردیش، برطانوی ہندوستان وچ پیدا ہوئیاں۔[۱][۲] ممتاز شیريں دے نانا ٹیپو قاسم خان نے اپنی اس نواسی نوں تعلیم و تربیت دی خاطر اپنے پاس میسور بلا لیا۔ اس طرح اوہ بچپن ہی وچ اپنے ننھیال وچ رہنے لگياں۔ ممتاز شیريں دے نانا تے نانی نے اپنی اس ہو نہار نواسی دی تعلیم و تربیت اُتے خصوصی توجہ دتی۔ اوہ خود وی تعلیم یافتہ سن تے گھر وچ علمی و ادبی ماحول وی میسر سی۔ ممتاز شیريں اک فطین طالبہ سن انہاں نے تیرہ (13)برس دی عمر وچ میٹرک دا امتحان درجہ اول وچ امتیازی حیثیت توں پاس کيتا۔ انہاں دے استاداں انہاں دی قابلیت تے خداداد صلاحیتاں دے معترف سن ۔1941ء وچ ممتاز شیريں نے مہارانی کالج بنگلور توں بی اے دا امتحان پاس کيتا ۔1942ء وچ ممتاز شیريں دی شادی صمد شاہین توں ہو گئی۔ ممتاز شیريں نے 1944ء وچ اپنے شوہر صمد شاہین توں مل کے بنگلور توں اک ادبی مجلے "نیا دور" دی اشاعت دا آغاز کيتا۔ اس رجحان ساز ادبی مجلے نے جمود دا خاتمہ کيتا تے مسائل ادب تے تخلیقی محرکات دے بارے وچ چشم کشا صداقتاں سامنے لیانے دی سعی کيتی گئی۔ صمد شاہین پیشے دے اعتبار توں وکیل سن ۔ انھاں نے وکالت دے بعد ڈاکٹریٹ دی ڈگری حاصل کيتی اس دے بعد اوہ حکومت پاکستان وچ سرکاری ملازم ہو گئے۔ اوہ ترقی دے مدارج طے کردے ہوئے حکومت پاکستان دے بیورو آف ریفرنس اینڈ ریسرچ وچ جوائنٹ ڈائریکٹر دے منصب اُتے فائز ہوئے۔ ممتاز شیريں نے زمانہ طالب علمی ہی توں اپنی صلاحیتاں دا لوہا منوا لیا۔ انہاں دی سنجیدگی ،فہم و فراست ،تدبر و بصیرت تے وسیع مطالعہ نے انھاں سب دی منظور نظر بنا دتا۔ ہر جماعت وچ اوہ اول آتاں تے ہر مضمون وچ امتحان وچ اوہ سر لسٹ رہندیاں۔ قیام پاکستان دے بعد ممتاز شیريں دا خاندان ہجرت کر کے کراچی پہنچیا۔ کراچی آنے دے بعد ممتاز شیريں نے اپنے ادبی مجلے نیا دور دی اشاعت اُتے توجہ دتی تے کراچی توں اس دی باقاعدہ اشاعت کاآغاز ہو گیا لیکن 1952ء وچ ممتاز شیريں اپنے شوہر دے ہمراہ بیرون ملک چلی گئياں تے ایويں ایہ مجلہ اس طرح بند ہو ا کہ فیر کدی اس دی اشاعت دی نوبت نہ آئی۔ ادبی مجلہ نیادور ممتاز شیريں دی تنقیدی بصیرت دا منہ بولدا ثبوت سی۔ پاکستان آنے دے بعد ممتاز شیريں نے کراچی یونیورسٹی وچ داخلہ لیا تے انگریزی ادبیات وچ ایم اے دی ڈگری حاصل کيتی ۔ کراچی یونیورسٹی توں ایم اے ( انگریزی) کرنے دے بعد ممتاز شیريں برطانیہ چلی گئياں تے آکسفورڈ یونیورسٹی وچ جدید انگریزی تنقید وچ اختصاصی مہارت فراہم کرنے والی تدریسی کلاسز وچ داخلہ لیا تے انگریزی ادب دے نابغہ روزگار نقاداں تے ادیباں توں اکتساب فیض کیااور انگریزی ادب دا وسیع مطالعہ کيتا۔ ممتاز شیريں دی دلی تمنا سی کہ آکسفورڈ یونیورسٹی وچ انہاں دی تعلیم جاری رہے تے اوہ اس عظیم جامعہ توں ڈاکٹریٹ (ڈی فل ) کرن لیکن بعض ناگزیر حالات تے خاندانی مسائل دے باعث اوہ اپنا نصب العین حاصل نہ کر سکن تے انھاں اپنا تعلیمی سلسلہ منقطع کر کے پاکستان وا پس آنا پيا۔ اس دا انھاں عمر بھر قلق رہیا۔[۳]
