شیخ محمد المجموعی
شیخ محمد المجموعی | |
---|---|
اصل نام | ہمفر شوے (Hempher Shvay) ہمفرے (Humphrey) |
جم |
|
وفات |
|
شوہر | (لیڈی ماریا شوے[۱]) Lady Maria Shvay |
اولاد | (راسپوٹین شوے[۲]) Rasputin Shvay |
پیشہ | خفیہ کارندہ[۳]، عالم، فقیہ |
کارہائے نمایاں | The Memoirs of Mr. Hempher وہابی تحریک[۴] |
ترمیم |
وہابی و سلفی مسلک وچ بہت عزت دی نگاہ توں دیکھے جاندے نيں، کیوں کہ شیخ مجموعی دراصل امام محمد بن عبد الوہاب نجدی دے انہاں تن غیر مقلد اساتذا کرام وچوں اک نيں جنہاں نے اپنی تعلیمات توں انہاں دے اندر انقلابی سوچ پیدا دی تے حقیقی اسلام توں انہاں نوں روشناس کرایا۔ ابن عبد الوہاب دے بقیہ دو مُربّی شیخ عبدﷲ ابن السیف نجدی تے شیخ محمد حیاة السندی سن، مگر شیخ محمد المجموعی انہاں دی شخصیت اُتے کدرے زیادہ مؤثر ثابت ہوئے۔ لہٰذا شیخ ابن عبد الوہاب دے متاثرین نے آپ دی سوانح حیات وچ اکثر شیخ محمد المجموعی دا تذکرہ کيتا اے، مثلاً سید علی طنطاوی جوھری مصری (متوفی ۱۳۳۵ھ) لکھدے نيں: [ و قد عاد الي نجد فاستاذن اباه انہاں یکمل رحلته في طلب العلم فيتوجه الي الشام، فاذن له و كان الطريق علي البصرة فلما وصل إليها و جد فيها عالمنا سلفياله و مدرسة يقرئ فيها اسمه الشيخ محمد المجموعي فحضر عليه و سمع دروسه و رآه قائما بانكار المنكر صريحا في ذالك لايدري فيه و لا يساير و كان في نفس ابن عبد الوهاب مثل البر كان يريد أن يتفجر عليه فلقي منفذا فانطلق يعلن بالانكار يشجعه علي ذالك شيخه المجموعي و زاد حتيٰ راح يكفر المسلمين جميعا [۵] ]
ترجمہ: (غیر مقلد علما ابن السیف نجدی تے حیاة السندی توں تحصیل علم دے بعد) شیخ ابن عبد الوہاب اپنے والد دے ہاں پرت آئے تے ہور حصول علم دے لئی ملکِ شام نوں جانے دی اجازت طلب کيتی، تے والد نے اجازت دے دی۔ حالے بصرہ (عراق) پہنچے سن کہ اوتھے اک غیر مقلد عالم "شیخ محمد المجموعی" نال ملاقات ہوئی جو اوتھے مدرس سن، بدعات دے انکار وچ سخت متشدد سن تے کسی قسم دی نرمی نئيں کردے سن ۔ ادھر شیخ محمد بن عبد الوہاب دے دل وچ (اعتقادی بدعات دے خلاف) پہلے ہی آتش فشاں دا لاوا ابل رہیا سی تے آتش فشاں عنقریب پھٹا چاہندا سی تے محمد المجموعی نال ملاقات دے بعد اوہ لاوا پھٹ پيا، شیخ مجموعی انہاں دی حوصلہ افزائی کردے رہے حتیٰ کہ شیخ نجدی نے بالآخر تمام مسلماناں (مقلدین) نوں کافر قرار دتا۔
