محفوظ الرحمن نامی
محفوظ الرحمن نامی | |
---|---|
تاریخ پیدائش | 3 جون 1911
|
وفات | 17 نومبر 1963 (52 سال) |
جماعت | انڈین نیشنل کانگرس |
عملی زندگی | |
پیشہ | حریت پسند |
ترمیم |
مولانا محفوظ الرحمن نامی صوبہ اتر پردیش ضلع بلیا دی تحصیل رسٹرا وچ 03 جون، 1911ء مطابق 4 جمادی الثانی1329ھ نوں اک معزز علمی گھرانے وچ پیدا ہوئے۔ آپ دے والد دا ناں شاہ نور محمد سی تے آپ دے والد شیخ الدّلائل علامہ محمد عبد الحق مہاجر مکیؒ دے خلیفہ سن ۔ آپ مشرقی یوپی دے عظیم دینی تے تربيتی ادارہ جامعہ مسعودیہ نور العلوم بہرائچ بہرائچ تے عصری تعلیم دا مرکز آزاد انٹرکالج بہرائچ دے بانی تے موسس، یو.پی گورنمنٹ دی وزارت تعلیم وچ پارلیمنٹری سکریٹری رہے۔
تعلیم تے اساتذہ
سودھوحضرت مولانا محفوظ الرحمن نامیؔ نے ناظرہ قرآن پاک تے ابتدائی تعلیم اپنے والد ماجد حضرت مولانا نور محمد صاحبؒ توں حاصل کيتی، فیر ہور تعلیم دے لئی مؤ ناتھ بھنجن، ضلع اعظم گڑھ دے مدرسہ مفتاح العلوم وچ داخلہ لیا۔ ایتھے عربی فارسی دی ابتدائی کتاباں پڑھیاں۔ مدرسہ مفتاح العلوم وچ آپ دے اساتذہ وچ مولانا عبد اللطیف صاحب نعمانیؒ، شیخ الحدیث حضرت مولانا حبیب الرحمن اعظمی خصوصیت توں قابل ذکر نيں۔ فیر آپ دے والد بزرگوار نے برائے حصول تعلیم 1925ء مطابق 1344ھ وچ دار العلوم دیوبند، دیوبند بھیجیا۔ حضرت مولاناؒ نے اوتھے پنج سال رہ کر مختلف علوم وفنون دیاں کتاباں پڑھیاں تے 1929ء مطابق 1348 ھ وچ دورہ حدیث توں فراغت حاصل کيتی۔ دار العلوم دیوبند وچ آپ دے اساتذہ کرام وچ شیخ الاسلام حضرت مولانا سید حسین احمد مدنی، شیخ الادب صاحب بلیاوی وغیرہ دے ناں خصوصیت توں قابل ذکر نيں۔ حضرت مولانا نامیؒ نے دار العلوم توں فراغت دے بعد الہ آباد بورڈ توں مولویؔ، عالمؔ، فاضلؔ دے امتحانات وچ نمایاں تے امتیازی حیثیت توں کامیابی حاصل کيتی۔
اصلاحی تعلق تے خدمات
سودھوحضرت مولانا محفوظ الرحمن صاحب نامیؔ نے نجیب آباد ضلع بجنور دے اک بزرگ حضرت مولانا نجیب اللہ شاہ صاحب توں اپنا اصلاحی تعلق قائم کر رکھیا سی، اکثر وبیشتر رمضان اپنے شیخ دے پاس نجیب آباد وچ ہی گذارتے سن، لیکن کچھ نامساعد حالات دے باعث مولانا نامیؒ نے اپنے موجودہ شیخ توں بیعت فسخ کرلئی تے حضرت مولانا فضل رحمن صاحب گنج مرادآبادی دے خلیفہ ومجاز حضرت حاجی عبد الرحیم صاحب توں اپنا اصلاحی تعلق قائم کیتا تے فیر اخیر عمر تک انہاں ہی دے مسترشد رہے، حضرت حاجی صاحب دا قیام فیض آباد وچ رہندا سی، مولانا نامیؒ رمضان المبارک دا آخری عشرہ اکثر وبیشتر حضرت حاجی صاحب دے پاس گذارتے سن تے منازل سلوک طے کردے سن، اس طرح حضرت مولانا نامیؒ نے تکمیل سلوک تے اجازت بیعت دے بعد اپنے شیخ دی ظاہری وباطنی فیوض نوں عام کرنے دے لئی شہر وضلع بہرائچ دے مضافات وچ بوہت سارے لوگاں دے قلوب دی اصلاح فرمائی تے انہاں نوں اپنے سلوکی سلسلۃ الذہب وچ جوڑ کر انہاں دی دنیا وآخرت نوں آراستہ وپیراستہ فرماندے رہے۔ اسی لئی حضرت مولانا نامیؒ دے مریدین ومتعلقین دی اک وڈی تعداد کپور پور، گجیا پور، سرجو پوروہ، عاقلپور، نرہرگونڈہ، خیرتیا، حمید پور وغیرہ وچ موجود اے۔