ادبی خدمات
سودھوممتاز شیريں نے 1942ء وچ تخلیق ادب وچ اپنے سفر دا آغاز کيتا۔ انہاں دا پہلا افسانہ انگڑائی ادبی مجلہ ساقی دہلی وچ 1944ء وچ شائع ہو ا تاں ادبی حلفےآں وچ اسنوں زبردست پزیرائی ملی۔ اس افسانے وچ ممتاز شیريں نے فرائڈ دے نظریہ تحلیل نفسی نوں جس مو ثر انداز وچ پیش نظر رکھیا اے اوہ قاری نوں مسحور کر دیندا اے۔ افسانہ کيتا اے عبرت دا اک تازیانہ اے۔ اک لڑکی بچپن وچ اپنی ہی جنس دی اک دوسری عورت توں پیمان وفا بنھ لیندی اے۔ جدوں اوہ بھر پور شباب دی منزل نوں پہنچکی اے تاں اس دے مزاج تے جذبات وچ جو مد و جزر پیدا ہُندا اے اوہ اسنوں مخالف جنس دی جانب کشش اُتے مجبور کر دیندا اے۔ جذگل کيتی ایہ کروٹ تے محبت دی ایہ انگڑائی نفسیاتی اعتبار توں گہری معنویت دی حامل اے۔ بچپن دی نا پختہ گلاں جوانی وچ جس طرح بدل جاندیاں نيں، انہاں دا حقیقت پسندانہ تجزیہ اس ا فسانے دا اہم موضوع اے۔ مشہور افسانہ انگڑائی ممتاز شیريں دے پہلے افسانوی مجموعے اپنی نگریا وچ شامل اے۔ وقت دے نال خیالات وچ جو تغیر و تبدل ہُندا اے اوہ قاری دے لئی اک انوکھا تجربہ بن جاندا اے۔ ایہ تجربہ جتھے جذباتی تے نفسیاتی اضطراب دا مظہر اے اوتھے اس دی تہ وچ روحانی مسرت دے منابع دا سراغ وی ملتااے۔ اوہ اک مستعد تے فعال تخلیق کار سن۔ انہاں دے اسلوب کوعلمی و ادبی حلفےآں نے ہمیشہ قدر دی نگاہ توں دیکھیا۔[۳]
تنقید
سودھواردو ادب وچ حریت فکر دی روایت کوپروان چڑھانے وچ ممتاز شیريں دا کردار بہت اہمیت دا حامل اے۔ اوہ عجز و انکسار تے خلوص دا پیکر سن ۔ظلمت نیم روز ہو یا منٹو نوری نہ ناری ہر جگہ اسلوبیاتی تنوع دا جادو سر چڑھ کر بولدا اے۔ قدرت اللہ شہاب تے محمود ہاشمی دے اسلوب نوں اوہ قدر دی نگاہ توں دیکھدیاں سن ۔قدرت اللہ شہاب دی تصنیف یا خدا تے محمود ہاشمی دی تصنیف کشمیر اداس اے دا پیرایۂ آغاز جس خلوص دے نال ممتاز شیريں نے لکھیا اے اوہ انہاں دی تنقیدی بصیرت دے ارفع معیار دی دلیل اے۔ وطن تے اہل وطن دے نال قلبی لگاؤ تے والہانہ محبت انہاں دے قلب ،جسم تے روح توں عبارت سی ابتدا وچ بھانويں اوہ کرشن چندر دے فن افسانہ نگاری دی مداح رہیاں مگر جدوں کرشن چندر نے پاکستان دی آزادی تے تقسیم ہند دے موضوع اُتے افسانےآں وچ کانگریسی سوچ دی ترجمانی دی تاں ممتاز شیريں نے اس انداز فکر اُتے نہ صرف گرفت دی بلکہ اسنوں سخت نا پسند کردے ہوئے کرشن چندر دے بارے وچ اپنے خیالات توں رجوع کر لیااور تقسیم ہند دے واقعات تے انہاں دے اثرات دے بارے وچ کرشن چندر دی رائے توں اختلاف کيتا۔ ممتاز شیريں نے اردو ادب وچ منٹو تے عصمت چغتائی اُتے جنس دے حوالے نال کيتی جانے والی تنقید نوں بلا جواز قرار دیندے ہوئے انہاں دے اسلوب نوں بہ نظر تحسین دیکھیا۔ ممتاز شیريں دا تنقیدی مسلک کئی اعتبار توں محمد حسن عسکری دے نیڑے تر دکھائی دیندا اے۔ سب دے نال اخلاق تے اخلاص توں لبریز انہاں دا سلوک انہاں دی شخصیت کاامتیاز ی وصف سی۔ انہاں دے اسلوب دی بے ساختگی تے بے تکلفی اپنی مثال آپ اے۔ بولی و بیان اُتے انہاں دی خلاقانہ دسترس تے اسلوب دی ندرت دے اعجاز توں انھاں نے ادب ،فن تے زندگی نوں نويں آفاق توں آشنا کيتا۔ انہاں دے ہاں فن کار دی انا، سلیقہ تے علم و ادب دے نال قلبی لگاﺅ، وطن تے اہل وطن دے نال والہانہ وابستگی دی جو کیفیت اے اوہ انہاں نوں اک اہم مقام عطا کردی اے۔ ادب نوں انسانیت دے وقاراور سر بلندی دے لئی استعمال کرنے دی اوہ زبردست حامی سن۔ انھاں نے داخلی تے خارجی احساست نوں جس مہارت توں پیرایہ اظہار عطا کيتا اے اوہ قابل غور اے۔ اپنے اک مضمون وچ ممتازشیريں نے اپنے اسلوب تے تخلیقی محرکات دی صراحت کردے ہوئے لکھیا اے:
” | مجھ وچ فن کار دی انا سہی لیکن اِنّا انکسار تاں ضرور اے کہ ایہ محسوس کر سکےآں کہ وڈے ادیباں دے سامنے اسيں کِنے چھوٹے نيں تے فن کار دے ارتقا تے تکمیل تک پہنچنے وچ سانوں حالے کِنے تے مرحلےطے کرنے نيں ۔ماں اپنے بارے وچ صرف ایہ کہہ سکدی ہاں کہ پہلے درجے توں گزر کر ميں نے دوسرے وچ قدم رکھیا اے تے اپنی ذات وچ نارسیسی انہماک اُتے وڈی حد تک قابو پا لیا اے۔[۳] | “ |
تراجم
سودھوممتاز شیريں نوں انگریزی، اردو ،عربی، فارسی تے پاکستان دی متعدد علاقائی زباناں دے ادب اُتے دسترس حاصل سی۔ عالمی کلاسیک دا انھاں نے عمیق مطالعہ کيتا سی۔ زندگی دے نت نويں مطالب تے مفاہیم دی جستجو ہمیشہ انہاں دا مطمح نظر رہیا۔ اپنی تخلیقی تحریراں تے تنقیدی مقالات دے معجز نما اثر توں اوہ قاری نوں زندگی دے مثبت شعور توں متمتع کرنے دی آرزو مند سن۔ انہاں دی تخلیقی تے تنقیدی تحریراں ید بیضا دا معجزہ دکھاندی نيں تے حیات و کائنات دے ایداں دے متعدد تجربات جنہاں توں عام قاری بالعموم نا آشنا رہندا اے ممتاز شیريں دی اُتے تاثیر تحریراں دے مطالعے دے بعد ایہ سمجھدا اے کہ ایہ سب کچھ تاں گویا پہلے ہی توں اس دے نہاں خانہ دل وچ جا گزاں سی۔ اس طرح فکر و خیال دی دنیا وچ اک انقلاب رونما ہو توں اے جس دی وجہ توں قاری دے دل وچ اک ولولۂ تازہ پیدا ہُندا اے۔ ترجمے دے ذریعے اوہ دو تہذیباں نوں نیڑے تر لیانا چاہدیاں سن۔ تراجم دے ذریعے انھاں نے اردو بولی نوں نويں جذبےآں، نويں امکانات، نويں مزاج تے نويں تخلیقی محرکات توں روشناس کرانے دی مقدور بھر کوشش کيتی۔ انہاں دے تراجم دی اک اہم تے نمایاں خوبی ایہ اے کہ انہاں دے مطالعہ دے بعد قاری انہاں دے تخلیق کار دی روح توں اسيں کلام ہو جاندا اے مترجم دی حیثیت توں اوہ پس منظر وچ رہندے ہوئے قاری نوں ترجمے دی حقیقی روح توں متعارف کرنے وچ کدی تعامل نئيں کردیاں۔ انہاں دے تراجم توں اردو دے افسانوی ادب دی ثروت وچ وادھا ہويا تے فکر و خیال نوں حسن و دلکشی تے لطافت دے اعلیٰ معیار تک پہنچانے وچ کامیابی ہوئی۔ افسانوی ادب دی تنقید وچ ممتاز شیريں دا دبنگ لہجہ ہمیشہ یاد رکھیا جائے گا۔ گزشتہ اٹھ عشراں وچ لکھی جانے والی اردو تنقید اُتے نظر ڈالاں تاں کوئی وی سواݨی نقاد دکھائی نئيں دیندی۔ ممتاز شیريں نے اردو تنقید دے دامن وچ اپنی عالمانہ تنقید دے گوہر نایاب ڈال کر اسنوں عالمی ادب وچ معزز و مفتخر کر دتا۔ زندگی دی صداقتاں نوں اپنے اسلوب دی حسن کاریاں توں مزین کرنے والی اس عظیم ادیبہ دے تخلیقی کارنامے تریخ ادب وچ آب زر توں لکھے جاواں گے تے تریخ ہر دور وچ انہاں دے فقیدالمثال اسلوب لا ئق صد رشک و تحسین دا م تے عظیم ناں دی تعظیم کرے گی۔[۳]
