حسین احمد مدنی
حسین احمد مدنی | |
---|---|
جم | 6 اکتوبر 1879 [۱] |
وفات | 5 اکتوبر 1957 (78 سال)[۲][۳] |
شہریت | برطانوی ہندستان |
عملی زندگی | |
استاذ | خلیل احمد انبہٹوی ، محمود حسن دیوبندی |
تلمیذ خاص | محمد سرفراز خان صفدر ، عبد الحمید خان سواتی ، مولانا مجاہد الحسينى ، سید سیاح الدین کاکاخیل ، منت اللہ رحمانی ، احتشام الحق تھانوی ، مولانا جمشید علی خان ، قاری فخر الدین گیاوی ، نعمت اللہ اعظمی ، نصیر احمد خان بلند شہری |
پیشہ | عالم ، امام ، سیاست دان ، حریت پسند |
اعزازات | |
دستخط | |
باب اسلام | |
ترمیم |
شیخ الاسلام مولانا حسین احمد مدنی، آپ مولانا محمود الحسن دے جانشین سن ۔ 19 شوال 1296ھ بمطابق 1879ء بمقام بانگڑ میو ضلع اناؤں، اتر پردیش، ہندوستان وچ پیدا ہوئے۔
شجرہ نسب
سودھوحسین احمد مدنی سید نيں۔ آپ دا شجرہ حسین بن علی توں جا ملدا اے۔ آپ دا شجرہ کچھ ایويں اے:
حسین احمد بن سید حبیب اللہ بن سید پیر علی بن سید جہانگیر بخش بن شاہ انور اشرف بن شاہ مدن الیٰ شاہ نور الحق۔
شاہ نور الحق، سید احمد توختہ تمثال رسول دی اولاد وچوں سن تے اوہ سید محمد مدنی المعروف بہ سید ناصر ترمذی دی اولاد توں سن تے اوہ سید حسین اصغر بن امام زین العابدین ابن شہید کربلا حسین بن علی دی اولاد توں سن ۔[۴]
خاندان
سودھوسید حسین احمد مدنی دے 4 بھائی سن ۔ سیدمحمد صدیق،سید احمد،سید جمیل احمد،سیدمحمود، بھائیاں وچ آپ درمیانے سن ۔
آپ دتی تن بہناں سن۔
- سیدہ زینب (4 برس دی عمر وچ فوت ہوئی)
- سیدہ نسیم زہرہ (ڈیڑھ سال دی عمر وچ فوت ہوئی)
- سیدہ ریاض فاطمہ (24 سال دی عمر وچ مدینہ وچ فوت ہوئیاں)
ابتدائی تعلیم
سودھوآپ دے والد اسکول ہیڈ ماسٹر سن ۔ جدوں آپ دی عمر 3 سال نوں پہنچی تاں والد دی تبدیلی قصبہ ٹانڈہ وچ ہوئے گئی۔ آپ نے ابتدائی تعلیم ایتھے حاصل کيتی۔ قاعدہ بغدادی تے پنجويں سیپارے تک والدہ توں فیر پنج توں اخیر تک والد توں ناظرہ قرآن پڑھیا۔
عصری بنیادی نصابی کتاباں
سودھوآمد نامہ، دستور الصبیاں، گلستان دا کچھ حصہ مکان اُتے تے اسکول وچ دوم درجہ تک پڑھنا ہويا۔ حساب، جبرو مقابلہ تک مساحت تے اقلیدس مقالہ اولیٰ، تمام جغراقفیہ عمومی و خصوصی، تریخ عمومی و خصوصی، مساحت علمی (تختہ جریب وغیرہ توں زمین ناپ کر باقاعدہ نقشہ بنانا) تے ہر چیز آٹح سال دی عمر تک بخوبی یاد ہوئے گئی سی۔ تیرہ سال دی عمر وچ والد نے 1309ھ وچ دارالعلوم دیوبند بھیج دتا۔ دو بھائی پہلے توں اوتھے مقیم سن چنانچہ انہاں دے زیر سایہ بھائیاں کمرہ وچ رہنے لگے۔ ایہ کمرہ مولانا محمود الحسن دے مکان دے بالکل نیڑے واقع سی ۔
دیوبند وچ تعلیم دا آغاز
