عبد العزیز محدث دہلوی

(شاہ عبد العزیز توں مڑجوڑ)
عبد العزیز محدث دہلوی
جم 20 ستمبر 1746   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


دہلی، مغلیہ سلطنت، مغل ہندوستان، موجودہ بھارت

وفات 5 جون 1823 (77 سال)  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


دہلی، مغلیہ سلطنت، مغل ہندوستان، موجودہ بھارت

والد شاہ ولی اللہ   ویکی ڈیٹا اُتے (P22) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
بہن/بھائی
شاہ عبد القادر الدہلوی   ویکی ڈیٹا اُتے (P3373) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
عملی زندگی
پیشہ شاعر   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب اسلام

شاہ عبد العزیز محدث دہلوی (عربی: المُحَدَّث شَاہ عَبْدُ الْعَزِیز دِھْلَوِیْ) (25 رمضان المبارک 1159ھ— 7 شوال 1239ھ / 20 ستمبر 1746ء— 5 جون 1823ء) جو سراج الہند دے لقب تو‏ں مشہور نيں شاہ ولی اللہ دے فرزندِ اکبر سن ۔ انہاں دے جد محترم شاہ عبد الرحیم سن ۔ شاہ عبد العزیز نو‏ں علم دی وسعت دے نال استحضار وچ وی کمال حاصل سی

نام و نسب

سودھو

شاہ عبد العزیز محدث دہلوی 25 رمضان المبارک 1159ھ بمطابق 10اکتوبر 1746ء بروز جمعہ نو‏ں دہلی وچ پیدا ہوئے۔ آپ دا تاریخی نام غلام حلیم اے جس دے اعداد 1159 نيں۔ جس تو‏ں سنہ ولادت نکلدا اے آپ دا سلسلہ نسب 34 واسطیاں تو‏ں سیدنا عمر فاروق تک منتہی ہوندا اے:[۱]

درس و تدریس

سودھو

شاہ عبد العزیز صاحب جدو‏ں ستاراں سال دے ہوئے تو انہاں دے والد بزرگوار حضرت شاہ ولی اللہ دی وفات ہوئی۔ پچیس برس دی عمر ہی تو‏ں آپ متعدد موذی امراض وچ مبتلا رہنے لگے سن تے آخر عمر تک اس وچ گرفتار رہ‏ے۔ اوائل عمر ہی وچ کثرت امراض دے باوجود شاہ صاحب نے مدة العمر درس و تدریس دا بازار گرم رکھیا تے اپنے والد دے جانشین مقرر ہوئے۔[۲]

سلسلہ شیوخ

سودھو

وصال

سودھو

چنانچہ اسّی برس دی عمر وچ 9/شوال 1239ھ /1823/ نو‏ں یک شنبہ دے روز وفات پائی۔ مختلف شعرا نے تاریخ وفات کہی، جنہاں وچ حکیم مومن خان دہلوی دے قطعہ تاریخ اس فن دی اک نادر مثال اے۔ دست بیداد اجل تو‏ں بے سر و پا ہو گئے فقر و دین، فضل و ہنر، لطف و کرم، علم و فضل[۳]

تصنیف و تالیف

سودھو

شاہ عبد العزیز صاحب نے متعدد کتاباں تصنیف کیتیاں نيں۔ امراض دی شدت تے اکھاں دی بصارت زائل ہونے دے سبب بعض کتاباں نو‏ں آپ نے املا کرایا اے۔[۴] اہ‏م تصانیف درج ذیل نيں:

ایہ فارسی بولی وچ رد شیعیت وچ بے مثال کتاب اے، جس نو‏ں غیر معمولی شہرت تے مقبولیت حاصل ہوئی تے اس دا عربی تے اردو وچ ترجمہ وی شائع ہو چکيا اے۔

فن حدیث دے متعلقات اُتے اک اہ‏م رسالہ اے۔ ایہ وی فارسی وچ اے تے متداول اے تے اس دا اردو ترجمہ مع تعلیقات و حواشی چھپ چکيا اے۔ http://www.elmedeen.com/author-583-حضرت-مولانا-شاہ-عبد-العزیز-محدث-دہلوی-رحمہ-اللہ Archived 2019-04-12 at the وے بیک مشین

محدثین دے حالات دا اک مجموعہ اے۔ فارسی وچ اے متداول اے۔ اس دا اردو ترجمہ وی ہو چکيا اے۔

شاہ صاحب دے فتاویٰ دا مجموعہ اہل علم وچ کافی مقبول تے متداول اے تے اس دا وی اردو ترجمہ ہو چکيا اے۔

ایہ انہاں دی مشہور تفسیری تصنیف اے، جس دی صرف چار جلداں دو اول دیاں تے دو آخر دیاں ملدیاں نيں۔ ایہ وی فارسی وچ اے۔ انہاں دے علاوہ بلاغت، کلام، منطق تے فلسفے دے موضوعات اُتے وی شاہ صاحب نے متعدد رسالے تے حاشیے فارسی تے عربی بولی وچ لکھے نيں۔[۵] ایہ تفسیر نامکمل صورت وچ پائی جاندی اے۔ سورة فاتحہ تے سورة البقرہ دی ابتدائی اک سورت چوراسی آیتاں دی تفسیر پہلی دو جلداں وچ تے آخر دے دو پارےآں دی تفسیر علاحدہ علاحدہ جلداں وچ نيں۔ ایہ جلداں متعدد بار شائع ہو چکیاں نيں۔ تفسیر دے مقدمہ تو‏ں ایہ پتہ چلدا اے کہ شاہ صاحب دے اک شاگرد شیخ مصدق الدین عبد اللہ سن، جنہاں دی تحریک اُتے ایہ تفسیر لکھی گئی تے انہاں ہی نو‏ں شاہ صاحب نے اس دا املا کرایا سی تے ایہ سلسلہ 1208ھ/1793/ وچ مکمل ہويا۔[۶]

ایہ واقعہ کربلا اُتے فارسی تالیف اے۔

حوالے

سودھو
  1. دہلوی،محمد رحیم بخش، حیات ولی، مکتبہ سلفیہ، لاہور، ص587
  2. دہلوی،محمد بیگ ،مرزا،دیباچہ فتاویٰ عزیزیہ، مطبع مجتبائی دہلی1391ھ، ص4
  3. دہلوی،محمد بیگ ،مرزا،دیباچہ فتاویٰ عزیزیہ، مطبع مجتبائی دہلی1391ھ، ص10
  4. عبد الحئی،مولانا،نزہۃ الخواطر، ج7،ص273
  5. عبد الحئی،مولانا،نزہۃ الخواطر، ج7،ص273،274
  6. شاہ عبد العزیز، تفسیر فتح العزیز، مطبع حیدری، ج1، ص3،بمبئی،1294ھ۔