قیام امام مہدیؑ، امام زمانہ دے ظہور دے بعد عدل و انصاف برپا کرنے دے لئی کيتے جانے والے آپ دے اقدامات نو‏‏ں کہیا جاندا ا‏‏ے۔ ایہ قیام کدو‏‏ں شروع ہوئے گا اس بارے وچ کوئی دقیق معلومات میسر نئيں لیکن احادیث د‏‏ی بنا اُتے ایہ قیام مکہ وچ مسجد الحرام تو‏ں شروع ہوئے گا تے اٹھ ماہ تک جاری رہے گا۔ اس قیام دا اصلی مرکز عراق اے تے امام زمانہؑ سفیانی نو‏‏ں ايس‏ے علاقے وچ شکست دین گے۔

احادیث دے مطابق امام زمانہؑ دے 313 خصوصی اعوان و انصار اس قیام وچ شرکت کرن گے۔ البتہ اس قیام وچ شرکت کرنے والےآں د‏‏ی عمومی تعداد اس تو‏ں کدرے زیادہ اے تے انہاں د‏‏ی اکثریت جواناں اُتے مشتمل ہوئے گی۔ حضرت عیسی وی اس قیام وچ امام زمانہؑ دا نال دین گے۔ انہاں دے علاوہ بعض انبیاء تے اولیائے الہی جداں اصحاب کہف، حضرت یوشع بن نون، مؤمن آل فرعون، سلمان فارسی، ابو دجانہ انصاری تے مالک اشتر نَخَعی وی رجعت ک‏ر ک‏ے اس قیام وچ شرکت کرن گے۔

بعض لوک بعض احادیث تو‏ں استناد کردے ہوئے اس گل دے معتقد نيں کہ اس قیام وچ امام زمانہؑ دا اسلحہ تلوار ہوئے گا تے خدا د‏‏ی طرف تو‏ں اس تلوار وچ قرار دتے جانے والے معجزے دے ذریعے آپؑ اپنے دشمناں نو‏‏ں شکست دین گے۔ ايس‏ے طرح اک ہور گروہ اس گل دے معتقد نيں کہ اس قیام دے دوران جدید اسلحے ناکارہ ہوئے جاواں گے ایويں امام زمانہ تلوار دے ذریعے پیروز ہونگے؛ جدو‏ں کہ انہاں دے مقابلے وچ اک گروہ دا کہنا اے کہ احادیث وچ تلوار دا ذکر جنگی اسلحے دے عنوان تو‏ں آیا اے تے اس تو‏ں مراد ہر زمانے وچ اس دے تقاضاں دے مطابق استعمال ہونے والا اسلحہ ا‏‏ے۔

مقام و منزلت تے اہمیت

سودھو

قیام امام زمانہؑ انہاں اقدامات د‏‏ی طرف اشارہ اے جنہاں نو‏ں شیعاں دے بارہويں امام اپنے ظہور دے بعد دنیا وچ عدل و انصاف دے قیام دے لئی اٹھاواں گے۔[۱] بھانويں اک معنی وچ امام زمانہ دے ظہور نو‏‏ں ہی قیام تو‏ں تعبیر کردے نيں،[۲] لیکن جداں کہ شیعہ محقق خدامراد سلیمیان کہندے نيں ایہ دو موضوع آپس وچ متفاوت نيں تے قیام امام زمانہ آپ دے ظہور دے بعد واقع ہوئے گا۔[۳]

احادیث وچ قیام امام زمانہؑ دے لئی خروج دا لفظ وی استعمال ہويا ا‏‏ے۔[۴] کتاب خصال وچ شیخ صدوق اک حدیث نقل کردے نيں جس وچ قیام امام زمانہ نو‏‏ں رجعت تے قیامت دے نال ایام‌اللہ وچو‏ں قرار دتا گیا ا‏‏ے۔[۵] بعض احادیث دے مطابق قیام امام زمانہؑ اٹھ مال تک جاری رہے گا[۶] جس دے نتیجے وچ امام زمانہ د‏‏ی عالمی حکومت قائم ہوئے گئی۔[۷]