سودھویہان پہنچنے دے بعد گلستان تے میزان شروع کيتی۔ وڈے بھائی صاحب نے محمود الحسن توں ابتدا دی درخواست کيتی چنانچہ مجمع وچ انہاں نے مولانا خلیل احمد توں فرمایا آپ شروع کراداں انہاں نے ابتدا کروادی۔ فیر بھائی توں میزان، منشعب پڑھی۔
حسین احمد مدنی دی زبانی:
دیوبند پہنچنے دے بعد اوہ ضعیف سی کھیل کود دی آزادی جو مکان اُتے سی۔ اوہ وی جاندی رہی۔ دونے بھائی صاحبان بالخصوص وڈے بھائی صاحب سب توں زیادہ سخت سن ۔ خوب ماریا کردے سن ۔ اس تقید تے نگرانی نے مجھ وچ علمی شغف زیادہ توں زیادہ تے لہو لعب دا شغف کم توں کم کر دتا۔[۵]
استاداں توں حصول علم
سودھونمبرشمار | ناں استاذ | کیفیت استاذ | کتب دا حاصل کردہ علم |
---|---|---|---|
1 | مولانا محمود حسن دیوبندی | دارلعلوم دیوبند دے پہلے شاگرد تے مولانا قاسم نانوتوی
سے علم حدیث حاصل کيتا، حاجی امداداللہ مہاجر مکی توں خلافت حاصل کيتی تے دار العلوم دیوبند دے صدر مدرس |
دستور المبتدتی، زرادتی، زنجہانی، مراح الارواح، قال
اقوال، مروات، رہتل قطبی تصدیقات، قطبی تصورات، میر قطبی، مفید الطالبین، نفحۃ الیمن، مطول، ہدایہ اخیرن، ترمذی شریف، بجاری شریف، ابوداؤد، تفسیر بیضاوی، نخبۃ الفکر، شرح عقائد نسفی، حاشیہ خیالی، موطا امام مالک، مؤطا امام محمد |
2 | مولانا ذو الفقار علی | مولانا محمود الحسن دے والد تے دار العلوم دیوبند دے بانیاں وچوں سن | فصول اکبری |
3 | مولانا عبد العالی | مولانا قاسم نانوتوی دے شاگرداں وچوں سن، دارلعلوم دیوبند توں فراغت حاصل کرکے دورالعلوم وچ مدرس مقرر ہوئے | مسلم شریف، نسائی شریف، ابن ماجہ، سبعہ معلقہ، صدرا، شمس بازغہ،توضیع تلویح |
4 | مولانا خلیل احمد سہارنپوری | دار العلوم دیوبند دے اولین فضلا وچوں سن ۔ ابو داؤد شریف دی شرح بذل المجہود پنج جلداں وچ لکھی | تخلیص المفتاح |
5 | مولانا حکیم محمد حسن | مولانا محمود الحسن دے چھوٹے بائی سن ۔ آُکے دور مین دار العلوم دیوبند نے بہت ترقی کيتی۔43 سال تک دیوبند وچ تدریس کی | پنج گنج، صرف میر، نحو میر، مختصر المعانی، سلم العلوم، ملیا حسن، جلالین شریف، ہدایہ اوّلین |
6 | مفتی عزیز الّحمٰن | دار العلوم دیوبند وچ معین المدرس سن، 40 سال تک دیوبند دے مفتی رہے، آپ دے فتاویٰ دی تعداد1،018،000اک لکھ اٹھارہ ہزار اے | شرح جامی، کافیہ، ہدایۃ النحو، منیۃ المصلّیٰ، کنز الدقائق، سرح وقایہ، شرح مائۃ عامل، اصول الشاشی |
7 | ،مولانا غلام رسول بفوی | علوم عقلیہ و نقلیہ دے حافظ،1208ھ وچ دار العلوم دیوبند وچ مدرس مقرر ہوئے، | نور الانوار، حسامی، قاضی مبارک، شمائل ترمذی |
