کشمیر وچ شیعہ نسل کشی
تاراج شیعہ | |
---|---|
مقام | سری نگر |
توضیح | شیعہ مسلماناں دی نسل کشی |
تاریخ | 1548 توں 1872 عیسوی دے درمیان |
حملے دی قسم | نسل کشی، جبری تبدیلی مذہب |
ہلاکتاں | نامعلوم |
مرتکبین | مذہبی رہنما |
مقصد | شیعہ دشمنی |
کشمیر دی تریخ وچ تاراج شیعہ توں مراد سن1548، 1585، 1636، 1686، 1719، 1741، 1762، 1801، 1831،اور 1872 عیسوی وچ علاقائی تے بیرونی شدت پسند سنی طاقتاں دے ہتھوں شیعاں کےقتل عام تے لُٹ مار دی مہمات نيں کہ جنہاں وچ شیعہ بستیاں نوں لُٹیا ، انہاں دے باسیاں نوں قتل کيتا گیا، عورتاں دی عصمت دری کيتی گئی تے بچےآں نوں ذبح کيتا گیا۔ شیعاں دی مقدس کتاباں جلائی گئياں ، لاشاں دی بے حرمتی کيتی گئی تے شیعاں دے مقدس تھانواں نوں نذر آتش کيتا گیا۔ [۱][۲][۳]
پس منظر
سودھو1381 عیسوی وچ ، تیمور دے ایران اُتے حملہ کرنے دے بعد ، اک ایرانی صوفی میر سید علی ہمدانی ، وڈی تعداد وچ شاگرداں دے نال کشمیر پہنچے تے اسلام دی تبلیغ کیتی۔ انہاں نے اہل بیت نال محبت نوں نو مسلماں دے دلاں وچ بسایا تے کچھ کتاباں وی تصنیف فرماواں۔ لیکن کشمیر وچ شیعیت دا باقاعدہ تعارف میر شمس الدین عراقی [۴] نے کرایا جنہاں دے دادا سید محمد نور بخش میر سید علی ہمدانی دے صوفی سلسلے نال تعلق رکھدے سن تے ایران ، قندھار ، کابل تے کشمیر وچ انہاں دا بہت اثر و رسوخ سی۔ میر شمس الدین 1481 عیسوی وچ پہلی بار کشمیر پہنچے تے فیر ایران واپس چلےگئے۔ ویہہ سال بعد سن 1501 عیسوی وچ ، اوہ 700 شیعہ صوفیاء ، اسکالرز تے مشنریاں دے نال دوبارہ کشمیر آئے۔ سن 1505 عیسوی وچ ، شاہ میر خاندان دے بادشاہ نے شیعہ مذہب قبول کرلیا تے ايسے طرح کشمیر دے چک قبیلے نے وی قبول کيتا۔ میر شمس الدین عراقی نے ہمالیہ دی وادیاں وچ سفر کيتا تے سکردو توں تبت وچ شیعہ مذہب پھیلایا ، تے ہزاراں ہندوواں تے بدھ مت دے مننے والےآں نوں شیعی اسلام وچ داخل کيتا ۔ اس تبلیغ دے نتیجے وچ کشمیر وچ شیعہ چک سلطنت قائم ہوئی ۔ 1586 عیسوی وچ ، کشمیر مغل سلطنت دے نال مل گیا۔ مغلاں نے باصلاحیت افسران نوں مقرر کيتا تے کشمیر دی ثقافتی تے معاشی زندگی وچ بہت حصہ ڈالیا۔ [۵] 1753 عیسوی وچ احمد شاہ ابدالی نے کشمیر فتح کيتا ، جس دی اولاد نے کشمیر اُتے حکومت کیتی ایتھے تک کہ 1819 عیسوی وچ اسنوں سکھاں نے فتح کر ليا ۔ انگریز تے مہاراجہ گلاب سنگھ دے درمیان جموں دے سن 1846 وچ معاہدہ امرتسر دے نال وادی کشمیر ڈوگرہ حکمرانی دے تحت آیا۔
کشمیر دے 1873 دے برطانوی گزٹیر دے مطابق:
