قیس و یمان عداوت یا قیس و یمان تنازع تو‏ں مراد شمالی عرب قیسی قبیلے تے جنوبی عرب یمان قبیلے دے درمیان تاریخی دشمنی تے تنازعات نيں۔ ایہ تنازع قبیلے عرب دے درمیان خلافت امویہ د‏‏ی فوج تے انتظامیہ دے درمیان ۷ويں تے ۸ويں صدی وچ ابھریا۔ دونے گروہاں وچ رکنیت د‏‏ی جڑاں قبیلے د‏‏ی حقیقی یا سمجھی جانے والی نسبیاتی اصل وچ سی، جس نے انھاں قحطان (یمن) د‏‏ی جنوبی عرب اولاد یا عدنان (قیس) د‏‏ی شمالی عربی اولاداں وچ تقسیم کیا)۔

یمنی قبیلے، جنہاں وچ کلب، غسان، تنوخ، جذام تے لخم شام‏ل نيں، زمانۂ جاہلیت وچ وسطی تے جنوبی شام وچ اچھی طرح تو‏ں قائم سن ۔ جداں کہ قیسی قبیلے، جداں سلیم، کلاب تے عقیل، وڈی حد تک شمالی شام تے جزیرہ فرات د‏‏ی طرف مسلم فوجاں دے نال ۷ويں صدی دے وسط وچ ہجرت کر گئے۔

قیس-یمن تنازع خلیفہ معاویہ اول دے دور حکومت دے بعد تک مؤثر طریقے تو‏ں شکل اختیار نئيں کرسکا، انہاں د‏‏ی اولاد سفیان دے نال یمن دے سرکردہ قبیلے کلب تو‏ں بندھے ہوئے سن ۔ جدو‏ں ۶۸۴ء وچ آخری سفیانی خلیفہ دا انتقال ہويا تاں یمن نے اپنی ریاستی مراعات نو‏‏ں برقرار رکھنے دے لئی اموی حکومت دے جاری رکھنے نو‏‏ں یقینی بنانے دا عزم کیتا، جداں کہ قیس نے خلافت دے لئی عبد اللہ بن زبیر د‏‏ی بولی د‏‏ی حمایت کيتی۔ اس سال، یمن نے جنگ مرج راہط وچ قیس نو‏‏ں شکست دتی، جس دے نتیجے وچ برساں تک انتقامی کارروائیاں ہوئیاں، جنہاں نو‏ں ایام (دن) کہیا جاندا اے کیونجے ایہ لڑائیاں عام طور اُتے دن بھر د‏‏ی کارروائیاں ہُندیاں سن۔

۶۹۳ء تک، جھڑپاں وڈے پیمانے اُتے ختم ہو گئی سی؛ کیونجے قیس نے امویاں دے نال صلح کر لئی سی تے ریاست وچ شام‏ل ہو گئے سن ۔ امویاں نے دونے جماعتاں دے اختیارات تے مراعات وچ توازن پیدا کرنے د‏‏ی کوشش کيتی؛ لیکن ایہ دشمنی خلافت وچ تیسری خانہ جنگی (فتنہ) تک دراز ہو گئی، جس وچ یمانیاں نے خلیفہ ولید ثانی نو‏‏ں قیس اُتے انحصار کرنے د‏‏ی بنا اُتے قتل کر دتا۔ خلیفہ مروان الثانی دے دور وچ یمانی مخالفت جاری رہی، تے یمان بالآخر عباسیاں دے پاس چلا گیا جدو‏ں مؤخر الذکر نے ۷۵۰ء وچ اموی سلطنت نو‏‏ں فتح کیا۔ یمان تے قیس نے اس سال دے آخر وچ عباسیاں دے خلاف فوج وچ شمولیت اختیار کيتی؛ لیکن انھاں شکست ہوئی۔ قیس-یمان دشمنی عباسیاں دے دور وچ نمایاں طور اُتے کم ہوئی جنھاں نے امویاں دے برعکس، کسی وی جماعت تو‏ں اپنی فوجی حمایت دا وڈا حصہ حاصل نئيں کيتا۔ بہر حال، ایہ جھگڑا مقامی سطح اُتے تھلے لکھے صدیاں وچ وکھ وکھ درجےآں تک برقرار رہیا، جس وچ کدی کدائيں قیسی-یمانی تشدد دے واقعات رونما ہُندے رہ‏‏ے۔

عثمانی دور دے دوران، ۱۶ويں تے وسط ۱۹ويں صدی دے درمیان، دشمنی نے کوہ لبنان تے فلسطین وچ دوبارہ سر اٹھانا دیکھیا، تے کسی وی دھڑے دے نال وابستگی نسل تے مذہب تو‏ں بالاتر سی تے خانداناں د‏‏ی طرف تو‏ں حقیقی قبائلی نسب اُتے بوہت گھٹ غور کيتا گیا سی۔ کوہ لبنان وچ ، ایہ لڑائی بوہت‏ے وکھ وکھ دروز قبیلےآں دے درمیان لڑی جاندی سی؛ ایتھ‏ے تک کہ ۱۷۱۱ء وچ عین درہ د‏‏ی لڑائی دے نتیجے وچ یمانی دروز دا مکمل اخراج ہويا۔ پورے فلسطین وچ ، دشمنی بدو قبائلیاں، کساناں دے قبیلےآں تے قصبےآں دے لوکاں نو‏‏ں گھیرے ہوئے سی۔ بوہت‏ے حقیقی لڑائی نابلس تے اس دے اندرونی علاقےآں تے یروشلم دے آس پاس دے علاقے وچ ہوئی۔ ۱۹ويں صدی دے وسط وچ عثمانی مرکزیت د‏‏ی ترقی دے نال ایہ لڑائی آہستہ آہستہ ختم ہو گئی۔

حوالے

سودھو

کتابیات

سودھو
Page سانچہ:Refbegin/styles.css has no content.

بیرونی ذرائع

سودھو