8 | مولانا حافظ محمد احمد | مولانا قاسم نانوتوی دے فرزند، دارلعلوم دیوبند دے مدرس
تے آپ دی تریخ وچ دیوبند دی ترقیاں دا زريں دور آپ دا زمانہ سمجھیا جاندا اے |
ملا جامی بحث اسم |
9 | مولانا حبیب الرّحمٰن | دار العلوم دیوبند دے نائب مہتمم | تھاںواں حرہری، دیوان متنبنی |
10 | مولانا سید محمد صدیق | سید حسین احمد مدنی دے برے بھائی۔ 1331ھ وچ مدینہ منورہ وچ فوت ہوئے تے جنت البقیع وچ دفن ہوئے | گلساتن، میزان منشعب |
حجاز وچ درس و تدریس
سودھوعلوم دی تکمیل دے بعد آپ نے مدینہ منورہ وچ درس و تدریس دا سلسلہ شروع کر دتا۔
شوال 1318ھ تک آپ دا درس امتیازی مگر ابتدائی پیمانے اُتے رہیا۔ 1318ھ وچ ہندوستان آئے۔ ماہ محرم 1320ھ واپس دوبارہ مدینہ حاضری ہوئے گئے۔ اس دے بعد آپ دا حلقہ درس بہت وسیع ہوئے گیا۔ آپ دے گرد طلبہ دا جم غفیر جمع ہوئے گیا۔ اس وقت آپ دتی عمر 24 سال سی آپ دے حلقہ درس وچ اس قدر توسیع ہوئی کہ مشرق وسطیٰ، افریقا، چین، الجزائر، مشرق الہند تک دے تشنگان علم آپ دتی طرف کھینچے کھینچے چلے آنے لگے تے آپ دے زیر درس و درسیات ہند دے علاوہ مدینہ منورہ، مصر، استنبول دیاں کتاباں رہیاں۔
عرب دے چند ممتاز شاگرد
سودھوآپ دے شاگرداں وچ بوہت سارے تعلیم و تدریس قضا تے انتظامی محکمےآں دے وڈے وڈے مناصب اُتے فائز ہوئے۔ چند ممتاز تلامذہ دے ناں ایہ نيں:
- عبد الحفیظ کردتی جو مدینہ منورہ وچ محکمہ کبریٰ (ہائی کمانڈ) دے رکن سن ۔
- احمد بساطی جو مدینہ طیبہ وچ نائب قاضی رہے۔
- محمود عبد الجواد مدینہ میونسپلٹی دے چیئر مین۔
- مشہورالجزائری عالم شیخ بشیر ابراہیمی۔
درس حدیث دے لئی تکالیف دا تحمل
سودھوشدید گرماں دوپہر 12 بجے دا زمانہ ہوئے چھتری پیش کيتی جائے تاں لینے توں انکار کر دیندے۔ بارش دے زمانہ وچ راستہ کیچڑ آلود ہُندا لیکن دارالحدیث دی جانب محو سفر ہُندے۔ اک ہتھ وچ چھڑی تے دوسرے ہتھ وچ چھتری ہُندی۔ کپڑے کیچڑ آلود ہُندے تاں سواری پیش کيتی جاندی تاں انکار کردیندے۔ شاگرد تانگے والے نوں لے آندے بار بار اصرار کرنے اُتے اک دفعہ کہنے لگے کہ کیچڑ توں اسيں پیدا ہوئے، جے اس وچ جا ملیاں تاں کیتا ڈر اے۔ اک مرتبہ طلبہ دے اصرار اُتے تیار ہوئے گئے۔ دوسرے دن کدرے دور جانا سی تاں تانگہ والا حاضر ہويا تاں اس دے تانگہ اُتے اس وقت سوار ہوئے گئے جدوں کہ ایہ شرط تسلیم کرالی کہ اوہ درس گاہ تک لے جانے دے لئی آئندہ کدی نہ آئے گا۔[۶]
اہلیہ دی تدفین توں فراغت دے بعد درس بخاری