شیخ ابن عبد الوہاب توں شیخ مجموعی دی پہلی ملاقات بصرہ وچ ہوئی سی، شیخ نجدی اس وقت بھرپور جوانی دے عالم وچ سن تے اپنے دونے غیر مقلد اساتذا دی صحبت وچ رہنے دے بعد ملکِ شام (یا کچھ روایتاں دے مطابق تُرکی) دے سفر اُتے گامزن سن ۔ انہاں نوں دیکھدے ہی محمد مجموعی سمجھ گئے کہ ایہ نوجوان وی روايتی بدعات تے بدعت پسند عثمانی حکومت توں بیزار اے، تے ایہ ضرور اگے چل کے اک عظیم انقلاب دا امام ثابت ہوئے گا۔ چناچہ انہاں نے شیخ نجدی نوں شام (یا فیر استنبول) دے سفر توں باز رکھیا تے انہاں نوں بصرہ وچ کئی سالاں تک اپنے بیباکانہ افکار وچ ڈھالنے تے انہاں اُتے ہور توں مزیدتر راسخ کرنے وچ کوئی کسر نہ رہائی۔
بالآخر شیخ محمد بن عبد الوہاب انہاں دے توحیدی تے تمام بدعات توں پاک عقائد و نظریات لےکے شیخ مجموعی دے بھائی عبد الکریم اصفھانی، شاگرد آسیہ شیرازی، بی بی صفیہ بصری تے انہاں دے ہور پیروکاراں دے کہنے اُتے شرک و گمراھی دا قلعہ قمع کرنے اپنے آبائی علاقے "نجد" چلے آئے۔ اس وقت شیخ محمد المجموعی بصرہ وچ موجود نہ سن ۔ لیکن جدوں واپس آنے اُتے جداں ہی انہاں نوں اپنے ہونہار شاگرد دے جرات مندانہ اقدام دا پتا چلیا، تاں خود وی نجد نوں روانہ ہوگئے، پس شیخ نجدی توں اوتھے ملاقات کيتی تے دین دی خاطر انہاں دی ہمت نوں خوب سراہا۔
یعنی میدانِ عمل وچ وی شیخ المجموعی ہمیشہ شیخ ابن عبد الوہاب دے نال ہدایت دا سایہ بن دے رہے۔ انہاں نے ہی شیخ ابن عبد الوہاب نوں عربستان وچ قبراں اُتے بنی عمارتاں (مزارات) منہدم کر کے زمین دے برابر کر دینے دے لئی آمادہ کيتا تھا۔ اس دے علاوہ انہاں نے اپنے افکار دی اشاعت دے لئی شیخ نجدی دی جو مالی مدد کيتی، اس دا تاں کوئی حساب ہی ننيں۔
امیرِ درعیہ محمد بن سعود دا شیخ محمد بن عبد الوہاب توں منسلک ہونا وی شیخ المجموعی دے توسط دا نتیجہ سی۔
الغرض، شیخ محمد المجموعی دی حیثیت امام محمد بن عبد الوہاب نجدی دی زندگی وچ اک مربّی تے معلم توں کدرے زیادہ سی۔ بلکہ جے انہاں نوں شیخ ابن عبد الوہاب دے نال مسلکِ وهابيه دا شریک بانی کہیا جائے تاں کوئی مبالغہ نہ ہوئے گا۔
مڈھلا جیون
سودھوشیخ محمد المجموعی دی شروعاتی زندگی اسرار توں گھری ہوئی اے۔ انہاں دا اصلی ناں "ہمفر شوے" (Hempher Shvay) یا "ہمفرے" (Humphrey) سی۔ اوہ ستارہويں صدی عیسوی دے اواخر وچ انگلستان وچ پیدا ہوئے تے اوتھے اُتے ہی تعلیم و تربیت پائی۔ انہاں دی مڈھلا جیون دے متعلق تقریباً ساری معلومات سانوں انہاں دتی تصنیف "ہمفر دی یادداشتاں" (The Memoirs of Mr. Hempher) توں ملدی اے، جو انہاں نے غالباً اپنی عمر دے اواخر وچ لکھی سی۔
زبردست قوت حافظہ تے غیر معمولی عقل و فہم دے مالک سن ۔ لہٰذا نوجوانی وچ ہی لندن دی برطانوی وزارت برائے رفاہ عامہ (British Ministry of Commonwealth) وچ بطور جاسوس ملازمت حاصل کرلئی- برطانیہ دے استعماری مقاصد دے لئی ہندوستان دی ایسٹ انڈیا کمپنی (East India company) وچ وی خدمات سر انجام دتیاں[۶]۔