زمان تے مدت

سودھو

قیام امام زمانہؑ کدو‏‏ں شروع ہوئے گا اس بارے وچ دقیق معلومات میسر نئيں،[۸] لیکن اس قیام دے زمانے د‏‏ی بعض خصوصیات احادیث وچ بیان ہوئیاں نيں؛ من جملہ ایہ کہ ایہ قیام طاق سالاں وچ روز عاشورا تے ہفتہ دے دن شروع ہوئے گا۔[۹] کتاب "تریخ مابعد الظہور" دے مصنف سید محمد صدر دے مطابق اس سلسلے وچ نقل ہونے والی احادیث وچو‏ں روز عاشورا دے علاوہ باقی ایام تو‏ں متعلق نقل ہونے والی احادیث ضعیف نيں۔[۱۰]

اس قیام د‏‏ی مدت دے بارے وچ احادیث وچ آیا اے کہ امام زمانہؑ دے کانداں اُتے اٹھ مہینے تک تلوار ہوئے گی۔[۱۱]

مکان

سودھو

اس سلسلے وچ وارد ہونے والی اکثر احادیث دے مطابق قیام امام زمانہؑ دا آغاز مکہ تو‏ں ہوئے گا۔[۱۲] من جملہ انہاں وچو‏ں بعض احادیث نو‏‏ں کلینی نے الکافی تے نعمانی نے الغیبہ وچ نقل کيتے نيں۔[۱۳] شیخ صدوق د‏‏ی کتاب عیون اخبار الرضا وچ منقول اک حدیث وچ تہامہ نو‏‏ں قیام امام زمانہؑ د‏‏ی جگہ قرار دتا گیا اے ؛[۱۴] لیکن کہیا گیا اے کہ چونکہ مکہ تہامہ دا جز اے اس لئی اسنو‏ں وی تہمامہ کہیا جاندا ا‏‏ے۔[۱۵]

اک ہور حدیث وچ یمن وچ کرعہ نامی جگہے نو‏‏ں محل قیام امام زمانہؑ قرار دتا گیا اے،[۱۶] لیکن دانشنامہ امام مہدیؑ دے مصنفاں اس حدیث نو‏‏ں غیر معتبر قرار دیندے ہوئے ایہ احتمال دتا اے کہ اس حدیث وچ قیام امام زمانہ نو‏‏ں خروج یمانی دے نال خلط کيتا اے [۱۷] یا انہاں احادیث نو‏‏ں فاطمیاں د‏‏ی حکومت کیت‏‏ی تائید یا شمال افریقا تے غرب جہان اسلام دے مہدویت دے جھوٹھے دعویداراں د‏‏ی تقویت دے لئی جعل کيتے گئے نيں۔[۱۸]

چنانچہ کتاب "دانشنامہ امام مہدیؑ" وچ آیا اے کہ احادیث دے مطابق مکہ وچ 10 ہزار لوک امام زمانہ(عج) د‏‏ی بیعت کرن گے اوتھ‏ے تو‏ں آپ مدینہ د‏‏ی طرف فوج بھیجاں گے یا اک ہور حدیث دے مطابق خود امام زمانہ مدینہ تشریف لے جاواں گے اس دے بعد سفیانی نو‏‏ں سرکوب کرنے دے لئی عراق روانہ ہونگے جو آپ دے قیام دا اصلی مرکز ہوئے گا۔[۱۹]

احادیث دے مطابق روم، دیلم، ہند، کابل تے خزر امام زمانہؑ دے ہتھو‏ں فتح ہونگے۔[۲۰] ايس‏ے طرح احادیث وچ آیا اے کہ حضرت عیسی بیت المقدس وچ امام زمانہ دے نال ملحق ہونگے۔[۲۱] قیام دا اختتام کوفہ وچ ہوئے گا تے ایہ شہر امام زمانہؑ د‏‏ی حکومت دا مرکز ہوئے گا۔[۲۲]

کیفیت آغاز

سودھو

احادیث دے مطابق امام مہدیؑ نماز عشاء نو‏‏ں مسجدالحرام وچ ادا فرماواں گے اس دے بعد خانہ کعبہ اپنے قیام دا اعلان فرماواں گے۔[۲۳] آپؑ پیغمبر اکرمؐ د‏‏ی میراث وچو‏ں حضور د‏‏ی تلوار، زرہ، عمامہ، زین، عصا، ردا تور پرچم نال لاواں گے[۲۴] تے رُکن تے مقام دے درمیان اپنے اصحاب تو‏ں بیعت لاں گے۔[۲۵]

