علوی اُتے عثمانی ظلم و ستم
علویاں دے عثمانی ظلم و ستم کو عثمانی سلطان سلیم اول دے دور حکومت (۱۵۱۲–۱۵۲۰) تے ۱۵۱۴ وچ صفویاں دے خلاف اس دی جنگ دے سلسلے وچ سب توں ودھ جانیا جاندا اے۔ لیکن ایسی مثالاں موجود نيں جو اس گل دی نشاندہی کردیاں نيں کہ ۱۴ويں صدی توں سلطنت عثمانیہ وچ علوی گروہاں دے نال پہلے توں ہی مسائل موجود سن، علوی نوں عام طور اُتے صفویاں دے منفی کردار وچ ہمدردی دے لئی ستایا جاندا سی۔
۱۵۰۰ توں پہلے علوی ورگے گروہاں اُتے ظلم و ستم
سودھو۱۴ويں صدی
سودھوہیٹروڈوکس مسلم گروپاں دے نال عثمانی مسائل ۱۴ويں صدی وچ پہلے توں موجود سن ۔ اس دی اک مثال سید علی سلطان (جسنوں کزلدیلی وی کہیا جاندا اے ) دی ہیوگرافی وچ مل سکدی اے، جس وچ سید رستم (متوفی ۱۴۲۱) نامی اک خاص درویش دا ذکر اے۔ اس دے مطابق، سید رستم مقامی عثمانی حکام دے نال مشکل وچ پے گئے، باوجود اس دے کہ اس دا سلطان اورحان اول دے نال کچھ مٹی حاصل کرنے دا ذاتی معاہدہ سی۔ جداں کہ اہلکار نے سید رستم دے بارے وچ سنیا سی، اس نے چیخ کر کہیا: "اس Torlak دی ہمت کِداں ہوئی؟ میری سرزمین اُتے نشان بنا تے فرمانبرداری توں وکھ ہوجاؤ؟ اوہ میری اجازت دے بغیر کِداں رہ سکدا اے ؟" [۱] واضح رہے کہ اصطلاح Torlak قلندر دے لوکاں دے لئی اک عام تے اکثر تعزیتی ناں سی۔
یہ اناطولیہ وچ نسبتاً ہیٹروڈوکس جمود نوں قبول کرنے توں، آرتھوڈوکس اسلامی قانون ( شریعت ) دی ودھ نیڑے توں پیروی کرنے توں، جو کہ ودھ متضاد درویشاں دے درمیان زرخیز زمین اُتے نئيں آندا سی، وچ تبدیلی دی نشاندہی کر سکدا اے۔ ایہ اس گل دی وی اک مثال اے کہ کس طرح عثمانی سلطان قبائلی تے قبیلہ اُتے مبنی قیادت توں، جو کہ عثمان اول تے اورحان اول دی صورت حال سی، توں ودھ مرکزی قیادت دی طرف چلے گئے، جس دی وجہ توں مقامی خود مختاری وچ کمی واقع ہوئی۔
۱۵ويں صدی
سودھو۱۵ويں صدی دے بعد سلطنت دے اندر بغاوتاں تے مسائل دی ودھدی ہوئی تعداد واقع ہوئی۔ سب توں قابل ذکر مثالاں وچ شیخ بدرالدین دی بغاوت وی شامل اے، جو ۱۴۱۶ وچ شروع ہوئی سی۔ خیال کيتا جاندا اے کہ ایہ بغاوت سماجی، اقتصادی تے مذہبی کشیدگی دی انتہا دی وجہ نال ہوئی اے۔ بغاوت، جس دی حمایت غیر مسلماں نے وی دی سی، بالآخر شکست کھا گئی، تے شیخ بدرالدین halife انہاں دے رسولاں دے نال پھانسی دے دتی گئی۔ ۱۴۲۰ وچ [۲]
یہ وی معلوم ہُندا اے کہ فرقہ پرست شیعہ فرقہ ایران تے اناطولیہ وچ وڈے پیمانے اُتے پھیلا ہويا سی تے انہاں نے سلطنت عثمانیہ دے وڈے حصےآں وچ پروپیگنڈا کيتا۔ ۱۴۴۵ وچ حورفیاں دا اک گروپ سلطان محمد ثانی توں ذاتی طور اُتے ملاقات کرنے وچ کامیاب ہويا، اس ارادے توں کہ اوہ اسنوں حروفی عقیدے دی طرف مدعو کرے۔ سلطان نے انہاں نوں اپنے مقصد دے لئی گل کرنے دی اجازت دی، تے انہاں دے صوفیانہ عقائد وچ دلچسپی دے واضح آثار وی دکھائے۔ اس نے محمد II دے قریبی مشیراں وچ عدم اطمینان پیدا کيتا جو پر براہ راست کارروائی کرنے دے قابل نئيں سن ۔ چنانچہ انہاں نے فخرالدین عجمی نامی اک عالم نوں بلانے دا فیصلہ کیتا، جو حروفی عقائد وچ دلچسپی دا بہانہ کردا سی تے اس لئی موجودہ حروف دے رہنما نوں اپنے گھر بلايا۔ پر، جدوں حروفی نے اپنے عقیدے دی وضاحت کيتی، تاں فخر الدین اپنے آپ نوں "بدعتی" دے نعرے لگانے توں باز نہ رکھ سکے۔ . حروفی نے فیر محمد ثانی دے نال پناہ لینے دی کوشش کيتی، لیکن فخرالدین دے جارحانہ رویے دی وجہ توں اوہ دب گیا تے اس لئی اپنے مہماناں دا دفاع کرنے توں باز رہیا۔ حورفیاں نوں بعد وچ ایڈرن دی نويں مسجد دی طرف لے جایا گیا، جتھے فخر الدین نے کھلے عام انہاں دے عقیدے دی مذمت کيتی تے روحانی انعامات دی تبلیغ کی، جو انہاں دے عقیدے دے خاتمے دے لئی حاضر ہو کے حاصل کرن گے۔ حروفی آرڈر نوں فیر اپنے ہی لیڈر نوں جلانے دے لئی اک بہت وڈا الاؤ بنانے دا حکم دتا گیا۔ اس دے بعد حورفیاں دے سر نوں اگ اُتے ڈال دتا گیا تے دوسرے حروف نوں دوسری صورت وچ قتل کر دتا گیا۔ [۳]
یہ واقعہ پچھلی مثال نوں اورہان اول دے نال وی جوڑدا اے، جتھے سلطان دی ہمدردی تورلاک دے نال سی۔ نوں وی اہلکاراں نے تباہ کر دتا۔ محمد II دے دور حکومت دے بعد دے حصے وچ سلطنت عثمانیہ مشرق تے مغرب دونے دی طرف پھیل گئی تے اس طرح نويں علاقےآں نوں شامل کيتا گیا جتھے ہیٹروڈوکسی دا ودھ رجحان سی۔ پر، سلطنت عثمانیہ دے وکھ وکھ حصےآں وچ حورفی تے ہور متضاد صوفی گروہ ہن وی ظلم و ستم تے وکھ تھلگ قتل عام دا شکار سن ۔
۱۵ويں صدی دے وسط وچ سلطنت عثمانیہ تے نیم خودمختار کرمان علاقے دے درمیان وی جھگڑا ہويا۔ ۱۴۶۸–۱۴۷۴ وچ تنازعات دی وجہ توں محمد دوم نے قبیلے، ممکنہ طور اُتے قزلباش نوں اس علاقے توں رومیلیا تک کڈ دتا تے ۱۴۷۵ وچ اس نے کرمان دی حکمرانی دا خاتمہ کيتا۔ [۴]
۱۵۰۰ دے بعد علوی دے ظلم و ستم
سودھوبایزید ثانی (۱۴۸۱–۱۵۱۲) دے دوران
سودھوسلطان بایزید ثانی دے دور وچ ریاست تے متضاد گروہاں دے درمیان تعلقات ہور خراب ہو گئے۔ ۱۴۸۸ وچ صفوی روحانی پیشوا شیخ حیدر دے قتل توں پہلے ہی عثمانی سلطان بایزید دوم نے اک خط وچ اس گل دا اظہار کيتا سی کہ اس خبر نے میری خوشی نوں ودھیا دتا اے [۵] تے حیدر دے حامیاں قزلباشاں دے بارے وچ انہاں نے کہیا: خدا حیدر دی بدعت اُتے لعنت کرے ۔ پیروکار [۶] صرف چار سال بعد ۱۴۹۲ وچ اک درویش دے ذریعے سلطان نوں قتل کرنے دی کوشش کيتی گئی تے ۱۵۰۱ دی اک دستاویز توں ایہ وی پتہ چلدا اے کہ بایزید دوم نے انہاں تمام قزلباشاں نوں پھانسی دینے دا حکم دتا سی جنہاں نوں ایران دے سفر توں پھڑیا گیا سی۔ [۷] اس دے باقی دور حکومت وچ وی قزلباش دی بے شمار بغاوتاں ہوئیاں، جنہاں اُتے بایزید دوم نے ہزاراں قزلباش نوں اناطولیہ توں یونان دے کچھ نويں فتح شدہ ساحلی علاقےآں وچ جلاوطن کر کے قابو پانے دی کوشش کيتی: موریا، موڈون، کورون تے لیپینٹو۔ [۸] ملک بدری دی سرکاری وجہ ایہ سی کہ مذہبی اسکالرز دے مطابق قزلباش "کافر" سن ۔ [۹]
قزلباش دے بارے وچ قدیم ترین محفوظ مذہبی بیان ( فتویٰ ) وی بایزید ثانی دے دور وچ اودوں دے عثمانی مفتی حمزہ سارو گوریز (متوفی ۱۵۱۲) نے جاری کيتا سی۔
سلیم اول دے دوران (۱۵۱۲–۱۵۲۰)
