الاقصی انتفاضہ
Second Intifada | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بسلسلہ the Israeli–Palestinian conflict | |||||||
Israeli soldiers in Nablus, during Operation Defensive Shield | |||||||
| |||||||
محارب | |||||||
Palestinian National Security Forces
Supported by: Iraq[۱] (عراق جنگ) | |||||||
کمانڈر اور رہنما | |||||||
|
سانچہ:Country data PLO PLO leaders | ||||||
ہلاکتیں اور نقصانات | |||||||
29 September 2000 – 1 January 2005: ~1,010[۸]سانچہ:Failed verification[۹] Israelis total:- 644–773 Israeli civilians killed by Palestinians; - 215–301 Israeli security force personnel killed by Palestinians |
29 September 2000 – 1 January 2005: 3,179[۹][۱۰][۱۱]–3,354[۸] Palestinians total:- 2,739–3,168 Palestinians killed by Israel's security forces;* - 34 Palestinians killed by Israeli civilians; - 152–406 Palestinians killed by Palestinians; Thousands detained | ||||||
55 foreign citizens total: - 45 foreign citizens killed by Palestinians; - 10 foreign citizens killed by Israeli security forces[۸] | |||||||
*For the controversial issue of the Palestinian civilian/combatant breakdown, see Casualties. |
The دوسرا انتفاضہ (عبرانی: : האינתיפאדה השנייה ہا-انتفادہ ہا-شانیا), جسنوں الاقصی انتفاضہ (عربی: انتفاضة الأقصى )بھی کہیا جاندا اے [۱۲], اسرائیلی-فلسطینی تشدد دا اک دور سی ، جسنوں فلسطینی اسرائیل دے خلاف بغاوت قرار دیندے نيں ، جدوں کہ اسرائیلی اسنوں فلسطینی نیشنل اتھارٹی تے مختلف فلسطینی عسکریت پسند گروپاں دی طرف توں جاری اک طویل دہشت گردی مہم قرار دیندے نيں۔ اس تشدد دے لئی عام محرکاں دی تجویز پیش کيتی گئی اے کیونجے موسم بہار 2000 وچ اسرائیلیاں نے جنوبی لبنان تنازع توں دستبرداری تے 2000 کیمپ ڈیوڈ سربراہ اجلاس وچ جولائی 2000 وچ اسرائیلی فلسطین دے امن عمل توں متعلق حتمی معاہدے تکمیل نہ ہونے وچ ناکام بنا دتا سی۔ تشدد ستمبر 2000 وچ شروع ہويا سی ، ایرئیل شیرون نے ٹیمپل ماؤنٹ دا دورہ کيتا ، جسنوں فلسطینیاں نے انتہائی اشتعال انگیز دیکھیا۔ [۱۳]فلسطینیاں نے پولیس اُتے پتھراؤ کيتا تے اسرائیلی فوج نے آنسو گیس تے ربڑ دی گولیاں دا استعمال کردے ہوئے منتشر کردتا۔[۱۴] شہریاں دے نال نال جنگجوواں وچ وی وڈی تعداد وچ ہلاکتاں ہوئیاں۔ فلسطینی متعدد خودکش بم دھماکےآں ، پتھر پھینکنے تے بندوق توں لڑے نيں جدوں کہ اسرائیلیاں نے فائرنگ ، ٹینک تے ہوائی حملےآں تے متعدد ٹارگٹ کلنگ دا جواب دتا ۔ ہلاکتاں دی تعداد ، جس وچ فوجی تے سویلین دونے شامل نيں ، دے بارے وچ اک اندازہ لگایا جاندا اے کہ اس وچ 3،000 فلسطینی تے اک ہزار اسرائیلی ہور 64 غیر ملکی شامل نيں۔ [۱۵][۱۶]