سودھوحکیم ضیاء الدین نبیان کردے ہین کہ دی اہلیہ دا انتقال ہويا فراغت تدفین دے کچھ دیر بعد نے دارالحدیث دا رخ کیتا۔ مجمع وچ ہل چل مچ گئی تمام عمائدین نے سمجھایا کہ صدمہ بالکل تازہ اے تے اس توں دل و دماغ دا متاثر ہونا قدرتی امر اے۔ مگر نے دارالحدیث وچ پہنچ کے بخاری شریف دا درس شروع کر دتا۔ علامہ شبیر احمد عثمانی نے دوبارہ جاکے سمجھانے دی کوشش کيتی تاں جواب دتا کہ:
اللہ دے ذکر توں ودھ کے اطمینان قلب تے کس چیز توں حاصل ہوئے سکدا اے ؟۔[۷]
مالٹا وچ قید
سودھوشیخ الہند محمود حسن دیوبندی نوں شریف مکہ حسین بن علی نے گرفتار کر کے انگریز دے حوالہ کیتا تاں انہاں دے ہمراہ چار شاگرد و انہاں دے قابل رشک تحریک دے سرگرم اراکین مولانا حسین احمد مدنی ؒ ، مولانا وحید احمد مدنیؒ ، مولانا عزیزگل پیشاوری ؒ تے سید حکیم نصرت حسین مالٹا وی سن ۔ شیخ الہند محمود حسن دیوبندی نے کہیا انگریزی گرنمنٹ نے مینوں تاں مجرم سمجھیا اے، تسيں تاں بے قصور ہوئے اپنی رہائی دیاں کوششاں کرو تاں چاراں نے جواب دتا جان تاں چلی جائے گی مگر آپ دتی خدمت توں جدا نئيں ہون گے۔
حسین احمد مدنی جدوں مدینہ طیبہ توں روانہ ہوئے تاں پورا خاندان تے بسا بسایا گھر چھڈ کے گئے نکلے سن ۔ سفر صرف دو چار دناں دا سی مگر تقدیر وچ طویل لکھیا سی ۔ گرفتار ہوئے مصر کیجانب روانگی ہوئی، سزا ہوئی۔ پھانسی دی خبراں گرم ہوئیاں۔ مالٹا دی قید پیش آئی۔ استاد دی قربت تے انہاں دی پدرانہ شفقت نے ہر مشکل آسان تے قابل برداشت بنادی سی۔ قیدو بند دی سختیاں صبر و شکر کینال جھیل رہے سن ۔
اک دن کئی ہفتےآں دی رکی ہوئی ڈاک پہنچی تاں ہر خط مین کِسے نہ کِسے فرد خاندان دی موت دی خبر ملدی۔ اس طرح اک ہی وقت وچ باپ، جواں سال بچی، ہونہار بیٹے، جانثار بیوی، بیمار والدہ تے دو بھائیاں سمیت ست افراد خاندان دی جانکاہ خبر ملی۔ موت بر حق اے مگر جنہاں حالات وچ حسین احمد مدنی نوں ایہ اطلاعات موصول ہوئیاں انہاں نوں برداشت کرنا پہاڑ دے برابر کلیجا چاہیے سی ۔[۸]
حسین احمد مدنی نے مالٹا دی قید دے دوران وچ 10 ماہ وچ قرآن مجید یاد کرکے محمود الحسن نوں تراویح دے بعد نوافل وچ سنایا کردے سن ۔ اس طرح نصف جمادی اولا توں یاد کرنا شروع کیتا تے ربیع الاول وچ پورا یاد کر کے محمود الحسن نوں اگلے رمضان وچ سنادتا۔ اس دوران وچ والد دی وفات تے ہور کنبہ دی موت دی خبر نے بہت گہرا صدمہ و دکھ پہنچایا۔[۶]
جنگ عظیم ختم ہونے دے بعد کل ساڈھے تن سال جیل دی صعوبتاں برداشت کرنے دے بعد شیخ الہند تے انہاں دے تمام ساتھیاں نوں جنہاں وچ حسین احمد مدنی وی شامل سن آخر کار رہائی مل گئی۔ جدوں گھر توں چلے تاں سب کچھ ٹھیک ٹھاک چھڈ کے گئے سن مگر رہائی دے بعد جدوں اپنے علاقہ پہنچے تاں سب کچھ بدلا ہويا سی ۔ خاندان دے افراد دی اموات تے 40 یا 42 برس دی عمر سی۔ صدمے پہ صدمہ خاندان سی نہ گھر۔[۹]