سودھوبایزید ثانی دے بیٹے، سلیم اول نے ، پر ایہ نئيں سوچیا سی کہ اس دے والد نے قزلباشاں دے خلاف خاطر خواہ سخت اقدامات کيتے سن ۔ ترابزون دے گورنر دی حیثیت توں، اوہ ایران تے مشرقی اناطولیہ وچ صفویاں تے قزلباش دی کامیابی توں نیڑے توں واقف سن ۔ اپنے والد دی خواہش دے خلاف اس نے بارہیا فوجی دستےآں نوں وی متحرک کيتا تے صفوی سرزمین اُتے حملے کيتے۔ ایہ وی معلوم ہويا اے کہ سلیم اول نوں شیعہ مسلماناں توں بالخصوص متضاد قزلباش توں شدید نفرت سی۔ لہذا، اپنے تن بھائیاں نوں ختم کر دتا تے اپنے والد نوں اقتدار اُتے قبضہ کرنے دے لئی خود توں دستبردار ہوݨ اُتے مجبور کر دتا۔ اس دے بعد اس نے اپنے والد بایزید ثانی نوں قیاس دی چھیويں اُتے بھیج دتا جس دے بعد اوہ وی ماریا گیا۔
تخت اُتے چڑھنے دے بعد، سلیم اول نے عثمانی شیخ الاسلام ابن کمال (متوفی ۱۵۳۳) توں قزلباش دے خلاف اک نواں فتویٰ جاری کيتا تاکہ آخر کار انہاں دے قتل نوں جائز قرار دتا جا سکے۔ اس دے بعد اس نے ۲۰۰٬۰۰۰ آدمیاں اُتے مشتمل اک عظیم فوج نوں صفویاں دے خلاف بلا معاوضہ جنگ دی قیادت کرنے دے لئی جمع کيتا۔ چلدیران وچ اسماعیل دا سامنا کرنے دے لئی اپنے مارچ وچ ، سلیم نے بوہت سارے علویاں نوں سلطنت عثمانیہ دے دشمن دے طور اُتے دیکھدے ہوئے قتل عام کيتا۔ [۱۰] اک عثمانی ماخذ وچ ، سلیم شاہ نامہ اس واقعہ نوں اس طرح بیان کيتا گیا اے:
Her şeyi bilen Sultan, o kavmin etbâını kısım kısım ve isim isim yazmak üzere, memleketin her tarafına bilgiç katipler gönderdi; yedi yaşından yetmiş yaşına kadar olanların defterleri divâna getirilmek üzere emredildi; getirilen defterlere nazaran, ihtiyar-genç kırk bin kişi yazılmıştı; ondan sonra her memleketin hâkimlerine memurlar defterler getirdiler; bunların gittikleri yerlerde kılıç kullanılarak, bu memleketlerdeki maktullerin adedi kırk bini geçti.[۱۱]
عالم سلطان سلیم اول نے پورے ملک وچ درست مصنفاں بھیجے تاکہ قزلباش کہلانے والے گروہ دے حامیاں دا نوٹس لاں، جزوی طور اُتے تے ناں دے نال، اس دا حکم دیوان نے دتا اے۔ سلطنت عثمانیہ دے اعلیٰ انتظامی ادارے] ست توں ستر سال دی عمر دے ہر فرد دا ریکارڈ دیوان نوں حاصل کرنے دے لئی تے انہاں رجسٹراں وچ چالیس ہزار افراد دے ناں درج کيتے گئے، بُڈھے تے جوان، فیر حکام انہاں رجسٹراں نوں تمام علاقےآں دے منتظمین دے پاس لے آئے۔ ملک]؛ جتھے اوہ گئے، انہاں علاقےآں وچ چالیس ہزار توں ودھ نوں تلوار توں مار ڈالیا۔
پر، عثمانی تحریر دفتر اودوں کے، جس وچ ہر پنڈ دے لئی تمام آبادیاتی تے ٹیکس دہندگان دا اندراج کيتا گیا سی، انہاں دعوواں دی تفصیلات نوں درست ثابت نئيں کردے۔ ايسے طرح عثمانی مورخین Seriyye Defterleri دا مطالعہ کر رہے نيں۔ مقامی تنازعات دے سرکاری ریکارڈ وچ اِنّی وڈی تعداد وچ ہلاکتاں دے ثبوت نئيں ملے۔ جدوں اودوں دی کل آبادی اُتے غور کيتا جائے تاں اناطولیہ دے کل نو وڈے شہراں توں ۴۰٬۰۰۰ ودھ اے۔ اس طرح، عثمانی مورخین دی اکثریت دا خیال اے کہ باغی علوی گروپاں دے رہنما مارے گئے سن تے ایہ اناطولیہ علوی دی سماجی یاداں وچ باقی اے۔ [۱۲]
سلیم اول دے بعد
سودھوسلیم اول دے دور حکومت دے بعد، بعد دے سلاطین نے اناطولیہ وچ قزلباش دے نال سخت سلوک جاری رکھیا۔ قزلباش نے عثمانی حکومت دے خلاف بغاوت کرکے ظلم دا جواب دتا۔ ایہ متواتر بغاوتاں ۱۷ويں صدی دے اوائل تک وقفے وقفے توں جاری رہیاں۔
۱۶ ويں توں ۱۷ ويں صدی تک دا انتہائی پرتشدد دور، پر، بالآخر نسبتاً دب گیا، لیکن قزلباش دا جبر کچھ حد تک جاری رہیا۔