بوہت سارے لوک 8 فروری 2005 نوں شرم الشیخ اجلاسنوں دوسرے انتفاضہ دا اختتام سمجھدے نيں۔ فلسطینی صدر محمود عباس تے اسرائیلی وزیر اعظم ایریل شیرون نے اس گل اُتے اتفاق کيتا کہ تمام فلسطینی دھڑے تمام اسرائیلیاں دے خلاف ہر جگہ تشدد دی تمام کارروائیاں نوں روکاں گے ، جدوں کہ اسرائیل ہر جگہ تمام فلسطینیاں دے خلاف اپنی تمام فوجی سرگرمیاں بند کردے گا۔ [۱۷][۱۸] انہاں نے امن عمل دے لئی روڈ میپ توں اپنی وابستگی دی وی تصدیق کيتی۔ شیرون نے اس وقت قید 7،500 وچوں 900 فلسطینی قیدیاں نوں رہیا کرنے [۱۹]، تے مغربی کنارے دے شہراں توں انخلا کرنے اُتے وی اتفاق کيتا۔ اُتے ، تشدد اگلے سالاں تک جاری رہیا ، حالانکہ خودکش بم دھماکےآں وچ نمایاں کمی واقع ہوئی اے۔
ناں
سودھودوسرا انتفاضہ پہلی فلسطینی بغاوت دے بعد ، دوسری فلسطینی بغاوت دا حوالہ دیندا اے ، جو دسمبر 1987 تے 1993 دے درمیان ہوئی سی۔ "انتفاضہ" ( انتفاضة ) دا ترجمہ اردو وچ "بغاوت" دے طور اُتے ہُندا اے۔ اس دی جڑ اک عربی بولی دا لفظ اے جس دا مطلب اے "لرز اٹھنا"۔ اسنوں مختلف عرب ملکاں وچ "بغاوت" دے معنی وچ استعمال کيتا گیا اے۔ مثال دے طور اُتے ، 1977 دے مصری فسادات نوں "روٹی انتفاضہ" کہیا جاندا سی۔ [۲۰] اس اصطلاح توں فلسطینی علاقےآں اُتے اسرائیلی قبضے دے خلاف بغاوت دا اشارہ اے۔
اقصیٰ انتفادہ توں مراد مسجد اقصیٰ اے ، ایہ اوہ جگہ اے جتھے توں انتفاضہ شروع ہويا سی۔ ایہ اک مسجد دا ناں اے ، جو 8 ويں صدی عیسوی وچ الحرام الشریف وچ تعمیر ہويا سی ، جو یروشلم دے پرانے شہر وچ حرم قدسی (ٹیمپل ماؤنٹ) دے طور اُتے وی جانیا جاندا اے ، ایہ مقام یہودیت دا سب توں مقدس مقام تے اسلام وچ تیسرا مقدس مقام سمجھیا جاندا اے۔
انتفاضہ نوں بعض اوقات بعض اسرائیلیاں نے اوسلو جنگ (מלחמת אוסלו) وی کہیا اے جو اوسلو معاہداں دے بعد اسرائیل دی طرف توں مراعات دا نتیجہ سمجھدے نيں ، تے مرحوم فلسطینی رہنما دے بعد عرفات دی جنگ جنہاں نوں کچھ نے اسنوں شروع کرنے دا الزام لگایا۔ دوسرےآں نے ناں نہاد مظاہرین دی ابتدا وچ اک مقبول بغاوت ہونے دے خلاف غیر متناسب ردعمل نوں اپنا ناں قرار دتا اے جس دی وجہ ایہ اے کہ انتفاضہ نوں تمام جنگ وچ بڑھاوا دتا گیا سی۔
پس منظر
سودھواوسلو معاہدے
سودھوتحت اوسلو معاہدے ، 1993 تے 1995 وچ دستخط کیتے، اسرائیل دے کچھ حصےآں توں اس دی افواج دے مرحلہ وار ختم واپسی دے لئی مصروف عمل غزہ دی پٹی تے مغربی کنارے ، تے فلسطین دا حق وی اعادہ خود حکومت اک دی تخلیق دے ذریعے انہاں علاقےآں دے اندر فلسطینی اتھارٹی . انہاں دی طرف توں ، فلسطین لبریشن آرگنائزیشن نے اسرائیل نوں باضابطہ طور اُتے تسلیم کيتا تے خالی علاقےآں وچ آبادی دے مراکز وچ داخلی سلامتی دی ذمہ داری اپنانے دا عزم کيتا۔ فلسطین دی خود حکمرانی دا عمل پنج سال دے عبوری عرصہ تک جاری رہنا سی جس دے دوران مستقل معاہدے اُتے گل گل کيتی جائے گی۔ اُتے ، زمینی حقائق نے اوسلو دے عمل توں دونے فریقاں نوں گہرا مایوس کردتا۔ اسرائیل تے فلسطینیاں نے اوسلو امن عمل دی ناکامی دا الزام اک دوسرے اُتے عائد کيتا اے۔ اوسلو معاہداں اُتے دستخط دے فورا بعد پنج سالاں وچ ، 405 فلسطینی تے 256 اسرائیلی ہلاک ہوگئے ، جو بعد وچ پندرہ سالاں توں مشترکہ ہلاکتاں دی نمائندگی کردے نيں (216 ، 172 جنہاں وچ پہلے انتفاضہ دے دوران ہلاک ہوئے سن ) ).