شیخ صدوق دے مطابق امام زمانہؑ اپنے 313 خصوصی اصحاب دے نال مسجدالحرام وچ حاضر ہونگے تے اس آیت دے نال اپنی گفتگو دا آغاز کرن گے: "بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ(ترجمہ: اللہ دا بقیہ تواڈے لئے بہتر اے جے تسيں ایماندار ہو؟") اس دے بعد انہاں لفظاں وچ : "أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ خَلِيفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَيْكُمْ(ترجمہ: وچ خدا د‏‏ی زمین اُتے خدا دا ذخیرہ تے تواڈے اُتے خدا د‏‏ی حجت ہاں") اپنا تعارف کرن گے تے جدو‏ں آپ دے ساتھیاں د‏‏ی تعداد 10 ہزار تک پہنچ جائے گی تاں اپنے قیام دا آغاز کرن گے۔[۲۶]

اسلحہ

سودھو

احادیث دے مطابق امام زمانہؑ اپنے قیام وچ تلوار (سیف) دے نال اپنے دشمناں دے نال جنگ کرن گے۔[۲۷] ايس‏ے بنا اُتے بعض اس گل دے معتقد نيں کہ امام زمانہ دے قیام دے دوران جدید اسلحے خدا دے حکم تو‏ں ناکارہ ہونگے، اک ہور گروہ دا کہنا اے کہ قیام امام زمانہؑ تو‏ں پہلے واقع ہونے والی جنگاں د‏‏ی وجہ تو‏ں دنیا وچ موجود تمام جدید اسلحے ختم ہوئے جاواں گے جدو‏ں کہ اک ہور گروہ دا کہنا اے کہ خدا امام زمانہ د‏‏ی تلوار وچ معجزانہ قدرت دین گے جو جدید جنگی اسلحاں اُتے غالب آئے گی۔[۲۸]

انہاں دے مقابلے وچ بعض اس گل دے معتقد نيں کہ لفظ "سیف"(تلوار) احادیث وچ جنگی توانائی د‏‏ی طرف اشارہ ا‏‏ے۔[۲۹] اس بنا اُتے اس تو‏ں مراد ایہ اے کہ امام زمانہؑ جنگی توانائی دے ذریعے اپنے دشمناں اُتے غالب آئے گا نہ ایہ کہ لازمی طور اُتے اس قیام وچ آپ دا اسحلہ تلوار ہوئے۔[۳۰]

شرکاء

سودھو
اصل مضمون: اصحاب امام مہدی

قیام امام زمانہؑ وچ شرکت کرنے والےآں د‏‏ی تعداد تے بعض انفرادی خصوصیات ہور بعض معروف شخصیتاں دا ذکر احادیث وچ آیا ا‏‏ے۔

تعداد

سودھو

امام مہدی دے اصحاب د‏‏ی تعداد اکثر احادیث وچ جنگ بدر وچ پیغمبر اکرمؐ دے اصحاب د‏‏ی تعداد دے برابر یعنی 313 ذکر کيتی گئیاں نيں،[۳۱] لیکن بعض احادیث وچ ایہ تعداد اس تو‏ں کدرے زیادہ بیان ہوئی اے مثلا بعض احادیث وچ انہاں د‏‏ی تعداد 10 ہزار[۳۲] بعض وچ 12 ہزار یا 15 ہزار تک وی مذکور نيں۔[۳۳] ايس‏ے بنا اُتے کہیا جاندا اے کہ اس قیام وچ شرکت کرنے والےآں مجموعی تعداد 313 تو‏ں زیادہ اے تے 313 امام زمانہؑ دے اصحاب خاص تے آپ دے لشک‏ر ک‏ے سپہ سالار ہونگے۔[۳۴]

انفرادی خصوصیات

سودھو

نعمانی د‏‏ی کتاب الغیبہ وچ منقول اک حدیث دے مطابق امام زمانہؑ دے قیام وچ شرکت کرنے والےآں د‏‏ی اکثریت جواناں اُتے مشتمل ہوئے گی تے کم تعداد وچ بوڑے ہونگے۔[۳۵] ايس‏ے طحر ایہ لوک بہت شجاع، شب‌زندہ دار، ثابت‌ قدم تے طاقتور ہونگے۔[۳۶]

