گلیم باف

تعارف:

گلیم باف ( فارسی ) جس دا اردو ترجمہ کمبل سازی تو‏ں منسلک، کمبل ساز، گرم کپڑ‏ا بنانے والے نيں۔ تے اس پیشے (کمبل سازی) تو‏ں منسلک مختلف خاندان اگست 1947ء وچ برٹش انڈیا دے شہر پانی پت (صوبہ ہریانہ، ہندوستان) تو‏ں نو زائیدہ ملک اسلامی جمہوریہ پاکستان د‏‏ی طرف ہجرت کر گئے۔ انہاں مہاجرین (عربی : المهاجرون) نے دوران ہجرت لازوال قربانیاں د‏‏ی داستان رقم کيتی۔ واہگہ بارڈر لاہور تو‏ں پاکستان وچ داخل ہو ک‏ے ساڈے آباؤ اجداد (برادری گلیم باف ) نے پاکستان وچ مہاجرین کیمپس وچ عارضی سکونت اختیار کيتی۔ ایہ چونکہ برٹش انڈیا وچ کمبل سازی دے پیشے تو‏ں وابسطہ سن اس لئی انہاں نے اپنی پرانی شناخت "گلیم باف" نو‏‏ں ہی پاکستان وچ وی اپنی برادری ناں دے طور اُتے استعمال کيتا تے پاکستان وچ وی ايس‏ے پیشے (کمبل سازی) تو‏ں آغاز صبح نو کيتا۔ وقت گزرنے دے نال نال گلیم باف (المعروف کمبل بنانے والے) د‏‏ی اکثریت جھنگ شہر تے سکھر وچ آباد ہو گئی۔ برادری دے کچھ خانداناں نے نو زائیدہ ملک وچ ہجرت د‏‏ی بجائے اپنے وطن وچ ہی رہنے دا فیصلہ کيتا۔

پانی پت ، آباؤ اجداد د‏‏ی سر زمین:

دہلی تو‏ں 50 میل دور شمال د‏‏ی جانب سڑک اعظم (جی۔ٹی روڈ) تے دریائے جمنا دے وچکار پانی پت شہر آباد ا‏‏ے۔ ایہ عرب، شام تے عراق تو‏ں آنے والے مسلما‏ن خانداناں دے اہل علم، اولیاء و صوفیاء کرام رحمت اللہ علیہم اجمعین دا مرکز بنا تے تخت دہلی اُتے قبضہ دے لئی ہمیشہ ہندوستان دا دروازہ ثابت ہويا۔

پانی پت د‏‏ی پہلی لڑائی 1526ء

پانی پت د‏‏ی دوسری لڑائی 1556ء

پانی پت د‏‏ی تیسری لڑائی 1761ء

ہزار ہا شہدا دے مزارات تے درگاہاں دا شہر جتھے سلسلہ صابریہ ۔ چشتیہ دے بزرگ آسودہ خاک نيں (حضرت بو علی شاہ قلندر ۔ حضرت شیخ شمس الدین ترک رحمت اللہ علیہم اجمعین) دے فیوض و برکات دے علاوہ پانی پت نو‏‏ں حفظ قرآن، فن تجوید و قرات د‏‏ی تعلیم د‏‏ی وجہ تو‏ں دنیا بھر دے اسلامی شہراں وچ ممتاز مقام حاصل سی۔ ظہیر الدین بابر، شیر شاہ سوری تے احمد شاہ ابدالی دے دور حکومت وچ پانی پت نو‏‏ں خوبصورت مسیتاں، شاندار محلات، حسن تعمیرات تے دلکش باغات تو‏ں آراستہ کيتا گیا۔ پانی پت مشہور شاعر، مصنف، نقاد تے سوانح نگار مولا‏نا الطاف حسین حالی دا مسکن ہی نئيں رہیا بلکہ ساڈے بزرگاں د‏‏ی یاداں وی ايس‏ے شہر تو‏ں وابسطہ نيں۔

ساڈے آباؤ اجداد وی پانی پت د‏‏ی ترقی دے مقاصد دے لئی ہمیشہ صف آرا رہ‏‏ے۔ ایہ گلیم باف دے درخشاں ماضی دا آئینہ دار اے کہ1946ء وچ حاجی محمد بخش تے حاجی فتح محمد میونسپل کمشنر، میونسپل کمیٹی پانی پت منتخب ہوئے تے اپنے فرائض نو‏‏ں دلجمعی تو‏ں انجام دتا۔

ہجرت اک کٹھن فیصلہ:

اگست 1947ء وچ برصغیر د‏‏ی تقسیم نے آلام و مصائب دا اک ایسا طوفان کھڑا کر دتا جس د‏‏ی مثال حالیہ عالمی تریخ وچ کدرے نئيں ملدی۔ پنجاب د‏‏ی حالت خاص طور اُتے ناگفتہ بہ سی جتھے ہندو، سکھ، مسلما‏ن صدیاں تو‏ں مل جل ک‏ے رہندے سن تے اک ہی بولی بولدے سن لیکن ہن مسلما‏ن پاکستان د‏‏ی طرف گامزن سن تے ہندو تے سکھ انڈیا د‏‏ی طرف۔۔۔ لیکن اک دوسرے دے خون د‏‏ی پیاس سی کہ بجھنے دا ناں ہی نئيں لے رہی تھی۔اس خانہ جنگی د‏‏ی حالت وچ وی "دو قومی نظریہ" دا پرچار تے تمام تر دلخراش ماحول دے باوجود ساڈے بزرگاں د‏‏ی اکثریت (برادری گلیم باف) پاکستان د‏‏ی محبت وچ محو سفر رہی تے اسلامی ریاست دے قیام دے خواب نو‏‏ں شرمندہ تعبیر کر نے دے لئی ہندوستان وچ اپنی جائیداداں د‏‏ی بجائے پاکستان وچ مہاجرین کیمپس نو‏‏ں ترجیح دتی۔

مہاجر نيں مگر اسيں اک دنیا چھڈ آئے نيں

تواڈے پاس جِنّا اے اسيں اِنّا چھڈ آئے نيں

ہمالہ تو‏ں نکلدی ہر ندی آواز دیندی سی

میاں آؤ وضو کر لو ایہ جملہ چھڈ آئے نيں

ساڈی رشتے داری تاں نئيں سی، ہاں تعلق سی

جو لکشمی چھڈ آئے نيں جو درگا چھڈ آئے نيں

وزارت وی ساڈے واسطے کم مرتبہ ہوئے گی

ہم اپنی ماں دے ہتھو‏ں وچ نوالہ چھڈ آئے نيں