1996 توں اسرائیل نے وڈے پیمانے اُتے ہنگامی منصوبے تے تیاریاں کيتیاں ، جنہاں دا مشترکہ طور اُتے "میوزیکل توجہ" دا ناں دتا گیا ، اس صورتحال وچ کہ امن مذاکرات ناکام ہوئے سکدے نيں۔ 1998 وچ ، اس مقصد دے بعد کہ اوسلو مذاکرات وچ طے شدہ 5 سالہ منصوبہ مکمل نئيں ہوئے گا ، آئی ڈی ایف نے ایریا سی ، تے غزہ دے کچھ علاقےآں اُتے شہراں نوں فتح کرنے دے لئی اک آپریشن فیلڈ آف کانٹاں دا منصوبہ نافذ کيتا ، تے رجمنٹٹل سطح اُتے فوجی مشقاں کيتیاں گئیاں۔ اپریل 2000 وچ اس مقصد نوں انجام دتا گیا۔ اسرائیل دی طرف توں کسی حتمی حملے توں نمٹنے دے بجائے مقامی آبادی نوں یقین دلانے دے لئی فلسطینی تیاریاں دفاعی تے چھوٹے پیمانے اُتے سن۔ انہاں کارروائیاں دی شدت نے اک بریگیڈیئر جنرل ، زیوی فوگل نوں حیرت دا نشانہ بنا ڈالیا کہ کیہ اسرائیل دی فوجی تیاری خود نوں پورا کرنے والی پیش گوئی نئيں ہوئے گی۔ [۲۱]
1995 وچ ، شمعون پیریز نے یزاک روبن دی جگہ لے لی ، جسنوں اوسلو امن معاہدے دے مخالف یہودی انتہا پسند یگل عامر نے قتل کيتا سی ۔ 1996 دے انتخابات وچ ، اسرائیلیاں نے سجے بازو دے اتحاد دا انتخاب کيتا لیکوڈ دے امیدوار ، بینجمن نیتن یاہو دی سربراہی وچ ، جس دی پیروی 1999 وچ لیبر پارٹی دے رہنما ایہود بارک نے کيتی سی ۔
کیمپ ڈیوڈ سمٹ
سودھو11 توں 25 جولائی 2000 تک ، کیمپ ڈیوڈ وچ مشرق وسطی دا امن سربراہی اجلاس امریکا دے صدر بل کلنٹن ، اسرائیلی وزیر اعظم ایہود بارک تے فلسطینی اتھارٹی دے چیئرمین یاسر عرفات دے وچکار ہويا۔ گل گل بالآخر ہر اک دوسرے اُتے الزام لگانے توں ناکام ہوگئی۔ معاہدے وچ چار بنیادی رکاوٹاں سن: علاقہ ، یروشلم تے ٹیمپل ماؤنٹ ، مہاجرین تے واپسی دا حق ، تے اسرائیلی سلامتی دے تحفظات۔ موسم گرما دے دوران اس صورتحال اُتے مایوسی دے نتیجے وچ پی ایل او دا اک خاص حص fہ ٹُٹ گیا ، کیونجے فاتحہ دے بوہت سارے دھڑاں نے اسنوں حماس تے اسلامی جہاد وچ شامل ہونے دے لئی ترک کردتا۔ [۲۲]
13 ستمبر 2000 نوں ، یاسر عرفات تے فلسطینی قانون ساز کونسل نے اک آزاد فلسطینی ریاست دا منصوبہ بند یکطرفہ اعلان ملتوی کردتا۔
مسلسل تصفیہ
سودھوجب کہ پیرس نے امریکی وزیر خارجہ ، میڈیلین البرائٹ دی درخواست اُتے تصفیہ دی تعمیر محدود کردتی سی ، نیتن یاھو نے موجودہ اسرائیلی بستیاں وچ تعمیراتی کم جاری رکھے تے مشرقی یروشلم وچ ہار ہوما دے اک نويں محلے دی تعمیر دے منصوبےآں نوں پیش کیا ۔ اُتے ، اوہ شمر حکومت 1991–92 دی سطح توں بوہت گھٹ ہوئے گئے تے انہاں نے نويں بستیاں دی تعمیر توں گریز کيتا ، حالانکہ اوسلو معاہداں وچ اس طرح دی کوئی پابندی عائد نئيں کيتی گئی سی۔ اوسلو توں پہلے ہاؤسنگ یونٹاں دی تعمیر ، 1991–92: 13،960؛ اوسلو دے بعد ، 1994–95: 3،840؛ 1996–1997: 3،570۔ [۲۳]
آباد کاراں دے ہور عسکری ونگ نوں پسماندہ کرنے دے مقصد دے نال ، بارک نے اعتدال پسند آبادکاراں دی رائے نوں فروغ دتا ، تے نومبر 1998 دے دریائے وائی معاہدے دے بعد تعمیر ہونے والی 12 نويں چوکیوں نوں ختم کرنے دے معاہدے نوں حاصل کيتا ، [۲۴] لیکن موجودہ بستیاں وچ مسلسل توسیع مغربی کنارے وچ 3000 نويں مکانات دے منصوبےآں دے نال فلسطینی قیادت دی طرف توں سخت مذمت کيتی گئی۔ اگرچہ اوسلو معاہداں دے تحت موجودہ بستیاں وچ تعمیر دی اجازت سی ، لیکن فلسطینی حامیاں دا دعوی اے کہ کوئی وی مسلسل تعمیر اس دی روح دے برخلاف اے ، حتمی حیثیت دے مذاکرات دے نتائج نوں متعصبانہ قرار دیندے ہوئے ، تے بارک دی امن دی خواہش اُتے فلسطینیاں دے اعتماد نوں مجروح کيتا۔