عالمی ادبی کانفرنس وچ شرکت
سودھو1954ء وچ ہالینڈ دے راجگڑھ ہیگ وچ اک بین الاقوامی ادبی کانفرنس دا انعقاد ہويا۔ ا س عالمی ادبی کانفرنس وچ عالمی ادب تے انسانیت نوں درپیش مسائل دے بارے وچ وقیع مقالات پیش کیتے گئے۔ ممتاز شیريں نوں اس عالمی ادبی کانفرنس وچ پاکستان دی نمائندگی دا اعزاز حاصل ہويا۔ اس عالمی ادبی کانفرنس وچ ممتاز شیريں نے دنیا دے نامور ادیباں نال ملاقات کيتی تے عالمی ادب دے تناظر وچ عصری آگہی دے موضوع اُتے انہاں دے خیالات نوں سمجھنے دی کوشش کيتی۔ ادب نوں اوہ زندگی دی تنقید تے درپیش صورت حال دی اصلاح دے لئی بہت اہم سمجھدیاں سن ۔[۳]
لکھتاں
سودھواپنی تخلیقی کامرانیاں توں ممتاز شیريں نے اردو دنیا نوں حیرت زدہ کر دتا۔ رنگ، خوشبو تے حسن و خوبی دے تمام استعارے انہاں دے توانا تے ابد آشنا اسلوب وچ سمٹ آئے سن ۔ انہاں دی تمام تحریراں قلب اورروح دی اتھاہ گہرائیاں وچ اتر جانے والی اثرآفرینی توں لبریز سن۔ ممتاز شیريں دی درج ذیل لکھتاں انھاں شہرت عام تے بقائے دوام دے دربار وچ بلند مقام اُتے فائز کرن گی ۔[۳]
افسانوی مجموعے
سودھو- اپنی نگریا
- حدیث دیگراں
- میگھ ملہار
- ظلمت نیم روز (فسادات دے افسانے) ترتیب: ڈاکٹر آصف فرخی
تنقید
سودھو- معیار
- منٹو، نوری نہ ناری
مدیر
سودھو- نیا دور (ادبی جریدہ)
تراجم
سودھو- درشہوار (جان اسٹین بیک دا ناول دتی پرل دا ترجمہ)
- پاپ دی زندگی ( امریکی افسانےآں دا مجموعہ)
ممتاز شیريں اُتے کتاباں
سودھو- ممتاز شیريں - ناقد، کہانی کار، ابو بکر عباد، مطبوعہ ایجوکیشنل پبلشنگ ہاؤس دہلی، 2006ء
- ممتاز شیريں: شخصیت و فن، ڈاکٹر تنظیم الفردوس، اکادمی ادبیات پاکستان
ملازمت
سودھوممتاز شیريں اپنی زندگی دے آخری دناں وچ حکومت پاکستان دی وفاقی وزارت تعلیم وچ بہ حیثیت مشیر خدمات اُتے مامور سن ۔[۳]
وفات
سودھوممتاز شیريں نوں 1972ء وچ پیٹ دے سرطان دا عارضہ لاحق ہو گیا۔ مرض وچ اس قدر شدت آگئی کہ 11 مارچ 1973ء نوں پولی کلینک اسلام آباد وچ اوہ انتقال کر گئياں۔ [۱][۲]
حوالے
سودھو- ↑ ۱.۰ ۱.۱ «ممتاز شیريں، پاکستانی کنیکشنز، برمنگھم برطانیہ». بایگانیشده از اصلی در ۲۰۱۶-۰۳-۰۴. دریافتشده در ۲۰۱۵-۱۲-۱۲. نامعلوم پیرامیٹر دا
|url-status=
نظر انداز کردا (کمک) - ↑ ۲.۰ ۲.۱ ابو بکر عباد، ممتاز شیريں - ناقد، کہانی کار، ایجوکیشنل پبلشنگ ہاؤس دہلی، 2006ء،ص 17
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ ۳.۳ ۳.۴ ۳.۵ ۳.۶ ممتاز شیريں:اردو دی پہلی سواݨی نقاد، ابن سلطان، ساڈی ویب ڈاٹ کم، پاکستان