لیکن انہاں نے برطانوی خفیہ کارندے دی حیثیت توں دور لالہ (Tulip era) دے دوران سلطنت عثمانیہ دیاں بنیاداں کمزور کرنے وچ جو اہم کردار ادا کيتا، اوہ انہاں دی سب توں وڈی وجہءِ شہرت بنیا۔ ايسے سلسلے وچ انہاں نے شیخ محمد بن عبد الوہاب نجدی دا غیر مقلدیت دی جانب میلان تے عثمانی ترکاں دے خلاف عداوت دیکھ کے انہاں دی کئی سالاں تک (اپنے مفادات دے مطابق) مذہبی تربیت دی تے بالآخر ۱۱۲۵ھ وچ انہاں دے ہتھوں اک نويں فرقے "وھابیه" دی بنیاد رکھوائی، جو اگے چل کے خلافت عثمانیہ تے اس دے ہمعقیدہ مسلماناں دے خلاف اک عظیم ہتھیار ثابت ہويا۔
مسٹر ہمفر دراصل برطانوی وزارت دی جانب توں خلافت عثمانیہ تے صفوی سلطنت وچ بھیجے گئے سیکڑاں جاسوس مرداں تے عورتاں وچوں محض اک سن [۷]۔
برطانوی وزارت برائے رفاہ عامہ دے حکام اچھی طرح سمجھ گئے سن کہ انہاں نوں (اپنا عالمی استعمار دے خواب نوں پورا کرنے دے لئی) جے خلافت عثمانیہ نوں صفحہءِ ہستی توں مٹانا اے تاں پہلے دین اسلام نوں پارہ پارہ کرنا ہوئے گا۔ مگر مشکل ایہ اے کہ اسلام اک دین کامل اے تے اس وچ ہر مسئلے دا حل موجود اے۔ پس جداں ہی کوئی فتنہ کھڑا کيتا جاندا اے، علماء اسنوں اپنی اسلامی تعلیمات توں پہچان لیندے نيں تے فوراً عوام نوں اس دے متعلق آگاہ کر دیندے نيں تے ايسے طرح ہماریا فتنہ ناکام ہوئے جاندا اے۔
اسلئی سانوں عام مسلماناں دے درمیان اک ایسی سوچ دا بیج بونا ہوئے گا کہ ایہ اپنے ائمہ، اکابرین و علماء توں باغی ہوئے جاواں تے خود نوں ہی ہر مسئلے دا حل تلاش کرنے دے قابل سمجھنے لگاں۔ تے خلیفہ توں بغاوت اُتے لوکاں نوں آمادہ کرنے دے لئی سانوں مسلماناں دے دلاں توں انہاں دے نبی ﷺ دی محبت و جذبہءِ تعظیم وی کڈ باہر کرنی پوے گی، کیوں کہ اوہ خلیفہ نوں اپنے نبی ﷺ دا جانشین تصور کردے نيں تے ايسے وجہ توں اس دی اطاعت کردے نيں۔ لہٰذا اک ایداں دے فرقے دی احیاء جس وچ ایہ دونے خصوصیات یکسر موجود ہون، برطانیہ دے لئی انتہائی ناگزیر سی۔ تے ایہ عظیم کارنامہ مسٹر ہمفر نے کر دکھایا۔
کارکردگی
سودھوسن 1710ء وچ مسٹر ہمفر (محمد المجموعی) تے 9 ہور خفیہ کارندےآں نوں پہلی بار سلطنت عثمانیہ تے صفوی سلطنت دے مختلف علاقےآں وچ ، تمام تر ضروری معلومات تے مالی امداد دے نال بھیجیا گیا۔ اتفاقاً مسٹر ہمفر نوں سلطنت عثمانیہ دے دار الخلافہ "استنبول" دے لئی چنا گیا۔
استنبول وچ انہاں نے دو سال تک قیام کيتا تے ایتھے اُتے پہلی بار انہاں نے اپنی شناخت بدل کے خود نوں محمد المجموعی دے ناں توں معروف کر ليا، تے باقائدگی توں ہر ماہ اک رپورٹ لندن وچ وزارت برائے رفاہ عامہ نوں گھلدے رہے۔ ايسے دوران مسٹر ہمفر نے اک مدرسے وچ احمد آفندی نامی اک عالم دے ہاں عربی تے ترکی دے نال نال قرآن و حدیث تے شریعت دی اچھی خاصی تعلیم حاصل کيتی۔ فیر لندن پرت آئے۔