خدمات
سودھوقیام نور العلومحضرت مولانا نامیؒ دے والد بزرگوار حضرت مولانا توں بذریعہ ریل روانہ ہوئے ٹرین وچ سوار ہونے دے کچھ ہی دیر بعد آپ اُتے فالج دا اثر ہويا تے گونڈہ پہنچدے پہنچدے وصال ہو گیا۔ اوتھے توں آپ دا جسد خاکی بہرائچ واپس لیایا گیا، جتھے آپ دے معتقدین، متوسلین دا جم غفیر سی، مولوی باغ قبرستان وچ آپ دی تدفین ہوئی۔
بعدہٗ شہر دی جامع مسجد وچ ایصال ثواب دے لئی اک بہت وڈا اجتماع ہويا جس وچ مولانا مرحوم دے اوصاف حمیدہ تے قربانیاں دا تذکرہ کردے ہوئے لوگاں دی توجہ حضرت دی یاد وچ اک دینی ادارہ دے قیام دی طرف مبذول کرائی گئی، جو آپ دے مشن نوں نہ صرف باقی رکھے، بلکہ ہور استحکام عطا کرے تے مسلماناں نوں انہاں دی صحیح حیثیت بتائے تے آئندہ نسلاں نوں دین وایمان تے صحیح عقیدہ اُتے قائم رہنے دا سامان مہیا کرے۔ چنانچہ اسی مجمع وچ موجود شہر دی اک موقر شخصیت جناب الحاج خواجہ خلیل احمد شاہ صاحب مرحوم نے ’’قیام مدرسہ‘‘ دی تجویز رکھی جس دی تائید ہور خواجگان حضرات ومعززین شہر نے اُتے جوش طریقے اُتے کيتی۔ ا س لئی حضرت مولانا محفوظ الرحمن نامیؒ نے مخلصین ومعززین شہر دی تجویز تے اپنی دیرینہ آرزو وخواہش دے مطابق یکم ذیقعدہ 1349ھ مطابق 29؍ مارچ 1931ء بروز اتوار جامع مسجد ہی دے صحن وچ صرف دو طالب علماں حضرت مولانا حافظ حبیب احمد صاحب اعمیٰ محلہ گدڑی، حضرت مولانا حافظ عزیز احمد صاحب محلہ اکبر پورہ توں جامعہ مسعودیہ نور العلومکی بنیاد رکھی تے علم وعرفان دا اک چراغ روشن کیتا۔
مفکر ملت حضرت مولانا محفوظ الرحمن صاحب نامیؒ نے جامعہ مسعودیہ نور العلوم دی بنیاد ایداں وقت وچ رکھی جدوں کہ ہر چہار جانب ظلمت وتاریکی چھائی ہوئی سی، علم توں لوگ قال اللہ وقال الرسول دے نغمے تے زمزمے کاناں وچ رس گھولنے لگے۔ چنانچہ حضرت مولانا نامیؒ نے اس ادارہ دی تعمیر وترقی دے لئی اپنے آپ نوں وقف کر دتا تے اس وچ ہمہ تن لگ گئے تے اپنے خونِ جگر توں اوہدی آبیاری کرکے اسنوں بام عروج تک پہنچایا، عمدہ تعلیم وتربیت دی وجہ توں طلبہ دی تعداد تیزی توں بڑھی تے مدرسہ دے لئی مستقل عمارت دی ضرورت محسوس ہوئی، تاں لوگاں دے مشورے توں جامع مسجد توں متصل راجا نانپارہ دی ’’لیا محل‘‘ نامی عمارت جو خالی پئی سی، عالیجناب سعادت علی خاں راجا نانپارہ توں حاصل کرکے مدرسہ جامع مسجد توں اسی عمارت وچ منتقل کر دتا گیا۔
حضرت مولانا نامیؒ نے تعلیم دے نال مدرسہ وچ صنعت وحرفت دا شعبہ وی قائم کیتا، تاکہ طالبان علوم نبوت فراغت دے بعد قوم اُتے بار بنے بغیر کسب حلال دے ذریعہ خود کفیل ہوسکن، اس سلسلے وچ جوندا سازی، پارچہ بافی،کارپنٹری، جلد سازی دا کم شروع کرایا، آخری دونے کم سال ڈیڑھ سال وچ بند ہو گئے، لیکن جوندا سازی دا شعبہ کافی دناں تک جاری رہیا تے بوہت سارے طلبہ نے فائدہ اٹھایا۔