عام ایذا رسانی دے طریقے
سودھو۱۶ويں صدی دے اوائل توں عثمانی انتظامیہ نے قزلباشیاں دا پِچھا کرنے وچ مہارت حاصل کيتی۔ ایہ صدی خبرے علوی ( قزلباش ) دے لئی سخت ترین صدی سی۔ صفوی جدوجہد دے نال ہمدردی رکھنے دے لئی، بلکہ انہاں دے عقائد دی وجہ توں، جنہاں نوں بدعتی سمجھیا جاندا سی، دی وجہ توں انہاں نوں ستایا گیا۔ قزلباش اُتے قبضہ کرنے دے لئی، عثمانی ریاست نے کئی طریقے استعمال کيتے۔ قزلباش ہونا اپنے طور اُتے جرم سی تے قزلباش نوں مسلسل نگرانی وچ رکھیا جاندا سی۔ سلطنت عثمانیہ وچ نگرانی تے ایذا رسانی دے سب توں ودھ استعمال ہوݨ والے کچھ طریقے ایہ سن :
- دوسرےآں دی رپورٹس/اطلاعات اُتے مبنی ظلم۔ [۱۳]
- کھلے یا خفیہ ظلم و ستم۔ [۱۴]
- انہاں لوکاں توں پوچھ کر جنہاں نوں ودھ معتبر یا معروضی سمجھیا جاندا سی، مثال دے طور اُتے حکام یا سنی ۔ [۱۵]
عام سزا دے طریقے
سودھوعثمانیاں دے پاس وی قزلباش اُتے سزا دینے دے وکھ وکھ طریقے سن ۔ بوہتے سزاواں انہاں نوں قتل کرنے دی وجہ گھڑ کر دتی گئياں۔ [۱۶] انہاں جھوٹھے الزامات نوں اکثر باضابطہ طریقہ کار دی طرف لے جایا جاندا سی تاکہ اوہ ودھ حقیقت پسندانہ لگياں۔ [۱۷] ایداں دے معاملات وچ جتھے ملزم قزلباش دے بوہت سارے ہمدرد یا رشتہ دار سن، عثمانی حکومت نے اک وقت وچ ودھ قتل نہ کرکے فسادات توں بچنے دی کوشش کيتی۔ [۱۸]
کچھ سب توں عام سزاواں ایہ سی:
- بے دخلی: بوہت سارے قزلباشاں کو قبرص توں کڈ دتا گیا تے انہاں دے پنڈ تے خانداناں توں کٹ دتا گیا، لیکن قزلباش جو حلیف سن halifes فوری طور اُتے پھانسی دتی گئی.[۱۹] نقل مکانی دے سب توں عام تھانواں قبرص، موڈون، کورونی، بڈون(؟) تے پلوودیو سن ۔ [۲۰]
- قید : کچھ نوں جیل وی بھیج دتا گیا [۲۱] تے فیر عام طور اُتے قبرص نوں کڈ دتا گیا تاکہ انہاں نوں انہاں دے خانداناں توں وکھ کر دتا جائے۔ [۲۲]
- جبری مشقت : سزا دا اک ہور طریقہ قزلباش نوں جبری مشقت دے لئی گلیاں وچ Kürek mahkumiyeti ) جتھے انہاں نوں اورسمین دے طور اُتے کم کرنا چاہیدا۔ [۲۳]
- ڈوبنا : کچھ قزلباشیاں نوں دریائے ہیلس وچ ڈُب کر قتل کيتا گیا ( Kızılırmak ) ), [۲۴] ہور نوں موقع اُتے ہی پھانسی دے دتی گئی۔ [۲۵] دوسری بار قزلباشاں نوں دوسرے قزلباشاں نوں روکنے تے انہاں نوں سبق سکھانے دے واحد مقصد دے نال پھانسی دتی جاندی سی۔ [۲۵]
- پھانسی : ایہ طریقہ جسنوں اکثر siyaset کہیا جاندا اے۔ یا hakkından gelme عثمانی آرکائیوز وچ ، غالباً قزلباش نوں سزا دینے دا سب توں ودھ استعمال ہوݨ والا طریقہ سی۔
- رجم : بھانويں رجم عام طور اُتے صرف انہاں لوکاں دے خلاف استعمال ہُندی سی جنہاں نے زنا کيتا سی، [lower-alpha ۱] سزا دا ایہ طریقہ وی استعمال کيتا جاندا سی۔ کوئون بابا نامی قزلباش دی مثال اے جسنوں اس دے عقیدے دی وجہ توں سنگسار کيتا گیا سی۔ [۲۶]
دینی احکام (فتویٰ)
سودھوقزلباش دے بارے وچ پہلا مذہبی بیان غالباً ۱۶ويں صدی دے پہلے سالاں وچ بایزید ثانی دے دور وچ جاری کيتا گیا سی، [۲۷] لیکن سب توں قدیم محفوظ فتوی حمزہ سارو گوریز (متوفی ۱۵۱۲) دا اے جو بایزید ثانی دے عثمانی مفتی نيں۔ راج:
Ey Müslümanlar! Bilin ve haberdar olun ki, reisleri Erdebil oğlu İsmail olan Kızılbaş topluluğu, Peygamberimizin şeriatını, sünnetini, İslam dinini, din ilmini, iyiyi ve doğruyu beyan eden Kuran'ı küçük gördüler. Yüce Tanrı'nın yasakladığı günahlara helal gözü ile baktılar. Kutsal Kuran'ı, öteki din kitaplarını tahkir ettiler ve onları ateşe atarak yaktılar. Hatta kendi melun reislerini Tanrı yerine koyup ona secde ettiler. Hazreti Ebu Bekir'e, Hazreti Ömer'e sövüp, onların halifeliklerini inkar ettiler. Peygamberimizin karısı Ayşe anamıza iftira ettiler ve sövdüler. Peygamberimizin şeriatını ve İslam dinini ortadan kaldırmayı düşündüler. Onların burada bahsedilen ve bunlara benzeyen öteki kötü sözleri ve hareketleri benim ve öteki bütün İslam dininin alimleri tarafından açıkça bilinmektedir. Bu nedenlerden ötürü şeriat hükmünün ve kitaplarımızın verdiği haklarla, bu topluluğun kafirler ve dinsizler topluluğu olduğuna dair fetva verdik. Onlara sempati gösteren, batıl dinlerini kabul eden ve yardımcı olanlar da kafir ve dinsizdirler. Bu gibi kimselerin topluluğunu dağıtmak bütün Müslümanlar'ın vazifesidir. Bu arada, Müslümanlar'dan ölen kutsal şehitlerin yeri cenneti ala'dır. O kafirlerden ölenler ise, hakir olup cehennemin dibinde yer tutacaklardır. Bu topluluğun durumu kafirlerin (kitap sahibi Hristiyan ve Yahudiler'in) halinden daha kötüdür. Bu topluluğun kestiği veya gerek şahinle gerek ok ile gerekse köpek ile avladığı hayvanlar murdardır. Onların gerek kendi aralarında gerekse başka topluluklarla yaptıkları evlenmeler muteber değildir. Bunlara miras bırakılmaz. Sadece İslam'ın Sultanı'nın, onlara ait kasaba varsa, o kasabanın bütün insanlarını öldürüp mallarını, miraslarını, evlatlarını alma hakkı vardır. Ancak bu mallar İslam'ın gazileri arasında taksim edilmelidir. Bu toplamadan sonra onların tövbe ve nedametlerine inanmamalı ve hepsi öldürülmelidir. Hatta bu şehirde onlardan olduğu bilinen veya onlarla birlik olduğu tesbit edilen kimse öldürülmelidir. Bu türlü topluluk hem kafir ve imansız hem de kötülük yapan kimselerdir. Bu iki sebepten onların öldürülmesi vacibdir. Dine yardım edenlere Allah yardım eder, Müslümana kötülük yapanlara Allah da kötülük eder.[۲۸]
اے مسلمانو! جان لو تے جان لو کہ قزلباش لوک، جنہاں دا لیڈر اسماعیل ولد اردبیل اے، نے ساڈے نبی صلی اللہ علیہ وسلم دے قوانین (شریعت)، آپ دی سنت (سنت)، دین اسلام، مذہبی علوم تے علم نوں حقیر سمجھیا اے۔ قرآن، جو سانوں دسدا اے کہ صحیح تے غلط کيتا اے۔ انہاں نے خدا دی ممانعتاں نوں جائز سمجھیا اے۔ انہاں نے قرآن پاک دی توہین دی اے تے اسنوں اگ وچ سُٹ کر جلا دتا اے۔ انہاں نے تاں اپنے ہی ملعون لیڈر نوں وی خدا دیکھ کے سجدہ کيتا اے۔ انہاں نے ابوبکر و عمر رضی اللہ عنہ دی خلافت اُتے لعنت بھیجی اے تے اس دا انکار کيتا اے۔ انہاں نے نبی صلی اللہ علیہ وسلم دی زوجہ محترمہ عائشہ رضی اللہ عنہا اُتے بہتان تے لعنت دی اے۔ اوہ پیغمبر دے قوانین (شریعت) تے دین اسلام نوں ختم کرنے دا ارادہ رکھدے نيں۔ انہاں دے ہور جارحانہ بیانات تے طرز عمل جداں کہ ایتھے ذکر کيتا گیا اے، مینوں تے باقی اسلامی علماء دوناں نوں واضح طور اُتے معلوم اے۔ اس لئی اساں مذہبی قانون (شریعت) تے اپنی کتاباں وچ فراہم کردہ حقوق دے مطابق اس آبادی نوں کافر تے کافر قرار دیندے ہوئے اک بیان (فتویٰ) جاری کيتا اے۔ ایسی آبادی نوں تباہ کرنا ہر مسلمان دا فرض اے۔ اس سلسلے وچ مرنے والے مقدس شہید مسلمان اعلیٰ ترین جنت حاصل کرن گے۔ مرنے والے کافر ذلیل ہو جاواں گے تے سب توں گہری جہنم وچ جاواں گے۔ اس آبادی دی حالت کافراں (عیسائیاں تے یہودیاں) توں وی بدتر اے۔ جنہاں جانوراں نوں ایہ لوک قصاب کردے نيں یا شکار کردے نيں اوہ نجس نيں (مردار) خواہ اوہ باز، کمان یا کتا ہوئے۔ جو شادیاں اوہ آپس وچ یا دوسری آبادیاں توں کردے نيں اوہ درست نئيں نيں۔ وراثت وچ انہاں دا کوئی حق نئيں۔ جے اوہ کسی پنڈ وچ رہندے نيں تاں صرف اسلام دے سلطان نوں ایہ حق حاصل اے کہ اوہ گائاں دے تمام لوکاں نوں ذبح کرکے انہاں دی جائیداداں تے اقدار تے انہاں دے بچےآں اُتے قبضہ کرے۔ ایہ اقدار صرف اسلام دے سپاہیاں وچ تقسیم ہو سکدیاں نيں۔ اس مجموعہ دے بعد انہاں دی توبہ و ندامت اُتے کان نہ دھرے بلکہ انہاں سب نوں مار ڈالے۔ جے ایہ معلوم ہو جائے کہ اس شہر وچ انہاں وچوں کوئی اے یا کوئی انہاں دا نال دینے والا اے تاں انہاں نوں قتل کر دينا چاہیے۔ اس قسم دی آبادی ناقابل یقین تے کافر تے بیک وقت نقصان دہ اے۔ انہاں دو وجوہات دی بنا اُتے انہاں دا قتل کرنا ضروری اے۔ خدا انہاں دی مدد کردا اے جو دین دی مدد کردے نيں تے انہاں لوکاں نوں نقصان پہنچاندے نيں جو مسلمان نوں نقصان پہنچاندے نيں۔
بکتاشی سلسلے دی ممانعت (۱۸۲۶)
سودھو۱۹ويں صدی توں بکتاشیاں نوں جنہاں نے اس دوران عثمانی قبولیت توں فائدہ اٹھایا سی انہاں نوں وی ظلم و ستم دا سامنا کرنا پيا۔ ایہ ۱۸۲۶ وچ بیکتاشی جنیسری کور دے عثمانی خاتمے دے بعد شروع ہويا۔
مورخ پیٹرک کنروس دے مطابق، سلطان محمود دوم نے جان بجھ کر ڈھول بجانے والےآں نوں سلطان دی "جنیسریاں دے خلاف بغاوت" دے اک حصے دے طور اُتے بغاوت کرنے دی ترغیب دتی سی۔ اک فتویٰ دے ذریعے سلطان نے انہاں نوں آگاہ کيتا کہ اوہ اک نويں فوج بنانے والے نيں جو کہ یورپی معیارات دے مطابق منظم تے تربیت یافتہ اے۔ جداں کہ توقع کيتی گئی سی، فیر جنیسریاں نے بغاوت دی تے سلطان دے محل دے خلاف پیش قدمی کيتی۔ اگلی جنگ وچ بھاری توپ خانے دے حملے دی وجہ توں جنیسری بیرکاں نوں اگ لگ گئی۔ اس دے نتیجے وچ 4,000-8,000 [۲۹] ) جنیسریز ہلاک ہوئے۔ اس دے بعد زندہ بچ جانے والےآں نوں یا تاں ملک بدر کر دتا گیا یا پھانسی دے دتی گئی تے سلطان نے انہاں دا مال ضبط کر ليا۔ اس واقعہ نوں Vaka-i Hayriye( واقعہ خیریہ ) کہندے نيں۔ [۳۰]
