ابو داؤد طیالسی
ابو داؤد طیالسی | |
---|---|
(عربی وچ: أبو داود الطَّيالسي) | |
پیدائشی نام | (عربی وچ: سُليمان بن داود الطَّيالسي) |
جم | سنہ 750 |
وفات | سنہ 819 (68–69 سال) |
عملی زندگی | |
استاذ | حماد بن سلمہ ، حماد بن زید ، سفیان ثوری ، امام مالک |
تلمیذ خاص | احمد بن حنبل ، عمرو بن علی فلاس ، علی بن مدینی |
پیشہ | محدث |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
شعبۂ عمل | علم حدیث |
باب اسلام | |
ترمیم |
امام ابوداؤد طیالسی (پیدائش: 750ء— وفات: 819ء) عالم، محدث ، حافظ الحدیث تے فقیہ سن ۔
سوانح
سودھوناں و نسب
سودھوامام ابوداؤد طیالسی دا ناں سلیمان بن داؤد ابن الجارُود اے ۔ امام ابوداؤد فارسی الاصل سن لیکن بعد وچ بصرہ وچ سکونت دی نسبت توں البصری مشہور ہوئے۔طیالسی دی نسبت ’’طیالسہ‘‘ توں اے یعنی اوہ سبز چادر جسنوں علما جبے دے طور اُتے لباس دے اُتے زیب تن کیتا کردے سن ۔ اِس ناں توں اُنہاں دے لباس وچ شامل سبز چادر یعنی طیالسہ دا بیان ملدا اے۔[۱]حافظ الکبیر، صاحب المسند، ابوداؤد الفارسی دے القابات توں مشہور سن ۔[۲] امام ابوداؤد زبیر بن العوام دی اولاد دے غلام سن تے مولیٰ آل الزبیر بن العوام کہلاندے سن ۔ابن المغلابی نے بیان کیتا اے کہ امام ابوداؤد دی والدہ دا خاندان بنونصر بن معاویہ دا غلام سی ۔[۳][۴]
پیدائش
سودھوسال پیدائش دے متعلق مؤرخین دا اِتفاق اے کہ امام ابوداؤد 133ھ مطابق 750ء وچ بصرہ وچ پیدا ہوئے۔
تحصیل علم و حدیث
سودھوبصرہ وچ ہی تحصیل علم وچ مشغول رہے۔ بصرہ وچ ابن عون محدث (متوفی 151ھ) توں حدیث دا علم حاصل کیتا۔ [۵][۶][۷] محدث ہشام الدستوائی (متوفی 152ھ) توں وی علم حدیث پڑھیا۔[۸] 157ھ وچ عبدالرحمٰن بن عبد اللہ المسعودی توں سماع حدیث کیتا۔ اُنہاں دے بارے کہیا جاندا اے کہ انہاں نوں 40000 احادیث یاد سن۔ [۹]
شیوخ
سودھوامام ابوداؤد نے جنہاں شیوخ (اُساتذہ) توں علم حاصل کيتا، اوہ ایہ نيں: ایمن بن نابل (تابعی)، معروف بن خربوذ، طلحہ ابن عمرو، ہشام بن ابی عبد اللہ، شعبہ بن الحجاج، سفیان ثوری، بسطام بن مسلم، ابوخلدہ خالد بن دینار، قُرہ بن خالد، سالح بن ابی الاخضر، ابوعامر الخزاز، حمادین، داؤد بن ابی الفرات، زَمعہ بن صالح، جریر بن حازم، فُلَیح بن سلیمان، المسعودتی، حرب بن شداد، ابن ابی ذئب، عبدالرحمٰن بن ثابت ابن ثوبان، اسرائیل، ھمام بن یحییٰ، محمد بن ابی حُمَید، عبد اللہ ابن مبارک، امام ابن عینیہ، ابن عون۔[۱۰]
تلامذہ
سودھوامام محمد بن اسماعیل بخاری (متوفی 256ھ مطابق 870ء) نے اپنے مجموعہ حدیث صحیح بخاری وچ اِنہاں توں روایت کيتی اے۔[۱۱] امام ابوداؤد توں جنہاں مشہور تلامذہ نے روایت کيتی اے، اوہ ایہ نيں:
جریر بن عبدالحمید (یہ امام ابوداؤد دے اُستاد وی سن )، احمد بن حنبل (فقہ حنبلی دے مؤسس و اِمام)، عمرو بن علی الفَلَّاس، محمد بن بشار، یعقوب الدورقی، محمد ابن سعد کاتب بغدادتی، عباس الدُوری، احمد بن ابراہیم الدورقی، احمد بن الفرات، الکُدَیمی، ہارون بن سلیمان، محمد بن اسد المدینی شیخ ابی شیخ۔[۱۰]
وفات
سودھو204ھ وچ 68 یا 69 سال شمسی دی عمر وچ بصرہ وچ فوت ہوئے۔ خلیفہ بن خیاط نے وفات ماہِ ربیع الاول 204ھ مطابق ستمبر 819ء لکھی اے۔
لکھتاں
سودھو- ہور دیکھو: مسند ابوداؤد طیالسی
مسند ابوداؤد طیالسی جو امام ابوداؤد دی جانب توں معروف و مشہور اے، ایہ دراصل اِنہاں دی اپنی مرتب کردہ کتاب نئيں اے بلکہ خراسانی علما وچوں کِسے نے ایہ مجموعہ ٔ احادیث ترتیب دتا سی ۔ ایہ مرویات امام ابوداؤد توں یوسف بن حبیب نے روایت کيتیاں سن۔ کاتب چلبی نے کشف الظنون وچ لکھیا اے کہ: ’’ھو اَول من صنف فی المسانید‘‘ کہ سب توں پہلی مسند اِنہاں نے مرتب کيتی، درست نہيں۔ اِس مجموعے دے علاوہ امام ابوداؤد دی ہور اَور وی مرویات نيں جنہاں وچوں اکثر دا ذِکر البقاعی نے الالفیہ دے حاشیہ وچ کیہ اے۔ مسند ابوداؤد طیالسی پہلی بار حیدرآباد دکن توں 1321ھ وچ شائع ہوئی تھی۔ایہ مسند دی ترتیب اُتے اے، صحابہ دی مرویات علاحدہ علاحدہ، ہن ابواب فقہ دی ترتیب توں وی چھپ گئی اے، اس وچ بعض ایسی احادیث نيں جوتے کتاباں وچ نئيں ملدیاں، اس پہلو توں ایہ کتاب بہت اہمیت دی حامل اے۔
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ السمعانی: الانساب، جلد 9، صفحہ 113۔
- ↑ شمس الدین الذہبی: سیراعلام النبلاء، جلد 9، صفحہ 387۔
- ↑ خطیب بغدادی: تریخ بغداد، جلد 9، صفحہ 24۔
- ↑ رہتل الکمال: جلد 11، صفحہ 401۔
- ↑ شمس الدین الذہبی: العبر فی خبر من غبر، جلد 1، صفحہ 271۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: طبقات الحفاظ، صفحہ 69۔
- ↑ التذکرہ: جلد 1، صفحہ 352۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: طبقات الحفاظ، صفحہ 84۔
- ↑ الرسالہ المستطرفہ ،مؤلف: أبو عبد الله جعفر الكتانی، ناشر: دار البشائر الإسلامیہ
- ↑ ۱۰.۰ ۱۰.۱ شمس الدین الذہبی: سیراعلام النبلاء، جلد 9، صفحہ 380۔
- ↑ شمس الدین الذہبی: سیراعلام النبلاء، جلد 9، صفحہ 384۔