اسی طرح مولانا نامیؒ نے یونیورسٹی دا الحاق عربی فارسی بورڈ نال کرایا جس دے امتحانات وچ طلبہ شریک ہُندے تے امتیازی نمبرات توں کامیاب ہُندے تے یونیورسٹی نوں گورنمنٹ توں ایڈ وی ملدی سی۔ (33؍ سالہ معایناں دا مجموعہ/4)
تفصیلی مضمون لئی ملاحظہ کرو: یونیورسٹی مسعودیہ نور العلوم بہرائچ
آزاد انٹر کالج
سودھوحضرت مولانا محفوظ الرحمن صاحب نامیؒ نے ملک دی آزادی دے وقت فوری طور اُتے علوم عصریہ دی ترویج واشاعت دے لئی ’’مولانا آزاد نور العلوم ہائی اسکول‘‘ دے ناں محلہ قاسم پورہ شہر بہرائچ وچ اک کالج دی بنیاد رکھی، جو فی الحال آزاد انٹر کالجکے ناں توں مشہور تے معروف اے۔ (مختصر تعارف، خدمات، منصوبے 94-1993ء/14)
تحریک قرآن فہمی
سودھوحضرت مولانا نامیؒ نے اس وقت دے مسلماناں دی شرح ناخواندگی توں متاثر ہو کے قرآن فہمی تے قرآنی تعلیم نوں عام کرنے دے لئی ’’رحمانی قاعدہؔ عربی‘‘ اردوؔ ’’معلمؔ القرآن‘‘ مفتاحؔ القرآن دے پنج حصے مختصر نحوی صرفی قواعد اُتے مشتمل ترتیب دتا، تاکہ اس دے ذریعہ مسلم بچےآں وچ آسان طریقہ اُتے کم وقت وچ قرآن فہمی تے ترجمہ قرآن دی استعداد وصلاحیت پیدا ہو جائے۔ فیر حضرت مولانا نامیؒ نے مذکورہ نصاب طبع کرایا تے ضلع بہرائچ وہور ضلعے وچ کوشش کرکے اس نصاب نوں جاری کرایا، اس دے لئی آپ نے دوسرے صوبےآں دا وی دورہ کیتا، بحمد للہ اس دے بہت اچھے نتائج مرتب ہوئے تے اس وقت مفتاحؔ القرآن دے پانچاں حصے رحمانیؔ قاعدہ عربی، اردو بوہت سارے مدارس مکاتب تے کالجاں وچ داخل نصاب نيں۔
عہدے تے مناصب
سودھوحضرت مولانا محفوظ الرحمن نامیؒ جون 1947ء توں اکتوبر 1957ء تک 10؍ سال جامعہ مسعودیہ نور العلوم بہرائچ دی موقر مجلس شوریٰ دے صدر رہے تے ستمبر 1945ء تا فروری 1946ء عہدہ اہتمام اُتے فائز رہے، جدوں کہ از ابتدا تا 1353 ھ تے شوال 1360ھ تا ذی الحجہ 1368ھ تقریباً 12؍ سال منصبِ صدارتِ تدریس تے ابتدا تا فروری 1946ء تقریباً 15؍ سال ناظم تعلیمات دے عہدے اُتے متمکن رہے۔ (مختصر تعارف، خدمات، منصوبے 94۔9,8/1993)
حضرت مولانا نامیؒ نے 1946ء وچ جمعیۃ علماء دے اشتراک توں کانگریس دے ٹکٹ اُتے پارلیمنٹری بورڈ توں الیکشن وچ حصہ لیا، مقابلہ وچ مسلم لیگ دے امیدوار مسٹر ظہیر دی ریشہ دوانیاں دے باعث حضرت مولانا نامی توں پارلیمنٹری سکریٹری دا عہدہ اس وقت دے وزیر اعلیٰ ڈاکٹر سمپورنا نند جی نے واپس لے لیا تے فیر اسمبلی دی ممبری دی مدت پوری ہونے دے بعد دوبارہ اسمبلی نئيں گئے۔
حضرت مولانا نامیؒ نے اک حج والد مرحوم دے وصال دے چار یا پنج سال بعد کیتا تے دوسرا حج مع اہل وعیال1950ء وچ کیتا۔
حضرت نامیؒ دے مخصوص تلامذہ تے تربیت یافتہ