اس دے بعد باقی جانیسریاں نوں تھیسالونیکی دے اک ٹاور وچ سر قلم کرکے پھانسی دتی گئی، جسنوں بعد وچ " بلڈ ٹاور " کہیا گیا۔ ايسے تناظر وچ اک فتویٰ وی جاری کيتا گیا جس وچ بکتاشی صوفی حکم دی ممانعت دی اجازت دتی گئی۔ [۳۱][۳۲] بکتاشی آرڈر دے سابق رہنما، حمد اللہ چیلیبی نوں ابتدائی طور اُتے موت دی سزا سنائی گئی سی، لیکن فیر اسنوں اماسیا وچ جلاوطن کر دتا گیا جتھے اج انہاں دا مقبرہ موجود اے۔ سینکڑاں بکتاشی ٹیکاں نوں بند کر دتا گیا تے کم کرنے والے درویشاں تے باباؤں نوں یا تاں پھانسی دے دتی گئی یا کڈ باہر کر دتی گئی۔ کچھ بند ٹیکاں نوں سنی نقشبندی آرڈر وچ منتقل کر دتا گیا۔ اس سب دے نتیجے وچ 4,000 [۳۳] -7,500 [۲۹] ] بکتاشیاں نوں پھانسی دتی گئی تے گھٹ توں گھٹ 550 [۳۴] وڈی بکتاشی خانقاہاں ( dergâh ) نوں مسمار کيتا گیا۔ )۔ بکتاشی آرڈر دی ممانعت دی سرکاری وجوہات بدعت تے اخلاقی انحراف سی۔
ایذا رسانی دے مضمرات
سودھوصدیاں توں جاری اس جبر نے علوی دے درمیان عمومی بھَو پیدا کر دتا اے۔ اس دا مطلب ایہ اے کہ حال ہی وچ انہاں نے اپنی شناخت نوں اجنبیاں توں پوشیدہ رکھنے دا رجحان رکھیا اے۔ انہاں دی مذہبی مجلساں ( ayin-i cem ) وی خفیہ طور اُتے مشق کيتی گئی اے جس وچ کئی راکھےآں نوں نظر رکھنا پڑدا اے۔ دبائو وی اک وجہ رہیا اے کہ علوی اکثر اپنی مذہبی مجلساں منعقد کردے سن ( ayin-i cem ) راتاں وچ .حوالےدی لوڑ؟سانچہ:Dubious
یہ گل وی قابل ذکر اے کہ بوہتے علوی پنڈ تے بستیاں بہت دور دراز نيں۔ ایہ عام طور اُتے اُچے پہاڑی علاقےآں وچ ، گہری وادیاں وچ یا گھنے جنگل دے علاقےآں توں گھرے ہوئے ہُندے نيں۔ علوی پنڈ دی صرف اک اقلیت سرسبز تے سطحی میداناں اُتے واقع اے۔
ان حالات دی وجہ توں جمہوریہ ترکی دے قیام دے بعد وی علوی دوسرے درجے دے شہری محسوس کرنے لگے نيں۔ الیویز دا اکثر سنی نقطہ نظر توں جائزہ لیا جاندا اے، تے انہاں نوں انہاں مسائل اُتے اپنا دفاع کرنے دی لوڑ پڑ سکدی اے جداں کہ اوہ مسیتاں وچ نماز کیوں نئيں پڑھدے یا رمضان وچ روزہ کیوں نئيں رکھدے۔
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ Rıza Yıldırım: Turkomans between two empires: the origins of the Qizilbāsh identity in Anatolia (1447–1514), Bilkent University, 2008, p. 126–127
- ↑ SİMAVNA KADISI OĞLU ŞEYH BEDREDDİN at www.alevibektasi.org Error: unknown archive URL (archived [Date missing])
- ↑ Shahzad Bashir: Fazlallah Astarabadi and the Hurufis, Oneworld, 2005, s. 106–107
- ↑ Rıza Yıldırım: Turkomans between two empires: the origins of the Qizilbāsh identity in Anatolia (1447–1514), Bilkent University, 2008, p. 141–142
- ↑ Adel Allouche: Osmanlı-Safevî İlişkileri – Kökenleri ve Gelişimi, Anka Yayınları, 2001, p. 63
- ↑ Adel Allouche: Osmanlı-Safevî İlişkileri – Kökenleri ve Gelişimi, Anka Yayınları, 2001, p. 64
- ↑ Rıza Yıldırım: Turkomans between two empires: the origins of the Qizilbāsh identity in Anatolia (1447–1514), Bilkent University, 2008, p. 306
- ↑ Rıza Yıldırım: Turkomans between two empires: the origins of the Qizilbāsh identity in Anatolia (1447–1514), Bilkent University, 2008, p. 318
- ↑ Rıza Yıldırım: Turkomans between two empires: the origins of the Qizilbāsh identity in Anatolia (1447–1514), Bilkent University, 2008, p. 319
