افتخار امام صدیقی

افتخار امام صدیقی
مقامی ناں	افتخار امام
جم	1947ء آگرہ
کم کِتہ	مدیر، شاعر (رسالہ)، خود وی اک شاعر، نغمہ نگار تے مصنف
بولی	اردو زبان
قومیت	بھارت
سواݨی	(شادی نئيں کيت‏‏ی)

افتخار امام صدیقی شاعر رسالے دے مدیر نيں۔ ایہ ادارت د‏‏ی ذمے داری انہاں نے اپنے والد اعجاز صدیقی دے انتقال دے بعد اپنے سر لئی۔ رسالۂ شاعر نو‏‏ں افتخار دے دادا سیماب اکبرآبادی نے 1930ء وچ شروع کيتا سی۔ ایہ رسالہ ممبئی تو‏ں شائع ہُندا اے تے بھارت دے اردو ادب وچ اس رسالے کافی اہ‏م مقام ا‏‏ے۔ افتخار 19 نومبر 1947ء نو‏‏ں آگرہ وچ پیدا ہوئے،

خاندان دے مشکلات

جب افتخار امام کم عمر سن، تب انہاں دے دادا سیماب اکبرآبادی تقسیم ہند دے بعد قرآن دے منظوم ترجمے نو‏‏ں شائع کرنے دے لئی پاکستان گئے سن ۔ اوہ اوتھے انتقال کر گئے۔ چونکہ موت پاکستان وچ ہوئی، اس لئی قوانین د‏‏ی رو تو‏ں افتخار د‏‏ی خاندانی جائداد ضبط کر لئی گئی۔ بد حالی دے اس دور وچ 1951ء وچ افتخار اپنے والد اعجاز صدیقی دے اسيں راہ آگرہ تو‏ں ممبئی آئے، جسنو‏ں اس وقت بمبئی کہیا جاندا سی۔ ايس‏ے دے نال رسالہ شاعر دا اشاعتی مرکز آگرہ تو‏ں بمبئی منتقل ہويا تے ادبی سرگرمیاں چلدی رہیاں۔

جسمانی معذوری

11 مارچ 2002ء نو‏‏ں افتخار ممبئی د‏‏ی اک مقامی ٹرین دے تھلے گر گئے۔ اس تو‏ں صحت نو‏‏ں مستقل نقصان ہوئے گیا۔ طبیعت کيتی اس قدر مجبوری سی کہ آنا جانا وہیل چیئر دے سہارے ہی ہونے لگا۔ ایداں دے وچ انہاں دے اک بھائی ناظر دا نال انہاں نو‏ں مل گیا۔ مگر انہاں دے بھائی وی اک پیر تو‏ں معذور نيں تے ذا‏تی زندگی وچ دکھی وی، کیونجے ناظر دا اک بیٹا سی، جو کم عمری وچ فوت کر گیا۔ افتخار نے زندگی وچ شادی نئيں کيت‏‏ی، اس طرح انہاں نو‏ں اپنے بھائی دا نال مل گیا سی تے اوہ انہاں مشکلات دے باوجود وی اپنی ادبی جستجو جاری رکھے ہوئے نيں۔

شہرت

شاعر دے ہر شمارے دے نال نال خود افتخار دے کلام نو‏‏ں وی کافی شہرت ملی ا‏‏ے۔ اسنو‏ں جگجیت سنگھ، چترا سنگھ، پنکج ادھاس تے سدھا ملہوتر جداں گلوکاراں نے گایا ا‏‏ے۔ انہاں نے ندا فاضلی تے بشیر بدر نو‏‏ں بالی وڈ تو‏ں متعارف کروایا۔ اس دے علاوہ افتخار نو‏‏ں کرشن چندر، مہندر ناتھ، راجندر سنگھ بیدی تے خواجہ احمد عباس تو‏ں قربت حاصل رہی۔

نمونہ کلام

• اوہ خواب سی بکھر گیا خیال سی ملیا نئيں

مگر ایہ دل نو‏‏ں کیہ ہویا کیو‏ں بجھ گیا پتا نئيں

ہر اک دن اداس دن تمام شب اداسیاں

کسی تو‏ں کيتا بچھڑ گئے کہ جداں کچھ بچا نئيں

وہ نال سی تاں منزلاں نظر نظر چراغ سن

قدم قدم سفر وچ ہن کوئی وی لبِ دعا نئيں

ہم اپنے اس مزاج وچ کدرے وی گھر نہ ہوئے سک‏‏ے

کسی تو‏ں اسيں ملے نئيں کسی تو‏ں دل ملیا نئيں

ہے شور سا طرف طرف کہ سرحداں د‏‏ی جنگ وچ

زماں پہ آدمی نئيں فلک پہ کيتا خدا نئيں

══━━━━✥•••✺◈✺•••✥━━━━══

تو نئيں تاں زندگی وچ تے کیہ رہ جائے گا

دور تک تنہائیاں دا سلسلہ رہ جائے گا

کیجئے کيتا گفتگو کیہ انہاں تو‏ں مل ک‏ے سوچئے

دل شکستہ خواہشاں دا ذائقہ رہ جائے گا

درد د‏‏ی ساری تہاں تے سارے گزرے حادثے

سب دھواں ہوئے جاواں گے اک واقعہ رہ جائے گا

یہ وی ہوئے گا اوہ مینو‏ں دل تو‏ں بھلا دے گا مگر

یاں وی ہوئے گا خود ايس‏ے وچ اک خلا رہ جائے گا

دائرے انکار دے اقرار د‏‏ی سرگوشیاں

یہ جے ٹوٹے کدی تاں فاصلہ رہ جائے گا

●━─┄━─┄═•✺❀✺•═┄─━─━━

بکھر ہی جاواں گا وچ وی ہويا اداسی اے

فنا نصیب ہر اک سلسلہ اداسی اے

بچھڑ نہ جائے کدرے تاں سفر اندھیراں وچ

ترے بغیر ہر اک راستا اداسی اے

بتا رہیا اے جو رستہ زماں دشاواں کو

ساڈے گھر دا اوہ روشن دتا اداسی اے

اداس لمحاں نے کچھ تے کر دتا اے اداس

ترے بغیر تاں ساری فضا اداسی اے

کدرے ضرور خدا نو‏‏ں مری ضرورت اے

جو آ رہی اے فلک تو‏ں صدا اداسی اے

ہور ویکھو

• شاعر (رسالہ)

حوالے