اے غزال شب
اے غزال شب | |
---|---|
مصنف | مستنصر حسین تارڑ |
زبان | اردو |
اصل زبان | اردو |
ملک | پاکستان |
ناشر | سنگ میل پبلی کیشنز، لاہور |
پیش کش | |
صفحات | 296 |
آئی ایس بی این | 978-969-35-2595-3 |
ترمیم |
اے غزال شب پاکستان توں 2010ء وچ شائع ہونے والا اردو بولی دا ناول اے جسنوں پاکستان دے معروف مصنف مستنصر حسین تارڑ نے تخلیق کیتا اے۔ اس ناول دا عنوان ن م راشد دے شعری مجموعہ لا = انسان دی اک نظم توں لیا گیااے۔ جو قاری تارڑ دے اسلوب توں آشنا نيں انہاں نوں اس ناول وچ تارڑ دا فن اپنے عروج اُتے ملتاہے ۔
مواد
سودھومستنصر حسین تارڑ نے ماسکو وچ اپنے قیام دے دوران جنہاں حالات و واقعات دا مشاہدہ کیتا تے ماسکو دی سفید راتاں وچ تحریر کیتا اس دا عکس اگرچہ تھاں تھاں نظر آندا اے لیکن اس ناول وچ انداز بیاں، گہرائی و گیرائی دا جواب نئيں اے۔ ایويں محسوس ہُندا اے کہ ہن آکے تارڑ دا فن اپنے کمال نوں پہنچیا اے ۔۔[۱] "اے غزال شب" سوویت یونین دے زوال دے بعد، پھیکے پڑچکے سرخ رنگ دی کہانی اے جس وچ لینن دے مجسمے پگھلیا کے صلیباں بنائی جا رہیاں نيں تے کرداراں وچ اُکتاہٹ ودھ رہی اے۔ اکتاہٹ، جو انہاں وچ واپس اپنے وطن آنے دی خواہش جگاندی اے، اوتھے قیام کرنے دی غرض توں نئيں کہ ہن اوتھے اُنہاں دا اپنا کوئی نئيں، فقط نامعلوم وچ جھانکنے دے لئی۔ تے جدوں اوہ ایہ فیصلہ کردے نيں، تاں شوکی جھوٹھا سامنے آندا اے۔ اک عجیب و غریب کردار جس دا تخیل گم شدہ چیزاں تک پہنچ جاندا اے۔ تے قارئاں ناول دے چار کرداراں ہی دے زمرے وچ آندے نيں، اُس دی بولی توں سندے نيں [۲]
"اے غزال شب" خواباں دی شکست و ریخت دا اک مربوط تے گُتھا ہويا قصّہ اے۔ اُنہاں پاکستانیاں دا حزنیہ، جنھاں نے مساوات اُتے مبنی اُجلے معاشرے دا سپنا دیکھیا۔ سوویت یونین قبلہ ٹھہرا۔ نظریات اپنے وطن توں میلےآں دور لے گئے۔ کوئی ماسنوں ميں جا بسا، کِسے نے برلن نوں ٹھکانہ بنایا، کِسے نے بوداپیسٹ وچ خود نوں دریافت کیتا۔ اپنا وطن چھڈ کے نويں زمیناں اُتے ذات دا بیج بویا۔ مزدوراں دے راج وچ اوہ خوش سن کہ اچانک سب ڈھے گیا۔ سرمایہ دارانہ نظام نے کاری وار کیتا۔ سوویت یونین منہدم ہويا۔ اپنی جڑاں توں کٹ چکے انہاں انساناں دی زندگیاں یک دم بدل گئياں۔ اِس بدلاؤ نے اُنہاں دی سماجی تے نفسیاتی زندگیاں نوں اتھل پتھل کر دتا۔ ’’اے غزال شب‘‘ اُس اتھل پتھل دی بپتا اے۔ ایسی بپتا، جس دے کچھ حصےآں توں آپ اختلاف تاں کر سکدے نيں، مگر اُسنوں خود وچ گہرا اترنے توں روک نئيں پائاں گے۔ اِس ناول وچ تارڑ دا فن اپنے عروج اُتے نظر آندا اے۔ آوارہ گردی دا وسیع تجرباتی رنگ دیکھدا اے۔ تخیلاتی جست نويں امکانات تک رسائی فراہم کردی اے۔ اے تاں بیانیہ تکنیک وچ ، مگر نیاپن بیانیے دے نال چلدا اے۔ اک مقام اُتے خود ناول نگار قاری توں مخاطب ہوئے کے چونکا دیندا اے۔ تے اختتامیہ وچ اک نواں کرشن نمودار ہُندا اے۔[۳]