ٹائم لائن
سودھو2000
سودھو11 توں 25 جولائی 2000 تک کیمپ ڈیوڈ وچ مشرق وسطی دا امن اجلاس ، امریکی صدر بل کلنٹن ، اسرائیلی وزیر اعظم ایہود بارک ، تے فلسطینی اتھارٹی دے چیئرمین یاسر عرفات دے وچکار ہويا۔ مذاکرات دی ناکامی دے لئی مؤخر الذکر دو اک دوسرے اُتے الزام لگانے وچ ناکام رہے۔ معاہدے وچ چار بنیادی رکاوٹاں سن: علاقہ ، یروشلم تے ٹیمپل ماؤنٹ ، فلسطینی مہاجرین تے واپسی دا حق ، تے اسرائیلی سلامتی دے تحفظات۔
شیرون نے ٹیمپل ماؤنٹ دا دورہ کيتا
سودھو28 ستمبر نوں ، اسرائیلی حزب اختلاف دے رہنما ایریل شیرون تے اک لیکود پارٹی دے وفد نے سینکڑاں اسرائیلی فسادات پولیس دے ذریعہ ٹیمپل ماؤنٹ دا دورہ کيتا۔ مسجد اقصیٰ اس کمپاؤنڈ دا اک حصہ اے تے اسنوں اسلام دا تیسرا سب توں پُرجوش مقام سمجھیا جاندا اے ۔ اسرائیل نے سن 1980 وچ مشرقی یروشلم نوں یروشلم وچ شامل کرکے اپنا کنٹرول برقراررکھیا سی ، تے ایہ کمپاؤنڈ یہودیت دا سب توں پرانا مقام اے ۔ فلسطینی اتھارٹی دے سکیورٹی چیف دی طرف توں اسرائیلی وزیر داخلہ دی طرف توں ایہ یقین دہانی ملنے دے بعد ہی شیرون نوں کمپاؤنڈ وچ داخل ہونے دی اجازت دتی گئی سی کہ جے اوہ دورہ کيتا تاں کوئی پریشانی پیدا نئيں ہوئے گی۔ شیرون دراصل مسجد اقصیٰ وچ نئيں گئی سی تے عام طور اُتے سیاحتی اوقات وچ چلی گئی سی۔ کولن شینڈلر لکھدے نيں ، "داخلی سلامتی دے وزیر شلومو بین آمی نوں اسرائیلی انٹیلیجنس نے دسیا سی کہ تشدد دا کوئی ٹھوس خطرہ نئيں اے۔ اس دی واضح طور اُتے مغربی کنارے اُتے واقع حفاظتی تحفظ دے فلسطینی سربراہ جبرل راجوب نے تصدیق دی جس نے بین شملو نوں دسیا کہ شیرون حرم دا دورہ کرسکدا اے ، لیکن سیکیورٹی دی بنیاد اُتے کسی مسجد وچ داخل نئيں ہوسکدا اے۔
"
شیرون دے سائٹ توں رخصت ہونے دے فورا بعد ہی ، فلسطینی یروشلیمی مشتعل ہوئے کے باہر نکلے تے مظاہرے ہنگامے بھڑک اٹھے۔ اس وقت دے وقف دے انچارج فرد ، ابو قتیش نوں بعد وچ اسرائیل نے اک لاؤڈ اسپیکر دا استعمال کردے ہوئے فلسطینیاں توں اقصیٰ دا دفاع کرنے دا مطالبہ کرنے دا الزام عائد کيتا سی ، جس دے بارے وچ اسرائیلی حکام نے دعوی کيتا سی کہ اس دے نتیجے وچ پتھراؤ کيتا گیا سی۔ ویلنگ وال دی سمت۔ [۲۵] اسرائیلی پولیس نے آنسو گیس تے ربڑ دی گولیاں توں جواب دتا ، جدوں کہ مظاہرین نے پتھراؤ تے ہور تجزیے پھینکے ، 25 پولیس اہلکار زخمی ہوگئے ، جنہاں وچوں اک شدید زخمی اے تے اسنوں اسپتال لے جانا پيا اے۔ گھٹ توں گھٹ تن فلسطینی ربڑ دی گولیاں توں زخمی ہوئے۔
شارون دے کمپاؤنڈ دا دورہ کرنے دا بیان کردہ مقصد ایہ سی کہ اوہ تمام اسرائیلیاں دے نال ہیکل ٹیم دے پہاڑ دا دورہ کرن۔ اُتے ، لیکود دے ترجمان آفیر اکونیس دے مطابق ، اصل مقصد ایہ سی کہ "یہ ظاہر کرنا سی کہ اک لکود دی حکومت دے تحت [ٹیمپل ماؤنٹ] اسرائیلی خودمختاری دے تحت رہے گا۔" کیمپ ڈیوڈ وچ مذاکرات وچ یہود بارک نے اصرار کيتا سی کہ مشرقی یروشلم ، جتھے حرم واقع اے ، اسرائیل دی مکمل خودمختاری دے تحت رہے گا۔ [۲۶] ایرئیل شیرون دے فلسطینیاں نوں اس جگہ نوں قبول کرنے دے لئی حکومتی تیاری دے الزامات دے جواب وچ ، اسرائیلی حکومت نے شیرون نوں اس علاقے دا دورہ کرنے دی اجازت دے دی۔ جدوں اس دے ارادےآں توں آگاہ کيتا گیا تاں ، فلسطین دے سینئر شخصیتاں ، جداں یاسر عرفات ، صیب ایریکات ، تے فیصل حسینی ، نے شیرون توں اپنا دورہ واپس کرنے نوں کہیا۔
