یحییٰ اعظمی
یحییٰ اعظمی | |
---|---|
جم | سنہ 1906 |
وفات | 22 فروری 1972 (65–66 سال) |
عملی زندگی | |
پیشہ | شاعر |
ترمیم |
یحییٰ اعظمی یا محمد یحییٰ (پیدائش: 1906ء— وفات: 22 فروری 1972ء) اردو زبان دے شاعر سن ۔
سوانح
سودھوابتدائی حالات
سودھویحییٰ اعظمی 1906ء وچ اعظم گڑھ دے قصبہ مہاراج گنج وچ پیدا ہوئے۔ایہ اِنہاں دا آبائی قصبہ تھا۔پیدائشی ناں محمد یحییٰ سی لیکن یحییٰ اعظمی دے ناں توں شہرت پائی۔ غالباً 1919ء وچ اُنہاں نے مقامی اسکول توں اردو مڈل دا اِمتحان پاس کیتا۔ اِس دے بعد فارسی دی تعلیم اپنے والد مولوی ضیاء اللہ توں حاصل کيتی۔ مولوی صاحب پرانے طرز دے مدرس تے اردو تے فارسی دے صاحبِ دِیوان شاعر سن ۔ اُنہاں دی اردو تے فارسی دی استعداد بہت اچھی سی۔ یحییٰ نے اُنہاں دی تعلیم توں مکمل استفادہ کیندا۔ بلکہ جدوں زمانہ تعلیم دے دوران اُنئيں شعرگوئی دا شوق پیدا ہويا تاں کلام وی والد نوں دکھایا۔ والد نے حوصلہ افزائی دی تے اصلاح کيتی۔1920ء وچ جدوں ہندوستان دے سیاسی حالات تبدیل ہوئے رہے سن تاں یحییٰ وی تحریک خلافت وچ شامل ہوئے گئے۔دراصل اُنہاں دی قومی تے ملی شاعری دا منبع ایہی سیاسی تحریکاں سن۔ جون 1925ء وچ بعض احباب تے بزرگاں دی وساطت توں اوہ دارالمصنفاں، اعظم گڑھ دے دفتر توں وابستہ ہوئے گئے۔ ایہ تعلق تا عمر قائم رہیا۔ اعظم گڑھ دے قیام دے دوران ہی اُنہاں نے پرائیویٹ طور اُتے دسويں درجہ دا انگریزی دا اِمتحان پاس کر ليا۔ حقیقت ایہ اے کہ اُنہاں دی باقاعدہ تعلیم کِسے اِدارے یا درس گاہ دی مرہونِ منت نئيں سی، بلکہ یحییٰ اعظمی نے خود دسیا سی کہ اُنہاں نے جو کچھ وی پایا، گھر دی تعلیم توں، اُردو تے فارسی دا ذوق ذاتی مطالعے تے فاصل بزرگاں تے شفیق حضرات دے فیض صحبت تے حسن تربیت دا نتیجہ سی ۔[۱]
ادبی ماحول تے شاعری
سودھودارالمصنفاں وچ اُنئيں ادبی ماحول میسر آیا۔ مولانا سید سلیمان ندوی دی صحبت وچ اُنہاں دے ذوقِ شعرگوئی نے بہت ترقی کيتی۔ غالباً اُنہاں دی سب توں پہلی نظم جو معارف وچ شائع ہوئی اوہ غازی نادر شاہ مرحوم، امیر افغانستان دے حادثہ قتل توں متاثر ہوکے کہی گئی سی۔ ایہ نظم معارف دے مجلہ بابت ماہِ دسمبر 1933ء وچ ’’خطاب بملت افغان‘‘ دے عنوان توں شائع ہوئی سی۔ اِس دا فارسی ترجمہ افغانستان دے مشہور ہندوستان دوست شاعر سرور خاں صبا نے کیتا سی جو رسالہ کابل دی اشاعت مؤرخہ 6 جنوری 1934ء وچ شائع ہويا سی ۔ یحییٰ اعظمی نے اِس فارسی نظم دا جواب فارسی وچ لکھیا جو معارف دی اشاعت مارچ 1934ء وچ چھپا۔ اُنہاں دی شاعری وچ سیاسی و قومی جذبات شامل ہُندے سن بلکہ اوہ اِنہاں نظریات دے باعث مقبول ہوئے۔ کلام دا مجموعہ ڈاکٹر ذاکر حسین دی ایما اُتے ’’نوائے حیات‘‘ دے عنوان توں حالی پبلشنگ ہاؤس، دہلی توں 1946ء وچ شائع ہويا سی ۔ اِس مجموعہ کلام دے شروع وچ مقدمہ مولانا سید سلیمان ندوی دا اے۔ اِس دا دوسرا ایڈیشن دارالمصنفاں، اعظم گڑھ توں 1950ء وچ شائع ہويا سی ۔ کلام دا دوسرا مجموعہ ’’نوائے عصر‘‘ وی اعظم گڑھ توں جنوری 1970ء وچ شائع ہويا، اِس دے نال پیش لفظ ڈاکٹر ذاکرحسین دا سی ۔[۲]
وفات
سودھویحییٰ اعظمی دا انتقال خرابیٔ جگر، فشارِ دم تے حبس البول دے امراض توں 22 فروری 1972ء نوں اعظم گڑھ وچ ہويا۔ تدفین وی اعظم گڑھ وچ کيتی گئی۔