سیرت و اخلاق
سودھوڈاکٹر عبد الرّحمان شاجہان پوری فرماندے نيں کہ:
” | علم عمل دی دنیا وچ عظیم الشان شخصیتاں دے ناواں دے نال مختلف خصائل و کمالات دی تصویراں ذہن دے پردے اُتے نمایاں ہُندیاں نيں، لیکن مولانا محمود الحسن حسین احمد مدنی دا ناں بولی اُتے آندا اے تاں اک کامل درجے دی اسلامی زندگی اپنے ذہن و فکر ، علم تے اخلاق و سیرت دے تمام خصائل و کمالات تے محاسن و مھامد دے نال تصویر وچ ابھرتی تے ذہن دے پردےآں اُتے نقش ہوجاندی اے ۔جے میرے توں کوئی پُچھے کہ اسلامی زندگی کیتا ہُندی اے ؟ تاں وچ پورے یقین تے قلب دے کامل اطمینان دے نال کہ سکدا ہاں کہ حسین احمد مدنی دی زندگی نوں دیکھ لیجئے، اگرچہ ایہ اک قطعی تے آخری جواب اے ، لیکن وچ جاندا ہون کہ اس جواب نوں عملی جواب تسلیم نئيں کیتا جائے گا تے انہاں حضرات دا قلب اس جواب توں مطمئن نئيں ہوئے سکدا جنہاں نے اپنی دور افتادگی و عدم مطالعہ دی وجہ توں یا نیڑے ہوکے وی اپنی غفلت دی وجہ توں ،یا اس وجہ توں کہ کِسے خاص ذوق و مسلک دے شغف و انہماک ، یا بعض تعصبات نے انہاں دتی نظراں دے اگے پردے ڈال دتے سن تے اوہ حسین احمد مدنی دے فکر دی رفعتاں ، سیرت دی دل ربائیاں تے علم و عمل دی جامعیت کبریٰ نوں محسوس نہ کرسکے سن تے انہاں دے مقام دی بلندیاں دا اندازہ نہ لگیا سکے سن ۔[۱۰] | “ |
یتیماں دی سرپرستی تے صلہ رحمی
سودھومولانا فرید الوحیدی خود راوی نيں کہ مدنیؒ یتیماں تے بیواؤن دی عموما امداد فرماندے سن ۔ ایداں دے افراد میری نظر وچ نيں جنہاں نوں بے روزگاری دے دور وچ مستقل امداد دیندے رہے۔ انہاں وچ مسلم تے غیر مسلم دی قید نہ سی۔ جو لوک مفلوک الحال ہُندے انہاں دی امداد باضابطہ طور اُتے فرماندے۔ عید دے مواقع اُتے جے آبائی وطن ہُندے تاں خود رشتہ داراں دے ہاں عید توں پہلے جاندے تے عیدی تقسیم فرماندے۔
مولانا مدنیؒ اپنے یتیم بھتیجے دی شادی دے لئی 25،000 پچیس ہزار روپے جیب دی مالیت توں عالی شن گھر تعمیر کروایا۔ بھتیجے دی وفات دے بعد انہاں دی اولاد دا کہنا اے کہ گرفتاری و قید تک سانوں احساس وی نہ ہونے دتا کہ اسيں یتیم نيں۔ غرض ایہ کہ اس دور نفسا نفسی وچ حقیقی پوتاں دے نال پرخلوص مہرو محبت عنقا اے۔ بھتیجے تے اس دی اولاد دے نال غیر معمولی مہرو محبت دے برتاؤ دی مثال وی شاید مشکل توں نظر آئے۔[۶]
مستحقین دی خبر گیری
سودھومولانا نجم الدین اصلاحیؒ تحریر کردے نيں:
” | مدنی جدوں تک زندہ رہے سخاوت دا دریا وگدا رہیا تے فیاضی دا سمندر موجزن رہیا۔ دا محبوب مشغلہ ہی ایہی سی کہ دولت نوں اللہ دے راستہ مین لتایا جائے تے نادار لوکاں دی ضروریوت پوری دی جان۔
|
“ |
