سلطنت جونپور
جونپور سلطنت جونپور سلطنت | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1394–1479 | |||||||||
دار الحکومت | جونپور | ||||||||
حکومت | بادشاہی | ||||||||
تاریخ | |||||||||
• قیام | 1394 | ||||||||
• موقوفی نطام | 1479 | ||||||||
|
جونپور سلطنت 1394 تے 1479 دے درمیان شمالی ہندوستان وچ اک آزاد اسلامی ریاست سی ، جس دے حکمراناں نے موجودہ ریاست اتر پردیش وچ جون پور توں حکومت کیتی۔ [۱] جونپور سلطنت اُتے شرقی خاندان دی حکومت سی ۔ خواجہ جہان ملک سرور ، خاندان دا پہلا حکمران سلطان ناصر الدین محمد شاہ چہارم تغلق (1390–1394) دے تحت اک وزیر سی۔ 1394 وچ ، دہلی سلطنت دے ٹکڑے ٹکڑے ہونے دے درمیان ، اس نے اپنے آپ نوں جونپور دے اک آزاد حکمران دے طور اُتے قائم کيتا تے اودھ اور گنگا دے اک وڈے حصے - جمنا دوآب اُتے اپنا اختیار ودھایا تے دہلی سلطنت دے زیادہ تر حصے نوں تبدیل کردتا۔ اس دی طرف توں قائم کردہ خاندان دا ناں اس دے لقب ملک الشرق ("مشرق دا حکمران") دی وجہ توں رکھیا گیا سی۔ خاندان دا سب توں قابل ذکر حکمران ابراہیم شاہ سی۔حوالےدی لوڑ؟
سلطنت جونپور (Jaunpur Sultanate) شمالی ہند وچ 1394ء تے 1479ء دے درمیان اک آزاد خود مختار ریاست سی۔
تریخ
سودھوملک سرور۔
سودھو1389 وچ جون پور دے اک افریقی گورنر ملک سرور [۲] کو خواجہ جہان دا خطاب دتا۔ 1394 وچ انہاں نوں جونپور دا گورنر مقرر کيتا گیا تے سلطان ناصر الدین محمود شاہ تغلق (1394–1413) توں ملک الشرق دا خطاب حاصل کيتا۔ جلد ہی ، اس نے خود نوں اک آزاد حکمران دے طور اُتے قائم کيتا تے اتباک اعظم دا لقب اختیار کيتا۔ اس نے ایٹوا ، کوئل تے قنوج وچ بغاوتاں نوں دبایا۔ اوہ کارا ، اودھ ، دلماؤ ، بہرائچ تے جنوبی بہار نوں وی اپنے کنٹرول وچ لیانے وچ کامیاب رہیا۔ جے نگرکے رائے تے لکھنؤتیکے حکمران نے انہاں دی اتھارٹی نوں تسلیم کيتا تے اس دے ہاتھیاں دی اک وڈی تعداد بھیجیا. اس دی موت دے بعد ، اس دے بعد اس دا گود لیا بیٹا ملک قرنفل ، جس نے مبارک شاہ دا لقب اختیار کيتا ، [۳] نے تن سال حکومت کیتی ، تے اپنے ناں توں سکے جاری کیتے۔ [۴]
بھوج پور دے اجینیا دے نال جنگ۔
سودھوملک سرور دے دور وچ جونپور جدید بہار وچ بھوج پور دے پڑوسی اجینیا دے نال 100 سالہ جنگ وچ الجھ گیا۔ اجینیا دا سردار ، راجہ ہراج ابتدائی طور اُتے ملک سرور دی افواج وچ کامیاب رہیا اُتے بعد وچ ہونے والی لڑائیاں وچ اجینیا نوں شکست ہوئی تے جنگلات وچ چھپنے تے گوریلا جنگ دا سہارا لینے اُتے مجبور کيتا گیا۔ [۵]
مبارک شاہ۔