” سنیاں دی تعداد شیعاں توں کدرے زیادہ اے ، ایتھے تک کہ آخر الذکر کے گھراں دی تعداد صرف اک ہزار دے لگ بھگ اے ، یعنی انہاں دتی آبادی پنج توں چھ ہزار افراد اُتے مشتمل اے ،شیعہ سرینگر دے شمال وچ واقع نند پور دے علاقےزیڈی بل وچ ڈل جھیل دے آس پاس تے حسن آباد وچ رہندے نيں۔ بھانويں تعداد وچ اِنّے ہی کم نيں ، اس فرقے کےلوک مسلمان آبادی دا سب توں زیادہ فعال ، محنتی تے نیک کم طبقہ نيں۔ سری نگر وچ اچھے معیار دا کاغذ تے شال تیار کرنے والے بہترین کاریگر شیعہ نيں تے شہر دے کچھ سب توں مالدار آدمی ايسے فرقے نال تعلق رکھدے نيں۔ “ [۶]
واقعات
سودھوپہلا تاراج
سودھو1532 عیسوی وچ ، کاشغر دے سلطان سعید خان نے مرزا حیدر دوغلات دی سربراہی وچ اک فوج روانہ کيتی جس نے کشمیر اُتے حملہ کيتا۔ اوہ اک سنی مذہبی عالم سی اس لئی اسنوں شیعاں نال نفرت سی۔ جلد ہی اسنوں اک فوجی شکست دا سامنا کرنا پيا تے اوہ لاہور وچ مغل بادشاہ ہمایوں دے پاس بھج گیا۔ اوہ 1540 عیسوی وچ مغل فوج دے اک دستے دے ہمراہ کشمیر وچ مستقل طور اُتے اقتدار دے لئی بر سر پیکار دو حریف دھڑاں وچوں اک دی دعوت اُتے واپس آیا۔ اس نے چک حکمرانی نوں ختم کردتا۔ اس دا دور خوف تے دہشت دا راج سی تے شیعاں دے پاس تقیہ اُتے عمل کرنے دے سوا کوئی چارہ نئيں سی۔ 1550 عیسوی وچ سنی اشرافیہ نال تعلق رکھنے والے ایڈی رینا تے حاجی بانڈے تے مولوی قاضی ابراہیم تے قاضی عبدالغفور دی سفارش اُتے اس نے شیعہ محلےآں نوں تباہ کردتا ۔ میر شمس الدین عراقی دی قبر کھودی تے انہاں دی لاش نوں نذر آتش کيتا تے میر دانیال ، میر شمس الدین عراقی دے بیٹے سمیت سیکڑاں افراد نوں قتل کردتا۔ میر دانیال نوں اس نے اک سال پہلے کارگل تے اسکردو دے علاقے توں گرفتار کيتا سی۔ شیعاں دے ہاں اس قتل دا موازنہ واقعات کربلا توں کيتا گیا ۔ [۷] اس قتل دا انتقام لینے دے لئی نے شیعاں نے قیام کيتا تے ايسے سال دے آخر وچ مرزا دغلات نوں قتل کرکے چک سلطنت بحال کر دتی۔ [۸]
دوسرا تاراج
سودھو1585 عیسوی وچ مرزا قاسم خان نے کشمیر نوں مغل سلطنت وچ شامل کرنے دے لئی حملہ کيتا۔ جدوں چک فوج مغل فوج دا مقابلہ کرنے باہر نکلی توسرینگر وچ بغاوت پھوٹ پئی تے سنیاں نے زادیبل دے شیعہ محلے نوں اگ لگیا دتی ۔ انہاں دا سامان پرت لیا تے شیعہ سوانیاں دی عصمت دری کیتی۔ اس دے بعد اوہ پونچھ دے راستے مغل فوج وچ شامل ہونے دے لئی چلے گئے۔ [۹] چک حکمرانی دا خاتمہ ہويا۔
تیسرا تاراج
سودھو1636 عیسوی وچ جدوں لوک پھل چن رہے سن ، تاں اک شیعہ تے سنی دے وچکار مذہبی بحث ہوئی جس توں عام بلوا شروع ہوگیا اورسنی لوک شیعہ محلےآں اُتے حملہ آور ہوگئے۔ زاڈی بل دا شیعہ محلہ تباہ ہوگیا ۔ رہائشیاں نوں ذبح کيتا گیا ، تے میر شمس الدین عراقی دا مقبرہ جل کے زمین بوس گیا۔ [۱۰]
چوتھا تاراج