میرے گھر دی گل کِسے توں نہ کہنا
سودھومولانا عبد الحق مدنی دا بیان اے:
” | مدینہ منورہ والے سید حسین احمد مدنی دی اِنّی عزت کردے سن کہ دوسرے کِسے عالم نوں ایہ امتیاز حاصل نہ سی لیکن مدنی رمضان شریف وچ روزہ اُتے روزہ رکھدے تے کِسے نوں خبر نہ ہُندی۔ چنانچہ ميں نے افطار دا پروگرام رکھیا۔ کھانا لے آیا اصرار اُتے نے تھوڑا سا کھایا۔ وچ سمجتا رہیا کہ دے گھر توں وی کھانا آئے گا مگر افطاری تاں کجا سحر نوں وی نہ آیا۔ دے پاس چند کھجوراں سن جنہاں توں روزہ افطار تے سحر کرلیا کردے سن ۔ ميں نے عرض کیتا آنجناب دے گھر توں نہ افطار وچ کھانا آیا تے نہ سحر دے لئی کوئی خبر آئی؟
مدنی نے گل ٹالنے دی بہت کوشش کيتی تے گفتگو دا رخ ادھر ادھر پھیرنا چاہیا لیکن میرا صرار برھدا ہی گیا۔ فرمایا عبدالحق! جناب رسول اللہ ﷺ دی سنت تاں کدی پوری ہونی چاہیے۔اس دے بعد انتہائی بزرگانہ انداز وچ فرمایا کہ میرے گھر دی گل کِسے توں نہ کہنا: (بار بار آدھ پاؤ مسور دی دال پکا کر سب گھر والےآں نے تھوڑی تھوڑی پی کر یا تربوز دے چھلکے سڑک اُتے توں اٹھا کے دھو کر شب وچ پکا کر اس دا پانی پی کر گذرکیا) |
“ |
وفات
سودھو13 جمادی الاول بمطابق 5 دسمبر 1957ء بروز جمعرات دی بوقت دوپہر بمقام دیوبند، بھارت وچ انتقال ہويا۔ تاخیر توں بچنے دے لئی ساڈھے بارہ بجے شب قاری محمد طیب قاسمی دی ایما اُتے شیخ الحدیث مولانا محمد زکریا کاندھلوی نے نمازِ جنازہ پڑھائی ـ[۱۲]
باہرلے جوڑ
سودھوحوالے
سودھو- ↑ https://data.bnf.fr/ark:/12148/cb162771195 — اخذ شدہ بتاریخ: ۳۱ دسمبر ۲۰۱۹ — مصنف: Bibliothèque nationale de France — اجازت نامہ: Open License
- ↑ سرو ویاپک ادھکار شناختی: https://d-nb.info/gnd/130563811 — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۶ اکتوبر ۲۰۱۵ — اجازت نامہ: Creative Commons CC0 License
- ↑ فیسٹ آئی ڈی: https://id.worldcat.org/fast/144828 — subject named as: Sayyid Ḥusain Aḥmad Madnī — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷
- ↑ تریخ آئینہ اودھ صفحہ 64
- ↑ (تخلیص نقش حیات، صفحہ 54 تا 55)
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ ۶.۲ شیخ الاسلام مولانا حسین احمد مدنیؒ، از مولانا عبد القیوم حقانی
- ↑ شیخ الاسلام صفحہ نمبر 78
- ↑ شیخ الاسلام مولانا حسین احمد مدنیاک تاریخی و سوانحی مطالعہ، از فرید الوحید
- ↑ چراغ محمد، از مولانا زید الحسینی
- ↑ اک سیاسی مطالعہ ، از ڈاکٹر ابو سلمان شاہ جہان پوری
- ↑ شیخ الالسلام صفحہ نمبر 232
- ↑ ابو محمد مولانا ثناء اللہ سعد شجاع آبادی. علمائے دیوبند دے آخری لمحات, 95.