دس روز پہلے ہی فلسطینیاں نے صابرہ تے شتیلا دے قتل عام دے لئے اپنا سالانہ یادگار دن منایا سی۔ کاہان کمیشن نے ایہ نتیجہ اخذ کيتا سی کہ ایریل شیرون ، جو صابرہ تے شتیلا دے قتل عام دے دوران وزیر دفاع سن ، نوں "خونریزی تے انتقام دے خطرے نوں نظر انداز کرنے" تے "خونریزی توں بچنے دے لئی مناسب اقدامات نہ کرنے" دی ذاتی ذمہ داری عائد کيتی گئی سی۔" بیروت دی شہری آبادی نوں بچانے وچ شیرون دی لاپرواہی ، جو اسرائیلی کنٹرول وچ آچکيتی سی ، اس ذمہ داری دی تکمیل نہ ہونے دے برابر اے جس دے نال وزیر دفاع اُتے عائد کيتا گیا سی ، تے ایہ سفارش کيتی گئی سی کہ شیرون نوں وزیر دفاع دے عہدے توں برخاست کردتا جائے۔ شیرون نے ابتدا وچ استعفی دینے توں انکار کردتا سی ، لیکن امن مارچ دے بعد اک اسرائیلی دی موت دے بعد شیرون نے وزیر دفاع دے عہدے توں استعفیٰ دے دتا سی ، لیکن اوہ اسرائیلی کابینہ وچ ہی رہے۔
فلسطینیاں نے شیرون دے ٹیمپل ماؤنٹ دے دورے نوں اشتعال انگیزی تے گھات لگانے دی مذمت کيتی ، ايسے طرح اس دے مسلح محافظ وی سن جو اس دے نال جائے وقوع اُتے پہنچے سن ۔ ناقدین دا دعویٰ اے کہ شیرون جاندی سی کہ ایہ دورہ تشدد نوں جنم دے سکدا اے ، تے ایہ کہ اس دے دورے دا مقصد سیاسی سی۔ اک مبصر دے مطابق ، شیرون ٹیمپل پہاڑ اُتے چلدے ہوئے "عرب اسرائیل تنازعہ دی سب توں پتلی برف اُتے سکیٹنگ کر رہیا سی۔" [۲۷] یوسیف بوڈانسکی دے مطابق ،
Clinton's proposal […] included explicit guarantees that Jews would have the right to visit and pray in and around the Temple Mount... Once Sharon was convinced that Jews had free access to the Temple Mount, there would be little the Israeli religious and nationalist Right could do to stall the peace process. When Sharon expressed interest in visiting the Temple Mount, Barak ordered GSS chief Ami Ayalon to approach Jibril Rajoub with a special request to facilitate a smooth and friendly visit. […] Rajoub promised it would be smooth as long as Sharon would refrain from entering any of the mosques or praying publicly. […] Just to be on the safe side, Barak personally approached Arafat and once again got assurances that Sharon's visit would be smooth as long as he did not attempt to enter the Holy Mosques. […]
A group of Palestinian dignitaries came to protest the visit, as did three Arab Knesset Members. With the dignitaries watching from a safe distance, the Shabab (youth mob) threw rocks and attempted to get past the Israeli security personnel and reach Sharon and his entourage. […] Still, Sharon's deportment was quiet and dignified. He did not pray, did not make any statement, or do anything else that might be interpreted as offensive to the sensitivities of Muslims. Even after he came back near the Wailing Wall under the hail of rocks, he remained calm. "I came here as one who believes in coexistence between Jews and Arabs," Sharon told the waiting reporters. "I believe that we can build and develop together. This was a peaceful visit. Is it an instigation for Israeli Jews to come to the Jewish people's holiest site?"[۲۸]