سودھو1686 عیسوی وچ چوتھے تاراج دا آغاز شیعہ تاجر عبد الشکور تے اک سنی گاہک دے وچکار مناقشے توں ہويا۔ عبد الشکور اُتے الزام سی کہ انہاں نے صحابہ کرام دی توہینکيتی سی تے اک مقامی عالم نے انہاں دے خلاف فتویٰ جاری کيتا سی۔ گورنر ابراہیم خان نے انہاں نوں سلامتی دی پیش کش دی تے صورتحال اُتے قابو پانے دی کوشش کيتی ، لیکن سنی علماء باہر توں پشتون قبائلیاں دا لشکر لیانے وچ کامیاب ہوگئے جس دی سربراہی الف خان ، فرید خان تے مرزا مقیم وغیرہ کر رہے سن ۔ انہاں نے گورنر کومجبور کيتا کہ اوہ شیعہ تاجر نوں ہجوم دے حوالے کرے جس نے تشدد کر کے اسنوں قتل کيتا۔ اس دے بعد سنی لشکر نے حسن آباد دے شیعہ محلے اُتے حملہ کيتا ، جس وچ متعدد افراد ہلاک ہوگئے۔ اک سنی عالم دین ، مولا محمد طاہر مفتی نے ہجوم نوں روکنے دی کوشش کيتی ، لیکن انہاں دے گھر نوں وی اگ لگیا دتی گئی۔ اک ہور معروف سماجی شخصیت بابا قاسم ، جو کہ شیعہ سن، حملہ آوراں دے ہتھ لگ گئے۔ انہاں نوں خوب ذلیل کيتا گیا تے تشدد دا نشانہ بنایا گیا۔ گورنر نے فسادات اُتے قابو پانے دے بعد کچھ مجرماں نوں موت دی سزا دی۔ [۱۱]
پنجواں تاراج
سودھو1719 عیسوی وچ اک سنی عالم ملیا عبد النبی ، جنہاں نوں مہتوی خان وی کہیا جاندا اے ، دہلی وچ شہنشاہ دے ہاں شیخ الاسلام دی خلعت حاصل کرنے دے بعد کشمیر آگئے۔انہاں نے اک فتویٰ جاری کيتا جس وچ ہندوواں اُتے گھوڑےآں دی سواری ، سر ڈھکنے اورقابل احترام لباس پہننے اُتے پابندی عائد کردتی گئی سی تے نال ہی انہاں اُتے اپنے بچےآں نوں اسلامی مدرسہ بھیجنا وی لازمی قرار دتا تے انہاں اُتے جزیہ وی نافذ کردتا ۔ گورنر نے اس فتویٰ نوں نافذ کرنے توں انکار کردتا ۔ اسنوں دوسرے علما دی رائے دی حمایت حاصل تھی۔فسادات پھوٹ پئے تے انہاں دے جنونی قسم دے سنی مریداں نے ہندو املاک اُتے حملہ کرنا شروع کردتا ۔ پولیس نوں انہاں دی حفاظت دے لئی طاقت دا استعمال کرنا پيا۔ گورنر نے ملیا عبد النبی دی گرفتاری دا حکم دتا ، جس دے جواب وچ ملیا کے حامیاں نے فوج اُتے حملہ کر دتا۔ ايسے دوران ملیا عبد النبی مارے ہوگئے تے ایہ افواہ پھیل گئياں کہ انہاں نوں فوج دے شیعہ اہلکار نےقتل کيتا اے۔ ملیا عبد النبی دے بیٹے شرف الدین دی سربراہی وچ انہاں دے حامیاں نے زاڈ یبل دے شیعہ محلے اُتے حملہ کيتا تے اسنوں اگ لگیا دتی۔ لوکاں نوں قتل کيتا گیا تے سوانیاں کولونڈیاں سمجھ کر انہاں دی آبرو ریزی کیتی۔کچھ سوانیاں تے بچےآں نے میر شمس الدین عراقی دے مقبرے وچ چھپنے دی کوشش کيتی ، لیکن جدوں سنیاں دا ہجوم اوتھے پہنچیا تاں مقبرہ نوں اگ لگیا دتی گئی تے اندر چھپے ہوئے افراد نوں زندہ جلا دتا گیا۔ مغل گورنر نوں اتار دتا گیا تے ڈیڑھ سال تک کشمیر وچ لا قانونیت رہی۔ 1721 عیسوی وچ مغل فوج کشمیر وچ داخل ہوئی تے نظم و ضبط بحال کيتا۔ [۱۲] شرف الدین سمیت پنجاہ افراد نوں سزائے موت سنائی گئی۔ [۱۳]
چھٹا تاراج