سودھو1399 وچ اقتدار سنبھالنے دے بعد مبارک شاہ نے اپنے ناں توں سکے مارے تے انہاں دے ناں اُتے خطبہ پڑھیا گیا۔ اپنے دور حکومت وچ مولو اقبال نے جون پور دی بازیابی دی کوشش کيتی ، لیکن ناکام رہے۔ انہاں دے بعد انہاں دے چھوٹے بھائی ابراہیم نے 1402 وچ انہاں دی وفات دے بعد [۶]جنہاں نے شمس الدین مبارک شاہ دا لقب اختیار کيتا۔ [۷]
ابراہیم شاہ۔
سودھوجونپور سلطنت نے اپنے سب توں وڈے عروج نوں مبارک شاہ دے چھوٹے بھائی دے تحت حاصل کيتا ، جس نے شمس الدین ابراہیم شاہ (1402–1440 حکومت کیتی) دے طور اُتے حکومت کیتی۔ مشرق دی طرف ، اس دی بادشاہت بہار تک ، تے مغرب وچ ، قنوج تک پھیل گئی۔ ایتھے تک کہ اس نے اک مقام اُتے دہلی اُتے مارچ کيتا۔ نور قطب العالم نامی اک مسلمان مقدس شخص دے زیراہتمام اس نے راجہ گنیش دے ماتحت سلطنت بنگال نوں دھمکی دتی۔ [۸]
ابراہیم شاہ اسلامی تعلیم دے سرپرست سن تے اس مقصد دے لئی کئی کالج قائم کیتے۔ انہاں دے دور وچ اسلامی الہیات تے قانون اُتے وڈی تعداد وچ علمی کم ہوئے ، جنہاں وچ حاشیہ ہندی ، بہار المعاوج تے فتویٰ ابراہیم شاہی شامل نيں۔ اس نے اک نويں علاقائی طرز تعمیر وچ متعدد یادگاراں تعمیر کيتياں جنہاں نوں شرقی کہیا جاندا اے۔ اس دے دور وچ سلطان ناصر الدین محمود شاہ دوم تغلق نے جونپور وچ پناہ لی تاکہ اس اُتے مالو اقبال دے کنٹرول توں چھٹکارا حاصل کيتا جا سکے۔ لیکن اس نے سلطان محمود شاہ دے نال چنگا سلوک نئيں کيتا۔ اس دے نتیجے وچ ، سلطان دے نال اس دے تعلقات تلخ ہو گئے تے محمود شاہ نے قنوج اُتے قبضہ کر ليا۔ 1407 وچ اس نے قنوج دی بازیابی دی کوشش کيتی لیکن ناکام رہیا۔ بنگال نوں فتح کرنے دی اس دی کوشش وی ناکام ہوگئی۔ انہاں دی وفات دے بعد انہاں دے وڈے بیٹے محمود شاہ نے انہاں دی جگہ لئی۔ [۷]
محمود شاہ۔
سودھومحمود شاہ چونار نوں فتح کرنے وچ کامیاب رہیا ، لیکن کالپی اُتے قبضہ کرنے وچ ناکام رہیا۔ اس نے بنگال تے اڑیسہ دے خلاف وی مہم چلائی۔ 1452 وچ اس نے دہلی اُتے حملہ کيتا لیکن بہلول لودی دے ہتھوں اسنوں شکست ہوئی۔ بعد وچ ، اس نے دہلی نوں فتح کرنے دی اک ہور کوشش کيتی تے ایٹوا دی طرف مارچ کيتا۔ آخر کار ، اوہ اک معاہدے اُتے راضی ہوگیا جس نے شمس آباد اُتے بہلول لودھی دا حق قبول کيتا۔ لیکن جدوں بہلول نے شمس آباد اُتے قبضہ کرنے دی کوشش کيتی تاں جونپور دی افواج نے اس دی مخالفت کيتی۔ اس موقع اُتے ، محمود شاہ فوت ہوگیا تے اس دے بعد اس دے بیٹے بھیکھن نے محمد شاہ دا لقب سنبھالیا۔ [۹]
محمد شاہ۔
