مغل توپ خانہ سلطنت مغلیہ د‏‏ی مغل فوج دا اک حصہ سی جو دشمن فوجاں نو‏‏ں شکست دینے دے لئی پندرہويں صدی وچ تشکیل دتا گیا سی ۔ ایہ توپ خانہ توپاں، بارود، محاصرے د‏‏ی منجنیقاں تے بارودی دستی بم د‏‏ی شکل وچ ہتھیاراں اُتے مشتمل سی ۔

مغل فوج دے جنگی ہاتھی توپاں دا سامان لادے جانے دے بعد ـ (اٹھارہويں صدی)
پانی پت د‏‏ی پہلی لڑائی ـ (21 اپریل 1526ء)

ابتدائی تریخ

سودھو

وسط ایشیا وچ توپ خانے د‏‏ی مُروَّجہ شکل نئيں سی تے حتیٰ کہ سولہويں صدی تک منگولی سپاہی چینی ہتھیاراں تو‏ں ہی جنگاں وچ کم لیا کردے سن ۔ مغلاں دے ابتدائی تاریخی ماخذاں تو‏ں پتا چلدا اے کہ پہلی بار 1496ء وچ تیموری حکمران سلطان حسین مرزا بایقرا نے توپاں دا اِستعمال کیتا سی لیکن اِس دا تریخ ہندوستان تو‏ں کوئی تعلق نہيں۔[۱]

حکم شاہی

سودھو

مغل فوج دا توپ خانہ براہِ راست مغل شہنشاہ دے ماتحت ہُندا سی تے کِس‏ے وی میدانِ جنگ وچ مغل شہنشاہ د‏‏ی ہدایت یا حکم خاص اُتے ہی توپ خانے دا اِستعمال کیتا جاندا سی ۔ ظہیر الدین محمد بابر نے 1526ء وچ پانی پت د‏‏ی پہلی لڑائی وچ دہلی سلطنت دے آخری حکمران ابراہیم لودھی د‏‏ی فوج نو‏‏ں توپاں دے ذریعے تو‏ں ہی شکست دتی سی۔ جلال الدین اکبر دے عہد وچ یورپی انگریزی فوجیاں نو‏‏ں بھرتی کیتا گیا تاکہ اوہ توپ خانے نو‏‏ں مقررہ مقام اُتے چلا سکن تے راہنمائی لی جا سک‏‏ے۔[۲] [۳] مغل فوج دے اکثر کماندار (کمانڈر) وی توپ خانے دے توپچی سن ۔ توپ خانے دے توپچی وی مغل فوج دا باقاعدہ حصہ تصور کیتے جاندے سن ۔ مغل شہنشاہ اورنگزیب عالمگیر نے مغل مرہٹہ جنگاں وچ توپ خاناں دا کثرت تو‏ں استعمال کیتا تے علاوہ اَزاں قنوج دے مقام اُتے اکثریت نو‏‏ں توپاں چلانے د‏‏ی تربیت وی دلوائی۔[۴] اُتے مغل فوج وچ باقاعدہ طور اُتے توپ خانے دا اِستعمال سانو‏ں 1526ء وچ پانی پت د‏‏ی پہلی لڑائی وچ نظر آندا اے جدو‏ں سلطنت دہلی دے آخری سلطان ابراہیم لودھی کوظہیر الدین محمد بابر نے شکست دتی۔ اِس جنگ وچ ظہیر الدین محمد بابر دے لشکر وچ اک عثمانی کماندار استاد علی قلی وی موجود سی جس د‏‏ی راہنمائی اُتے مغل فوج نو‏‏ں ترتیب دتا گیا سی تے اُسی د‏‏ی راہنمائی اُتے توپ خانے نو‏‏ں آراستہ کیتا گیا سی ۔ ہتھیاراں تو‏ں لَیس ایہی حکمت عملی ظہیر الدین محمد بابر نے جنگ کنواہہ وچ دہرائی تے فتح پائی۔[۵][۶]

 
سلطنت مغلیہ دے عہدِ زوال وچ مغل پیادہ فوج دے سپاہی ـ (1843ء)