سودھوسن 1741 تے 1745 عیسوی وچ مغل سلطنت دے خلاف اک ہور بغاوت ہوئی۔ صورتحال دا فائدہ اٹھاندے ہوئے سنی باغیاں نے شیعہ مسلماناں اُتے مظالم ڈھائے۔ انہاں دے گھراں اُتے حملہ کيتا گیا تے انہاں نوں بھاری بھتہ تے جرمانے ادا کرنے اُتے مجبور کيتا گیا۔ [۱۴]
ساتواں تاراج
سودھوسن 1762 توں 1764 عیسوی وچ کشمیر دے افغان گورنر بلند خان بامزئی دے دور وچ ایہ افواہ پھیل گئی کہ کچھ شیعاں نے اک صوفی بزرگ حبیب اللہ نوشیری دے بارے وچ منفی تبصرے کیتے نيں۔ مشتعل سنی ہجوم نے زاڈی بل اُتے حملہ کيتا تے شیعاں دے مکانات نوں نذر آتش کردتا۔ بلند خان نے توہین صحابہ دے الزام وچ شیعاں دی گرفتاری دا حکم دتا۔ انہاں دے ناک تے کان کٹ کر انھاں ذلیل کيتا گیا تے انہاں اُتے بھاری جرمانے عائد کیتے گئے۔ [۱۵]
اٹھواں تاراج
سودھو” افغاناں کے زمانے وچ شیعاں نوں محرم دا سوگ منانے دی اجازت نئيں تھی ۔عبداللہ خان دے زمانے وچ ، جس نے اپنے آپ نوں کابل دے تخت توں آزاد کر ليا سی ،شیعاں نے محرم دا سوگ منانے دی کوشش کيتی ۔ انہاں اُتے حملہ کيتا گیا ، لُٹ مار کيتی گئی تے انہاں دے گھر جلاۓ گئے۔ انہاں وچوں تقریبا 150 لوکاں نوں ( اس دن شہر وچ بوہت گھٹ لوک سن ) اکٹھا کيتا گیا ، انہاں دے ناک کٹے گئے ، تے اک رسی توں بنھ کر بازاراں وچ گھمایا گیا ۔“ [۶]
نواں تاراج
سودھو1819 وچ سکھاں نے کشمیر فتح کر ليا۔ شہنشاہ اورنگ زیب دے دور توں شیعاں اُتے سنیاں دی جامعہ مسجد سری نگر دے لئی ہر سال نويں قالین مفت فراہم کرنا لازم قرار دتا گیا سی۔ 1831 عیسوی وچ انہاں نے مبینہ طور اُتے قالیناں دی فراہمی وچ تاخیر دی تے امام باڑہ زاڈی بل وچ محرم دی مجلس وچ استعمال شدہ قالین سنی مسجد نوں دئیے۔جدوں ایہ خبر شہر تک پھیل گئی تاں اک ہجوم نے شیعہ محلے اُتے حملہ کردتا۔ قیمتی سامان پرت لیا گیا تے سوانیاں نوں زیادتی دا نشانہ بنایا گیا۔ ایتھے تک کہ کچھ سنی مرداں نے شیعہ سوانیاں دے جنسی اعضاکو چاقو توں کٹ دتا۔ [۱۷] برطانوی گزٹیر وچ وی اس دور دے اک واقعہ دا ذکر آیا اے:
”گورنر باما سنگھ دے زمانے وچ شیعاں نے محرم الحرام دی رسومات ادا کرنے دی کوشش کيتی ، لیکن مشتعل سنی ہجوم انہاں اُتے ٹُٹ پيا۔ انہاں وچوں پندرہ افراد نوں موت دے گھاٹ اتار دتا گیا تے انہاں دا مال و اسباب پرت لیا گیا۔ اس ظلم دی وجہ توں دو توں تن سو دے نیڑے ایرانی تاجر کشمیر چھڈ کے چلے گئے تے فیر کدی پلٹ کر نئيں آئے۔“ [۱۸]
دسواں تاراج
سودھو”یہ فسادات اک ہفتے تک جاری رہے تے ایہ اِنّے شدید سن کہ گورنر دی طرف توں فوج دی کئی نفریاں بھیجی گئياں۔ کئی شیعہ محلےآں نوں کھنڈرات دا ڈھیر بنا دتا گیا تے لمبے عرصے تک بازار مکمل طور اُتے بند رہے۔ شہر دا اک بہت وڈا حصہ ویران ہوئے چکيا سی۔ شیعاں نے علاقے توں ہجرت کر لئی۔ کچھ نے قریبی پہاڑو ں وچ پناہ اختیار کيتی تے کچھ شہر وچ دوسرے تھانواں چھپ گئے۔ بہت ساریاں شیعہ سوانیاں تے بچےآں نوں اپنے اسيں مذہباں دے مشتعل ہجوم توں جان بچانے دے لئی ہندو آبادیاں تے انہاں دے گھراں وچ پناہ لینی پئی۔ جدوں حالات کچھ قابو وچ ہوئے توہزاراں دی تعداد وچ حملہ آور تے فسادی گرفتار ہوئے تے انہاں نوں سزاواں سنائی گئياں۔“ [۲۰]