سودھوجامعہ نور العلوم دے سب توں پہلے طالب علم تے نور العلوم دے قدیم ترین استاذ حضرت مولانا حافظ حبیب احمد صاحب اعمیٰ،جامعہ دے سابق ناظم تعلیمات حضرت مولانا حافظ محمد نعمان بیگ صاحبؒ، جامعہ دے سابق اساتذہ حضرت مولانا عابد علی صاحب، حضرت مولانا محمد سمیع اللہ صاحب، حضرت مولانا غلام احمد صاحب نوریؔ دے علاوہ مولانا حافظ عزیز احمد صاحب، مولانا محمد عرفان بیگ صاحب نوریؔ، مولانا جنید احمد صاحب بنارسی، مولانا عبد الباری صاحب نوریؔ، مولانا حکیم ابوالبرکات صاحب کلکتہ، مولانا محمد محب الرحمن صاحب رسٹرا بلیا، مولانا عبد الرزاق صاحب سونی پت پنجاب، مولانا حافظ صفی اللہ صاحب گونڈوی، مولانا ممتاز احمد صاحب بارہ بنکوی، مولانا عبد اللطیف صاحب گدڑی مولانا عبد الحمید صاحب دتلو پور گونڈہ، مولانا عبد التواب صاحب دتلو پور گونڈہ، مولانا محمد عمر صاحب نوریؔ کشن پنڈ، مولانا عبد المجید صاحب نانپارہ، مولانا راحت علی خاں صاحب نانپارہ، مولانا شبیر احمد صاحب دربھنگا آپ دے مخصوص تلامذہ وچوں نيں، حضرت مولانا کلیم اللہ صاحب نوریؔ نے آپ توں بھرپور اکتساب فیض کیتا، سفر وحضر وچ برابر آپ دے نال رہے تے ہر ممکن آپ دے پروگراماں، تحریکاں نوں کامیاب بنایا۔
ہور آپ دے فیض یافتگان وچ جامعہ مسعودیہ نور العلوم بہرائچ دے موجودہ صدر المدرسین حضرت مولانا مفتی ذکر اللہ صاحب قاسمیؔ تے تلامذہ وچ مولانا ولی الرحمن نوریؔ، مولانا عزیز الرحمن صاحب مرحوم بھنگا، وغیرہ خصوصیت توں قابل ذکر نيں۔
حضرت مولانا نامیؒ صرف پڑھاندے ہی نئيں سن بلکہ علوم وفنون پلاندے سن تے اپنے تلامذہ اُتے ایسی گہری چھاپ چھڈدے سن جو بعد وچ نمایاں رہندے سن، اللہ تعالیٰ نے آپ نوں وڈی خصوصیات دا حامل بنایا سی ۔
نکاح
سودھوحضرت مولانا نامیؒ نے تن نکاح کیتے، پہلا نکاح خاندان ہی وچ کیتا، جنہاں توں دو صاحبزادیاں تے اک صاحبزادے سن، صاحبزادے دا بچپن وچ انتقال ہو گیا سی تے دونے صاحبزادیاں وچوں اک حیات نيں۔
دوسرا نکاح بنارس دے ماسٹر عبد الرحیم صاحب دی صاحبزادی توں ہويا، انہاں توں چار صاحبزادے تے اک صاحبزادی ہوئی تے صاحبزادی دا نکاح کلکتہ وچ یونیورسٹی نور العلوم دی شوریٰ دے رکن حضرت مولانا حکیم محمد عرفان صاحب الحسینی دے ہمراہ ہويا۔
تے تیسرا نکاح حضرت مولانا نامیؒ نے ترجمہ قرآن کریم دے نصاب نوں عورتاں وچ رائج کرنے دی غرض توں اک گریجوٹ خاتون جو خیرآباد ضلع سیتاپور دی سن انہاں نال کیتا سی، مگر اوہ مولانا نامی دا ساتھ دینے اُتے تیار نئيں ہوئیاں جس دی وجہ توں نکاح طلاق اُتے منتج ہو گیا۔ فارمیسیٹ تے تن صاحبزادیاں بشریٰ خاتون، شکریٰ خاتون، حسنیٰ خاتون نيں۔
حضرت نامیؒ دے وڈے صاحبزادے مولانا ولی الرحمن صاحب نوریؔ یکم دسمبر 1944ء نوں محلہ ناظرپورہ وچ پیدا ہوئے تے 16؍ رمضان المبارک 1421ھ مطابق 13؍ دسمبر 2000ءکو بعمر 56؍ سال 12؍ یوم انتقال فرما گئے، موصوف 1969ء توں یونیورسٹی نور العلوم دی مجلس شوریٰ دے رکن سن، تے1976ء توں تادمِ آخر تقریباً 24؍ سال یونیورسٹی دی موقر مجلس شوریٰ دے نائب صدر رہے، بقیہ صاحبزادگان سرکاری ملازمت وچ نيں۔