سودھو1457 وچ اقتدار سنبھالنے اُتے محمد شاہ نے بہلول لودی دے نال صلح کر لئی تے شمس آباد اُتے اپنا حق تسلیم کر ليا۔ اس نے اپنے امرا دے نال جھگڑا اٹھایا۔ 1458 وچ ، جدوں اس دے بھائی حسن نوں اس دے حکم اُتے پھانسی دتی گئی ، اس دے دوسرے بھائی حسین نے بغاوت دی تے اپنے آپ نوں حسین شاہ دے عنوان توں جونپور دا سلطان قرار دتا۔ محمد شاہ نوں جلد ہی حسین دی فوج نے قنوج وچ قتل کر دتا۔ [۷]
حسین شاہ۔
سودھوآخری حکمران حسین شاہ نے 1458 وچ بہلول لودی دے نال چار سالہ امن معاہدہ کيتا۔ [۷] بعد وچ ، دہلی اُتے حملہ کرنے دے لئی 1478 وچ اک بہت وڈی فوج دے نال جمنا دے کنارے پہنچ گئے۔ سلطان بہلول لودھی نے صرف دہلی نوں برقرار رکھنے تے حسین شاہ دے وصی دے طور اُتے حکومت کرنے دی پیشکش کر کے امن نوں محفوظ بنانے دی کوشش کيتی لیکن اس نے اس پیشکش نوں ٹھکرا دتا۔ اس دے نتیجے وچ سلطان بہلول نے جمنا نوں عبور کيتا تے اسنوں شکست دتی۔ حسین شاہ نے جنگ بندی اُتے رضامندی ظاہر کیتی لیکن دوبارہ اٹاوہ اُتے قبضہ کر ليا تے اک بہت وڈی فوج دے نال دہلی دی طرف روانہ ہوئے تے انہاں نوں بہلول لودی نے دوبارہ شکست دتی۔ اوہ اس بار وی صلح کرنے وچ کامیاب رہیا۔ مارچ 1479 وچ اوہ دوبارہ جمنا دے کنارے پہنچے۔ اسنوں بہلول لودی نے دوبارہ شکست دتی تے کمپل ، پٹیالی ، شمس آباد ، سکیٹ ، کوئل ، مرہارا تے جیلسر دے پرگناں نوں دہلی سلطان دی پیش قدمی فوج توں ہار دتا۔ سینہا ، ریپری تے رائیپنڈ کھگا دیاں جنگاں وچ پے در پے شکستاں دے بعد ، اوہ آخر کار راہب دے کنارے ہار گیا۔[۱۰] اوہ بنگال بھج گیا ، جتھے اسنوں سلطان علاؤالدین حسین شاہ نے پناہ دتی تے اپنے آخری ایام اوتھے گزارے۔ [۷] 1486 وچ بہلول لودھی نے اپنے سب توں وڈے زندہ بیٹے باربک شاہ لودھی نوں جونپور دے تخت اُتے بٹھایا۔ ایہ حسین شاہ دے دور وچ سی کہ تمام مسلماناں دے مہدی ہونے دا دعویدار محمد جونپوری سامنے آیا تے حسین شاہ اس دے مداح سن ۔
فن تے فن تعمیر۔
سودھوجون پور دے شرقی حکمران سیکھنے تے فن تعمیر دی سرپرستی دے لئی مشہور سن ۔ جون پور اس دور وچ ہندوستان دا شیراز کہلاندا سی۔ جون پور وچ شرقی طرز تعمیر دی سب توں قابل ذکر مثالیاں نيں اٹالہ مسجد ، لال دروازہ مسجد تے جامع مسجد۔ بھانويں اٹالہ مسجد دی بنیاد فیروز شاہ تغلق نے 1376 وچ رکھی سی ، لیکن ایہ صرف 1408 وچ ابراہیم شاہ دے دور وچ مکمل ہوئی۔ اک ہور مسجد ، جھنجھری مسجد وی ابراہیم شاہ نے 1430 وچ بنائی سی۔ لال دروازہ مسجد (1450) اگلے حکمران محمود شاہ دے دور وچ تعمیر کيتی گئی سی۔ جامع مسجد آخری حکمران حسین شاہ دے دور وچ 1470 وچ تعمیر کيتی گئی سی۔
موسیقی