پیر غلام حسن کوئیہامی دی وکالت
سودھونسل کشی دی مہم وچ متاثرین نوں اکثریت دے عقائد و رسوم توں مطابقت نہ رکھنے والے اک جارح تے کم تر انسان دے طور پہ پیش کيتا جاندا اے ۔اس طرح انہاں اُتے ہونے والے ظلم دا اخلاقی جواز پیدا کرنے دی کوشش کيتی جاندی اے ۔کتاب تریخ حسن وچ پیر غلام حسن کوئیہامی شیعہ تاراج دے عنوان توں قائم کيتے گئے باب دے آغاز وچ اس مسلسل اور ظالمانہ قتل عام دی وکالت دی کوشش کردے نيں۔ اوہ لکھدے نيں کہ کشمیری شیعہ تعصب تے کینہ رکھنے وچ معروف نيں، تے ایہ کہ ہر تِیہہ چالیس سال بعد انہاں دا قتلِ عام اصل وچ مکافاتِ عمل اے۔[۲۱]وہ اس گل پرکوئی اعتراض نئيں کرتےکہ اکثر واقعات وچ متاثرین نوں انصاف کیوں نئيں فراہم کیہ گیا؟ البتہ جدوں 1871ء دے تاراج دے بعد رنبیر سنگھ دی حکومت نے بلوائیاں نوں گرفتار کيتا اور جرمانہ عائد کيتا تاں مصنف نے اس اقدام نوں سنیاں دے خلاف ہندوواں دا تعصب قرار دتا تے گرفتار شدگان کو” محبوسانِ مظلوم“ قرار دتا۔[۲۲] ایہی انداز سانوں اکبر دور کے ملیا عبد القادر بدایونی دی کتاب ”منتخب التواریخ“ وچ ملدا اے جدوں اوہ لاہور وچ اک شیعہ عالم حکیم ملا احمد نصر الله ٹھٹوی دے قتل تے انہاں دی قبر نوں اگ لگانے دے واقعے دا ذکر کردے نيں۔ وہ لکھدے نيں کہ ملیا احمد ٹھٹوی کو شیعہ طریقے اُتے غسل دیندے وقت انہاں دے مقعد وچ کیل ڈالے گئے تے ان نوں کئی بار دریا وچ غوطے دتے گئے تے ایہ کہ موت دے بعد انہاں دا منہ خنزیر جداں ہوئے گیا سی۔[۲۳]اس وقت لاہور وچ شیعاں دی اچھی خاصی تعداد بستی سی تے شیعہ فقیہ قاضی نور الله شوستری وی اوتھے موجود سن، لہٰذا ایہ نئيں کہیا جا سکدا کہ ملیا عبد القادر بدیوانی شیعہ فقہ وچ تدفین دے آداب توں نا واقف سن ۔ ایہ سب لکھنے توں بدایونی دا مقصد مقتول نوں قتل دا حقدار قرار دیناتھا۔ اوہ شہنشاہ اکبر دی طرف توں قاتل نوں سزا دینے اُتے وی برہمی دا اظہار کردے نيں۔ جدید دور وچ بھی پاکستان وچ شیعہ مخالف تشدد دی میڈیا کوریج دے انداز وچ زیادہ تبدیلی نئيں آئی اے ۔ عبّاس زیدی نے اپنے تحقیقی مقالے وچ پاکستانی میڈیا دے انہاں رویاں دا تجزایہ کیہ اے۔[۲۴]
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ Pir Ghulam Hasan Khuihami, "Ta'rikh-e Hasan", vol. 1, "Taraaj-e Shia", p. 479, Research & Publ. Dpt., Jammu & Kashmir Gov., Srinagar (1960).