چھہ مہینے بعد فیر بصرہ (عراق) دی مہم اُتے روانہ کر دتے گئے۔
ایتھے اُتے خود نوں اک عالم دین دے طور اُتے معروف کيتا۔ انہاں دی ایہ مہم سب توں اہم ثابت ہوئی، کیوں کہ ایتھے اُتے انہاں ملاقات پہلی مرتبہ شیخ محمد بن عبد الوہاب توں ہوئی۔ پس شیخ مجموعی (مسٹر ہمفر) نے انہاں دی فکر و حیات نوں بدل کے رکھ دتا۔
کچھ سال شیخ نجدی تربیت کرنے دے بعد کسی بہانے انہاں توں عارضی وداع کرلئی تے فیر بصرہ توں بغداد دے رستے کربلا تے نجف گئے۔ چھہ ماہ اوتھے گزار دے خفیہ معلومات لندن بھیجت رہے، ہن واپس بغداد آکے سیدھا لندن چلے آئے۔
ایتھے وزارت دے افسران نے شیخ مجموعی دے کم نوں خوب سراہا، کیوں کہ اوہ اک ایداں دے فرقے دی بنیاد رکھنے وچ کامیاب ہوئے گئے سن جس وچ انہاں دے دونے مطلوبہ عناصر یکسر موجود سن ۔
کچھ عرصہ لندن وچ آرام کردے رہے۔ چھہ ماہ دے بعد وزارت برائے رفاہ عامہ دے حکم اُتے لندن چھڈ کے فیر توں بصرہ آ گئے، جتھے انہاں نوں علم ہويا کہ محمد بن عبد الوہاب واپس اپنے آبائی علاقے "نجد" چلے گئے نيں۔ پس شیخ المجموعی وی نجد جاکے انہاں توں دوبارہ ملے، تے اک لمبے عرصے تک اپنے عقائد (وہابی تحریک) دی اشاعت و ترویج وچ انہاں دی مدد تے رہنمائی کردے رہے۔
تاریخداناں دا ایہ وی مننا اے کہ جدوں شاہ ولی اللہ محدث دہلوی ہندوستان توں حج دے لئی عربستان تشریف لے گئے سن، تب شاید انہاں نے شیخ محمد بن عبد الوہاب نجدی دے نال نال علامہ محمد المجموعی توں وی ملاقات کيتی سی۔ جنہاں نے ہی شاہ ولی اللہ دے فکر نوں کچھ حد تک متاثر کيتا۔
انکشاف
سودھوشیخ محمد المجموعی نے اپنی کتاب وچ اپنے زمانے دے کچھ انتہائی اہم انکشافات کیتے نيں جداں:
- انہاں دِناں سلطنت عثمانیہ وچ غیر ملکی خفیہ کارندےآں نوں پھڑنے دے لئی کوئی خاص ادارہ ہی قائم نئيں کيتا گیا تھا[۸]۔
- مسٹر ہمفر (اور ايسے طرح منسٹری دے افسران تے پادریاں) نوں اچھی طرح معلوم سی کہ قرآن کریم انہاں دے بائبل تے تورات توں کافی درجے بہتر اے [۹]۔
- برطانیہ دے عالمی مقاصد دے حصول دی خاطر مسٹر ہمفر دے علاوہ وی تقریباً ۵ ہزار کارندے (Agents) سرگرم عمل سن ۔ جدوں کہ منسٹری دے حکام انہاں دی تعداد بڑہا کر ١٠٠ ہزار کرنا چاہندے سن [۱۰]۔
- برطانوی وزارت نے اسلام دے خلاف منصوبہ بندی کرنے دے لئی جس قدر غور و فکر کے نال قرآن تے حدیث دیاں کتاباں دا مطالعہ کيتا سی، اس دی مثال مسلم دنیا وچ وی مشکل توں ملدی اے۔
- عراق وچ اہل تشیع دی تعداد اہل سنت دے ١/١٠ دے برابر سی (مگر دورِ حاضر وچ اہل تشیع اوتھے اکثریت وچ اے )۔
- اس زمانے وچ مغربی ملکاں دے لوک مسلماناں نوں انہاں توں زیادہ شائستہ، خوشمزاج تے مہذب تصور کردے سن [۱۱]، جدوں کہ مسلمان تمام فرنگی عیسائیاں نوں پلید کہندے سن ۔