اس وقت دے اسرائیل دے قائم مقام وزیر خارجہ شلومو بین آمی نے برقرار رکھیا اے ، اُتے ، انھاں فلسطینی یقین دہانی موصول ہوئی اے کہ کوئی تشدد نئيں ہوئے گا ، بشرطیکہ ایریل شیرون کسی وی مسجد وچ داخل نہ ہون۔ [۲۹]
نیو یارک ٹائمز دے مطابق ، عرب دنیا وچ بہت سارے ، بشمول مصری ، فلسطینی ، لبنانی تے اردنی باشندے ، شیرون دے اس دورے دی طرف اشارہ کردے نيں جدوں دوسرا انتفاضہ شروع ہويا سی تے امن دے عمل توں پٹڑی اتر گئی سی۔ جولیانا اوچس دے مطابق ، شیرون دے اس دورے نے دوسرا انتفاضہ 'علامتی طور اُتے اکسایا'۔ مروان بارگھوندی نے کہیا کہ اگرچہ شیرون دی اشتعال انگیز حرکدیاں فلسطینیاں دے لئی اک اہم نقطہ سن ، لیکن دوسرا انتفاضہ اس وقت وی پھوٹ پڑدا جے اوہ ہیکل دے پہاڑ دا دورہ نہ کردے۔ [۳۰]
انتفاضہ دے پہلے دن
سودھو29 ستمبر 2000 نوں ، شیرون دے دورے دے دوسرے دن بعد ، جمعہ دی نماز دے بعد ، یروشلم دے پرانے شہر دے آس پاس وڈے ہنگامے پھوٹ پئے۔ مندر دے پہاڑ اُتے فلسطینیاں دے یہودی نمازیاں اُتے مغربی دیوار اُتے پتھراؤ کرنے دے بعد ، اسرائیلی پولیس نے جوابی فائرنگ کيتی۔ زندہ بارود دا تبادلہ اس وقت ہويا جدوں یروشلم دی پولیس فورس دے سربراہ نوں اک چٹان نے بے ہوش کردتا۔ [۳۱] اس دے بعد پولیس نے چار بار فلسطینی نوجواناں نوں ہلاک کر کے ، گولہ بارود دا رخ کيتا۔ 200 تک فلسطینی تے پولیس زخمی ہوئے۔ پرانے شہر تے زیتون دے پہاڑ اُتے ہور تن فلسطینی ہلاک ہوگئے۔ دن دے اختتام تک ، ست فلسطینی ہلاک تے 300 زخمی ہوگئے سن ۔ جھڑپاں وچ 70 اسرائیلی پولیس اہلکار وی زخمی ہوئے۔ [۳۲]
اس دے بعد دے دناں وچ ، پورے مغربی کنارے تے غزہ وچ مظاہرے پھوٹ پئے۔ اسرائیلی پولیس نے زندہ فائر تے ربڑ توں لیپت گولیاں توں جواب دتا۔ پہلے پنج دناں وچ گھٹ توں گھٹ 47 فلسطینی ہلاک تے 1،885 زخمی ہوئے سن ۔ پیرس وچ ، جیک چیراک نے فریقین دے وچکار ثالثی دی کوشش کيتی تاں ، اس نے بارک دے سامنے احتجاج کيتا کہ اک ہی دن فلسطینیاں تے اسرائیلیاں دے ہلاک تے زخمی ہونے دا تناسب ایسا اے کہ اوہ فلسطینیاں نوں جارحیت کرنے والے کسی نوں راضی نئيں کرسکدا۔ انہاں نے بارک نوں ایہ وی دسیا کہ "چٹاناں پھینکنے والے افراد اُتے ہیلی کاپٹراں توں فائر کرنا جاری رکھنا" تے بین الاقوامی تفتیش توں انکار کرنا عرفات دے سہ فریقی مذاکرات وچ حصہ لینے دی پیش کش نوں مسترد کرنے دے مترادف اے۔ ستائیس ستمبر نوں غزہ دی پٹی بستی نٹظیرم دے نیڑے فلسطینی عسکریت پسنداں دی بمباری وچ اک اسرائیلی فوجی ہلاک تے اک ہور ہلکا زخمی ہوگیا۔ [۳۳] دو دن بعد ، فلسطینی پولیس آفیسر نیل سلیمان نے مغربی کنارے دے شہر قلقیلیہ وچ مشترکہ گشت دے دوران اسرائیل بارڈر پولیس جیپ اُتے فائرنگ کردتی جس توں سوپٹنٹ ہلاک ہوگیا۔ یوسف تبیزہ۔ [۳۴] فسادات دے پہلے کچھ دناں دے دوران ، آئی ڈی ایف نے تقریبا 1.3 نوں برطرف کيتا ملین گولیاں۔
- ↑ سانچہ:In lang Saddam: 'İsrail'e sınırımız olsa çoktan girmiştik' ([[حریت (ترکی اخبار)|]])
- ↑ Amos Harel; Avi Issacharoff (1 October 2010). "Years of Rage". ہاریتز. http://www.haaretz.com/weekend/week-s-end/years-of-rage-1.316603. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴.
- ↑ Laura King (28 September 2004). "Losing faith in the intifada". Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2004/sep/28/world/fg-intifada28. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴.