سودھوآخری حکمران حسین شاہ گندرو دے عنوان فرض کيتا اے تے دی ترقی وچ نمایاں کردار ادا Khayal دی ، دی اک سٹائل ہندوستانی کلاسیکی موسیقی . اس نے کئی نويں راگ (دھناں) وی ترتیب دتیاں انہاں وچوں سب توں زیادہ قابل ذکر نيں۔انہاں وچوں سب توں زیادہ قابل ذکر نيں ملہار نظام ، گور نظامہ ، بھوپال نظامہ ، حسینی یا جونپوری اواری (اس وقت جونپوری دے ناں توں جانیا جاندا اے ) تے جونپوری بسنت۔
شرقی خاندان دے حکمران
سودھوٹائٹلر نام۔ | ذاتی نام۔ | حکمرانی | |
---|---|---|---|
دہلی سلطنت دے تغلق خاندان توں آزادی | |||
خواجہ جہان۔ خواجہ جہاں ملک ِ شارق۔ ملک الشرق اتباع اعظم۔ اتابک اعظم | ملک سرور۔ | 1394–1399 عیسوی۔ | |
مبارک شاہ۔ مبارک شاہ | ملک قرنفل۔ | 1399 – 1402۔ | |
شمس الدین ابراہیم شاہ۔ شمس الدین ابراہیم شاہ | ابراہیم خان۔ | 1402 – 1440۔ | |
ناصر الدین محمود شاہ۔ ناصر الدین محمود شاہ | محمود خان۔ | 1440 – 1457۔ | |
محمد شاہ۔ محمد شاہ | وی خان۔ | 1457 – 1458۔ | |
حسین شاہ۔ حسین شاہ | حسین خان۔ | 1458 – 1479۔ | |
لودھی خاندان دے تحت دہلی سلطنت وچ دوبارہ جذب کيتا گیا۔ |
نوٹس
سودھو- ↑ For a map of their territory see: Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ https://www.indiatoday.in/india/story/africans-racial-attack-greater-noida-india-history-slaves-soldiers-rulers-968631-2017-03-30?espv=1
- ↑ Mahajan, V.D. (1991, reprint 2007) History of Medieval India, Part I, S.Chand& Co., New Delhi, ISBN [[Special:BookSources/81-219-0364-5, pp.264-66
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Md. Iftekhar Alam (1983). "The Relation of Bhojpur and Jaunpur (From 1389 A.D. to 1519 A.D)". Proceedings of the Indian History Congress 44: 213.
- ↑ Mahajan, V.D. (1991, reprint 2007) History of Medieval India, Part I, S.Chand& Co., New Delhi, ISBN [[Special:BookSources/81-219-0364-5, pp.264-66
- ↑ ۷.۰ ۷.۱ ۷.۲ ۷.۳ ۷.۴ Majumdar, R.C. (ed.) (2006). The Delhi Sultanate, Mumbai: Bharatiya Vidya Bhavan, pp.186-92
- ↑ Goron and Goenka, p. 343.
- ↑ Mahajan, V.D. (1991, reprint 2007) History of Medieval India, Part I, S.Chand & Co., New Delhi, ISBN [[Special:BookSources/81-219-0364-5, pp.247-49
- ↑ Mahajan, V.D. (1991, reprint 2007) History of Medieval India, Part I, S.Chand & Co., New Delhi, ISBN [[Special:BookSources/81-219-0364-5, pp.247-49