تے آپ دے پوتیاں وچوں مولانا سعید الرحمن صاحب قاسمیؔ ابن مولانا ولی الرحمن نوریؔ جامعہ نور العلوم وچ بحیثیت ناظم کتب خانہ ونگراں لائبریری خدمت انجام دے رہے نيں۔
وصال تے آخری آرامگاہ
سودھوحضرت مولانا نامیؒ نے مسلماناں وچ قرآن فہمی پیدا کرنے دے لئی بہت غور وخوض دے بعد اک مختصر نصاب ترجمہ قرآن پاک دا ترتیب دتا سی، اسنوں رائج کرنے تے نافذ کرانے دے لئی متعدد ضلعے دا دورہ کردے ہوئے، 1957ء وچ بہار تشریف لے گئے سن، اوتھے ضلع کشن گنج دے اک جلسہ وچ بہت پرجوش تقریر فرمائی، تقریر دے بعد فوراً آپ اُتے فالج دا اٹیک ہويا، شہری علاقہ توں دوری دے سبب اوتھے کوئی معقول علاج نئيں ہو سکیتا، اس لئی اسی تکلیف دی حالت وچ تن دن دے بعد گھر بہرائچ تشریف لیائے تے ایتھے عمدہ طریقہ اُتے کہنہ مشق حکما توں علاج شروع ہويا تے تیزی دے نال افاقہ ہويا تے اللہ نے دو تن ماہ وچ کھڑا کر دتا، اس دے بعد فیر دوبارہ دورہ پيا جس دے نتیجہ وچ آپ ست سال تک مفلوج تے صاحبِ فراش رہے۔ تے بالآخر 17؍ نومبر 1963ء نماز عشا پڑھنے دے بعد اچانک بعمر 50؍ سال 11؍ ماہ 27؍ یوم اپنے حصہ دی خدمات انجام دے کے اپنے مالک حقیقی توں جا ملے ۔
{{ہزاراں سال نرگس، اپنی بے نوریؔ پے روندی اے وڈی مشکل توں ہُندا اے، چمن وچ دیدہ ور پیدا}} فیر ہزاراں سوگواراں دے درمیان شہر دے مشہور قبرستان احاتہ شاہ نعیم اللہ بہرائچی واقع مولوی باغ وچ حضرت مرزا مظہر جان جاناں دے خلیفہ ومجاز، متعدد کتاباں دے مصنف حضرت شاہ نعیم اللہ بہرائچی صاحبؒ دے قریب تے اپنے والد بزرگوار شاہ نور محمد بہرائچی دے پہلو وچ دفن ہوئے۔ {{آسماں تیری لحد اُتے شبنم افشانی کرے غنچۂ نورستہ اس گھر دی نگہبانی کرے}}
نمونہ کلام
سودھوباعث تکوین عالم سید پیغمبراں | منبع انوار مہر تابِ بستان جہاں | |
شان وچ جنہاں دے نزولِ طہ ویٰسین اے | وصف جنہاں دی کررہیا اے خالقِ کون ومکاں | |
کفر دی تاریکیوں نوں دور کرنے دے لئی | آفتابِ رشد بن کر جو ہوئے جلوہ کناں | |
عشق وچ جنہاں دے فنا ہونا کمالِ زیست اے | جن دے شیداواں نوں ملدی اے حیاتِ جاوداں | |
مسکنت وچ جنہاں دی مضمر اے جلالِ خسروی | کانپ اٹھے جنہاں دی سطوت توں سلاطین جہاں | |
چار سو سکہ جما اے جنہاں دے نامِ پاک کا | روم وفارس، چین وتبت شام تا ہندوستاں | |
جن دے صدقے وچ ہوئی محلوق، ساری کائنات | چاند سورج، لوح وکرسی، ایہ زمین وآسماں | |
افضلیت جنہاں نوں اے کل اُتے خدا دے ماسوا | نعت جنہاں دی کر نئيں سکدی اے انساں دی زباں |
حوالے
سودھو- ↑ نعت النبیﷺ نمبر مدرسہ شاہی مرادآباد
- نورالعلوم دے درخشندہ ستارے (مطبوعہ 2011)
- (مختصر تعارف، خدمات، منصوبے 94۔9,8/ء1993)
- (مختصر تعارف، خدمات، منصوبے 94-1993ء/14)
- مضامین ڈاٹ کم اُتے مضمون