- ↑ Jackson Diehl (27 September 2004). "From Jenin to Falluja". دی واشنگٹن پوسٹ. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A52801-2004Sep26.html. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴.
- ↑ Zeev Chafetz (22 July 2004). "The Intifadeh is over – just listen". World Jewish Review. https://web.archive.org/web/20140804174542/http://www.jewishworldreview.com/0704/chafets_2004_07_22.php3. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴.
- ↑ Major-General (res) Yaakov Amidror (23 August 2010). Winning the counterinsurgency war: The Israeli experience. Jerusalem Center for Public Affairs. http://jcpa.org/article/winning-counterinsurgency-war-the-israeli-experience/. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴.
- ↑ Hillel Frisch (12 January 2009). "The need for a decisive Israeli victory over Hamas". Begin–Sadat Center for Strategic Studies. http://www.biu.ac.il/SOC/besa/docs/perspectives57Eng.pdf. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۸.۰ ۸.۱ ۸.۲ «B'Tselem – Statistics – Fatalities». B'Tselem. بایگانیشده از اصلی در ۱ جولائی ۲۰۱۰.
- ↑ ۹.۰ ۹.۱ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےstatspage
لئی۔ - ↑ "Intifada toll 2000–2005". BBC News. 8 February 2005. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/3694350.stm. Retrieved on ۱۰ نومبر ۲۰۱۲.
- ↑ «Field Update on Gaza from the Humanitarian Coordinator» (PDF). United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs. ۹ جنوری ۲۰۰۹. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۴ ستمبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴. نامعلوم پیرامیٹر دا
|url-status=
نظر انداز کردا (کمک) - ↑ Al-Aqsa Intifada timeline
- ↑ Pressman, J. The Second Intifada: Background and Causes of the Israeli-Palestinian Conflict. "What caused the outbreak of the second intifada? The conventional wisdom places the blame on one of two central figures, Ariel Sharon or Yasser Arafat. In one version, Sharon, then the leader of the Israeli opposition, started the intifada by going on an intentionally provocative visit to the Temple Mount on 28 September 2000. Alternatively, Arafat, President of the Palestinian Authority (PA), decided that the new State of Palestine should be launched in blood and fire; he unleashed Palestinian militants rather than accept a negotiated resolution of the conflict... This discontent, further fed by the failure of the Camp David summit in July 2000, laid the groundwork for popular support for a more confrontational approach with Israel... This tendency to believe in the efficacy of force was reinforced for some Palestinians when Israel withdrew from Lebanon in 2000."
- ↑ George J. Mitchell (30 April 2001). "Report of The Sharm el-Sheikh Fact-Finding Committee". UNISPAL. p. 4. https://web.archive.org/web/20140823071635/http://unispal.un.org/UNISPAL.NSF/0/6E61D52EAACB860285256D2800734E9A. Retrieved on 28 September 2014. See under "What Happened?"