- ↑ Karagoz 2017, p. ۷۲.
- ↑ Şehabettin Tekindağ: Yeni Kaynak ve Vesikaların Işığı Altında Yavuz Sultan Selim'in İran Seferi, Tarih Dergisi, Mart 1967, sayı: 22, s. 56 i Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, s. 111
- ↑ Tarihe bakmak at www.hurriyet.com.tr Error: unknown archive URL (archived [Date missing])
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 86
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 88–90
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 90–91
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 97
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 98
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 99
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 103, 105
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 105–106
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 106–108
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 99, 102
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 108–109
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 100
- ↑ ۲۵.۰ ۲۵.۱ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 101
- ↑ Saim Savaş: XVI. Asırda Anadolu'da Alevîlik, Vadi Yayınları, 2002, p. 117–118
- ↑ Rıza Yıldırım: Turkomans between two empires: the origins of the Qizilbāsh identity in Anatolia (1447–1514), Bilkent University, 2008, p. 320
- ↑ Şehabettin Tekindağ: Yeni Kaynak ve Vesikaların Işığı Altında Yavuz Sultan Selim'in İran Seferi, Tarih Dergisi, Mart 1967, sayı: 22, s. 54–55 i Seyfi Cengiz۔ "Fermanlar Ve Fetvalar"۔ ۰۶ مارچ ۲۰۱۶ میں اصل سے آرکائیو شدہ۔ اخذ شدہ بتاریخ مئی 17, 2010
- ↑ ۲۹.۰ ۲۹.۱ İsmail Özmen & Koçak Yunus: Hamdullah Çelebi'nin Savunması, - Bir inanç abidesinin çileli yaşamı, Ankara, 2008, p. 74
- ↑ Patrick Kinross: The Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire London, Perennial, 1977, p. 456–457.
- ↑ İsmail Özmen & Koçak Yunus: Hamdullah Çelebi'nin Savunması – Bir inanç abidesinin çileli yaşamı, Ankara, 2008, p. 70–71
- ↑ Cemal Şener: "Osmanlı Belgelerinde Alevilik-Bektaşilik" inBEKTAŞİLİĞİN KALDIRILMASI at www.uzumbaba.com Error: unknown archive URL (archived [Date missing])
- ↑ İsmail Özmen & Koçak Yunus: Hamdullah Çelebi'nin Savunması – Bir inanç abidesinin çileli yaşamı, Ankara, 2008, p. 207
- ↑ İsmail Özmen & Koçak Yunus: Hamdullah Çelebi'nin Savunması – Bir inanç abidesinin çileli yaşamı, Ankara, 2008, p. 205
نوٹس
سودھو- ↑ Evidence only indicates isolated uses of stoning as a punishment, whether for adultery – which was often ignored – or for other crimes.
ذرائع
سودھو- Lua error in ماڈیول:Citation/CS1 at line 4444: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).