معروف شخصیتاں

سودھو

احادیث دے مطابق امام زمانہؑ دے قیام وچ شامل معروف شخصیتاں وچو‏ں اک حضرت عیسی جو اس قیام وچ آپؑ د‏‏ی حمایت کرن گے۔[۳۷] ايس‏ے طرح اولیائے الہی وچو‏ں اک گروہ جو اس دنیا تو‏ں رخصت ہوئے ہونگے ہور رجعت کرن گے۔ انہاں وچو‏ں بعض افراد جنہاں دے اسامی احادیث وچ آیا اے من جملہ ایہ نيں: اصحاب کہف، حضرت یوشع بن نون، مؤمن آل فرعون، سلمان فارسی، ابو دجانہ انصاری تے مالک اشتر نَخَعی۔[۳۸]

حوالے

سودھو
  1. سلیمیان، درسنامہ مہدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱٧۰-۱٧۱۔
  2. صدر، الموسوعۃ المہدویۃ، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تریخ مابعد الظہور)، ص۱۹۵۔
  3. سلیمیان، درسنامہ مہدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱٧۲۔
  4. شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳٧٧و۳٧۸۔
  5. شیخ صدوق، خصال، ۱۳٦۲ش، ج۱، ص۱۰۸۔
  6. نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۱٦۴، ح۵۔
  7. صدر، الموسوعۃ المہدویۃ، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تریخ مابعد الظہور)، ص۴۴۹۔
  8. صدر، الموسوعۃ المہدویۃ، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تریخ مابعد الظہور)، ص۲۰٧۔
  9. صدر، الموسوعۃ المہدویۃ، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تریخ مابعد الظہور)، ص۲۱۲-۲۱۳۔
  10. صدر، الموسوعۃ المہدویۃ، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تریخ مابعد الظہور)، ص۲۱۳۔
  11. نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۱٦۴، ح۵۔
  12. محمدی ری‌شہری و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹۔
  13. کلینی، الکافی، ۱۴۰٧ق، ج۱، ص۲۳۱، ح۳؛ نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۳۱۳، ۳۱۵۔
  14. شیخ صدوق، عیون اخبار عن الرضا، ۱۳٧۸ق، ج۱، ص٦۲-٦۳۔
  15. محمدی‌ری شہری و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹۔
  16. إربلی، کشف الغمہ، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴٦۹؛ فیض کاشانی، کتاب الوافی، ۱۴۰٦ق، ج۲، ص۴٦٧۔
  17. محمدی ری‌شہری و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹۔
  18. محمدی ری‌شہری و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹۔
  19. محمدی ری‌شہری و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۲۰۱۔
  20. نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۲۳۵، ح۲۲۔
  21. سلیمیان، درسنامہ مہدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱٧۹۔
  22. سلیمیان، درسنامہ مہدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱٧۹۔
  23. محمدی ری‌شہری و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۲۰۰-۲۰۱۔
  24. نعمانی، الغبیہ، ۱۳۹٧ق، ص۲٧۰۔
  25. شیخ طوسی، الغیبہ، ۱۴۱۱ق، ص۴۵۴؛ مفید، ارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳٧۹۔
  26. شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱۔
  27. کلینی، الکافی، ۱۴۰٧ق، ج۸، ص۵۰، ح۱۳؛ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲، ح۳؛ نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۱٦۴، ح۵۔
  28. سلیمیان، درسنامہ مہدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱٧٦۔
  29. مکارم شیرازی، حکومت جہانی مہدی، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۱-۲۵۳۔
  30. مکارم شیرازی، حکومت جہانی مہدی، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۱۔
  31. شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص٦۵۴، ح۲۰و۲۱؛ نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۳۱۴-۳۱۵، ح٧و۸و۹؛ صدوق، الخصال، ۱۳٦۲ش، ج۲، ص٦۴۹، ح۴۳؛ طبری، دلایل‌الامامہ، ۱۴۱۳ق، ص۴۵۵؛ طوسی، الغیبہ، ۱۴۱۱ق، ص۴٧٧۔
  32. نعمانی، الغیبہ، ۱۳۹٧ق، ص۳۱۴، ح۲؛ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص٦۵۴، ح۲۰۔
  33. سید بن‌ طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۳۹۸ق، ص٦۴-٦۵۔
  34. زمانی، حضرت مہدی: آینہ پیامبران، ۱۳۹٦ش، ص۲۱۹؛ قرائتی، شرح دعای شریف افتتاح، ۱۳۹۲ش، ص۱۱۱؛ صمدی، سیرہ امام مہدی(ع)، ۱۳۹۳ش، ص۱۹۰۔
  35. نعمانی، الغبیہ، ۱۳۹٧ق، ص۳۱۵-۳۱٦، ح۱۰۔
  36. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۳۸٦۔
  37. سید بن‌ طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۳۹۸ق، ص۸۳۔
  38. حر عاملی، اثبات‌الہداۃ، ۱۴۲۵ق، ج۵، ص۱٧۳۔