- ↑ B'Tselem – Statistics – Fatalities 29.9.2000-15.1.2005, B'Tselem. Archived 14 April 2013 at Archive.is
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ "The full text of Israeli Prime Minister Ariel Sharon's declaration of a ceasefire with the Palestinians at the Sharm al-Sheikh summit". BBC News. 8 February 2005. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/4247233.stm. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴. "Today, in my meeting with Chairman Abbas, we agreed that all Palestinians will stop all acts of violence against all Israelis everywhere and, in parallel, Israel will cease all its military activity against all Palestinians anywhere. … The disengagement plan can pave the way to implementation of the roadmap, to which we are committed and which we want to implement."
- ↑ "The full text of Palestinian leader Mahmoud Abbas's declaration of a ceasefire with the Israelis at the Sharm al-Sheikh summit". BBC News. 8 February 2005. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/4247327.stm. Retrieved on ۲۸ ستمبر ۲۰۱۴. "We have agreed with Prime Minister Ariel Sharon to stop all acts of violence against Israelis and Palestinians, wherever they are. … [w]e have announced today not only represents the implementation of the first articles of the roadmap...."
- ↑ Tanya Reinhart (2006). The Road Map to Nowhere: Israel/Palestine Since 2003. Verso, 77. ISBN 978-1-84467-076-5.
- ↑ "1977: Egypt's bread intifada". https://libcom.org/history/1977-egypts-bread-intifada.
- ↑ Hillel Frisch,The Palestinian Military: Between Militias and Armies, Routledge, 2010 p.102.
- ↑ David M. Rosen, Armies of the Young: Child Soldiers in War and Terrorism Rutgers University Press, 2005 p.119
- ↑ "Housing Starts in Israel, the West Bank and Gaza Strip Settlements*, 1990–2003". Foundation for Middle East Peace. https://web.archive.org/web/20081118071542/http://fmep.org/settlement_info/settlement-info-and-tables/stats-data/housing-starts-in-israel-the-west-bank-and-gaza-strip-settlements-1990-2003. Retrieved on 13 November 2011.
- ↑ Tim Youngs, International Affairs and Defence Section (24 January 2001). "The Middle East Crisis: Camp David, the 'Al-Aqsa Intifada' and the Prospects for the Peace Process". House of Commons Library. https://web.archive.org/web/20080227143042/http://www.parliament.uk/commons/lib/research/rp2001/rp01-009.pdf. Retrieved on 18 December 2007.
- ↑ Hillel Cohen, https://books.google.com/books?id=KRKsAgAAQBAJ&pg=PA73 The Rise and Fall of Arab Jerusalem: Palestinian Politics and the City Since 1967, Routledge, 2013 p.73
- ↑ Rashmi Singh, Hamas and Suicide Terrorism: Multi-causal and Multi-level Approaches Routledge, 2013 p.38
- ↑ Colin Shindler, A History of Modern Israel, Cambridge University Press, 2013 p.283
- ↑ Yossef Bodansky, The High Cost of Peace (Prima Publishing, 2002) ISBN [[Special:BookSources/0-7615-3579-9 pp. 353–354
- ↑ "Interview with Acting FM Ben-Ami on Newshour with Jim Lehrer- PBS TV-1-Nov-2000". وزارت خارجہ (اسرائیل). 1 November 2000. http://www.mfa.gov.il/MFA/Government/Speeches+by+Israeli+leaders/2000/Interview+with+Acting+FM+Ben-Ami+on+Newshour+with.htm. Retrieved on 28 September 2014.
- ↑ Goldberg, Jeffrey. Prisoners: A Story of Friendship and Terror. New York: Vintage Books, 2008. p. 258.
- ↑ Colin Shindler, A History of Modern Israel, Cambridge University Press, 2013 p.283
- ↑ "Israel and the Occupied Territories: Excessive use of lethal force". تنظیم برائے بین الاقوامی عفو عام. 19 October 2000. https://www.amnesty.org/en/documents/mde15/041/2000/en/.
- ↑ "Sgt. David Biri". وزارت خارجہ (اسرائیل). 27 September 2000. https://web.archive.org/web/20040804134715/http://www.mfa.gov.il/mfa/terrorism-%2Bobstacle%2Bto%2Bpeace/memorial/2000/sgt%2Bdavid%2Bbiri.htm.
- ↑ "Border Police Supt. Yosef Tabeja". وزارت خارجہ (اسرائیل). 29 September 2000. http://www.israel-mfa.gov.il/MFA/Terrorism-+Obstacle+to+Peace/Memorial/2000/Border+Police+Supt+Yosef+Tabeja.htm.