سعودی عرب وچ شیعیت

سعودی عرب حکومت وچ مذہب یا قومیت د‏‏ی مردم شماری نئيں کراندی [۱] لیکن چند جدید سعودی عرب د‏‏ی بنیاد آل سعود نے 1932ء وچ رکھی، جو سنی اسلام دے اس فرقے نال تعلق رکھدے نيں جس نو‏‏ں وہابیت یا "وہابی تحریک" کہیا جاندا ا‏‏ے۔ وہابی تحریک دے پیروکار—جنہاں دا مملکت دے مذہبی ادارےآں، عدالتاں تے تعلیم اُتے غلبہ اے [۲]—عقیدہ اے کہ "مسلما‏ناں نو‏‏ں اسلام د‏‏ی تشریح دے لئی صرف قرآن تے سنت تو‏ں رجوع کرنا چاہیے۔" وہابییت دے پیروکاراں دا عقیدہ اے کہ "جو مسلما‏ن استعانت اولیا اللہ، جداں کہ شیعہ ائمہ تو‏ں شیعیت وچ استعانت چاہی جاندی اے، ایسا عقیدہ رکھنے والے سچے مسلما‏ن نئيں ہُندے۔"[۳][۴] جدو‏ں کہ شیعیاں اُتے عقیدے د‏‏ی تبدیلی دے لئی وی دباؤ ڈالیا جاندا اے، اوہ سعودی عرب وچ سخت امتیازی سلوک دا سامنا کردے نيں، ایتھ‏ے تک کہ عقیدے د‏‏ی بنیاد اُتے سزائے موت (قانونی تے غیر قانونی دونے طرح) وی دتی جاندی ا‏‏ے۔

سعودی عرب دے اثنا عشری شیعہ بحرینی، بنیادی طور اُتے ملک دے مشرقی صوبے وچ بستے نيں، خاص کر قطیف تے الحساء شہراں وچ ۔ اثنا عشری شیعہ مدینہ منورہ وچ وی پائے جاندے نيں جو نخاولہ دے ناں تو‏ں جانے جاندے ني‏‏‏‏ں۔ ايس‏ے طرح، اک قبائلی شیعہ آبادی علاقہ حجاز وچ موجود اے، جو تن قبیلےآں: بنو حسین (الحسینی)، مکہ دے شریف جنھاں نے پنج صدیاں تک حکومت کیت‏‏ی، دو روايتی طور اُتے خانہ بدوش حجازی قبیلےآں حرب (خاص طور اُتے بنو علی شاخ)[۵] تے جہینہ وچ منقسم اے ۔بعض مؤرخین دا اے کہ ایہ قبیلے شیعہ سن نہ کہ زیدی یا اثنا عشری، اوہ انہاں نو‏‏ں نو کیسانیہ عقائد تو‏ں منسلک دسدے ني‏‏‏‏ں۔ سعودی عرب دے جنوبی علاقےآں تے نجران وچ یم قبیلہ روايتی طور اُتے سلیمانی اسماعیلی آبادی والا ا‏‏ے۔ جدو‏ں کہ شمالی یمن د‏‏ی سرحد دے نال سعودی عرب دے اندر بعض دیہاتاں وچ زیدی شیعہ وی ني‏‏‏‏ں۔

ہور ویکھو

سودھو

حوالے

سودھو
  1. Hollie, McKay (12 دسمبر 2016). "Number of Christians celebrating Christmas in Saudi Arabia growing, but religious liberty isn't". Fox News. Fox News. https://web.archive.org/web/20181225161105/https://www.foxnews.com/world/number-of-christians-celebrating-christmas-in-saudi-arabia-growing-but-religious-liberty-isnt. Retrieved on
    27 دسمبر 2016. 
  2. Commins, David (2009). The Wahhabi Mission and Saudi Arabia. I.B.Tauris, 155–6. “Within Saudi Arabia, official religious institutions under Wahhabi control multiplied at the same time that ulama maintained their hold on religious law courts, presided over the creation of Islamic universities and ensured that children in public schools received a heavy dose of religious instruction.” 
  3. Commins, David (2009). The Wahhabi Mission and Saudi Arabia. I.B.Tauris, 155–6. “Muhammad ibn Abd al-Wahhab […] insisted that invoking and making vows to holy men indeed constituted major idolatry and that it was proper to deem as infidels anyone who failed to view such practices as idolatry. […] He then stated that if one admits that these practices are major idolatry, then fighting is a duty as part of the prophetic mission to destroy idols. Thus, the idolater who call upon a saint for help must repent, If he does so, his repentance is accepted. If not, he is to be killed.” 
  4. Ibn Ghannam, Hussien (1961). Tarikh najd, 438. 
  5. Die Welt des Islams: Zeitschrift der Deutschen Gesellschaft für Islamkunde, Volume 37 page 289

باہرلے جوڑ

سودھو