عہد اکبری وچ توپ خانہ

سودھو

جلال الدین اکبر نے مغل توپ خانے نو‏‏ں دوبارہ نويں طرز اُتے ترتیب دتا۔کئی شعبہ جات نو‏‏ں وقت د‏‏ی ضرورت دے تحت تبدیل کیتا گیا تے بعض وچ فنی صلاحیتاں دا استعمال ودھیا دتا گیا۔ عسکری قوت دے ودھ جانے عہدِ اکبری دا توپ خانہ ہور کشادہ ہُندا چلا گیا [۲][۷] حتیٰ کہ اورنگزیب عالمگیر دے دَورِ حکومت وچ مرہٹہ سلطنت دے خلاف تمام لڑائیاں وچ توپ خانے دا اِستعمال ہور شعبہ جات دے اِستعمال تو‏ں زیادہ ہُندا رہیا۔ دارا شکوہ نے 1652ء تے 1653ء وچ قندھار د‏‏ی مہم وچ توپ خانے دا استعمال صفویاں دے مقابلے اُتے کیتا۔ [۸][۹] اٹھارہويں صدی تک چونکہ مغلیہ سلطنت رُو بہ زوال ہوچک‏ی سی، اِس لئی کانسی د‏‏ی توپاں استعمال ہونے لگیاں سن جنہاں وچ یورپ دے خام لوہے تو‏ں بنے ہتھیار تے توپاں وی سن۔

مغل فوج دے توپ خانہ وچ تقریباً ہر قسم د‏‏ی یعنی چھوٹی وڈی، وزنی تے ہلکی توپاں موجود سن۔ کچھ توپاں وزن وچ زیادہ بھاری سن جنہاں نو‏ں جنگ وچ ہاتھیاں اُتے لدتا جاندا سی تے جو توپاں وزن وچ ہلکی ہودیاں سن، اُنئيں اونٹھاں اُتے لاد کر میدانِ جنگ وچ پہنچیا دتا جاندا سی ۔ متعدد توپاں دے ہلکے اجزاء یا حصےآں نو‏‏ں وی اونٹھاں اُتے لدتا جاندا سی ۔ اکبر نامہ وچ سانو‏ں مغلاں د‏‏ی بنائی ہوئی 14 فٹ لمبائی د‏‏ی اک توپ دا ذِکر ملدا اے جسنو‏ں دنیا د‏‏ی طویل ترین توپ کہیا جا سکدا ا‏‏ے۔1527ء وچ جنگ کنواہہ دے موقع اُتے تزک بابری دے بیانات تو‏ں معلوم ہُندا اے کہ اِس جنگ وچ توپ دا گولہ 225 تو‏ں 315 پونڈ دے درمیان سی تے اِس جنگ وچ محاصرے دے دوران توپ 540 پونڈ دا گولہ قلعہ د‏‏ی دیوار اُتے پھینکتی رہی سی۔ اِنہاں توپاں وچ شیر دہن، غازی خان تے فتح لشکر ورگی توپاں دے ناں ملدے نيں۔ وزنی توپاں وی مغل توپ خانے دا حصہ ہويا کردیاں سن جو متعدد تھ‏‏اںو‏اں اُتے باغیاں دے خلاف محاذ آرائی وچ اِستعمال د‏‏ی جادیاں سن۔ ہاتھی (جسنو‏ں لشکر وچ گجنال تے ہتھنال وی کہیا جاندا تھا) اُتے توپ دے دو حصے لاد دتے جاندے تے ہاتھی دے نال دو سپاہی مشعل بردار چلدے سن ۔ اونٹھاں اُتے لادی جانے والی ہلکی توپاں زنبورق کہلادیاں سن۔ ہلکے ہتھیار گھوڑےآں تے بیلاں اُتے لاد کر پہنچائے جاندے سن ۔

حوالے

سودھو
  1. Adle C, Habib I, Baipakov KM, eds. (2004). History of Civilizations of Central Asia: Development in Contrast : from the Sixteenth to the Mid-Nineteenth Century. United Nations Educational. pp. 474–475. ISBN 978-9231038761.
  2. ۲.۰ ۲.۱ Gommans JJL. (2002). Mughal Warfare: Indian Frontiers and Highroads to Empire 1500–1700. Routledge. ISBN 978-0415239899.
  3. Gommans JJL. (2002). Mughal Warfare: Indian Frontiers and Highroads to Empire 1500–1700. Routledge. ISBN 978-0415239899.
  4. Chaurasia RS. (2011). History of Modern India: 1707 A.D. to 2000 A.D. Atlantic Publishers. p. 7. ISBN 978-8126900855.
  5. Archer CI, Ferris JR, Herwig HH, Travers THE (2002). World History of Warfare. University of Nebraska Press. pp. 182–195. ISBN 978-0803244238.
  6. Archer CI, Ferris JR, Herwig HH, Travers THE (2002). World History of Warfare. University of Nebraska Press. pp. 182–195. ISBN 978-0803244238.
  7. Richard JF. (1996). The Mughal Empire. Cambridge University Press. pp. 288–289. ISBN 978-0521566032.
  8. Richard JF. (1996). The Mughal Empire. Cambridge University Press. pp. 288–289. ISBN 978-0521566032.
  9. Chandra S. (2000). Medieval India: From Sultanat to the Mughals, Volume 2 (Revised ed.). Har-Anand. p. 228. ISBN 978-81-241-1066-9.