تبصرے و آراء
سودھومعروف ناول نگار عبداللہ حسین کتاب دے بارے وچ کہندے نيں،
” | اے غزال شب میرا پسندیدہ ناول اے ۔ | “ |
اقبال خورشید کتاب تے مصنف دے بارے وچ کہندے نيں [۲]،
” | "اے غزال شب" دے مصنف دا کمال ایہ اے دے اسيں اُس دے وسیلے زمان و مکان دے کِسے تے ٹکڑے وچ سانس لیندی زندگیاں توں جڑ جاندے نيں۔ اوہ اک وڈے ناول نگار دی طرح، جو کہ اوہ اے، فقط حقیقت دی عکاسی نئيں کردا، بلکہ انہاں عناصرِ زندگی نوں وی گرفت وچ لاندا اے جس حقیقت تخلیق ہُندی اے۔ فقط جزئیات نگاری اُتے کمر بستہ نئيں، بلکہ سانوں جزئیات وچ موجود اک مشترکہ احساس تک رسائی فراہم کردا اے، جو شاید رائگانی دا ملال اے۔ شاید ايسے نوع دی قابلیت تے مہارت دی بنا اُتے ڈی ایچ لارنس نے ناول نگار نوں سائنس دان، فلسفی تے شاعر توں برتر ٹھرایا اے ۔ | “ |
مستنصر حسین تارڑ اپنے ناول دے بارے وچ کہندے نيں،[۴]
” | ان دا ایہ ناول اک المیے دے بارے وچ اے جو سوویت یونین دے ختم ہونے توں پیش آیا۔ انہاں دا کہنا سی کہ سوویت یونین اپنے خاتمے توں پہلے کبھے بازو نال تعلق رکھنے والے نوجواناں نوں تعلیمی وظیفے دتا کردا سی جنہاں دے تحت اوہ اوتھے پڑھنے جایا کردے سن ۔ اوہ اس دے روسی بولی سیکھدے سن تے فیر اوتھے جا کے روسی وچ تعلیم حاصل کردے سن ۔ لیکن جدوں اوہ تعلیم مکمل کے لیندے تاں انہاں دی ایہ تعلیم پاکستان وچ کِسے کم دی نئيں ہُندی سی کیونجے اک تاں ایتھے اوتھے دی ڈگریاں نوں تسلیم نئيں کیتا جاندا سی فیر اوہ اک ایسی بولی وچ تعلیم حاصل کر کے آندے سن جو ایتھے بولی نئيں جاندی سی۔ اس لئی ایہ وی ہُندا کہ تعلیم دے لئی جانے والے نوجوان اوتھے ملازمت کيتی کوشش کردے انہاں وچوں اکثر اوتھے شادیاں وی کر لیندے۔ ایويں وی کہیا جاندا سی کہ روسی عورتاں مرداں دی شکاری ہُندی نيں۔ انہاں معنےآں وچ کہ ایہ نوجوان جاندے سن تاں اوتھے وی نوجوان لڑکیاں ہُندی نيں۔ ظاہر اے جے انہاں نوں نوجوان معقول لگدے ہون گے تاں اوہ کیوں شادیاں نئيں کردی ہاں گی۔ اس صورت وچ ایہ نوجوان اوتھے بس جاندے یا لڑکیوں نوں لے کے آ جاندے تے ایسا کم ہی ہُندا۔ لیکن جدوں سوویت یونین دا خاتمہ ہوئے گیا تاں اوتھے بس جانےوالے لوکاں دے لئی وڈے مسائل پیدا ہوئے۔ اک تاں اوتھے دے لوکاں وچ ردِ عمل پیدا ہويا تے انھاں نے کہیا کہ ایہ لوک ایتھے توں جاندے کیوں نہيں۔ دوسری طرف انہاں لوکاں دا مسئلہ ایہ سی کہ اوہ ہن کتھے جان۔ ایہ کہانی انہاں لوکاں دا المیاں اُتے مشتمل اے ۔ | “ |