- ↑ Zaheen, "Shi'ism in Kashmir, 1477–1885", International Research Journal of Social Sciences, Vol. 4(4), 74–80, April (2015).
- ↑ seyed (2017-06-13). "Shias of Kashmir: Socio-political dilemmas" (in en-US). https://web.archive.org/web/20190606010137/http://iuvmpress.com/10665. Retrieved on 2020-01-23.
- ↑ S. A. A. Rizvi, "A Socio-Intellectual History of Isna Ashari Shi'is in India", Vol. 1, pp. 168–169, Mar'ifat Publishing House, Canberra (1986).
- ↑ Christopher Snedden, "Understanding Kashmir and Kashmiris", Oxford University Press, p. 29, (2015). سانچہ:آئی ایس بی این.
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ Gazetteer of the Kashmir, p. 31, (1872–73).
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 480تا 481، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ Zaheen, "Shi'ism in Kashmir, 1477–1885", International Research Journal of Social Sciences, Vol. 4(4), p. 77, April (2015).
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 481تا 482، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحہ482 توں 483، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 483تا 484، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 485تا 489، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ Zaheen, "Shi'ism in Kashmir, 1477–1885", International Research Journal of Social Sciences, Vol. 4(4), p. 79, April (2015).
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 489تا 490، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ، صفحہ 490، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحہ 491، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 491 توں 492، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ Gazetteer of the Kashmir, pp. 31 – 32, (1872–73).
- ↑ پیر غلام حسن کوئیہامی ، ”تریخ حسن“، جلد 1 ،باب: تاراج شیعہ ، صفحات 492تا 494، شعبہ تحقیق و اشاعت ، حکومت جموں کشمیر، سری نگر (۱۹٦۰)۔
- ↑ Gazetteer of the Kashmir, p. 32, (1872–73).
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتے:3
لئی۔ - ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتے:4
لئی۔ - ↑ ملا عبد القادر بدایونی،"منتخب التواریخ"، ذکر حکمای اکبر شاہی، حکیم احمد تیوی، صفحہ 598
- ↑ Abbas Zaidi, "Covering Faith-Based Violence: Structure and Semantics of News Reporting in Pakistan", in: J. Syed et al. (eds.), Faith-Based Violence and Deobandi Militancy in Pakistan, Palgrave Macmillan, (2016).