اصحاب صفہ
صفہ دے معنی نيں چبوترا(تھڑا)مسجد نبوی توں متصل پِچھے دی جانب تھوڑا سا چبوترا بنادتا گیا سی جتھے مہمان اتردے سن ا ور علم سیکھنے والے فقراء صحابہ اوتھے مستقل طور اُتے رہندے سن
اصحاب صفہ
سودھویہ حضرات اصحاب صفہ کہلاندے۔ انہاں دی سی صفات رکھنے والےآں نوں اج صوفیاء کہندے نيں،یعنی صفائی دل تے صوف دا لباس رکھنے والی جماعت ایہ حضرات کم و بیش ہُندے رہندے سن کدی 70 تے کدی200سے زیادہ گویا ایہ مدرسہ نبوی تھاان حضرات وچ مشہور صحابہ کرام ایہ نيں ابو ذر غفاری،عمار ابن یاسر،سلمان فارسی،صہیب،بلال،ابوہریرہ،عقبہ ابن عامر ،خباب ابن ارت،حذیفہ ابن یمان،ابو سعیدخدری،بشرابن خصاصہ،ابو موہبہ وغیرہم،انہاں حضرات دے متعلق ایہ آیت کریمہ نازل ہوئی"وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِیۡنَ یَدْعُوۡنَ رَبَّہُمۡ"الخ۔[۱]
ناں وجہ
سودھوصحابہ کرام دا اک گروہ جو محض عبادت الہٰی تے صحبت رسول صلی اللہ علیہ وسلم نوں اپنی زندگی دا ماحصل سمجھدا سی۔ ایہ لوک زیادہ تر مہاجرین مکہ سن تے فقر و غنا دی زندگی بسر کردے سن ۔ مسجد نبوی دے اک کنارے اُتے اک چبوترا سی جس اُتے کھجور دی پتیاں توں چھت بنا دتی گئی سی۔ ايسے چبوتراکا ناں صفہ اے جو صحابہ گھر بار نئيں رکھدے سن اوہ ايسے چبوترا اُتے سوندے بیٹھدے سن تے ایہی لوک اصحاب صفہ کہلاندے نيں ۔[۲]
نبوی درسگاہ
سودھوتے جتھے کدرے تبلیغ و دعوت اسلام دی ضرورت ہُندی انہاں وچوں بعضحضرات نوں بھیج دتا جاندا۔ قرآن شریف وچ وی انہاں لوکاں دی تعریف کيتی گئی اے تے احادیث وچ وی انہاں دا ذکر سی۔
صحیح بخاری وچ لکھیا اے کہ ابوہریرہ نے فرمایا ميں نے 70 ستر اصحاب صفہ نوں دیکھیا جنہاں وچوں کِسے اک دے بدن اُتے وی چادر نہ تھی‘ یا لنگی (تہ بند) تھی‘ یا کمبلی‘ جس نوں گلے وچ انہاں نے بنھ رکھیا سی۔ کِسے دے ادھی پنڈلی تک تھی‘ کِسے دے ٹخناں تک۔ اپنے ہتھ توں اوہ اسنوں سمیٹے رہندا سی تاکہ عورت نہ کھل جائے۔[۳]
قتادہ دا بیان اے کہ الَّذِیْنَ یَدْعُوْنَ رَبَّہُمْ۔۔ توں اصحاب صفہ مراد نيں جنہاں دی تعداد ست سو سی ایہ سب نادار لوک سن تے رسول اللہ ( صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم) : دی مسجد وچ فروکش سن نہ کِسے دی کھیتی سی نہ دُدھ دے جانور نہ کوئی تجارت‘ نمازاں پڑھدے رہندے سن اک وقت دی نماز پڑھ کر دوسری نماز دے انتظار وچ رہندے سن ۔ جدوں ایہ آیت نازل ہوئی تاں رسول اللہ ( صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم) نے فرمایا ستائش اے اس اللہ دے لئی جس نے میری امت وچ ایداں دے لوک پیدا کر دتے جنہاں دی معیت وچ مینوں جمے رہنے دا حکم دتا۔[۴]
اہمیت
سودھوآنحضرت اپنے اہل بیت دے مقابلے وچ انہاں دا حق مقدم سمجھدے سن تے انہاں نوں اپنے نال کھانے وچ شریک فرمایا کردے سن ۔ انہاں وچوں بعض لوک جنگل توں لکڑیاں کٹ لاندے تے بیچ کر اپنی تے اپنے ساتھیاں دی ضرورت پوری کردے۔ جولوک شادی کر لیندے سن اوہ اس زمرے توں نکل جاندے سن ۔ حضرت بلال، ابوذرغفاری، زید بن خطاب ايسے گروہ سکے سن تے ہر وقت رسول اللہ دی خدمت وچ حاضری دے باعث زیادہ تر احادیث انہاں توں مروی نيں۔
