السيرالکبیر
السیر الکبیر امام محمد بن حسن شیبانی دی تصنیف اے جو ظاہر روایت دی 6 کتاباں وچ شامل اے۔ السیر الکبیرخارجہ پالیسی تے بین الاقوامی تعلقات اُتے اہم کتاب اے، ایہ امام محمد دی آخری کتاب اے۔ شمس الائمہ حلوانی تے شمس الائمہ سرخسی نے اوہدی شرح (یہ شرح 5 جلداں وچ شائع ہو چکی اے )لکھی، علامہ سرخسی نے اوز جند وچ دوران قید اس دا آغاز کیتا تے 480ھ وچ رہائی دے بعد مرغینان وچ پایہ تکمیل تک پہنچائی۔
وجہ تصنیف
سودھوامام شمس الائمہ سرخسی السیر الکبیر دی شرح وچ فرماندے نيں کہالسیرالکبیر امام محمدکی آخری تصنیف اے۔ اوہدی وجہ تصنیف ایہ سی کہ آپ دی کتاب السیر الصغیر اہل شام دے اک جلیل القدر عالم عبدالرحمن بن عَمْرْو الاوزاعی دے پاس پہنچی۔ انہاں نے پُچھیا ایہ کس دی تصنیف اے دسیا گیا کہ امام محمد بن الحسن عراقی دی برجستہ انہاں دی بولی توں نکلیا اہلِ عراق نوں اس موضوع وچ تصنیف توں کیتا لگاؤ اوہ علم السیرتے مغازی رسول اﷲصلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نوں کیہ جانن کیونکہ غزوات زیادہ تر شام وچ ہوئے۔ غزوات دا علم اوتھے دے لوگو ں نوں زیادہ اے تے حجاز دے لوگاں نوں، نہ کہ عراق والےآں نوں ۔ امام اوزاعی دی ایہ گل جدوں امام محمد نوں پہنچی آپ نوں بہت شاق گزری تے اس دا عملی جواب دینے دے لئی السیرالکبیرتصنیف فرمائی۔ آپ دی ایہ کتاب جدوں عبد الرحمن بن عمرو الاوزاعی نے مطالعہ فرمائی تو اوہ حیرت زدہ رہ گئے تے فرمایا:جے اس کتاب وچ احادیث صحیح نہ ہُندیاں تو وچ کہہ دیندا کہ اوہ من گھڑت علم توں کم لیندے نيں بے شک ﷲ تعالیٰ نے آپ دی رائے نوں صحیح جواب دے لئی متعین فرمایا اے۔ اﷲ رب العزت نے صحیح فرمایا (وَفَوْقَ کُلِّ ذِیۡ عِلْمٍ عَلِیۡمٌ اس کتاب نوں تصنیف فرمانے دے بعد امام محمد نے اس نوں ساٹھ جلداں (دفتراں) وچ لکھوایا تے اسنوں خلیفہ وقت دے دربار وچ بھجوایا۔ خلیفہ وقت نے اسنوں بے حد پسند کیتا تے اسنوں اپنے زمانہ حکومت دا عظیم تے قابلِ فخر کارنامہ قرار دتا۔[۱]
تکمیل کتاب
سودھودنیائے اسلام وچ اس کتاب دا غیر معمولی استقبال کیتا گیا۔ اس کتاب دی تکمیل دے موقع اُتے وڈا جشن منایا گیا۔ کیوں کہ اس موضوع اُتے اس توں پہلے اِنّی ضخیم تے مفصل کتاب نئيں لکھی گئی سی۔ جس دن ایہ کتاب مکمل ہوئی اس دن پورے بغداد وچ خوشیاں منائی گئياں۔ خلیفہ ہارون الرشید نے خود وی اس جشن وچ حصہ لیا۔ امام محمد دے گھر توں سرکاری طور اُتے اک جلوس کڈیا گیا جس وچ اس کتاب دیاں جلداں رکھیاں گئياں تے لوگ اس کتاب کر جلوس دی شکل وچ خلیفہ دے ہاں گئے تے امام محمد نے ایہ کتاب ہارون الرشید نوں پیش کيتی۔[۲]