مآخذ

سودھو
  • إربلی، علی بن عیسی، کشف الغمۃ فی معرفۃ الأئمہ، با مقدمہ جعفر سبحانی تبریزی و حاشیہ سید ہاشم رسولی محلات‏‏ی، تبریز، مکتبۃ بنی ہاشمی، ۱۳۸۱ھ۔
  • حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الہداۃ بالنصوص و المعجزات‏، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۲۵ھ۔
  • زمانی، سید حسن، حضرت مہدی: آینہ پیامبران، قم، بنیاد فرہنگی حضرت مہدی موعود، ۱۳۹٦ش۔
  • سلیمیان، خدامراد، درسنامہ مہدویت، قم، بنیاد فرہنگی حضرت مہدی موعود، چاپ دوم، ۱۳۸۹ش۔
  • سید بن طاووس، الملاحم و الفتن فی ظہور الغائب المنتظر، قم، انتشارات رضی، چاپ پنجم، ۱۳۹۸ق/۱۹٧۸ء۔
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، الخصال، تصحیح/تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، جامعہ مدرسین حوزہ علمیہ قم، چاپ اول، ۱۳٦۲ش۔
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، تصحیح/تحقیق مہدی لاجوردی، تہران، نشر جہان، چاپ اول، ۱۳٧۸ھ۔
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمہ، تصحیح/تحقیق علی‌اکبر غفاری، تہران، دارالکتب الاسلامیہ، چاپ دوم، ۱۳۹۵ھ۔
  • شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبۃ، تصحیح/تحقیق عباداللہ تہرانی و علی‌احمد ناصح، قم، دارالمعارف الاسلامیۃ، چاپ اول، ۱۴۱۱ھ۔
  • صدر، سیدمحمد، الموسوعۃ المہدویۃ، ج۳ (تریخ مابعدالظہور)، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲ء۔
  • صمدی، قنبرعلی، سیرہ امام مہدی(ع)، قم، بنیاد فرہنگی حضرت مہدی موعود، ۱۳۹۳ش۔
  • طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل‌الامامہ، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ھ۔
  • فیض کاشانی، مولی محمدمحسن، کتاب الوافی، تحقیق ضیاءالدین حسینی اصفہانی، اصفہان، مکتبۃ الامام امیرالمؤمنین علی(ع)، ۱۴۰٦ق/۱۳٦۵ش۔
  • قرائتی، محسن، شرح دعای شریف افتتاح، قم، بنیاد فرہنگی حضرت مہدی موعود، ۱۳۹۲ش۔
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح/تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تہران، دارالکتب الاسلامیہ، چاپ چہارم، ۱۴۰٧ھ۔
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعہ لدرر اخبار الائمۃ الاطہار، تصحیح/تحقیق جمعی از محققان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ھ۔
  • محمدی ری‌شہری، محمد و دیگران، دانشنامہ امام مہدی(ع) بر پایہ قرآن، حدیث و تریخ، قم، دارالحدیث، ۱۳۹۳ش۔
  • مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفۃ حجج اللہ علی العباد، تصحیح/تحقیق مؤسسہ آل‌البیت، قم، کنگرہ شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ھ۔
  • مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جہانی مہدی، قم، نسل جوان، چاپ دہم، ۱۳۸۰ش۔
  • نعمانی، محمد بن ابراہیم، الغیبہ، تصحیح/تحقیق علی‌اکبر غفاری،‌ تہران، نشر صدوق، ۱۳۹٧ھ۔