- عراقی شیعہ خلافت عثمانیہ دے مخالف تاں سن مگر اس دے خلاف کوئی کارروائی کرنے دے قائل نہ سن ۔ انہاں دے مطابق انہاں دے مقصود خلیفہ مطلق (امام مہدی علیہ السلام) ہی آکے انہاں نوں نجات دلاواں گے، تب تک انہاں نوں صرف صبر کرنا اے [۱۲]۔
- انہاں دناں انگلستان وچ سدومیت اک بہت ہی عام فعل تھا[۱۳]۔
- انگریزاں وچ مسواک دا تصور نہ سی لہٰذا انہاں دی سانساں اکثر بدبو دار رہدیاں سن۔
- عراقی شیعہ تعلیم نوں زیادہ اہمیت نئيں دیندے سن ۔ انہاں دے علماء دے علاوہ، ہزاراں وچوں کوئی اک پڑھیا لکھیا نظر آندا تھا[۱۴]۔
- فوت شدگان دے لئی فاتحہ خوانی انہاں دناں وی اہل سنت دے ہاں معروف تھی[۱۵]۔
- شیخ محمد بن عبد الوہاب نوں اہل تشیع توں کوئی خاص جذباتی عداوت یا تعصب نئيں سی۔
- شیخ نجدی بار بار کہندے کہ اوہ امام ابو حنیفہ توں بہتر مجتہد نيں[۱۶]۔
- شیخ محمد المجموعی نال ملاقات توں پہلے ہی شیخ ابن عبد الوہاب فرماندے سن کہ سانوں خود قرآن و حدیث توں احکام اخذ کرنے چاہئاں۔ فیر چاہے ساڈی تحقیق آئمہ یا فیر صحابہ توں ہی اختلاف کیوں نہ رکھدی ہو، اس اُتے عمل کيتا جائے[۱۷]۔
- شیخ نجدی عربی بولی دے علاوہ ترکی تے فارسی وی جاندے سن [۱۸]۔
- اسلام وچ غیر مقلدیت (وھابیه) دی بنیاد رکھنا بلکل ایداں دے ہی اے جداں نصرانیت وچ پروٹسٹنٹزم (Protestantism).
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھوحوالے
سودھو- ↑ ["Confessions of a British spy and British enmity against Islam" ; 19th edition, published by Hakîkat Kitâbevi, Istanbul (Turkey)] صفحہ نمبر: 17
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 39
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 3
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 3
- ↑ محمد بن عبد الوہاب(سوانح)، ص ۱۹
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 6
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 3
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 11
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 18
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 64
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 11
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 37
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 15
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 38
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 15
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 26
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 24
- ↑ ایضاً : صفحہ نمبر 22