انہاں دی تعداد
سودھوعلامہ سیوطی نے اصحاب صفہ دے اک سو اک ناں گنائے نيں (جو انہاں نوں معلوم ہوئے سکے) تے اک مستقل رسالہ وچ انہاں حضرات دے اسماء گرامی تحریر فرمائے نيں، محدث حاکم نے اپنی مشہور کتاب مستدرک وچ چونتیس ناں تحریر فرمائے نيں، حافظ ابو نعیم نے حلیۃ الاولیاء وچ 43 ناں لکھے نيں، حافظ ابن حجر دی تحریر دے موافق ابن عربی تے سلمی نے وی انہاں حضرات دے اسماء گرامی جمع کیتے نيں اصحاب صفہ دے اسمائے گرامی محمد حاکم نے مستدرک وچ جنہاں حضرات اصحاب صفہ دے اسمائے گرامی درج کیتے نيں، اوہ ایہ حضرات نيں :
- (1) سلمان فارسی
- (2) ابوعبیدہ ابن جراح
- (3) عمار بن یاسر
- (4) عبد اللہ بن مسعود
- (5) مقداد بن الاسود
- (6) خباب بن الارت
- (7) بلال بن رباح
- (8) صہیب بن سنان
- (9) زید بن الخطاب(عمر فاروق دے بھائی)
- (10) ابو کبشہ
- (11) ابو مرثد الغنوی
- (12) صفوان بن بیضاء
- (13) ابو عبس بن جبر
- (14) سالم مولی ابی حذیفہ
- (15) مسطح بن اثاثہ
- (16) عکاشہ بن محصن
- (17) مسعود بن الربیع
- (18) عمیر بن عوف
- (19) عویم بن ساعدہ
- (20) ابولبابہ بن عبد المنذر
- (21) سالم بن عمیر
- (22) ابو الیسر کعب بن عمرو
- (23) خبیب بن یساف
- (24) عبد اللہ بن انیس
- (25) ابو ذر غفاری
- (26) عتبہ بن مسعود
- (27) ابو الدرداء
- (28) عبد اللہ بن زید الجہنی
- (29) حجاج بن عمرو الاسلمی
- (30) ابو ہریرہ دوسی
- (31) ثوبان مولیٰ محمد
- (32) معاذ بن حارث القاری
- (33) سائب بن خلاد
- (34) ثابت بن ودیعہ
حافظ ابو نعیم نے حلیۃ الاولیاء وچ جنہاں حضرات نوں اصحاب صفہ وچوں تسلیم کيتا اے یا جنہاں دے اصحاب صفہ وچوں ہونے دی تغلیط نئيں کيتی اوہ ایہ نيں
اسماء بن حارثہ، ماغر المزنی، بلال بن رباح، البراء بن مالک ، ثوبان مولیٰ رسول ﷺ، ثقیف بن عمرو ، ابو ذر غفاری، جرہد بن خویلد، جعیل بن سراقہ الضمری، جاریہ بن جمیل، حذیفہ بن اسید، حارثہ بن النعمان، حازم بن حرملہ، حنظلہ بن ابی عامر غسیل الملائکہ، الحکم بن عمیر، حرملہ بن ایاس، خباب بن الارت، خنیس بن حذافۃ السہمی، خریم بن فاتک، خریم بن اوس الطائی، خبیب بن یساف، دکین بن سعد المزنی، عبد اللہ ذو البجادین، ابو لبابہ الانصاری ، ابو رزین، زید بن الخطاب، سلمان فارسی، سعد بن ابی وقاص، سعید بن عامر، سفینہ مولی رسول اللہ، سالم مولی ابی حذیفہ، سالم بن عبید الاشجعی، سالم بن عمیر، سائب بن خلاد، شقران مولی رسول اللہ ﷺ، شداد بن اسید، صہیب بن سنان، صفوان بن بیضاء، طخفہ بن قیس، طلحہ بن عمرو، طفاوی دوسی، عبد اللہ بن مسعود، ابو ہریرہ"۔[۵]
حوالے
سودھو- ↑ (مرآۃ المناجیح شرح مشکوۃ المصابیح مفتی احمد یا رخان نعیمی)
- ↑ مدارج النبوت ،قسم سوم، با ب اول، ج2،ص 68از شاہ عبد الحق
- ↑ تفسیر مظہری قاضی ثناء اللہ پانی پتی زیر آیت نمبر 20 سورۃ الاحقاف
- ↑ تفسیر مظہری قاضی ثناء اللہ پانی پتی زیر آیت نمبر 58 سورۃ الکہف
- ↑ صفہ تے اصحاب صفہ مفتی محمد عاشق الہٰی بلند شہری