سید ناصر الدین
شاہ سید ناصرالدین ( بنگالی: শাহ্ সৈয়দ নাসিরুদ্দীন ) چودہويں صدی وچ بنگال وچ اسلام دی اشاعت توں وابستہ صوفی بزرگ تے فوجی رہنما سن ۔ سلطان شمس الدین فیروز شاہ دی مسلح افواج دے کمانڈر یا سپاہ سالارکی حیثیت توں سید ناصرالدین بنیادی طور اُتے 1308 دی فتح سہلٹ وچ اپنے کردار دے لئی مشہور نيں۔ صوفی درویش شاہ جلال دے حوالے توں وی جانیا جاندا سی ۔
پیدائش تے نسب
سودھوناصرالدین بغداد وچ اک سید گھرانے وچ پیدا ہوئے سن، اوہ حسن العربی (حسن عرب ) دے بیٹے سن ۔ مورخ اچیوت چرن چودھری نے شیعہ اسلام دے بارہ اماماں توں ناصرالدین دی گھرانے دا پتہ لگایا اے اوریہ دعوی کیتا اے کہ انہاں دا سلسہ نسب اس طرح اے:
سید ناصرالدین، سپاہ سالار ولد حسن عربی ولد خواجہ داؤد ولد خواجہ ابوالفضل ولد خواجہ ابوالفرح ولد محمد المہدی ولد حسن السکری ولد علی عن نقی ولد محمد التقی ولد علی الریدہ ولد موسی الکدیم ولد جعفر الصادق ولد محمد البقیر ولد زین العابدین ولد حضرت حسن ولد حضرت علی ۔ [۱]
زندگی
سودھوفتح سلہٹ
سودھومنگولاں دی طرف توں ہلاکو خان دی قیادت وچ تباہی دے بعد 1258 وچ شہر چھڈنے اُتے مجبور ہونے دے بعد سید ناصرالدین بنگال وچ آباد ہونے توں پہلے سب توں پہلے دہلی چلے گئے۔ اک وقت اُتے اوہ سلسلہ سہروردیہ دے پیروکار بن گئے تے انہاں نوں بہت ساری مافوق الفطرت صلاحیتاں توں منسوب کیتا گیا۔ شاید روحانی طاقتاں دی انہاں کہانیاں دے ذریعہ ہی انہاں نے سلطان بنگال شمس الدین فیروز شاہ دی سرپرستی حاصل ورگی۔ [۲]
1303 تک سید ناصرالدین سلطان دی فوج دا سپاہ سالار بن گیا سی ۔ [۳] اس دوران فیروز شاہ ہندو بادشاہ سلہٹ دے گور گووندا دے نال اک جنگ وچ شامل سن ۔ گووندا دے خلاف دو ناکام حملےآں دی کوشش پہلے ہی سلطان دی فوج نے دی سی، جس دی سربراہی اس دے بھتیجے سکندر خان نے ورگی۔ [۴] سید ناصرالدین دی سربراہی وچ تیسرے حملے دا حکم دتا گیا۔ بعد وچ ایہ فوج شاہ جلال تے اس دے 360 پیروکاراں دی فوجاں دے نال مل گئی۔ ایہ حملہ بالآخر کامیاب ثابت ہويا تے گور گووندا نوں پسپائی اختیار کرنے اُتے مجبور کیتا گیا تے اس طرح سلہٹ دا علاقہ نوں مسلماناں دے قبضہ وچ آ گیا۔ [۵]
طراف دی فتح
سودھوسلہٹ اُتے قبضہ دے فورا بعد، موجودہ حبی گنج وچ ہمسایہ ریاست طراف دے حکمران اچک نارائن دے ذریعہ اک مقامی قاضی دی پھانسی دی اطلاع موصول ہوئی۔ ایہ پھانسی قاضی، جسنوں نور الدین کہیا جاندا سی، دے اس عمل دی وجہ توں دتی گئی کہ اوہ اپنے بیٹے دی شادی کيتی خوشی وچ اک گائے دی قربانی دے رہیا سی جس توں بادشاہ ناراض ہويا۔ [۶]
سید ناصرالدین نوں سپاہیاں دی اک نفری دے نال شاہ جلال دے بارہ پیروکاراں دے نال نارائن دے خلاف بھیجیا گیا سی، جو پیش قدمی دا علم ہونے اُتے اپنے اہل خانہ دے نال فرار ہوئے گئے سن ۔ اس دے نتیجے وچ ناصرالدین نوں اس علاقے دا گورنر مقرر کیتا گیا ۔ اس دے بعد اس نے اپنے ہی بیٹے سید سراج الدین دی نور الدین دی بیٹی نال شادی کر کے مرحوم قاضی دے اہل خانہ نوں تسلی دینے دی کوشش کيتی۔ [۶]
میراث
سودھوان دی وفات دے بعد سید ناصرالدین نوں تراف وچ دفن کیتا گیا، بعد وچ انہاں دی قبر مزار یا مقبرہ بن گئی۔ بعد وچ اس دا کنبہ اس علاقے دے موروثی حکمراناں دی حیثیت توں رہیا۔ [۷]
ہور ویکھو
سودھوحوالے
سودھو- ↑ Achyut Charan Choudhury, Srihattar Itibritta (1917), p. 503
- ↑ "Illustrated Weekly of Pakistan" (1964), p. 31
- ↑ Syed Murtaza Ali, Saints of East Pakistan (171), p. 27
- ↑ Bangladesh Bureau of Statistics, Statistics Division, Ministry of Planning, Government of the People's Republic of Bangladesh "Population Census of Bangladesh, 1974: District census report" (1979), p. 15
- ↑ EB, Suharwardy Yemani Sylheti, Shaikhul Mashaikh Hazrat Makhdum Ghazi Shaikh Jalaluddin Mujjarad, in Hanif, N. "Biographical Encyclopaedia of Sufis: Central Asia and Middle East. Vol. 2". Sarup & Sons, 2002. p.460
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ Choudhury (1917, pp. 226, 228) سائیٹ غلطی: Invalid
<ref>
tag; name "ChoudhuryP226,228" defined multiple times with different content - ↑ Bangladesh Itihas Samiti, Sylhet: History and Heritage, (1999), p. 825
باہرلے جوڑ
سودھو- چوہدری، اچیوت چرن، (1917). سری ہتار ایتیبریندا (بنگالی بولی وچ )، کلکتہ، صفحات: 225–228 – via وکی مآخذ